petycja - pigeor
Transkrypt
petycja - pigeor
Warszawa, dn. 30.09.2015 r. PETYCJA Dotyczy: projektu rozporządzenia Ministra Gospodarki „w sprawie ceny referencyjnej w 2016 r.” Działając w interesie gospodarczym Polski oraz w imieniu wytwórców energii elektrycznej, kierujemy, apel do władz Ministerstwa Gospodarki o podwyższenie ceny referencyjnej dla OZE wykorzystujących biogaz pozyskany ze składowisk odpadów. Wejście w życie przedmiotowego projektu rozporządzenia Ministra Gospodarki z ceną referencyjną energii elektrycznej z OZE wykorzystujących biogaz pozyskany ze składowiska odpadów, wynoszącą 210 zł za 1 MWh doprowadzi do: A. wykluczenia z systemu aukcji wytwórców energii z biogazu składowiskowego; B. wycofania się z rynku w Polsce zagranicznych i krajowych inwestorów tj. wytwórców energii z biogazu składowiskowego. W dniu 24.09.2015 r. w trakcie posiedzenia „Parlamentarnego Zespołu ds. Energii Odnawialnej i Gazowej” w Sejmie RP, Pan Henrik Hjortholm z duńskiego Funduszu „Hedeselskabet” (150 lat w ochronie środowiska) stwierdził, że Fundusz rozpatruje wycofanie z Polski w związku z projektem rozporządzenia MG; C. zaprzestania inwestycji budowy nowych elektrowni i podwyższania mocy wytwórczych w istniejących źródłach energii. D. pozostania wytwórców energii w systemie certyfikatów zielonych, Powyższe stwierdzenia były wyrażone w trakcie ww. Posiedzenia Parlamentarnego Zespołu przez reprezentantów m.in. takich podmiotów jak: Unia Producentów i Pracodawców Przemysłu Biogazowego UPEBI; Polska Izba Gospodarcza Energetyki Odnawialnej i Rozproszonej PIGEOR; Duński Fundusz „Hedeselskabet” oraz spółki „NOVAGO” i „Neo Energy”; UZASADNIENIE 1. Ochrona środowiska Wycofanie się z rynku w Polsce niektórych zagranicznych i krajowych wytwórców energii z biogazu składowiskowego oraz zaprzestanie inwestycji w tej dziedzinie doprowadzi do: zmniejszenia ilości wydobywanego gazu składowiskowego do utylizacji, zwiększenia emisji gazu składowiskowego (metan) do atmosfery, zwiększenia zagrożenia pożarowego i wybuchowego na składowiskach odpadów, zwiększenia zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwiększenia niepokojów lokalnych społeczności, przejęcia ustawowego obowiązku odgazowania składowisk przez ich właścicieli (np. miasta i gminy), którzy nie posiadają w tej materii technologii, kompetencji i środków finansowych, g. zahamowania wykorzystywania potencjału energetycznego składowisk. a. b. c. d. e. f. W 2014 roku 104 elektrownie z odgazowaniem czynnym składowisk odpadów, o łącznej mocy zainstalowanej 63,41 MW, zutylizowały w procesie produkcji energii elektrycznej ok. 200 mln m3 biogazu składowiskowego, którego głównym składnikiem jest metan (40÷65% mol/mol). Należy jednak tutaj dodać, że ok. 700 składowisk nie posiada takich instalacji. W efekcie około 600÷700 mln m3 biogazu składowiskowego, co roku przedostaje się do atmosfery zatruwając środowisko. 2. Wolumen sprzedaży energii Przyjęty w projekcie rozporządzenia MG wolumen sprzedaży energii elektrycznej w liczbie 7800 MWh/rok dla 1 MW mocy zainstalowanej jest nierealny i nieprawdziwy. Stanowi o tym charakterystyka produktywności energetycznej dla składowisk: Z powyższej charakterystyki widzimy jak zmienia się moc zainstalowana w latach oraz moc wytwórcza, która jest również zmienna w funkcji czasu, ale dodatkowo jest uzależniona od wydajności wydobycia gazu z instalacji czynnego odgazowania. Dlatego w przypadku składowisk powinniśmy operować średnią wartością wolumenu sprzedaży energii elektrycznej wyliczoną z 15-letniej prognozy gazowej pomnożonej przez współczynnik wydajności (efektywności) wydobycia biogazu składowiskowego. Do określania prognozy gazowej stosuje się najczęściej wyspecjalizowane modele reakcji pierwszego rzędu, ujmujące mechanizmy fizyczne, chemiczne, biologiczne oraz transportu w porowatym ośrodku. Należy dodatkowo zwrócić uwagę na fakt, że biogaz składowiskowy, wydobywany za pomocą instalacji odgazowania czynnego, powstaje samoczynnie i jest to proces niekontrolowany. Przeciwieństwem są biogazownie rolnicze i oczyszczalnie ścieków, gdzie mamy do czynienia z produkcją biogazu w procesie w pełni kontrolowalnym. Reakcje zachodzące w masie odpadów uwarunkowane są wieloma czynnikami, na które wytwórca energii nie ma wpływu: a. ilość zdeponowanych i przyjmowanych odpadów oraz czas ich składowania, b. zawartość frakcji organicznej w odpadach i czas jej rozkładu, c. sposób deponowania i stopień zagęszczania odpadów oraz rodzaj uszczelnienia składowiska, d. zawartość odcieków w złożu i stopień infiltracji deszczu. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wolumen sprzedaży energii elektrycznej dla składowisk odpadów nie może być wyliczany tak jak w projekcie rozporządzenia MG, czyli: 7800 h/rok (czas pracy elektrowni w roku) x 1 MW (moc zainstalowana) = 7800 MWh/rok 3. Koszt paliwa pierwotnego Wytwórcy energii elektrycznej podpisując z właścicielem składowiska odpadów komunalnych umowę o prawie do pobierania biogazu zobowiązują się do: a. podziału przychodów ze sprzedaży energii elektrycznej wraz z świadectwami pochodzenia z produkcji energii odnawialnej, który w zależności od mocy zainstalowanej wynosi 5 ÷ 35 %, b. ponoszenia wszystkich kosztów inwestycyjnych, operacyjnych i eksploatacyjnych elektrowni, Mając na uwadze powyższe, a w szczególności punkt 3.a. należy stwierdzić, że wytwórcy energii elektrycznej z biogazu składowiskowego ponoszą istotne koszty paliwa pierwotnego. Dlatego w żadnym razie nie można zakładać braku takich kosztów, a tak założono w projekcie rozporządzenia MG, czyli 0 zł/rok. 4. CAPEX Inwestycja budowy elektrowni biogazu składowiskowego wraz z instalacją odgazowania czynnego nie jest inwestycją jednorazową tak, jak to ma miejsce w przypadku elektrowni biogazu rolniczego, oczyszczalni ścieków czy też elektrowni wodnych i wiatrowych. Warto tutaj przytoczyć słowa Pana Henrik’a Hjortholm’a z duńskiego Funduszu „Hedeselskabet”, który w dniu 24.09.2015 r. w trakcie posiedzenia „Parlamentarnego Zespołu ds. Energii Odnawialnej i Gazowej” w Sejmie RP stwierdził, że: od 1998 roku Fundusz zainwestował w Polsce 120 mln zł w trzy elektrownie (ok. 4 MW), co roku trzeba inwestować w instalację, instalacje, co 3 ÷ 4 lata podlegają wymianie (m.in. studnie gazowe, rurociągi, silniki w ramach remontów głównych), w ostatnich trzech latach Fundusz zainwestował 8 mln zł tylko w same studnie gazowe. Powyższa wypowiedź jest kwintesencją specyfiki branży energii odnawialnej wykorzystującej biogaz składowiskowy. Główne przyczyny stanowiące o konieczności inwestowania przez cały okres życia elektrowni biogazu składowiskowego są następujące: a. Oddawanie do eksploatacji kolejnych kwater odpadów przez składowisko, wymusza rozbudowę instalacji odgazowania i zwiększenie mocy wytwórczej elektrowni poprzez dostawienie kolejnego nowego agregatu prądotwórczego lub wymianę na większą jednostkę; b. Po zamknięciu składowiska następuje spadek produktywności energetycznej złoża odpadów, co wymuszą obniżenie mocy wytwórczej elektrowni poprzez demontaż kolejnych agregatów prądotwórczych lub wymianę na mniejszą jednostkę; c. zagęszczanie składowanych odpadów ciężkim sprzętem (kompaktory) oraz zjawisko osiadania złoża odpadów niszczy instalację czynnego odgazowania składowiska, co wymusza odtwarzanie utraconych elementów. W efekcie po 3 ÷ 4 latach wymianie ulega prawie cała instalacja. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że capex dla elektrowni biogazu składowiskowego wraz z instalacją czynnego odgazowania nie może obejmować tylko pierwotnej inwestycji, lecz sumę wszystkich kosztów inwestycyjnych poniesionych w czasie całego życia elektrowni. 5. Analiza Finansowa Analiza finansowa z kalkulacją ceny energii w załączeniu. Mając nadzieję na pełne zrozumienie powyżej przedstawionych argumentów, liczymy na podjęcie przez Ministerstwo Gospodarki działań w tej sprawie.