biuletyn informacyjny wphi ankara 6/2009

BIULETYN INFORMACYJNY WPHI
ANKARA 6/2009
2009-12-04 14:40:16
2
Biuletyn Informacyjny WPHI Ankara Nr. 6/2009 poświęcony jest głównie zagadnieniom związanym z aktywnością
gospodarki Turcji na rynkach międzynarodowych, w tym w odniesieniu do działań na rzecz wzrostu tureckiego
eksportu. Obszaru wymiany zagranicznej Turcji dotyczą także w dużej mierze zamieszczone w biuletynie
informacje nt. sektorów ropy i gazu, budownictwa i przemysłu obronnego.
BIULETYN INFORMACYJNY WPHI ANKARA
6/2009
EKSPORT/KE: W swoim najnowszym raporcie, KE pozytywnie oceniła skuteczność polityki Ankary w zakresie
dywersyfikacji tureckiego handlu zagranicznego poprzez zmniejszenie zależności Turcji od eksportu na rynki UE i
większą aktywność w handlu z krajami sąsiadującymi, zdefiniowanymi jako kraje dostępne z Turcji bez
przekraczania granic krajów trzecich (w sumie 11 państw). Dodatkowo, Turcja wykorzystała atut nieodległego
sąsiedztwa z dużymi rynkami, z którymi posiada bliskie związki kulturowe i gospodarcze (m.in. Kazachstan,
Turkmenistan, Arabia Saudyjska, Egipt). Spadek popytu i siły nabywczej krajów UE zmusił Turcję do
wypracowania nowej strategii. Obszar UE utrzymał największy, 48,2% udział w tureckim eksporcie, ale udział ten
jest wyraźnie mniejszy w stosunku do 2008 r., kiedy to przekraczał 50%. Wg. danych Stowarzyszenia
Eksporterów Tureckich (TIM) opublikowanych 1 listopada br., w październiku wartość eksportu wzrosła po raz
pierwszy od 12 miesięcy i wyniosła 9,95 mld USD.
KE podkreśliła, że pozytywny wpływ na utrzymanie konkurencyjności Turcji na rynkach międzynarodowych miał
niski kurs tureckiej liry i zwiększony udział wyrobów przemysłowych w eksporcie. (Today`s Zaman, 3.11.2009 r.)
HANDEL ZAGRANICZNY: Ankara prowadzi aktywną politykę zagraniczną ukierunkowaną na rozwój wymiany
gospodarczej i współpracy regionalnej oraz dążeniu do maksymalizacji tureckiego eksportu i poprawy relacji z
gospodarkami krajów Bliskiego Wschodu, Europy Płd., Azji Centralnej i Afryki.
Minister Handlu Zagranicznego Turcji Zafer Çağlayan wezwał tureckich przedsiębiorców do inwestowania w
nowe rynki, co ma zapewnić osiągnięcie przez Turcję jej celu eksportowego wyznaczonego na 2023 r. w
wysokości 500 mld USD. Wg. Çağlayana, po załamaniu w 2008 r. i I poł. 2009 r., turecki eksport odrabia straty, w
październiku zbliżając się do poziomu 10 mld USD. Wzrostowy trend w eksporcie uzasadnia prognozę
przekroczenia pułapu 100 mld USD, tj. powyżej planowanej na 2009 r. wartości rocznej eksportu 98,5 mld USD.
Do dobrego wyniku przyczyniła się poprawa sytuacji w eksporcie pojazdów (wzrost o 17,5% w październiku
wobec września br.) oraz eksporcie odzieży (21,5% wzrost w październiku rdr), dzięki nowej strategii eksportowej
Turcji i ożywieniu popytu na rynkach zagranicznych.
Zgodnie z wytyczonymi kierunkami ekspansji eksportowej, TUSKON (Turecka Konfederacja Przedsiębiorców i
Przemysłowców) zorganizowała w stolicy Sudanu Chartumie spotkanie tureckich biznesmenów z
przedstawicielami 51 krajów afrykańskich. W 2005 roczny wolumen handlu Turcji na kierunku afrykańskim
wynosił 6 mld USD, z czego 3,5 mld USD stanowiło import. Od 2006 r. wolumen ten rośnie i obecnie wynosi 18
mld USD, z czego 9 mld po stronie tureckiego eksportu.
Na 41 mln rynku sudańskim działa obecnie ok. 3000 tureckich biznesmenów, głównie w produkcji cementu i stali.
Sudanowi potrzebna jest pomoc w zakresie upraw szklarniowych, produkcji tekstyliów, szkła specjalistycznego,
odzieży, żywności i opakowań. W 2008 r. turecki eksport do Sudanu wyniósł 233 mln USD, import 30 mln.
Największym inwestorem zagranicznym w Sudanie są Chiny, które importują rocznie z tego kraju ropę wartości 8
mld USD, w zamian budują dla Sudanu mosty i meczety. Gospodarka Sudanu uległa zniszczeniu wskutek
bombardowań oraz wprowadzonych przez USA sankcji (embargo). (Today`s Zaman, 20.10.2009 r.)
W Afryce szczególnie cenionym partnerem handlowym Turcji jest RPA. Eksport turecki do tego kraju wzrósł od
poziomu 121,5 mln USD w 2003 r. do 1,2 mld USD w 2008 r. (90%). Główny eksport Turcji do RPA to pojazdy
samochodowe, traktory i wyroby papiernicze, natomiast import obejmuje węgiel kamienny, wyroby dla
przemysłu motoryzacyjnego, stal nierdzewną, diamenty oraz minerały/surowce, takie jak: chrom, złoto, żelazo,
mangan, nikiel, fosfaty, miedź, cyna, uran, wanad i sól. Poziom tureckich inwestycji bezpośrednich w RPA wynosi
60 mln USD. (Today`s Zaman, 03.11.2009 r.)
3
W kręgu zainteresowania tureckich przedsiębiorców jest także Libia. W I połowie 2010 r. oczekiwane jest
podpisanie przez oba kraje umowy o wolnym handlu, zawarto już porozumienia dotyczące unikania podwójnego
opodatkowania, zdjęto obustronne ograniczenia co do kwot i taryf celnych, wprowadzono zachęty inwestorskie,
zniesiono obustronnie obowiązek wizowy. Planowany jest rozwój współpracy dwustronnej w sektorach
budowlanym, energetycznym, w turystyce i rolnictwie. Turcja i Libia założą wspólny bank rolny z kapitałem 1 mld
USD, który zapewni finansowanie rozwoju rolnictwa tureckiego i jego produkcji na potrzeby Libii. Strony chcą
współpracować także w zakresie wspólnej realizacji kontraktów w krajach trzecich. Libia miałaby stać się dla
Turcji bazą produkcyjną, inwestycyjną i eksportową w przedsięwzięciach w innych krajach afrykańskich. W 2008
r. obroty handlowe Turcji z Libią wyniosły 9,2 mld USD, na 2009 r. prognozuje się ich wzrost do 9,8 mld USD.
Zapowiedziano ponowne uruchomienie połączenia promowego Izmiru z Trypolisem. W okresie ub. 4 lat, tureckie
firmy budowlane zarobiły blisko 10 mld USD na kontraktach realizowanych w Libii. Turcja oczekuje także
zwiększonych inwestycji ze strony biznesu libijskiego. (Today`s Zaman, 09.10. i 25.11.2009 r.)
WSPÓŁPRACA REGIONALNA: Po załamaniu się eksportu do krajów UE, Turcja koncentruje się na rynkach
regionu. W okresie ostatnich kilku miesięcy Turcja podpisała z Iranem szereg umów dotyczących tranzytu gazu z
Iranu i Turkmenistanu przez Turcję do Europy. Obie strony współpracują także przy tworzeniu wspólnych stref
wolnego handlu na pograniczu turecko-irańskim. Irak i Syria uzyskały status strategicznego partnera
gospodarczego Turcji, podobny model współpracy Ankara zaproponowała ostatnio także Grecji, podkreślając
konieczność budowy „wzajemnych zależności gospodarczych z sąsiadami”, które w opinii Ankary przyczyniać się
będą do wzmacniania bezpieczeństwa regionalnego oraz ułatwiać rozwiązywanie ewentualnych kwestii
spornych. Jako obszary maksymalizacji współpracy z Grecją wskazano w pierwszym rzędzie transport,
energetykę i turystykę. Planuje się także ułatwienia wizowe dla biznesu i programy wymiany. (Today`s Zaman,
06.11.2009 r.) Ankara czyni kolejne kroki w kierunku gospodarczego partnerstwa strategicznego z
Kazachstanem.W okresie 1993-2009, wielkość tureckich inwestycji osiągnęła poziom ok. 1 mld USD (wobec
skumulowanego poziomu 25 mld USD BIZ jakie napłynęły do Kazachstanu w tym okresie), podczas gdy
kazachskie inwestycje w Turcji wyniosły ogółem 4 mld USD. Wolumen bilateralnych obrotów handlowych Turcji z
Kazachstanem wynosi obecnie 2,5 mld USD rocznie, obie strony deklarują ich zwiększenie w krótkim czasie do 5
mld USD. Kazachstan popiera projekty tranzytu ropy naftowej i gazu z regionu kaspijskiego (w tym
wydobywanych w Kazachstanie) przez Turcję do Europy. Kazachstan będzie dostarczać ropę naftową dla
zapełnienia rurociągów, którymi realizowane będą dostawy do krajów europejskich przez turecki port w Ceyhan.
(Today`s Zaman, 23.10.2009 r.)
Od kilku lat Turcja i Włochy podnoszą poziom swych bilateralnych relacji gospodarczych. W okresie ub. 3 lat w
misjach gospodarczych wzięło udział ok. 800 przedsiębiorców z rejonu Triestu, a Włochy odwiedziło 640
tureckich przedsiębiorców. W ciągu ub.r. włoscy i tureccy biznesmeni odbyli ok. 2500 spotkań. Celem misji było
nawiązanie współpracy B2B oraz poszukiwanie korzystnych sposobności biznesowych po obu stronach.
Współpraca koncentruje się w obszarach: transportu/logistyki, przemysłu drzewnego, budowy maszyn i branżach
pokrewnych. Firmy tureckie i włoskie będą razem inwestować w krajach trzecich, zakładać firmy i oddziały/
przedstawicielstwa/filie w obu krajach. Włosi mają swoje firmy w Maroku, Tunezji i Algierii. W strukturze włoskiej
gospodarki dominują MSP, które nie są w stanie prowadzić ekspansji i inwestować w odległych geograficznie
regionach, np. Chinach czy Indiach. Dlatego Turcja będzie największym beneficjentem inwestycji włoskich. Wg.
informacji przekazanej przez Prezesa Włoskich Izb Handlowych, obecnie działa w Turcji ok. 800 włoskich MSP.
Możliwości rozwoju współpracy występują w energetyce, technologiach informatycznych, dekoratorstwie,
przemyśle drzewnym. (Today`s Zaman, 23.10.2009 r.)
ROPA I GAZ: Na skutek wzrostu cen importowych, na 2010 r. w Turcji zapowiedziano kolejne podniesienie cen
gazu ziemnego. Turecka Korporacja Gazownicza BOTAS musi uregulować należności wobec Iranu i Azerbejdżanu
za gaz niezużyty lecz zakontraktowany (z tego tytułu w 2008 r. BOTAS zapłacił Iranowi 704 mln USD). Zużycie
gazu spadło z powodu 75% wzrostu cen dla odbiorców. Jeśli zużycie nie wzrośnie, BOTAS przewiduje zapłatę
kolejnych 2 mld USD za 2009 r.
Turcja traktuje jako strategiczne porozumienia gazowe zawarte w br. z Iranem, aczkolwiek wyłącznie ze
względów bezpieczeństwa (minimalizacja ewent. przerw w dostawach, tworzenie konkurencyjnej atmosfery
4
cenowej) i dywersyfikacji dostaw, natomiast uważa Irak za bezpieczniejsze źródło zasilania gazociągu Nabucco,
szczególnie w pierwszym okresie, po uruchomieniu jego eksploatacji w 2014 r. Do 2018 r. Iran nie będzie w
stanie zapewnić wymaganej ilości gazu 8-12 mld m3, natomiast Irak może zaopatrywać Nabucco w 10 mld m3
gazu rocznie ze swoich złóż na północy kraju. Dzięki porozumieniom gazowym z Iranem, Turecka Korporacja
Naftowa (TPAO) uzyskała dostęp do eksploatacji części pól gazowych w irańskim Południowym Parsie. Oprócz
energetyki, oba kraje zamierzają poszerzyć zakres współpracy w sektorach bankowości, transportu i turystyki,
elektroniki i tekstyliów. Wolumen obrotów handlowych Turcja-Iran wynosi obecnie ok. 10 mld USD (7 mld USD na
koniec 2008 r.), obie strony postanowiły zwiększyć je w ciągu najbliższych 2 lat do poziomu 30 mld USD.
(Today`s Zaman, 30.10 i 5.11.2009 r.)
Włochy, Rosja i Turcja porozumiały się w sprawie budowy rurociągu z tureckiego wybrzeża M. Czarnego
(Samsun) do Ceyhan na wybrzeżu M. Śródziemnego. Rosja i Kazachstan zgodziły się również dostarczać ropę do
ropociągu, co przyczyni się do zmniejszenia ruchu tankowców przez wąskie cieśniny tureckie. Rosja i Turcja
zbudują wspólnie rafinerię ropy naftowej w Ceyhan nad M. Śródziemnym w celu zmaksymalizowania dochodów z
ropociągu. Udziałowcami 550 km odcinka rurociągu, którego przepustowość ma osiągać 1,5 mln baryłek ropy
dziennie, są włoska Eni i turecka Calik (po 50%). Zgoda Rosji (po latach sceptycyzmu) na budowę tego odcinka
zaskoczyła analityków, którzy podejrzewają, że układ Turcja – Rosja ma charakter barterowy, w zamian za zgodę
na budowę gazociągu South Stream. (Today`s Zaman, 28.10.2009 r.).
Algieria to jeden z perspektywicznych partnerów gospodarczych Turcji w Afryce. Eksport turecki do Algierii ma do
końca br. osiągnąć wartość 2 mld USD. Algieria pokrywa 12% tureckiego zapotrzebowania na gaz ziemny,
deklaruje też w razie potrzeby gotowość zwiększenia dostaw. Turecka Korporacja Naftowa (TPAO) uzyskała
prawo ubiegania się o koncesję na poszukiwania ropy naftowej na południu Algierii w przetargu, którego
rozstrzygnięcie zapowiedziano na 20 grudnia br. (Algieria zaspakaja 11% zapotrzebowania Europy na gaz
ziemny, 25% dostaw pochodzi z Rosji, 18% z Norwegii, reszta od dostawców z Bliskiego Wschodu. Szacuje się, że
gaz z rurociągu Nabucco będzie w stanie pokryć jedynie 5% potrzeb Europy w tym zakresie).(Today`s Zaman,
23.10.2009 r).
SEKTOR BUDOWLANY: W latach 2002-2006 turecki sektor budowlany rozwijał się bardzo szybko, odnotowując
w 2006 r. wzrost 18,5% rdr. Od 2007 r. postępował spadek, który w pierwszych 2 kwartałach br. przyniósł
średnią recesję tej branży rzędu 19,9%. Oprócz globalnego kryzysu, jako przyczynę podaje się zmniejszenie
popytu wewnętrznego na budownictwo mieszkaniowe, spowodowane spadkiem poziomu inwestycji sektora
prywatnego. Zatrudnienie w I poł. 2009 r. spadło o ok. 25%. Wg. raportu Tureckiego Stowarzyszenia
Budowlanych (TMB), jedynym sposobem na ożywienie koniunktury dla sektora budowlanego są duże rządowe
inwestycje w infrastrukturę. W przeciwnym wypadku, odbicie sektora może nastąpić najwcześniej w 2011 r.
Tureckie firmy budowlane dobrze sobie radzą natomiast na rynkach eksportowych. W latach 1972-2008,
zrealizowały one w 70 krajach 4600 kontraktów zagranicznych o łącznej wartości 136 mld USD.W trakcie wizyty
w Algierze, turecki Minister Handlu Zagranicznego Zafer Çağlayan ogłosił plan restrukturyzacji państwowej
agencji kredytów eksportowych Türk Eximbank, która ma zapewniać skuteczne wsparcie dla działających za
granicą firm tureckich, zwłaszcza budowlanych. W grupie towarzyszących ministrowi 150 biznesmenów tureckich
dominowali przedstawiciele firm ubiegających się o 5 mld USD kontrakt na budowę 3. na świecie pod względem
wielkości meczetu w Algierze. Minister zadeklarował wsparcie rządowe w postaci kredytów dla firm budowlanych
na pokrycie gwarancji przetargowych. Eximbank wesprze operacje zagraniczne tureckiego sektora budowlanego
tak, aby ich obroty wzrosły do poziomu 50 mld USD rocznie (na 2009 r. prognozuje się 25 mld USD). Dla
osiągnięcia tego celu, branża potrzebować będzie szacowanego na ok. 12,5 mld USD wsparcia w postaci
gwarancji finansowych. O wsparcie dla kontraktów zagranicznych ubiegać się mogą firmy budowlane,
inżynieryjne, konsultacyjno-doradcze, także tureckie firmy produkujące za granicą materiały budowlane. Turecki
sektor budowlany planuje ekspansję w RPA, Indiach i Pakistanie. (Today`s Zaman, 12, 16 i 26.10.2009 r.)
Egipt zaoferował tureckim firmom budowlanym realizację 49 kontraktów o łącznej wartości 18 mld USD. Projekty
te obejmują budowę linii kolejowych, portów, dróg i zakładów uzdatniania wody. Przy okazji wizyty tureckiego
Ministra Handlu Zagranicznego Zafera Çağlayana na 23. Międzynarodowym Forum/Kongresie Biznesu w Kairze,
5
w Aleksandrii ustanowiono attaché handlowego Turcji. Na koniec 2009 r. prognozowany poziom obrotów w
wymianie handlowej Turcji i Egiptu ma osiągnąć 3,5 mld USD, a strony planują ich zwiększenie do 10 mld USD w
okresie najbliższych 3 lat. (Today`s Zaman,15.10., 11.11.2009 r.)
SEKTOR OBRONNY: Po rocznych negocjacjach, USA zgodziły się sprzedać Turcji śmigłowce bojowe AH-1W
Super Cobra („Whisky Cobra”), obecnie użytkowane przez piechotę morską USA. O decyzji poinformował na
konferencji prasowej 23.10. ambasador USA w Turcji James Jeffrey, odmawiając jednocześnie ujawnienia ilości,
ceny i terminu dostawy (mówi się o 8-10 śmigłowcach tego typu, z dostawą w 2010-2011 r.). Na początku 2009r.
Turcja złożyła zamówienie na 10 śmigłowców Cobra za ok. 15 mld USD. Wraz z decyzją rządu USA, Turcja
zrezygnuje z rozmów z Rosją o zakupie kilkunastu Mi-28. Śmigłowce szturmowe mają być wykorzystywane do
uszczelnienia granic i walki z terroryzmem. Turcja eksploatuje obecnie 6 z zakupionych wcześniej 12 Cobr
(pozostałe rozbite lub niesprawne technicznie), a planowany zakup ma zapewnić ciągłość wyposażenia w okresie
5-letniego oczekiwania na wejście do eksploatacji śmigłowców produkowanych w kooperacji firm tureckich z
AgustaWestland (kontrakt o wartości 3 mld USD).
Wg. informacji przekazanej przez ambasadora, rząd USA nie podjął dotąd decyzji o zezwoleniu na sprzedaż Turcji
2 samolotów bezzałogowych Predator. (Today`s Zaman, 31.10.2009 r.)
Turecki producent silników TUSAS/TEI będzie produkować części do silników GE/RR dla programu Joint Strike
Fighter (JSF). Senat USA zatwierdził 560 mln USD na sfinansowanie rozwoju alternatywnego zespołu napędowego
dla JSF przez General Electric lub Rolls-Royce. Zaangażowanie TEI w realizację programu pozwoli stworzyć w
Turcji 240 miejsc pracy dla konstruktorów lotniczych. Turcja planuje stopniowo zastępować F-16 myśliwcami
JSF. (Today`s Zaman, 24.10.2009 r.).
W wywiadzie udzielonym agencji informacyjnej Anatolia, kierujący Podsekretariatem Stanu ds. Przemysłu
Obronnego (SSM) Murad Bayar podkreślił dążenie Turcji do osiągnięcia co najmniej 50% poziomu niezależności
od dostaw zagranicznych oraz eksportu sektora obronnego w wysokości 1 mld USD rocznie. Rozwój tureckiej
branży obronnej oparty będzie na programach B+R, z wykorzystaniem technologii informatycznych, w tym także
cywilnych. Duża część budżetu programów B+R sektora obronnego (500 mln USD w 2008 r., z czego połowa
pochodziła z budżetu resortu, a reszta ze środków firm produkujących dla sektora obronnego) przeznaczona
będzie na opracowanie systemów obrony lotniczej. W najbliższych latach nakłady będą na zbliżonym poziomie.
Planuje się budowę zaplecza badawczego dla przemysłu obronnego na terenie parku przemysłowotechnologicznego w pobliżu Stambułu. (Today`s Zaman, 15.10.2009 r.).
W związku z niedotrzymaniem terminów dostaw, zagrożony jest kontrakt zawarty przez turecki MON z izraelskim
konsorcjum IAI/Elbit na dostawę 10 samolotów bezzałogowych (UAV) typu Heron. Kontrakt o wartości ponad 180
mln podpisano w 2005 r. Zgodnie z harmonogramem, 4 UAV Heron miały być dostarczone w sierpniu, kolejne 2
we wrześniu i ostatnie 4 w październiku br. Strona izraelska obarcza winą za opóźnienia tureckiego
poddostawcę, firmę Aselsan, która nie zdołała zapewnić głowic optoelektronicznych (Aselflir300T) o masie
odpowiedającej udźwigowi i ciągowi silników zastosowanych na UAV Heron. Turecki MON wystosował do
kontrahenta izraelskiego żądanie realizacji dostaw w terminie 50 dni, grożąc w przeciwnym razie anulowaniem
kontraktu i wystąpieniem do międzynarodowego sądu arbitrażowego (ICC) z pozwem o zapłatę odszkodowania
rzędu 3-4 mln USD. (Today`s Zaman, 23.11.2009 r.).
ENERGETYKA: 20 listopada 2009 r. państwowa agencja TETAS (Turkish Electricity Trading and Contracting
Company) ogłosiła unieważnienie rozstrzygniętego we wrześniu 2008 r. przetargu na budowę i 15-letnią
eksploatację elektrowni atomowej, wygranego przez konsorcjum firm rosyjskich Atomstryeksport i Inter RAO UES
oraz tureckiej Park Teknik (Grupa Ciner). Przetarg unieważniono na podstawie art. 31 specyfikacji przetargowych,
który dopuszczał taką możliwość po otwarciu kopert z ofertami, bez odpowiedzialności finansowej i prawnej po
stronie organizatora przetargu. Pomimo pozytywnej oceny oferty przez Turecką Agencję Energii Atomowej
(TAEK), odmowa podpisania kontraktu nastąpiła z powodu orzeczenia Tureckiej Rady Stanu o prawnej
nieważności przetargu z uwagi na zbyt wysokie ceny energii pochodzącej z elektrowni oferowane tureckim
odbiorcom (ok. dwukrotnie wyższe od cen energii z elektrowni konwencjonalnych). Turcja od dawna zmaga się z
6
problemem niedoborów energetycznych, a budowa elektrowni atomowych miała ponadto ograniczyć jej
zależność od zagranicznych źródeł energii, głównie dostaw gazu i ropy naftowej. Planowano, że energetyka
atomowa zapewni Turcji w ciągu najbliższych 20 lat pokrycie co najmniej 1/5 zapotrzebowania. Unieważnienie
przetargu to także poważny cios dla relacji gospodarczych z Rosją, z którą latem br. uzgodniono zwiększenie
współpracy w zakresie energetyki. (Today`s Zaman, 22.11.2009 r., EDI Fortnightly 25.11.2009 r.)
BEZROBOCIE: Wg. komunikatu TurkStat, do września br., za okres ub. 3 miesięcy wskaźnik bezrobocia w Turcji
wzrósł do 13,4% wobec skorygowanego do10,2% poziomu bezrobocia w tym samym okresie 2008 r. Wzrost
bezrobocia jest konsekwencją skurczenia się gospodarki tureckiej o 14,3% w I kw. i o 7% w II kw. 2009 r.
Najwięcej miejsc pracy utracono w usługach, budownictwie i produkcji przemysłowej (rdr). W tym samym okresie
w rolnictwie przybyło 40 tys. nowych miejsc pracy, natomiast grupa osób w wieku produkcyjnym wzrosła o 1 mln
w stosunku do analogicznego okresu ub.r. (Hurriyet, 16.11.2009 r., EDI Fortnightly 25.11.2009 r.)
__________________________________________________________________________________________
Opracował: Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Ankarze
Źródła: TODAY‘S ZAMAN (październik/listopad 2009 r.), EDI Fortnıghtly (wyd. 25.11.09)
7