Z czym się je seminarium? - Parafia św. Andrzeja Boboli – w

Z czym się je seminarium?
Zasadnicze przygotowanie do przyjęcia sakramentu kapłaństwa odbywa się w seminarium duchownym.
Jako instytucja, jest ono ze swej istoty ukierunkowane na przygotowywanie młodych ludzi do podjęcia
pracy duszpasterskiej. Dokumenty Kościoła mówią o czterech płaszczyznach, na których to
przygotowanie ma się odbywać. Nazywa się je formacją intelektualną, duchową, pastoralną i ludzką.
Pierwsza z wymienionych odnosi się głównie do zdobywania przez przyszłego księdza odpowiedniego
zasobu wiedzy. Stąd sześcioletni pobyt w seminarium ściśle związany jest z ukończeniem studiów
wyższych. Przez dwa pierwsze lata wykłada się alumnom filozofię a przez kolejne cztery - teologię. W tym
czasie, jak na każdej innej uczelni wyższej, chodzimy na wykłady i inne zajęcia, zdajemy kolokwia,
egzaminy itd. Ukończenie studiów związane jest także z napisaniem i obroną pracy magisterskiej z
dziedziny teologii.
Druga z wymienionych formacji, formacja duchowa, obejmuje przygotowanie przyszłego kapłana w
zakresie jego kontaktu z Bogiem. W przyszłości ma stać się "duchownym", a więc kimś, kto żyje z
Bogiem w ścisłym związku. Jest to wymóg konieczny, wziąwszy pod uwagę fakt, że jego podstawowym
zadaniem będzie prowadzenie ludzi do Chrystusa. Dlatego tę formację nazywa się często "sercem
formacji do kapłaństwa". Rozwój duchowy jest w dużej mierze wynikiem osobistej pracy alumna nad
sobą. W seminarium spełniamy szereg praktyk, z których najważniejsze miejsce zajmuje codzienna
Eucharystia. Do pozostałych praktyk należą wspólne modlitwy poranne i wieczorne (ich forma zmienia się
w zależności od dnia tygodnia i okresu liturgicznego), wspólne odmawianie Liturgii Godzin, Anioł Pański w
południe, rozmyślanie, lektura Pisma Świętego i dzieł mistrzów duchowości. Oprócz tego zachęca się, aby
każdy indywidualnie podejmował inne praktyki duchowe. Ważna rolę odgrywa też praktyka częstej
spowiedzi oraz kierownictwo duchowe, którym zajmują się ojcowie duchowni.
Formacja pastoralna, wymieniona przeze mnie jako trzecia, oznacza nauczenie alumna praktycznych
umiejętności duszpasterstwa. Oczywiście najlepiej jest się tego uczyć przypatrując się jak to robią inni i
próbując się swoich sił pod okiem doświadczonych kapłanów. Alumni naszego seminarium angażują się w
szereg działań duszpasterskich. Odwiedzamy ludzi chorych, ci, którzy mogą, zanoszą im Komunię św. do
domów, uczestniczymy w pracach ruchów katolickich istniejących w naszej diecezji itp. Ważnym punktem
w tej formacji jest miesięczna praktyka po ukończeniu roku V. W czasie jej trwania alumni przebywają na
parafiach i mogą zobaczyć duszpasterstwo "od kuchni".
Podstawową jednak płaszczyzną formacji jest tzw. formacja ludzka. Odnosi się ona do rozwoju
fundamentalnych cech każdego w pełni dojrzałego człowieka. Kultura osobista, umiejętność
nawiązywania relacji, współpracy z różnymi ludźmi, życia we wspólnocie, wrażliwość są z całą pewnością
tymi przymiotami charakteru, których oczekuje się od księdza w sposób szczególny. W formacji
kapłańskiej dochodzi tu jeszcze jeden ważny element, jakim jest przygotowanie kandydata do właściwego
przeżywania celibatu.
Te cztery płaszczyzny formacji są podstawowymi kierunkami, w których podąża całe wychowanie
seminaryjne. Wygląda to jednak dosyć tajemniczo. Aby mieć pełny ogląd życia alumnów należałoby
powiedzieć, jak wygląda typowy dzień z ich życia. Na wstępie trzeba zaznaczyć, że większość zajęć
kleryków regulowana jest za pomocą regulaminu. O kolejnych punktach programu informuje nas
dzwonek. Brzmi to zapewne przerażająco, ale zaręczam, można się przyzwyczaić. Rozpoczynając trzeba
też nadmienić, że alumni mieszkają w pokojach dwuosobowych, wyposażonych w łóżka, biurka i półki na
książki dla dwóch. Zazwyczaj także znajduje się w nim jakiś niewielki stolik, przy którym można wypić
kawę i przyjąć gości. Jest to jednak przejaw własnej inicjatywy kleryków. Szafy na ubrania znajdują się w
przedpokoju, który jest wspólny dla trzech sąsiadujących ze sobą pokojów. Taki trójpokojowy zestaw nosi
w seminarium nazwę kolonii.
Przejdźmy jednak do rzeczy. O godz. 5.45 rozlega się pierwszy dzwonek i alumni wstają z łóżek. Mają
teraz pół godziny na umycie się, ubranie i dojście do kaplicy, gdzie o 6.15 rozpoczynają się poranne
modlitwy połączone z rozmyślaniem. Trwa ono kolejne 30 minut, po upływie których rozpoczyna się Msza
św., odprawiana przez naszych profesorów i wychowawców. Po Mszy św. udajemy się do refektarza,
gdzie mniej więcej o 7.30 rozpoczyna się śniadanie. Po spożyciu posiłku jest jeszcze chwila, by wspólnie z
kolegami wypić szybką kawę, gdyż punktualnie o 8.00 zaczynają się wykłady. Ciągną się one do godz.
12.30. O tej porze gromadzimy się po raz drugi w kaplicy na modlitwie Anioł Pański. Po jej zakończeniu
udajemy się bezpośrednio do refektarza na smaczny obiad. Posiliwszy się, udajemy się jeszcze na krótkie
nawiedzenie najświętszego Sakramentu do kaplicy, potem zaś& No właśnie, potem jest rekreacja, czyli
hulaj dusza, można robić co się chce. No, prawie co się chce. W każdym bądź razie jest to czas, którym
dysponujemy sami. Można wtedy pograć w piłkę nożną, pójść na salę gimnastyczną (seminarium posiada
takową), wyjść na zakupy czy zwyczajnie udać się na spacer. Wolność jednak nie trwa długo, w
zależności od dnia tygodnia mamy od półtora do trzech godzin rekreacji. Wrócić należy punktualnie,gdyż
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 4 March, 2017, 12:09
po zakończeniu rekreacji (odpowiednio o 14.30, 15.00 lub 16.00 w zależności od dnia tygodnia)
rozpoczyna się studium. Tą łacińską nazwą określa się czas na naukę własną alumna, który w tym czasie
siedzi przy biurku i samodzielnie pogłębia swoją wiedzę. Niekiedy w czasie studium odbywają się także
dodatkowe zajęcia czy wykłady. Ślęcząc nad książkami musimy wytrwać do godz. 18.00, o której
zasiadamy do wspólnej kolacji. Potem jeszcze chwilka wolnego, żeby np. zażyć spaceru po seminaryjnym
ogrodzie i o 19.00 gromadzimy się w kaplicy na modlitwach wieczornych. Od tej godziny aż do rana dnia
następnego obowiązuje silentium, czyli cisza. Ma ona pomóc alumnom skupić się na Panu Bogu przed
spoczynkiem. Po modlitwach więc już nie rozmawiamy, tylko zajmujemy się własnymi sprawami, np.
lekturą Pisma Świętego. Wszystkie światła w seminarium gasną o 22 i alumni zapadają w sen, aby nabrać
sił do kolejnego dnia. Bo jutro o 5.45& no właśnie, wszystko zaczyna się od początku.
Być może niektórzy poczuli się wystraszeni tym opisem - rygor jak w koszarach. Tylko na pozór.
Seminarium to przeszło osiemdziesięciu młodych ludzi, którzy lubią śmiać się i wygłupiać (czasami), toteż
nigdy nie jest nudno. Zresztą, jeżeli ktoś chciałby lepiej poznać życie alumnów, nic nie stoi na
przeszkodzie, żeby nas odwiedził i na własne oczy przekonał się, jak się sprawy mają. Od czasu do czasu
organizujemy także dni skupienia dla młodzieży, na które serdecznie zapraszam.
diakon Marek Kowalczuk
Archidiecezjalne Wyższe Seminarium Duchowne
ul. Warszawska 46, 15-077 Białystok
tel. (085) 741-63-39, 801-31-07
Warunki przyjęcia do AWSD w Białymstoku:
- podanie o przyjęcie,
- życiorys własnoręczny napisany,
- świadectwo chrztu i bierzmowania,
- świadectwo dojrzałości,
- świadectwo moralności od Księdza Proboszcza,
- opinia Katechety,
- karta zdrowia wymagana na studia wyższe,
- 4 fotografie do legitymacji,
- kopia dowodu osobistego.
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 4 March, 2017, 12:09