Techniki kryminalistyczne

OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Nazwa modułu
Przedmioty
Techniki kryminalistyczne
Fizyczne podstawy kryminalistyki cz. 1, Fizyczne podstawy kryminalistyki cz. 2, Metody i techniki kryminalistyczne cz.1, Metody i
techniki kryminalistyczne cz.2, Ekspertyzy sądowe, Analiza wypadków samochodowych
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Instytut Fizyki (przy współpracy z IBN)
kierunek
Fizyka techniczna
specjalność
specjalizacja
Metody techniczne w kryminalistyce
semestr/y
poziom kształcenia/forma kształcenia
forma studiów
III, VI, V
SPS
stacjonarne
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Prof. V. Tomin, dr A. Galanciak, dr. R. Jaworski, mgr A. Włodarkiewicz, pracownicy IBN
Koordynator modułu
Prof. V. Tomin
Formy zajęć
Liczba godzin
N
S
(nauczyciel)
(student)
Liczba punktów ECTS
Fizyczne podstawy kryminalistyki
Wykład
Przygotowanie do egzaminu
Analiza literatury
Ćwiczenia
Analiza literatury, konsultacje
Przygotowanie do zajęć,
Przygotowanie prac domowych - projektów
Przygotowanie do zaliczenia
60
60
60
40
20
60
15
15
30
30
4
60
30
30
90
20
30
40
4
60
15
30
15
3
60
3
4
Metody i techniki kryminalistyczne
Wykład
Analiza literatury i rozwiązywanie problemów
Przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
Ćwiczenia
Przygotowanie do bieżących zajęć
Przygotowanie prac domowych - projektów
Przygotowanie do kolokwiów
40
30
4
Ekspertyzy sądowe
Wykład
Analiza literatury i rozwiązywanie problemów
Przygotowanie prac domowych – projektów, ekspertyz
Przygotowanie do egzaminu
30
Analiza wypadków samochodowych
Wykład
30
Analiza literatury i rozwiązywanie problemów
15
Przygotowanie prac domowych – projektów, ekspertyz
30
Przygotowanie do egzaminu
Razem
15
250
390
22
Metody dydaktyczne
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Podstawy fizyki, chemia
Cele przedmiotu
Zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami technik stosowanych w kryminalistyce, zapoznanie z podstawowymi zjawiskami fizycznymi stosowanymi w kryminalistyce, teorią ekspertyz sądowych, analizą wypadków samochodowych.
Treści programowe
Fizyczne podstawy kryminalistyki
1.
2.
3.
Chromatografia (gazowa, cieczowa, jonowymienna)
Spektroskopia (UV-VIS – w zakresie widzialnym i w nadfiolecie, IR - w podczerwieni, Ramana, fluorescencyjna, ESCA –
rentgenowska fotoelektronów)
Spektrometria (masowa, NMR – magnetyczny rezonans jądrowy, EPR – elektronowy rezonans magnetyczny, IMS –
mobilności jonów, AES – atomowa emisyjna, AAS – atomowa absorpcyjna)
Metody i techniki kryminalistyczne
a) Badanie broni i balistyka
Określenie kalibru oraz typu broni i amunicji (pocisku), badanie sprawności broni i amunicji. Badanie zachowania naboju wewnątrz
broni. Badanie toru lotu pocisku, ustalanie przypuszczalnej odległości strzału. Badanie śladów postrzałowych. Badania
przedmiotów w zakresie ich odporności na penetrację pociskiem. Identyfikacja broni palnej na podstawie odstrzelonych łusek lub
pocisków. Badania identyfikacyjne łusek i pocisków. Analiza uszkodzeń postrzałowych odzieży i innych przedmiotów
b) Traseologia
Badanie śladów obuwia i środków transportu. Ujawnianie śladów stóp, obuwia itd. Ustalanie kierunku ruchu pieszego na podstawie
śladów obuwia. Wnioskowanie o osobie na podstawie ścieżki chodu. Badanie tropów zwierząt. Badanie śladów pojazdów
c) Daktyloskopia
Identyfikacja śladów linii papilarnych. Ujawnianie śladów dłoni, odcisków palców itd. Badanie wieku śladów papilarnych.
Identyfikacja śladów ust (cheiloskopia). Identyfikacja śladów małżowiny usznej ((otoskopia)
d) Mechanoskopia
Badanie śladów narzędzi. Badanie zamków i kluczy budowlanych i samochodowych. Badanie rozbitych szyb. Badanie uszkodzeń
opon. Badanie kształtu plam krwi. Identyfikacja pojazdów
e) Badanie materiału biologicznego
Ustalanie pokrewieństwa. Ustalanie ojcostwa z mikrośladów (krew, włosy z cebulkami, ślina, szczoteczka do zębów, guma do żucia,
golarka, wyskrobiny spod paznokci, nasienie, itp.). Identyfikacja genetyczna DNA. Badanie mitochondrialnego DNA (kości, zęby,
zdegradowany materiał biologiczny). Testy zdrady (porównanie materiałów genetycznych). Testy biochemiczne (badania materiału
pod kątem obecności spermy, krwi lub śliny).
Ekspertyzy sądowe
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Ekspert. (Meta)ekspertyza.
Zabezpieczanie śladów. Ekspertyza daktyloskopijna.
Ekspertyza pisma i dokumentów.
Ekspertyza fonoskopijna.
Ekspertyza mechanoskopijna i traseologiczna.
Ekspertyza fizykochemiczna.
Ekspertyza antropologiczna.
Ekspertyza toksykologiczna.
Ekspertyza alkohologiczna.
Ekspertyza genetyczna.
11.
12.
13.
14.
Ekspertyza psychologiczna.
Ekspertyza wypadku drogowego.
Ekspertyza informatyczna.
Interpretacja wyników ekspertyzy. Zapewnienie jakości.
Analiza wypadków samochodowych
1.Opis miejsca i okoliczności zdarzenia drogowego
2.Powypadkowe badanie pojazdów uczestniczących w zdarzeniu drogowym
3.Dokumentacja fotograficzna zdarzenia drogowego i przekształcenie foftograficzne
4.Analiza przestrzenno-czasowa zdarzenia drogowego
5.Wyznaczanie prędkości przedwypadkowej pojazdów uczestniczących w wypadkach drogowych
6.Wypadki drogowe z udziałem pieszych
7.Rekonstrukcja przebiegu wypadku samochód – pojazd jednośladowy
8. Rekonstrukcja wypadku zderzenia samochodów
9.Wypadki drogowe podczas wykonywania manewrów skrętu w lewo i wyprzedzania
10.Wypadki w warunkach ograniczonej widoczności
11.Wypadki na skrzyżowaniach z sygnalizacją świetlną
12.Ocena możliwości powstania uszkodzeń pojazdu w okolicznościach podanych przy zgłoszeniu szkody
13. Programy komputerowe do wspomagania rekonstrukcji zdarzeń drogowych
14.Wykorzystanie programu AutoCAD do oceny możliwości powstania uszkodzeń pojazdów w podanych okolicznościach
Efekty uczenia się
Wiedza
W_01 - wykazuje się znajomością podstawowych koncepcji, zasad i teorii
z zakresu metod spektroskopowych
W_02 - potrafi rozróżnić rodzaj ekspertyzy, a także scharakteryzować
każdy z nich. Zna podstawy prawne dotyczące wykonywania ekspertyzy
sądowej.
W_03 – zna metody i techniki badania śladów w kryminalistyce
W_04 – zna metody badania wypadków samochodowych
Sposób zaliczenia oraz formy i podstawowe kryteria
oceny/wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia
Zaliczenie z oceną
B. Formy i kryteria zaliczenia
Każdy efekt jest oceniany oddzielnie
Skala ocen: 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0
Formy zaliczania.
Umiejętności
U_01 – potrafi opisać metody spektroskopowe wykorzystywane w kryminalistyce
U_02 – potrafi dobrać odpowiednie metody i techniki badawcze do rozważanego problemu kryminalnego
U_03 - Samodzielne oceni rodzaj wymaganej ekspertyzy w celu odpowiedniego przebadania materiału dowodowego.
U_04 - potrafi posługiwać się technikami informacyjnokomunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań
Kompetencje społeczne
K_01 potrafi pracować samodzielnie i w zespole nad wyznaczonym problemem, prowadzi dyskusje naukowe
K_02 wykazuje potrzebę stałego aktualizowania wiedzy kierunkowej,
krytycznie podchodzi do otrzymanych wyników badań
K_03 - potrafi ocenić poziom swoich kwalifikacji i kompetencji zawodowych
K_04 – wykazuje umiejętność rozumienia i stosowania w praktyce zdobytej wiedzy
(W_01), (W_02) (W_03) – egzamin pisemny
(U_01), (U_02), (U_03) – prace kontrolne (domowa),
egzamin pisemny
Kryterium oceny końcowej.
Oceną końcową z poszczególnych przedmiotów jest
średnia arytmetyczna ocen uzyskanych za poszczególne
efekty kształcenia zaokrąglana w dół z dokładnością do
0,5.
Ocena modułu jest średnią ważoną ocen
poszczególnych przedmiotów, dla których
wagami są przypisane im liczby punktów ECTS
Matryca efektów kształcenia dla przedmiotu
Numer (symbol)
efektu kształcenia
W_01
Odniesienie do efektów kształcenia
dla programu
K_W10+++
Odniesienie do efektów kształcenia
dla obszaru
X1A_W06
W_02
K_W07++, K_W09++
X1A_W03, T1A_W06,
W_03
K_W07+++, K_W08++
X1A_W03, X1A_W05
W_04
K_W01++, K_W06+++
X1A_W02, X1A_W03
U_01
K_U08+, K_U15++,
X1A_U02
U_02
K_U14+++,
X1A_U02,
U_03
K_U01++, K_U07+++, K_U16+, K_U19++
X1A_U01, T1A_U08, X1A_U03
U_04
K_U08++
X1A_U02
K_01
K_K04+++, K_K06++
T1A_K03, X1A_K02
K_02
K_K03++, K_K05+++, K_K09++, K_K10+
T1A_K02, T1A_K03, T1A_K05, X1A_K07
K_03
K_K01+++
T1A_K01
K_04
K_K12+++
T1A_K02
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
1. Tadeusz Hanausek, „Kryminalistyka. Zarys wykładu”, 2009
2. Jacek Kudła, Piotr Kosmaty, „Ryzyko w czynnościach operacyjno- rozpoznawczych Policji. Aspekty kryminalistyczne i
prawnodowodowe”, 2013
3. Joanna Dzierżanowska, „Nowe metody identyfikacji kryminalistycznej i ich wykorzystanie w procesie karnym na przykładzie ekspertyzy osmologicznej”, 2010
4. SOŁTYSZEWSKI I., POLAK P. „Badania kryminalistyczne”. Wyd. UMW. Olsztyn, 2007
5. WÓJCIKIEWICZ J. Ekspertyza sądowa, Zakamycze. Kraków.
B. Literatura uzupełniająca
1. Ryszard Zahorski, „Metodyka pracy biegłego sądowego”, 2010
2. Kwartalnik policyjny
3. Stanisław Pikulski, „Podstawowe zagadnienia taktyki kryminalistycznej”
.
Kontakt : [email protected]