profesor witold budryk - Instytut Mechaniki Górotworu PAN

PROFESOR
WITOLD BUDRYK
ur. w 1891 r. w Białymstoku
zm. w 1958 r. w Krakowie
Absolwent Instytutu Górniczego w Petersburgu (studia górnicze), Szkoły Politechnicznej we Lwowie i Politechniki Warszawskiej (studia inżynierskie) oraz Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie
(studia geologiczno-górnicze), doktor nauk technicznych – 1928 (pierwszy w Polsce doktorat z zakresu
górnictwa), doktor habilitowany nauk technicznych – 1930 r., profesor – 1937 r.
Kierownik Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej AGH 1930-1945, kierownik Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej 1945-1958, organizator Wydziału Górniczego AGH i jego dziekan
1936-1939 i 1945-1946, dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej oraz Ceramiki AGH 1949-1950,
rektor AGH 1956-1958. Twórca i pierwszy kierownik Zakładu Mechaniki Górotworu PAN 1954-1958.
Aresztowany 6 XI 1939 roku w trakcie osławionej Sonderaktion Krakau przebywał w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen-Oranienburg do lutego 1940 r.
Wybitny pracownik naukowy; zajmował się następującymi zagadnieniami: wentylacją kopalń, zwalczaniem pożarów podziemnych, hydromechaniką górniczą, eksploatacją złóż, mechaniką ośrodka ciągłego pod kątem przemieszczeń górotworu oraz technologią chemiczną. Twórca oryginalnej polskiej
szkoły inżynierów górniczych zwanej „szkołą Budryka”. Stworzył naukowe podstawy niesłychanie ważnych dziedzin w górnictwie podziemnym, jakimi są warunki bezpieczeństwa przeciwko zagrożeniom
geodynamicznym, gazowym i wodnym. Współtwórca teorii opisującej wpływ eksploatacji podziemnej
na deformacje powierzchni terenu.
Autor ok. 120 prac, ogłoszonych drukiem w języku polskim, francuskim i niemieckim. Członek
Komisji Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności 1950-1952, członek rzeczywisty Polskiej
Akademii Nauk od 1952 r., przewodniczący Komitetu Górnictwa PAN 1952-1958.