Wszawica - PSSE Trzebnica

• Wszawica
– problem nie do rozwiązania?
Wisława Ostręga
–gł. specjalista –GIS –Dep.ZPiPZ - Wydział Higieny Dzieci i Młodzieży
• Zasady postępowania w przypadku
wystąpienia chorób zakaźnych reguluje
ustawa o chorobach zakaźnych i
zakażeniach z dnia 6 września 2001 (Dz.
U. 2001, Nr 126, poz. 13849), która
określa obowiązki w zakresie
zapobiegania i leczenia chorób zakaźnych
i zakażeń osób przebywających na
terytorium Polski.
• Ustawa w rozdziale 3 reguluje
postępowanie w przypadku podejrzenia
lub rozpoznania choroby zakaźnej lub
zakażenia oraz w przypadku stwierdzenia
zgonu z powodu choroby zakaźnej:
• Art. 6 • Badaniom do celów sanitarno-epidemiologicznych podlegają:
• kobiety w ciąży, które były narażone na zakażenie HIV, oraz
noworodki urodzone przez matki zakażone HIV lub krętkiem bladym
- badaniom w kierunku tych zakażeń,
• osoby, które były narażone na zakażenie poprzez kontakt z
osobami zakażonymi, chorymi lub materiałem zakaźnym - badaniom
w kierunku błonicy, cholery, czerwonki, duru brzusznego, durów
rzekomych A, B i C, nagminnego porażenia dziecięcego,
• nosiciele i ozdrowieńcy po błonicy, cholerze, durze brzusznym,
durach rzekomych A, B, C, salmonellozach i czerwonce wywołanej
pałeczkami Shigella - badaniom na nosicielstwo,
• osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu
których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby badaniom w celu identyfikacji zakażenia prątkami gruźlicy,
pałeczkami duru brzusznego, durów rzekomych A, B i C, innymi
pałeczkami z rodzaju Salmonella i Shigella, a także badaniom w
celu identyfikacji zakażenia innymi czynnikami chorobotwórczymi
określonymi w wykazie, o którym mowa w ust. 3a,
• uczniowie szkół oraz studenci szkół wyższych kształcących się do
wykonywania prac, o których mowa w pkt 4 - badaniom w celu
identyfikacji zakażenia prątkami gruźlicy, pałeczkami duru
brzusznego, durów rzekomych A, B i C, innymi pałeczkami z
rodzaju Salmonella i Shigella, a także badaniom w celu identyfikacji
zakażenia innymi czynnikami chorobotwórczymi określonymi w
wykazie, o którym mowa w ust. 3a.
•
•
•
•
•
Art. 20 1. Lekarz lub felczer, który podejrzewa lub rozpoznaje chorobę zakaźną lub
zakażenie, jest obowiązany pouczyć pacjenta, jego ustawowego
przedstawiciela lub osobę sprawującą nad pacjentem faktyczną opiekę o
środkach ostrożności zapobiegających przeniesieniu zakażenia na inne
osoby oraz o obowiązku wynikającym z art. 7 ust. 2.
3. W przypadku podejrzenia zakażenia lub zachorowania na chorobę
zakaźną, określoną w wykazie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, lub
rozpoznania takiej choroby lekarz lub felczer ma obowiązek zgłoszenia tego
faktu, w ciągu 24 godzin, właściwemu ze względu na miejsce zachorowania
powiatowemu (portowemu) inspektorowi sanitarnemu, z zastrzeżeniem ust.
4-6.
459. W zgłoszeniach, o których mowa w ust. 3-6, należy zamieścić imię,
nazwisko, adres i numer telefonu lekarza dokonującego zgłoszenia.
10. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wzory formularzy zgłoszeń, o których mowa w ust. 3-6, oraz sposób ich
przekazywania, uwzględniając w szczególności wymogi zabezpieczenia
ochrony danych osobowych.
• Art. 25 • W przypadku stwierdzenia lub podejrzenia
choroby zakaźnej lub zakażenia właściwy
inspektor sanitarny, w przypadkach określonych
w ustawie, w drodze decyzji administracyjnej,
może nakazać poddanie się chorego lub
podejrzanego o zachorowanie lub zakażenie
badaniom, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1
i 2, obowiązkowemu leczeniu, obowiązkowej
hospitalizacji, izolacji, kwarantannie lub
nadzorowi epidemiologicznemu.
• W celu zapobieżenia szerzeniu się choroby zakaźnej powiatowy
(portowy) inspektor sanitarny, w drodze decyzji administracyjnej,
może:
– nakazać podejrzanemu o chorobę zakaźną lub podejrzanemu o
zakażenie wstrzymanie się od wykonywania pracy lub uczęszczania do
przedszkoli, szkół i placówek działających w systemie oświaty oraz szkół
wyższych,
– zakazać korzystania z wody do picia i na potrzeby gospodarcze
pochodzącej z ujęć, co do których istnieje podejrzenie skażenia,
– nakazać przeprowadzenie niezbędnych zabiegów z zakresu
dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji,
– wprowadzić czasowy zakaz wstępu do pomieszczeń skażonych,
– wprowadzić zakaz spożywania żywności podejrzanej o skażenie, a w
razie potrzeby zarządzić jej odkażenie, zniszczenie lub przeznaczenie do
innych celów niż spożywcze, z wyjątkiem przeznaczenia do żywienia
zwierząt,
– nakazać sekcję zwłok osoby zmarłej na chorobę zakaźną lub
podejrzanej o taką chorobę,
– zakazać wykonywania sekcji zwłok, gdy sekcja zwłok mogłaby
prowadzić do zakażenia osób lub skażenia środowiska, chyba że
zachodzi podejrzenie, że zgon nastąpił w wyniku popełnienia
przestępstwa.
• Art. 35 • 1. Kto:
• wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, o którym mowa
w art. 20 ust. 3-6, oraz art. 21 ust. 1-3, nie zgłasza
przypadków zakażenia, zachorowania, podejrzenia o
zakażenie, zachorowanie lub zgonu na chorobę
zakaźną,
• nie stosuje się do obowiązków wynikających z art. 5 i
13, nakazów lub zakazów określonych w art. 25
• - podlega grzywnie.
2. Postępowanie w sprawach o czyny określone w ust. 1
jest prowadzone na podstawie przepisów Kodeksu
postępowania w sprawach o wykroczenia
• Obowiązek zgłaszania choroby zakaźnej lub
zakażenia spoczywa na lekarzu lub felczerze.
Sposób zgłaszania reguluje Rozporządzenie
Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2005r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów
formularzy zgłoszeń podejrzenia zakażenia lub
zachorowania na chorobę zakaźną, rozpoznania
zachorowania na chorobę zakaźną oraz
podejrzenia lub stwierdzenia zgonu z powodu
choroby zakaźnej oraz sposobu ich
przekazywania (Dz. U. 2005, Nr 186, poz. 1564).
• W przypadku otrzymania informacji o zachorowaniu na chorobę
zakaźną dyrektor placówki może zgłosić problem we właściwej
terenowo PSSE i uzyskać informacje dotyczące zapobiegania
dalszemu szerzeniu się zakażenia. Powiatowe i wojewódzkie stacje
sanitarno-epidemiologiczne umieszczają materiały informacyjne na
swoich stonach internetowych i udostępniają zainteresowanym
osobom. Dyrektor szkoły lub placówki zgodnie z Rozporządzeniem
Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w
sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych
szkołach i placówkach (Dz. U. 2003, Nr 6, poz. 69) odpowiada za
bezpieczeństwo podopiecznych i może wprowadzić zasady reżimu
sanitarnego. Zadania Państwowych Inspektorów Sanitarnych
reguluje ustawa z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji
Sanitarnej:
•
•
•
•
•
•
•
•
Art. 5. Do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie
zapobiegania i zwalczania chorób, o których mowa w art. 2, należy:
1) dokonywanie analiz i ocen epidemiologicznych,
2) opracowywanie programów i planów działalności zapobiegawczej i
przeciwepidemicznej, przekazywanie ich do realizacji zakładom opieki zdrowotnej
oraz kontrola realizacji tych programów i planów,
4) wydawanie zarządzeń i decyzji lub występowanie do innych organów o ich wydanie
- w wypadkach określonych w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych,
Art. 6. Państwowa Inspekcja Sanitarna inicjuje, organizuje, prowadzi, koordynuje i
nadzoruje działalność oświatowo-zdrowotną w celu ukształtowania odpowiednich
postaw i zachowań zdrowotnych, a w szczególności:
1) inicjuje i wytycza kierunki przedsięwzięć zmierzających do zaznajamiania
społeczeństwa z czynnikami szkodliwymi dla zdrowia, popularyzowania zasad higieny
i racjonalnego żywienia, metod zapobiegania chorobom oraz umiejętności udzielania
pierwszej pomocy,
2) pobudza aktywność społeczną do działań na rzecz własnego zdrowia,
3) udziela porad i informacji w zakresie zapobiegania i eliminowania negatywnego
wpływu czynników i zjawisk fizycznych, chemicznych i biologicznych na zdrowie ludzi,
• Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny nie ma podstaw do
zamknięcia placówki z powodu występowania u dzieci wszawicy.
Przekazuje dyrektorom szkół lub innych placówek materiały
dotyczące postępowania w przypadku stwierdzenia wszawicy:
czyszczenie przedmiotów, z którymi stykają się dzieci, instruktaż
rodziców o podejmowanych działaniach i o sposobach leczenia
wszawicy. Obowiązek informowania rodziców o przypadkach
zachorowań wynika z podstawowych praw do informacji. Rodzice
poinformowani o wystąpieniu choroby zakaźnej powinni otrzymać
również informację postępowaniu w przypadku wystąpienia
niepokojących objawów. Należy przy tym pamiętać, aby nie
ujawniać danych osób, które stały się źródłem zakażenia ( w
załączeniu materiały informacyjne).
• Pielęgniarka szkolna może przeprowadzić
indywidualne kontrole wśród uczniów i
wychowanków oraz poinformować o
wynikach kontroli ich rodziców lub
opiekunów (w załączeniu stanowisko
Instytutu Matki i Dziecka).
• W placówkach przedszkolnych i żłobkach
dyrektorzy mogą zażądać od rodziców
zaświadczenia lekarskiego o nie
występowaniu wszawicy. Przeprowadzone
w przedszkolach i żłobkach kontrole stanu
higienicznego włosów u dzieci mogą
skutkować nie przyjęciem dziecka w
danym dniu do placówki i odesłaniem do
domów dzieci zarażonych wszawicą w
celu przeprowadzenia kuracji.
Konwencja o Prawach Dziecka
(Dz. U. 1991, Nr 120, poz. 526).
Pełny tekst Konwencji oraz dodatkowe informacje można uzyskać w Polskim Komitecie
UNICEF
http:// www.unicef.org.pl/konwencja/index.html
oraz w Biurze Rzecznika Praw Dziecka: [email protected] lub
http:// www.brpd.gov.pl/kontakt.html
• Prawo do zdrowia.
– W artykule 24 zapisano m. in., że dziecko ma „prawo
do jak najwyższego poziomu zdrowia i udogodnień w
zakresie
leczenia
chorób
oraz
rehabilitacji
zdrowotnej”. Państwa, które ratyfikowały Konwencję
zobowiązały się także do „rozwoju profilaktycznej
opieki zdrowotnej i usług, poradnictwa dla rodziców
oraz wychowania w zakresie planowania rodziny”.
• Prawo do prywatności. W artykule 16 Konwencji
zapisano:
– „Żadne dziecko nie będzie podlegało arbitralnej lub
bezprawnej ingerencji w sferę jego życia prywatnego,
rodzinnego lub domowego czy w korespondencję ani
bezprawnym zamachom na jego honor i reputację.
Dziecko ma prawo do ochrony prawnej przeciwko tego
rodzaju ingerencji lub zamachom”.
• Prawo do swobodnej wypowiedzi.
• Prawo do ochrony przed przemocą:
– Artykuł 19 zakłada, że będą podejmowane wszelkie
właściwe kroki [...] ”dla ochrony dziecka przed wszelkimi
formami przemocy” […] Zgodnie z tym artykułem
pielęgniarka i higienistka szkolna powinna szanować
uczucia dzieci i młodzieży, zachowywać w kontaktach z
uczniami takt, unikać ocen negatywnych, krytyki i
moralizowania, wywierania na niego presji itd. Jest ona
także
zobowiązana
do
podejmowania
działań
prewencyjnych w przypadku podejrzenia o przemoc
wobec ucznia
Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r.
o zawodach pielęgniarki i położnej
(Dz. U. 1996, Nr 91, poz. 410).
• „Pielęgniarka,
położna ma obowiązek poinformować
pacjenta o jego prawach” (art. 20 ust. 1).
• „Pielęgniarka, położna udziela pacjentowi lub jego
przedstawicielowi ustawowemu informacji o stanie
zdrowia pacjentowi, w zakresie koniecznym do
sprawowania opieki pielęgnacyjnej” (art. 20, ust. 2).
• „Pielęgniarka, położna ma obowiązek do zachowania
w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a
uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu”
(art. 21, ust 1).
• „Pielęgniarka, położna nie może podać do publicznej
wiadomości danych umożliwiających identyfikację
pacjenta bez jego zgody” (art. 41, ust. 4).
Kodeks etyki zawodowej polskiej pielęgniarki i
położnej zatwierdzony na II Krajowym Zjeździe
Pielęgniarek i Położnych w Warszawie 2-4 grudnia
1995 r.
• „Pielęgniarka i położna przestrzega praw osób
objętych jej troską, a w szczególności prawa do
uzyskiwania
kompetentnej
pod
względem
jakościowym opieki, do bycia poinformowanym
oraz poszanowania ich intymności i godności.
• W stosunkach z podopiecznymi pielęgniarka i
położna przejawia życzliwość, takt, wyrozumiałość,
cierpliwość, stwarza atmosferę wzajemnego
zaufania i zrozumienia.
• Obowiązkiem
pielęgniarki
i
położnej
jest
informowanie podopiecznych w sposób dla nich
zrozumiały
o
wykonywanych
czynnościach
pielęgniarskich i położniczych, o ich oddziaływaniu
na stan zdrowia.
Karta Praw Pacjenta
•
Prawo pacjenta do wyrażania zgody lub odmowy jej
udzielania na świadczenia zdrowotne, które mają być
udzielane nieletniemu do lat 16, przysługuje osobom
reprezentującym jego prawa, w myśl odrębnych
przepisów,
•
Zgoda pacjenta nieletniego, który ukończył 16 lat, na
świadczenie zdrowotne wymaga potwierdzenia przez
osobę reprezentującą jego prawa, jeżeli przepis wymaga
wyrażenia zgody na piśmie
•
Odmowę wyrażenia zgody przez pacjenta nieletniego,
który ukończył 16 lat, na świadczenie zdrowotne, wymaga
przedstawienia sprawy sądowi opiekuńczemu, który może
udzielić zezwolenie na takie świadczenie; nie dotyczy to
przypadku, gdy świadczenie zdrowotne ma być udzielone
dla usunięcia niebezpieczeństwa utraty życia lub
kalectwa.
Standard 1: Przestrzeganie prawa ucznia do informacji,
prywatności, intymności i poszanowania godności
osobistej oraz zachowania tajemnicy zgodnie z prawami
pacjenta
1.
Informowanie ucznia o celu wykonywanych zabiegów
i badań oraz przekazywanie mu informacji o ich
wynikach w sposób zrozumiały dla ucznia w danym
wieku.
1.
Wykonywanie testów przesiewowych i innych badań,
wymagających obnażania ciała oraz zbieranie
wywiadu i przeprowadzanie innych rozmów z
uczniem, w sprawach, które mogą być dla niego
drażliwe, bez obecności osób trzecich.
• Należy podkreślić, że obecnie obowiązujące standardy
nie przewidują
przeglądów higieny osobistej
(czystości ciała i odzieży). Już w 1992 r. zrezygnowano
z ich wykonywania w tradycyjnej formie: dokonywanie
przeglądów w dużej grupie uczniów, w klasie, z
„zaskoczenia”, w obecności nauczyciela, z publicznym
informowaniem o stwierdzonych zaniedbaniach, często
z ośmieszaniem i krytykowaniem ucznia. Choć w
Polsce są nadal zwolennicy tradycyjnych przeglądów
higieny osobistej uczniów, ich utrzymywanie jako
badań masowych należy uznać za gwałcenie
wymienionych na wstępie praw dziecka.
• Jeżeli pielęgniarka zaobserwuje sama lub uzyska
informację od wychowawcy klasy lub nauczyciela wf,
że stan higieny osobistej ucznia budzi zastrzeżenia,
powinna zaprosić go do gabinetu po wcześniejszym
uprzedzeniu, na rozmowę bez obecności osób trzecich.
• Rozmowa ta wymaga od niej wiele taktu i empatii.
Powinna poinformować ucznia, że jej celem jest
udzielenie mu pomocy w pielęgnacji własnego ciała,
sprawdzenie czy nie ma zmian na skórze, we włosach,
które wymagają leczenia. Jeżeli uczeń odmówi
dokonania oględzin jego ciała należy ustalić przyczynę
odmowy i zaproponować inny ich termin.
• Efektem tych działań powinno być ustalenie, czy i jakie
uczeń ma trudności w utrzymaniu higieny osobistej i
udzielenie mu pomocy w znalezieniu sposobu ich
rozwiązania. W razie potrzeby należy kontynuować
okresowe spotkania indywidualne z tymi uczniami,
przeprowadzić wywiad środowiskowy w domu ucznia.
1.
Zachowanie prawa do tajemnicy dotyczącej stanu
zdrowia ucznia przez zabezpieczenie dokumentacji
medycznej oraz przekazywanie nauczycielom
informacji o jego stanie zdrowia tylko po uzyskaniu
zgody rodziców lub opiekunów, a u ucznia
pełnoletniego za jego zgodą.
1.
Stwarzanie, podczas udzielania uczniowi świadczeń
zdrowotnych, życzliwej atmosfery, zwiększającej u
ucznia poczucie bezpieczeństwa i własnej wartości
oraz poszanowanie praw dziecka, określonych w
Konwencji o Prawach Dziecka oraz Karcie Praw
Pacjenta
Stanowisko Instytutu Matki i Dziecka
z dnia 29 listopada 2004r.
w sprawie kontroli czystości uczniów
przez pielęgniarki i higienistki szkolne
opracowała mgr Wisława Ostręga
Zgodnie z obecnie obowiązującym Rozporządzeniem Ministra Zdrowia
z dnia 12 grudnia 2004 r.
w sprawie zakresu i organizacji profilaktycznej opieki zdrowotnej
nad dziećmi i młodzieżą
(Dz.U. Nr 282, poz. 2814)
oraz zaleceniami Instytutu Matki i Dziecka zawartymi w publikacji
"Standardy i metodyka pracy pielęgniarki i higienistki szkolnej"
odstąpiono od procedury kontroli czystości uczniów
Procedura ta była w latach ubiegłych przeprowadzana
dwukrotnie w ciągu roku szkolnego i obejmowała
wszystkich uczniów szkoły.
Sposób jej realizacji budził wiele kontrowersji
i naruszał poczucie godności uczniów, a ponadto nie
prowadził do poprawy czystości uczniów, gdyż
możliwości naprawcze były znikome.
Dlatego obecnie nie wolno ani pielęgniarce ani
nauczycielowi przeprowadzać publicznie kontroli
czystości uczniów.
Zgodnie z obowiązującymi standardami pielęgniarka i
higienistka szkolna w ramach profilaktycznej opieki
pielęgniarskiej rozpoznaje problemy zdrowotne i
społeczne uczniów oraz wynikające z nich potrzeby
zdrowotne, w tym w zakresie higieny osobistej.
Uczniów, u których stwierdza problemy wynikające z
niewydolności opiekuńczej rodziny, obejmuje opieką
czynną i podejmuje odpowiednie do zaistniałej sytuacji
działania.
Należy pamiętać, że wszelkie informacje dotyczące
stanu zdrowia są informacjami objętymi tajemnicą
medyczną i szczególną ochroną.
Osoby trzecie, czyli dyrektorzy szkół i nauczyciele mogą
żądać informacji tylko w takim zakresie, w jakim
pozwala na to prawo.
Należy pamiętać, iż nie wolno ograniczać dostępu do
nauki z powodu stanu zdrowia ucznia. Jeżeli stan
zdrowia ucznia tego wymaga, to dyrektor szkoły jest
zobowiązany do stworzenia takich warunków, aby uczeń
mógł bez przeszkód kontynuować naukę
(Ustawa o systemie oświaty Dz.U. 1996, Nr 67,
poz. 329, art 1, ze zmianami).
Zakład Medycyny Szkolnej
Instytutu Matki i Dziecka
stoi na stanowisku, iż:
• nie wolno publicznie
(w obecności osób
trzecich) sprawdzać
czystości uczniów
•decyzję o sprawdzeniu
czystości skóry i włosów
u uczniów w warunkach
indywidualnego badania,
podejmuje pielęgniarka
•pielęgniarka może
podjąć taką decyzję na
prośbę rodziców lub
wychowawcy - np. z
powodu nawracającej
wszawicy w danej klasie
•o wynikach przeglądu
informuje ucznia i jego
rodziców
•dyrekcja szkoły i
nauczyciele nie mają
prawa do informacji o
stanie czystości danego
ucznia
•pielęgniarka ma prawo
podać nauczycielom
informacje o skali
problemu na terenie
szkoły
•pielęgniarka może odmówić
dokonania przeglądu (np. w sytuacji
konieczności wykonania innych
pilnych zadań w danym czasie)
powinna jednak wskazać najbliższy
możliwy termin lub przeprowadzić
instruktaż dla rodziców, jak i kiedy
dokonywać u dzieci przeglądów
czystości
STANDARDY W PROFILAKTYCZNEJ OPIECE
ZDROWOTNEJ NAD UCZNIAMI SPRAWOWANEJ
PRZEZ
PIELĘGNIARKĘ LUB HIGIENISTKĘ SZKOLNĄ
Standardy dotyczą:
• Wymagań w zakresie kwalifikacji i
zatrudnienia pielęgniarki i higienistki szkolnej
oraz wyposażenia gabinetu profilaktyki w
szkole;
• Postępowania w profilaktycznej opiece
zdrowotnej sprawowanej przez pielęgniarkę lub
higienistę szkolną.
• Przedłożony projekt jest pierwszą w
Polsce próbą opracowania
standardów w profilaktycznej opiece
zdrowotnej nad uczniami. Wymagają
one sprawdzenia w praktyce i
ewentualnej modyfikacji. Należy przyjąć,
że praca nad doskonaleniem standardów
oraz ocena ich przydatności i wyników
wdrożenia będzie procesem ciągłym
STANDARDY W PROFILAKTYCZNEJ OPIECE ZDROWOTNEJ NAD
UCZNIAMI
SPRAWOWANEJ PRZEZ
PIELĘGNIARKĘ LUB HIGIENISTKĘ SZKOLNĄ

Przestrzeganie prawa ucznia do informacji, prywatności,
intymności i poszanowania godności osobistej oraz zachowania
tajemnicy zgodnie z prawami pacjenta

Przeprowadzanie testów przesiewowych i kierowanie
postępowaniem poprzesiewowym w stosunku do uczniów
z dodatnimi wynikami testów

Przygotowanie profilaktycznych badań lekarskich uczniów,
analiza i wykorzystanie ich wyników

Wykonywanie obowiązkowych szczepień ochronnych

Prowadzenie u uczniów szkół podstawowych grupowej
profilaktyki próchnicy zębów metodą nadzorowanego
szczotkowania zębów preparatami fluorkowymi

Przekazywanie informacji o kwalifikacji lekarskiej do
wychowania fizycznego i sportu szkolnego oraz współpraca z
nauczycielami wychowania fizycznego

Poradnictwo czynne dla uczniów z problemami zdrowotnymi,
szkolnymi i społecznymi

Prowadzenie edukacji zdrowotnej uczniów i ich rodziców
oraz uczestnictwo w szkolnych programach profilaktyki i
promocji zdrowia

Współdziałanie z dyrekcją i pracownikami szkoły oraz
terenową stacją sanitarno-epidemiologiczną w zakresie
tworzenia w szkole środowiska nauki i pracy sprzyjającego
zdrowiu uczniów i pracowników

Udzielanie uczniom i pracownikom pomocy przedlekarskiej w
urazach i nagłych zachorowaniach
Standard I
• Określa ogólną filozofię podejścia do realizacji
wszystkich zadań pielęgniarki i higienistki szkolnej i
wskazuje na klimat, jaki powinien towarzyszyć
wykonywaniu ich pracy. Sprawują one opiekę
zdrowotną nad dzieckiem w szkole w szczególnej
sytuacji, gdzie nie ma na co dzień ich rodziców lub
opiekunów
• Obowiązek poszanowania przez pielęgniarkę i
higienistkę szkolną godności osobistej dziecka, jego
prawa do prywatności, intymności, informacji i
zachowania tajemnicy informacji związanych z
uczniem (w tym jego zdrowiem) jako pacjentem
wynika obecnie z dwóch fundamentalnych
dokumentów: Konwencji o Prawach Dziecka i Karty
Praw Pacjenta.
•
Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, (Dz. U.
1996, Nr 91, poz. 410, Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602 i Nr 89, poz. 969
oraz z 2003 r. Nr 109, poz. 1029)
•
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach.
(Dz. U. Nr 126, poz. 1384, ze zmianami)
•
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. 96,Nr 67,
poz. 329, ze zmianami)
•
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia
2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i
niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. 2002, Nr 6, poz.69)
•
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2003 r. w sprawie
rodzajów indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta, sposobu jej
prowadzenia i przechowywania oraz szczegółowych warunków jej
udostępniania przez pielęgniarkę, położną udzielającą świadczeń
zdrowotnych, (Dz. U. 2003, Nr 147, poz.1437)
opracowała mgr Wisława Ostręga
Rys.1 a- jajo wszy (gnida) przyczepione do włosa, b- wesz, c- wszoł