Joga ziół - fragment 2

Pieprz kajeński
Capsicum annuum, Solanaceae
(S) Marichi-phalam – owoc słońca, podobnie jak czarny pieprz (marich)
zawiera duże ilości energii słonecznej
stosowana część: owoc
energetyka: ostry/rozgrzewający/ostry
KW– P+
tkanki: osocze, krew, częściowo szpik kostny, nerwy, tkanki rozrodcze
układy: trawienny, krążenia, oddechowy
działanie: pobudzające, napotne, wykrztuśne, wiatropędne,
oczyszczające krew, hemostatyczne, czerwiogubne
wskazania: niestrawność, ama, słabe przyswajanie pokarmu,
wzdęcia, robaki, niedrożność zatok, przewlekłe dreszcze, słabe
krążenie
przeciwwskazania: wrzody, nieżyt żołądka, zapalenie jelit, stany
zapalne układu pokarmowego, działa drażniąco na błony śluzowe
sposób przygotowania: napar, proszek (małe dawki,
100–500 mg)
Według ajurwedy pieprz kajeński nie stanowi panaceum na wszystkie dolegliwości, choć jest bardzo cennym lekiem. Działa silnie pobudzająco zarówno
na układ krążenia, jak i trawienny oraz skutecznie likwiduje odczucie chłodu
wewnętrznego i zewnętrznego. To doskonały pokarm dla agni. Jednakże pieprz
kajeński może zaostrzać stany zapalne w organizmie. Choć należy stosować go
z umiarem, wzmacnia on właściwości wielu innych ziół.
Pieprz kajeński ma silne działanie hemostatyczne i można go używać w ostrych
stanach chorobowych w celu powtrzymania krwotoku, mimo że długotrwałe
jego stosowanie może wywołać krwawienia ze względu na właściwości rozgrzewające. Działa odżywczo w przypadku chorób serca, ale może pobudzać pitta,
co niekiedy może prowadzić do ataku serca.
Pieprz kajeński można stosować z innymi ziołami, zwłaszcza gdy chcemy uzyskać działanie pobudzające. Wyjątkowo skutecznie niszczy on toksyny w jelicie
grubym. Ma właściwości podobne do czarnego pieprzu, ale jest silniejszy przy
krótkotrwałym stosowaniu, a na dłuższą metę jego działanie jest słabsze. Ma
156
Joga ziół
właściwości radżas, a zatem może wywoływać zaburzenia umysłowe, jeśli stosujemy go w nadmiarze.
Pietruszka
Petroselinum spp., Umbelliferae
stosowana część: ziele, korzenie, nasiona
energetyka: ostre, gorzkie (ziele); słodkie, gorzkie (korzeń)/rozgrzewające (lekko)/ostre
KW– P+ (w nadmiarze)
tkanki: osocze, krew, mięśnie
układy: moczowy, trawienny, żeński rozrodczy
działanie: moczopędne, rozpuszcza kamienie nerkowe, menstruacyjne, przeczyszczające, wiatropędne, rozkurczowe
wskazania: obrzęk, opuchlizna, opuchlizna gruczołów, opuchlizna piersi, brak miesiączki, bolesne miesiączkowanie, kamienie
żółciowe, kamienie nerkowe, lumbago, rwa kulszowa
przeciwwskazania: ostry stan zapalny nerek lub żeńskiego układu
rozrodczego, silna pitta
sposób przygotowania: napar (ziele lub nasiona), wywar (korzeń), sok (ziele), proszek (250–500 mg)
Pietruszka zawiera dużo minerałów (głównie żelaza) i witamin, a zatem jest
dobrym ziołowym suplementem odżywczym. Jest także skutecznym, lekko rozgrzewającym środkiem moczopędnym, który można stosować w wielu chorobach
związanych z wychłodzeniem i osłabieniem, w przypadku gdy większość innych
środków moczopędnych jest przeciwskazana. Wywołuje miesiączkę, łagodzi
skurcze i bóle głowy przedmiesiączkowe oraz przeciwdziała zatrzymywaniu wody
przed miesiączką w podbrzuszu, nogach i piersiach. Pomaga także pozbyć się
kamieni nerkowych i żółciowych, jednak ze względu na działanie rozgrzewające
należy stosować ją ostrożnie w stanach silnego zapalenia lub podrażnienia nerek.
Przy tego typu chorobach jej działanie można równoważyć, łącząc ją z prawoślazem. Jest zalecana w przypadku nasilenia kapha i zablokowania wata.
Aby wzmocnić nerki i macicę, można pić codziennie dwie łyżki stołowe świeżego
soku. Pietruszka ma podobne działanie jak owoce jałowca, lecz jest łagodniejsza.
Zioła stosowane w ajurwedzie
157