Dagmara Łaciak - Michał Staszczak

1
2
2O15
4
WSTĘP
INTRO
5
6
PROF. PIOTR KIELAN
REKTOR AKADEMII SZTUK PIĘKNYCH IM. EUGENIUSZA GEPPERTA WE WROCŁAWIU
Festiwal Wysokich Temperatur jest wydarzeniem, które od 2007 roku na stałe wpisało się w kalendarz najważniejszych
wydarzeń organizowanych cyklicznie przez Akademią Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Niezmienną ideą przyświecającą festiwalowi jest integracja artystów działających na różnych polach sztuki- szkła, ceramiki i rzeźby,
których wspólnym mianownikiem jest wysoka temperatura. Podczas festiwalu pracownicy, studenci Akademii, członkowie kół naukowych oraz wybitni goście z całego świata dzielą się
z publicznością różnymi doświadczeniami w pracy z „ogniem”. Bogaty program pokazów, warsztatów, wykładów, konkursów oraz wystaw przyciąga do ogrodów Akademii corocznie tłumy zainteresowanych. Festiwal Wysokich Temperatur to wspaniała okazja nie tylko do zapoznania szerszej publiczności z tajnikami sztuki warsztatowej, ale przede wszystkim szansa konsolidacji środowiska artystycznego, wymiany doświadczeń i wspólnej pracy. Efektem
jest nie tylko powstanie wspaniałych obiektów i poszerzenie wiedzy eksperckiej w zakresie stosowania technik wypałów, odlewów hutniczych, ale także szereg publikacji, katalogów i materiałów dokumentujących przebieg wydarzeń, które stanowią
wyjątkowy zestaw materiałów dydaktycznych i źródłowych dla naukowców, studentów i wszystkich pasjonatów sztuki. Jest
to pierwsza tego typu impreza organizowana przez uczelnię artystyczną na świecie i jedyna taka w Europie. Za nami już VIII edycja, w tym roku wpisana w oficjalne obchody Święta Wrocławia 2015. Serdecznie gratuluję i dziękuję
za zaangażowanie i świetną atmosferę kuratorowi Michałowi Staszczakowi wraz z zespołem organizatorów, naszym gościom
i odwiedzającym mury Akademii. Szczególne podziękowania dla sponsorów i współorganizatorów, bez których festiwal nie
odbyłby się w tak bogatym kształcie.
Już dziś zapraszam na przyszłoroczną, szczególną i z pewnością gorącą edycję Festiwalu Wysokich Temperatur, która towarzyszyć będzie obchodom Wrocław. Europejska Stolica Kultury, 2016.
Do zobaczenia za rok!
7
8
9
PROF. PIOTR KIELAN
RECTOR OF THE EUGENIUSZ GEPPERT ACADEMY OF ART AND DESIGN IN WROCLAW
Festival of High Temperatures, organized annually since 2007, has become one of the most important events in the
calendar of the Eugeniusz Geppert Academy of Art and Design. Unvaryingly, the idea of the festival is the integration
of artists working in different fields – ceramics, glass and sculpture, who use high temperature in the process of making
their artworks.
During the festival employees and students of the Academy, members of research groups and renowned guests from around the world share their experience of work with “fire” with the audience. The rich program of shows, workshops, lectures,
competitions and exhibitions attracts crowds of interested visitors to the garden of the Academy.
Festival of High Temperatures is a perfect occasion not only to present the art workshop to the wider audience but most of
all it provides space for consolidation of artistic environment, exchange of experience and collaborative work. The festival
results not only in creation of unique objects and extending expert knowledge in the field of firing or casting techniques,
but also in a range of publications, catalogues and materials documenting the events, which constitute an outstanding set
of teaching and source materials for researchers, students and all art enthusiasts. It has been the first event of this kind
organized by the art academy around the world and the only one in Europe.
The 8th edition, which was part of the program of Festival of Wrocław 2015, is already behind us. I would like to thank the
organizer, Michał Staszczak, and the team of curators for their commitment and our guests and visitors to the Academy
for creating a great atmosphere. I would like to express my gratitude to the sponsors and co-organizers whose support
allowed extending the festival’s scope.
Today I want to invite everyone for the next year special and certainly hot edition of Festival of High Temperatures, which
will accompany the celebration of Wrocław. The European Capital of Culture, 2016.
See you next year!
10
11
12
CERAMIKA
CERAMICS
13
AMADEUSZ KUCHARZEWSKI
KURATOR SEKCJI CERAMIKI
Podczas tegorocznej edycji Festiwalu Wysokich Temperatur sekcja ceramiczna zaoferowała
widzom niezwykle dużo atrakcji. Jako organizatorzy, dołożyliśmy wszelkich starań, by zaproponowany przez nas program był jak najszerszy pod względem tematycznym i ciekawy dla zróżnicowanych grup odbiorców.
Do najbardziej spektakularnych pokazów sekcji ceramicznej należy zaliczyć wypały „pieców rzeźb” – działań z pogranicza ceramiki, rzeźby i performance’u. Weronika Lucińska, studentka
studiów doktoranckich Wydziału Ceramiki i Szkła ASP we Wrocławiu podjęła motyw dopełniania się żywiołów ognia i wody. Wypaliła ceramikę w piecu na wodzie w ramach projektu Between
Elements. W duecie z drugą doktorantką, Agatą Marcinkowską, artystki przeprowadziły wypał
„pieca butelkowego”. Konstrukcja ze szklanych butelek i gliny uległa pod wpływem temperatury
częściowemu przetopieniu, tworząc rzeźbiarskie szklane elementy, które zostaną w przyszłości
wykorzystane w autorskich realizacjach ceramicznych. Michał Podleśny, student I roku studiów
magisterskich, zmierzył się natomiast z wyzwaniem wypalenia ceramiki w powietrzu. Zaprezentował podczas festiwalu eksperymentalny „Latający Piec”, który unosił się dzięki okazałemu
balonowi. Wypał monumentalnej konstrukcji pieca krzemowego zaprezentował natomiast wrocławski rzeźbiarz Karol Przestrzelski.
Nie zabrakło również wypałów nawiązujących do tradycyjnych technik realizacji ceramiki. Mieliśmy przyjemność obserwować działania Andrzeja Bero - artysty związanego z warszawskim
środowiskiem ceramików, który zaprezentował tradycyjną wschodnią technikę Aka Raku.
Podczas tegorocznej edycji nie zabrakło stałych gości Festiwalu - studentów Koła Naukowego Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego, którzy pod opieką dr Dagmary Łaciak
przeprowadzili rekonstrukcję prehistorycznej konstrukcji pieca jamowego. Robert Błaszczyk
i Rafał Wieczorek wykonali po raz drugi, udoskonalony prototyp „pieca rakietowego” do wypału
ceramiki.
Stałym bywalcom Festiwalu z pewnością nie sposób wyobrazić sobie sekcji ceramiki bez warsztatów – co roku dokładamy wszelkich starań, by dać zadość pokładanym w nas oczekiwaniom.
W tym roku odbyły się zarówno warsztaty dobrze już znane z lat poprzednich, jak i zupełnie
nowe. Łączyła je ogromna frekwencja i wspaniała zabawa. Za sprawą słowackich artystów Michala Kusika i Rudolfa Malackiego, po raz kolejny zagościła na Festiwalu ceramika w skali mikro,
w ramach projektu „Mikro Raku”. Studentka Pracowni Koła Garncarskiego Barbara Mrożek
poprowadziła warsztaty toczenia na kole garncarskim, które gruziński artysta Leri Papidze tradycyjnie uświetnił pokazem swoich niebywałych umiejętności w pracy na kole.
Wśród zaprezentowanych nowości, na szczególną uwagę zasługują warsztaty realizacji ceramiki
14
formowanej z mas lejnych. Metody przygotowania form gipsowych i powstawania naczyń tą
metodą poprowadziła asystentka I Pracowni Projektowania Ceramiki Użytkowej Emilia Krankowska oraz modelarz Kacper Kuźnicki. W ramach warsztatów uczestnicy mogli w praktyce
poznać niezwykły materiał, jakim jest porcelanowa masa lejna. Kolejnym ciekawym projektem
była „Opowieść” Aleksandry Osowskiej i Crisiany Santos - warsztaty te skierowane były do
najmłodszej grupy odbiorców. Każdy z małych artystów odnosił się do pracy poprzednika, by
w efekcie wspólnie zrealizować płaskorzeźbę Po raz kolejny Odbyła się również Ceramiczna
Olimpiada, wraz z corocznym konkursem „Throwing Competition”, przygotowana przez asystenta Dawida Żyndę. Studentki malarstwa wrocławskiej ASP przeprowadziły warsztaty pt. „Poszukiwacze nowych form”.
Rozwinęliśmy również współpracę z herbaciarnią Czajownia, która na VIII edycję Festiwalu Wysokich Temperatur przygotowała wystawę naczyń ceramicznych do herbaty. Zaprezentowane
zostały prace autorstwa Miroslavy Randowej, Petra Novaka z Czech oraz Andrzeja Bero i Grzegorza Ośródki. Za sprawą Czajowni odbył się również „Tea Time” – swoisty herbaciany piknik
- pokaz parzenia herbaty łączący piękno ceramiki, wybornej herbaty i fantastycznej atmosfery.
Po raz drugi odbyła się także charytatywna akcja „Empty Bowls/Puste Miski”, przygotowana
przez studentki katedry ceramiki pod opieką asystent Kariny Marusińskiej. W tym roku udało się zebrać prawie półtora tysiąca złotych, które przekazaliśmy na rzecz fundacji Szlachetna
Paczka. O podniebienia gości zadbały również studentki zaangażowane w akcję „Zażarcie” –
z inicjatywy Eweliny Birut i Karoliny Kamińskiej powstał z gliny piec chlebowy, z którego serwowano świeże wypieki.
Dodatkową atrakcję Festiwalu stanowiły pokazy druku 3D z użyciem gliny prezentowane przez
firmę FabLab Kielce oraz prezentacja technik budowania tradycyjnych pieców kaflowych przygotowana przez Kaflarnię Zduny.
W Galerii Neon adiunkt Michał Puszczyński zaprezentował cykl monumentalnych rzeźb ceramicznych w ramach autorskiej wystawy „Dagen’n’dolok”, a w przestrzeniach budynku Akademii
odbyły się wystawy pracowni ceramiki artystycznych i użytkowych, prezentujące realizacje pracowników i studentów Katedry Ceramiki.
W ramach rozstrzygnięcia trzeciej już edycji ogólnopolskiego konkursu na czarkę do herbaty
„95⁰C” przygotowana została pokonkursowa wystawa wszystkich nadesłanych czarek.
Jak zwykle: działo się!
A wszystko dzięki zaangażowaniu studentów Koła Naukowego Katedry Ceramiki, ogromnego
grona wolontariuszy, pracowników katedry i zaproszonych gości.
15
AMADEUSZ KUCHARZEWSKI
CURATOR OF THE CERAMICS SECTION
During this year edition of Festival of High Temperatures ceramics section offered numerous
attractions. As organizers we wanted the program to abound in different events for varied audience.
The most spectacular shows in our section were firing the “sculpture kilns” – events on the border of ceramics, sculpture and performance. Weronika Lucińska, a student of the PhD Studies
at the Academy of Art and Design in Wrocław, the Faculty of Ceramics and Glass, undertook
the idea of complementing the two elements – fire and water. She fired ceramics in a kiln on
water during her project called “Between elements”. Moreover, together with another student
of the PhD Studies, Agata Marcinkowska, they fired “a bottle kiln”. The construction made of
glass bottles and clay partly melted because of high temperature. Thus, sculptural glass elements were made, which will be used in artists’ further ceramic art projects. Michał Podleśny,
a student of the 1st year of MA studies, took the challenge of firing ceramics in the air. He
prepared an experimental “Flying Kiln” which was attached to a huge balloon. Moreover, a monumental ceramic wool kiln was fired by the Wrocław sculptor – Karol Przestrzelski.
We offered also presentations of more traditional ceramic kilns. Andrzej Bero, who works in the
circle of Warsaw ceramic artists, presented a traditional eastern technique called Aka Raku.
For this year edition we invited our regular festival guests – students of the Ceramic Research
Group from the Institute of Archaeology/ Wrocław University, who, being supervised by the
assistant professor Dagmara Łaciak, reconstructed the prehistoric technique of firing ceramics
in a pit kiln. Robert Błaszczyk and Rafał Wieczorek constructed the second improved prototype
of the rocket ceramic kiln.
Regular visitors of the festival cannot imagine the ceramic section without workshops and we
do our best to come up to all expectations. All workshops were very popular and offered a lot of
fun. Thanks to Slovak artists Michał Kusik and Rudolf Malecky it was possible to make ceramic
works in the micro scale during their Micro Raku project. Under the eye of Barbara Mrożek one
could have a try to throw on a pottery wheel. These workshops were traditionally accompanied
by the show of wheel throwing skills of the Georgian artist Leri Papidze.
Among the new attractions, workshops of Emilia Krankowska seemed particularly interesting.
Emilia, who is an assistant in the 1st Studio of Applied Ceramics Design, with the help of Kacper
16
Kuźnicki, allowed the participants of their workshops to learn and work with an unusual material
of liquid clay. Another interesting project was “Telling stories” of Aleksandra Osowska and
Cristina Santos – their workshops were dedicated to the youngest guests of the festival. Each
participant had to refer to the work of the predecessor in order to create a narrative relief together. There was also another edition of the Ceramic Olympics and its well-known “Throwing
competition” prepared by the assistant tutor Dawid Żynda. Students of painting ran workshops
entitled “Looking for new forms”.
We also continued our cooperation with the Czajownia tearoom which for the 8th edition of
the festival prepared the exhibition of teaware created by Miroslava Randowa, Petr Novak from
the Czech Republic, Andrzej Bero and Grzegorz Ośródka. Thanks to Czajownia we could also
enjoy Tea Time – a kind of tea picnic – which combined the beauty of ceramics, splendid tea
and fantastic atmosphere.
For the second time a charity event called “Empty Bowls” was organised by the students of
the Department of Ceramics supervised by the assistant tutor Karina Marusińska. This year we
collected about 1.5 thousand zloty, which was later on donated to the Noble Box Foundation.
Our palates were looked after by the students Ewelina Birut and Karolina Kamińska who were
serving bakery products from their traditional bread oven.
An additional attraction was the presentation of 3D printing with clay prepared by FabLab
Kielce company and the presentation of traditional stoves prepared by Zduny Tilery.
In the Neon Gallery the assistant professor Michał Puszczyński displayed a cycle of monumental ceramic sculptures during Dagen’n’dolok exhibition. Moreover, in the building of the Academy there were exhibitions of works created by the students and employees of the Department
of Ceramics. There was also an exhibition presenting works from the 3rd International ceramic
tea cup competition “95ºC”.
A lot was going on!
…thanks to the students of the Ceramic Research Group, a lot of volunteers, the employees of
the Department and the invited guests.
17
Działania sekcji w liczbach
Section in numbers
20
60
26
9
600 kg
4 m²
25 h
18
Artystów
Artists
Wolontariuszy
Volunteers
Uczestnikow konkursu
Competition participants
pieców
kilns
gliny
clay
drewna
wood
warsztatów
workshops
19
20
21
22
23
24
25
26
27
Amadeusz Kucharzewski
wywodzi się z miłości do kultury picia herbaty. Zainspirowany naczyniami wykorzystywany-
KURATOR
Nagrodzony przez jury w 5th Taiwan International Gold Teapot Prize.
mi do ceremonii picia, trafił do studia Ludmila Jalůvková, gdzie rozpoczął naukę. Uczestnik
licznych wystaw m.in. w Czechach, Austrii, Polsce, Francji, Belgii, Korei i na Tajwanie.
(ur. 1990) - absolwent ZSP im. J. Malczewskiego w Częstochowie o profilu ceramika artystyczna. Dyplom z wyróżnieniem w 2010 r. Obecnie student Wydziału Ceramiki i Szkła
(born 1957) – a Czech ceramicist, creates woodfire ceramics. Founder and teacher in Ce-
ASP we Wrocławiu na kierunku Projektowanie Ceramiki oraz Wydziału Elektrycznego Po-
ramic Center Doupe. His passion for this field derives from his love of culture of drinking
litechniki Wrocławskiej na kierunku Automatyka i Robotyka. Współzałożyciel i aktywny
tea. Inspired by vessels used in the ceremony of drinking tea, he went to the studio of
członek Koła Naukowego Katedry Ceramiki ASP we Wrocławiu. Uczestniczył w licznych
Ludmil Jalukov, where he started his studies. He has taken part in numerous exhibitions in
wystawach indywidualnych i grupowych. Brał udział w Międzynarodowym Stażu Ceramicz-
the Czech Republic, Austria, Poland, France, Belgium, Korea and Taiwan.
nym w instytucie Centro de Formacao Profissional para a Industria de Ceramica CENCAL
w Caldas da Rainha, Portugalia 2007 r. Współorganizował i brał udział w Międzynarodowym Plenerze Ceramicznym w Luboradowie w 2012 i 2013 roku. Kurator części ceramicznej Festiwalu Wysokich Temperatur w 2013, 2014 i 2015 roku.
CURATOR
Andrzej Bero
(ur. 1969) - absolwent ceramiki na Uniwersytecie Ludowym w Turnie w 1992 r. Związany z jedną z najstarszych grup ceramicznych - Stowarzyszeniem KERAMOS. Do 2008
współprowadził jej pracownię na warszawskim Żoliborzu. Przez dziesięć lat pracował jako
(born 1990) – finished Secondary School of Fine Arts in Częstochowa specializing in art
„terapeuta manualny” w pracowni ceramicznej ośrodka dla niewidomej młodzieży. Od 7 lat
ceramics. He received a diploma with distinction in 2010. At present he is a student of the
działa we własnej pracowni zajmując się głównie „sztuką herbaty”. Uczestniczył w wielu wy-
Faculty of Ceramics and Glass at the Academy of Art and Design majoring in Ceramic
stawach ceramiki w kraju i za granicą. W 2010 jego prace znalazły się w książce „Ceramics
Design and the Faculty of Electrical Engineering at Wrocław University of Technology
Today” Jeffrey B. Snyder, Schiffer Publishing, Ltd.
majoring in Control Engineering and Robotics. Co-founder and active member of the Ceramic Research Group at the Department of Ceramics at the Academy of Art and Design
(born 1969) - graduated from a ceramic course at Folk University in Turno in 1992. He
in Wrocław. He has taken part in many individual and group exhibitions and in the inter-
was a member of one of the oldest ceramic groups – KERAMOS. Till 2008 he ran this
national ceramic internship in the Institute Centro de Formacao Profissional para a Indu-
group’s studio in Warsaw. For ten years he also worked as a therapist in the studio for blind
stria de Ceramica CENCAL in Caldas da Rainha, Portugal 2007. He was a co-organizer
teenagers. He has been working in his own studio for 7 years now, focused mainly on “tea
and participant of the International Ceramic Workshops in Luboradów in 2012 and 2013.
art”. He took part in many ceramic exhibitions in Poland and abroad. In 2010 his works
Curator of the Ceramics Section of Festival of High Temperatures in 2013, 2014, 2015.
were published in “Ceramics Today” Jeffrey B. Snyder, Schiffer Publishing, Ltd.
Miroslava Randova
Dagmara Łaciak
niczka licznych wystaw ceramiki do herbaty i ceramiki wypalanej drewnem m.in.: w Cze-
FUGA 3 finansowanego przez NCN, realizuje obecnie projekt związany z ceramiką w
chach, Austrii, Polsce, Francji, Korei, USA i na Tajwanie. Pracując w studiu fotograficznym
Instytucie Prahistorii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Współpracuje
Tera Incognito Studio, pierwszy raz zetknęła się z ceramiką wypalaną drewnem. To spotka-
z Laboratorium Badań Dziedzictwa Kulturowego oraz Instytutem Geologii UWr, a także
nie wywarło na niej na tyle mocne wrażenie, że założyła własną pracownię, zbudowała piec
z Polską Akademią Nauk i Akademią Sztuk Pięknych we Wrocławiu, czego efektem są
i postanowiła zostać ceramikiem. Randova w swojej twórczości skupia się głównie na cera-
wspólne interdyscyplinarne projekty badawcze oraz publikacje. W pracy naukowej powsta-
mice do herbaty. W 2007 roku wraz z Petrem Novakiem założyła organizację non profit
łe hipotezy weryfikuje na podstawie eksperymentów zmierzających do odtworzenia daw-
Ceramics Center Doupě o.p.s., która wspiera artystów i społeczności lokalne.
nych technologii garncarskich.
(born 1976) - a Czech potter who has taken part in many exhibitions of teaware and wo-
(born 1979) a PhD in the field of humanities, majored in archaeology. The winner of FUGA
odfired ceramics in the Czech Republic, Austria, Poland, France, Korea, the USA and
3 competition financed by National Science Centre, she is now implementing a project re-
Taiwan. Her first encounter with woodfire ceramics was in the photo studio Tera Incognito
lated to ceramics in the Institute of Prehistory at Adam Mickiewicz University in Poznań.
Studio, where she studied photography. It inspired her to start her own studio, build a kiln
She cooperates with Laboratory of Cultural Heritage Studies and Institute of Archaeology
and become z ceramicist. In her artistic work Randova focuses maily on tea ware. In 2007
at Wrocław University, as well as the Polish Academy of Sciences and the Academy of Art
together with Petr Novak she set up a non-profit organisation “Ceramics center Doupe
and Design in Wrocław. This cooperation results in interdisciplinary projects and publica-
o.p.s.”, which supports artists and local communities.
tions. She focuses on verifying her hypotheses on the basis of experiments aiming at the
(ur. 1976) - czeska artystka związana w swej twórczości głównie z garncarstwem. Uczest-
Petr Novak
(ur. 1975) - czeski ceramik, twórca naczyniowej ceramiki wypalanej drewnem. Założyciel
i nauczyciel ceramiki w Ceramic Center Doupě. Jego zamiłowanie do tej dziedziny sztuki
(ur. 1979) Doktor nauk humanistycznych w zakresie archeologii. Laureatka konkursu
reconstruction of old pottery techniques.
Michał Podleśny
renowacją malarstwa w pracowni Romana Kasprowicza. Od kilku lat żywo zainteresowany
(ur. 1990) - student IV roku sztuki i wzornictwa ceramiki na wrocławskiej Akademii Sztuk
wschodnich mistrzów, skupiając się na ceramice naczyniowej. Jest współautorem pionier-
Pięknych. Uczestnik licznych plenerów krajowych, m.in. w Kurniku, w Luboradowie, w Ple-
skiej konstrukcji pieca rakietowego do wypału ceramiki.
ceramiką, prowadzi pracownię w Górach Izerskich. W swojej działalności inspiruje się sztuką
szewie. Kilkakrotnie współpracował również z Mateuszem Grobelnym przy jego piecach-rzeźbach - „Rydwan ognia”, „Bazylika ognia”, „Cztery strony ognia” oraz „Mur ognia”.
(born 1980) - a graduate of Szczecin Univesity and the Warsaw University of Life Scien-
Autorski projekt pieca prezentował na VI Festiwalu Wysokich Temperatur. W swojej
ces. Amateur artist, mainly a painter, interested in street art and aerography, worked on
twórczości preferuje sztukę figuratywną, groteskowo uwydatnia wewnętrzne sprzeczności.
renovation of paintings in the studio of Roman Kasprowicz. For many years he has been
W przeszłości był roztrzepanym dzieckiem - w tym widzi źródło swoich trudności z przy-
strongly interested in ceramics, he runs his studio in Izera Mountains. In his work he is
wiązaniem się do konkretnej dziedziny sztuki. Swoje działania ceramiczne często urozmaica
inspired by the art of eastern masters and focuses on ceramic ware. He is a co-author of
zastosowaniem innych tworzyw i mediów, takimi jak: metal, kamień, drewno, tworzywa
the construction of the rocket kiln for firing ceramics.
sztuczne, ogień czy dźwięk.
(born 1990) - a student of the 4th year of the Faculty of Ceramics Design at the Academy of Art and Design in Wrocław. He has taken part in many workshops in Poland - in
Robert Błaszczyk
(ur. 1978) - promotor i edukator permakulturowy. Zainteresowany naturalnym budow-
Kurnik, Luboradów, Pleszew. He cooperated with Mateusz Grobelny during the construc-
nictwem i odnawialnymi źródłami energii. Bada, rozwija i prowadzi szkolenia z dziedziny
tion of sculpture-kilns - „Chariot of fire”, „Basilica of fire”, „Four sides of fire” and „Fire
budowy pieców rakietowych. Na co dzień zajmuje się budowaniem pieców na potrzeby
wall”. His original project of a kiln was presented during 6th Festival of High Temperatures
ogrzewania domu. Od dwóch lat wraz z przyjacielem ceramikiem, pracuje nad prototypem
in Wrocław. In his work he focuses on figurative art, emphasising internal contradictions in
pieca rakietowego do wypału ceramiki.
a grotesque way. He does not feel tied to any particular field of art. He often enriches his
ceramic activity with the use of other materials and media like metal, stone, wood, plastic,
(born 1978) – a promoter and permacultural educator. He is interested in natural archi-
fire and sound.
tecture and renewable sources of energy. He researches, develops and leads trainings in
Leri Papidze
(ur. 1963) - gruziński artysta rzeźbiarz i ceramik. Ukończył Liceum Rzemiosł Artystycznych w Tbilisi w Gruzji oraz studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Tbilisi na Wydziale Ceramiki. Po emigracji do Polski ukończył studia w 1997 r. na ASP we Wrocławiu na
Wydziale Ceramiki i Szkła w pracowni prof. Krystyny Cybińskiej. Od 2002 roku pracuje
the field of building rocket kilns. In his everyday life he builds furnaces for heating houses.
For two years with his friend ceramicist he has been working on a prototype of a rocket
kiln for firing ceramics.
Dawid Żynda
(ur. 1988) - absolwent Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki
na stanowisku mistrza w Pracowni Koła Garncarskiego w Katedrze Ceramiki wrocławskiej
i Szkła na kierunku wzornictwo: projektowanie ceramiki. Dyplom z zakresu ceramiki
ASP. Poza działalnością dydaktyczną od lat jest czynnym twórcą i realizatorem wielu przed-
w technikach garncarskich zrealizował pod kierunkiem prof. Katarzyny Koczyńskiej-Kielan,
sięwzięć rzeźbiarskich i dekoratorskich. Aktualny mistrz Polski w toczeniu na kole garn-
z zakresu ceramiki użytkowej pod kierunkiem prof. Lidii Kupczyńskiej-Jankowiak. Od 2013
carskim (Bolesławiec 2014). Na Mistrzostwach Świata w Faenzie (Włochy) zajął 8 lokatę.
pracuje jako asystent na macierzystej uczelni. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.
(born 1963) - a Georgian sculptor and ceramicist. He graduated from the School of Ap-
(born 1988) - studied in the Faculty of Ceramics and Glass at the Academy of Art and
plied Arts in Tbilisi, Georgia and he studied at the Academy of Fine Arts in Tbilisi in the
Design in Wrocław, majored in Ceramic Design. Since 2013 he has been working at the
Department of Sculpture. After emigrating to Poland in 1997 he graduated from the
Academy in Wrocław as an assista
Academy of Art and Design in Wrocław from the Department of Ceramics, the studio
of prof. Krystyna Cybińska. Since 2002 he has been working as a master teacher in the
Potter’s Wheel Studio in the Department of Ceramics at the Academy of Arts and Design
in Wrocław. In spite of being involved in education, he is an artist and organizer of many
Weronika Lucińska
(ur. 1989) - absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki
sculptural and decoration ventures. In his work he focuses on sculpture and ceramics. He
i Szkła na kierunku wzornictwo: projektowanie ceramiki. Od 2013 roku studentka Mię-
is the present master of wheel throwing in Poland (Bolesławiec 2014). In the world cham-
dzywydziałowych Studiów Doktoranckich w Katedrze Ceramiki ASP Wrocław pod opieką
pionships in Faenzie (Italy) he took the 8th place.
artystyczną prof. Katarzyny Koczyńskiej-Kielan.
Rafał Wieczorek
(born 1989) - graduated from the Faculty of Ceramics and Glass at the Eugeniusz Gep-
(ur. 1980) - absolwent Uniwersytetu Szczecińskiego oraz SGGW w Warszawie. Artysta
been a student of PhD studies in the Department of Ceramics at the Academy of Art and
amator przez lata zajmujący się malarstwem – głównie street artem i aerografią, ale również
Design in Wrocław and her artistic supervisor is prof. Katarzyna Koczyńska-Kielan.
pert Academy of Art and Design, and she majored in Ceramic Design. Since 2013 she has
Agata Marcinkowska
Maciej Burdzy i Szkła na kierunku wzornictwo: projektowanie ceramiki. Od 2013 jest studentką Między-
Współpracuje z ogólnopolskmi kwartalnikami branżowymi. Organizator profesjonalnych
wydziałowych Studiów Doktoranckich w Katedrze Ceramiki ASP we Wrocławiu pod opie-
warsztatów zduńskich. Administrator najstarszej czynnej polskiej Kaflarni Zduny A.D.1858
ką artystyczną prof. Adama Abla. W swoim dorobku posiada liczne wystawy indywidualne
i Galerii Pokutua w Zdunach.
(ur. 1988) - absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki
(ur. 1973) - jeden z nielicznych dziś zdunów, pochodzi ze Szczecina, działa w całej Polsce.
i zbiorowe w kraju i za granicą oraz stypendia twórcze.
(born 1973) – one of not many stove-fitters nowadays, comes from Szczecin, works all
(born 1988) - graduated from the Academy of Art and Design in Wrocław, the Faculty
around Poland. He cooperates with nationwide professional quarterlies. He is an organi-
of Ceramics and Glass and she majored in ceramic design. She has been a student of PhD
zer of professional stove-fitter’s workshops. An administrator of the oldest working Polish
studies at the Department of Ceramics (The Academy of Art and Design, Wrocław) since
tilery “Zduny A.D. 1858” and Pokutua Gallery in Zduny.
2013, supervised by prof. Adam Abel. She has taken part in many solo and group exhibitions and art scholarships in Poland and abroad.
Michal Kusik
Michał Puszczyński
(ur. 1976) - absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, dyplom
w 2001 r. Obecnie adiunkt w Katedrze Ceramiki rodzimej uczelni. Realizuje swoje rzeźby,
(ur.1976) - słowacki artysta, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie. Uczestnik
instalacje, wykorzystując glinę i ceramikę jako główne medium. Prekursor wykorzystania
licznych wystaw, sympozjów i rezydencji m.in. w Słowacji, Niemczech, Czechach, Belgii,
dalekowschodnich metod wypalania ceramiki w Polsce. Brał udział w ponad 200 wysta-
Austrii, Chorwacji, Chinach. Zdaniem artysty tworzywo ceramiczne jest najlepszym me-
wach, sympozjach i projektach artystycznych w Europie, Ameryce Północnej i Azji.
dium dla ukazania kruchości ludzkiej egzystencji. Dąży do uzyskania najdelikatniejszych
form, aby w pełni móc podkreślić zarazem Kruchość i Trwałość obiektów ceramicznych.
(born 1976) – a graduate of the Academy of Art and Design in Wrocław, diploma work in
Wysoki poziom umiejętności technologicznych jest więc dla artysty koniecznym warun-
2001. At present an assistant professor in the Department of Ceramics at the Academy.
kiem wyrażania swoich myśli w materii ceramicznej. Kusik łączy również ceramikę z innymi
He creates sculptures, installations with the use of clay and ceramics as the main me-
materiałami, próbując w ten sposób uchwycić to, co niewidoczne. Jako designer, tworzy
dium. He is a forerunner of using the far eastern methods of firing ceramics in Poland. He
krótkie serie ceramiczne, które realizuje w pełni samodzielnie. W ich przypadku również
has taken part in more than 200 exhibitions, symposia and art projects in Europe, North
kładzie duży nacisk na ideę, która jest dla niego równie ważnym składnikiem designu co
America and Asia.
użytkowa forma.
(born 1976) - a Slovak artist, graduate of the Academy of Art and Design in Bratislava. He
has taken part in many exhibitions and symposia in Slovakia, the Czech Republic, Belgium,
Emilia Krankowska
(ur. 1990) - w 2009r. ukończyła z wyróżnieniem Ogólnokształcącą Szkołę Sztuk Pięk-
Austria, Croatia, China or Israel. According to this artist ceramic material is the best me-
nych im. J. Malczewskiego w Częstochowie, na kierunku ceramika. W 2014 zdobyła tytuł
dium for showing the fragility of human existence. He aims at achieving the most delicate
magistra na Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, kierunek: Sztuka
forms in order to emphasise both fragility and durability of ceramic objects. The high level
i Projektowanie Ceramiki. Od 2015 roku pracuje jako asystent w I Pracowni Projektowa-
of technological skills is for this artist the necessary condition to express his thoughts fully
nia Ceramiki Użytkowej. Odbyła wymianę studencką z programu „Erasmus” w the Oslo
in the ceramic matter. He also combines ceramics with other materials trying to capture
National Academy of Arts. Miała praktyki zawodowe w atelier artysty Yassera Balleman-
the invisible. As a designer he creates short ceramic series, which he makes on his own.
sa w Rotterdamie oraz staż ceramiczny w Lycee Polyvalent Leonard de Vinci w Antibes,
Also in this case he stresses the idea itself, which is for him an equally important part of
we Francji. Brała udział w wystawach związanych z projektowaniem, m.in. Wawa Design
design as its applied form.
w Warszawie, Gdynia Design Days, Festiwal Wroclove Design. Uczestniczyła w wielu
Rudolf Malacký
wystawach zbiorowych. Otrzymała Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
za wybitne osiągnięcia w roku akademickim 2013/2014.
(ur. 1952) - absolwent praskiej Akademii Sztuk Pięknych (Vysoká škola uměleckoprůmy-
(born 1990) - in 2009 she graduated with distinction from the Secondary School of Arts
slová v Praze). Zajmuje się ceramiką artystyczną, designem i ceramiką w architekturze.
in Częstochowa, specializing in ceramics. In 2014 she graduated from the Academy of Art
Współtwórca sympozjów Lučenec-Kalinovo i Fenomén Gemer.
and Design in Wrocław (MFA), majored in Art and Design of Ceramics. She has worked as
an assistant tutor in the Studio of functional ceramic design since 2015. She participated
(born 1952) - graduated from the Prague Academy of Art (Vysoká škola uměleckoprůmy-
in the Erasmus program in the Oslo National Academy of the Arts. She had a training in
slová v Praze). He works in art ceramics, design and ceramics in architecture. He is a co-
the studio of an artist - Yasser Ballemans in Rotterdam and a ceramic internship in Lycee
-organizer of Lučenec-Kalinovo and Fenomen Gemer symposia.
Polyvalent Leonardo de Vinci in Antibes in France. She took part in design exhibitions:
Wawa Design in Warsaw, Gdynia Design Days, Wroclove Design Festival. She has taken
part in many group exhibitions. Sh
32
METAL
33
MICHAŁ STASZCZAK
KURATOR SEKCJI METAL
Program sekcji rzeźbiarsko-metalowej podczas ósmego Festiwalu Wysokich Temperatur obejmował wydarzenia znane i lubiane oraz nowości, których stale poszukujemy, żeby poszerzać
spektrum działań festiwalowych i zapewnić jeszcze bardziej gorące wrażenia.
Już tydzień przed weekendem festiwalowym rozpoczęliśmy warsztaty formowania rzeźb pod
odlewy z żeliwa dla studentów rzeźby wrocławskiej ASP. Modele swoich prac wykonane z różnych materiałów - wosku, plasteliny, elementów znalezionych, drewna, gipsu - studenci formowali pod okiem Jamesa Wade’a (University of Kentucky), Wojciecha Małka i moim. Ten proces
technologiczny jest złożony, długotrwały, wymaga cierpliwości i zgodnej współpracy. Dzięki
naszemu gościowi z USA mogliśmy poznać nowe techniki i metody pracy, które pozwoliły nam
usprawnić i udoskonalić cały proces. Zaprezentował między innymi, jak za pomocą wydruku
3D tworzy rodzaj rusztowania, na którym buduje model całej rzeźby. Zwieńczeniem wszystkich działań był sobotni pokaz odlewania żeliwa, podczas którego prace zaformowane w trakcie
warsztatów zostały odlane. Wymagają jeszcze pracy i finalnej obróbki, ale mamy nadzieję zaprezentować je podczas pofestiwalowej wystawy „Kaloryfer inaczej II”.
Pokaz odlewania żeliwa był również punktem kulminacyjnym dla innego projektu, który rozpoczął się tydzień wcześniej. Andy Griffiths, walijski artysta i wykładowca w Carmarthen School of Art, przyjechał po raz pierwszy na festiwal, żeby zrealizować swój autorski performance
z wykorzystaniem płynnego żeliwa pt. „Wschód słońca”. Wraz z pomocą pięciu swoich studentów i Roberta Hardinga z tej samej uczelni, zbudowali drewnianą konstrukcję podobną do katapulty, stanowiącą ruchomą formę, w którą został wlany płynny metal. Następnie świecące
„słońce” zostało podniesione do góry na tle wieczornego nieba. Performance robił duże wrażenie zarówno pod względem wizualnym, jak i symbolicznym.
Nowością w tym roku były również warsztaty tworzenia rzeźb z brązu prowadzone przez naszego
kolejnego gościa Markosa Georgilakisa z ateńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wzięło w nich
udział pięciu studentów ASP Wrocław, a tematem była współczesna interpretacja mitu Pandory. Warsztaty były wzbogacone o mini-wykłady poświęcone mitologii greckiej i rozmowy na
temat technik i sposobów pracy przy tworzeniu modeli i form pod odlewy z brązu.
Z wielką przyjemnością gościliśmy również Dariusza Kika, który zbudował gliniany piec do topienia żeliwa opalany węglem drzewnym. W ten sposób topiono żeliwo jeszcze za czasów, zanim stosowano koks. Autorski piec, będący sam w sobie rodzajem rzeźby, zadziałał perfekcyjnie
i z ust brodatego jegomościa wylało się płynne, świecące żeliwo.
W sekcji rzeźbiarskiej mogliśmy podziwiać również pokaz kowalstwa artystycznego Marcina
Klicha oraz pokaz odlewania metali kolorowych w piecu indukcyjnym Macieja Nadolskiego.
Nie zabrakło stałych atrakcji dla publiczności. Pod okiem Wojciecha Małka i uczniów Zespołu
Szkół Plastycznych we Wrocławiu odbyły się warsztaty tworzenia „talizmanów z brązu”. Hubert
Bujak przeprowadził warsztaty tworzenia małych rzeźb z aluminium, a Rick Batten wraz ze studentkami z gdańskiej ASP zorganizowali warsztaty tworzenia płaskorzeźb z żeliwa.
34
MICHAŁ STASZCZAK
CURATOR OF THE METAL SECTION
The program of metal/sculpture section during 8th Festival of High Temperatures included
both popular and well-known events and those which were new, as we are still looking for them
in order to expand the spectrum of the festival offer and provide even “hotter” impressions.
The week before the festival we started iron mouldmaking workshops for students of sculpture of the Academy of Art and Design in Wrocław. Models of their sculptures were made
from different materials – wax, plasticine, found objects, wood and plaster. They were making
moulds under the eye of James Wade (University of Kentucky), Wojciech Małek and myself.
This technological process is complex, time consuming and requires patience and cooperation.
Thanks to our guest from the USA we could learn new techniques and methods of working that
let us facilitate and improve the whole process. He showed us how he creates a kind of scaffolding for his model using a 3D printer, on which the rest of the sculpture is built. The finale
of all our work was the iron pour during which the moulded works were cast. They still require
finishing but we hope to present them during the after-festival exhibition called “Radiator the
other way 2”.
The iron pour was also the climax of a different project, which began a week before as well.
Andy Griffiths, a Welsh artist and a teacher in Carmarthen School of Art in Wales, came to
the Festival for the first time to present his molten iron performance entitled “Sunrise”. With
the help of his five students and Robert Harding from the same University, they built a wooden
construction similar to a catapult. It was a moving mould into which molten metal was poured.
After that the “shining” sun was raised into the dark sky. The performance was very impressive,
both visually and symbolically.
New this year were workshops making bronze sculptures led by another guest Markos Georgilakis from the Athens Academy of Arts. Five students from the Academy of Art and Design in
Wrocław took part in them, making contemporary works being re-interpretations of Pandora
Myth. These workshops were accompanied by mini lectures devoted to Greek Mythology and
conversations about techniques used for making models and moulds for bronze casting.
With great pleasure we welcomed Dariusz Kik who built a clay furnace for melting iron fired
with charcoal. This method of melting iron was popular before coke was used. His original furnace, being a sculpture itself, worked perfectly well and from the mouth of a bearded man flowed
liquid, glowing iron.
The metal section also included a blacksmithing show of Marcin Klich and presentation of non-ferrous metal casting from the induction furnaces by Maciej Nadolski.
We did not miss permanent attractions for our audience. Under the eye of Wojciech Małek and
students from School of Fine Arts in Wrocław it was possible to make bronze talismans. Hubert
Bujak led workshops of making small aluminium sculptures and Rick Batten with students from
the Gdańsk Academy of Arts organized iron scratchblock workshops.
35
Działania sekcji w liczbach
Section in numbers
40
2000
50
50
3000
kg
kg
kg
kg
100
100
60
36
Artystów
Artists
Żeliwa
of Iron
Brązu
of Bronze
Aluminium
of Aluminium
Piasku
of Sand
Talizmanów
Talismans
Płaskorzeźb
Scratchblocks
Rzeźb
Sculptures
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
Michał Staszczak
Markos Georgilakis
KURATOR
(ur. 1957) - grecki rzeźbiarz, asystent w Ateńskiej Szkole Sztuk Pięknych. W swojej twór-
(ur. 1979) - doktor Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, adiunkt w Pracowni Małej
czości bada relacje między technologią odlewniczą brązu a procesem powstawania rzeźby,
Formy Rzeźbiarskiej i w Pracowni Odlewnictwa Artystycznego. Jedyny w Polsce artysta
jako nośnika nowego znaczenia. W procesie topienia brązu, niezmiennym u swych podstaw,
rzeźbiarz budujący plenerowe piece do wytopu żeliwa i samodzielnie odlewający w nich
mimo technologicznego postępu, upatruje swoistego rodzaju uniwersum znaczeń, których
swoje prace. Organizator warsztatów i pokazów odlewnictwa artystycznego – żeliwa, brą-
poszukuje w swojej twórczości. Od wielu lat prowadzi warsztaty odlewnicze w Grecji i Szko-
zu, aluminium. Konstruktor wielu plenerowych pieców odlewniczych. Ma na swoim koncie
cji. W 2008 stworzył film pt.: „Brąz i ogień”, dotyczący historii i procesu odlewania rzeźb
publikacje i wykłady dotyczące pracy artystycznej w wysokich temperaturach. Brał udział
z brązu. Ma na swoim koncie liczne wystawy indywidualne i zbiorowe.
w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Jego asamblażowe
prace są w kolekcjach publicznych i prywatnych. Założyciel i organizator FWT od 2007
(born 1957) - a Greek sculptor, assistant professor at the Athens School of Fine Arts.
roku.
In his works he looks into relations between the bronze casting process, the process
CURATOR
of sculpture creation and the Greek mythology. He perceives the process of melting and
casting bronze, which has not basically changed throughout ages, as the universe of me-
(born 1979) – an assistant professor at the Academy of Art and Design in Wrocław in the
aning. For many years he has run casting workshops in Greece and abroad. In 2008 he
Studio of Medals and Small Sculpture and in the Casting Studio. The only artist in Poland
created a film entitled “Bronze and fire”, in which the history and the procedure of bronze
who builds foundry furnaces himself and casts his works using them. He has organized
casting is shown. He has taken part in many solo and group exhibitions.
many casting workshops – iron, bronze, aluminium and he has constructed many furnaces.
He writes and lectures about his work in high temperatures and presents his works during
exhibitions in Poland and abroad. His assemblage works are in private and public collections. He was a co-founder and has been an organizer of Festival of High Temperatures
since 2007 (the first edition).
Andy Griffiths
James Wade
(ur. 1971) - amerykański artysta zainspirowany rolniczymi krajobrazami i współczesnym
designem. Studiował sztuki piękne na Uniwersytecie w Kentucky oraz na Uniwersytecie
w Georgii, gdzie kolejno w 1994 i 1996 roku uzyskał tytuły naukowe. Rysunki i rzeźby
artysty były eksponowane na ponad stu wystawach w USA, we Włoszech, Boliwii i Anglii.
W 2011 roku na zlecenie the Bournville Village Trust wykonał rzeźbę do przestrzeni pu-
(ur. 1956) - rzeźbiarz, koordynator studiów licencjackich w zakresie rzeźby i odlewnictwa
blicznej pt. „Measures”, która została odlana z żeliwa w Muzeum Rzeźby ze Stali w Coal-
w Carmarthen School of Art w Walii. Dorastał w północnej Walii, studiował w Wrexham
brookdale w Anglii. Ukończona w 2012 roku, została zamontowana na placu w Lightmoor
College. W latach 1978-1983 przerwał edukację, realizując się artystycznie jako lider kul-
Village, Shropshire. James Wade był przez kilka lat dyrektorem Sculpture Trails Outdoor
towej grupy punk rockowej „The Wall”. Następnie powrócił na studia i ukończył Central
Museum w Indianie. Obecnie prowadzi pracownię w Lexington, Kentucky, USA i wykłada
School of Art and Design w Londynie na kierunku rzeźba, gdzie uczył się odlewnictwa
na Wydziale Sztuk Pięknych na Uniwersytecie w Kentucky.
artystycznego od Aba Abercrombiego. Po studiach pracował przez siedem lat w odlewni
artystycznej A&A w Londynie. Przeprowadził się do zachodniej Walii w 1994 roku i za-
(born 1971) - influenced at an early age by agrarian landscape and contemporary design,
czął wykładać rzeźbę w Carmarthen School of Art. W 2006 roku artysta został wybrany
studied art at the University of Kentucky, earning a Bachelors of Fine Arts degree in 1994,
na współprzewodniczącego 6 Konferencji Sztuki z Lanego Żeliwa w Kidwelly w zachodniej
and the University of Georgia, earning a Master of Fine Arts degree in 1996. Wade’s
Walii. Andy Griffiths tworzy i wystawia swoje prace od ponad 30 lat, pracuje głównie
sculpture and drawings have been exhibited in over 100 exhibitions across the United Sta-
w brązie i lanym żeliwie. Jego prace znajdują się w kolekcjach w UK, Europie i USA.
tes as well as in Italy, Bolivia, and England. In 2011, the Bournville Village Trust commissioned Wade to create a public artwork. His cast iron sculpture ‘Measures’ was modeled
(born 1956) – a sculptor, programme Co Ordinator BA Sculpture, Casting, Carving and
and cast at the Museum of Steel Sculpture in Coalbrookdale, England. It was completed in
Construction in Carmarthen School of Art. Andy Griffiths grew up in North Wales and
2012 and is sited in the square of Lightmoor Village, Shropshire. James Wade is the former
studied his foundation course at Wrexham College before leaving education to be lead
President of the Board of Directors of Sculpture Trails Outdoor Museum. Wade maintains
singer of punk band ‘The Wall’ from 1978- 1983 before returning to study a BA (hons)
a studio in Lexington, Kentucky, USA, and he is currently a Senior Lecturer in the School
degree in Fine Art Sculpture at Central School of Art and Design, London where he was
of Art and Visual Studies at the University of Kentucky.
taught foundry by Ab Abercrombie. After leaving college he worked at A&A Fine Art
Foundry, London. He moved to West Wales in 1994 and started lecturing at Carmarthen
School of Art on the Sculpture course. In 2006 Andy was voted in as Co Chair of the 6th
International Conference on Contemporary Cast Iron Art which was held in 2010 in Ki-
Rick Batten
(ur. 1954) - amerykański artysta, budowniczy pieców odlewniczych do brązu i żeliwa, od
dwelly, West Wales. He has continued to make sculpture and exhibit his work annually over
lat współpracujący z gdańską i wrocławską Akademią Sztuk Pięknych. Prowadzi warsztaty
the last 30 years, completing several commissions and working mainly in stone, bronze and
i pokazy odlewnicze żeliwa i brązu w Polsce, Anglii i USA. Jest inspiracją dla wielu młodych
cast iron. His work is in collections in the UK, Europe and the United States.
artystów do poszukiwań artystycznych w obszarze rzeźby z lanego metalu.
(born 1954) – an American artist, builder of bronze and iron furnaces. For many years he
more about shaping and processing metal, designing, blacksmithing and about many other
has cooperated with Gdańsk and Wrocław Academies of Art. He leads workshops and iron
techniques connected with metal. He takes part in many festivals in Poland and around
and bronze pours in Poland, England and the USA.
the world e.g in Ivano-Frankowsko, Legnica and for many years he has organized shows of
Dariusz Kik
(ur. 1987) - odlewnik w Silesia Castings Dariusz Kik w Gliwicach, absolwent Politechniki
Śląskiej w Gliwicach na Wydziale Odlewnictwa. Specjalista w zakresie odlewnictwa artystycznego z brązu, mosiądzu, żeliwa i innych stopów, wytopów metodami archeologicznymi
blacksmithing using bellows during Festival of High Temperatures.
Hubert Bujak
(ur. 1980) - absolwent rzeźby na wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta,
obecnie asystent techniczny w pracowni odlewnictwa artystycznego ASP Wrocław.
oraz metodą wytapianych modeli.
(born 1980) – a graduate of the Academy of Art and Design in Wrocław, the Faculty of
(born 1987) – a caster in Silesia Art Casting Dariusz Kik company in Gliwice, graduate of
Sculpture, at present he is a technician in the Casting Studio of the Academy.
the Silesian University of Technology in Gliwice, the Faculty of Metal Casting. He specializes in art casting of bronze, brass, iron and other alloys. He uses archaeological methods,
lost wax method and ceramic shells.
Wojciech Małek
Maciej Nadolski
(ur. 1969) - pracownik Politechniki Częstochowskiej na Wydziale Odlewnictwa Metali Kolorowych. Specjalizuje się w tematyce odlewnictwa precyzyjnego i artystycznego,
(ur. 1983) – rzeźbiarz, absolwent Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodo-
szczególnie zaś badaniem mas formierskich dla metody wytapianych modeli. Jest autorem
wej w Krakowie (2005-2007) oraz wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniu-
i współautorem około 70 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych. Członek
sza Gepperta (2007-2012) na kierunku rzeźba. Uzyskał, wyróżniony medalem, dyplom
Komisji Odlewnictwa PAN oddział Katowice i Stowarzyszenia Technicznego Odlewników
w pracowni profesora Christosa Mandziosa. Od 2013 jest zatrudniony w Akademii Sztuk
Polskich. Opiekun Koła Naukowego Odlewników.
Pięknych we Wrocławiu na stanowisku technika odlewnika. Zajmuje się rzeźbą, rysunkiem,
małą formą rzeźbiarską i odlewnictwem artystycznym różnych metali. Od 2008 roku bie-
(born 1969) - works in the Częstochowa University of Technology in the Faculty of casting
rze udział w Festiwalu Wysokich Temperatur.
non-ferrous metals. He specializes in the field of precision and art casting, experimenting
with moulding materials for the lost wax method. He is an author of 70 publications in Po-
born 1983) – a sculptor, graduate of the Pedagogical University of Cracow (2005-2007)
lish and foreign magazines. He is a member of the Committee of Casting PAN in Katowice
and the Academy of Art and Design in Wrocław (2007-2012), the Faculty of Sculpture.
and the Association of Polish technical casters.
He made his diploma work in the studio of prof. Christos Mandzios, for which he got
a medal with distinction. Since 2013 he has been employed as a technician in the Casting
Studio at the Academy of Art and Design in Wrocław. He works mainly in the field of
sculpture, drawing, small sculpture and art casting of different metals. He has participated
in Festival of High Temperatures since 2008.
Marcin Klich
Paulo Tuna
(ur. 1976) - w Vila Real de Tras-os-Montes na północy Portugalii. Mieszka i pracuje w Caldas da Rainha gdzie uzyskał stopień licencjata na kierunku rzeźba oraz w zakresie sztuk wizualnych w The Art and Design School ESAD.CR. Pracuje jako artysta i rzeźbiarz od 1988,
regularnie organizuje wystawy swoich prac, które znajdują się w prywatnych i państwowych
kolekcjach w Portugalii. Brał udział w międzynarodowych sympozjach rzeźby monumental-
(ur. 1978) - absolwent wrocławskiej Akademii Ekonomicznej. Tworzy w metalu i stali. Jego
nej w Chinach, Włoszech, Turcji i Brazylii. Obecnie pełni funkcję asystenta technicznego
pierwsze próby obróbki metalu więcej miały wspólnego z metaloplastyką niż z tradycyjnym
w Wydziale Metalu i Rzeźby w ESAD.CR i zajmuje się również wykonywaniem noży.
kowalstwem artystycznym. Praca na wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale
W 2012 roku zaprojektował i wykonał 100 noży dla restauracji NOMA w Danii, która jest
Wzornictwa przemysłowego i Architektury wnętrz pozwoliła mu bliżej poznać zagadnienia
obecnie uważana za najlepszą restaurację na świecie.
związane z kształtowaniem i obróbką metalu, projektowaniem, kowalstwem oraz wieloma
innymi technikami związanymi z metalem, jak np. repuserstwo. Prowadzi coroczne, orga-
born in 1976 at Vila Real de Trás-os-Montes located in the north of Portugal. Lives and
nizowane przez ASP, pokazy kowalstwa w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Nauki, gdzie
works in Caldas da Rainha, where he made his bachelor’s degree in sculpture and degree
przedstawia techniki obróbki metali, podstawy kowalstwa. Jest uczestnikiem wielu festiwali
in Visual Arts at the Art and Design School ESAD.CR. He has worked as an artist and
w Polsce i na świecie, m.in. w Ivano-Frankowsku, Legnicy oraz od wielu lat na Festiwalu Wy-
sculptor since 1998 with regular exhibitions, represented in private and public collections
sokich Temperatur, gdzie prezentuje tradycyjną kowalkę przy użyciu miecha kowalskiego.
in Portugal. International participations at monumental sculpture symposiums in China,
Italy, Turkey and Brazil. In the present days he works as a technician in the metal and
(born 1978) – a graduate of Wrocław University of Economics. He works in metal and
sculpture department in ESAD.CR and works as a knife maker. In 2012 he designed and
steel. His first experiences with metal were rather similar to decorative metalwork than
produced 100 knives for NOMA restaurant in Denmark, considered today the best re-
traditional art blacksmithing. Work at the Academy of Art and Design allowed him to learn
staurant in the world.
56
SZKŁO
GLASS
57
DAGMARA BIELECKA
KURATOR SEKCJI SZKŁO
Projektanci i artyści szkła przygotowali dla uczestników ósmej edycji Festiwalu pokazy, warsztaty, wystawy oraz inicjowane przez studentów akcje artystyczne. Tradycyjnie koncentrowali się
na włączeniu widzów w kreatywne działania ze szkłem kształtowanym w technikach z użyciem
wysokich temperatur, ale nie tylko. Uczestnicy mogli zobaczyć i sami spróbować unikatowych
technik szklarskich, w których artyści pracują z tworzywem na co dzień.
Podczas pokazów w hucie szkła, gorącą atmosferę tworzyli mistrzowie unikalnych technik formowania szkła na gorąco. Goście z Czech, razem ze swoimi zespołami przygotowali niezwykłe
pokazy. Martin Stefanek zabrał publiczność w historyczną podróż po rozmaitych motywach
zdobniczych stosowanych we wzornictwie szklarskim od starożytności po czasy współczesne.
Odtwarzając dawne metody i procesy zdobienia, zademonstrował rekonstrukcję wykonania
staroegipskich naczyń, przedstawił motywy zdobnicze zaczerpnięte z wzornictwa weneckiego,
renesansowe kielichy z bogatym ornamentem w nodusie oraz barokowe puchary z pokrywą,
zdobione starannie wykonanymi detalami. Petr Novotny, podczas autorskich pokazów przygotowanych ze swoim zespołem, zademonstrował widzom hutnicze metody wykonywania form
figuratywnych i naczyniowych. Mogliśmy przyglądać się procesom ogrzewania szkła w piecu
gazowym oraz obserwować sposoby kształtowania rozgrzanej, płynnej masy różnymi narzędziami hutniczymi. Widowiskowym elementem pokazu była perfekcyjna współpraca i organizacja
kilkuosobowego zespołu pomocników mistrza oraz misterny końcowy efekt ich sprawności.
Widzowie po raz pierwszy na Festiwalu mogli poznać tajniki technologii lamp wyładowczych,
zwanych popularnie neonami. Nasi goście Włodzimierz Grzybowski razem z Kamilą Mróz opowiedzieli o czynnikach, które składają się na różnorodność barw świecenia szklanych rurek wypełnionych gazem i pokazali nam przykłady możliwych do zastosowania barw. Głównym elementem pokazu w Warsztacie palników było zaprezentowanie możliwości oraz metod stapiania,
łączenia i gięcia szklanych rurek w ogniu listwowego i ręcznego palnika gazowego. Mogliśmy
zobaczyć staranność i kunszt wytwórcy neonów podczas precyzyjnego wyginania w ogniu szklanych rurek w kształt naszego festiwalowego logo. Udział w otwartych warsztatach wymagał od
chętnych odwagi lub praktyki w kształtowaniu szkła w płomieniach palnika.
58
Warsztaty zdobienia i kształtowania szkła w technikach z użyciem pieców elektrycznych od
zawsze przyciągały liczne grono uczestników. Pomysłodawców wydarzenia: Prof. Ryszarda
Więckowskiego i as. Kalinę Bańkę mile zaskoczyła ogromna ilość zainteresowanych nimi osób.
Warsztaty rozpoczęły się od omówienia metod, materiałów oraz prezentacji wybranych prac
i wykorzystanych w nich efektów technik piecowych. Główną częścią warsztatów było wykonanie przez uczestników ich własnych szklanych dekoracji z przygotowanych elementów i zgrzanie
ich w piecu w procesach z użyciem wysokich temperatur. Uczestnicy mogli cieszyć się z własnoręcznie wykonanych, niewielkich, unikatowych form użytkowych.
Warsztaty dr hab. Beaty Mak-Soboty miały na celu pokazanie uczestnikom, na czym polega
praca w obszarze designu. Pierwszą część stanowiła prelekcja autorki na temat założeń projektowych i ograniczeń wynikających z wybranych metod wykonania w szklanym materiale. Uczestnicy odwiedzili także wzorcownię unikatowych szklanych prototypów. Później, pochylone
w milczeniu sylwetki uczestników, skupione na projektowaniu szklanej formy były wymownym
obrazem idei warsztatów. W drodze plebiscytu wybrano najlepszy projekt, który następnego
dnia został zrealizowany przez mistrzów w hucie szkła.
Oprócz tego, wśród zaproponowanych w sekcji Szkło wydarzeń znalazły się trzy wystawy prac
i projektów studenckich, prezentujące niemal wszystkie wykorzystywane w szkle unikatowym
techniki, tak „na gorąco” jak i „na zimno”. Ponadto można było zobaczyć zrealizowane koncepcje przygotowane w Pracowni Szkła w Architekturze oraz w obu Pracowniach Projektowania
Szkła Użytkowego. Ogromnym zainteresowaniem widzów cieszyły się także pokazy i warsztaty
technik „na zimno”. Prof. Małgorzata Dajewska i mistrz Florian Gawłowski omawiali i prezentowali szlifierskie techniki obróbki szkła. Podczas warsztatów przygotowanych przez as. Justyny
Żak uczestnicy mogli wykonać własną dekorację w technice piaskowania szkła na przyniesionym
naczyniu lub butelce. Spośród barwnych studenckich inicjatyw warto wspomnieć także o akcji
artystycznej wyzwalania energii poprzez rozbijanie szkła oraz performance postaci w lustrzanym
kostiumie.
59
DAGMARA BIELECKA
CURATOR OF THE GLASS SECTION
For the visitors of the 8th edition of Festival of High Temperatures artists and designers of glass
prepared shows, workshops, exhibitions and art performances (the last ones being the students’
initiative). Like in the previous editions, they focused on getting the audience involved in the
creative process of forming glass in high temperatures, but not only. The participants could see
and try the unique techniques of glassmaking, which are used by artists on daily basis.
During the shows in the Glass Blowing Studio, the atmosphere was being warmed up by the
masters of unique techniques of forming hot glass. Our guests from the Czech Republic with
their teams had prepared unusual shows. Martin Stefanek took the audience on a historic journey through different decorative motifs which have been used in the glass ornamentation since
antiquity till modern times. By reconstructing old methods and processes of decorating, he
presented how the ancient Egypt vessels had been made and showed decorative motifs taken
from the Venetian ornamentation, renaissance goblets with rich decoration in the node and
baroque cups with a lid, decorated with carefully made details. During his shows Petr Novotny
with his team demonstrated the glassworking techniques of making figurative and vessel forms.
We could observe the process of warming up glass in the gas furnace and methods of shaping
the hot, liquid mass with different glassworking tools. The spectacular element of the show was
the perfect cooperation and organization of the several persons team of the master’s helpers
and the elaborate final result of their skills.
For the first time the festival audience could learn the secrets of gas-discharge lamps, commonly known as neons. Our guests, Włodzimierz Grzybowski and Kamila Mróz, were telling us
about the factors which make up for the diversity of colours of light in the glass tubes filled with
gas and they showed us the examples of the colours which can be applied. The main element of
the show in the Torch Studio was the presentation of possibilities and methods of fusing, joining
and bending the tubes in the flame of a ribbon burner and a hand torch. We were able to see
the precision and artistry of the neon maker when bending the shape of our festival logo. The
participants of the open workshops needed courage or experience to form glass in the flame
of a torch.
60
The workshops of decorating and forming glass with the use of an electric kiln have always
attracted a vast audience. The originators of the event: Professor Ryszard Więckowski and the
assistant tutor Kalina Bańka were once again surprised by the number of people interested in
it. The workshops began with the presentation of methods, materials and particular examples
of works and different effects of kiln techniques. During the main part of the workshops the
participants were asked to create their own glass decorations using the prepared elements and
fuse them in high temperatures. In the end, the participants could enjoy having their unique,
handmade, little works of applied art.
Workshops of the associate professor Beata Mak-Speruda were supposed to demonstrate the
process of design. The first part was the author’s lecture concerning the design assumptions and
the limitations resulting from the particular methods of making it. The participants could also
visit the showroom of unique glass prototypes. Later on, the best project was chosen in a poll
and the next day carried out by the masters in the Glass Blowing Studio.
Moreover, in the program of the glass section we offered three exhibitions of students’ designs
and works, representing almost all techniques used in the unique glassmaking both hot and
cold. It was also possible to see the concepts realised in the Studio of Glass in Architecture
and both Studios of Applied Glass Design. The audience was highly interested in the shows
and workshops of coldworking techniques Professor Małgorzata Dajewska and the master Florian Gawłowski discussed and presented the grinding techniques of processing glass. During
the workshops prepared by the assistant tutor Justyna Żak the participants were able to make
their own decorations in the technique of sandblasting on the vessel or bottle which they had
brought with them. From the colourful students’ initiatives it is worth mentioning the energy
giving art performance of breaking glass and the performance of the mirror man.
61
Działania sekcji w liczbach
Section in numbers
30
100 kg
40 kg
10 m²
20
60
90
1
Artystów
Artists
Płynnego szkła
Liquid glass
Szkła stapianego w procesach piecowych i płomieniach palnika
Glass melted in the kiln or in the flame of a torch
Wypiaskowanego szkła
Sandblasted glass
Unikatowych naczyń i rzeźb wykonanych z płynnego szkła
Unique vessels and sculptures made of liquid glass
Zdobionych szklanych przedmiotów
Decorated glass objects
szklanych przedmiotów wykonanych przez uczestników
Glass applied objects made by the participants
Neon z logo Festiwalu
Neon with the festival logo
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
Dagmara Bielecka
KURATOR
(ur. 1974) - absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od kilkunastu lat związana z Katedrą Szkła. Obecnie adiunkt w II Pracowni Szkła Artystycznego. Organizator
wielu prezentacji i warsztatów technik kształtowania szkła w ogniach palnika, uczestnik
wielu edycji FWT. Badacz i entuzjasta dawnych szklarskich technik zdobniczych. Tworzy
z barwnego szkła unikalne obiekty i naczynia, które wykonuje w ogniu palnika. Udział w
kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. Prace w zbiorach prywatnych i muzeach w
kraju i za granicą.
CURATOR
(1974) – a graduate of the Academy of Art and Design in Wrocław. For many years she
has been working in the Department of Glass. At present she is an assistant professor in
the 2nd Art Glass Studio. Organizer of many presentations and workshops on methods of
forming glass with torches, participant of many editions of Festival of High Temperatures.
Researcher and enthusiast of old glass decorating techniques. With the use of a torch
and coloured glass she creates unique objects and vessels. She has taken part in many
exhibitions in Poland and abroad. Her works are in private collections and museums in
Poland and abroad.
Włodzimierz Grzybowski
(ur. 1973) - od 20 lat pasjonuje się formowaniem rur neonowych. Przygodę z tym niezwykłym zawodem rozpoczął w 1994 roku w łódzkiej agencji reklamowej NEONEON, w której
pracował do 2006 roku. Od 2006 roku pracuje w firmie Kapilar, gdzie doskonali swoje
umiejętności. Wytwarza neony w technologii amerykańskiej, polegającej na ogrzewaniu
szklanych rur, wykorzystuje palniki listwowe, crossfire oraz tlenowy ręczny. Do formowania
stosuje szkło sodowe i ołowiowe o średnicy od 6 do 20 mm.
(born 1973) – for 20 years he has been passionate about bending neon tubes. He began
his adventure with this unusual profession in 1994 in an advertising agency NEONEON
in Łódź, where he worked till 2006. Since 2006 he has been working in Kapilar company,
where he is improving his skills. He produces neons in the American technology based on
warming up glass tubes and using a ribbon burner, crossfire and hand torch. For bending he
uses sodium and lead glass with the diameter of 6 to 20 mm.
Ryszard Więckowski
(ur. 1952) - w 1977 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Szkła Akademii Sztuk
Pięknych we Wrocławiu. Pracę dydaktyczną rozpoczął w 1981 roku jako asystent prof.
Ludwika Kiczury w Katedrze Szkła. W latach 1980- 1988 związany był z hutą szkła artystycznego oraz pracownią witraży „INCO” we Wrocławiu. Od roku 1992 jest pracownikiem dydaktycznym na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie prowadzi pracownię
Witraży i Szkła w Architekturze. Brał udział w ponad trzydziestu wystawach zbiorowych
w kraju i za granicą. W swojej pracy artystycznej zajmuje się projektowaniem i realizacją
witraży oraz szkła unikatowego do przestrzeni sakralnych i świeckich.
(born 1952) – in 1977 graduated with distinction from the Faculty of Glass at the Aca-
demy of Art and Design in Wrocław. He started his career as a lecturer in 1981 being an
związany jest z miastem Nový Bor w Czechach, gdzie uczęszczał do szkoły średniej, na-
assistant of prof. Ludwik Kiczura in the Department of Glass. In 1980-1988 he cooperated
stępnie pracował jako nauczyciel, a obecnie jest właścicielem własnej szkoły artystycznej
with the glassworks and the stained glass studio INCO in Wrocław. Since 1992 he has been
„Ajeto”. Petr Novotný współpracował z czołowymi projektantami i hutnikami m.in. z René
working at the Academy of Art and Design in Wrocław, where he runs the Studio of Sta-
Moskovitzem, Dale Chihuly’em, Marwinem Lipofskim, Edwardem Leibowitzem, Willem
ined Glass and Glass in Architecture. He has taken part in more than 30 group exhibitions
Heesen. Eksperci zaliczają go do trójki światowych osobistości w dziedzinie szkła.
in Poland and abroad. In his artistic work he focuses on designing as well as making stained
glass and unique art glass for sacred and secular spaces.
Kalina Bańka
(born 1952) - a worldwide known designer and glassblower. He has taken part in many
glass symposiums around the world - Japan, Switzerland, USA. He is strongly tied to the
town of Nowy Bor in the Czech Republic. He attended school there, worked as a teacher
and at present he runs his own art school “Ajeto”. Petr Novotny has cooperated with the
(ur. 1989) - absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięk-
leading designers and glassmakers like René Moskovitz, Dale Chihuly, Marwin Lipofski,
nych. Od 2013 roku jest asystentką w Pracowni Szkła w Architekturze oraz Pracowni
Edward Leibowitz, Willem Heesen. He is considered one of the three best world masters
Podstaw Witrażu prowadzonej przez dr hab. Ryszarda Więckowskiego. Zrealizowała dwie
in the field of glassmaking.
wystawy indywidualne oraz wzięła udział w kilkudziesięciu wystawach szkła i malarstwa w
kraju i za granicą. Jest laureatką kilkunastu konkursów zarówno krajowych, jak i międzynarodowych z zakresu szkła, designu, grafiki i malarstwa. W 2013 roku otrzymała nagrodę
Prezydenta Miasta Dąbrowy Górniczej za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej
oraz Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska”. Jej działania
balansują na pograniczu projektowania szkła, grafiki i malarstwa.
Antonina Joszczuk–
–Brzozowska
(ur. 1981) - jest absolwentką Wydziału Ceramiki i Szkła wrocławskiej ASP. Od kilku lat pracuje w Katedrze Szkła na macierzystej uczelni, prowadzi również Pracownię Szkła w MDK
(born 1989) – a graduate of the Faculty of Glass and Ceramics in the Academy of Art
Śródmieście. Zajmuje się szkłem artystycznym, głównie instalacją. Realizuje też mniejsze
and Design in Wrocław. Since 2013 she has been an assistant in the Studio of Glass in
formy o charakterze użytkowym. W życiu codziennym, jak i w twórczości ma niepoha-
Architecture and Studio of Stained Glass, supervised by the associate professor Ryszard
mowaną chęć piętnowania otaczającej ją przestrzeni. Instalacja pozwala jej na kreowanie
Więckowski. She has made her two solo exhibitions and many group exhibitions of glass
nowej rzeczywistości, w którą może wprowadzić widza. W swojej twórczości odwołuje się do
and painting in Poland and abroad. She has won numerous Polish and international com-
własnych doświadczeń i obserwacji. W zależności od tematu, jaki podejmuje, kreuje kom-
petitions in the field of glass, design, graphics and painting. In 2013 she received the award
pozycje organiczne, geometryczne, abstrakcyjne lub figuratywne.
of the President of Dąbrowa Górnicza for her art achievements and the scholarship of
the Ministry of Culture “Young Poland”. In her work she combines glass design, graphics
(born 1981) - graduated from the Faculty of Ceramics and Glass at the Academy of Art
and painting.
and Design in Wrocław. She has been employed there at the Department of Glass for a
Martin Stefanek
few years, she runs a glass studio in the Cultural Centre in Wrocław. She works with studio
glass, mainly installation. She also creates smaller functional/refined works. Both in her
everyday life and in her artwork she has the irresistible desire of questioning the surroun-
(ur.1969) - właściciel „Martin Stefanek Glass Studio” w Desna, Czechy. Perfekcjonista,
ding space. Installation allows her to create new reality and invite her audience into it. In
wzorujący się w swojej twórczości na wzornictwie weneckim. Ukończył Średnią Szkołę
her artwork she refers to her own experiences and observations. Depending on the topics
Rzemiosła Szklarskiego w Żelaznym Brodzie. Pracował w kilku hutach szkła, brał udział w
depicted she creates organic, geometric, abstract or figurative compositions.
wielu festiwalach artystycznych. Był trzykrotnie gościem Festiwalu Wysokich Temperatur
w 2013, 2014 i 2015 roku. Jego prace były prezentowane na wystawach w Czechach, Polsce, Francji i Chinach.
Agâh Barıs Can Aksakal
(ur. 1989) - uczęszczał do prywatnej szkoły podstawowej i gimnazjum Basak. W 2004
(born 1969) - the owner of “Martin Stefanek Glass Studio” in Desna in the Czech Re-
rozpoczął naukę w Szkole Sztuk Pięknych Yuksel Yalova na kierunku malarstwo. W 2007
public. A perfectionist, in his works he follows the Venetian design. He graduated from
zdecydował się rozpocząć edukację w szkole języków obcych w Uniwersytecie Anadolu.
the School of Glass Craft in Zelazny Bor in the Czech Republic. He has worked in a few
W 2009 rozpoczął studia na Wydziale Szkła w tej samej uczelni, gdzie również obronił
glassworks and has taken part in many art festivals. He was a visiting artist of Festival of
dyplom. Uczęszczał na wiele kursów w Turcji i USA. Został nominowany do stypendium
High Temperatures in 2013, 2014, 2015. His works have been shown during exhibitions in
Fundacji Kultury Tureckiej, a jego międzynarodowa kariera w dziedzinie szkła rozpoczęła się
the Czech Republic, Poland, France and China.
w The Glass Furnace w Istambule. Otrzymał również stypendium z Corning Glass Museum
Petr Novotny
w Nowym Jorku. Interesuje go forma, design, modelowanie i dmuchanie do form, ale w
centrum jego zainteresowania pozostają figuratywne rzeźby i znaczenie, które niosą. Takie
właśnie obiekty były tematem jego pracy magisterskiej.
(ur.1952) - światowej sławy projektant, hutnik. Od młodzieńczych lat do dziś bierze udział
w wielu sympozjach na całym świecie m.in. w Japonii, Szwajcarii, USA. Artysta szczególnie
(born 1989, Turkey) - attended Başak Private School for his primary and secondary educa-
tion. In 2004 he started studying at the Yüksel Yalova High School of Fine Arts – the Department of Painting. In 2007 he decided to go to Anadolu University Foreign Languages
School. In 2009 he started his studies at the Department of Glass in the Faculty of Fine
Arts at the same University, and he graduated. He attended many courses in Turkey and in
Marcin Birski
(ur. 1989) - student Wydziału Fizyki i Astronomii na Uniwersytecie Wrocławskim, interesuje się optyką kwantową, fononową i fotonową, oraz teorią elektroniki.
the United States. He was nominated for a scholarship from Turkish Cultural Foundation
and his international studio glass experience has started at The Glass Furnace - Istanbul.
(born 1989) - a student of the Faculty of Physics and Astronomy at the University of
He had a scholarship from Corning Museum of Glass - New York. Form, design, modelling
Wrocław, he is interested in quantum, phonon and photonic optics, as well as the theory
and mould blowing are the other areas that he focuses on. In his Master’s Thesis Project he
of electronics.
worked on figurative sculptures and the meanings that they carry.
Agnieszka Bar
Małgorzata Dajewska
(ur. 1958) - studiowała w Katedrze Szkła PWSSP we Wrocławiu. Dyplom zrealizowała pod
(ur. 1982) - projektantka szkła eksperymentalnego i krótkoseryjnych kolekcji przedmio-
kierunkiem prof. Zbigniewa Horbowego. Od roku 1984 jest pracownikiem naukowym w
tów użytkowych. Współpracuje przy procesach wdrażania wzorów przemysłowych. W roku
Katedrze Szkła i współpracownikiem swojego mistrza, prof. Z. Horbowego. W latach 1996
2007 ukończyła Wydział Ceramiki i Szkła we wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Stu-
- 2002 zajmowała stanowisko kierownika Katedry Szkła. W 2001 roku otrzymała tytuł
diowała również sztuki użytkowe w Academy of Fine Arts and Design w Bratysławie oraz
profesora zwyczajnego. W latach 2005- 2008 piastowała stanowisko dziekana Wydziału
w Technic University w Libercu. Współzałożycielka Grupy Projektowej Wzorowo, w której
Ceramiki i Szkła. Obecnie prowadzi Pracownię Szkła Artystycznego oraz ponownie została
w latach 2009–2014 wraz z Kariną Marusińską i Agnieszką Kajper realizowały prace ze
wybrana dziekanem macierzystego wydziału na kadencję 2012-2016. W swojej twórczości
szkła i ceramiki, projekty do przestrzeni miejskiej oraz prowadziły autorskie warsztaty pro-
zajmuje się kreowaniem obiektów wykonanych z elementów uprzednio przygotowanych w
jektowe. Działa również jako trenerka i mentorka w zakresie dizajnu, w roku 2011 podjęła
piecu elektrycznym w technice „slumping” z bryłami szkła optycznego i bryłami wytopio-
pracę na macierzystej uczelni jako asystent w Pracowni Projektowania Szkła Użytkowego.
nego w piecu hutniczym szkła barwnego. Powstające tym sposobem obiekty mają zwykle
Nagradzana i nominowana m.in. w konkursach: Make me!, Art of Packaging, Vorsicht Glas!
silną podbudowę emocjonalną i są przesycone semantycznymi konotacjami.
czy Dobry Wzór. Swoje projekty szklane prezentowała na licznych wystawach i festiwalach
na całym świecie.
(born 1958) – in 1977-1982 she studied in the Department of Glass at the Academy of
Art and Design in Wrocław, she made her diploma work in the studio of prof. Zbigniew
(born 1982) - a designer of experimental and short series collections of applied art. She
Horbowy. Since 1984 she has been employed in the Department of Glass and she has
is involved in the processes of industrial designs implementation. In 2007 she graduated
cooperated with her master, prof. Z. Horbowy. In 1996-2002 she was the Director of
from the Faculty of Ceramics and Glass in the Academy of Art and Design in Wrocław.
the Department of Glass. In 2001 she received a professor degree. In 2005 - 2008 she
She also studied applied arts at the Academy of Fine Arts and Design in Bratislava and
was the Dean of the Faculty of Ceramics and Glass. At present she leads the Studio of
Technic University in Liberec. Co-founder of Design Group Wzorowo, where in 2009-
Studio Glass and was reelected the Dean of the Faculty for 2012-2016. In her work she
2014, together with Karina Marusińska and Agnieszka Kajper, she created ceramic and
creates objects made with the use of elements previously prepared in an electric kiln with
glass works, projects in urban space and she ran design workshops. She is also a coach and
the “slumping” method and blocks of optic glass and blocks of coloured glass molten in a
mentor in the field of design and designing applied/refined glass. Since 2011 she has been
glassworks furnace. Works created this way are usually strongly emotional and filled with
employed in the Studio of applied glass design at the Academy of Art and Design in Wro-
semantic connotations.
cław. Awarded and nominated in competitions e.g. Make me!, Art of Packaging, Vorsicht
Glas! or Good Design. She has presented her glass projects during numerous exhibitions
and festivals around the world.
Marcin Zając
Florian Gawłowski
(ur. 1948) - zajmuje się malarstwem, grafiką, szkłem i jego renowacją. Po ukończeniu szkoły szklarskiej w Szczytnej Śląskiej został zatrudniony w Hutach Szkła w Stroniu Śląskim,
Tarnowie, Szklarskiej Porębie oraz w małych szlifierniach, gdzie doskonalił umiejętności ob-
(ur. 1993) - student II roku Wydziału Ceramiki i Szkła. Interesuje się relacjami interper-
róbki i zdobienia szkła. Zatrudnienie w Katedrze Szkła ASP we Wrocławiu zainicjowało jego
sonalnymi, obserwuje je z bezpiecznej odległości. W ostatnim czasie fascynuje go temat
poszukiwania twórcze w materii szkła. Prace w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
recyklingu, twórczego przetwarzania materii w celu uzyskania zdumiewających form artystycznych i użytkowych.
(born 1948) – works in painting, graphics, glass and its renovation. After finishing education in the School of Glassmaking in Szczytna Śląska, he was employed in the Glassworks
(born 1993) – a student of the 2nd year of the Faculty of Ceramics and Glass at the
in Stronie Śląskie, Tarnów, Szklarska Poręba and small grinding workshops where he was
Academy of Art and Design in Wrocław. He is interested in interpersonal relations, he ob-
improving his skills of processing and decorating glass. Employment in the Department of
serves them from a safe distance. His recent interest has been recycling, creative reusing
Glass of the Academy of Art and Design in Wrocław inspired his further creative research
of matter in order to achieve surprising art and applied forms.
in the field of glass. His works are in private collections in Poland and abroad.
ŚWIATŁO
LIGHT
79
MAGDALENA GRZYBOWSKA
KURATOR SEKCJI ŚWIATŁO / CURATOR OF THE LIGHT SECTION
W ramach panelu „światło-energia-temperatura” podjęliśmy wątek ognia i światła jako zjawiska
efemerycznego. Utrwalony w obrazie wideo (filmy autorstwa Małgorzaty Kazimierczak) stał się
głównym wątkiem projekcji wyświetlonej na elewacji budynku ASP we Wrocławiu. Projekcja
była działaniem na żywo, improwizacją, gdzie obraz, generowany i przetwarzany przez Pawła
Liska, połączył się przy pomocy narzędzi cyfrowych z audio-sferą, której twórcą był Michał
Sikorski. Dodatkowym elementem panelu było wyświetlane w witrynie Galerii Neon wideo Mai
Wolińskiej Purifying fire. Słup ognia ukazany w filmie zdawał się obejmować swym żywiołem
wnętrze galerii.
Under the panel “light-energy-temperature” we picked up the theme of fire and light as ephemeral phenomena. Recorded in the video (films by Małgorzata Kazimierczak) it became the
main idea of the projection displayed on the elevation of the Academy of Art and Design building. The projection was a live event, improvised, where the picture generated and transformed
by Paweł Lisek was digitally combined with the audio-zone created by Michał Sikorski. The
additional element of the panel was the video of Maja Wolińska “Purifying fire” displayed in the
window of the Neon Gallery. The column of fire presented in the film seemed to fill the interior
of the gallery with this element.
80
Magdalena Grzybowska
KURATOR
cławiu. Zajmuje się malarstwem, filmem, muzyką, występami live act. Na dorobek artysty
składają się 22 wystawy indywidualne, 26 pokazów multimedialnych (live act) oraz udział
w 60 wystawach zbiorowych.
(ur. 1976) - absolwentka ASP we Wrocławiu, adiunkt w Katedrze Rzeźby i Działań Prze-
(born 1972) – a graduate of the Academy of Art and Design in Wrocław, the Faculty of
strzennych w macierzystej uczelni. Jej działania skupiają się wokół zjawisk przestrzennych.
Painting and Sculpture, in the painting and drawing studio of prof. Stanisław Kortyka. He
Do swoich prac włącza zarówno obiekty rzeźbiarskie, jak i film, fotografię, zjawiska świetl-
made his diploma work in painting in 1998. He works as an assistant professor in the pain-
ne, gest i ruch. Na swoim koncie ma liczne wystawy indywidualne i zbiorowe. Ma bogaty
ting studio of prof. Stanisław Kortyka at the Academy of Art and Design in Wrocław. He
dorobek w zakresie działań kuratorskich i organizacyjnych, m.in.: współorganizatorka cyklu
works in the field of painting, film, music, live acts. He has taken part in 22 solo exhibitions,
konferencji rzeźbiarskich Terytoria Rzeźby, ASP we Wrocławiu; organizatorka plenerów
26 multimedia shows (live acts) and 60 group exhibitions.
rzeźbiarskich na złomowisku ZłomArt im. Mariana Bogusza w Pleszewie; kuratorka wystawy „Wędrówki i spotkania”, Muzeum Fotografii, Görlitz, Niemcy; organizatorka warsztatów w ramach Międzynarodowej Konferencji Szkół Artystycznych AIAS.
CURATOR
Maja Wolińska
(ur. 1972) - dyplom na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu uzyskała w 1997 r. Stopień
doktorski z obszaru sztuk pięknych — w 2006 r. Od 1997 r. pracuje w Katedrze Sztuki
(born 1976) – a graduate of the Academy of Art and Design in Wrocław, assistant pro-
Mediów wrocławskiej ASP. Jej obszarem badań i praktyki jest ruchomy obraz: jego struk-
fessor in the Department of Sculpture and Spatial Activities. She focuses on 3D activity
tura, zależność od czasu, sposoby prezentacji i produkcji treści. Zajmuje się zarówno jego
in space. In her work she incorporates sculpture, film, photography, light, gesture and
formą laboratoryjną (obrazem syntetycznym, narracją nieliniową), jak i formą osadzoną
movement. She has taken part in many solo and group exhibitions. She often works as
w kontekście zewnętrznym (od instalacji site specific po realizacje obserwacyjne i parado-
a curator or organizer. She was a co-organizer of a cycle of sculpture conferences “Ter-
kumentalne).
ritories of Sculpture”; an organizer of plein-air sculpture workshops “Złomart” on a scrapyard in Pleszew; a curator of the exhibition “Wanderings and meetings” in the Museum
(born 1972) - graduated from the Academy of Art and Design in 1997 and she received
of Photography in Gorliz, Germany; an organizer of workshops during the International
her PhD degree in the field of fine arts in 2006. Since 1997 she has been working in the
Conference of Art Schools AIAS.
Department of Media Art at Wrocław Academy of Art and Design. She researches the
Paweł Lisek
(ur. 1971) absolwent wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, wydziału malarstwa. Tworzy
moving picture: its structure, dependence on time, methods of presentation and production of the contents. She works also on its laboratory form (synthetic picture, non-linear
narration) and the form set in the outer context (from site specific installation to observation and quasi-documentary works).
głównie w mediach cyfrowych, poszukując nowych narzędzi kreacji i definicji obrazu. Wychodząc z założenia, że obraz zawiera informację, tworzy z informacji numerycznej podstawowy element obrazu, nie zapominając o swoich korzeniach malarstwie. W swoim dorobku
ma liczne wystawy zbiorowe i indywidualne oraz nagrody w konkursach krajowych i zagranicznych: 1 i 3 nagroda w Międzynarodowym Konkursie Danfoss Art Award, Dania / 2008,
DIALOG konkurs 1 nagroda w kategorii Malarstwo, ASP Wrocław/2007.
(born 1971) – a graduate of the Academy of Art and Design in Wrocław, the Department
of Painting. He works mainly in digital media, looking for new tools of creating and defining
pictures. Having assumed that pictures contain information, he uses numerical information as the primary element of his picture, remembering his roots in painting. He has taken
part in many individual and group exhibitions and was awarded in Polish and foreign competitions: 1st and 3rd award in the international competition Danfoss Art Award, Denmark
2008, DIALOG competition, 1st prize in the field of Painting (the Academy of Art and
Design, Wrocław, 2007).
Michał Sikorski
(ur. w 1972) - absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa i Rzeźby w Pracowni Malarstwa i Rysunku prowadzonej przez
prof. Stanisława Kortykę. Dyplom z malarstwa w 1998 r. Pracuje jako adiunkt w Pracowni
Malarstwa prof. Stanisława Kortyki w Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wro-
81
82
Archeolog w ogniu doświadczenia z ceramiką
Archaeologist on fire experiences with ceramics
83
84
85
CERAMIKA / DAGMARA ŁACIAK
Archeolog w ogniu doświadczenia z ceramiką
Ceramika jest nieodłącznym elementem archeologii. To jeden z najczęściej występujących
na stanowiskach archeologicznych rodzaj zabytku, czyli materialna pozostałość, świadcząca
o obecności i działalności człowieka. Dlatego też stawowi podstawowe, a niekiedy jedyne źródło
jego poznania. Na podstawie wyrobów z gliny określany jest wiek, przeszłe wydarzenia umieszczane są w czasie i przestrzeni.
Z pewnością niektóre przedmioty są dla nas obecnie dziełami sztuki, wykazują wielkie wartości
artystyczne ze względu na odległy czas, w którym były użytkowane, wysoki kunszt wykonania,
piękno swojej formy. Nie zawsze jednak to, co obecnie uznawane jest za walor artystyczny było
tak samo postrzegane w przeszłości. Wyroby metalurgiczne czy garncarskie miały zaspokajać
podstawowe potrzeby ludzi. Jednak niektóre formy ceramiczne, przedmioty brązowe, a przede
wszystkim ich ornamentyka miała głębokie znaczenie symboliczne i komunikacyjne, które wyrażało w sposób ekspresyjny rozmaite idee związane z sacrum i profanum. Zawsze jednak chodziło o zaspokojenie konkretnych celów.
Działania i czynności, które wykonują artyści w swojej pracy twórczej mają swoje odnośniki
w przeszłości, bowiem już wcześniej znane były techniki wyrobu pewnych rzeczy. Wiemy o tym
na podstawie badań prowadzonych również przez archeologów, ich detektywistycznej i żmudnej pracy. Dysponują oni materialnymi wytworami ludzkiej pracy, które pochodzą z wykopalisk,
a w wyjaśnianiu funkcjonowania i znaczenia posługują się starożytnymi, średniowiecznymi źródłami pisanymi, analogiami pochodzące z obszaru etnologii czy antropologii kulturowej. Prowadzone są także eksperymenty zmierzające do potwierdzenia wysuwanych hipotez opartych na
zebranych danych.
Moje zainteresowania skupiają się na ceramice, natomiast szczególną ciekawość wzbudziła wielokolorowa oraz srebrzysta ceramika pochodząca z terenu południowo-zachodniej Polski, która
była w użyciu pomiędzy 700 a 450 rokiem p.n.e. Niektóre egzemplarze wyglądem najbardziej
zbliżone wydawać się mogą do ceramiki pochodzącej ze śródziemnomorskiego świata kultury
antycznej. Wpływami z tych terenów można tłumaczyć zapożyczenie idei malowania ceramiki.
Niemniej jednak był to czas, kiedy ani wcześniej ani później nie doszło na naszych ziemiach do
takiego rozkwitu rzemiosła ceramicznego wykorzystującego naturalne składniki. Była to jednak
ceramika miejscowa, na co wskazuje kontynuacja używania pewnych form naczyń oraz niektórych ornamentów.
86
Zachwyt nad motywami ornamentacyjnymi oraz kolorami wyróżniającymi tą ceramikę spośród
innej, z jaką mają styczność archeolodzy w swojej pracy, na co dzień spowodował chęć poznania
sposobu wykonywana. Przypuszczałam, że zaawansowany proces technologiczny, który mógł
się równać z tym, z czym mieli do czynienia garncarze wytwarzający malowaną ceramikę starożytnej Grecji tak dobrze znaną w archeologii klasycznej, nie był przypadkowy i miał powiązania
z symboliką i ówczesnymi wierzeniami. Pragnęłam odtworzyć proces formowania, malowania
i wypalania. Praktyczne wykonanie poprzedziłam specjalistycznymi badaniami określającymi
skład malatury oraz masę garncarską, co jak się okazało miało wpływ na sposób formowania
niektórych naczyń. Uzyskanie mono- i polichromatycznej czy srebrzystej ceramiki wymagało
znacznej wiedzy z zakresu posługiwania się ogniem oraz budową specjalnych pieców. Z owego okresu z terenu Polski praktycznie nie znamy pieców do wypalania ceramiki, dlatego też
w ich odtworzeniu potrzebne było posługiwanie się analogiami z innych czasów i miejsc oraz
wykonanie licznych eksperymentów w budowaniu pieców i wypalaniu. Połączenie wielu dziedzin
nauki oraz przeprowadzenie doświadczeń sprawdzających stawiane hipotezy przynosi pozytywne rezultaty. Niemniej jednak nie wszystko udało się osiągnąć, dlatego też nadal jest wiele do
zrobienia.
Nieoceniona w moich poszukiwaniach okazała się styczność z pracownikami, studentami, artystami działającymi w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Przez kilka lat uczęszczałam
na zajęcia dydaktyczne, gdzie mogłam uzyskać znaczną wiedze i trochę doświadczenia. Dopełnieniem etapu odtwarzania procesu garncarskiego okazało się uczestnictwo w organizowanym
przez ASP Festiwalu Wysokich Temperatur. Do tego wydarzenia zaprosiłam grupę studentów
oraz absolwentów Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz także Instytutu Prahistorii UAM w Poznaniu zajmująca się odtwarzaniem i rekonstrukcją pradziejowych i średniowiecznych technik garncarskich. Dzięki uczestnictwu mieliśmy do dyspozycji potrzebne materiały, urządzenia, a co bardzo ważne wiedzę i doświadczenia artystów, którzy na co dzień zmagają
się z możliwościami i magią ognia w procesie twórczym z takimi tworzywami jak metal, szkło
czy ceramika. Odtworzyliśmy procesy technologiczne z I tys. p.n.e., które opierają się przede
wszystkim na wykorzystaniu żywiołu ognia, a były związane z garncarstwem. Do tego celu posłużyły nam narzędzia i urządzenia wiernie zrekonstruowane na podstawie ich odpowiedników
pochodzących z badań wykopaliskowych. Udało nam się wykonać naczynia o różnych formach,
figurki ludzkie i zwierzęce nawiązujące do różnych okresów chronologicznych i pochodzące
z różnych obszarów geograficznych, wykonanych w różnych technikach. Każde uczestnictwo
wiązało się z budową pieca jamowego, jednokomorowego przykrytego kopułą oraz przeprowadzeniem wypału. Ogień to żywioł, który trudno jest ujarzmić, nam udało się to chociaż trochę,
dzięki czemu wypaliliśmy swoje prace.
W roku 2015 nasze działania zostały poszerzone o odlewnictwo brązu. Zostały wykonane formy
z gliny oraz ze współczesnych materiałów formierskich. Z powodzeniem udało się wykonać palenisko, wytopić brąz przy użyciu technik oraz rekonstrukcji narzędzi pradziejowych oraz wykonać odlewy i otrzymać pożądane przedmioty. Odtwarzając sposoby produkcji i posługiwania się
wyrobami z brązu i gliny można zbliżyć się do zrozumienia ówczesnych społeczności, a także nas
samych, gdyż nadal we współczesnym świecie surowce te są wszechobecnie wykorzystywane.
Współpraca z artystami, działanie w grupie ludzi o różnych doświadczeniach było dla mnie
bardzo pouczające, szczególnie, kiedy samodzielnie od początku do końca bierze się udział
w procesie produkcyjnym, procesie tworzenia rzeczy. Działania artystyczne pozwoliły spojrzeć
na ceramikę w zupełnie inny sposób. Dzięki temu udało mi się wprowadzić do archeologii wiele
zagadnień wcześniej nieporuszanych lub zaniedbywanych.
87
CERAMICS / DAGMARA ŁACIAK
Archaeologist on fire experiences with ceramics
Ceramics is an inseparable element of archeology. It is the most commonly encountered kind
of remains found on archeological sites and thus is the material proof of the existence and activity of human beings. Therefore, it constitutes the primary and sometimes the only source of
knowledge about them. On the basis of clay products it is possible to assess age and place the
past event in time and space.
Unquestionably, some objects are now works of art for us, showing a huge artistic value because of the remote past when they were used, their high quality of craft and beauty of their
form. However, not all that is now considered an artistic value has always been perceived as
such. Metallurgical or pottery objects were supposed to meet the primary needs of people.
Nevertheless, some ceramic forms, bronze objects, and most of all their ornamentation had
a deep symbolic and communicative meaning which expressed different ideas connected with
the sacred and the profane. But it was always about meeting particular aims.
Actions and activities that artists take in their creative work have references in the past, as
some techniques of producing things were known earlier. We know it from the research conducted by archeologists, their detective and painstaking work. They have the material products
of human work coming from digs and to explain the function and meaning they use ancient and
medieval written sources, analogies coming from the field of ethnology or cultural anthropology. Experiments are also conducted in order to prove the proposed hypothesis based on the
collected data.
My interests focus on ceramics, but I am especially interested in multi-coloured and silvery
ceramics coming from the area of southwestern Poland used between 700 and 450 BC. Some
items seem most similar to ceramics coming from the world of Mediterranean ancient culture.
Influences from these lands can provide the explanation for borrowing the idea of painting
ceramics. Nevertheless, it was the time when neither before nor later was on our land such
a bloom of ceramic craft using natural ingredients. However, it was local ceramics, which is
indicated by the continuation in the use of certain forms of vessels and some of the ornaments.
The admiration of ornaments and colours that make these ceramics really stand out encouraged archeologists to find out how it was produced. I supposed that the advanced technological
process which could be equal to painted ceramics from ancient Greece, so well known in classical archeology, was not accidental and had connections with symbolism and beliefs of the time.
88
I wanted to reconstruct this process of forming, painting and firing. I preceded my practical
experiments with analyzing the composition of paints and pottery mass, which as it turned out
had an influence on how some ware was formed. Gaining mono and polychromatic or silvery
ceramics required vast knowledge of work with fire and building special kilns. From the terrain
of Poland during that period we do not know of any ceramic kilns, that is why to reconstruct
them it was necessary to use the analogies from other times and places and to do experiments
with building kilns and firing them. Combining different fields of science and conducting experiments to check the posed hypothesis brings positive results (Il. 1 and 2). However, not all was
achieved and there is still a lot to do.
For my research, contact with teachers, students and artists working at the Academy of Art
and Design in Wrocław turned out to be invaluable. For a few years I attended courses where
I could gain vast knowledge and a little experience. The complement of this level of reconstructing the pottery process was the participation in Festival of High Temperatures organized
at the Academy. For this event I had invited a group of students and graduates of Institute of
Geology at Wrocław University and Institute of Prehistory at Adam Mickiewicz University in
Poznań who work on reconstructing of prehistoric and medieval pottery techniques. Here, we
were provided with the necessary materials and equipment. More importantly, we were provided with the knowledge and experience of artists who on daily basis deal with fire in the creative
process and materials like metal, glass or ceramics. We managed to reconstruct technological
processes from 1000 BC that relied mainly on using the element of fire and were connected
with pottery. In order to do so, we used tools and equipment accurately reconstructed following
their counterparts coming from the archeological research. We created vessels of different
shapes, human and animal figures referring to different chronological periods and coming from
different geographical regions, made in different techniques. Each participation was connected
with building a one-chamber pit kiln, covered with a dome and firing it. Fire is the element that
is difficult to control, but we managed at least a little bit and we fired our works. (Il. 3 and 4).
In 2015, we extended our activity to bronze casting. Moulds were made from clay and contemporary moulding materials. With the use of prehistoric techniques and reconstructed tools, we succeeded in making the hearth, melting bronze, made casts and achieved the desired
objects. Reconstructing the ways of production and usage of bronze and clay objects gives the
opportunity to get closer to understanding communities of that time and the present, as these
materials are commonly used nowadays.
Cooperation with artists, working in a group of people with different experience, was very instructive for me. I was taking part in the whole process of producing and creating objects from
the beginning to the end. Artistic activity let me look at ceramics from a completely different
angle. Thanks to this method, I was able to introduce a great deal of new or neglected issues to
archeology.
89
90
Wrocławski wschód słońca
Wroclaw Sunrise
91
92
93
METAL / ANDY GRIFFITHS
Wrocławski
wschód słońca
Zapraszano mnie na Festiwal Wysokich Temperatur przez ostatnie trzy lata, ale niestety nie mogłem wziąć w nim udziału
w związku ze zobowiązaniami w pracy. W tym roku udało mi się w końcu przyjechać i spotkać Michała Staszczaka i jego
studentów z katedry rzeźby wrocławskiej ASP. Pracuję z gorącym metalem od czasu studiów w Central School of Art w
Londynie, gdzie do mojego dyplomu w 1980 roku uczyłem się odlewania brązu u Aba Abercrombiego, dla którego później
pracowałem w odlewni A&A Fine Art Foundry w Londynie. Miałem wtedy okazję współpracować również z artystami
takimi jak Barry Flannagan i A R Penke.
Na początku lat osiemdziesiątych zacząłem wykładać w Carmathen School of Art, kontynuując tamtejszą tradycję odlewania brązu. Jednak dopiero dziesięć lat temu, kiedy asystowałem walijskiemu artyście Matthew Tomalinowi, który pracuje
prawie wyłącznie w płynnym żeliwie, odkryłem możliwość używania samodzielnie zbudowanych pieców do wytopu żeliwa
- cupoli. W ciągu roku z pomocą studentów i pracowników Carmathen zbudowałem pierwszy piec i dzięki temu mogliśmy
odlewać żeliwo na międzynarodowej konferencji lanego żeliwa. Potencjał żeliwa i jego spektakularną naturę jako elementu performance’u odkryłem podczas wypału pieca „patykowego” George’a Beasleya na 5. Międzynarodowej Konferencji
Lanego Żeliwa.
Kiedy zostałem zaproszony do wzięcia udziału w Festiwalu, byłem zaintrygowany faktem, że muszę zaprojektować performance nie znając dokładnie miejsca wydarzenia, skali festiwalu i dostępności materiałów. Później musiałem sporządzić listę
potrzebnych materiałów, więc szkicowałem i planowałem pokaz najdokładniej jak się dało, zostawiając pewien margines na
dokonanie ewentualnych zmian we Wrocławiu. Pracuję z grupą studentów, którzy regularnie biorą ze mną udział w pokazach odlewania żeliwa i chętnie zgodzili się przyjechać ze mną do Polski. A wsparcie było mi potrzebne, jako że planowana
wielkość pracy wymagała wlania w nią 100 kilogramów żeliwa. Wiedziałem, że mogę polegać na swojej drużynie tak, aby
całość przebiegła bezpiecznie i sprawnie.
Przez ostatnie dziesięć lat wziąłem udział w różnych performance’ach z wykorzystaniem płynnego żeliwa w Zjednoczonym
Królestwie i za granicą, i wiedziałem dokładnie, które elementy będą ważne przy moim pokazie. Przede wszystkim całość
powinna być ukończona w ramach jednego spustu z pieca, tak aby od początku do końca istniało poczucie natychmiastowej
narracji bez powtarzania pewnych procedur. „Prologiem” było powolne opuszczanie stalowego szkieletu do formy i załadowanie pieca. Początkiem właściwego performance’u był moment, kiedy żeliwo zostało uwolnione z pieca i wlane do formy
za pomocą „promienia”. To doprowadziło do głównego i wybuchowego momentu przedstawienia, czyli finału, którym było
94
wzniesienie słońca w stronę ciemniejącego nieba. Był to jednocześnie dramatyczny i symboliczny moment w przeddzień
letniego przesilenia oraz moment powstania pracy, która po całym akcie performatywnym przetrwa jako dzieło sztuki. Jako
były wokalista zespołu punkrockowego z późnych lat siedemdziesiątych, traktuję krótki wybuchowy performance z użyciem
płynnego żeliwa jak trzyminutowe, bardzo energetyczne piosenki podczas występów na scenie; obydwa pełne tej samej
energii i niebezpieczeństwa/ryzyka.
Wyprodukowanie płynnego metalu i wlanie go do formy podczas performance’u nie stanowiło potencjalnego problemu,
jako że w Carmathen School of Art mamy dziesięcioletnie doświadczenie w tej kwestii, a piec tej nocy był obsługiwany
przez Jamesa Wade’a, który znał dobrze ten typ pieca i obiecał nam prawdziwie gorący metal (i taki był!). Dochodziła jednak
kwestia ciężaru, równowagi, przepływu metalu i potencjalnie wybuchowych interakcji z drewnem i zimną ramą stalową. To
był największy performance jaki przygotowywałem i z założenia był ambitny, w związku z możliwościami jakie otrzymałem w
ramach Festiwalu. Początkowo, po wykonaniu kilku prób procedur „na sucho”, wszystko przebiegało zgodnie z planem. 100
kilo metalu, czyli tyle, ile swobodnie mogą unieść dwie osoby, zostało stopione, wlane do kadzi, a następnie do „promienia
- katapulty”. Strumień metalu popłynął wzdłuż wydrążonego w formie kanału tworząc linię ognia. W tym momencie część
metalu wylała się, zarówno na drodze przemieszczania się metalu z promienia do właściwej formy, jak i z powodu prędkości
jego przepływu. Zgodnie z przewidywaniami tylko niewielka ilość metalu rozprysła się w zetknięciu z drewnianą formą, ale
ilość wcześniej utraconego metalu okazała się niestety krytyczna. Kiedy ustaliłem, że metal zastygł i zacząłem podnosić
konstrukcję , po kilku centymetrach stało się dla mnie oczywiste, że stalowa konstrukcja nie umocowała się właściwie we
wlanym żeliwie. Rozgrzany do czerwoności metal zaczął się łamać i deformować. Mimo to kontynuowałem powolne podnoszenie go ku górze, a to co wzeszło na nocnym niebie było raczej „feniksem” niż „słońcem”.
Miałem nadzieję pozostawić „słońce” na szczycie drewnianego promienia w ogrodzie ASP jako stały obiekt i pamiątkę
całego wydarzenia, ale w związku z nie połączeniem się poszczególnych części instalacji, elementy żeliwne wróciły ze mną
do Walii, gdzie zostaną połączone ze sobą w finalny obiekt „Wrocławski Wschód Słońca” - 95 kilo żeliwa, które po wlaniu do
reaktywnej formy, ujawnia na swojej powierzchni wybuchowe okoliczności swojego powstania. Pomysł wlewania żeliwa do
formy w ten właśnie sposób, a następnie podnoszenie jej do góry, kiedy metal już zastygnie, ale jeszcze świeci, jest czymś
co będę kontynuował w moich działaniach twórczych, ponieważ myślę, że dobrze pokazuje naturę transformacji, która jest
nieodłączną częścią pracy z płynnym metalem i zawiera w sobie wszystko, co uważam za ekscytujące w performancach z
wykorzystaniem płynnego żeliwa.
95
METAL / ANDY GRIFFITHS
Wroclaw Sunrise
I have been invited to the Festival of High Temperatures for the last three years but have been unable to come due to
clashes with work, but this year I was finally let out to play and finally met Michal Staszczak and his students and got to
work in the sculpture department of the Academy of Fine Art.
I have worked with hot metal since studying at Central School of Art, London for my degree in the 1980’s, where I was
taught bronze casting by Ab Abercrombie and later worked for him at A&A Fine Art Foundry in London working with
artists like Barry Flannagan and A R Penke. In the early nineties I started lecturing at Carmarthen School of Art continuing its tradition of bronze casting.
It was only ten years ago that I became aware of the possibility of running self made cupolas to produce cast iron through
assisting Matthew Tomalin an artist from Wales who works almost solely in Iron on one of his pours. Within a year I had built
my first furnace with staff and students at Carmarthen and we were pouring iron at an international cast iron conference.
It was in the 5th International Conference on Contemporary Cast Iron Art that I saw my first ‘performance’ using cast
iron, a stick furnace by George Beasley that introduced me to the spectacular nature of using iron as a performative
medium.
What was intriguing was that once Michal had asked me to attend the festival I then had to design a performance with no
knowledge of the placing of the event, the scale of the festival or the availability of materials. I then had to order materials
to be ready for when I arrived so through drawing and discussion I tried to work out the event as much as possible while
leaving room for changes when I got to Wroclaw. I have a team of students who regularly pour with me and know how
I operate and they all jumped at the chance to come to the festival and take part, this gave me another means of control
as the scale of the work meant we had to pour 100 kilos of iron, I knew I could depend on my crew to work with me safely
and understand my instructions.
Having watched and participated in molten iron performances in the UK and abroad for the last ten years there where
several things that where important to me in the work; it had to be completed with just one tap of the furnace so that from
beginning to end there was a to be a sense of immediate narrative with no repetition of procedures. The ‘prologue’ was the
slow lowering of the steel skeletal former into the mould and the charging of the furnace. The start of the performance
proper was the moment metal was received from the furnace, then the metal being poured into the mould via the beam
resulting in the main performative and explosive element, and the finale – the raising of the ‘sun’ into the darkening sky
96
both a dramatic and symbolic act on the eve of the solstice but also the production of a final piece of work which exists
after the performative event as a piece of sculpture. As a former performer in a punk band in the late 1970’s the three-minute high-energy songs performed on stage have now become short explosive performances with molten cast iron,
filled with the same sense of energy and sense of danger.
The production of molten iron and pouring it into a mould for the performance was never going to be the problem, as the
sculpture department at the Art School in Carmarthen has now had nearly ten years experience of this metal and the
furnace on the night was being run by James Wade who was used to the type of furnace being used and promised super hot
metal (it was!); the issue would be one of weight, balance, flow and the potentially explosive interaction with the wood and
cold steel frame. This was the largest scale performance piece I have produced in iron and was deliberately highly ambitious
due to the opportunity provided by the Festival in Wroclaw.
Initially all proceeded smoothly following a number of procedural rehearsals. Just over 100kg of iron (as much as two
people can carry safely) was melted, tapped into a ladle and poured into a receiving cup carved into the ‘trebuchet’ beam.
A stream of metal proceeded to run down the carved channel into the mould creating a line of fire. At this point some
metal was spilt both in the transition from beam to mould and because of the speed of flow it meant some more metal
overshot the mould. As predicted only a very small amount of metal was shot into the air as a result of the combusting
wood. However, the amount lost was critical as, when I determined that the metal was solid and initiated the lift, it became
obvious after just a few centimetres that the steel structural web was not properly encapsulated in the cast iron. Red hot
metal started to break and deform. But I continued with the slow lift and what arose into the night sky was not a new
‘sun’ but a ‘phoenix’.
I had hoped to leave the ‘sun’ at the top of its beam in the sculpture garden at the Academy in Wroclaw as a permanent
work and reminder of the event, however as some parts failed to become encapsulated in the steel former the iron has
now been shipped back to Wales where it is being fitted together to make a final piece ‘Wroclaw Sunrise’, 95 kilos of iron
which because of being poured into a reactive mould shows in its surface the explosive nature of its creation. The idea of
lowering a form into a reactive mould to be poured and raised while glowing and just solid is something I will continue to
develop as I feel it speaks about the transformative nature of metal and encapsulates everything I think is exciting about
performative iron pours.
97
98
Taniec
The Dance
99
100
101
METAL / JAMES WADE
Taniec
Główną dziedziną sztuki, którą się zajmuję, jest rzeźba. Dlatego zdaje mi się trochę dziwne nazywać siebie artystą krajobrazu. Jednak to krajobraz jest czymś, co mnie inspiruje. Obserwowanie tego, w jaki sposób wchodzimy w interakcję
z obszarem, w którym funkcjonujemy, może być holistyczne w takim sensie, że stajemy się jednością z naszym środowiskiem. Możemy również być na tyle przyzwyczajeni do tego, co nas otacza, że tracimy z oczu całe jego piękno. Tradycyjnie
artyści starali się uchwycić ideę krajobrazu za pomocą rysunku, malarstwa i fotografii metodą odwzorowania. Jednakże
w rzeźbie napotykamy na twórcze wyzwanie wynikające z chęci przekazania zarówno intymnej relacji z krajobrazem, jak
i ogromnego rozmiaru przedstawianego terenu w postaci obiektu trójwymiarowego.
Skala zdaje się być największym wyzwaniem, jak również opisowe aspekty tej relacji z przestrzenią. Na podstawie moich
obserwacji obecność człowieka w krajobrazie jest widoczna poprzez architekturę i rolnictwo. Z twórczej perspektywy bardziej interesują mnie pragmatyczne aspekty rolnictwa i przemysłu w kontekście topografii. Wykorzystując w pracy płynne
metale, udało mi się odnaleźć grupę materiałów, które mogą właściwie opisywać te miejsca. Metale pochodzą z ziemi i są
materiałem przez wieki wykorzystywanym i modyfikowanym, tak aby sprostać naszym potrzebom. Metale lane mogą być
nieskończenie przetwarzane i dają mi możliwość uchwycenia płynnej natury krajobrazu.
Każdy metal, który używam, nadaje kontekst formom. Mamy pewne utrwalone skojarzenia dotyczące użycia i znaczenia
poszczególnych materiałów. Ołów jest wykorzystywany do celów praktycznych. Jest miękki i łatwo się go formuje, ale
również jest toksyczny. Brąz wiąże się z tradycją i z pewną wartością. Mosiądz jest podobny do brązu, ale bardziej użytkowy.
Aluminium kojarzy się z ideą czystej funkcjonalności, ale jest zimne i przemysłowe. Żeliwo jest jednak postrzegane jako
najbardziej użytkowe ze wszystkich metali i dla mnie ma w sobie najwięcej esencji ziemi. W moich rzeźbach świadomie
dobieram metale opierając się na skojarzeniach i kontekstach, które się z nimi łączą.
Żeby wyrzeźbić zróżnicowane cechy danego krajobrazu, używam różnych tradycyjnych i nietradycyjnych sposobów tworzenia modeli (patterns). Model może zostać później zaformowany na różne sposoby np. w zależności od docelowego
metalu, z którego ma zostać wykonana rzeźba. Odtwarzając elementy architektoniczne, wykorzystuję tradycyjne metody
kształtowania nieelastycznych materiałów takich jak drewno. Glinę i wosk używam do bardziej plastycznych powierzchni,
aby nadać im fakturę. Jednak te materiały nie zawsze pozwalają uchwycić poetycki aspekt falującego krajobrazu. Dla tego
102
typu krajobrazu szyję grube płócienne worki z moich starych spodni roboczych. Kiedy wypełniam je piaskiem, mogę osiągnąć płynny, organiczny charakter danego środowiska. Obecnie zacząłem również wykorzystywać procesy cyfrowe, takie
jak druk 3D. Powierzchnie modeli wykonanych z jego pomocą, dodatkowo modeluję za pomocą gliny i wosku lub materiałów organicznych. Cyfrowe elementy tworzą tym samym formę szkieletu dla danego modelu.
Różne sposoby tworzenia modeli wymagają później wielu skomplikowanych etapów podczas formowania pod odlewy z metalu. Podczas formowania na mułek formierski, model musi zostać usunięty tak, aby pozostała po nim tylko odciśnięta pusta
przestrzeń, w którą następnie zostanie wlany płynny metal. Taka forma musi być stworzona z wielu elementów i wymaga
odnalezienia linii podziału na powierzchni modelu. Dla mnie jest to zawsze ambitna, ale przyjemna zagadka do rozwiązania.
Proces odnajdywania tych linii wymaga jednak cierpliwości i obserwacji.
Odlewanie z żeliwa jest działaniem społecznym. Jest prawie niemożliwym przejść przez ten proces samemu. Aspekt współpracy podczas tworzenia form, przygotowywania wsadów do pieca i drużynowa praca podczas wlewania płynnego żeliwa do
form staje się swojego rodzaju tańcem. Kiedy proces zachodzi bezpiecznie, w jedności, harmonii, może być nawet baletem.
Techniki odlewnicze w dużej części wymagają topienia wcześniej przygotowanych sztabek oczyszczonych metali o ustalonym składzie. Ale żeliwo ma w sobie właściwości przemiany. Jest jakaś tajemnica w procesie jego topienia, coś bliskiego
siłom alchemii. Bierzemy fragmenty żeliwnych przedmiotów, które kiedyś pełniły jakąś funkcję. Wyrzucone kaloryfery,
wanny i części samochodów przechodzą transformację z pomocą ognia. Z połączenia ognia z baletem drużyny odlewniczej,
metal w magiczny sposób odradza się w postaci dzieła sztuki.
To jest właśnie poezja żeliwa.
Zatańczymy?
103
METAL / JAMES WADE
The Dance
Given that my primary work is in sculpture, it seems odd to describe myself as a landscape artist. Yet the landscape is what
inspires me. Observing the way in which we interact with the land can be holistic in such a way that we become one with
our environment. We can also take our surroundings for granted and lose sight of the beauty of the spaces in which we live.
Traditionally, artists capture these ideas of land in drawing, painting, and photography as facsimiles. But in sculpture, there
is a creative challenge to represent the intimacy and the vast expanse of land as a three-dimensional object.
Scale seems to be the most challenging and descriptive aspects of this relationship of space. In my observation, the presence of man in the landscape is seen in architecture and agriculture. Creatively I am drawn to the pragmatic aspects of
agriculture and industry within topography. Through the use of cast metals, I have found a group of materials with a voice
to describe these spaces. Metals are of the earth, processed elements that have been manipulated throughout the ages to
suit our needs. Cast metals are infinitely moldable and allow me to capture the fluid nature of the land.
Each metal that I use also brings context to the forms. We have preconceptions of the use and meanings of these materials.
Lead is utilitarian. It is soft and easily formed, but it is also toxic. Bronze has a sense of tradition and preciousness. Brass is
similar to bronze but more pragmatic. Aluminum brings the idea of pure function, but it is cold and industrial. Iron is the
most reads as the most utilitarian of all, and for me has the greatest essence of the earth. In my sculpture, I consciously
choose the metals based on these associations and contexts we have with the material.
To sculpt the varying characteristics of the land, I use a wide variety of traditional and non-traditional patternmaking. The
pattern is the original model of the sculpture. This form can be moulded in different processes to achieve the final object in
cast metal. I utilize traditional methods shaping rigid materials such as wood to create architectural representations. Clay
and wax are used for more plastic surfaces to achieve texture. But these materials do not always capture the poetic aspect
of the rolling landscape. For this type of pattern I sew heavy canvass bags from my worn work trousers. When filled with
sand, this allows me to achieve the fluid organic nature of the environment. Digital processes are now entering my work
through 3D printing. I surface these models with clay and wax and organic materials, using the digitally manufactured as
armatures in patternmaking.
104
These approaches to creating models establish increasingly more difficult steps in mouldmaking. In the sand moulding
process, the model must be removed in order to leave the hollow impression of the form to be filled with molten metal.
The mould must be created in complex parts requiring locating lines of division across the surface of the model. For me this
is a rewarding and challenging puzzle to solve. This process of finding these parting lines requires patience and observation.
Casting of iron is a communal activity. It is nearly impossible to complete this process alone. The collaborative aspect
of mouldmaking, preparing charges to feed the furnace, and the teamwork required to pour the molten metal becomes
a dance. When the process is performed safely together, in unison, in harmony, it can be a ballet.
Foundry techniques for the most part require melting pre-processed ingots of purified and alloyed metals. But iron is
transformative. There is a mystery to the process, something nearing the powers of alchemy. We take shards of cast iron
objects that were once functional. Discarded steam radiators, bathtubs and automobile parts are transformed by fire. The
fire combines with the ballet of the crew and the metal is magically resurrected as a work of art.
This is the poetry of iron.
Shall we dance?
105
106
Mikro-raku
Micro-raku
107
108
109
CERAMIKA /MICHAL KUŠÍK
Mikro-raku
Pomysł Mikro-raku zrodził się w czasie, kiedy nauczałem w Katedrze Ceramiki w Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie.
Chciałem umożliwić studentom tworzenie ceramiki w dowolnym miejscu, szczególnie tam, gdzie jest to prawie niemożliwe
z kilku powodów – z braku dostępu do warsztatu ceramicznego, z braku czasu i zapału do robienia ceramiki etc. Dlatego zrobiłem zabawny, zminiaturyzowany warsztat ceramiczny pozwalający na realizowanie prac w technice raku, który w całości
może zostać zapakowany do małej walizki. Zwykłem nosić tę walizkę na różne wydarzenia studenckie – pobyty plenerowe
czy spotkania towarzyskie. Idealnym środowiskiem dla Mikro-raku może być pub, gdzie cały warsztat mieści się na stole,
a ludzie mogą używać „narzędzi”, które mają w zasięgu ręki - tytoniu z papierosów lub liści herbaty do przeprowadzenia
redukcji, kieliszka wina (wody, piwa, herbaty...) jako wiadra do schłodzenia gorących dzieł itd.
Cały proces ceramiczny jest możliwy do przeprowadzenia w mniej niż dwie godziny (lepienie, suszenie, szkliwienie, wypał).
Istnieje tylko jedno ograniczenie: rozmiar realizowanego obiektu. W technice Mikro-raku typowym maksymalnym rozmiarem pracy jest 1 centymetr sześcienny. To ograniczenie ma również swoje dobre strony – pozwala na szybkie schnięcie
pracy, umieszczenie w miniaturowym piecu i szybki wypał.
Na Mikro-raku składają się dwa zwyczajne małe palniki domowej roboty, które są napełnione gazem do zapalniczek. Wielkość pieca zależy od ich rozmiaru i ilości ciepła, jaką mogą wytworzyć. Mój pierwszy mikro-piec zrobiłem z pustej puszki,
którą wypełniłem watą ceramiczną. Wewnętrzna pojemność pieca ma około 15 centymetrów sześciennych, a proces wypału
trwa pół godziny z maksymalną osiągniętą temperaturą 950ºC.
W technice mikro-raku, pomijając zabawny rozmiar, można stworzyć poważne ceramiczne prace, począwszy od kolczyków,
skończywszy na miniaturowych dziełach sztuki. Mikro-raku to skala, ludzka wyobraźnia i dużo zabawy.
Podczas mojego pobyty na Festiwalu Wysokich Temperatur przeprowadziłem interaktywne warsztaty, w których wszyscy
goście mogli wziąć udział. Pośród wszystkich ciekawych projektów podczas festiwalu, mały warsztat Mikro-Raku odwiedziły
tłumy festiwalowych gości zauroczonych tworzeniem swoich własnych mini-dzieł tą techniką.
110
CERAMICS / MICHAL KUŠÍK
Micro-raku
The original idea of Micro-raku was created during my teaching in the Ceramic department in the Academy of Fine Arts
in Bratislava. I wanted to allow students to create ceramics almost everywhere, especially in places where it is almost
impossible for several reasons – no accessible ceramic workshop, not enough time, also not enough desire to do ceramics,
etc. So I made a funny miniaturized ceramic workshop for making raku technique which can whole be packed in one small
briefcase. I used to carry this briefcase for some student events for example open air stays or some leisure activities. The
perfect environment for Micro-raku can be in the pub where all the workshop can fit on a table and the people can use
already situated “tools” as a tobacco from cigarettes or tea leaves for making reduction, cup of wine (water, beer, tea...) as
a bucket for cooling down the hot pieces and so on.
It is possible to carry out the whole ceramic process in less than two hours (shaping, drying, glazing, firing). There is only
one limitation: the size of the created ceramic pieces. It is typical for the Micro-raku technique where the maximum size
of the piece should not be more than 1 cubic centimetre. But this restriction in size, on the other hand, enables fast drying,
fitting into the dwarfed kiln and a fast firing as well.
The Micro-raku itself is based on two common small DIY burners which are filled by gas for cigarette lighters. Their size
and output of heat determines the size of a kiln. My first micro-kiln I made from an empty tin which I filled with fibre insulation. The inner volume of the kiln is approx. 15 cubic centimetres and the firing process takes half an hour up to 950°C.
In Micro-raku technique, despite of its ridiculous size, it is possible to create serious ceramic outputs from earrings up to
diminutive fine art. Micro-raku is about the scale, human imagination and fun.
During my stay in Festival of High Temperatures I made an interactive workshop of Micro-raku where all of guests could
take part. Among all other nice big projects on the festival, the small Micro-raku workshop made itself visible by the crowd
of people captivated by creating their own “micro-raku” pieces.
111
112
Ceremonia parzenia herbaty
Tea ceremony
113
114
Mirrorman
115
116
Empty
Bowls
117
118
Piec chlebowy
Bread Oven
119
Konferencja „Wokół ognia”
Conference „Around the Fire”
120
Podziękowania
Thanks
Pragniemy serdecznie podziękować
wszystkim osobom zaangażowanym
w organizację 8. Festiwalu Wysokich
Temperatur, a w szczególności:
We would like to thank all people involved
in oranization of 8. Festival of High
Temperatures, in particular:
Kuratorom sekcji, pracownikom naukowym,
technicznym i administracyjnym Akademii
Sztuk Pięknych we Wrocławiu
Curators of sections, teachers and students
of the Eugeniusz Geppert Academy of Art
and Design in Wrocław
oraz
and
Kamie Wróbel, Pawłowi Kowalskiemu, Annie Gibasiewicz, Agnieszce Bar,
Karolinie Wiśniewskiej, Matyldzie Goś-Staszczak,
Jakubowi Biewaldowi, Elżbiecie Bigos, Ewelinie Birut, Weronice Chutkowskiej, Natalii Dzidowskiej, Sarze Głąb,
Karolinie Gorczyńskiej, Iwonie Iwanickiej, Annie Jakiele, Karolinie Kamińskiej, Karolinie Kasińskiej, Marcie Keler,
Marcie Kopec, Natalii Kowalczuk, Adamowi Kowalczykowi, Katarzynie Kowalskiej, Joannie Kozłowskiej,
Dominice Kulczyńskiej, Radosławowi Kuźbikowi, Milenie Lubach, Zofii Lubienieckiej, Joannie Ludwickiej,
Adamowi Makowczenko, Agacie Marcinkowskiej, Angelice Markowskiej, Mariuszowi Maślance, Paulinie Matusik,
Katarzynie Miściur, Jagodzie Mizerce, Barbarze Mrożek, Kamilowi Nowakowi, Barbarze Nycz, Aleksandrze Ossowskiej,
Magdalenie Pajer, Marcie Pazdur, Adamowi Pyzik, Katarzynie Rutkowskiej, Cristinie Santos, Martynie Sienkiewicz,
Paulinie Skwarskiej, Monice Sochańskiej, Katarzynie Sokołowskiej, Agacie Środzie, Zuzannie Szymczak, Ewelinie Turkot,
Magdalenie Wojciechowskiej, Sylwii Zabłockiej, Marcie Brydziak, Dominice Dubaniewicz, Małgorzacie Maternik,
Mateuszowi Peringerowi, Joannie Przybyle, Martynie Rychlik, Zuzannie Sierocińskiej, Karolinie Smulskiej, Wiktorii Sneli,
Agnieszce Żmudko, Joannie Józefowskiej, Annie Lasoń, Małgorzacie Mitce, Joannie Muzyce, Jagodzie Nowak,
Pawłowi Palewiczowi, Danielowi Bąkowi, Annie Bladej, Annie Frączek, Karolinie Gajdzie, Agacie Górskiej,
Karolinie Gorzędowskiej, Bartkowi Guzowi, Agacie Kapiczyńskiej, Danielowi Kotowiczowi, Magdalenie Kowalewskiej,
Mariannie Lisieckiej, Malwinie Łukasiewicz, Martynie Muth, Kamilowi Niewińskiemu, Jakubowi Olesiowi,
Paulinie Stokowskiej, Alicji Wałaszek, Kamilowi Wiktorowi, Magdalenie Wodarczyk, Barbarze Żłobińskiej,
Agnieszce Ilnickiej, Adamowi Klimkiewiczowi, Annie Majchrzak, Agacie Sławińskiej, Bogusławie Kurzei,
Jerzemu Korniakowi, Joannie Wróbel, Katharinie Jankowski, Maciejowi Grudzińskiemu, Mateuszowi Mareckiemu,
Michałowi Romanowi, Piotrowi Wawrzyniakowi, Marii Zienkiewicz, Natalii Jaworskiej, Natalii Wojtuń, Paulinie Król,
Wiesławie Gątkiewicz, Zosi Grzybowskiej, Annie Nawalaniec, Piotrowi Mońce, Monice Hibner-Mońce, FabLab Kielce,
Januszowi Wójcikowi, Pawłowi Rokicie, Michałowi Czarnemu, Oskarowi Kucharzewskiemu, Marii Grzybek,
uczniom Zespołu Szkół Plastycznych we Wrocławiu oraz studentom Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku,
Szkole Ceramiki Ceramiq, Restauracji Baszta.
121
REDAKCJA KATALOGU / CATALOGUE EDITED BY
Matylda Goś-Staszczak, Michał Staszczak
FOTOGRAFIE / PHOTOS
Magdalena Wodarczyk, Justyna Filar, Dawid Biernat, Piotr Olejarz, Michał Staszczak
PROJEKT KATALOGU / CATALOGUE DESIGN
Karolina Maria Wiśniewska
ISBN: 978-83-64419-68-3
WWW. FESTIWALWYSOKICHTEMPERATUR.PL
ORGANIZATOR / ORGANISER
PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ / PROJECT FINANCED BY
Projekt współfinansowany przez Miasto Wrocław. Zadanie dofinansowane ze środków finansowych Ministerstwa Kultury
i Dziedzictwa Narodowego. / The City of Wrocław and The Ministry of Culture and National Heritage (Poland)
WSPÓŁPRACA / COOPERATION:
SPONSORZY / SPONSORING
PATRONI MEDIALNI / PATRONAGE
123
124