Odpowiedzialne rodzicielstwo - Parafia św. Andrzeja Boboli – w
Transkrypt
Odpowiedzialne rodzicielstwo - Parafia św. Andrzeja Boboli – w
Odpowiedzialne rodzicielstwo  ks. Leszek Szadowski Odpowiedzialne rodzicielstwo według nauczania Kościoła      Problematyka małżeństwa i rodziny zajmuje ważne miejsce we wspÃłłczesnym nauczaniu Kościoła. W świetle Magisterium podstawowym powołaniem człowieka jest małżeństwo i rodzina.[1][2] Misję te wypełnia rodzina, realizując cztery podstawowe zadania: tworzenie wspÃłlnoty osÃłb, służbę życiu, udział w rozwoju społeczeństwa oraz uczestnictwo w życiu i posłannictwie Kościoła.[3] W niniejszym artykule przedstawione zostanie głÃłwnie drugie zadanie, tzn. służba życiu, w ktÃłrą wpisane jest odpowiedzialne rodzicielstwo. Jest ono palącym problemem wspÃłłczesności. Stąd też KościÃłł poświęca dzisiaj wiele uwagi tej dziedzinie życia człowieka w małżeństwie i rodzinie, jako wspÃłlnocie życia i miłości, ktÃłra bierze początek z Boga – Ojca, Syna i Ducha Świętego.[4] Powołanie to realizuje większość kobiet i mężczyzn. Fundamentalną zaś misją małżeństwa i rodziny jest strzeżenie, objawianie i przekazywanie miłości, będące odzwierciedleniem i udzielaniem ludziom miłości samego Boga oraz miłości Chrystusa względem Kościoła – Oblubienicy. Podstawowe uwarunkowania odpowiedzialnego rodzicielstwa W Bożym zamyśle mężczyzna i kobieta przez więź, ktÃłra jest małżeństwem, zostają powołani do tego, by dzielić się otrzymanym od StwÃłrcy darem życia. Władza przekazywania życia, właściwa wszelkim istotom żyjącym, jest u człowieka udziałem w stwÃłrczej wszechmocy Boga, czyli źrÃłdłem niezrÃłwnanej godności.[5] Jest tak dlatego, że życie ludzkie  od samego początku wymaga działania Boga StwÃłrcy (creatio). Człowiek, ktÃłremu rodzice przekazują życie, jest jednością cielesno-duchową. Toteż rodzice dziecka przedłużają akt stwÃłrczy Boga (procreatio) i stają się wspÃłłpracownikami miłości Boga – StwÃłrcy i jakby jej wyrazicielami.[6] Przekazywanie życia powierzone jest przez naturę aktowi ludzkiemu, osobowemu, czyli świadomemu i wolnemu. Poddane jest przez to niezmiennym prawom Bożym, wyrażającym Jego pierwotny zamysł dotyczący małżeństwa i rodziny. Skoro bowiem przekazywanie życia powinno być aktem osobowym i świadomym, to KościÃłł widzi w tym działaniu, ściśle zespolenie ze StwÃłrcą.[7][8] Powstaje stąd sakramentalne źrÃłdło zobowiązań moralnych.[9] Wymaga to postawy objawienia miłości ludzkiej, pełnej, wiernej, wyłącznej i płodnej w duchu odpowiedzialności na płaszczyźnie decyzji, jej wykonania oraz odpowiedzialności za życie przekazane.[10] Chrześcijańscy małżonkowie „[...] we wspÃłłżyciu nie pozostają tylko i wyłącznie we wzajemnej relacji do siebie, ale siłą faktu pozostają w relacji do nowej osoby, ktÃłra właśnie dzięki ich zjednoczeniu może być stworzona.―[11] Zespolenie to, wyrażone więzią sakramentalną, ze swej natury otwarte jest na przekazywanie życia ludzkiego.            Uwarunkowań odpowiedzialnego rodzicielstwa należy się dopatrywać w ścisłym wewnętrznym powiązaniu rodzicielstwa z małżeństwem w kontekście jego posłannictwa, ktÃłre łączy się z osobowym zjednoczeniem małżonkÃłw w perspektywie bezinteresownego http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 osobowego daru mężczyzny i kobiety. Stworzyciel pobłogosławił a jednocześnie powołał pierwszą parę ludzką słowami: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię!― (Rdz 1,28). W ten sposÃłb posłannictwo małżonkÃłw, jakim jest darowanie nowego życia, staje się świętym i naturalnym, przy czym jest rÃłwnocześnie respektującym Boży plan stworzenia, do jakiego BÃłg powołał każdego człowieka. Plan ten domaga się skonkretyzowania, ktÃłre w sytuacji małżonkÃłw dopełnia się jeszcze ściślej w postaci zbliżenia o podwÃłjnym aspekcie: jednoczącym i prokreacyjnym.[12] Samo małżeństwo niesie w sobie specyficzną moralną odpowiedzialność – w pierwszej kolejności przed Bogiem – obojga małżonkÃłw, ktÃłrzy w akcie przekazywania życia – w prokreacji rozumianej jako odpowiedzialne uczestnictwo małżonkÃłw w realizacji planu zbawienia, a nie tylko w prokreacji na płaszczyźnie naturalnej – są wolnymi i świadomymi i stąd odpowiedzialnymi wspÃłłpracownikami Boga, Dawcy wszelkiego życia, ktÃłre jest święte i nienaruszalne.[13] Perspektywa daru życia wskazuje na darowaną przez Boga zdolność do przekazywania życia, przez ktÃłrą małżonkowie są powołani do wzniosłego prokreacyjnego aktu w duchu pierwotnego Bożego planu zbawienia.[14] Jest to elementem autonomiczności, samodzielności oraz inicjatywy chrześcijańskich rodzicÃłw. Rodzicielstwo zatem „[...] jest to nie tylko sam fakt zewnętrzny związany z rodzeniem, a zwłaszcza z urodzeniem dziecka i jego posiadaniem, ale jest to rÃłwnież pewien fakt wewnętrzny – postawa, ktÃłra winna znamionować miłość kobiety i mężczyzny, gdy prowadzą wspÃłłżycie małżeńskie. Tak więc rodzicielstwo [...], rozważane na płaszczyźnie osobowej, a nie tylko „przyrodniczej―, jest jakby nową krystalizacją miłości osÃłb, ktÃłra wyrasta na podłożu dojrzałego już ich zjednoczenia.―[15] Rodzicielstwo stąd jest zadaniem, działaniem człowieka, ktÃłre powinno być podejmowane w sposÃłb odpowiedzialny. Odpowiedzialność ta zakłada działanie świadome i dobrowolne jako własne, pozytywne zadanie i życiowe wyzwanie na całe życie.[16]O małżeństwie chrześcijańskim podjął zagadnienie potomstwa jako pierwszego dobra małżeństwa.[17] Potwierdził to Jan XXIII w encyklice Mater et Magistra z 1961 roku w kontekście zasad rozwiązywania problemu demograficznego. Zaapelował on o przekazywanie życia ludzkiego na sposÃłb osobowy i świadomy. Przygotowało to jednocześnie grunt dla rozwoju nauki w kwestii rodzicielstwa odpowiedzialnego.[18] Nauka ta rozpoczęła kształtować się w łonie Kościoła od lat trzydziestych XX wieku. Jej inicjatorem był papież Pius XI, ktÃłry w 1930 roku w encyklice. Istota odpowiedzialnego rodzicielstwa Do odpowiedzialnego przekazywania życia w duchu nauki Kościoła zdolni są tylko małżonkowie z poczuciem odpowiedzialności ludzkiej i chrześcijańskiej za wypełnienie powołania. Naukę tę przedstawia Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie wspÃłłczesnym Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II. Jej sformułowanie zaczerpnięte zostało z materiałÃłw przedsoborowych przygotowanych przez krakowskie środowisko teologiczne, a następnie ponowione w memoriale wystosowanym w 1967 roku.[19] Według nauczania soborowego w planowaniu rodziny małżonkowie powinni brać pod uwagę sześć kryteriÃłw: powołanie do udziału w stwÃłrczym i zbawczym planie Boga; dobro własne małżonkÃłw, a zwłaszcza zdrowie, dobro dzieci już urodzonych i mających się urodzić; dobro wspÃłlnot: rodziny, społeczeństwa, Kościoła; okoliczności czasu; warunki materialne i duchowe.[20] Wymienione elementy mają jednak charakter niejednolity i częściowo się krzyżują, gdyż poszczegÃłlne dobra zawsze są realizowane w jakiś okolicznościach czasu oraz warunkach materialnych i duchowych. Mają one rÃłwnież charakter statyczny. http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 Podejmują bowiem nie tyle działania z zakresie odpowiedzialnego rodzicielstwa, ale elementy sytuacji, ktÃłre należy uwzględnić i rozważyć przed podjęciem decyzji działania.[21] Pełniejszy obraz odpowiedzialnego rodzicielstwa przedstawił papież Paweł VI w encyklice Humanae Vitae z 1968 roku. Podkreśla on, że źrÃłdłem odpowiedzialnego małżeństwa jest miłość małżeńska, ktÃłra jest miłością ludzką, pełną, wierną, wyłączną i płodną.[22] Miłość ta domaga się od małżonkÃłw należytego poznania zadań w dziedzinie odpowiedzialnego rodzicielstwa.[23] Paweł VI dostrzega pięć płaszczyzn tej specyficznej odpowiedzialności, ktÃłre są ze sobą ściśle powiązane: biologiczna, popędowa, roztropnego i wielkodusznego odniesienia do sytuacji życiowej małżonkÃłw, moralna i religijna.[24] Płaszczyzny wyraziście posiadają charakter dynamiczny, wskazując co należy przedsięwziąć. Papież skupia się zatem nad tym, jakie działania małżonkÃłw są realizacją odpowiedzialnego rodzicielstwa. Nie podaje jednocześnie gotowych rozwiązań, lecz uzależnia je od wynikÃłw analizy powołania do rodzicielstwa oraz konkretnych warunkÃłw jego realizacji.[25] Warunki te mają być rozeznane i ocenione przez małżonkÃłw, ktÃłrzy „[...] mają niezbywalne prawo do założenia rodziny i decydowania o czasie narodzin i liczbie dzieci, uwzględniając w pełni obowiązki wobec siebie samych, wobec dzieci już narodzonych, rodziny i społeczeństwa, we właściwej hierarchii wartości i zgodnie z naturalnym porządkiem moralnym [...].―[26] Według papieża płaszczyzna biologiczna jest punktem wyjścia oraz jednocześnie aspektem poznawczym odpowiedzialnego rodzicielstwa. Jest ono bowiem świadomym rodzicielstwem, gdyż domaga się poznania całej sfery biologicznej związanej z ludzka płciowością i przekazywaniem życia. Oznacza to rÃłwnież stałą gotowość coraz lepszego poznania wszystkich mechanizmÃłw i funkcji organizmu ludzkiego. Na tej płaszczyźnie odpowiedzialna postawę małżonkÃłw realizują ci, ktÃłrzy doskonalą metody rozpoznawania biologicznych funkcji płodności.[27] Płaszczyzna natomiast, wyznaczająca sferę popędową, stanowi wolitywny aspekt odpowiedzialnego rodzicielstwa. Sugeruje bowiem niewystarczalność kształtowania poznania w dziedzinie przekazywania życia, metod naturalnego planowania rodziny. Dopomina się to bowiem o wolność do zapanowania nad sferą popędową życia ludzkiego w ramach okresowej wstrzemięźliwości. W szerszym kontekście rozumiane jest to jako chrześcijańskie wychowanie do czystości w pozytywnym znaczeniu. Sfera bowiem emocjonalna i popędowa nie staje się decydująca w wyborze moralnym. Czynnikiem decydującym jest rozum i wola, co wyznacza jednocześnie dojrzałą osobowość.[28] Roztropne i wielkoduszne odniesienie się do sytuacji życiowej małżonkÃłw określają czynniki natury medycznej, fizycznej, a także ekonomiczne, społeczne i demograficzne. Wyraża się to zarÃłwno w powiększaniu rodziny, jak rÃłwnież, ze względu na doniosłe powody, w odłożeniu nowego poczęcia na czas określony lub nieokreślony.[29] Poprzez te uwarunkowania fundamentalne powołanie małżonkÃłw do rodzicielstwa znajduje swoją konkretyzację, ktÃłra staje się częścią planÃłw Bożych. Dokonywać się to musi przy poszanowaniu nakazÃłw moralnych, odwołujących się do integralnej wizji człowieka. Inaczej może bowiem przerodzić się w etykę sytuacyjną, ktÃłra http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 prowadzi do tzw. mentalności przeciwko życiu. Przejawia się ona w utracie sensu życia i obawie przed jego trudami, jak rÃłwnież w przeświadczeniu, że przychodzące na świat dzieci staną się konkurentami w zdobyciu określonego standardu życia oraz w nastawieniu konsumpcyjnym.[30] Przejawem odpowiedzialnego rodzicielstwa jest rÃłwnież świadomość zależności od Boga. Wyznacza to płaszczyznę moralną i religijną badanego zagadnienia, realizującą się na gruncie pogłębiania wiary i miłości.[31] Odpowiedzialne rodzicielstwo dokonuje się w czasie wyboru o charakterze moralnym. Koniecznym jest tu więc odwołanie się do osądu sumienia, czyli w odniesieniu do obiektywnego porządku moralnego.[32] Nastąpi to wyłącznie w sytuacji sumienia prawego, niezaćmionego, występującego w służbie prawdy, dobra i piękna, kształtowanego na sanktuarium spotkania z samym sobą, Bogiem, ale także bez wątpienia z drugim człowiekiem.[33] Odpowiedzialne rodzicielstwo realizowane na tych płaszczyznach jest odniesieniem wszystkiego do Boga, przez co wymiar moralny staje się komplementarny względem religijnego. Postawa bowiem odpowiedzialności odczytywana w duchu chrześcijańskiego powołania jest zawsze postawą na wskroś religijną.[34] Odpowiedzialność chrześcijańska jest odpowiedzialnością przed samym Bogiem, ktÃłry obdarowuje i wzywa do pozytywnej odpowiedzi na jego dar.[35]  Powyższe opracowanie, prezentuje zarys nauczania Kościoła. Zawężony został do omÃłwienia odpowiedzialnej decyzji małżonkÃłw, czyli uwarunkowań oraz istoty odpowiedzialnego rodzicielstwa w kontekście przekazywania życia. Domaga się to kontynuacji refleksji na temat rodzicielstwa w obszarach wykonania decyzji, a więc w kwestiach naturalnych metod planowania rodziny i wykroczeń moralnych w tej dziedzinie.[36] Świadomie pominięte zostało, rÃłwnie ważne w dokumentach Kościoła, zagadnienie odpowiedzialności za życie przekazane. Kwestie te wymagają odrębnego omÃłwienie, choć także rozpatrywanego z punktu zamysłu Boga i ludzkich potrzeb.[37] Postawa odpowiedzialnego rodzicielstwa, odniesiona do przekazywania życia, wpisuje się w całościową koncepcję życia chrześcijańskiego w duchu wiary, nadziei i miłości. Stanowi jednocześnie palący problem wspÃłłczesności, w ktÃłrej człowiek w swoich wyborach życiowych postępuje często tak, jakby Boga nie było. Stanowi to jednocześnie wyzwanie do działań na rzecz odpowiedzialnego rodzicielstwa. [1] Jan Paweł II, List do Rodzin (GS), 18; Tenże, List apostolski Mulieris dignitatem (MD), 23. [2] Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Familiaris Consortio (FC), 17; K. Majdański, WspÃłlnota http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 życia i miłości. Zarys teologii małżeństwa i rodziny, Poznań – Warszawa 1983, s. 38-42. [3] FC, 17. [4] Benedykt XVI, Rodzice, bądźcie przykładem wiary, nadziei i miłości! Homilia podczas Mszy św. na zakończenie V Światowego Spotkania Rodzin, „L`Osservatore Romano― (wyd. pol.), 27(2006), nr 9-10, s. 16-17. [5] Jan Paweł II, Encyklika Evangelium Vitae (EV), 42-43; Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 20022 (KKK), 2367. [6] Paweł VI, Encyklika Humanae Vitae (HV), 1; EV, 43. [7] Benedykt XVI, Rodzice, bądźcie przykładem wiary, nadziei i miłości!, s. 17. [8] HV, 11; KKK, 2366. [9] F. Greniuk, Sakramenty źrÃłdłem zobowiązań moralnych, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne―, 34(1987), nr 3, s. 5-7. [10] HV, 9. http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 [11] K. Wojtyła, Miłość i odpowiedzialność. Studium etyczne, KrakÃłw 1962, s. 211. [12] KKK, 2369; Jankowski W., Odpowiedzialne rodzicielstwo, w: Słownik Małżeństwa i Rodziny, red E. Ozorowski, Warszawa – Łomianki 1999, s. 313. [13] GS, 8, 12. [14] EV, 43. [15] K. Wojtyła, Miłość i odpowiedzialność, s. 253. [16] A. Proniewski, Planowanie rodziny w świetle nauczania Kościoła, w: Rodzina – Etyka – Ekonomia, red. R. Horodeński, E. Ozorowski, Białystok 2005, s. 81. [17] E. Ryszka, A. L. Szafrański, Teologiczne i personalistyczne zasady planowania rodziny i regulacji poczęć, w: Małżeństwo i rodzina w świetle nauki Kościoła i wspÃłłczesnej teologii, red. A. L. Szafrański, Lublin 1985, s. 308. http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 [18] Jan XXIII, Encyklika Mater et Magistra (MM), 3b. [19] W. B. Skrzydlewski, Planowanie rodziny – wyzwanie moralne, KrakÃłw 1998, s. 164-165. [20] Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie wspÃłłczesnym Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II (KDK), 50: „[Małżonkowie] [...] mają wypełniać zadanie swoje w poczuciu ludzkiej i chrześcijańskiej odpowiedzialności oraz z szacunkiem pełnym uległości wobec Boga; zgodną radą i wspÃłlnym wysiłkiem wyrobią sobie słuszny pogląd w tej sprawie, uwzględniając zarÃłwno swoje własne dobro, jak i dobro dzieci czy to już urodzonych, czy przewidywanych i rozeznając też warunki czasu oraz sytuacji życiowej tak materialnej, jak i duchowej; a w końcu, licząc się z dobrem wspÃłlnoty rodzinnej, społeczeństwa i samego Kościoła.― [21] W. B. Skrzydlewski, Planowanie rodziny, s. 165. [22] HV, 9.                                                   Â  [23] Jan Paweł II, Odpowiedzialne rodzicielstwo, w: Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Odkupienie ciała a sakramentalność małżeństwa [katecheza środowa], Watykan 1986, s. 468-469. [24] HV, 10: „Biorąc najpierw pod uwagę procesy biologiczne, odpowiedzialne rodzicielstwo oznacza znajomość i poszanowanie właściwych im funkcji, rozum człowieka bowiem odkrywa http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 w zdolności dawania życia prawa biologiczne, ktÃłre są częścią osoby ludzkiej. Następnie, gdy chodzi o wrodzone popędy i namiętności, to odpowiedzialne rodzicielstwo oznacza konieczność opanowania ich przez rozum i wolę. Jeżeli zaś z kolei uwzględnimy warunki fizyczne, ekonomiczne, psychologiczne i społeczne, należy uznać, że ci małżonkowie realizują odpowiedzialne rodzicielstwo, ktÃłrzy kierując się roztropnym namysłem i wielkodusznością, decydują się na przyjęcie liczniejszego potomstwa, albo też, dla ważnych przyczyn i przy poszanowaniu nakazÃłw moralnych, postanawiają okresowo lub nawet na czas nieograniczony, unikać zrodzenia dalszego dziecka. Co więcej, odpowiedzialne rodzicielstwo, o ktÃłrym teraz mÃłwimy, w szczegÃłlniejszy sposÃłb wiąże się z inną, i to bardzo głęboką ideą należącą do obiektywnego porządku moralnego, ustanowionego przez Boga, ktÃłrego to porządku prawdziwym tłumaczem jest prawe sumienie. Dlatego do zadań odpowiedzialnego rodzicielstwa należy, aby małżonkowie uznali swe obowiązki wobec Boga, wobec siebie samych, rodziny i społeczeństwa, przy należytym zachowaniu porządku rzeczy i hierarchii wartości. Konsekwentnie, w pełnieniu obowiązku przekazywania życia nie mogą oni postępować dowolnie, tak jak gdyby wolno im było na własną rękę i w sposÃłb niezależny określać poprawne moralnie metody postępowania; przeciwnie, są oni zobowiązani dostosować swoje postępowanie do planu Boga-StwÃłrcy, wyrażonego z jednej strony w samej naturze małżeństwa oraz w jego aktach, a z drugiej - określonego w stałym nauczaniu Kościoła.― [25] W. B. Skrzydlewski, Planowanie rodziny, s. 166-167. [26] Karta Praw Rodzin, art. 3. [27] J. NagÃłrny, Istota odpowiedzialnego rodzicielstwa. Refleksja teologa moralisty w 25. rocznicę ogłoszenia encykliki „Humae vitae―, w: Odpowiedzialni za życie i miłość. Materiały z sesji naukowej zorganizowanej przez Duszpasterstwo Rodzin Diecezji Bielsko-Żywieckiej, red. E. Burzyk, Bielsko-Biała 1996, s. 43-44. http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 [28] Martin R., Mężowie, żony, rodzice, dzieci. Fundamenty rodziny chrześcijańskiej, KrakÃłw 1993, s. 84-85; E. Ryszka, A. L. Szafrański, Teologiczne i personalistyczne zasady, s. 311. [29] W. Jankowski, Odpowiedzialne rodzicielstwo, s. 314. [30] FC, 30; Jan Paweł II, Odpowiedzialne rodzicielstwo. PrzemÃłwienie z 17 lipca 1994 roku w Castel Gandolfo, w: Skrzydlewski W. B., Planowanie rodziny – wyzwanie moralne, KrakÃłw 1998, s. 193; M. Chrząstowska, Dokumenty Kościoła o roli rodziny w społeczeństwie, w: Rodzina – Etyka – Ekonomia, red. R. Horodeński, E. Ozorowski, Białystok 2005, s. 34-35. [31] Z. Domagalski, Małżeństwo darem i wezwaniem, Gniezno 1992, s. 16. [32] HV, 10; W. Jankowski, Odpowiedzialne rodzicielstwo, s. 314. [33] KDK, 16; Jan Paweł II, Encyklika Veritatis splendor (VS), 58, 62-63; EV, 11. [34] Jan Paweł II, Posynodalna adhortacja apostolska Christifideles Laici, 5. http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07 [35] J. NagÃłrny, Istota odpowiedzialnego rodzicielstwa., s. 52-53. [36] W. Jankowski, Odpowiedzialne rodzicielstwo, s. 314. [37] Jan Paweł II, List apostolski Novo Millennio Ineunte, 47; H. Łuczak, Dorastanie do miłości, ŁÃłdź 1983, s. 98.  W WKAB r 2007 http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 4 March, 2017, 12:07