UCHWAŁA NR XVIII/182/12 RADY MIASTA OTWOCK

Transkrypt

UCHWAŁA NR XVIII/182/12
RADY MIASTA OTWOCK
z dnia 27 marca 2012 r.
w sprawie aktualizacji „Założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną
i paliwa gazowe dla Miasta Otwocka” przyjętych uchwałą Nr XL/341/05 Rady Miasta
Otwock z dnia 20 grudnia 2005r. w sprawie przyjęcia „Założeń do planu zaopatrzenia
w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe dla Miasta Otwocka”
Na podstawie art. 18 i ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) w związku z art. 19 ust. 2 i 8
ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 89
poz. 625 z późn. zm.), Rada Miasta Otwock uchwala, co następuje:
§ 1.
1. Uchwala się aktualizację „Założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną
i paliwa gazowe dla Miasta Otwocka” przyjętych uchwałą Nr XL/341/05 Rady Miasta
Otwock z dnia 20 grudnia 2005r. w sprawie przyjęcia „Założeń do planu zaopatrzenia
w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe dla Miasta Otwocka”.
2. Aktualizacja „Założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe
dla Miasta Otwocka”, stanowi Załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały.
§ 2.
Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Otwocka.
§ 3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
UZASADNIENIE
Zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997r. „Prawo energetyczne” do zadań własnych
gminy w zakresie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe jest
m.in. planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe
na obszarze gminy, planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg znajdujących się
na terenie gminy. Art. 19 ustawy nakłada na Gminę obowiązek opracowania projektu założeń
do planu zaopatrzenia w ciepłą energię elektryczną i paliwa gazowe oraz ich aktualizację.
Zakres zarówno projektu jak i aktualizacji projektu do założeń zaopatrzenia w ciepło, energię
elektryczną i paliwa gazowe wynika z w/w ustawy i obejmuje:
• ocenę stanu aktualnego i przewidywanych zmian zaopatrzenia w ciepło, energię
elektryczną i paliwa gazowe,
• przedsięwzięcia racjonalizujące użytkowanie ciepła, energii elektrycznej i paliwa
gazowych,
• możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów paliw i energii,
z uwzględnieniem skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej oraz
zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych,
• zakres współpracy z innymi gminami
W okresie od 30.01.2012r. do 20.02.2012r. „aktualizacja projektu założeń do planu
zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe dla miasta Otwocka” wyłożony
był w siedzibie Urzędu Miasta Otwocka do publicznego wglądu oraz umieszczony na
stronach Biuletynu Informacji Publicznej Miasta Otwocka, celem zapoznania się i złożenia
ew. wniosków, zastrzeżeń i uwag. Do dnia 20.02.2012r. nie wpłynęły żadne zapytania, uwagi
i zastrzeżenia.
W myśl art. 19 ust. 8 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo Energetyczne, Rada Miasta
uchwala aktualizację założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa
gazowe, rozpatrując jednocześni wnioski, zastrzeżenia i uwagi zgłaszane w czasie wyłożenia
aktualizacji założeń do publicznego wglądu.
Aktualizacja założeń do planu zaopatrzenia
Miasta Otwock
w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe
Mazowiecka Agencja Energetyczna Sp. z o.o. wykonała opracowanie pt.
„Aktualizacja założeń do planu zaopatrzenia Miasta Otwock
w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe” na podstawie
umowy WIN/20/2011 z dnia 29 kwietnia 2011
Warszawa, sierpień 2011
TYTUŁ PROJEKTU:
„Aktualizacja założeń do planu zaopatrzenia Miasta Otwock w ciepło, energię
elektryczną i paliwa gazowe”
OPIS TECHNICZNY
Zespół redakcyjny w składzie:
mgr inż. Tomasz Dribko
mgr inż. Michał Kasjaniuk
Marcin Szwedowski
Zawartość
1. Wstęp ........................................................................................................... 5
1.1. Podstawa prawna i formalna opracowania.……………………………………………………….. 5
2. Ogólna charakterystyka Miasta Otwock . …………………………………………………………………….6
2.1 Położenie, warunki naturalne………………………………………………………………………………..6
2.2 Ludność………………………………………………………………………………………………………………..10
2.2.1 Prognoza liczby ludności do roku 2030……………………………………………………….12
2.3 Mieszkalnictwo…………………………………………………………………………………………………….13
2.4 Charakterystyka infrastruktury technicznej……………………………………………………….20
2.4.1 Wodociągi i Kanalizacja……………………………………………………………………………….20
2.4.2 Odpady komunalne……………………………………………………………………………………..20
2.4.3 Komunikacja…………………………………………………………………………………………………21
2.5 Sfera gospodarcza……………………………………………………………………………………………….21
3. Zaopatrzenie w energię cieplną ........................................................ ………………24
3.1. Charakterystyka stanu obecnego………………………………………………………………………24
3.2. Ocena stanu obecnego. Cele podstawowe………………………………………………………..31
3.4. Aktualne zapotrzebowanie mocy i energii cieplnej……………………………………………35
3.5 Prognoza zapotrzebowania na moc i energię cieplną do roku 2030…………………36
3.6. Wpływ przedsięwzięć termomodernizacyjnych na bilans zapotrzebowania
ciepła.…………………………………………………………………………………………………………………………43
4. Zaopatrzenie w energię elektryczną …………………………………………………………………………45
4.1. Charakterystyka stanu obecnego………………………………………………………………………45
4.2 Zużycie energii elektrycznej w mieście Otwock…………………………………………………51
4.3 Prognoza zużycia energii elektrycznej………………………………………………………………..53
4.3.1 Wpływ wzrostu zapotrzebowania mocy na system zasilający……………………55
4.4 Racjonalizacja zużycia energii elektrycznej……………………………………………………….56
4.5 Modernizacja i rozbudowa systemu energetycznego………………………………………..60
5. Zaopatrzenie w paliwa gazowe ………………………………………………………………………………….61
5.1 Obecny stan gazyfikacji miasta – struktura odbiorców gazu…………………………….61
5.2 Prognoza zapotrzebowania na paliwa gazowe do roku 2030…………………………….63
6. Możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów paliw i energii,
z uwzględnieniem skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. ………………64
6.1. Energia biomasy i odpadów……………………………………………………………………………….64
6.1.1. Biomasa stała……………………………………………………………………………………………..65
6.1.2. Biopaliwa…………………………………………………………………………………………………….65
3
6.1.3. Biogaz……………………………………………………………………………………………………..66
6.2. Energia wiatrowa ............................................................................... 68
6.3. Energia słoneczna .............................................................................. 71
6.4. Energia geotermalna .......................................................................... 73
6.6. Energia wodna .................................................................................. 78
6.7. Kogeneracja z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii .................... 79
6.8. Podsumowanie .................................................................................. 79
4
1. Wstęp
1.1. Podstawa prawna i formalna opracowania.
Podstawą prawną do opracowania „Aktualizacji założeń do planu zaopatrzenia w
ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe dla Miasta Otwock” jest ustawa - prawo
energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 r. (Tekst jednolity Dz.U. 2006 nr 89 poz. 625).
przypisująca gminie zadanie własne planowania i organizacji zaopatrzenia w ciepło,
energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy (Art. 18) i zobowiązująca
Prezydenta do opracowania „Założeń do planu...” i ich aktualizacji co najmniej raz na 3
lata (Art. 19).
Podstawą formalną opracowania „Założenia do planu zaopatrzenia w ciepło,
energię elektryczną i paliwa gazowe dla Miasta Otwock” jest Umowa Nr WIN/20/2011
z zawarta z Miastem Otwock w dniu 29 kwietnia 2011
Treść
niniejszego
opracowania
odpowiada
wymogom
ustawy
–
prawo
energetyczne zawartym w art. 19 pkt. 3, tj. zawiera:
•
Ocenę stanu aktualnego i przewidywanych zmian zaopatrzenia w ciepło, energię
elektryczną i paliwa gazowe.
•
Przedsięwzięcia racjonalizujące użytkowanie ciepła, energii elektrycznej i paliw
gazowych.
•
Możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów paliw i
energii z uwzględnieniem energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w
odnawialnych źródłach energii, energii elektrycznej wytwarzanej w skojarzeniu
z wytwarzaniem ciepła oraz zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji
przemysłowych.
•
Zakres współpracy z innymi gminami.
Celem opracowania jest określenie prognozy potrzeb energetycznych oraz
wskazanie kierunków i przedstawienie możliwości do:
•
racjonalizacji użytkowania energii cieplnej (oszczędności energii cieplnej),
•
zagospodarowania lokalnych zasobów energii odnawialnej,
•
zmniejszenia zanieczyszczeń powietrza,
•
wyboru
strategii
zaopatrzenia
w
energię
mieszkańców
i
podmiotów
gospodarczych.
Niniejsze opracowanie zostało wykonane zgodnie z umową, obowiązującymi
przepisami, Polskimi Normami Energetycznymi i zasadami wiedzy technicznej.
Opracowanie wydane jest w stanie zupełnym ze względu na cel oznaczony w umowie.
5
2. Ogólna charakterystyka Miasta Otwock
2.1 Położenie, warunki naturalne
Miasto Otwock położone jest w środkowej części województwa mazowieckiego,
w powiecie otwockim, w obrębie obszaru metropolitalnego Warszawy, na lewym
brzegu rzeki Świder, w pobliżu jej ujścia do Wisły. Gmina miejska Otwock jest
oddalona o około 25km na południowy wschód od centrum Warszawy i graniczy z
innymi gminami powiatu otwockiego:
•
od północnego zachodu Miasta Józefów
•
od północy Gminy Wiązowna
•
od wschodu Gminy Celestynów
•
od południa Miasta i Gminy Karczew
Od zachodu naturalna granice wyznacza rzeka Wisła, po drugiej jej stronie znajduje
się powiat piaseczyński.
Rys. 2.1 Położenie Gminy Miejskiej Otwock w Powiecie otwockim
6
Od 1 stycznia 1999 roku miasto Otwock pełni funkcje stolicy powiatu
otwockiego, jest siedzibą władz powiatowych, ośrodkiem administracyjno-oświatowym
i usługowo-handlowym dla obsługi mieszkańców gminy i powiatu. Otwock zajmuje
powierzchnię 47,34 km2, co stanowi niespełna 8% powierzchni ogólnej powiatu,
zamieszkuje tu 44 069 osób (stan na 31.12.2010)
Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski J. Kondratowicza, warunki
naturalne
(fizjograficzne)
Otwocka
kształtują
dwa
mezoregiony
Niziny
Środkowomazowieckiej, tj.: Dolina Środkowej Wisły (środkowa i zachodnia cześć
miasta, tzw. Taras Otwocki) i Równina Garwolińska (wschodnia cześć miasta).
W krajobrazie miasta dominują kompleksy leśne, grunty leśne zajmują 45,4%
powierzchni gminy, wskaźnik lesistości jest wyższy o 14,5 pkt proc. niż średnio w
województwie i o 7,3 pkt proc. niż w powiecie. Tereny zieleni ogólnodostępnej i
osiedlowej zajmują 44,8 ha. Lasy, stanowią podstawową bazę przyrodniczą o
unikalnym w skali kraju mikroklimacie. W ogólnej strukturze gatunkowej otwockich
lasów przeważają siedliska sosnowe - blisko 98% drzewostanu to bory sosnowe z
niewielka ilością brzóz i dębów. Lasy otwockie ze względu na niedużą odległość od
stolicy oraz walory przyrodniczo-zdrowotne podlegają ochronie poprzez różne formy
ochrony przyrody:
•
Rezerwaty Przyrody (91,7 ha na terenie gminy)
•
Mazowiecki Park Krajobrazowy (388,6 ha)
•
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu (1692 ha)
W sumie różne formy ochrony przyrody zajmują obszar około 2045 ha co stanowi
43% obszaru gminy.
Użytki rolne stanowią blisko 24% powierzchni gmin, z czego 83% to grunty
orne. Znaczenie rolnictwa w ogólnej strukturze form aktywności gospodarczej
mieszkańców miasta, pomimo dużych zasobów użytków rolnych, jest niewielkie.
Znaczna cześć gospodarstw rolnych ma charakter działek podmiejskich, a ich
właściciele zainteresowani są zmianą przeznaczenia gruntów z działek rolnych na
tereny budowlane. Należy spodziewać się, że tereny te w najbliższych latach
przeznaczone zostaną pod zabudowę mieszkalną, w związku z intensywnym rozwojem
miasta.
Grunty zabudowane i zurbanizowane zajmują 28,6% powierzchni, w tym
przemysłowe jedynie 1,2%.
Lokalne warunki środowiska przyrodniczego, które cechują: uzdrowiskowe
walory
mikroklimatyczne,
czyste
powietrze,
7
zróżnicowanie
biocenotyczne
i
krajobrazowe,
a
także
rozbudowana
baza
leczniczo-sanatoryjna,
stwarzają
potencjalne możliwości dla rozwoju uzdrowiskowej i wypoczynkowej funkcji miasta w
przyszłości.
Hydrograficznie teren Otwocka należy do zlewni Wisły. Rzeka Świder wraz z
drobnymi ciekami wodnymi i rowami melioracyjnymi odwadnia północne rejony
miasta. Naturalne zbiorniki wodne występują nielicznie i są to głównie: starorzecza
(Świdra, Jagodzianki i Wisły),
niecki deflacyjne
oraz zbiorniki w zbiornikach
powyrobiskowych. Stosunkowo duże zbiorniki wodne znajdują się w ujściowym
odcinku rzeki Jagodzianki (graniczne tereny miasta), pozostałe zbiorniki wodne maja
małe powierzchnie i niedostępne brzegi.
Według podziału Polski na regiony klimatyczne (W.Okołowicza) miasto Otwock
znajduje się w regionie Mazowiecko-Podlaskim o klimacie typu kontynentalnego, który
cechuje:
występowanie
znacznych
amplitud
rocznych
temperatury
powietrza
wzrastających ku wschodowi, występowanie długiego ciepłego lata i długiej zimy
chłodniejszej niż na zachodzie kraju, średnia roczna suma opadu niższa od przeciętnej
dla Polski.
Usytuowanie miasta i okolic pośród rozległych borów sosnowych kształtuje
warunki klimatyczne, charakteryzujące się m.in.: dużym udziałem dni bezwietrznych i
osłabioną prędkością wiatru.
Elementy klimatu charakteryzujące rejon powiatu otwockiego:
•
średnia temperatura okresu rocznego – od 7,4 do 8,1oC;
•
najcieplejszy miesiąc – lipiec z średnią temp. od 17,5 do 18,2oC;
•
najzimniejszy miesiąc – styczeń z średnią temp. powyżej –3oC;
•
roczna suma opadów – od 550 do ponad 600mm (na posterunku
meteorologicznym w Świdrze około 630mm);
•
okres wegetacyjny trwa średnio około 220 dni;
•
okres bezprzymrozkowy trwa przeciętnie od 167 do 185 dni.
Charakterystyka warunków klimatycznych pod kątem ich wpływu na zużycie
energii, a zwłaszcza ciepła przedstawia się następująco:
Według
PN-B-02025
dla
najbliższego
miasta
(Warszawa), średnie temperatury powietrza wynoszą:
•
•
w styczniu: -3,4°C,
w kwietniu: +7,5°C,
8
ze
stacją
meteorologiczną
•
•
w lipcu: +18,1°C,
w październiku: +8,4°C.
„Zgodnie z normą PN-82-B-02403 pt. „Temperatury obliczeniowe zewnętrzne”
gmina Otwock leży w III strefie klimatycznej podziału Polski (rys. 2.6.), w której
obliczeniowa
temperatura
zewnętrzna
dla
potrzeb
ogrzewania
wynosi:
0
Tzew = -20 C.„
Rys. 2.2. Podział Polski na strefy klimatyczne wg normy PN-82-B-02403
Źródło: norma PN-82-B-02403
Otwock
jest dobrze skomunikowany. W rejonie wschodniej granicy miasta
przebiega droga krajowa nr 17 relacji Warszawa – Lublin, a w rejonie granicy
zachodniej droga wojewódzka nr 801 relacji Warszawa – Puławy. Przez obszar miasta
przebiega zelektryfikowana linia kolejowa relacji Warszawa-Lublin–Chełm–granica
państwa (Kijów). Kolej stanowi także dobre połączenie dla osób pracujących poza
Otwockiem, głównie w Warszawie.
Podstawowy
układ
komunikacyjny
9
miasta
tworzą
ciągi
drogowo-uliczne
zapewniające obsługę powiązań społeczno-gospodarczych o charakterze regionalnym i
tranzytowym oraz sieć lokalnych ulic dojazdowych przystosowana do obsługi terenów
zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Na terenie miasta brak jest dużych
zakładów przemysłowych.
2.2 Ludność
Według danych GUS na dzień 31 grudnia 2010 Otwock zamieszkiwało 44 069
osób, co daje średnią gęstość zaludnienia dla miasta równą 931,1 osób/km2. W grupie
miast województwa mazowieckiego o zbliżonej ilości mieszkańców Otwock jest
miastem z najmniejszą gęstością zaludnienia. Lokalne uwarunkowania demograficzne
kształtują:
•
utrzymująca się w ostatnich latach wzrostowa tendencja przyrostu naturalnego,
•
wysoki wskaźnik feminizacji (w latach 2005-2010 utrzymywał się on na
poziomie 113-115 kobiet na 100 mężczyzn),
•
dodatnie saldo migracji,
•
powolne starzenie się lokalnej społeczności (wzrost odsetka osób w wieku
poprodukcyjnym).
Podstawowe dane o liczbie ludności i wskaźnikach demograficznych 2005-2010
przedstawiono w Tabeli 2.1.
Tabela 2.1. Czynniki określające zmiany w zasobach ludzkich miasta Otwock w latach 20052010 (dane GUS)
Rok
2005
2006
2007
2008
2009
Liczba ludności
42 507
Urodzenia
42 881
43 190
43 474
43 798
44 069
430
452
455
481
516
504
Zgony
479
426
445
458
442
450
Przyrost naturalny
-49
+26
+10
+23
+74
+54
Napływ ludności
688
851
857
660
682
b.d.*
Odpływ ludności
467
503
558
399
432
b.d.
Saldo migracji
221
348
299
261
250
b.d.
-1,2
0,6
0,2
0,5
1,7
1,2
Przyrost naturalny
na 1000 osób
*brak danych
10
2010
Wyjątkowo
pozytywnym
zjawiskiem
demograficznym
dla
Otwocka
jest
utrzymujący się w kolejnych pięciu latach dodatni przyrost naturalny. Fakt ten jest
szczególnie ważny, z uwagi na ujemny przyrost naturalny obserwowany w skali całego
kraju, szczególnie w miastach. Dodatni przyrost naturalny wraz z dodatnim saldem
migracji, świadczącym o atrakcyjności terenu miasta, są czynnikami zapewniającymi
nieprzerwany wzrost liczby mieszkańców miasta w ostatnich 5 latach.
W latach 2005-2010 nastąpił przyrost ogólnej liczby ludności o 1562 osoby, co
stanowiło blisko 3,7% wzrost. Warty odnotowania jest fakt, że tendencja wzrostowa
była notowana w każdym kolejnym roku.
W Tabeli 2.2 przedstawiono podział (według udziałów procentowych) ludności Otwocka
na grupy ekonomiczne w latach 2005-2010
Tabela 2.2 .Podział ludności Otwocka na grupy ekonomiczne
Rok
Ludność w wieku
przedprodukcyjnym [%]
Ludność w wieku
produkcyjnym [%]
Ludność w wieku
poprodukcyjnym [%]
2005
2006
2007
2008
2009
2010
19,9
19,6
19,5
19,4
19,3
19,4
62,0
62,2
61,9
61,9
61,8
61,5
18,1
18,3
18,6
18,7
18,9
19,2
W ogólnej liczbie mieszkańców miasta 19,4 % stanowią dzieci i młodzież w
wieku przedprodukcyjnym (osoby w wieku przedprodukcyjnym to mężczyźni i kobiety
w wieku 0-17 lat), niemal 2/3 populacji (dokładnie 61,5%) to osoby w wieku
produkcyjnym (za osoby w wieku produkcyjnym uznaje się mężczyzn w wieku 18-64
lata i kobiety w wieku 18-59). Analizując dane z Tabeli… należy stwierdzić, iż
następuje systematyczny, choć dosyć powolny wzrost udziału ludności w wieku
poprodukcyjnym, co wskazuje na starzenie się społeczeństwa, pomimo utrzymującego
się przyrostu naturalnego.
11
2.2.1 Prognoza liczby ludności do roku 2030
Prognozy ludności do roku 2030 według opracowań GUS zawarto w tabeli 2.3.
Tabela 2.3 Prognoza ludności do 2030 roku
Polska1)
Województwo
mazowieckie1)
Powiat otwocki2)
ogółem
miasta
ogółem
miasta
miasto
wieś
2015
38 016 059
22 897 686
5 353 636
3 474 863
78 248
46 258
2020
37 829 889
22 649 726
5 429 840
3 543 118
81 201
46 778
2025
37 438 095
22 299 025
5 471 012
3 589 823
83 491
46 904
2030
36 796 020
21 799 537
5 480 198
3 616 591
85 313
46 690
1)
Dane według GUS „Prognoza ludności na lata 2008-2035”
Dane według GUS „Prognoza dla powiatów i miast na prawie powiatu oraz podregionów na
lata 2011 – 2035”
2)
Systematyczny spadek liczby ludności na terenie całego kraju, jest
spowodowany przede wszystkim spadkiem rozrodczości. Według prognozy ubytek
ludności dotknie przede wszystkim miasta, głównie z powodu niskiej dzietności oraz
na skutek przemieszczania się ludności miejskiej na tereny wiejskie na obrzeżach
miast.
Ponieważ sytuacja demograficzna miasta uległa zmianie od opublikowania
poprzednich „Założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwo
gazowe” z roku 2005, niezbędne jest opracowanie nowej prognozy demograficznej do
roku 2030.
Opracowując na potrzeby niniejszego opracowania szacunkową prognozę liczby
ludności Otwocka przyjęto, że tempo wzrostu ludności, spowodowane przede
wszystkim korzystnym saldem migracji oraz dodatnim przyrostem naturalnym, będzie
utrzymywało się na zbliżonym poziomie przez najbliższe lata:
Tabela 2.4 prognoza ludności dla Otwocka do roku 2030.
rok
2015
2020
2025
2030
ludność
45 631
47 193
48 755
50 317
12
2.3 Mieszkalnictwo
„Układ przestrzenny miasta ukształtował się w oparciu o samodzielne jednostki
osadnicze (wsie) rozwijające się w obrębie głównych szlaków komunikacyjnych, które
dziś tworzą umowne „dzielnice” Otwocka. Istniejący charakter zabudowy oraz
lokalizacja poszczególnych obszarów pozwala wyróżnić obszary miejskie o charakterze
miejskim oraz o charakterze miejsko-wiejskim. Opis poszczególnych obszarów
miejskich Otwocka przedstawiono w tabeli.
Charakterystyka terenów zabudowy miasta, według obszarów miejskich:
Obszar
Charakterystyka
Obszary miejskie
Teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, w części na działkach
zadrzewionych. Plany rozwojowe obejmują, wg planów miejscowych
zagospodarowania przestrzennego
I.obszaru przyległego do rzeki Świder na terenie miasta
Otwocka – etap I zatwierdzony Uchwałą nr XXI/205/2000 Rady
Miasta Otwocka z dnia 23 maja 2000r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 2 z
dnia 27.07.2000r. poz. 828);
II.
Świder
Zachodni
obejmującego swym zasięgiem pas terenów PKP oraz
tereny do niego przyległe wraz z Centrum biegnący przez miasto
Otwock z północnego zachodu na południowy wschód - etap I,
zatwierdzony Uchwałą Rady Miasta Otwocka Nr XLVI/541/02 z dnia
25.06.2002r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 237 z 06.09.2002r. poz. 6067):
rozwój obecnej funkcji terenu, tj. zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej;
możliwość
rozwoju
funkcji
wypoczynkowo-leczniczo-
rekreacyjnej nad brzegami rzeki Świder.
Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna na zadrzewionych terenach.
Na działkach prócz budynków mieszkalnych znajdują się budynki
Świder
Wschodni
usługowe i gospodarcze. W układzie przestrzennym wyróżnia się
intensywna
zabudowa
jednorodzinna
(„bloki”
urbanistyczne)
o
charakterze miejskim. Perspektywy rozwoju:
nowe tereny zabudowy mieszkaniowej;
rozwój usług związanych z rozwojem rekreacji i wypoczynku
13
nad rzeką Świder.
Stan zainwestowania terenu zgodnie z ustaleniami miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego
I.obejmującego swym zasięgiem pas terenów PKP oraz tereny
do niego przyległe wraz z Centrum biegnący przez miasto Otwock z
północnego zachodu na południowy wschód - etap I, zatwierdzony
Uchwałą Rady Miasta Otwocka Nr XXXI/329/2001 z dnia 11 kwietnia
2001r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 119 z 12.06.2001r. poz. 1609);
II.
,,Samorządowa”, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta
Otwocka XXII/221/2000 z dnia 4.07.2000r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr
177 z 28.08.2001r. poz. 2852);
III.
obejmującego swym zasięgiem pas terenów PKP oraz
tereny do niego przyległe wraz z Centrum biegnący przez miasto
Otwock z północnego zachodu na południowy wschód - etap II część
A obejmująca kwartały I–VII i DVIII, zatwierdzonego Uchwałą Rady
Śródmieście
Miasta Otwocka Nr XXXII/359/01 z dnia 22.05.2001r. (Dz. Urz. Woj.
Maz. Nr 171 z 20.08. 2001r. poz. 2696);
obejmuje:
koncentrację
usług,
handlu,
rzemiosła
i administracji,
zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i jednorodzinnej
rozproszonej;
zabudowę mieszkaniowo - usługową z charakterystycznym
układem bardzo wąskich uliczek – teren intensywnej
zabudowy;
budynki administracji lokalnej i ponadlokalnej, obiekty
handlu, kultury, oświaty, banki. Zabudowa mieszkaniowa
wielorodzinna - „bloki” o wysokości nie przekraczającej
czterech kondygnacji;
historyczne „wille otwockie”, teren rozproszonej zabudowy
jednorodzinnej
oraz
jednego
osiedla
zabudowy
wielorodzinnej („bloki”).
Obszar
Śródborów
Śródborów
zgodnie
z
ustaleniami
miejscowego
planu
zagospodarowania przestrzennego obejmującego swym zasięgiem
14
pas terenów PKP oraz tereny do niego przyległe wraz z Centrum,
biegnący przez miasto Otwock z północnego zachodu na południowy
wschód - Etap II, część ,,B” obejmująca kwartały: IX, X, BXI, BXII,
BXIII, AXIV, BXV zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta Otwocka Nr
Soplicowo
VIII/79/2003 z dnia 1 lipca 2003r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 243 z 17
września 2003r., poz. 6390) i Soplicowo charakteryzują:
założenia urbanistyczne projektowanych „miast-ogrodów”;
rozproszona
zabudowa
na
bardzo
dużych
działkach
(budowlano-leśnych);
tradycje strefy uzdrowiskowej (budynki sanatoryjne).
Teren osiedla wielorodzinnego. Obszar ten posiada duże rezerwy
terenów
i
zgodnie
z
ustaleniami
miejscowych
planów
I.obejmującego
obszar
projektowanego
osiedla
zabudowy
wielorodzinnej „Ługi” zatwierdzonego Uchwałą Nr V/31/2003 z dnia
25 marca 2003r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 156 poz. 3872 z
10.06.2003r. );
Ługi
II.
„Ługi Północne” obejmującego obszar pomiędzy ulicami:
Korczaka, Wysockiego, Okrzei, Batorego, Wiejską, Ługi i północną
granicą
opracowania
planu
miejscowego
„Ługi
Wschodnie”
w
Otwocku zatwierdzonego Uchwałą Nr XLVII/559/02 z dnia 3 września
2002r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 276, poz. 7176 z 24.10.2002r.):
stanowi atrakcyjne miejsce dla rozwoju inwestycji. Ta część miasta
nie podlega rygorom ochronnym w rozumieniu ustawy o ochronie
przyrody.
Lokalizacja zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami
(drobne rzemiosło) realizowanej na małych działkach zgodnie z
Kresy
ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
obszaru „Kresy Południowe - część A”, zatwierdzonego Uchwałą Rady
Miasta Otwocka Nr XI/107/2003 z dnia 28 października 2003r. (Dz.
Urz. Woj. Maz. Nr 319 z 27.12.2003r. poz. 10201).
Obszary miejsko-wiejskie
Świdry Wielkie Układ przestrzenny zgodnie z ustaleniami miejscowych planów
Mlądz
I.obszaru przyległego
15
do rzeki Świder na terenie miasta
Otwocka – etap I zatwierdzony Uchwałą Nr XXI/205/2000 Rady
Wólka Mlądzka Miasta Otwocka z dnia 23 maja 2000r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 2 z
dnia 27.07.2000r. poz. 828);
II.
Jabłonna
obszaru położonego po obu stronach Szosy Lubelskiej
na odcinku przebiegającym przez miasto Otwock zatwierdzonego
Uchwałą Nr XLVII/558/2002 Rady Miasta Otwocka z dnia 3 września
Świerk
2002r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 276 z 24.10. 2002r. poz. 7175);
III.
,,Jabłonna
Wschodnia”
zatwierdzonego
Uchwałą
Nr
XLIV/477/02 Rady Miasta Otwocka z dnia 12 marca 2002r (Dz. Urz.
Teklin
Woj. Maz. Nr 155, poz. 3394 z dn.14.06.2002r.);
IV.
obu
obszaru położonego na wschód od osiedla Jabłonna po
stronach
drogi
w
Świerku
do
granic
miasta
Otwocka,
zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta Otwocka Nr XVIII/168/99 z
dnia 21 grudnia 1999r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 79 z
25.03.2002r.
poz. 1635);
cechuje:
przewaga zabudowy zagrodowej, z reguły dwurzędowej wzdłuż
tras komunikacyjnych;
Zamlądz
typowo rolny podział gruntu;
brak
odpowiedniego
przygotowania
do
procesów
urbanizacyjnych.
Perspektywiczny rozwój obszarów: Wólka Mlądzka i Świder zakłada
możliwość
utworzenia
sfer
przeznaczonych
pod
lokalizację
magazynów, zakładów produkcyjnych oraz rozwój budownictwa
mieszkaniowego jednorodzinnego.
* Urząd Miasta Otwocka
Infrastruktura budowlana różni się wiekiem, powierzchnią zabudowy technologią
wykonania,
przeznaczeniem
oraz
wynikającą
z
podstawowych
parametrów
energochłonnością. Na terenie miasta należy wyróżnić:
→ budynki mieszkalne,
→ obiekty użyteczności publicznej,
→ obiekty pod działalność usługowo-handlową i wytwórczą – stanowiące sferę
gospodarczą miasta.
Charakter zabudowy mieszkaniowej jest niejednolity. W ogólnej strukturze osadnictwa
na terenie Otwocka dominują następujące typy zabudowań:
16
1) zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna o strukturze kompleksowych osiedli
mieszkaniowych - są to osiedla spółdzielcze i deweloperskie położone na
obszarach południowych, centralnych i plomb zachodnich;
2) intensywna zabudowa jednorodzinna zlokalizowana głównie na obszarach
zachodnich i północnych;
3) zabudowa jednorodzinna na terenach z istniejącym drzewostanem leśnym,
znajdująca się w części wschodniej.
Na terenie Otwocka znajduje się (według danych GUS na 31.12.2009) 17 736
mieszkań o łącznej powierzchni użytkowej 1 125 267 m2. Przeciętna liczba osób w 1
mieszkaniu wynosi 2,48 (wskaźnik dla województwa oscyluje w okolicach 3).
Przeciętna powierzchnia użytkowa przypadająca na 1 mieszkanie wynosi 63,45 m2, a
na 1 mieszkańca 25,6 m2.
Tabela 2.5 zmiany w zasobach mieszkaniowych Otwocka w latach 2005-2009.
Rok
2005
2006
2007
2008
2009
Mieszkania
16 220
16 398
16 637
17 226
17 736
Izby
54 802
55 590
56 627
58 554
60 313
1 040 028 1 086 567
1 125 267
Powierzchnia użytkowa
[m2]
Przeciętna liczba izb w
mieszkaniu
Przeciętna powierzchnia
mieszkania [m2]
994 877 1 014 854
3,38
3,39
3,40
3,40
3,40
61,33
61,89
62,50
63,00
63,45
Tabela 2.6. Struktura nowo oddanych mieszkań w ostatnich 5 latach kształtowała się
następująco:
Rok
2005
2006
2007
2008
2009
2010
Mieszkania oddane do użytkowania
303
220
301
600
553
210
Całkowita powierzchnia mieszkań
oddanych do użytkowania [m2]
Średnia powierzchnia mieszkania
oddanego do użytkowania [m2]
26 911 23 418 29 804 48 070 43 360
88,8
106,5
99,0
80,1
78,4
20 616
98,2
Tabela 2.7. Struktura budynków nowo wybudowanych, oraz oddanych do użytku w latach
17
2005-2010
2005
2006
2007
2008
2009
2010
Ogółem
108
108
118
141
124
103
Mieszkalne
94
98
113
124
109
93
Niemieszkalne
14
10
5
17
15
10
Pow. użytkowa mieszkań w nowych
budynkach mieszkalnych [m2]
25 336 23 225 29 597 47 253 42 260 19 641
Pow. użytkowa nowych budynków
niemieszkalnych [m2]
Struktura
zasobów
2 786
mieszkaniowych
3 569
według
1 378
form
3 320
własności
4 133
5 978
przedstawia
się
następująco:
Tabela 2.8.Struktura zasobów mieszkaniowych według form własności
[szt]
Ogółem
[%]
16 637
100
Zasoby gmin (komunalne)
2 060
12,4
Zasoby spółdzielni mieszkaniowych
3 925
23,6
Zasoby zakładów pracy
253
1,5
Zasoby osób fizycznych
10 132
60,9
267
1,6
Pozostałe podmioty
Struktura zasobów mieszkaniowych Otwocka według form własności:
Tabela 2.9 Mieszkania zamieszkane stale według okresu budowy.
Wyszczególnienie
Ogółem
Liczba
mieszkań
17 736
Powierzchnia
użytkowa
2
mieszkań [m ]
1 125 267
Średnia powierzchnia
użytkowa mieszkania [m2]
63,45
Okres budowy
Przed 1918
478
23 480
49,1
1918-1944
3 559
170 854
48,0
1945-1970
4 421
226 335
51,2
1971-1978
2 670
145 869
54,6
18
1979-1988
1 268
113 136
89,2
1989-2002
1 673
149 999
89,7
2003-2010
2 271
247 859
109,15
65
4 123
Nie ustalono
63,4
Zmiany w wyposażeniu mieszkań w Otwocku w latach 2005-2009. Wartości podane w
Tabeli 2.10 są wyrażone jako % wszystkich mieszkań znajdujących się na terenie
miasta:
Tabela 2.10. zmiany w wyposażeniu mieszkań w Otwocku w latach 2005 - 2009
Rok
2005
2006
2007
2008
2009
Wodociąg
91,7
91,8
92,1
92,3
92,6
Ustęp spłukiwany
86,0
82,3
86,6
87,0
87,5
Łazienka
83,4
83,7
84,1
84,6
85,1
Centralne ogrzewanie
76,6
77,0
77,5
77,4
78,1
Gaz sieciowy
57,4
58,0
57,5
58,6
59,7
Analizując dane zawarte w Tabeli… należy stwierdzić, że na przestrzeni lat
2005-2009 następował systematyczny wzrost odsetka mieszkań wyposażonych w
łazienki (o 1,7% w ciągu 4 lat), a w związku z tym rósł również odsetek mieszkań
podłączonych do wodociągu. Zaobserwowano także niewielki wzrost odsetka ogółu
mieszkań wyposażonych w centralne ogrzewanie (1,5%) oraz w gaz sieciowy (2,3%).
Pomimo, iż wzrost procentowy wyposażenia mieszkań w poszczególne instalacje
oscyluje w granicy jedynie ok.2% na przestrzeni 4 lat, jest to dobry wynik z uwagi na
szybkie tempo wzrostu ogólnej liczby mieszkań w mieście (wzrost o 1516 mieszkań w
ciągu 4 lat).
Ocena aktualnej struktury budowlanej
Obecnie przeważającą część zabudowy Otwocka stanowi mieszkalnictwo indywidualne.
Średni wskaźnik zapotrzebowania energii na cele grzewcze w budynkach mieszkalnych
kształtuje się na poziomie około 217 kWh/m²/rok, co w przybliżeniu dwukrotnie
przewyższa obecne standardy w nowym budownictwie. Biorąc pod uwagę ten fakt
19
należy stwierdzić, iż nadal istnieje duży potencjał zaoszczędzenia energii i koszów na
terenie Miasta poprzez termo renowacje.
2.4 Charakterystyka infrastruktury technicznej
2.4.1 Wodociągi i Kanalizacja
System wodno-kanalizacyjny funkcjonuje wspólnie dla miasta Otwock oraz
miasta Karczew, jako jednej aglomeracji. Na mocy porozumienia międzygminnego z
1993 roku eksploatacja sieci zajmuje się Otwockie Przedsiębiorstwo Wodociągów i
Kanalizacji Sp. z o.o.
Rok
1994 1996 2003
2010
Długość czynnej sieci
56 68,8 80,3 204,1
rozdzielczej
W roku 2009 z sieci wodociągowej korzystało 25479 osób, czyli ok 58% mieszkańców
miasta.
Długość sieci kanalizacji sanitarnej w wybranych latach:
Rok
1994 1996 2003 2010
długość czynnej sieci
52
64
69,8 157,3
kanalizacyjnej
W 2009 roku z sieci kanalizacyjnej korzystało 29020 osób czyli 66% ogółu
mieszkańców.
Duży wzrost długości sieci wodociągowej i kanalizacyjnej wynika z przeprowadzonego
w latach
2005 – 2010 projektu „System wodno-kanalizacyjny w Otwocku”
Współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej.
Na terenach nieuzbrojonych w sieć wodociągową do celów socjalno-bytowych
wykorzystuje się ujęcia indywidualne. Ścieki bytowo-gospodarcze odprowadzane są i
unieszkodliwiane w miejskiej oczyszczalni ścieków.
2.4.2 Odpady komunalne
Odpady
Składowisku
komunalne
Odpadów
powstające
Komunalnych
na
terenie
miasta
zlokalizowanym
w
gromadzone
Świerku
są
na
(południowo-
wschodnia cześć Otwocka). Składowisko zarządzane jest przez spółkę „SATEROTWOCK” Sp. z o.o. i stanowi współwłasność spółki SATER (67%) i Miasta Otwock
(33%). Zadania z zakresu gospodarki odpadami realizuje również funkcjonujący na
terenie Otwocka punkt przeładunku i zgniatania śmieci. Sukcesywnie podejmowane są
20
działania w kierunku upowszechnienia wśród mieszkańców selektywnej zbiórki
odpadów.
2.4.3 Komunikacja
Układ komunikacyjny Otwocka wyznaczają drogi publiczne, tj. krajowe, wojewódzkie,
powiatowe i gminne oraz drogi niepubliczne, tj. m.in. zakładowe, wewnętrzne
osiedlowe, prywatne, dojazdowe do działek i posesji. Układ komunikacyjny tworzą
drogi publiczne o łącznej długości 230,5km.
Uwarunkowania komunikacyjne Otwocka wynikają z położenia miasta w obrębie
aglomeracji warszawskiej oraz rozmieszczenia głównych generatorów ruchu – terenów
zabudowy mieszkaniowej, miejsc pracy, centrów administracji, licznych targowisk,
obiektów handlowych i usługowych, składów celnych i magazynów.
Podstawowy
układ
połączeń,
zarówno
o
charakterze
regionalnym
(tranzytowym), jak i lokalnym tworzą ciągi drogowo-uliczne. Przez centralne tereny
Otwocka przebiega linia kolejowa relacji Warszawa – Lubin – Chełm – granica państwa
– Kijów, determinująca przestrzenny układ transportowy miasta. Linia kolejowa jest
zelektryfikowana i pełni istotna role w powiązaniach podmiejskich z Warszawą i
obszarem aglomeracji.
2.5 Sfera gospodarcza
Ze
względu
na
specyficzne
warunki
środowiska
przyrodniczego,
położenie
geograficzne, brak surowców przemysłowych oraz istnienie obszarów chronionych,
aktywność gospodarcza koncentruje się tu głównie w sektorze rzemiosła, drobnej
wytwórczości oraz handlu i usług. Według danych GUS w 2010 roku na terenie miasta
działało 6016 podmiotów gospodarki narodowej, a przez ostatnie 7 lat (od 2003 roku)
nastąpił blisko 15% wzrost ilości podmiotów. Zdecydowanie dominuje sektor prywatny 5 895 podmiotów, wśród których dominują przedsiębiorstwa handlowe i usługowe.
Duża ilość osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą świadczy o wysokiej
aktywności zawodowej mieszkańców w kierunku samozatrudnienia oraz wynika z
dogodnych warunków do rozwoju prywatnej przedsiębiorczości. Dużym pracodawcą na
terenie Otwocka jest sektor publiczny, tj. instytucje administracyjne, oświatowe i
służby zdrowia. Otwock jest miastem o bardzo niskim bezrobociu, w 2009 roku stopa
bezrobocia wyniosła 5,4%. Tabela 2.11 przedstawia zmiany w ilości podmiotów w
poszczególnych sektorach i podsektorach w latach 2003-2010.
21
Tabela 2.11.Podmioty gospodarki narodowej w Mieście Otwock.
Jednostki wpisane według
sektorów własnościowych
podmioty gospodarki
narodowej ogółem
sektor publiczny - ogółem
sektor publiczny państwowe i samorządowe
jednostki prawa budżetowego
2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009
2010
5 228 5 193 5 350 5 236 5 398 5 690 5 736
6 016
116
125
122
125
125
117
118
121
89
109
104
106
104
95
90
92
sektor publiczny 2
2
2
2
2
1
1
przedsiębiorstwa państwowe
sektor publiczny - spółki
2
3
5
5
6
7
6
handlowe
sektor publiczny państwowe i samorządowe
1
1
1
1
1
1
1
jednostki prawa budżetowego,
gospodarstwa pomocnicze
sektor prywatny - ogółem 5 112 5 068 5 228 5 111 5 273 5 573 5 618
sektor prywatny - osoby
fizyczne prowadzące
4 325 4 255 4 379 4 237 4 344 4 605 4 610
działalność gospodarczą
sektor prywatny - spółki
218
223
237
247
265
260
265
handlowe
sektor prywatny - spółki
handlowe z udziałem kapitału
35
38
41
42
43
43
43
zagranicznego
sektor prywatny 24
24
24
24
24
23
24
spółdzielnie
sektor prywatny - fundacje
11
12
13
13
13
14
16
sektor prywatny stowarzyszenia i organizacje
36
45
47
52
61
68
70
społeczne
1
6
0
5 895
4 824
290
46
24
18
74
Tabela 2.12. struktura przychodów i wydatków (w tys zł) Miasta Otwock w latach 2003-2010.
Wyszczególnienie
2003
Dochody ogółem
55079,14
2004
2005
2006
2007
2008
60585,3 70734,78 80003,45 89537,49 115030,56
2009
132313,45
Dochody na 1
mieszkańca
Ogółem
1,29
1,42
1,65
1,85
2,06
2,63
3
Dochody własne
0,83
0,96
1,08
1,23
1,44
2,07
2,36
Ogółem
b.d
b.d
b.d
b.d
290,61
20675,23
31644,17
Inwestycyjne
b.d
b.d
b.d
b.d
112,48
20508,2
30505,94
57092,86 70786,06 65665,77 72058,84 85834,92 111104,84
174735,53
Środki z budżetu
Unii Europejskiej
Wydatki z budżetu
ogółem
22
Wydatki na 1
mieszkańca
Ogółem
Na oświatę i
wychowanie
Na kulturę i ochronę
dzieci
1,34
1,66
1,53
1,67
1,97
2,54
3,97
0,44
0,69
0,75
0,73
0,75
0,81
0,94
0,05
0,04
0,05
0,05
0,05
0,06
0,07
Przeciętny dochód w Gminie na 1 mieszkańca w roku 2009 wynosił około 3 tys.
zł, wartość ta mieści się w średnim przedziale dla gmin(miast) o podobnej wielkości w
rejonie warszawskim. Na uwagę zasługuję fakt, iż dużą część pośród przychodów
stanowią dochody własne Gminy, przy czym udział tzn. wykazuje tendencję
wzrostową- w roku 2003 wynosił on około 65%, natomiast w roku 2009 było to już
blisko 80%. Wydatki budżetowe na 1 mieszkańca w roku 2009 kształtowały się na
poziomie około 4000 zł, co oznacza, że przewyższały przeciętny dochód na
mieszkańca o około 1000 zł. Wartości wydatków w odniesieniu do 1 mieszkańca
Miasta podobnie jak w przypadku przychodów są zbliżone do podobnych wartości dla
innych porównywalnych miast na Mazowszu.
23
3. Zaopatrzenie w energię cieplną
3.1. Charakterystyka stanu obecnego
Źródłem zaopatrzenia w energię cieplną dla Miasta Otwock są:
→ lokalne sieci osiedlowe z własną ciepłownią, których administratorem jest
Otwocki Zakład Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. ul. Andriollego, działający
w formie jednoosobowej spółki skarbu gminy;
→ kotłownie lokalne, w tym również eksploatowane przez OZEC;
→ karczewska ciepłownia Komunalnego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej Sp.
z o.o., ul. Ciepłownicza;
→ indywidualne systemy grzewcze zaspokajające potrzeby własne domu lub
mieszkania.
Urządzenia i sieć cieplna miasta zarządzane i eksploatowane przez Otwock
Zakład Energetyki Cieplnej:
Opis
Jednostka
Liczba źródeł ciepła:
System ciepłowniczy
Szt.
→ ciepłownia osiedlowa
1
→ kotłownie lokalne
2
Moc cieplna ciepłowni osiedlowej
MW
22
Łączna moc cieplna kotłowni lokalnych
kW
240
Nośnik ciepła
Gorąca woda
Typ serwisu
c.o.
Sieć cieplna wodna:
→ liczba sieci
→ długość
sieci
Szt.
2
m
9 834
ciepłowniczych
(wysokich i niskich parametrów)
24
Źródła ciepła:
Charakterystyka ciepłowni w Otwocku:
Lokalizacja
Charakterystyka kotłowni
Moc (MW)
Ciepłownia wyposażona jest w 3 kotły gazowe:
Ul. Andriollego,
dwa kotły o mocy 6 i 7 MW, typu PwPg,
centrum
jeden kocioł UT-M 46X10 o mocy 8 MW, nowy
miasta,
pomiędzy
budynkami
22
eksploatowany od 2004 roku.
Kotłownia zasilana jest w paliwo gazowe z własnego
przyłącza średniociśnieniowego.
mieszkalnymi. Wytworzone w ciepłowni ciepło doprowadzone jest
do odbiorców za pomocą podwójnego układu sieci
ciepłowniczych.
Pracuje tylko w sezonie grzewczym i tylko na
potrzeby centralnego ogrzewania budynków.
Zużycie gazu w ciepłowni OZEC w wybranych latach (w m³):
2006
2007
2008
2009
2010
3 254 000,00
3 088 291,00
2 897 667,00
2 900 191,00
3 374 541,00
Zużycie energii elektrycznej na potrzeby pracy poszczególnych urządzeń w ciepłowni
OZEC: (w kWh)
2005
2006
2007
2008
2009
2010
862 316,00 693 226,00 731 663,00 759 543,00 716 218,00 714 239,00
Sprzedaż ciepła przez OZEC w latach 2005-2010:
2005
2006
2007
2008
2009
2010
104 912,95 98 940,70 96 225,50 86 440,00 90 794,54 95 530,80
Wykaz odbiorców ciepła od Otwockiego Zakładu Energetyki Cieplnej w roku 2010
zawarto w tabeli 3.1:
25
Tabela 3.1 Wykaz odbiorców ciepła od Otwockiego Zakładu Energetyki Cieplnej
1.
Otwocka Spółdzielnia Mieszkaniowa Otwock ul Andriollego 54
2.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Pułaskiego 10
3.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Pułaskiego 12
4.
Oświata Powiatowa ul Karczewska 37 Zespół Szkół Ogólnokształcących
5.
Oświata Miejska 05-400 Otwock ul. Andriollego 76 Szkoła Podstawowa 12
6.
Publiczny ZOZ Żłobek Miejski Otwock ul.Wronia 7
7.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Andriolego 78
8.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Batorego 38B
9.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Karczewska 26
10.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Wyspiańskiego 3
11.
Remondis Otwock ul Lennona 4
12.
ZP ZOZ Otwock ul Batorego 44
13.
Młodzieżowy Dom Kultury Otwock ul. Poniatowskiego 10
14.
Społem PSS Otwock ul. Powstańców Warszawy 17 Sklep 40, Sklep 68
15.
Sp-nia Mieszk. Prac. Sądu Rejonowego Otwock ul. Powstańców Warszawy 11
16.
Centrum Geometrii Samochodowej "U JACKA" Otwock ul. Lennona 2
17.
Spółdzielnia Mieszkaniowa CENTRUM Otwock ul.Staszica 27
18.
Oświata Miejska Otwock ul. Andriollego 76 ZNP
19.
Kaniewska Ewa Otwock ul. Skłodowskiej 19
H&P Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Piotr Malesza, Otwock ul. Kwiatowa
20.
24
21.
Kozłowska Małgorzata Otwock ul. Cybulskiego 20
22.
Izba Adwokacka w Warszawie 00-536 Warszawa Al.. Ujazdowskie 49
23.
Urzad Miasta Otwocka 05-400 Otwock ul. Armii Krajowej 5
24.
Oświata Miejska Otwock 05-400 Otwock ul. Andriollego 76 Przedszkole 16
25.
Urząd Skarbowy 05-400 Otwock ul. Matejki 4
26.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Andriollego 18
27.
28.
29.
30.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Andriollego 27/29
31.
32.
33.
26
34.
35.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Hoża 3 m19
36.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Hoża 5
37.
38.
39.
40.
41.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Krucza 4
42.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Krucza 6
43.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Lennona 5
44.
45.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Matejki 6
46.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Matejki 8
47.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Skłodowskiej 11
48.
49.
50.
51.
52.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Smolna 5
53.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul.Sosnowa 6
54.
55.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul Karczewska 43
56.
Wspólnota Mieszkaniowa Wyspiańskiego 2
57.
58.
59.
60.
Zarząd Gospodarki Mieszkaniowej Otwock ul Wawerska 8
61.
62.
Wspólnota Mieszkaniowa Otwock ul. Smolna 3
63.
64.
65.
66.
67.
68.
27
69.
Sieć ciepłownicza:
Kotłownie należące do OZEC zasilają dwie sieci ciepłownicze, tj. sieć wysoko i
niskoparametrową, o łącznej długości 9834m. Obie sieci są eksploatowane od
kilkudziesięciu
lat.
W
przypadku
sieci
niskoparametrowej
okres
eksploatacji
najstarszych odcinków wynosi ok. 50 lat, natomiast dla sieci magistralnej blisko 40
lat. Sieć niskoparametrowa pracuje na parametrach 95/70 °C, a jej całkowita długość
wynosi obecnie 4478m. Budynki zasilane z tej sieci są podłączone w sposób
bezpośredni. Sieć ta ułożona jest w podziemnych kanałach murowanych oraz na
znacznej długości przebiega piwnicami budynków. Obecny stan izolacji (znacznie
wyeksploatowany) przyczynia się do dużych strat na przesyle ciepła i częstej
awaryjności sieci.
Sieć wysokoparametrowa pracuje na parametrach 130/70oC i zaopatruje w
ciepło poprzez węzły wymiennikowe. Siec przebiega w kanałach prefabrykowanych,
łupinowych oraz częściowo przez piwnice budynków (os. Batorego). Izolacja termiczna
znacznej części sieci wysokich parametrów wykonana jest z wełny mineralnej w
płaszczu azbestowo-cementowym lub gipsowo-klejowym, nowsze (niewielkie) jej
odcinki
wykonano
z
zastosowaniem
rury
preizolowanej
(technologia
energooszczędna).
Charakterystyka sieci ciepłowniczych według lokalizacji:
Lokalizacja:
Opis:
Sieć
wysokoparametrowa
(130/700C)
o
łącznej
długości
2990,0m (Dn 40÷200) wykonana w latach siedemdziesiątych.
Ogólny stan techniczny sieci zły, przewidziany do wymiany –
Osiedle
Batorego
jedynie sieci wewnątrz osiedli położonych przy ul. Księżycowej i
Batorego są w dobrym stanie technicznym (nie przewiduje się
wymiany).
Całkowite straty ciepła 6 970 GJ/rok; straty mocy cieplnej
433,86kW.
Zapotrzebowanie na energię cieplną dla potrzeb co: 3 885 kW
w obrębie ulicy Sieć niskoparametrowa (90/700C) o łącznej długości 3021m
28
Andriollego
(Dn 25÷300)
wykonana w
latach sześćdziesiątych. Stan
techniczny sieci zły, przewidziany do wymiany.
Całkowite straty ciepła 7 368GJ/rok; straty mocy cieplnej
394,11kW.
Zapotrzebowanie na energię cieplną dla potrzeb co: 4 934kW
Sieć niskoparametrowa (90/700C) o łącznej długości 1010m
(Dn 32÷250)
wykonana w
latach sześćdziesiątych. Stan
w obrębie ulicy techniczny sieci zły, przewidziany do wymiany.
Wyspiańskiego
110,7kW
Sieć
wysokoparametrowa
(130/700C)
o
łącznej
długości
1590,0m (Dn 32÷150) wykonana w latach siedemdziesiątych.
Przyłącza do budynków są w dobrym stanie technicznym,
Osiedle Stadion pozostałe elementy sieci przewidziane do wymiany.
218,45kW.
Zapotrzebowanie na energię cieplną dla potrzeb co: 2 156kW.
Sieć niskoparametrowa (90/700C) o łącznej długości 1350m
(Dn 40÷200) wykonana w latach siedemdziesiątych. Stan
w obrębie
techniczny sieci zróżnicowany, w znacznej części przewidziana
osiedla „Służby do wymiany.
Zdrowia”
187,64kW.
Charakterystyka źródeł zasilania w ciepło budynków użyteczności publicznej
administrowanych przez Urząd Miasta:
Tabela 3.2 Źródła zasilania w ciepło budynków użyteczności publicznej.
Nazwa obiektu
Urząd Miasta Otwocka ul. Armii
Krajowej 5
Ochotnicza Straż Pożarna ul.
Źródło ciepła
Miejski sieć ciepłownicza OZEC Sp. z o.o. ul.
Andriollego 64
Kotłownia lokalna
29
Rodzaj paliwa
Gaz ziemny
Gaz ziemny
Narutowicza 109
Ochotnicza Straż Pożarna Wólka
Mlądzka
Oświata Miejska ul. Andriollego 76
Otwockie Centrum Kultury
ul. Warszawska 11/13
Muzeum Ziemi Otwockiej
ul. Narutowicza 2
Miejska Biblioteka Publiczna
ul Andriollego 45
-
filia
filia
filia
filia
filia
filia
nr
nr
nr
nr
nr
nr
1
2
3
4
5
6
ul Słowicza2:
ul. Jodłowa 14:
ul. Żeromskiego 16:
ul. Szosa Lubelska 3:
ul. Majowa 202:
ul. Matejki 9:
- filia nr 7 ul. Warszawska 11/13:
Zarząd Gospodarki Mieszkaniowej
ul Wawerska 8
Żłobek Miejski ul. Wronia 7
Kotłownia lokalna
Olej opałowy
Miejski sieć ciepłownicza - Gaz ziemny
OZEC Sp. z o.o. ul.
Andriollego 64
Kotłownia lokalna Otwockiej Gaz ziemny
Spółdzielni Mieszkaniowej
Kotłownia lokalna
Olej opałowy
Andriollego 64
Energia elektryczna
Energia elektryczna
Energia elektryczna
Kotłownia lokalna
Kotłownia lokalna
Sieć ciepłownicza z
Karczewa
Kotłownia lokalna Otwockiej
Kotłownia lokalna
Gaz ziemny
Olej opałowy
Gaz ziemny
Miał węglowy
Gaz ziemny
Gaz ziemny
OZEC Sp. z o.o. ul.
Andriollego 64
Przedszkole nr 3 ul. Jodłowa 14 (22)
Energia elektryczna
Przedszkole nr 4 ul. Dwernickiego 1
Kotłownia lokalna Gaz ziemny
Przedszkole nr 6 ul. Kubusia Puchatka Energia elektryczna
Przedszkole nr 10 ul.Kochanowskiego Kotłownia lokalna
Olej opałowy
Przedszkole nr 12 ul. Batorego 34
OZEC Sp. z o.o. ul.
Andriollego 64
Przedszkole nr 15 ul. Majowa 44
Energia elektryczna
Przedszkole nr 16 ul. Karczewska 27a Miejski sieć ciepłownicza - Gaz ziemny
OZEC Sp. z o.o.
ul. Andriollego 64
Przedszkole nr 17 ul. Czaplickiego 7
Kotłownia lokalna Otwockiej Gaz ziemny
Przedszkole nr 18 ul. Koniunardów 4
PGNiG
Gaz ziemny
Przedszkole nr 20 ul. Majowa
Kotłownia lokalna
Gaz ziemny
Szkoła Podstawowa nr 1
Kotłownia lokalna
Koks i węgiel
ul. Karczewska 14/16
Szkoła Podstawowa nr 5 ul.
Kotłownia lokalna
Gaz
Słowackiego 66
Kotłownia lokalna
Koks
ul. Ambasadorska 1
Kotłownia lokalna
Olej opałowy
ul. Żeromskiego
Szkoła podstawowa nr 9
Kotłownia lokalna
Gaz ziemny
ul. Narutowicza 275
30
ul. Andriollego 76
Gimnazjum nr 1 ul. Majowa
Gimnazjum nr 2
ul. Poniatowskiego 47/49
Gimnazjum nr 3 ul. Kościuszki 28
Gimnazjum nr 4 ul. Szkolna 31
Andriollego 64
Kotłownia lokalna
Kotłownia lokalna
Gaz ziemny
Kotłownia lokalna
Gaz ziemny
Kotłownia lokalna
Gaz ziemny
Gaz ziemny
Koks
W paliwo gazowe i olejowe wyposażone są kotłownie: Otwockiej Spółdzielni
Mieszkaniowej, Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Głuchych w Śródborowie,
Ośrodka Kształcenia i Doskonalenia Funkcjonariuszy Celnych, Szpitala MSWiA,
Szpitala Klinicznego im. prof. A. Grucy, byłego IBJ Świerk, Szpitala ZP ZOZ Otwock
przy ul. Batorego. W paliwo węglowe wyposażone są kotłownie Wojskowego Szpitala
Gruźlicy i Chorób Płuc, natomiast w paliwo koksowe - kotłownie Woj. ZP ZOZ Chorób
Płuc oraz Zespołu Szkół Medycznych.
3.2. Ocena stanu obecnego. Cele podstawowe
Cele podstawowe Miasta Otwock w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną:
→ Zapewnienie bezpieczeństwa i pewności dostaw energii cieplnej – modernizacja
systemu ciepłowniczego na terenie miasta
→ Zbadanie możliwości wykorzystania alternatywnych źródeł energii dla potrzeb
ogrzewania mieszkań na terenie Otwocka
→ Budowa świadomości ekologicznej mieszkańców w zakresie racjonalnego
gospodarowania
ciepłem,
w
tym
również
dążenie
do
zminimalizowania
zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego (w postaci pyłów i gazów) stworzenie warunków do zmiany, funkcjonujących obecnie w części zabudowań
jednorodzinnych, tradycyjnych systemów grzewczych na systemy ekologiczne
(rozbudowa sieci gazowej, zapewnienie ciągłości dostaw energii elektrycznej),
popularyzowanie termomodernizacji budynków mieszkalnych oraz możliwości
skorzystania
z
ułatwień
finansowych
wynikających
z
ustawy
o
termomodernizacji budynków
→ Stopniowe przeprowadzanie prac inwestycyjnych z zakresu termomodernizacji
obiektów sfery publicznej
3.3. Zamierzenia inwestycyjne i modernizacje
Otwocki Zakład Energetyki Cieplnej Sp. z o.o., będący głównym dostawcą ciepła
31
na terenie Miasta Otwock, prowadził w latach 2005-2010 liczne przedsięwzięcia
modernizacyjne służące doposażeniu węzłów cieplnych i przystosowaniu ich do
dostawy ciepłej wody do mieszkań. Podjęte działania
bezpieczeństwa
dostaw
energetycznych
i
przełożyły się na poprawę
ograniczenie
kosztów
związanych
z
usuwaniem awarii, wynikających z dużego stopnia zindywidualizowania zaopatrzenia
cieplnego wśród mieszkańców Otwocka.
Poza ogólną modernizacją sieci ciepłowniczej OZEC zrealizował również inne znaczące
inwestycje modernizacyjne. Zakres i wartość najważniejszych z nich przedstawiono
poniżej:
2005 - wykonanie przyłącza sieci cieplnej Poniatowskiego 10 - 23.814,62 zł
- zakup 4 liczników ciepła - 6.330.00 zł
2006 - kocioł gazowy z osprzętem 1.528.770,10 zł
- zakup 1 licznika ciepła - 1.700,00 zł
2007 - zakup 2 liczników ciepła - 3.200,00 zł
2008 - zakup 1 licznika ciepła - 1.300,00 zł
2009 - zakup pompy obiegowej - 1.790,00 zł
- zakup 14 liczników ciepła - 22.070,00 zł
- zakup 1 wymiennika 2.500, 00 zł
2010 - budowa komina z trzema przewodami spalinowymi 306.244,48 zł
- zakup 15 wymienników - 54.987,14 zł
- instalacja oddymiająca klatki schodowej - 32.817,25 zł
- pompa obiegowa 1.052,79 zł
Łącznie nakłady - 1.986.576,38 zł.
Kilka przygranicznych obiektów na terenie Otwocka (os. Ługi, Stadion)
zasilanych jest w energię cieplną z ciepłowni zlokalizowanej w Karczewie. Poniżej
przedstawiono krótką charakterystykę urządzeń i sieci cieplnej zarządzanych przez
Komunalne Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Karczewie.
Ciepłownia w Karczewie zlokalizowana na północnych obrzeżach miasta zasila w ciepło
odbiorców miasta Karczew oraz Otwocka. W ciepłowni zamontowane są trzy kotły
wodne opalane węglem kamiennym z układami pomiaru ilości tlenu w spalinach, tj:
→ dwa kotły typu WR-25, eksploatowane od 1990r.;
→ jeden kocioł typu WR-10, po modernizacji w 1997r.
Podstawowym kotłem jest kocioł WR-10 (pracuje latem i zimą), kotły WR-25 są
kotłami rezerwowymi.
32
Typ jednostki kotłowej podstawowej
WR-10
Paliwo
węgiel kamienny
Czynnik grzewczy
gorąca woda
Sprawność eksploatacyjna [%]
80,0%
Sprawność paleniska [%]
95-96%
Typ serwisu
c.o., c.w.u.
Typ jednostki kotłowej rezerwowej
Nr kotła
Paliwo
WR-25
WR-25
1
2
węgiel kamienny
Czynnik grzewczy
gorąca woda
Sprawność eksploatacyjna w okresie
zimowym [%]
75%
Typ serwisu
c.o., c.w.u.
Na podstawie informacji KPEC w Karczewie w/w kotły, dzięki instalacji
odsiarczania spalin metodą magnezową, spełniają aktualnie obowiązujące normy
emisyjne.
Sieć ciepłownicza:
Całkowita długość sieci przesyłowej energii cieplnej wynosi około 5km. Sieć
wykonana została na przełomie 1980/1990 w technologii tradycyjnej, jako kanałowa
i pracuje wyłącznie na wysokich parametrach, zasilając węzły wymiennikowe c.o.
i c.w.u. Wszystkie węzły wyposażone są w liczniki ciepła. Ogólnie stan sieci ocenia się
jako dobry - ubytki wody sieciowej poniżej 2m3/dobę. W okresie letnim sieć pracuje
na potrzeby c.w.u.
Węzły ciepłownicze:
Wszystkie węzły cieplne funkcjonujące w systemie ciepłowniczym Karczewa to
węzły wymiennikowe, wyposażone w regulatory pogodowe oraz urządzenia pomiarowe
zużycia ciepła. Ze względu na okres eksploatacji – do 15 lat, ich stan techniczny
określa się jako dobry lub poprawny.
Odbiorcy ciepła zasilani z sieci cieplnej Komunalnego Przedsiębiorstwa Energetyki
Cieplnej Sp. z o.o. w Karczewie zlokalizowani na terenie Otwocka to: Otwocki Klub
33
Sportowy,
Otwocka
Spółdzielnia
Mieszkaniowa,
Otwocki
Zakład
Wodociągów
i Kanalizacji, Zakład Gospodarki Mieszkaniowej.
Według
„Studium
Uwarunkowań
i
Kierunków
Zagospodarowania
Przestrzennego” Miasto Otwock w ramach rozwoju zaopatrzenia Miasta w ciepło
planuje podjęcie działań ukierunkowanych na rozwój indywidualnych źródeł ciepła,
pracujących w oparciu o gaz, olej opałowy i ewentualnie energię elektryczną,
z wykluczeniem paliwa stałych. Ponadto planowane są także inne działania mające na
celu usprawnienie miejskiego systemu ciepłowniczego, takie jak:
•
modernizacja
i
rozbudowa
układu
ciepłowniczego
zasilanego
z
kotłowni
osiedlowej przy ul. Andriollego 64 poprzez wprowadzenie nowoczesnych kotłów,
montaż automatyki i nowoczesnych wymienników ciepła;
•
dążenie do ograniczenia strat w sieci cieplnej poprzez termomodernizację
istniejących budynków podłączonych do miejskiej sieci cieplnej oraz wymianę
sieci w celu ograniczenia strat na przesyle;
•
rozważenie wykorzystania źródeł geotermalnych dla celów grzewczych
•
planowane jest również przyłączenie sieci zarządzanej przez OZEC do cieci
KPEC, co według analiz pozwoli na obniżenie cen energii cieplnej zarówno
w Otwocku, jak i Karczewie (KPEC używa jako opału tańszego miału
węglowego, a dodatkowo stan ich sieci jest lepszy niż sieci w Otwocku –
mniejsze straty sieciowe).
W budownictwie jednorodzinnym powinno się systematycznie eliminować
kotłownie na paliwa stałe, szczególnie korzystne warunki występują na terenach już
zgazyfikowanych. Z uwagi na ochronę środowiska proponuje się przeprowadzanie
wszystkich inwestycji z zakresu modernizacji systemów ciepłowniczych w oparciu
o nowe rozwiązania technologiczne, ograniczające zanieczyszczenia pochodzące ze
spalania poszczególnych mediów grzewczych.
Racjonalizacja systemów ogrzewania przeprowadzana łącznie z działaniami
termomodernizacyjnymi przyczyni się do poprawy warunków cieplnych, a tym samym
pozwoli ograniczyć ilość spalanego paliwa (tzw. efekt oszczędnościowy). Przed
przystąpieniem do kompleksowych inwestycji w zakresie termomodernizacji budynku
warto przeprowadzić audyt energetyczny, który pozwoli prawidłowo zweryfikować
potrzeby cieplne budynku oraz ułatwi dobór optymalnych rozwiązań technicznych.
34
3.4. Aktualne zapotrzebowanie mocy i energii cieplnej
Przy obliczaniu zapotrzebowania na moc i energię cieplną wykorzystano
informacje zawarte w: Rocznikach Statystycznych Województwa Mazowieckiego oraz
Narodowym Spisie Powszechnym Gminy Miejskiej Otwock 2002.
Na terenie Miasta Otwock w roku 2010 znajdowało się (według danych
statystycznych GUS) 17 736 mieszkań o łącznej powierzchni użytkowej 1 125 267 m2.
Łączna powierzchnia użytkowa (mieszkania i budynki użyteczności publicznej)
szacowana jest na 1 449 445,4 m2.
Aktualne zapotrzebowanie energii i mocy cieplnej zostało policzone przy założeniach:
•
nowe budynki mieszkalne, tj. wybudowane po roku 2000 stanowią blisko 30%
powierzchni mieszkalnej w Mieście
•
orientacyjne zapotrzebowanie na ciepło dla budynków sektora mieszkaniowego
kształtuje się następująco:
•
◦
300 kWh/m²/rok dla budynków wybudowanych do roku 1985
◦
120 kWh/m²/rok dla budynków wybudowanych w latach 1985 - 2000
◦
90 kWh/m²/rok dla budynków wybudowanych po roku 2000
prace termorenowacyjne wykonane na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat na
terenie Otwocka pozwoliły na obniżenie przeciętnego zapotrzebowania na moc
cieplną na poziomie ok. 15%
•
zapotrzebowanie ciepła dla budynków użyteczności publicznej kształtuje się
przeciętnie na poziomie ok. 15% wyższym niż w przypadku mieszkalnictwa
•
zapotrzebowanie ciepła na cele ciepłej wody użytkowej stanowi około 20%
zapotrzebowania na cele grzewcze
Uwzględniając powyższe założenia i wielkości szacunkowe obliczono roczne
zapotrzebowanie ciepła na cele grzewcze na poziomie:
Miasto Otwock
TJ/Rok
Budynki mieszkalne
765,14
Budynki użyteczności publicznej
253,5
Razem
1018,64
35
Oraz wielkość zapotrzebowania na moc cieplną:
Miasto Otwock
MW
Budynki mieszkalne
91,205
30,217
Razem
121,422
Zapotrzebowanie energii na cele c.w.u przedstawia się następująco:
Miasto Otwock
TJ/Rok
Budynki mieszkalne
153,03
50,7
Razem
203,73
Zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby c.w.u:
Miasto Otwock
MW
Budynki mieszkalne
18,24
6,05
Razem
24,29
3.5 Prognoza zapotrzebowania na moc i energię cieplną
do roku 2030
Obecnie
całkowita
powierzchnia
lokali
mieszkaniowych
wynosi
1 125 267
m²,
natomiast lokali w budynkach użyteczności publicznej 324 178,4 m². Całkowity
przyrost powierzchni mieszkaniowej w ciągu ostatnich 5 lat wynosił 162 987,5 m², co
daje średnią 32 597 m² rocznie.
W rozważaniach przyjęto 3 scenariusze rozwoju powierzchni użytkowej w Otwocku.
Ponadto założono, iż przyrost nowych powierzchni w sektorze użyteczności publicznej
będzie postępował proporcjonalnie do przyrostu w mieszkalnictwie:
36
Scenariusz 1 – minimalny: tempo przyrostu nowych powierzchni użytkowych będzie
się kształtowało na poziomie połowy aktualnego tempa wzrostu
Scenariusz 2 – pośredni:
zostanie zachowane aktualne tempo przyrostu nowych
powierzchni użytkowych
Scenariusz 3 – maksymalny: tempo przyrostu nowych powierzchni użytkowych
wzrośnie o połowę.
Uwzględniając założenia w poszczególnych scenariuszach, prognozowane wartości
powierzchni użytkowych (wyrażone w m²) kształtują się następująco:
Dla scenariusza 1:
Budynki mieszkalne
Budynki użyteczności
publicznej
2010
1 125 267,00
324 178,40
2015
1 206 760,75
347 655,95
2020
1 288 254,50
371 133,50
2025
1 369 748,25
394 611,05
2030
1 451 242,00
418 088,60
Scenariusz numer 1 przewiduje systematyczny wzrost powierzchni użytkowej o około
7,24% w skali każdych kolejnych 5 lat.
Dla scenariusza 2:
Budynki mieszkalne
publicznej
2010
1 125 267,00
324 178,40
2015
1 288 254,50
371 133,50
2020
1 451 242,00
418 088,60
2025
1 614 229,50
465 043,71
2030
1 777 217,00
511 998,81
Scenariusz numer 2 przewiduje systematyczny wzrost powierzchni użytkowej o 14,48
% w skali każdych kolejnych 5 lat.
37
Dla scenariusza 3:
Budynki mieszkalne
publicznej
2010
1 125 267,00
324 178,40
2015
1 369 748,25
394 611,05
2020
1 614 229,50
465 043,71
2025
1 858 710,75
535 476,36
2030
2 103 192,00
605 909,01
Scenariusz numer 3 przewiduje systematyczny wzrost powierzchni użytkowej na
poziomie 21,72% w skali każdych kolejnych 5 lat.
W obliczeniach przyjęto następujące założenia:
•
zapotrzebowanie na energię i moc dla c.w.u. stanowi 20% zapotrzebowania dla
celów grzewczych
•
bazowe zapotrzebowanie na energię cieplną dla celów grzewczych ustalono na
poziomie średniej występującej obecnie, tj. 702,78 MJ/m2/Rok dla obiektów
mieszkalnictwa i 808,197 MJ/m2/Rok, a następnie skorygowano otrzymane
wyniki o wartości wynikające z termo renowacji
•
założono, że w wyniku termo renowacji całkowite zużycie energii cieplnej i
zapotrzebowanie na moc będzie się zmniejszało proporcjonalnie o 10% co
każde 5 lat, tj. 10% obniżenia do roku 2015, 20% do roku 2020, 30% do roku
2025 oraz 40% do roku 2030.
Po uwzględnieniu powyższych założeń otrzymano następujące wartości rocznego
zapotrzebowania na energię:
Scenariusz 1:
Dla mieszkalnictwa (na cele grzewcze)
Bez termorenowacji
Po termorenowacji
Zapotrzebowanie na Zapotrzebowanie na Zapotrzebowanie na
energię cieplną
moc cieplną
energię cieplną
[TJ]
[MW]
[TJ]
Zapotrzebowanie na
moc cieplną
[MW]
2015
848,09
107,17
770,99
97,42
2020
905,36
114,40
754,47
95,34
2025
962,63
121,64
740,49
93,57
2030
1019,90
128,88
728,50
92,06
38
Dla budynków użyteczności publicznej (na cele grzewcze)
Bez termorenowacji
Zapotrzebowanie
na energię cieplną
[TJ]
Po termorenowacji
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
2015
280,97
35,50
255,43
32,28
2020
299,95
37,90
249,96
31,59
2025
318,92
40,30
245,33
31,00
2030
337,90
42,70
241,36
30,50
Całkowite zapotrzebowanie
publicznej):
(mieszkalnictwo
+
obiekty
użyteczności
W ostatecznym wyniku uwzględniono efekt termo renowacji, jak również wzięto pod
uwagę
założenie,
że
zapotrzebowanie
energii
na
c.w.u.
odpowiada
20%
zapotrzebowania na cele grzewcze.
Na cele grzewcze
Na c.w.u.
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
2015
1026,42
129,70
205,28
25,94
2020
1004,42
126,92
200,88
25,38
2025
985,81
124,57
197,16
24,91
2030
969,86
122,55
193,97
24,51
Według pierwszego scenariusza przez najbliższe 5 lat będzie postępował
systematyczny wzrost całkowitego zapotrzebowania na energię i w 2015 roku osiągnie
on około 134% wartości z roku bazowego (2010). Po roku 2015 pomimo wzrostu
ogólnej powierzchni użytkowej lokali na terenie miasta, prace termorenowacyjne
przyczynią się do powolnego spadku całkowitego zapotrzebowania na energię, które w
roku 2030 wyniesie około 94,5% wartości z roku 2015.
39
Scenariusz 2 (wszystkie założenia jak w scenariuszu 1):
Dla mieszkalnictwa
Bez termorenowacji
Zapotrzebowanie
[TJ]
Po termorenowacji
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
2015
905,36
114,40
823,05
104,00
2020
1019,90
128,88
849,92
107,40
2025
1134,45
143,35
872,65
110,27
2030
1248,99
157,83
892,14
112,73
Dla budynków użyteczności publicznej
Bez termorenowacji
Zapotrzebowanie na
energię cieplną
[TJ]
Po termorenowacji
Zapotrzebowanie na
moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie na
energię cieplną
[TJ]
Zapotrzebowanie na
moc cieplną
[MW]
2015
299,95
37,90
272,68
34,46
2020
337,90
42,70
281,58
35,58
2025
375,85
47,49
289,11
36,53
2030
413,80
52,29
295,57
37,35
40
Na cele grzewcze
Na c.w.u.
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
2015
1095,73
138,46
219,15
27,69
2020
1131,50
142,98
226,30
28,60
2025
1161,77
146,80
232,35
29,36
2030
1187,71
150,08
237,54
30,02
Według drugiego scenariusza przyrost całkowitej powierzchni mieszkaniowej na
terenie miasta będzie postępował znacznie intensywniej niż w scenariuszu 1, co w
konsekwencji przełoży się na systematyczny wzrost zużycia energii w Otwocku.
Przeprowadzone prace termo renowacyjne jedynie spowolnią tempo tego procesu –
wzrost zużycia w latach 2010-2015 wyniesie 43,2%, natomiast w latach 2025-2030
już tylko 2,23%.
Scenariusz 3 (wszystkie założenia jak w scenariuszu 1):
Dla mieszkalnictwa
Bez termorenowacji
Po termorenowacji
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie
[TJ]
2015
962,63
121,64
875,12
110,58
2020
1134,45
143,35
945,37
119,46
2025
1306,26
165,06
1004,82
126,97
2030
1478,08
186,78
1055,77
133,41
41
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Dla budynków użyteczności publicznej
Bez termorenowacji
Zapotrzebowanie
[TJ]
Po termorenowacji
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
2015
318,92
40,30
289,93
36,64
2020
375,85
47,49
313,21
39,58
2025
432,77
54,69
332,90
42,07
2030
489,69
61,88
349,78
44,20
Na cele grzewcze
Zapotrzebowanie
[TJ]
2015
2020
2025
2030
Na c.w.u.
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
Zapotrzebowanie
[TJ]
Zapotrzebowanie
na moc cieplną
[MW]
1165,05
147,22
233,01
29,44
1258,58
159,04
251,72
31,81
1337,72
169,04
267,54
33,81
1405,55
177,61
281,11
35,52
Trzeci scenariusz zakłada znacznie bardziej intensywny wzrost całkowitego
zużycia
energii
na
terenie
Otwocka,
niż
w
przypadku
scenariuszy
1
i
2.
Przeprowadzenie prac termo renowacyjnych wpłynie na spowolnienie tego wzrostu w
stopniu znacznie niższym niż w poprzednich przypadkach – wzrost w latach 20102015 ukształtuje się na bardzo wysokim poziomie około 52%, natomiast w końcowej
fazie rozważanego okresu, tj. w latach 2025-2030 wartość ta spadnie do około 5%.
42
3.6. Wpływ przedsięwzięć termomodernizacyjnych na
bilans zapotrzebowania ciepła.
Rosnące ceny nośników energii – węgla, gazu, oleju itp. zmuszają mieszkańców
do podjęcia działań zmniejszających ilość zużywanej energii. Dlatego też, w wyniku
działań termorenowacyjnych i modernizacyjnych obecne zapotrzebowanie ciepła
sukcesywnie
będzie
ulegało
zmniejszeniu.
Dla
budynków
mieszkalnych
do
najważniejszych zadań w tym zakresie należą:
•
ocieplenie budynków,
•
wymiana okien i drzwi,
•
modernizacja instalacji,
•
zainstalowanie zaworów termostatycznych i automatyki.
Problem ocieplania ścian i wymiany stolarki wynika z technologii budownictwa
sprzed 1991 r, a szczególnie sprzed 1981 r. W tym okresie obowiązywały różne normy
współczynników przenikania ciepła „K”, które rzutowały na ogólne straty ciepła a
mianowicie: PN-64/B-02405, PN-74/B-03404, PN-82/B-02020 i PN-91/B-02020.
Zmiany współczynników przenikania ciepła „U” wybranych przegród dla okresu od
1964 r. podano w poniższej tabeli.
Tabela 3.1. Współczynniki przenikania ciepła „U
Współczynnik „U” [W/m2 K] wg normy
Rodzaj przegrody
budowlanej
PN-64/B- PN-74/B- PN-82/B- PN-91/B03404
03404
03404
02020
Wg. rozp.
Wg. rozp.
MSWiA z 1998
MI z dnia
12.04.2002
Ściana
1,16
1,16
0,75
0,55
0,30÷0,45
0,30÷0,45
0,87
0,70
0,45
0,30
0,30
0,30
1,16
1,16
1,00
0,60
0,60
0,60
Okno zespolone
3,50
2,90
2,60
2,60
2,0 ÷ 2,6
2,0 ÷ 2,6
Drzwi zewnętrzne
3,50
2,90
2,50
3,00
2,6
2,6
zewnętrzna
Stropodach
Strop nad piwnicą
nieogrzewaną
Z porównania powyższych współczynników „U” wynika, że termorenowacja daje
duże możliwości zmniejszenia strat ciepła. Poniżej podano oszczędności energii
43
cieplnej możliwe do uzyskania przez poszczególne elementy termorenowacji i
modernizacji:
•
ocieplanie ścian zewnętrznych ok. 15 ÷ 25%,
•
wymiana okien i drzwi na te o mniejszym współczynniku przenikania ciepła ok.
10 ÷ 15% oszczędności,
•
uszczelnianie stolarki okiennej i drzwiowej ok. 5%,
•
ocieplanie stropodachu i stropu nad piwnicami ok. 5 ÷ 7%,
•
montaż ekranów zagrzejnikowych 3 ÷ 5%.
•
kompleksowa modernizacja wewnętrznej instalacji c.o. wraz z montażem
zaworów termostatycznych we wszystkich pomieszczeniach ok. 10 ÷ 25%.
Praktyczna wielkość uzyskanych oszczędności zależy od aktualnego stanu
budynku i jego charakterystyki cieplnej. Zmniejszenie zapotrzebowania ciepła będzie
następować w miarę postępu prac termorenowacyjnych. Należy oczekiwać, że proces
ten będzie nadal prowadzony, gdyż przynosi wymierne oszczędności ciepła i kosztów
ogrzewania, a także wpływa na podniesienie komfortu, jednak w znacznym stopniu
będzie to zależało od możliwości finansowych mieszkańców. Obecnie już się obserwuje
działania dające możliwości oszczędności ciepła, polegające na wymianie okien, drzwi i
docieplaniu
przedsięwzięć
ścian
zewnętrznych
budynków.
termomodernizacyjnych
są
Efekty
różne
w
realizacji
poszczególnych
przypadku
poszczególnych
budynków. Należy zwrócić uwagę na fakt, że efekty z poszczególnych działań nie
sumują się wprost.
44
4. Zaopatrzenie w energię elektryczną
4.1. Charakterystyka stanu obecnego
W opisie systemu elektroenergetycznego zasilającego w energię elektryczną
odbiorców z terenu Otwocka wykorzystano informacje uzyskane od PGE Dystrybucja
S.A., który zajmuje się przesyłem i dystrybucją energii elektrycznej i swoim zasięgiem
obejmuje obszar miasta.
LINIE WYSOKIEGO NAPIĘCIA
Miasto Otwock otacza układ pierścieniowy sieci napowietrznej 110kV o łącznej
długości około 26,58 km (zasilany z linii przesyłowej 400kV z Kozienic – źródło
elektrownia Kozienice o mocy 2600 MW), która dostarcza energię elektryczną do
zasilających miasto stacji:
→ RPZ Otwock,
→ RPZ Karczew,
→ RPZ Józefów,
→ RPZ Wola Karczewska
Łączna długość linii wysokiego napięcia 110kV przebiegającej przez obszar Otwocka
(głównie tereny peryferyjne) wynosi około 16,78 km.
Charakterystyka RPZ-tów:
Moc transformatorów
Nazwa stacji
Przekładnia
(kV/kV)
Ilość
Ilość
stacji transformatorów
(w kVA)
I
II
ogółem
RPZ Otwock
110/15
1
2
16000
16000
32000
RPZ Karczew
110/15
1
2
25000
25000
50000
RPZ Józefów
110/15
1
2
25000
25000
50000
RPZ Wola Karczewska 110/15
1
2
10000
16000
26000
45
Tabela 4.1 Obciążenie RPZ w okresie jesienno zimowym (MVA)
Nazwa stacji
2010 rok
%
RPZ Otwock
19,1
60
RPZ Karczew
26,2
52
RPZ Józefów
25,9
52
0,5
2
RPZ Wola Karczewska
W/w stacje zlokalizowane są w odległości od 3 do 6 km od centrum miasta i
tworzą razem system wzajemnie rezerwującego się źródła dla sieci średniego napięcia
15kV.
Linie napowietrzne 110kV i stacje 110/SN cechuje zróżnicowany stan techniczny
ze względu na wiek linii i zdolności przesyłowe (modernizacji będą wymagać linie
napowietrzne wybudowane przed rokiem 1970 i stacje eksploatowane powyżej 30 lat).
LINIE ŚREDNIEGO I NISKIEGO NAPIĘCIA
Podstawowy
układ
zasilania
elektroenergetycznego
dla
poszczególnych
koncentracji zabudowy stanowią ciągi liniowe SN wyprowadzone ze stacji 110/15kV.
Szacunkowa
długość
rozdzielczej
sieci
SN
15kV
kablowej
i
napowietrznej
przedstawiona została w tabeli (linie kablowe zasilają głównie centralną część miasta).
Długość linii energetycznych średniego i niskiego napięcia
Rodzaj linii
Całkowita długość
SN (napowietrzne)
63,34 km
SN (kablowe)
44,52 km
nn (napowietrzne)
266 km
nn (kablowe)
206 km
W układ sieci rozdzielczej SN włączone są 153 stacje transformatorowe 15/0,4
kV, z których wyprowadzone są linie niskiego napięcia 0,4 kV, służące do rozdziału
energii
elektrycznej
bezpośrednio
do
odbiorców.
Charakterystykę
stacji
transformatorowych zlokalizowanych na terenie Otwocka zamieszczono w tabeli 4.1.
Tabela 4.2. Wykaz stacji trafo, mocy transformatorów i odłączników przed stacjami.
l.p
Nazwa stacji
rodzaj
1
2
3
0008 - Otwock ZOR; IID2
0010 - Otwock SZPITAL LOTNICZY; IID2
0011 - Otwock PIEKARNIA: E D2
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
46
moc
[kw]
400
250
315
ilość
odbiorców
359
434
94
l.p
Nazwa stacji
4
5
6
7
8
9
10
11
12
0017 - Otwock WODOCIĄGI E D2
0084 - Otwock MSW: IID2
0086 - Świder KOŁLA.TAJA: U D2
0087 - Świder SOSNOWA: E D2
0090 - odł.3-bieg.-Świder TOLIN: E D2
0093 - odł.3-bieg.-MWz : E C2
0094 - Otwock PALLADIUM: E D2
0095 - Otwock BOROWA; E D2
0096 - Otwock REYMONTA; E D2
0098 - Otwock SANATORIUM DZIERŻYŃSKIEGO:
E D2
0105 - odł. 3-bieg.-Otwock SŁONECZNA: E D2
0108 - odł.3-bieg. Jabłonna I
0158 - odł. 3-bieg.-WOLKA MLADZKAI: IC3
0164 - Otwock BAZAROWA; E D2
0166 - odł.3-bieg.-Świerk WIES: ID3
0175 - odł. 3-bieg.-Otwock PRZEWOSKA: E D2
0178 - Świder WEDEL: E D2
0179 - Świder ZACISZNA: E D2
0181 - odł. 3-bieg.-Otwock PKS: E D2
0189 - odł. 3-bieg.-Otwock WIOSENNA: E D2
0195 - Om-ock SZPITAL POWIATOWY; E D2
0196 - odł. 3-bieg.-Otwock SOŁECKA: E D2
0198 - odł. 3-bieg.-Otwock UJEJSKIEGO: E D2
0199 - Otwock PONIATOWSKIEGO; E D2
0202 - odł. 3-bieg.-Swider RYBNA; E D2
0208 - Otwock SANATORIUM KOSTNE; E D2
0217 - odł. 3-bieg.-Swider MARSZAŁKOWSKA: E
D2
0247 - odł.3-bieg.-Otwock KRASIŃSKIEGO: E D2
0285 - odł.3-bieg.-Otwock KRASZEWSKIEGO: E
D2
0299 - odł.3-bieg.-Otwock LWOWSKA: E D2
0321 - odł.3-bieg.-Otwock HOŻA Salon PralniczyE
D2
0323 - odł.3-bieg.-Otwock LELEWELA / Osiedle
mieszkaniowe /; E D2
0334 - odł.3-bieg.-Swider OGRODOWA; E C2
0335 - odł.3-bieg.-Swider SUCHA: E C2
0340 - odł.3-bieg.-Mlądz MAJOWA; E C2
0358 - odł. 3 -bieg.-Otwock WYTWÓRNIA WÓD
GAZOWANYCH: E D2
0366 - odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka E k E J: IC3
0367 - odł.3-bieg.-Zamlądz ZURAWTA: E C2
0382 - odł. 3-bieg.-Otwock ZAMKOWA: E D2
0383 - odł.3-bieg.-Otwock RYSLA: E D2
0386 - Świder OŚRODEK SZKOLENIA MO; E C2
0404 - Otwock WARSZAWSKA RE zaplecze : E D2
0405 - Otwock KRUCZA: E D2
0406 - odł.3-bieg.-Otwock MONIUSZKI; E D2
0408 - odł. 3 -bieg.-Otwock BATOREGO BAZA
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
moc
[kw]
napowietrzna 100
wnętrzowa
250
wnętrzowa
630
wnętrzowa
400
napowietrzna 100
napowietrzna 63
wnętrzowa
400
wnętrzowa
400
wnętrzowa
250
rodzaj
47
ilość
odbiorców
1
59
281
205
73
16
259
181
200
wnętrzowa
400 1
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
160
160
160
400
250
250
400
250
250
160
400
400
250
250
250
63
96
50
66
325
121
131
205
147
102
92
18
232
121
63
132
1
napowietrzna 400 154
napowietrzna 160 35
napowietrzna 250 80
wnętrzowa
160 7
napowietrzna 160 90
napowietrzna 160 61
napowietrzna 100 53
napowietrzna 160 40
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
30
100
160
400
250
400
160
100
250
13
9
74
173
30
51
124
56
1
l.p
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
Nazwa stacji
rodzaj
PBK; E D2
0419 - odł.3-bieg.-Otwock NAPOLEOŃSKA: E D2
0420 - Otwock KOTŁOWNIA GAZOWA: E D2
0422 - odł.3-bieg.-Otwock WAWERSKA; E D2
0424 - Otwock BATOREGO PAWILON HANDLOWY:
E D2
0425 - Otwock BATOREGO GARAŻE: E D2
0431 - odł.3-bieg.-Teklin SZCZEPANÓW: E C3
0435 - odł.3-bieg.-Józefów DZIECIAKOWO: El C2
0437 - odł.3-bieg.- Józefów 15-GO SIERPNIA: El
C2
0444 - Świder GÓRNA /róg Jasnei : E D2
0446 - Świder ŻURAWIA MSW: E C2
0447 - Otwock WRONIA: E D2
0448 - Otwock ORLA: ED2
0450 - Otwock SANATORIUM WOJSKOWE: E D3
0453 - odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka KOLONIE: IC4
0455 - odł.3-bieg.-Swider TUWIMA: E C2
0458 - Świder GRUNWADZKA: E D2
0459 - Świder JAPOŃSKA: E D2
0460 - Otwock DZIERŻYŃSKIEGO: E D2
0500 - Otwock PAWILON ul. Warszawska/; E D2
0501 - Świder WCZASOWA; E D2
0507 - Otwock RZEMIEŚLNICZA; E D2
0524 - Otwock ANDRIOLLEGO: E D2
0526 - Otwock SMOLNA; E D2
0527 - Otwock PUŁASKIEGO: E D2
0528 - Otwock BANK ED2
0536 - Otwock PROSTA: E D2
0537 - Otwock WITOLDA; E D2
0544 - Otwock ZYGMUNTA: E D2
0545 - Otwock OLSZOWA: E D2
0554 - Otwock TECHNIKUM NUKLEONICZNE: E
D2
0559 - Otwock JAREMY: E D2
0576 - Otwock HARCÓWKA: E D2
0578 - Świder KOLOROWA: E C2
0579 - Otwock ARME KRAJOWEJ; E D2
0580 - Otwock CZAPLICKIEGO: E D2
0581 - Otwock DŁUSKIEGO: E D2
0583 - odł. 3-bieg.-Sródborów KOSCIOŁ: E D2
0594 - Świder PRZEPOMPOWNIA: E D2
0599 - Otwock PAZINSKIEGO; E D2
0600 - ANIELIN: E D2
0602 - Otwock KUPIECKA: E D2
0628 - Otwock SWIDERSKA: E D2
0632 - odŁ3-bieg.-Otwock JODŁOWA: E D2
0638 - Świder SIENKIEWICZA: E C2
0639 - Świder BE1EWICZOWNY: E C2
0672 - odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka ZLEWNIA
MLEKA: IC3
48
moc ilość
[kw] odbiorców
wnętrzowa
400 147
napowietrzna 160 72
wnętrzowa
250 406
wnętrzowa
160 211
napowietrzna 63 21
napowietrzna 160 58
napowietrzna 160 65
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
250
160
160
250
160
160
400
400
250
400
400
250
630
250
630
100
400
100
315
160
160
wnętrzowa
160
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
400
250
400
63
250
400
63
400
160
400
400
400
160
250
160
160
2
142
18
0
122
160
81
109
495
249
148
72
172
240
63
1
193
69
napowietrzna 160 43
l.p
Nazwa stacji
95
0683
0684
D2
0724
0738
0739
0740
0751
0752
0758
0760
0770
0771
0798
0857
Dl
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
- odł.3-bieg.-Otwock Mały ROZJAZD: IE2
- odł. 3 -bieg.-Otwock AMBASADORSKA; E
-
moc ilość
[kw] odbiorców
napowietrzna 63 59
rodzaj
Otwock KMICICA; E D2
odł.3-bieg.-Mlądz WJAZD: E C2
odł.3-bieg.-Mlądz CENTRUM: E C2
odł.3-bieg.-Mlądz ŻURAWIA: E C2
Świder WASKA: E D2
Świder ZIELNA: E D2
Otwock SIERPIŃSKIEGO: E D2
Otwock WYSPIAŃSKIEGO: E D2
Otwock KRASICKI PZO: E D2
Świder JARACZA: E D2
Otwock PRZYCHODNIA: E D2
Otwock ZOFIOWKA\ilKochanowskiego: E
napowietrzna 100 34
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
250
250
100
160
250
250
160
250
630
160
630
wnętrzowa
400 110
109 0865 - Otwock SZPITAL SZWEDZKL E D2
napowietrzna
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
0884
0890
0891
0892
0900
0909
0916
0929
0933
0946
0947
0965
0970
IC3
0971
IC3
0978
0983
0984
0986
0996
0997
0998
IC3
0999
1009
1010
1015
1053
1065
1066
1070
1072
-
Otwock ŻEROMSKIEGO: E D3
odł.3-bieg.-Mlądz VI CACKO: E C3
odł.3-bieg.-Mlądz VE BIAŁORUŚ; E C3
Otwock PALLOTYNI: E D2
odł.3-bieg.-Mlądz SZKOŁA: E C2
Otwock SIKORSKIEGO: E D2
odł.3-bieg.-Otwock BAZAR; E D2
Otwock Ługi LECHA: V Dl
Otwock Ługi KORCZAKA: E D2
odł.3-bieg.-Otwock Ługi KAPLICA: E D2
odł.3-bieg.-Otwock Ługi DOŁEK: E D2
Świder GUC; IIC2 "
odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka STRAŻACKA:
- odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka SPARTAŃSKA;
250,
400
630
100
100
100
63
400
400
400
400
100
100
630
339
1
175
1
163
16
24
1
13
34
napowietrzna 100 54
-
Świder MAZOWIECKA: E D2
wnętrzowa
Otwock KOSCIUSZKI: E D2
wnętrzowa
Otwock SŁOWACKIEGO: E D2
wnętrzowa
Otwock STASZICA: E D2
wnętrzowa
odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka KOŚCIÓŁ: IC3 napowietrzna
odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka RAKOWA: IC3 napowietrzna
odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka ŻEROMSKIEGO:
napowietrzna
250
250
250
400
160
100
-
odł.3-bieg.-Stara Wieś OTWOCKA; ID3
odł.3-bieg.-Jabłonna GÓRECKA ED2
odł.3-bieg.-Otwock BATOREGO: E D2
Otwock LITERACKA; E D2
odł.3-bieg.-Otwock HOSTEL: E D2
Otwock GIŻYCKA: E D2
Otwock MAZURSKA: E D2
odł.3-bieg.-Swierk Narutowicza; ID3
Otwock LEŚNA: ED2
250
160
400
400
250
250
400
400
400
49
37
61
74
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
139
184
105
210
54
58
160 85
6
154
87
4
35
155
l.p
Nazwa stacji
rodzaj
140
141
142
143
144
145
146
147
1099
1122
1126
1132
1138
1140
1145
1155
1178
D2
1180
1181
1182
1185
1195
1206
1207
1218
1219
1220
1221
1224
1229
1244
1251
1255
1273
1276
1277
1278
1288
1289
1295
1296
1298
1303
1310
1311
1312
1327
1343
1344
1347
1362
1379
1380
1387
1388
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
-
odł.3-bieg.-Otwock TARG: E D2
Otwock TYSLACLECIAE D2
Otwock CHOPINA: E D2
Otwock NARUTOWICZA; E D2
Otwock SPORTOWA: E D2
odł. 3-bieg. Otwock DROZD:: E D2
odł.3-bieg.-Swierk GAZOBUDOWA: ID4
odł.3-bieg.- Teklin OSIEDLE: E C3
odł. 3 -bieg.-Otwock MOCHNACKIEGO: E
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
-
odł.3-bieg.-Swider STRAŻ: E D2
odł.3-bieg.-Teklin: E D2
Otwock WIOSKA SZW:AJCARSKA; E D2
odł.3-bieg.-Otwock WTLLOWA: E D2
Świder ORLEN;IE Cl
odł.3-bieg.-Otwock Chłopickiego: El Cl
odł.3-bieg.-Otwock Bernardyńska : El Cl
odł.3-bieg.-Otwock ZALESIN: E D2
odł.3-bieg.-Otwock KOPERNIKA: E D3
Otwock SZKOLNA: E D2
Otwock WIEJSKA: E D2
Otwock MAZURSKA E: E D2
Otwock MATEJKI: E D2
Otwock WIOSKA: E D2
odł.3-bieg.-Świder TURYSTYCZNA E D2
odł.3-bieg.-Otwock GRUNWALDZKA: E D2
Otwock HALLERA: E D2
Otwock RAMPA E D2
Otwock SAMORZĄDOWA E D2
odł.3-bieg.-Otwock PUŁASKIEGO E D2
Otwock SOPLICOWO: E D2
Otwock ZAMENHOFFA; E D2
odł.3-bieg - Otwock RPZ; E D3
odł.3-bieg - Otwock JAŁOWCOWA
odł. 3-bieg. OTWOCK MUZEUM
OTWOCK CHROBREGO
JABŁONNA TULIPANOWA
JABŁONNA KACZEŃCÓW 7
JABŁONNA NAGIETKOWA
odł.3-bieg. Otwock Mlądzka
Otwock Orlik
odł.3-bieg. Wólka Mlądzka Wypoczynkowa
Otwock Świerkowa
Otwock ługi Danuty
OTWOCK RZEMIEŚLNICZA 2
odł.3-bieg.-Wólka Mlądzka Pokojowa
OTWOCK BOROWA 2
odł.3-bieg. Otwock Zagłoby
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
napowietrzna
wnętrzowa
wnętrzowa
napowietrzna
wnętrzowa
napowietrzna
50
moc
[kw]
250
160
250
250
400
100
160
160
ilość
odbiorców
97
185
3
27
napowietrzna 100 0
400
160
400
63
400
160
100
630
630
400
160
100
400
400
250
40
160
0
400
250
400
630
100
63
63
630
100
100
63
40
100
160
250
400
400
63
63
63
26
113
17
2
71
1
52
2
1
2
70
72
98
1
3
42
9
2
Moc znamionowa transformatorów zainstalowanych w poszczególnych stacjach
jest na ogół dostosowana do występujących potrzeb.
Stan techniczny sieci elektroenergetycznych należy ocenić jako zróżnicowany,
ze szczególnym wskazaniem na znaczny stopień wyeksploatowania linii i urządzeń
sieciowych powstałych przed 1970 rokiem. Najstarsze elementy infrastruktury
energetycznej powstawały według obowiązujących, stosownie do okresu budowy,
rozwiązań katalogowych oraz w okresie znacznie mniejszego zapotrzebowania na
energię elektryczną, dlatego też prace modernizacyjne i odtworzeniowe powinny
uwzględniać nie tylko odnowienie starej infrastruktury energetycznej, ale także
zwiększenie przepustowości sieci wynikających z przyrostu obecnie stosowanych
i wykorzystywanych odbiorników elektrycznych.
Linie energetyczne WN, SN, nN i stacje transformatorowe na terenie Miasta i
Gmin ościennych są własnością operatora PGE Dystrybucja S.A. Zakres współpracy
pomiędzy gminami ogranicza się do zapewnienia gminom przez PGE Dystrybucja S.A.
realizacji wszelkich potrzeb w dostawie energii w pełnym, wymagalnym zakresie i
odpowiedniej jakości. Uzgodnienia z Zarządami innych gmin, dotyczące ustaleń
lokalizacyjnych nowych stacji i linii prowadzone są na bieżąco i przebiegają bez
zakłóceń.
4.2 Zużycie energii elektrycznej w mieście Otwock
System rozliczeń za energię elektryczną prowadzony jest na podstawie taryfy
opłat, która dzieli odbiorców na poszczególne grupy taryfowe, według takich kryteriów
jak: poziom napięcia zasilania w miejscu dostarczania energii, wartość mocy
umownej, liczba stref czasowych oraz rodzaj stref czasowych. Rozróżnia się
następujące grupy taryfowe:
Grupa A – odbiorcy zasilani z sieci wysokich napięć (wyższe od 30kV i nie wyższe niż
110kV);
Grupa B – odbiorcy zasilani z sieci średnich napięć (wyższe od 1kV i nie wyższe niż
30kV);
Grupa C – odbiorcy zasilani z sieci niskich napięć (nie wyższych od 1kV), są to np.
odbiorcy przemysłowi, obiekty sfery publicznej,
Grupa G – odbiorcy zasilani z sieci bez względu na poziom napięć, są to odbiorcy
zużywający energię na potrzeby wiejskich i miejskich gospodarstw domowych oraz
związanych z nimi pomieszczeń gospodarskich (pomieszczenia piwniczne, strych
51
garaż),
Grupa R – odbiorcy, których instalacja nie jest wyposażona w układ pomiaroworozliczeniowy, niezależnie od poziomu napięcia sieci.
W tabelach poniżej zamieszczono informacje dotyczące zużycia energii elektrycznej
w mieście Otwock w okresie 2003/2004 z podziałem na poszczególne grupy taryfowe.
Odbiorcy energii elektrycznej
Ilość i zużycie energii przez odbiorców energii w Otwocku charakteryzują dane
zawarte w poniższych tabelach:
Tabela 4.3. Odbiorcy energii elektrycznej wg grup taryfowych w Otwocku
rok
2008
2009
2010
2011*
A
1
1
1
1
B
21
21
21
20
C
1841
1697
1693
1629
G
18336
18746
18865
18985
R
6
6
6
0
20205
20471
20586
20635
ogółem
Tabela 4.4. Zużycie energii elektrycznej według grup taryfowych w Otwocku
rok
2008
2009
2010
2011*
A
9 199 401
8 726 456
8 589 654
5 354 894
B
17 541 741
17 618 456
17 541 741
10 426 121
C
32 195 376
31 841 299
26 630 819
14 738 286
G
44 565 037
47 041 767
48 943 881
28 318 732
R
10 729
8 194
2 529
1 423
ogółem 103 512 284 105 236 172 101 708 624
58 839 456
*obejmuje okres styczeń-lipiec 2011
Tabela 4.5. Średnie zużycie energii na odbiorcę wg grup taryfowych
rok
2008
2009
2010
2011*
A
9 199 401,00
8 726 456,00
8 589 654,00
5 354 894,00
B
835 321,00
838 974,10
835 321,00
521 306,05
C
17 487,98
18 763,29
15 729,96
9 047,44
G
2 430,47
2 509,43
2 594,43
1 491,64
R
1 788,17
1 365,67
421,50
0,00
52
120000
100000
80000
2008
2009
2010
60000
40000
20000
0
A
B
C
G
ogółem
Rys 4.1. Zmiana zapotrzebowania na energię elektryczną w latach 2008-2010
Według danych za rok 2010 w Otwocku znajduje się 20 586 odbiorców, w tym
18 865 gospodarstw domowych, 1 715 odbiorców z sektora przemysłu, handlu i usług.
Łączne zużycie energii elektrycznej wyniosło 101 708 624 kWh (101,708 GWh).
Największy wpływ na spadek łącznego zużycia energii elektrycznej w mieście
Otwock miała redukcja poboru energii przez odbiorców zasilanych z sieci niskich
napięć korzystających z taryfy C, czyli odbiorców przemysłowych i obiektów
użyteczności publicznej. Redukcja zużycia energii w tym sektorze nie wynika tylko ze
zmniejszenia się liczby odbiorców, ale
również z ograniczenia jednostkowego
zapotrzebowania na energię w tej grupie. Warto zwrócić uwagę na stały wzrost
zapotrzebowania
na energię w grupie odbiorców indywidualnych (taryfa G). W tej
grupie rośnie zarówno liczba odbiorców jak i średnie zużycie na odbiorcę. W związku z
rozwojem miasta i wzrostem stopnia wyposażenia mieszkań w urządzenia zużywające
energię, należy oczekiwać, że największy wpływ na przyszłe zużycie energii w
Otwocku będzie wywierała ta grupa odbiorców.
4.3 Prognoza zużycia energii elektrycznej
Prognozowanie zapotrzebowania na energię w mieście Otwock określono przy
wykorzystaniu danych statystycznych zużycia energii elektrycznej w mieście w roku
53
2010 oraz prognozy zapotrzebowania na energię elektryczną w okresie do 2025 roku
według opracowania zespołu do spraw polityki energetycznej „Polityka energetyczna
Polski do 2030 roku” (marzec 2009r.). Według prognozy w okresie 2010-2030 w
rolnictwie
nastąpi spadek
zapotrzebowania
na
energię
finalną
o
12%,
a
w
gospodarstwach domowych wzrost o 5%. Spadek zapotrzebowania dotyczyć będzie
paliw stałych (rezygnacja z węgla), a będzie wzrastało zużycie energii elektrycznej.
Zapotrzebowanie na energię elektryczną w Polsce w prognozowanym okresie będzie
wzrastać w średniorocznym tempie ok. 2,3% - w 2030 roku wzrost w stosunku do
2010 o 40%.
Aktualnie zużycie energii elektrycznej na osobę w Polsce wynosi około 50%
zużycia w Unii Europejskiej i wzrost będzie następował w wyniku wzrostu poziomu
życia Polaków i rozwoju gospodarczego kraju.
Kształtowanie się popytu na energię elektryczną w mieście Otwock, w okresie do 2030
roku będzie zależało między innymi od następujących czynników :
•
stopnia zmniejszania liczby ludności,
•
zmian w wyposażeniu gospodarstw domowych w odbiorniki elektryczne,
•
rozwoju sektora usług i produkcyjnego,
•
efektów racjonalizacji zużycia energii elektrycznej.
Uwzględniając przedstawione wyżej dane i uwagi proponuje się wariantową
prognozę zapotrzebowania na energię elektryczną. Zakłada się, że zużycie energii
elektrycznej na 1 mieszkańca w całym okresie do 2030 roku będzie wzrastać w
średniorocznym tempie:
−
w wariancie 1
1,15%
−
w wariancie 2
2,3%
Za bardziej realny uważa się wariant 1.
Tabela 4.6. Liczba ludności miasta Otwock w latach 2010 - 2030
Liczba ludności miasta Otwock w latach
2010
44 069
2015
2020
2025
2030
45 631
47 193
48 755
50 317
Obliczone dla określonych wyżej założeń prognozowane roczne zapotrzebowanie na
energię elektryczną wyniesie:
54
Tabela 4.7 prognozowane roczne zapotrzebowanie na energię elektryczną (w GWh) 2010 –
2030
2010
2015
2020
2025
2030
Wariant 1
101,708
111,509
122,112
133,576
145,966
Wariant 2
101,708
117,994
136,727
158,261
182,999
Przy założeniu strat sieciowych około 9% i czasu użytkowania mocy w szczycie
obciążenia RPZ-ów 3200h/a, prognozowane sumaryczne zapotrzebowanie mocy
szczytowej w stacjach 110/15kV wyniesie:
Tabela 4.8. Prognozowane sumaryczne zapotrzebowanie mocy szczytowej (w MW) w
stacjach 110/15kV
2010
2015
2020
2025
2030
Wariant 1
28,92
31,71
34,73
37,99
41,51
Wariant 2
28,92
33,55
38,88
45,01
52,04
4.3.1 Wpływ wzrostu zapotrzebowania mocy na system zasilający
W chwili obecnej sieć 15kV na terenie miasta Otwock zasilana jest z czterech
stacji RPZ 110/15kV.
W RPZ Otwock zainstalowane są 2 transformatory 110/15kV o mocy 16MVA
każdy. Obciążenie w szczycie obu transformatorów wynosi 60% natomiast rezerwa
transformatorowa wynosi 84%.
W RPZ Karczew zainstalowane są 2 transformatory 110/15kV o mocy 25MVA
W RPZ Józefów zainstalowane są 2 transformatory 110/15kV o mocy 25MVA
W RPZ Wola Karczewska zainstalowane są 2 transformatory 110/15kV o mocy
10MVA oraz 16MVA. Obciążenie w szczycie obu transformatorów wynosi tylko 2%
natomiast rezerwa transformatorowa wynosi obecnie 20 krotność i 32 krotność
obciążenia stacji.
W praktyce eksploatacyjno-ruchowej operatorów sieci dystrybucyjnej przyjmuje
się
zapewnienie
rezerwy
transformatorowej
na
poziomie
75-80%
obciążenia
szczytowego w szczycie wieczornym (zimowym) za całkowicie wystarczające dla
zasilania
odbiorców.
Przy
konieczności
55
odstawienia
jednego
transformatora
dokonywane są odpowiednie przełączenia sieci SN na zasilanie z innych stacji
110/15kV.
Z analizy prognoz w mieście Otwock zapotrzebowanie na moc szczytową w roku
2030 wzrośnie od 44% do 80%. Przy aproksymacji wzrostu obciążenia, rezerwa
transformatorowa wyniesie od 146% do 197%, w zależności od wariantu.
Z uwagi na brak danych nt obciążeń linii oraz stacji transformatorowych
15/0,4kV, pominięto ich wpływ w analizie wzrostu zapotrzebowania na moc.
4.4 Racjonalizacja zużycia energii elektrycznej
Istotnym czynnikiem wpływającym na wielkość zużycia energii elektrycznej
przez
jej
odbiorców
jest
racjonalizacja
zużycia
energii
elektrycznej
poprzez
następujące działania :
w zakresie oświetlenia:
•
stosowanie
i
wymianę
źródeł
światła
tradycyjnego
na
nowoczesne,
energooszczędne,
•
stosowanie i wymianę opraw na nowoczesne, ekonomiczne w zużyciu energii,
•
właściwą eksploatację urządzeń oświetleniowych,
•
stosowanie opraw z czujnikami ruchu,
•
dobór właściwego natężenia oświetlenia,
•
regulację oświetlenia.
w zakresie ogrzewania elektrycznego pomieszczeń:
•
realizację termicznej izolacji osłon budowlanych,
•
stosowanie termicznych osłon transparentnych,
•
stosowanie nowoczesnych okien zespolonych,
•
stosowanie rolet na oknach,
•
stosowanie układów wentylacyjnych regulowanych i zautomatyzowanych,
•
stosowanie energooszczędnych grzejników i systemów grzewczych.
w zakresie przygotowania ciepłej wody użytkowej:
•
stosowanie urządzeń z automatyczną regulacją temperatury,
•
właściwy dobór pojemności urządzeń,
•
odpowiednie obniżenie temperatury przygotowania wody użytkowej,
•
stosowanie odpowiednich izolacji bojlerów.
w zakresie gospodarstw domowych:
•
stosowanie właściwych i energooszczędnych maszyn, szybkowarów,
56
•
stosowanie przykryć w procesie gotowania i właściwych obrysów naczyń,
•
stosowanie kuchni mikrofalowych,
•
ograniczenie do niezbędnej częstotliwości wietrzenia pomieszczeń kuchennych,
•
stosowanie
energooszczędnych
lodówek,
zamrażarek,
zmywarek,
pralek,
odpowiednich proszków do prania, właściwej temperatury grzania wody w
procesie prania, odpowiedniej wielkości wsadu bielizny,
•
używanie energooszczędnego sprzętu RTV.
w zakresie gospodarstw rolnych i ogrodniczych:
•
stosowanie automatycznych procesów w produkcji hodowlanej,
•
stosowanie energooszczędnych napędów i urządzeń w produkcji roślinnej
i hodowlanej.
w zakresie obiektów przemysłowych:
•
modernizację technologii produkcji,
•
stosowanie i wymianę napędów na energooszczędne,
•
regulację prędkości obrotowej silników maszyn,
•
stosowanie energoelektroniki i automatyzacji procesów produkcyjnych,
•
monitoring obciążeń i zapotrzebowania energii.
w zakresie wdrażania nowoczesnych metod stymulowania racjonalnych
systemów użytkowania energii:
•
planowanie wg najmniejszych kosztów,
•
zarządzanie popytem na moc i energię,
•
zintegrowane planowanie energetyczne,
•
w zakresie ochrony sieci i odbiorców przed szkodliwymi skutkami generacji
wyższych harmonicznych i nadmiernym zużyciem energii:
•
stosowanie układów filtrujących,
•
odpowiednie zasilanie odbiorców,
•
harmonizacje w zakresie poziomu mocy zwarciowej,
•
stosowanie energoelektroniki i automatyzacji procesów produkcyjnych.
Potencjalne możliwości zmniejszenia zużycia energii elektrycznej w wyniku
omówionych wyżej działań wynoszą kilkanaście procent (w przypadku oświetlenia
nawet kilkadziesiąt procent). W przypadku oświetlenia celowe jest zastępowanie
żarówek świetlówkami kompaktowymi, a lampy rtęciowe lampami sodowymi i LED.
Najoszczędniejszymi źródłami światła są oprawy sodowe i LED. Lampy LED wchodzące
na rynek w ostatnim okresie, w stosunku do stosowanych od wielu lat lamp sodowych
57
charakteryzują się wieloma zaletami :
•
porównywalna skuteczność świetlna,
•
większa żywotność,
•
praca nawet przy dużych zmianach napięcia zasilającego,
•
bezpieczeństwo – emisja światła stałego (brak efektu stroboskopowego),
•
niski pozom promieniowania UV,
•
większa wytrzymałość mechaniczna,
•
krótki czas włączenia i wyłączenia,
•
lampy wykonywane z materiałów nie szkodliwych dla środowiska (brak ołowiu,
kadmu, rtęci itp.),
•
możliwość modernizacji.
Nowatorskim rozwiązaniem jest stosowanie hybrydowych latarń oświetlenia
zewnętrznego. Są to latarnie uliczne wyposażone w panele słoneczne, turbinki
wiatrowe i energooszczędne źródła światła typu LED. Każda latarnia wyposażona jest
ponadto w akumulatory pozwalające na pełną autonomię działania od 3 do 5 dni.
Koszt instalacji systemów hybrydowych w stosunku do latarń klasycznych jest
porównywalny ze względu na możliwość uzyskania dopłat z funduszy unijnych i
ekologicznych.
Zalety systemów hybrydowych oświetlenia zewnętrznego :
•
niski koszt eksploatacji,
•
brak rachunków za energię elektryczną,
•
całkowita autonomia od sieci elektrycznej,
•
brak linii kablowych (napowietrznych) zasilających,
•
krótszy czas realizacji,
•
automatyczne załączanie zmierzchowe,
•
wykorzystywanie energii odnawialnej, a tym samym obniżenie emisji CO2 przy
wytwarzaniu energii elektrycznej,
•
zastosowanie materiałów ekologicznych.
Oszczędności w zużyciu energii elektrycznej można uzyskać poprzez stosowanie
małych elektrowni wiatrowych. Obecnie na rynku są dostępne małe elektrownie
wiatrowe o mocy rzędu dziesiątych części kW do kilkudziesięciu kW.
Małe elektrownie wiatrowe mogą służyć do zasilania wydzielonych instalacji
elektrycznych lub wyposażone w inwerter mogą być przyłączane bezpośrednio do sieci
publicznej – po uzgodnieniu i podpisaniu umowy z operatorem sieci elektrycznej.
Korzyści w przypadku współpracy z siecią elektryczną:
58
•
brak kosztownych przeróbek instalacji elektrycznych,
•
pewność zasilania szczególnie przy słabych peryferyjnych sieciach narażonych
na częste wyłączenia,
•
ochrona odbiorników (szczególnie elektronicznych) wrażliwych na zmiany
zasilania.
Jednym ze sposobów racjonalizacji zużycia energii elektrycznej, gdzie można
uzyskać istotne oszczędności, jest zmniejszenie strat. Zmniejszenie strat w układzie
sieciowym może być m. in. wynikiem stopniowego udoskonalania organizacji pracy
sieci, jej struktury, wprowadzania nowych przyrządów pomiarowych oraz lepszego
ewidencjonowania
zużycia.
W
pierwszej
kolejności
powinny
być
uwzględnione
następujące środki, zmierzające do poprawy w tej dziedzinie:
• Straty obciążeniowe w liniach wszystkich napięć.
Przeciwdziałanie:
◦
wymiana przewodów w liniach napowietrznych i kablowych na większe
przekroje,
◦
ograniczenie asymetrii obciążeń, w szczególności w sieciach niskiego
napięcia,
◦
likwidację przeciążeń w sieci z uwzględnieniem systemu zarządzania
popytem na energię i moc,
◦
uzasadnione ekonomicznie i technicznie nakłady na rekonstrukcję i rozwój
sieci,
◦
wdrożenie racjonalnej kompensacji mocy biernej,
◦
stosowanie optymalnych ruchowo struktur i konfiguracji układów sieciowych,
w tym prawidłowej lokalizacji rozcięć w sieci.
• Straty w transformatorach.
Przeciwdziałanie:
◦
wymiana istniejących transformatorów na jednostki o większej sprawności,
◦
kontrola obciążeń i identyfikacja zmienności obciążeń,
◦
kompensacja mocy biernej.
• Straty w przyłączach i przyrządach pomiarowych.
Przeciwdziałanie:
◦
zwiększona częstotliwość zabiegów kontrolnych,
◦
legalizacja przyrządów pomiarowych,
59
◦
prawidłowe określenie wymagań przy wydawaniu warunków technicznych
przyłączenia.
• Straty handlowe.
Przeciwdziałanie:
◦
wzmożona kontrola układów pomiarowych,
◦
prawidłowa ewidencja poboru energii,
◦
skuteczne wykrywanie kradzieży.
Przy zastosowaniu w/w. środków można spodziewać się zmniejszenia strat w sieci
SN/nN nawet o ok. 2÷3%.
4.5 Modernizacja i rozbudowa systemu energetycznego
PGE Dystrybucja S.A. planuje w najbliższym czasie następujące inwestycje
modernizacyjne na terenie miasta Otwock :
•
Otwock Jabłonna, Górecka - modernizacja linii SN
•
Otwock Batorego, Przewoska - przebudowa istniejącej stacji trafo, linii SN, linii
0,4kV
•
RPZ Wola Karczewska – Świerk - Wymiana odcinka linii SN i dociążenie nowego
RPZ Wola Karczewska. Zasilenie odbiorców z Otwock Jabłonna
60
5. Zaopatrzenie w paliwa gazowe
5.1 Obecny stan gazyfikacji miasta – struktura
odbiorców gazu
Miasto jest obecnie zgazyfikowane w blisko 60% (ponad 10 tys. odbiorców z
ok.18 tys. mieszkań ogółem). Gaz dostarczany jest dla celów komunalno-bytowych i
ogrzewania mieszkań w budownictwie jednorodzinnym, oraz na potrzeby drobnego
przemysłu i usług. W roku 2009 w Otwocku było 10 234 odbiorców gazu, którzy
zużywali łącznie 9 795 tys. Nm3 gazu ziemnego.
Tabela 5.1. Dane dotyczące odbiorców paliwa gazowego dla Otwocka w latach 2005-2009.
2005
2006
2007
2008
2009
Wyszczególnienie
szt.
Gospodarstwa domowe
9 153
9 309
9 805
10 019
10 234
w tym na cele grzewcze
3 055
2 421
2 579
2 679
2 368
w tym poza ogrzewaniem
6 098
6 888
7 226
7 340
7 866
korzystające z gazu
Tabela 5.2 Dane dotyczące rocznego użycia paliwa gazowego dla miasta Otwock.
Wyszczególnienie
Gospodarstwa
domowe
w tym na cele
grzewcze
w tym poza
ogrzewaniem
2005
2006
2007
2008
2009
tys. Nm³
8 966,60
9 984,90
9 076,40
9 177,00
9 795,00
7 615,50
7 621,50
6 622,00
6 822,00
7 355,90
1 351,10
2 363,40
2 454,40
2 355,00
2 439,10
Według danych zawartych w Tabeli 5.1 i 5.2 zarówno liczba odbiorców, jak też
zużycie gazu w latach 2005-2009 systematycznie rosły (z wyjątkiem spadku zużycia w
2007 roku). Wzrost ogólnej liczby użytkowników gazu w Otwocku w ciągu 5 lat
wynosił 11,8%, natomiast wzrost zużycia paliwa gazowego kształtował się na
poziomie 9,25%. Można zatem uznać, że zużycie wzrastało proporcjonalnie do
przyrostu liczby użytkowników. W 2009 odbiorcy korzystający z gazu do celów
61
bytowych, ciepłej wody i ogrzewania zużyli łącznie 7355 tys. Nm³ gazu ziemnego, co
daje 3105 Nm³ na odbiorcę z tej grupy. Wynik ten jest o około 25% wyższy niż w roku
2005 (2492 Nm³).
Pomimo stale rosnącej liczby odbiorców paliwa gazowego, odsetek gospodarstw
domowych korzystających z gazu w stosunku do ogółu gospodarstw w mieście nie
uległ większej zmianie (spadek o około 1%). Sytuacja taka wynika z faktu, iż
populacja Otwocka w ostatnich latach odnotowuje duży przyrost, głównie za sprawą
dodatniego salda migracji. Wspomniane zmiany procentowe obrazuje Tabela 5.3
Tabela 5.3 Zmiany udziału gospodarstw korzystających z gazu w latach 2005 - 2009
Wyszczególnienie
2005
2006
2007
2008
2009
56,43
56,76
54,55
53,27
55,22
58
58,66
59,1
59,2
59,8
Gospodarstwa korzystające z gazu
jako % ogółu gospodarstw w
mieście
Ludność korzystające z gazu jako
% ogółu ludności
Według stanu na koniec roku 2009, całkowita długość czynnej sieci gazowej
wynosiła 112,3 km, z czego sieć przesyłowa 4,25 km, natomiast resztę stanowiła sieć
rozdzielcza. Czynnych podłączeń do budynków mieszkalnych i niemieszkalnych było
3774. Zmiany całkowitej długości sieci gazowej i liczby przyłączy w latach 2006-2010
zostały przedstawione w Tabeli 5.4
Tabela 5.4 Rozwój sieci gazowej w Otwocku w latach 2005 - 2009
Wyszczególnienie
2005
2006
2007
2008
Całkowita długość czynnej
sieci gazowej [m]
b.d.
106 690
109 228
109 470
112 277
W tym sieci przesyłowej
[m]
b.d.
6 102
6 102
4 250
4 250
W tym sieci rozdzielczej
[m]
b.d.
100 588
103 126
105 220
108 027
Czynne przyłącza do
budynków mieszkalnych i
niemieszkalnych [szt.]
3 388
3 466
3 607
3 691
3 774
62
2009
5.2 Prognoza zapotrzebowania na paliwa gazowe do
roku 2030
Z uwagi na nieotrzymanie danych dotyczących liczby i rodzaju odbiorców oraz
wielkości zużycia gazu od dostawcy gazu – PGNiG, prognoza odnosi się jedynie do
zużycia gazu w sektorze gospodarstw domowych i jest oparta na danych GUS.
Przy opracowywaniu prognozy przyjęto następujące założenia:
•
W roku 2009 zużycie gazu przez 10234 gospodarstw domowych kształtowało
się na poziomie 9 795,00 tys.m3, w tym 7355,9 tys m3 zużyto na cele
grzewcze,
•
tendencje demograficzne przyjęto zgodnie z prognozą przedstawioną w tabeli
2.4 w rozdziale 2.2,
•
w kolejnych latach będzie następował sukcesywny wzrost długości sieci gazowej
i liczba przyłączy,
•
zwiększy się liczba gospodarstw domowych, korzystających z gazu do celów
grzewczych,
•
dotychczasowe źródła ciepła oparte o paliwa stałe zostaną zastąpione przez
inne, bardziej ekologiczne, zasilane między innymi gazem ziemnym,
•
większość nowych budynków będzie wykorzystywała gaz jako źródło ciepła.
Przyjęto dwa scenariusze wzrostu zapotrzebowania na gaz:
1. Scenariusz bazowy, zakładający, że kontynuowany będzie obecny wzrostu
zużycia gazu, co da ok. 25% wzrost zużycia gazu w roku 2030 w stosunku do
roku 2009
2. Scenariusz efektywnościowy - zakładający zmniejszenie zużycia gazu w
stosunku do scenariusza bazowego o około 1% na 5 lat, w wyniku
przeprowadzonych prac termorenowacyjnych.
Przyjęte scenariusze należy traktować jako skrajne, tj. rzeczywiste zużycie gazu
będzie zawierało się w wyznaczonym przez nie zakresie.
Tabela 5.5 Zapotrzebowanie na gaz (w tys m3) przez gospodarstwa domowe w Otwocku
rok
2015
2020
2025
2030
Scenariusz bazowy
10578,60
11424,89
12338,88
13325,99
Scenariusz
efektywnościowy
10472,81
11196,39
11968,71
12792,95
63
„Dla zapewnienia dostaw gazu dla Otwocka, utrzymuje się rezerwę terenu pod
budowę
stacji
redukcyjnej
I
stopnia
w
rejonie
ul.
Wypoczynkowej
zgodnie
z ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego „Szosa Lubelska”
– Uchwała nr XLVII/558/2002 z dnia 3 września 2002r. (Dz. Urz. Nr 276 poz. 7175
z 24.10.2002r.).
6. Możliwości wykorzystania istniejących
nadwyżek i lokalnych zasobów paliw i energii, z
uwzględnieniem skojarzonego wytwarzania ciepła
i energii elektrycznej.
6.1. Energia biomasy i odpadów
Biomasa to stałe lub ciekłe substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego
ulegające biodegradacji. Biopaliwa stałe produkowane z biomasy są wykorzystywane
w procesie spalania, gazyfikacji lub pirolizy do produkcji energii cieplnej i elektrycznej.
Biopaliwa ciekłe (olej, alkohol) znajdują zastosowanie głównie w transporcie. Alkohol
metylowy
i
etylowy
pochodzenia
roślinnego
może
być
dodawany
do
paliw
tradycyjnych. Natomiast biogaz (biogaz rolniczy, biogaz z oczyszczalni ścieków, gaz
wysypiskowy) czyli biopaliwo gazowe uzyskane w wyniku fermentacji beztlenowej,
zawiera około 50-70% metanu i może służyć do produkcji energii elektrycznej lub
cieplnej, może być również dostarczany do sieci gazowej.
Wartości opałowe dla przykładowych rodzajów biomasy zamieszczono w tabeli 6.1:
Tabela 6.1 Wartość opałowa wybranych rodzajów biomasy
Wyszczególnienie
Wartość opałowa
MJ/kg
Słoma żółta
14,3
Słoma szara
15,2
Trociny
14,5
Drewno opałowe
13,0
Miasto Otwock stanowi w powiecie „gminę leśną”, wskaźnik lesistości kształtuje
się na wysokim poziomie ponad 43% ogólnej powierzchni, z czego blisko 60% jest
własnością prywatną. Grunty prywatne rozłożone są mozaikowo, grunty Skarbu
Państwa są zwarte – na terenie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. W składzie
gatunkowym przeważają bory sosnowe (98%) na nielicznych obszarach występują
lasy olszowe z domieszką dębu i brzozy. Skupiska leśne podlegają różnym formom
64
ochrony. Przy wykorzystaniu biomasy do celów energetycznych niezbędna byłaby
współpraca Otwocka z sąsiednimi gminami w celu zapewnienia stałych dostaw
surowca, dlatego też w dalszych rozważaniach dane odnoszą się do obszaru całego
powiatu otwockiego.
6.1.1. Biomasa stała
Biomasa stała pochodzić może z produktów, odpadów i pozostałości produkcji
rolnej (np. słoma, siano, rzepak), leśnej (drewno kawałkowe, trociny, wióry, zrębki,
kora), sadów, poboczy dróg, przemysłu przetwarzającego produkty roślinne i
zwierzęce oraz z upraw energetycznych (rośliny drzewiaste szybko rosnące, byliny
dwuliścienne, trawy wieloletnie).
Tabela 6.2. Zasoby energetyczne z drewna w powiecie otwockim
powierzchnia terenów
leśnych [ha]
zasoby drewna
[m3/rok]
potencjał
energetyczny
[GJ/rok]
18 601
5 593
35 793
powiat
otwocki
Tabela 6.3. Zasoby biomasy z sadów w powiecie otwockim
powierzchnia sadów
[ha]
zasoby biomasy
[m3/rok]
2 292
802
powiat otwocki
potencjał
energetyczny
[GJ/rok]
5 134
Tabela 6.4. Zasoby i potencjał energetyczny drewna odpadowego z poboczy dróg i
miejskich terenów dla powiatu otwockiego
drogi gminne i
powiatowe [km]
łączne zasoby
[m3/rok]
414
621
Powiat otwocki
potencjał
energetyczny
[GJ/rok]
3 974
Tabela 6.5 Potencjał energetyczny słomy w powiecie otwockim
produkcja słomy
potencjał energetyczny
zasiewy [ha]
[t/rok]
[GJ/rok]
Powiat otwocki
7 237
20 266
36 193
Pomimo istniejących zasobów w powiecie otwockim, w samej gminie poza dużym
zalesieniem, nie występują istotne rezerwy biomasy stałej. Istnieje zatem możliwość
pozyskania znacznych zasobów biomasy przy współpracy z sąsiednimi gminami. W
chwili obecnej nie istnieją jednak możliwości technologiczne wykorzystania biomasy
stałej jako surowca do produkcji energii w Otwocku.
6.1.2. Biopaliwa
65
Do produkcji biopaliw ciekłych (spirytusu etylowego i estru metylowego)
wykorzystuje się rośliny oleiste, zbożowe i okopowe. Etanol można produkować ze
wszystkich
roślin
zawierających
skrobię
(zboża,
ziemniaki,
kukurydza)
oraz
zawierających cukier (buraki cukrowe). Największą wydajnością charakteryzuje się
produkcja etanolu z buraków cukrowych 4 410 l/ha, co jest równoważne jest 2 953 l
benzyny. Bioetanol może być stosowany, jako paliwo samochodowe w postaci czystej
w specjalnie przystosowanych to tego paliwa silnikach lub może być mieszany z
benzyną.
Zarówno żyto, jak i ziemniaki i kukurydza mogą być uprawiane na glebach
dobrych i słabszych. Miasto Otwock jest w większości pokryte zabudową usługowo –
mieszkalną, zatem na jego terenie nie istnieją realne możliwości prowadzenia upraw
nadających się pod produkcję biopaliw. Inne rośliny, jak pszenica i buraki cukrowe
mają większe wymagania i również nie nadają się jako surowiec energetyczny w
Gminie Otwock.
Głównym surowcem do produkcji biodiesla (oleju napędowego stanowiącego lub
zawierającego komponent w postaci estrów metylowych lub etylowych olejów
roślinnych) jest rzepak. Z jednej tony rzepaku można otrzymać 400 kg oleju. Rzepak
jest
rośliną
wymagającą
odpowiednich
warunków
glebowych
i
klimatycznych.
Najlepsze pod uprawę rzepaku są gleby żyzne, zasobne w próchnicę i niezakwaszone.
Nieodpowiednie są gleby piaszczyste, podmokłe i zbyt kwaśne. Rzepak jest wrażliwy
na przebieg pogody w czasie zimy, a zwłaszcza na niskie temperatury. Z tego powodu
warunki uprawy rzepaku w Gminie Otwock nie są odpowiednie.
6.1.3. Biogaz
Biogaz (zwany też gazem gnilnym lub błotnym) to mieszanka głównie metanu
i dwutlenku węgla powstająca w procesach fermentacji beztlenowej substancji
organicznych. Biogaz nadający się do celów energetycznych może być pozyskany
poprzez:
•
fermentację odchodów zwierzęcych (obornik) w biogazowniach rolniczych;
•
fermentację organicznych odpadów przemysłowych i konsumpcyjnych na
wysypiskach;
•
fermentację osadu czynnego w komorach fermentacyjnych w oczyszczalniach
ścieków.
Odpady komunalne z terenu Otwocka unieszkodliwiane są poprzez składowanie
na eksploatowanym od 1998 roku Składowisku Odpadów Komunalnych w Otwocku66
Świerku (południowo-wschodnia część miasta). Składowisko zajmuje powierzchnię
20ha i rocznie unieszkodliwianych jest tu około 40 tys. Mg odpadów. Obecnie na jego
terenie znajduje się punkt segregacji odpadów wyposażony w sześciostanowiskową
linię sortowniczą. W planach inwestycyjnych ujętych w projekcie zagospodarowania
przestrzennego składowiska, przewidziano teren o powierzchni 1,1ha pod budowę
kompostowni odpadów ulegających biodegradacji. Planowane jest również wykonanie
odgazowania składowiska wraz z instalacją do odzysku biogazu.
Powstanie gazu „wysypiskowego” z odpadów komunalnych jest możliwe w
wyniku
procesu
biochemicznego
wywołującego
podwyższoną
temperaturą
i
ciśnieniem. Warunki konieczne dla generowania gazu użytecznego energetycznie:
•
w odpadach komunalnych powinny znajdować się substancje organiczne
ulegające rozkładowi biologicznemu (biodegradacji);
•
deponowane odpady powinny być zagęszczane mechanicznie;
•
w złożu odpadów powinna być utrzymana właściwa wilgotność i temperatura.
Zachowanie w/w warunków pozwoli uzyskać szacunkowo z 1 tony surowych
odpadów
komunalnych
odpowiadającej
od
50
wskaźnikowi:
do
1 Nm3
Nm3
200
gazu
gazu
(o
wartości energetycznej
„wysypiskowego”
=
0,5
litra
oleju
opałowego), o wartości opałowej 20000 kJ/m3.
Gaz uzyskany w procesie biodegradacji odpadów może mieć zastosowanie np.
do produkcji ciepła, jako paliwo do silników, pojazdów lub turbin, jak również może
być bezpośrednio odprowadzany do sieci gazowej.
Ścieki bytowo-gospodarcze i przemysłowe z terenu Otwocka odprowadzane są
do mechaniczno-biologicznej czyszczalni ścieków mieszczącej się w południowowschodniej
części
miasta,
przy
ul.
Kraszewskiego.
Jest
to
oczyszczalnia
z niskoobciążonym osadem czynnym i przeróbką osadu w wydzielonych komorach
fermentacyjnych (dwie komory osadu czynnego o pojemności 2500m3 każda, pracują
równolegle). Zdolność oczyszczania ścieków początkowo wynosiła 14000 m3/dobę, po
przeprowadzeniu
prac
modernizacyjnych
jej
moc
zostanie
zwiększona
do
15000m3/dobę, czyli będzie zdolna obsługiwać ponad 100 000 mieszkańców. Poza
ściekami z Otwocka, oczyszczalnia przyjmuje również ścieki z Karczewa, Celestynowa i
Józefowa.
„Jednym z procesów unieszkodliwiania osadu ściekowego jest biochemiczny
rozkład w komorach fermentacyjnych, którego produktem w warunkach beztlenowych
jest biogaz składający się w około 70% z metanu. Uzyskany w ten sposób biogaz
wymaga oczyszczenia i jest zużywany w pierwszym rzędzie do zasilania oczyszczalni
(ogrzewanie budynków technicznych, podgrzewanie reaktorów biologicznych, komór
67
fermentacyjnych, itp.) oraz wykorzystywany w agregacie prądotwórczym. Kotłownia
Miejskiej Oczyszczalni Ścieków w Otwocku częściowo bazuje na biogazie. Planowany
dalszy rozwój systemu kanalizacji sanitarnej i modernizacja oczyszczalni może
przyczynić się do wzrostu ilości uzyskanego biogazu i racjonalizacji jego wykorzystania
głównie na potrzeby własne oczyszczalni.”
6.2. Energia wiatrowa
Obecnie wykorzystywane turbiny wiatrowe pracują w zakresie prędkości wiatru
od 4 do 20 m/s. Jeśli prędkość wiatru wykracza poza te granice turbina jest
zatrzymywana. Prędkość wiatru decyduje o mocy turbiny i nawet niewielki wzrost
średniej prędkości wiatru daje duży przyrost mocy i ilości wyprodukowanej energii. Na
przykład wzrost średniej prędkości wiatru od 5,5 m/s do 6 m/s powoduje zwiększenie
produkcji energii elektrycznej o 50%.
W Polsce średnia roczna prędkość wiatru waha się w granicach 2,8 – 3,5 m/s.
Średnia roczna prędkość wiatru powyżej 4 m/s występuje w Polsce na wysokości
powyżej 25 m
na obszarze ponad 60% kraju. Rozkład prędkości wiatru zależy w
znacznym stopniu od lokalnych warunków topograficznych, a także od warunków
„szorstkości terenu” (teren gładki – klasa szorstkości 0). Roczny czas wykorzystania
mocy zainstalowanej elektrowni wiatrowej wynosi od 1500–2500 h/a i rzadko jest
wyższy niż 3000 h/a, co oznacza możliwość wykorzystania tylko w 30% maksymalnej
mocy zainstalowanej. W wyniku wieloletnich pomiarów wykonanych przez Instytut
Meteorologii i Gospodarki Wodnej uzyskano mapę zasobów wiatru na obszarze Polski.
68
Rys 6.1 Warunki wiatrowe w Polsce
Instytut energetyki w Gdańsku opracował mapę Województwa Mazowieckiego z
uwzględnieniem obszarów o wyjątkowo korzystnych warunkach pod rozwój energetyki
wiatrowej.
69
Rys 6.2 Zasoby energii wiatrowej w Województwie Mazowieckim
Z zamieszczonych wyżej map wynika, że Gmina Otwock znajduje się w obrębie
wyjątkowo korzystnych warunków wiatrowych. Pamiętać należy jednak o lokalnych
uwarunkowaniach gminy Otwock – duża powierzchnia terenów zadrzewionych
zwiększa szorstkość terenu, zmniejszając przy tym średnią prędkość wiatru i
zwiększając ilość dni bezwietrznych.
Należy pamiętać, że planowanie budowy turbin wiatrowych wiąże się z
szeregiem ograniczeń. W bezpośrednim sąsiedztwie turbin nie powinno być obiektów
budowlanych, gdyż:
•
jakikolwiek obiekt znajdujący się w odległości do 1 km od turbiny, którego
70
wysokość stanowi co najmniej 25% wysokości wież tej turbiny, jest przeszkodą
i ma negatywny wpływ na produkcję energii,
•
zabudowa mieszkaniowa nie powinna znajdować się bliżej niż 500 m od turbin,
ponieważ może to powodować naruszenie zapisów normy, która mówi, że
poziom hałasu emitowanego np. przez turbiny nie może przekraczać 40 dB,
•
zaleca się także sytuowanie turbin w odległości nie mniejszej niż 500 m od
siedzib ludzkich ze względu na możliwość wystąpienia efektu stroboskopowego.
Powinna być również zachowana odpowiednia odległość turbin względem siebie.
Zgodnie z zaleceniami producentów odległość ta powinna wynosić od 5 do 8 średnic
wirnika turbiny. Na przykład w przypadku turbiny 2 MW V80 powinna wynosić 400-640
m. Mniejsza odległość powodowałaby obniżenie produkcji energii przez turbiny.
Wymagania te w znacznym stopniu ograniczają wykorzystanie energii wiatrowej na
terenach miejskich.
Wszystkie opisane ograniczenia w znacznym stopniu utrudniają wykorzystanie
korzystnych warunków wiatrowych w obrębie Otwocka. Sensownym rozwiązaniem w
terenie miejskim mogą być turbiny o osi pionowej, nie powodujące uciążliwości tytułu
hałasu, jak również możliwe do usytuowania na dachach budynków mieszkalnych.
Jednak ze względu na niższy stopień rozwinięcia technologii niż w przypadku
turbin konwencjonalnych, opłacalność tego typu inwestycji wiąże się z większym
ryzykiem. Na przykład w przypadku turbin konwencjonalnych, na koniec roku 2008
całkowite nakłady inwestycyjne na 1 MW farmy wiatrowej o mocy 40 MW szacowano
na ponad 6 mln zł. a okres zwrotu inwestycji na 8 lat.
6.3. Energia słoneczna
Najważniejszymi parametrami określającymi potencjał teoretyczny i praktyczny
wykorzystania energii słonecznej są:
•
natężenie promieniowania słonecznego,
•
sumy (godzinowe, dzienne, miesięczne, roczne) promieniowania słonecznego,
•
usłonecznienie czyli czas, w którym widoczna jest tarcza Słońca lub umownie,
wyrażony w godzinach czas, w którym natężenie promieniowania słonecznego
przekracza 200 W/m2.
W wyniku analizy rozkładu przestrzennego rocznych sum promieniowania
71
całkowitego z natężeniem powyżej 100 W/m2 dokonano rejonizacji zasobów energii
słonecznej w Polsce pod względem możliwości ich wykorzystania. Otwock należy do
strefy
Polski
centralnej
oznaczonej
symbolem
„R
III”,
charakteryzującej
się
przeciętnymi jak na warunki kraju warunkami nasłonecznienia. Potencjalna roczna
energia użytkowa w tym obszarze wynosi 985 kWh/ m2, a w sezonie letnim 449
kWh/m2. Rzeczywiste warunki nasłonecznienia mogą odbiegać od podanych wyżej z
powodu lokalnego zanieczyszczenia atmosfery i różnych warunków terenowych.
Roczna dawka napromieniowania słonecznego na 1 m2 płaszczyzny poziomej w rejonie
stołecznym
Polski
wynosi
967
kWh
przy
usłonecznieniu
1580
godzin.
W
poszczególnych latach mogą występować odchylenia rzędu 12%.
Rys. 6.3. Rejonizacja Polski pod względem możliwości
wykorzystania energii słonecznej
Energię
słoneczną
można wykorzystywać
w kolektorach
słonecznych do
produkcji ciepłej wody użytkowej i w systemach fotowoltaicznych do generowania
energii elektrycznej.
Opłacalność kolektorów słonecznych zależy od wielkości zapotrzebowania na
ciepłą wodę i od ceny energii. Przy dużym zapotrzebowaniu na ciepłą wodą okres
zwrotu kosztów inwestycji jest bardzo krótki. Instalacja kolektorów słonecznych może
być więc szczególnie opłacalna w przypadku hoteli, pensjonatów, szpitali, basenów i
ośrodków sportowych, a także w zakładach przemysłowych zużywających duże ilości
ciepłej wody.
Wytwarzanie energii elektrycznej w systemach fotowoltaicznych nie jest jeszcze
72
konkurencyjne cenowo w porównaniu z klasycznymi źródłami energii. Dodatkowo
instalacja paneli fotowoltaicznych związana jest z koniecznością wykorzystania do tego
celu dużych powierzchni. Przykładowo pokrywając dachy panelami fotowoltaicznymi o
powierzchni 100 m2 i o wydajności 120 W/m2 można wytworzyć 1,2 kW energii
elektrycznej.
Ze względu na to, że ceny energii z paliw kopalnych stale rosną, a jednocześnie
maleją koszty inwestycji w układy solarne i pojawia się coraz większa dostępność i
różnorodność rozwiązań, energia słoneczna może stopniowo stać się konkurencyjna z
punktu widzenia ekonomicznego w porównaniu z klasycznymi źródłami energii.
Na obszarze Otwocka nie funkcjonują instalacje do pozyskiwania energii
słonecznej. Zaleca się wykorzystywanie energii słonecznej w sezonie letnim do
podgrzewania ciepłej wody użytkowej w obiektach o dużym zapotrzebowaniu na ciepłą
wodę, a w okresie zimowym jako wspomaganie systemów konwencjonalnych
6.4. Energia geotermalna
Energia geotermalna to wewnętrzne, naturalne ciepło Ziemi nagromadzone w
skałach oraz w wodach wypełniających pory i szczeliny skalne, które można
wykorzystać przede wszystkim na potrzeby produkcji energii elektrycznej, energii
cieplnej (poprzez ciepłownie geotermalne i pompy ciepła) oraz w balneologii. Wody
geotermalne zalegają pod powierzchnią prawie 80% terytorium Polski, jednak ich
temperatura jest stosunkowo niska i na znacznych obszarach nie przekracza 1000C
(stopnie geotermiczne decydujące o temperaturze wody wahają się na poziomie od 10
do 110m). Zasoby cieplne wód geotermalnych w Polsce to według szacunków około
4 mld Mg tpu (4 miliony ton paliwa umownego).
Prowincje i okręgi geotermalne w Polsce przedstawia poniższa mapka:
73
Rys. 6.4 Okręgi geotermalne Polski
Źródło: Europejskie Centrum Energii Odnawialnej (EC BREC) Ekoinfo- serwis
informacyjny ochrony środowiska
Okręg Grudziądzko-Warszawski na obszarze którego znajduje się Gmina Otwock, to
jeden z najbardziej zasobnych w wody geotermalne regionów w Polsce (część Niżu
Polskiego).
Potencjalne zasoby wód geotermalnych w okręgu Grudziądzko - Warszawskim
Nazwa
regionu/okręgu
Obszar
/km2/
Formacje geologiczne
Objętość wód
geotermalnych
/km3/
Kreda/Jura
GrudziądzkoWarszawski
2 766
Trias
70 000
344
Razem
3 100
Region Grudziądzko-Warszawski wraz z regionem Szczecińsko - Łódzkim (o objętości
wód
geotermalnych
2.854km2)
zawiera
około
90%
zasobów
wszystkich
wód
geotermalnych w Polsce.
Oszacowanie potencjału energii geotermalnej możliwej do uzyskania wiąże się
z koniecznością oceny zasobów eksploatacyjnych, tj. przeprowadzenia próbnych
odwiertów, które wymagają wysokich nakładów finansowych. Wielkość zasobów
eksploatacyjnych wód geotermalnych sprowadza się do udokumentowania realnej
i racjonalnej możliwości eksploatacji wód z określoną wydajnością w ustalonym lub
74
nieograniczonym przedziale na danym terenie.
Przy ocenie wielkości zasobów eksploatacyjnych i możliwości budowy instalacji
geotermalnych
należy
wziąć
pod
uwagę
następujące
uwarunkowania
(według
W. Góreckiego, Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, Akademia GórniczoHutnicza, Kraków):
•
energia uzyskana z wód geotermalnych może być wykorzystywana w miejscach
wydobywania wód. Zasoby eksploatacyjne będą więc ograniczone do rejonów
miast
i miejscowości,
rejonów
przemysłowych,
rolniczych
i
rekreacyjno-
wypoczynkowych;
•
ze względu na znaczną kapitałochłonność inwestycji geotermalnych, lokalny
rynek ciepłowniczy powinien być bardzo atrakcyjny, zdolny do przyciągnięcia
inwestorów;
•
budowa instalacji geotermalnych w naturalny sposób ograniczona jest do
obszarów, gdzie występują wody geotermalne o optymalnych własnościach.
•
Ekonomiczna zasadność (opłacalność) wykorzystania zasobów wód i energii
geotermalnej zależy od wielu czynników, do najważniejszych należy zaliczyć:
•
warunki hydrogeotermalne tj.: wydajność eksploatacyjna wód podziemnych
oraz temperatura wód geotermalnych (moc cieplna ujęcia), głębokość zalegania
warstwy
wodonośnej
(koszt
wykonania
otworów),
skład
chemiczny
wody/mineralizacja (koszty eksploatacji);
•
obciążenie instalacji ciepła geotermalnego, tj.: roczny współczynnik obciążenia
instalacji – czas wykorzystania pełnej mocy cieplnej ujęcia, stopień schłodzenia
wody geotermalnej, odległość geotermalnych otworów wiertniczych od odbiorcy
ciepła (nakłady na rurociąg przesyłowy wody geotermalnej), koncentracja
zapotrzebowania na ciepło na obszarze jego odbioru (nakłady na sieć
dystrybucji ciepła);
•
otoczenie makroekonomiczne rozumiane jako:
◦
konkurencyjność (relacje cenowe w stosunku do źródeł konwencjonalnych,
ceny paliw);
◦
proekologiczna polityka państwa (dostępność środków finansowych na
zasadach preferencyjnych).
Uwzględniając wielkości zasobów wód geotermalnych w okręgu GrudziądzkoWarszawskim można przyjąć za uzasadnione podjęcie pracy rozpoznawczych na
terenie miasta w zakresie możliwości wykorzystania wód geotermalnych dla potrzeb
75
ciepłownictwa scentralizowanego (zasoby i warunki występowania) lub też celów
leczniczo-rekreacyjnych.
Z
wykonanej
przez
Przedsiębiorstwo
Geologiczne
„POLGEOL”
S.A.
„Prognozy
możliwości pozyskiwania energii geotermalnej w obrębie Miasta Otwocka” wynika, że
potencjalnymi horyzontami występowania wód termalnych na Terenia Miasta Otwock
są piaskowcowe utwory dolnej kredy i piaskowcowe utwory jury dolnej.
Źródła termalne utworów dolnej kredy występują na głębokościach od 1050-1075m.
Horyzont ten charakteryzuje się dobrymi własnościami kolektorskimi. Występujące w
tym horyzoncie wody posiadają temperaturę złożową ok. 30-35°C. Przy schładzaniu
wody do temperatury 20°C, można uzyskać ok. 1MW mocy.
Drugim potencjalnym horyzontem wodonośnym mogą być utwory jury dolnej
występujące na głębokości 1510-1700. Posiadają one temperaturę złożową 45-50°C. Z
horyzontu tego można uzyskać wydajność 200m3/h, co przy schładzaniu wody do
temperatury 20°C pozwoliłoby uzyskać ok. 2,8-4,6 MW mocy.
Z horyzontu tego eksploatowane są solanki i wykorzystywane jako wody lecznicze
przez Uzdrowisko Konstancin Zdrój, dlatego też korzystając z korzystnego położenia
(w pobliżu największej aglomeracji miejskiej – warszawskiej) można rozważać
wykorzystanie wód termalnych na terenie Otwocka w lecznictwie i rekreacji.
Decydując się na eksploatację złóż termalnych na terenie Miasta Otwock należy
jednak liczyć się z potencjalnie wysokimi kosztami wykonania prac wiertniczych.
Z analizy przeprowadzonej przez „POLGEOL” S.A. wynika, że koszt wykonania
otworów
eksploatacyjnych,
otworów
zatłaczających
(kierunkowych)
oraz
prac
geologicznych kształtowałby się na poziomie 4,9 mln zł dla pokładów kredy dolnej i
12,65 mln zł dla warstw jury dolnej. Stanowi to bisko 10% dochodów Miasta Otwocka
w roku 2009.
6.5. Pompy ciepła
Wykorzystanie pomp ciepła do zaspokajania potrzeb cieplnych (ogrzewania lub
klimatyzacji) staje się coraz bardziej popularne. W optymalnych warunkach pracy
pompa ciepła 75% energii pobiera z otoczenia (z gruntu, z wód powierzchniowych i
podziemnych, z powietrza atmosferycznego), a pozostałe 25% to energia elektryczna
niezbędna do napędu pompy. Pompy ciepła nie emitują zanieczyszczeń w miejscu
instalacji. Pompy ciepła można stosować, jako samodzielne źródło ciepła lub jako
uzupełnienie tradycyjnych instalacji c.o. W przygotowanym w roku 2005 przez Odział
Gdański Instytutu Energetyki na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa
Mazowieckiego Programie możliwości wykorzystania odnawialnych źródeł energii dla
76
Województwa Mazowieckiego opisano możliwości - zalety i wady - wykorzystania
różnych źródeł zasilania pomp cieplnych:
Z technicznego punktu widzenia dolnym źródłem ciepła mogą być:
•
Powietrze atmosferyczne. Zaletą rozwiązania jest prostota montażu i niskie
koszty inwestycyjne. Wadą rozwiązania jest fakt, że zimą, temperatura
powietrza spada przy wzrastającym zapotrzebowaniu na ciepło użytkowników
końcowych. W związku z powyższym powietrzne pompy ciepła są znacznie
rzadziej stosowane niż pompy z innym źródłem ciepła (grunt, woda). Znajdują
zastosowanie przede wszystkim w terenie mocno zurbanizowanym, gdzie
budowa wymiennika dolnego jest utrudniona ze względu na uzbrojenie terenu
(np. duże centra biurowo- handlowe);
•
Zbiorniki wodne. Każdy zbiornik wodny w postaci jeziora czy stawu może być
wykorzystany jako źródło ciepła. Wężownice z rur polietylenowych układa się na
dnie. W większości przypadków wystarczają zbiorniki o powierzchni 1000–2000
m2 i minimalnej głębokości 1,5–2,5 m;
•
Wymienniki gruntowe. Wężownice polietylenowe układane są w gruncie
poziomo, na głębokości poniżej głębokości zamarzania gruntu lub w pionowych
odwiertach;
•
Wody gruntowe. Do zbudowania instalacji w oparciu o ciepło zawarte w wodzie
gruntowej wymagane są dwa odwierty. Woda gruntowa czerpana jest ze studni
zasilającej i doprowadzana do parownika pompy ciepła. Po oddaniu ciepła,
ochłodzona
woda
doprowadzana
jest
następnie
do
studni
chłonnej.
Najkorzystniej jest, gdy do dyspozycji jest istniejąca studnia (indywidualne
ujęcie wody) i nie ma potrzeby wykonywać wierceń rozpoznawczych w gruncie,
zwiększających koszty inwestycji;
•
Ciepło odpadowe z instalacji technologicznych, kolektory ściekowe etc.
Obecnie najczęściej stosowane są sprężarkowe pompy ciepła, w których
sprężarki są napędzane silnikami elektrycznymi oraz duże, absorpcyjne pompy ciepła,
napędzane ciepłem odpadowym. Absorpcyjne pompy ciepła mogą też być stosowane
do wykorzystania ciepła wód geotermalnych, jeśli temperatura nie pozwala na
wykorzystanie zawartego w nich ciepła poprzez bezpośrednie ogrzewanie wody w
systemie ciepłowniczym.
77
6.6. Energia wodna
System wód powierzchniowych miasta Otwock tworzą:
rzeka Wisła, o długości 0,8km i na tym odcinku stanowi naturalną zachodnią
granicę miasta. Rzeka płynie nieuregulowanym korytem pełnym płycizn, łach i
śródkorytowych kęp;
rzeka Świder (prawostronny dopływ Wisły) – główny ciek wodny Otwocka
odwadniający jego północne i wschodnie tereny. Długość rzeki na terenie
miasta wynosi 14,7km, średni spadek 1,6‰, średnia szerokość koryta 17m.
Płynie naturalnym korytem o licznych wygięciach (meandry), które wraz z
przylegającą częścią tarasu zalewowego podlega ochronie (Rezerwat Przyrody
Świder). Zakola zmieniają przepływ wody i nierównomiernie podcinają brzegi
rzeki;
drobne stałe lub epizodyczne cieki powierzchniowe i rowy melioracyjne (rejon
Mlądza i Wólki Mlądzkiej oraz Jabłonnej i Świerka);
krótki ujściowy odcinek rzeki Jagodzianki;
uboga sieć zbiorników wodnych (starorzecza Świdra, Jagodzianki i Wisły oraz
sezonowo lub stale wypełnione wodą niecki deflacyjne w obrębie tarasu
wydmowego np. Pogorzelski Mszar, oraz zbiorniki w zbiornikach powyrobiskowych
– rejon Teklin).
Obecnie na terenie Otwocka nie funkcjonują małe elektrownie wodne oraz nie
istnieją zbiorniki wodne, które uzasadniałyby przeprowadzenie takich inwestycji
w przyszłości.
Zgodnie z opracowaniem „Koncepcja zabudowy rzeki Świder” wykonanym przez
gminy: Otwock, Józefów i Wiązowna, planuje się utworzenie zbiornika retencyjnego
„Bojary” oraz budowę jazów. Realizacja działań inwestycyjnych podyktowana jest
jednak względami mającymi na celu: ochronę wód przyrodniczych, przywrócenie
pierwotnych stosunków wodnych, ograniczenie erozji i zwiększenie retencji oraz
rozwój funkcji rekreacyjnej. W tym miejscu za celowe uznać należy wykonanie
szczegółowej analizy wykorzystania systemu wód powierzchniowych Otwocka pod
względem możliwości i zasadności budowy zbiorników wodnych i jazów nadających się
do zainstalowania małych elektrowni wodnych, jednak ekonomiczne uzasadnienie
takich inwestycji jest mało prawdopodobne.
78
6.7. Kogeneracja z wykorzystaniem odnawialnych źródeł
energii
Kogeneracja to wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła w jednym procesie
technologicznym (w skojarzeniu). Zaletą kogeneracji jest efektywność energetyczna
(większy stopień wykorzystania energii pierwotnej zawartej w paliwie do produkcji
energii elektrycznej i ciepła). Efektywność energetyczna systemu skojarzonego może
być wyższa nawet o 30% w porównaniu z oddzielnym wytwarzaniem energii
elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej i ciepła w kotłowni. Kogeneracja prowadzi
do znacznego ograniczenia emisji dwutlenku węgla i innych szkodliwych związków
chemicznych. W dużych klimatyzowanych obiektach niekoniecznie związanych z
przemysłem możliwe jest stosowanie trójgeneracji, to jest skojarzonej generacji
energii elektrycznej, ciepła i chłodu w urządzeniach chłodniczych.
Kogeneracja jest promowana i wspierana przez Unię Europejską (Dyrektywa
2004/8/WE „W sprawie promocji skojarzonej produkcji w oparciu o zapotrzebowanie
na ciepło użytkowe na wewnętrznym rynku energii”).
6.8. Podsumowanie
Z przedstawionej analizy możliwości wykorzystania różnych źródeł energii
odnawialnej w Otwocku wynikają następujące wnioski:
1. Ze względu na stosunkowo dobre nasłonecznienie w Otwocku istnieje spory
potencjał
wykorzystania
energii
słonecznej
(w
szczególności
kolektorów
słonecznych do produkcji ciepła na potrzeby większych obiektów).
2. Należy promować i wspierać instalacje pomp ciepła, które mogą przynieść
znaczne oszczędności w ogrzewaniu domów jednorodzinnych i budynków.
3. Z uwagi na dużą lesistość gmin i zabudowę miejską nie ma możliwości
wykorzystania konwencjonalanych turbin wiatrowych. Dobrym rozwiązaniem
mogą być turbiny wiatrowe o osi pionowej, które nie generują dużego natężenia
hałasu, a przy tym nie są tak wrażliwe na ukształtowanie/zabudowę terenu jak
turbiny konwencjonalne.
4. W Otwocku istnieją dwa horyzonty wód geotermalnych, dające możliwości
pozyskania
sporych
mocy
użytecznych,
jednak
potencjalne
nakłady
na
wykonanie prac wiertniczych są na tyle wysokie, iż czas zwrotu inwestycji
mógłby okazać się relatywnie bardzo długi.
5. Należy rozwijać technologie kogeneracji (w szczególności wykorzystujące
79
biomasę) dające duże możliwości oszczędności w procesie jednoczesnej
generacji energii elektrycznej i cieplnej.
6. Należy promować rozwój energetyki rozproszonej opartej na odnawialnych
źródłach energii, choć bez odpowiednich rozwiązań systemowych jej rozwój
będzie utrudniony.
7. Energia odnawialna może stanowić alternatywę dla klasycznych źródeł energii,
ale każda inwestycja z nią związana musi być starannie przeanalizowana z
punktu widzenia technicznego, prawnego i ekonomicznego.
8. W Powiecie Otwockim istnieją dosyć duże zasoby biomasy stałej, które mogą
być
wykorzystane
jako
surowiec
do
produkcji
energii
dla
Otwocka
w
porozumieniu z gminami sąsiednimi, jednak aktualnie nie ma możliwości
technologicznych wykorzystania większości tychże zasobów.
Wsparciem
dla
inwestycji
w
energię
odnawialną
jest
system
zielonych
certyfikatów, czyli potwierdzeń wytworzenia energii elektrycznej z odnawialnego
źródła energii. W roku 2010 producent zielonej (odnawialnej) energii otrzymywał:
•
197,21 zł za 1 MWh sprzedanej zielonej energii. Jest to cena energii
elektrycznej
sprzedawanej
przez
producenta
zakładowi
energetycznemu
(ustawowemu sprzedawcy z urzędu), do którego zostało przyłączone dane
odnawialne źródło energii. Prawo energetyczne określa, że zakup zielonej energii
odbywa się po średniej cenie sprzedaży energii elektrycznej w poprzednim roku
kalendarzowym ustalanej przez Urząd Regulacji Energetyki,
•
zielony certyfikat o wartości 270 zł za 1 MWh, który może być sprzedany na
Towarowej Giełdzie Energii,
•
gwarancję odkupienia całej wyprodukowanej energii odnawialnej.
Może to stanowić sporą zachętę dla inwestowania w energetykę opartą na
odnawialnych źródłach energii.
80

UCHWAŁA NR XVIII/182/12 RADY MIASTA OTWOCK

Transkrypt

Podobne dokumenty

Kupon

Dom na sprzedaż Otwock Świder 130m2 - oferta D-22051-12

mammografia - ECZ Otwock

Duplikat legitymacji

Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Otwocki Oddział Powiatowy

POZEW o zaprzeczenie ojcostwa. Wnoszę o zaprzeczenie ojcostwa

• Każdy uczestnik konkursu może przekazać tylko jedną pracę