Informacja o wynikach kontroli bezpieczeństwa obuwia w zakresie

Informacja o wynikach kontroli bezpieczeństwa
obuwia w zakresie oznakowania i zawartości
biocydu fumaranu dimetylu (DMF)
W I kw. 2010 r. w omawianym zakresie skontrolowano 3 przedsiębiorców prowadzących sprzedaż obuwia, tj.:
importera w Będzinie,
sklep firmowy w Sosnowcu,
hurtownię w Mysłowicach.
Ogółem zbadano 35 partii obuwia dla dorosłych, w tym:
34 partie obuwia pochodzącego z importu,
1 partię obuwia pochodzącego z kraju Unii Europejskiej
z czego zakwestionowano 24 partie obuwia importowanego tj. 69 % ilości badanych.
Ujawnione w toku kontroli nieprawidłowości dotyczyły braku:
-polskiej wersji językowej ostrzeżeń zamieszczonych na saszetkach dołączonych do wyrobu lub braku określenia
zawartości saszetki,
-nazwy firmy i adresu przedsiębiorcy wprowadzającego towar do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,
-oznaczeń dot. części obuwia i materiałów, z których zostały wykonane.
W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami:
w oznakowaniu obuwia - 2 osoby odpowiedzialne ukarano mandatami karnymi na łączną wartość 400zł za popełnienie
wykroczeń z art. 136§2 Kw oraz art. 15 ust.1 ustawy z dnia 7 października 1999r. o języku polskim (Dz. U. z 1999 r. Nr
90, poz. 999 ze zm.),
skierowano w trybie art. 34 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219)
3 wystąpienia pokontrolne do dystrybutorów kwestionowanych towarów, wzywając do podjęcia działań zmierzających
do ich usunięcia.
1. Bezpieczeństwo produktów - badania organoleptyczne i badania laboratoryjne
Oceną organoleptyczną objęto 34 partie obuwia dla dorosłych. Nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie sposobu
wykonania obuwia, jego wyglądu czy też przymocowania poszczególnych elementów.
Wszystkie 35 partii poddano ocenie w zakresie obecności saszetek z środkiem osuszającym - fumaranem dimetylu,
zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie
wprowadzenia środków przewidzianych przepisami o ogólnym bezpieczeństwie produktów w odniesieniu do
produktów zawierających biocyd fumaran dimetylu (Dz. U. z 2009 r. Nr 72, poz. 621).
W wyniku powyższego stwierdzono, że:
17 partii posiadało dołączone do obuwia saszetki z zawartością w postaci granulek;
przy 12 w oznakowaniu nie podano informacji o zawartości saszetek;
wszystkie saszetki posiadały sporządzone tylko w językach obcych ostrzeżenia dla konsumentów, dotyczące środków
ostrożności
o treści „Do not eat. Throw away desiccant", „Niet eten", „Nicht Essen"
Do badań laboratoryjnych w zakresie zawartości DMF pobrano próbki z 2 partii obuwia sportowego pochodzącego z
Chin, które przesłano do Specjalistycznego Laboratorium Produktów Włókienniczych i Analizy Instrumentalnej w Łodzi.
Decyzję o pobraniu prób podjęto z uwagi na brak oznakowania zawartości dołączonych saszetek, co wzbudziło
podejrzenie obecności w nich fumaranu dimetylu.
Otrzymane wyniki badań laboratoryjnych wykazały, że obie próbki były zgodne pod względem zbadanego wskaźnika z
wymaganiami w/cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie wprowadzenia środków
przewidzianych przepisami
o ogólnym bezpieczeństwie produktów w odniesieniu do produktów zawierających biocyd fumaran dimetylu.
1
Kwestionowane z uwagi na brak oznakowania w języku polskim saszetki zostały przez przedsiębiorców usunięte.
2. Prawidłowość oznakowania w zakresie ogólnego bezpieczeństwa
Przy ocenie prawidłowości oznakowania posiłkowano się przepisami:
ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. z 2003 r. Nr 229, poz. 2275 ze zm.),
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 października 2004 r. w sprawie dodatkowych wymagań dotyczących
znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom (Dz. U. z 2004 r. Nr 240, poz. 2409).
Ogółem w tym zakresie zbadano wszystkie 35 partii obuwia, kwestionując 1 partię obuwia sportowego AIR z uwagi na
brak oznaczenia dotyczącego części obuwia i materiałów, z którego zostały wykonane.
Przy pozostałych ocenianych partiach wymagane oznakowanie umieszczone było w sposób trwały, czytelny i łatwo
dostępny dla konsumentów. Części składowe obuwia oraz rodzaj materiału użytego do produkcji poszczególnych
fragmentów przedstawiono przy użyciu piktogramów.
Kwestionowane oznakowanie zostało przez przedsiębiorcę uzupełnione.
Podsumowanie:
Należy stwierdzić, że pomimo przeprowadzanych okresowo kontroli o zasięgu krajowym, jak również działań
realizowanych na podstawie otrzymywanych informacji, przedsiębiorcy prowadzący sprzedaż obuwia nadal nie
przestrzegają w swojej działalności wymogów określonych w przepisach art. 20 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o
swobodzie działalności gospodarczej jak również art. 7 i 7a ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim.
Wysoki wskaźnik wadliwości na poziomie 69 proc. świadczy o tym, iż przedsiębiorcy nie zapewniają konsumentom
pełnej informacji, w tym zapewniającej bezpieczne użytkowanie obuwia.
2