pobierz w wersji pdf.

Transkrypt

USTAWA
z dnia……………….
o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach
cieplarnianych1), 2)
1)
W zakresie swojej regulacji ustawa umożliwia wykonanie:
1) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie
substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. Urz. UE L 286 z 31.10.2009, str. 1, z późn. zm.);
2) rozporządzenia Komisji (WE) nr 291/2011 z dnia 24 marca 2011 r. w sprawie nieodzownych zastosowań
substancji kontrolowanych innych niż wodorochlorofluorowęglowodory do celów laboratoryjnych
i analitycznych w Unii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009
w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. Urz. UE L 79 z 25.03.2011, str. 4);
3) rozporządzenia Komisji (WE) nr 537/2011 z dnia 1 czerwca 2011 r. w sprawie mechanizmu przyznawania
ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych
w Unii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie
substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. Urz. UE L 147 z 2.06.2011, str. 4);
4) rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie
niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych (Dz. Urz. UE L 161 z 14.06.2006, str. 1);
5) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1493/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. określającego zgodnie
z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, format sprawozdań, które mają być
składane przez producentów, importerów i eksporterów niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych (Dz.
Urz. UE L 332 z 18.12.2007, str. 7);
z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, formę etykiet oraz dodatkowe
wymogi dotyczące etykietowania produktów i urządzeń zawierających niektóre fluorowane gazy
cieplarniane (Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2007, str. 25);
z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady standardowe wymogi w zakresie
kontroli szczelności w odniesieniu do stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających
niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. Urz. UE L 333 z 19.12.2007, str. 4);
8) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1516/2007 z dnia 19 grudnia 2007 r. ustanawiającego zgodnie
z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady standardowe wymogi w zakresie
kontroli szczelności w odniesieniu do stacjonarnych urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pomp
ciepła zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. Urz. UE L 335 z 20.12.2007, str. 10);
9) rozporządzenia Komisji (WE) nr 303/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego, na mocy
rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania i warunki
dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji przedsiębiorstw i personelu w odniesieniu do stacjonarnych
urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających fluorowane gazy cieplarniane (Dz.
Urz. UE L 92 z 3.04.2008, str. 3);
dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji przedsiębiorstw i personelu w odniesieniu do stacjonarnych
systemów ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz.
Urz. UE L 92 z 3.04.2008, str. 12);
dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji personelu dokonującego odzysku fluorowanych gazów
cieplarnianych z rozdzielnic wysokiego napięcia (Dz. Urz. UE L 92 z 3.04.2008, str. 17);
12) rozporządzenia Komisji (WE) nr 306/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego na mocy
rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady minimalne wymagania i warunki
wzajemnego uznawania certyfikacji personelu dokonującego odzysku rozpuszczalników na bazie
fluorowanych gazów cieplarnianych z urządzeń (Dz. Urz. UE L 92 z 3.04.2008, str. 21);
–2–
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa
określa
postępowanie
i
właściwość
organów
w
sprawach
wykonywania obowiązków wynikających z:
1)
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 842/2006 z dnia 17 maja
2006 r. w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych (Dz. Urz. UE L 161
z 14.06.2006, str. 1 i Dz. Urz. UE L 311 z 21.11.2008, str. 1), zwanego dalej
„rozporządzeniem (WE) nr 842/2006”;
2)
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16
września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. Urz. UE L
286 z 31.10.2009, str. 1, z późn. zm.3)), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr
1005/2009”.
2. Ustawa reguluje:
1)
obowiązki podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie produkcji
i usług związanych ze stosowaniem substancji zubożających warstwę ozonową lub
fluorowanych gazów cieplarnianych, a także z obrotem tymi substancjami i gazami oraz
produktami, urządzeniami, gaśnicami i systemami zawierającymi te substancje lub gazy
lub od nich uzależnionymi, oraz obowiązki podmiotów użytkujących produkty,
urządzenia, gaśnice i systemy zawierające te substancje lub gazy,
2)
zadania organów i jednostek właściwych w sprawach substancji zubożających warstwę
ozonową oraz fluorowanych gazów cieplarnianych oraz postępowania z produktami,
urządzeniami, systemami ochrony przeciwpożarowej i gaśnicami, a także systemami
13) rozporządzenia Komisji (WE) nr 307/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego na mocy
rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady minimalne wymagania w zakresie
programów szkoleniowych oraz warunki wzajemnego uznawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu dla
personelu w odniesieniu do wykorzystywanych w niektórych pojazdach silnikowych systemów
klimatyzacyjnych zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. U. UE L 92 z 3.04.2008, str.
25);
14) rozporządzenia Komisji (WE) nr 308/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. określającego, zgodnie
z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, formę powiadamiania
o programach szkoleń i certyfikacji państw członkowskich (Dz. U. UE L 92 z 3.04.2008, str. 28).
2)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia art. 6 ust. 3 dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 40/2006 z dnia 17 maja 2006 r. dotyczącej emisji z systemów klimatyzacji
w pojazdach silnikowych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 70/156/EWG (Dz. Urz. UE L 161 z 14.06.2006,
str. 12).
3)
Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 218 z 18.10.2010, str. 2 i Dz.
Urz. UE L 293 z 5.11.2013, str. 28 i 29.
–3–
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych, zawierającymi te substancje lub gazy
lub od nich uzależnionymi,
3)
sankcje za naruszenie przepisów dotyczących substancji zubożających warstwę
ozonową i fluorowanych gazów cieplarnianych oraz produktów, urządzeń, systemów
ochrony przeciwpożarowej, gaśnic, systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych, które zawierają substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane
gazy cieplarniane lub są od nich uzależnione
– w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.
Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
certyfikacie - rozumie się przez to dokument wydany przez jednostkę certyfikującą,
potwierdzający, że osoba fizyczna lub przedsiębiorca spełnia wymagania określone
w ustawie;
2)
fluorowanych gazach cieplarnianych - rozumie się przez to substancje i preparaty,
o których mowa w art. 3 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 842/2006;
3)
ilości substancji kontrolowanych lub ilości fluorowanych gazów cieplarnianych
zawartych w:
a)
urządzeniach chłodniczych, klimatyzacyjnych i pompach ciepła - rozumie się przez
to maksymalne dopuszczalne napełnienie pojedynczego obiegu czynnika
chłodniczego, określone w specyfikacji technicznej producenta danego urządzenia,
b)
rozdzielnicach wysokiego napięcia - rozumie się przez to znamionowe napełnienie
wyodrębnionego przedziału gazowego, określone w specyfikacji technicznej
producenta danej rozdzielnicy,
c)
urządzeniach zawierających rozpuszczalniki - rozumie się przez to maksymalne
dopuszczalne napełnienie całego zbiornika urządzenia, określone w specyfikacji
technicznej producenta danego urządzenia,
d)
systemach ochrony przeciwpożarowej - rozumie się przez to maksymalne
napełnienie całego systemu ochrony przeciwpożarowej,
e)
gaśnicach - rozumie się przez to maksymalne dopuszczalne napełnienie gaśnicy,
określone w specyfikacji technicznej producenta danej gaśnicy;
4)
instalacji:
a)
w stosunku do urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła
zawierających substancje kontrolowane - rozumie się przez to łączenie dwóch lub
większej liczby elementów lub obiegów zawierających bądź mających zawierać
–4–
czynnik chłodniczy w postaci substancji kontrolowanej, w celu zmontowania
układu w miejscu jego eksploatacji, w tym łączenie przewodów czynnika
chłodniczego układu w celu zamknięcia obiegu czynnika chłodniczego, niezależnie
od konieczności napełnienia układu po zakończeniu montażu,
b)
w stosunku do systemów ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających
substancje kontrolowane - rozumie się przez to łączenie po raz pierwszy jednego
lub większej liczby zbiorników zawierających lub mających zawierać czynnik
gaśniczy w postaci substancji kontrolowanej z przynależnymi elementami
w miejscu eksploatacji tych zbiorników i przynależnych elementów, z wyłączeniem
tych elementów, które nie mają wpływu na przechowywanie czynnika gaśniczego
przed jego uwolnieniem w celu ugaszenia pożaru;
5)
konserwacji lub serwisowaniu:
a)
w stosunku do urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła
zawierających substancje kontrolowane - rozumie się przez to wszystkie czynności,
z wyłączeniem dokonywania odzysku i sprawdzania pod względem wycieków,
związane z dostaniem się do obiegów zawierających lub mających zawierać
substancje
kontrolowane,
zwłaszcza
wypełnienie
systemu
substancjami
kontrolowanymi, usuwanie jednego lub większej ilości elementów obiegu lub
urządzenia, ponowny montaż dwóch lub większej ilości elementów obiegu lub
urządzenia oraz naprawy nieszczelności,
b)
w stosunku do systemów ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających
substancje kontrolowane - rozumie się przez to wszystkie czynności związane
z pracami prowadzonymi na zbiornikach zawierających lub mających zawierać
czynnik gaśniczy w postaci substancji kontrolowanej z przynależnymi elementami
w miejscu eksploatacji tych zbiorników i przynależnych elementów, z wyłączeniem
tych elementów, które nie mają wpływu na przechowywanie czynnika gaśniczego
przed jego uwolnieniem w celu ugaszenia pożaru;
6)
niektórych pojazdach silnikowych - rozumie się przez to pojazdy silnikowe kategorii
M1 lub N1 klasy I, wymienione w załączniku II do dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) 46/2007 z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającej ramy dla
homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych
–5–
zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (Dz. Urz. UE L 263
z 09.10.2007, str. 1, z późn. zm.4));
7)
nowych substancjach - rozumie się przez to substancje, o których mowa w art. 3 pkt 10
rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;
8)
oddziale - rozumie się przez to oddział w rozumieniu art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 2 lipca
2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn.
zm.5));
9)
operatorze - rozumie się przez to operatora, o którym mowa w art. 2 pkt 6
rozporządzenia (WE) nr 842/2006, lub przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 3 pkt 26
lit. e rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;
10) produkcie - rozumie się przez to wyrób niebędący urządzeniem, systemem klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych, systemem ochrony przeciwpożarowej ani gaśnicą;
11) przedsiębiorstwie - rozumie się przez to przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 3 pkt
26 lit. a-d rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;
12) ruchomym systemie ochrony przeciwpożarowej - rozumie się przez to system ochrony
przeciwpożarowej, który jest zwykle przemieszczany podczas eksploatacji;
13) ruchomym urządzeniu - rozumie się przez to urządzenie, które jest zwykle
przemieszczane podczas eksploatacji, z wyłączeniem urządzeń stanowiących systemy
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;
14) substancjach kontrolowanych - rozumie się przez to substancje, o których mowa w art. 3
pkt 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009;
15) substancjach zubożających warstwę ozonową - rozumie się przez to substancje
kontrolowane oraz nowe substancje;
16) systemie klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych - rozumie się przez to układ
elementów zawierający substancję kontrolowaną lub fluorowany gaz cieplarniany,
4)
5)
Zmiany wymienionej dyrektywy zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 320 z 5.12.2009, str. 36, Dz. Urz. UE L
126 z 15.05.2012, str. 15/1, Dz. Urz. UE L 292 z 31.10.2008, str. 1, Dz. Urz. UE L 118 z 13.05.2009, str. 13,
Dz. Urz. UE L 200 z 31.07.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 35 z 4.02.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 72
z 20.03.2010, str. 17, Dz. Urz. UE L 110 z 1.05.2010, str. 1, Dz. Urz. UE L 35 z 4.02.2009, str. 32, Dz. Urz.
UE L 185 z 15.07.2011, str. 30, Dz. Urz. UE L 167 z 25.06.2011, str. 1, Dz. Urz. UE L 185 z 15.07.2011, str.
30, Dz. Urz. UE L Dz. Urz. UE L 28 z 31.01.2012, str. 24, Dz. Urz. UE L 53 z 26.02.2011, str. 4, Dz. Urz.
UE L 353 z 21.12.2012, str. 1, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 353 z 21.12.2012, str.
1, Dz. Urz. UE L 353 z 21.12.2012, str. 31, Dz. Urz. UE L 55 z 27.02.2013, str. 9, Dz. Urz. UE L 65
z 8.03.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 172, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 1, Dz.
Urz. UE L 47 z 20.02.2013, str. 51, Dz. Urz. UE L 47 z 18.02.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 43 z 13.02.2014,
str. 12 oraz Dz. Urz. UE L 69 z 8.03.2014, str. 3.
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036,
1304, 1238 i 1650.
–6–
którego celem jest obniżenie temperatury i wilgotności powietrza w kabinie pasażerskiej
pojazdu, umieszczony w niektórych pojazdach silnikowych;
17) systemie ochrony przeciwpożarowej - rozumie się przez to stacjonarny zbiornik lub
szereg połączonych zbiorników wraz z elementami towarzyszącymi, zainstalowane ze
względu na określone zagrożenie pożarowe na określonej przestrzeni;
18) urządzeniu - rozumie się przez to każde stacjonarne urządzenie chłodnicze,
klimatyzacyjne i pompę ciepła, urządzenie będące rozdzielnicą wysokiego napięcia lub
urządzenie zawierające rozpuszczalniki, z wyłączeniem systemów klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych.
2. W każdym przypadku gdy w ustawie jest mowa o urządzeniu oznacza to również
urządzenie podstawowe wraz z elementami towarzyszącymi, w szczególności zewnętrznymi
obiegami substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego, zaworami,
złączkami, przyrządami pomiarowymi.
3. Przepisy ustawy dotyczące przedsiębiorstwa stosuje się również do jednostki
organizacyjnej niebędącej osobą prawną, wykonującej działalność, o której mowa w art. 3 pkt
26 lit. a-d rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.
Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o produktach, urządzeniach, systemach klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych, systemach ochrony przeciwpożarowej i gaśnicach
zawierających substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane, należy przez to
rozumieć także produkty, urządzenia, systemy klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych, systemy ochrony przeciwpożarowej i gaśnice zaprojektowane tak, aby mogły
zawierać substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane.
Art. 4. 1. Operator obowiązany jest sprawować faktyczną kontrolę nad technicznym
działaniem urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej, polegającą na:
1)
pełnym
dostępie
do
urządzenia
lub
systemu
ochrony
przeciwpożarowej,
umożliwiającym nadzorowanie jego elementów i ich funkcjonowania oraz możliwości
udostępnienia urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej osobom trzecim;
2)
codziennej kontroli funkcjonowania lub działania urządzenia lub systemu ochrony
przeciwpożarowej, w tym podejmowaniu decyzji o jego włączeniu albo wyłączeniu;
3)
podejmowaniu decyzji w sprawach finansowych i technicznych dotyczących
modyfikacji urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej, w szczególności
wymiany
poszczególnych
elementów,
zainstalowania
detektora
wycieków,
–7–
podejmowaniu decyzji w sprawie modyfikacji ilości substancji kontrolowanych lub
fluorowanych gazów cieplarnianych zawartych w urządzeniu lub systemie ochrony
przeciwpożarowej oraz decyzji dotyczących kontroli, w tym kontroli szczelności, bądź
naprawy urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej.
2. Przepisy ustawy dotyczące operatora stosuje się również do jednostki organizacyjnej
niebędącej osobą prawną, która wykonuje czynności, o których mowa w art. 2 pkt 6
rozporządzenia (WE) nr 842/2006 lub w art. 3 pkt 26 lit. e rozporządzenia (WE) nr
1005/2009.
3. W przypadku braku możliwości ustalenia operatora, za zobowiązania operatora
odpowiada właściciel urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej.
4. Operator może zlecić osobie trzeciej, w formie pisemnej, sprawowanie kontroli nad
technicznym działaniem urządzeń lub systemów ochrony przeciwpożarowej. W takim
przypadku odpowiedzialność za sprawowanie takiej kontroli przez osobę trzecią ponosi
operator.
5. Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną
staje się operatorem urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej w dniu dostarczenia
tego urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej na miejsce jego użytkowania,
a w przypadku gdy urządzenie lub system ochrony przeciwpożarowej wymaga instalacji −
w dniu
zakończenia
instalacji
i
napełnienia
urządzenia
lub
systemu
ochrony
przeciwpożarowej substancją kontrolowaną lub fluorowanym gazem cieplarnianym.
6. Operatorów urządzeń i systemów ochrony przeciwpożarowej będących na
wyposażeniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wyznacza
Minister Obrony Narodowej.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz operatorów,
o których mowa w ust. 6, kierując się koniecznością zapewnienia jednoznacznej identyfikacji
operatora dla każdego urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej będącego na
wyposażeniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 5. Za produkcję substancji kontrolowanych lub nowych substancji nie uważa się
ilości wytworzonych mieszanin zawierających substancje kontrolowane lub nowe substancje,
które zostały wcześniej wyprodukowane.
–8–
Art. 6. 1. Wniosek o odstępstwa, o których mowa w art. 11 ust. 8, art. 12 ust. 3, art. 13
ust. 4 i art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, składa się do ministra właściwego
do spraw środowiska.
2. Wniosek sporządza się w postaci elektronicznej opatrzonej podpisem elektronicznym
weryfikowanym za pomocą kwalifikowanego certyfikatu, na formularzu według wzoru
określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 11, w języku polskim wraz
z tłumaczeniem wniosku na język angielski.
3. Wniosek zawiera:
1)
nazwę wnioskodawcy oraz adres i siedzibę, a w przypadku gdy wnioskodawcą jest
osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą − adres i miejsce wykonywania
działalności, numer telefonu, adres poczty elektronicznej i adres strony internetowej −
o ile ją posiada;
2)
datę sporządzenia wniosku;
3)
przedmiot wniosku;
4)
przewidywaną datę wdrożenia rozwiązania alternatywnego oraz ilość substancji
kontrolowanej, której dotyczy wniosek;
5)
odniesienie do właściwego przepisu rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, na podstawie
którego składany jest wniosek;
6)
szczegółowy opis zastosowania substancji kontrolowanej, której dotyczy wniosek;
7)
ilość substancji kontrolowanej (w kg) wyemitowaną w zastosowaniu, którego dotyczy
wniosek, w każdym z dwóch lat poprzedzających datę rozpoczęcia jej stosowania
zgodnie z wnioskiem oraz w każdym z kolejnych lat aż do przewidywanej daty
wdrożenia rozwiązania alternatywnego, oraz informację, jaki procent zastosowanych
ilości stanowiła ta emisja w poszczególnych latach;
8)
opis wyposażenia, jakie zostało zainstalowane, i procedur, jakie zostały wprowadzone,
w celu ograniczenia emisji substancji kontrolowanej w zastosowaniu, którego dotyczy
wniosek;
9)
opis wyposażenia, jakie zamierza się zainstalować, i procedur, jakie zamierza się
wprowadzić, w celu ograniczenia emisji substancji kontrolowanej w zastosowaniu,
którego dotyczy wniosek;
10) ilość substancji kontrolowanej (w kg) wykorzystywanej w zastosowaniu, którego
dotyczy wniosek, w każdym z trzech lat poprzedzających datę rozpoczęcia jej
–9–
stosowania zgodnie z wnioskiem oraz w każdym z kolejnych trzech lat od kiedy
rozpoczęto stosowanie substancji;
11) ilość substancji kontrolowanej (w kg) zmagazynowanej z przeznaczeniem do
wykorzystania w zastosowaniu, którego dotyczy wniosek;
12) w przypadku gdy zakłada się przywóz substancji kontrolowanej do zastosowania,
którego dotyczy wniosek – nazwę i dane kontaktowe importera;
13) w przypadku gdy zakłada się, że substancja kontrolowana do zastosowania, którego
dotyczy wniosek, będzie produkowana – nazwę i dane kontaktowe producenta oraz
miejsce produkcji;
14) ilość substancji kontrolowanej (w kg) przeznaczonej do przywozu lub wyprodukowania
do zastosowania, którego dotyczy wniosek, w roku złożenia wniosku i w każdym
z kolejnych trzech lat;
15) opis problemów technicznych, jakie należy rozwiązać dla wprowadzenia rozwiązań
alternatywnych, związanych ze spełnieniem wymagań technicznych, bezpieczeństwem,
sprawami inżynieryjnymi i ewentualnymi innymi przeszkodami;
16) opis każdego rozwiązania alternatywnego dla substancji kontrolowanej, której dotyczy
wniosek, które było sprawdzane albo jest aktualnie sprawdzane, z uwzględnieniem
alternatywnych substancji, które nie są jeszcze dostępne na rynku; dla każdego z tych
rozwiązań – jego zalety i wady; dla każdego rozwiązania, jakie zostało odrzucone –
szczegółowe uzasadnienie przyczyn odrzucenia;
17) dla każdego rozwiązania aktualnie rozważanego – aktualny stan jego sprawdzania,
prowadzonych badań lub wdrożenia oraz główne przeszkody w jego zastosowaniu wraz
z określeniem terminu, w którym zostanie zakończone wdrożenie;
18) inne informacje, które mogą uzasadnić wniosek o odstępstwo.
4. W przypadku gdy wniosek dotyczy kilku oddziałów wnioskodawcy, dane, o których
mowa w ust. 3 w pkt 6-18, podaje się dla każdego oddziału oddzielnie.
5. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje wniosek wyspecjalizowanej
jednostce, o której mowa w art. 16, w celu wydania opinii. Przy zasięganiu opinii przepisu
art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2013 r. poz. 267 oraz z 2014 r. poz. 183) nie stosuje się.
6. Wyspecjalizowana jednostka wydaje opinię w terminie 14 dni od dnia otrzymania
wniosku.
– 10 –
7. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii wyspecjalizowanej
jednostki, o której mowa w art. 16, może w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku
wystąpić do wnioskodawcy o uzupełnienie lub wyjaśnienie dotyczące informacji zawartych
we wniosku lub usunięcie braków formalnych w terminie 14 dni, pod rygorem pozostawienia
wniosku bez rozpatrzenia. Po otrzymaniu uzupełnienia lub wyjaśnienia lub poprawionego
wniosku w wyznaczonym terminie, ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
8. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii wyspecjalizowanej
jednostki, o której mowa w art. 16, weryfikuje wniosek w terminie nie dłuższym niż 30 dni
od dnia złożenia wniosku lub otrzymania uzupełnienia lub wyjaśnienia lub poprawionego
wniosku.
9. W przypadku pozytywnej weryfikacji wniosku minister właściwy do spraw
środowiska występuje z wnioskiem o odstępstwa, o których mowa w ust. 1, do Komisji
Europejskiej.
10. W przypadku negatywnej weryfikacji wniosku, minister właściwy do spraw
środowiska, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia wystąpienia z wnioskiem do
Komisji Europejskiej o odstępstwa, o których mowa w ust. 1.
11. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór
wniosku, o którym mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności
i przejrzystości danych i informacji, o których mowa w ust. 3.
Art. 7. 1. Autoryzacji na przechowywanie halonów do zastosowań krytycznych, o której
mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, udziela minister właściwy do
spraw środowiska poprzez umieszczenie podmiotu w rejestrze przedsiębiorstw i operatorów,
którym udzielono autoryzacji.
2. Tworzy się rejestr przedsiębiorstw i operatorów, którym udzielono autoryzacji.
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 2, prowadzi minister właściwy do spraw środowiska
w postaci elektronicznej przy użyciu systemów teleinformatycznych, w rozumieniu art. 3 pkt
3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz. U. z 2013 r. poz. 235 i z 2014 r. poz. 183).
4. Rejestr, o którym mowa w ust. 2, jest jawny, a korzystanie z rejestru jest bezpłatne.
5. Minister właściwy do spraw środowiska udostępnia rejestr, o którym mowa w ust. 2,
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego
ministra.
6. Rejestr, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
– 11 –
1)
nazwę przedsiębiorstwa lub operatora;
2)
adres i siedzibę, a w przypadku przedsiębiorstwa lub operatora będącego osobą fizyczną
prowadzącą działalność gospodarczą − adres i miejsce wykonywania działalności;
3)
numer telefonu, adres poczty elektronicznej i adres strony internetowej przedsiębiorstwa
lub operatora − o ile ją posiada.
7. Autoryzacja może zostać udzielona przedsiębiorstwu lub operatorowi, który spełnia
następujące wymagania:
1)
posiada co najmniej dwuletnie doświadczenie w działalności związanej ze stosowaniem
gazowych środków gaśniczych lub obrotem takimi środkami;
2)
posiada zezwolenia na zbieranie odpadów niebezpiecznych i ich przetwarzanie;
3)
posiada możliwość magazynowania halonów w szczelnie zamkniętych opakowaniach
zabezpieczonych przed promieniami UV i wilgocią, w warunkach zapewniających
zminimalizowanie ich emisji do środowiska.
8. Wniosek o udzielenie autoryzacji zawiera:
1)
nazwę przedsiębiorstwa lub operatora;
2)
adres i siedzibę, a w przypadku przedsiębiorstwa lub operatora będącego osobą fizyczną
prowadzącą działalność gospodarczą − adres i miejsce wykonywania działalności;
3)
numer telefonu, adres poczty elektronicznej i adres strony internetowej przedsiębiorstwa
lub operatora − o ile ją posiada.
9. Wniosek o udzielenie autoryzacji składa się w formie pisemnej. Do wniosku załącza
się oświadczenie o spełnieniu wymagań, o których mowa w ust. 7, składane pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Oświadczenie zawiera klauzulę
następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań.
10. Minister właściwy do spraw środowiska może żądać przedłożenia dokumentów
potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 7.
11. W przypadku niespełnienia wymagań, o których mowa w ust. 7, minister właściwy
do spraw środowiska odmawia udzielenia autoryzacji, w drodze decyzji administracyjnej.
wniosku o udzielenie autoryzacji, kierując się potrzebą zapewnienia możliwości identyfikacji
halonów oraz przedsiębiorstw i operatorów.
– 12 –
Art. 8. 1. Tworzy się rejestr przedsiębiorstw produkujących, stosujących lub
wprowadzających do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje.
2. Przedsiębiorstwa produkujące, stosujące lub wprowadzające do obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje do zastosowania w charakterze substratów lub do
celów laboratoryjnych i analitycznych zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009,
obowiązane są uzyskać wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1.
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzi minister właściwy do spraw środowiska,
zadania publiczne.
ministra.
1)
nazwę przedsiębiorstwa;
2)
adres i siedzibę, a w przypadku gdy przedsiębiorstwo prowadzi osoba fizyczna
prowadząca działalność gospodarczą - adres i miejsce wykonywania działalności;
3)
numer telefonu, adres poczty elektronicznej i adres strony internetowej - o ile ją posiada;
4)
informację, czy przedsiębiorstwo jest producentem nowych substancji, stosującym te
substancje, czy wprowadzającym do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej te
substancje;
5)
nazwy chemiczne nowych substancji;
6)
w przypadku gdy przedsiębiorstwo jest stosującym te substancje − rodzaj zastosowania.
7. Wniosek o wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane i informacje,
o których mowa w ust. 6.
określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 9.
wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia
możliwości identyfikacji nowej substancji i przedsiębiorstwa oraz potrzebą zapewnienia
kompletności danych i informacji, o których mowa w ust. 6.
– 13 –
Art. 9. 1. Tworzy się rejestr przedsiębiorstw stosujących substancje kontrolowane
w charakterze substratów oraz przedsiębiorstw prowadzących niszczenie substancji
kontrolowanych.
2. Przedsiębiorstwa stosujące substancje kontrolowane w charakterze substratów,
zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, oraz prowadzące niszczenie substancji
kontrolowanych, zgodnie z art. 22 i załącznikiem VII do tego rozporządzenia, obowiązane są
uzyskać wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1.
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzi minister właściwy do spraw środowiska,
zadania publiczne.
ministra.
1)
nazwę przedsiębiorstwa;
2)
adres i siedzibę, a w przypadku gdy przedsiębiorstwo prowadzi osoba fizyczna
prowadząca działalność gospodarczą − adres i miejsce wykonywania działalności;
3)
numer telefonu, adres poczty elektronicznej i adres strony internetowej − o ile ją
posiada;
4)
informację, czy przedsiębiorstwo stosuje substancje kontrolowane w charakterze
substratu, czy prowadzi ich niszczenie.
7. Wniosek o wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane i informacje,
o których mowa w ust. 6, oraz:
1)
w przypadku gdy przedsiębiorstwo stosuje substancje kontrolowane w charakterze
substratu:
a)
nazwę chemiczną substancji kontrolowanej,
b)
skrócony opis procesu, w którym substancja jest stosowana z określeniem reakcji
chemicznej zachodzącej w tym procesie, w której substancja kontrolowana ulega
całkowitemu przekształceniu ze stanu pierwotnego,
c)
nazwę chemiczną produktu otrzymywanego w tym procesie w wyniku
transformacji chemicznej substancji kontrolowanej,
– 14 –
d)
2)
wielkość emisji substancji kontrolowanej w tym procesie;
w przypadku gdy przedsiębiorstwo prowadzi niszczenie substancji kontrolowanej –
skrócony opis technologii niszczenia.
określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 10.
9. Minister właściwy do spraw środowiska odmawia wpisania przedsiębiorstwa do
rejestru, o którym mowa w ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej, w przypadku gdy
stosowanie substancji kontrolowanej w charakterze substratu jest niezgodne z definicją
substratu zawartą w art. 3 pkt 11 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 albo technologia
niszczenia substancji kontrolowanej jest niezgodna z technologiami wymienionymi
w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.
wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia
możliwości identyfikacji substancji kontrolowanej stosowanej w charakterze substratu
i przedsiębiorstwa oraz potrzebą zapewnienia kompletności danych i informacji, o których
mowa w ust. 6 i 7.
Art. 10. 1. Przyjmowania dostaw substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu
cieplarnianego może dokonywać osoba fizyczna posiadająca certyfikat dla personelu
odpowiedni do wykonywanych przez tę osobę czynności związanych z substancjami
kontrolowanymi lub fluorowanymi gazami cieplarnianymi albo − w przypadku osoby
fizycznej
wykonującej
czynności
serwisowe
i
naprawcze
systemów
klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych − zaświadczenie, o którym mowa w art. 38 ust. 1.
2. Przez przyjęcie dostawy substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu
cieplarnianego rozumie się pisemne potwierdzenie przez osobę fizyczną posiadającą
certyfikat dla personelu przyjęcia pojemników zawierających tę substancję lub gaz na stan
magazynowy przedsiębiorcy.3. Za przyjęcie dostawy nie uważa się przyjęcia na stan
magazynowy
substancji
kontrolowanej
lub
fluorowanego
gazu
cieplarnianego
przeznaczonych do recyklingu, regeneracji lub zniszczenia, odzyskanych z urządzeń lub
systemów ochrony przeciwpożarowej.
4. Zakazuje się przekazywania, odpłatnie bądź nieodpłatnie, substancji kontrolowanych
osobom
fizycznym
na
ich
własne
potrzeby,
z
wyjątkiem
przekazywania
wodorochlorofluorowęglowodorów w ramach usługi instalacji, konserwacji lub serwisowania
– 15 –
urządzeń, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 3-7 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, a także
przekazywania halonów w ramach usługi instalacji, konserwacji lub serwisowania systemów
ochrony przeciwpożarowej oraz gaśnic, udokumentowanej fakturą VAT lub − w przypadku
gdy usługa wykonana została nieodpłatnie − oświadczeniem pisemnym, potwierdzającym
wykonanie tej usługi.
5. Zakazuje się przekazywania, odpłatnie bądź nieodpłatnie, fluorowanych gazów
cieplarnianych osobom fizycznym na ich własne potrzeby, z wyjątkiem przekazywania
w ramach usługi instalacji, konserwacji lub serwisowania stacjonarnych i ruchomych
urządzeń, systemów ochrony przeciwpożarowej, a także gaśnic i systemów klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych, udokumentowanych fakturą VAT lub − w przypadku
gdy usługa wykonana została nieodpłatnie − oświadczeniem pisemnym, potwierdzającym
wykonanie tej usługi.
Art. 11. Art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 oraz art. 4 rozporządzenia (WE) nr
842/2006 dotyczące odzysku substancji kontrolowanych oraz fluorowanych gazów
cieplarnianych
ze
stacjonarnych
urządzeń
i
stacjonarnych
systemów
ochrony
przeciwpożarowej oraz przepisy ustawy dotyczące przyjmowania dostaw substancji
kontrolowanych oraz fluorowanych gazów cieplarnianych stosuje się również do ruchomych
urządzeń i ruchomych systemów ochrony przeciwpożarowej, gaśnic oraz systemów
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych.
Art. 12. 1. Kontrolę szczelności urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła
oraz systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających co najmniej 3 kg substancji
kontrolowanych prowadzi się zgodnie z art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009.
2. Kontrolę szczelności urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła oraz
systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających co najmniej 3 kg fluorowanych gazów
cieplarnianych prowadzi się zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 842/2006.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw środowiska określi w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie muszą być spełnione
przy przeprowadzaniu kontroli szczelności urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp
ciepła, o których mowa w ust. 1 i 2, kierując się potrzebą zharmonizowania wymagań
z wymaganiami dotyczącymi kontroli zawartymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr
1516/2007 z dnia 19 grudnia 2007 r. ustanawiającym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr
842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, standardowe wymogi w zakresie kontroli
– 16 –
szczelności w odniesieniu do stacjonarnych urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz
pomp ciepła zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. Urz. UE L 335
z 20.12.2007, str. 10).
spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze
rozporządzenia, wymagania, jakie muszą być spełnione przy przeprowadzaniu kontroli
szczelności systemów ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w ust. 1 i 2, kierując się
potrzebą zharmonizowania wymagań z wymaganiami dotyczącymi kontroli zawartymi
w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1497/2007 z dnia 18 grudnia 2007 r. określającym,
zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady,
standardowe wymogi w zakresie kontroli szczelności w odniesieniu do stacjonarnych
systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane
(Dz. Urz. UE L 333 z 19.12.2007, str. 4), zwanym dalej „rozporządzeniem (WE) nr
1497/2007”.
Art. 13. 1. Podmioty wprowadzające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produkty,
urządzenia, systemy ochrony przeciwpożarowej, gaśnice, a także pojemniki zawierające:
1)
substancje kontrolowane,
2)
fluorowane gazy cieplarniane
– są obowiązane do umieszczenia na nich etykiety oraz dołączenia instrukcji dotyczącej
ich przeznaczenia i funkcjonowania, sporządzonych w języku polskim.
spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób etykietowania produktów, urządzeń, systemów ochrony przeciwpożarowej oraz
gaśnic, a także pojemników zawierających substancje kontrolowane, uwzględniając
konieczność jednoznacznej identyfikacji substancji kontrolowanych,
2)
wzór etykiety, uwzględniając zróżnicowanie etykiety w zależności od rodzaju substancji
kontrolowanej oraz stopnia zagrożenia dla warstwy ozonowej, składu chemicznego,
pochodzenia i przeznaczenia danej substancji kontrolowanej
– biorąc pod uwagę wymagania odnośnie etykietowania zawarte w rozporządzeniu (WE) nr
1005/2009 oraz uwzględniając konieczność zharmonizowania wymagań dotyczących
etykietowania w odniesieniu do substancji kontrolowanych z wymaganiami dotyczącymi
etykietowania produktów, urządzeń, systemów ochrony przeciwpożarowej i pojemników
zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane określonymi w rozporządzeniu Komisji
– 17 –
(WE) nr 1494/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. określającym, zgodnie z rozporządzeniem (WE)
nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, formę etykiet oraz dodatkowe wymogi
dotyczące etykietowania produktów i urządzeń zawierających niektóre fluorowane gazy
cieplarniane (Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2007, str. 25).
Rozdział 2
Obowiązek prowadzenia dokumentacji przez operatorów urządzeń i systemów ochrony
przeciwpożarowej
Art. 14. 1. Dokumentację, o której mowa w art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr
842/2006 oraz art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, dla urządzeń chłodniczych,
klimatyzacyjnych i pomp ciepła oraz systemów ochrony przeciwpożarowej, zawierających co
najmniej 3 kg substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych, jak
również dla urządzeń będących rozdzielnicami wysokiego napięcia zawierającymi
fluorowane gazy cieplarniane w ilości co najmniej 3 kg lub urządzeń zawierających
rozpuszczalniki na bazie fluorowanych gazów cieplarnianych w ilości co najmniej 3 kg
sporządza się w formie Karty Urządzenia albo Karty Systemu Ochrony Przeciwpożarowej.
2. Dokumentację, o której mowa w ust. 1, prowadzi się oddzielne dla urządzeń
i systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających substancję kontrolowaną oraz urządzeń
i systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających fluorowany gaz cieplarniany.
3. Kartę Urządzenia oraz Kartę Systemu Ochrony Przeciwpożarowej operator sporządza
i prowadzi, oddzielnie dla każdego urządzenia albo systemu ochrony przeciwpożarowej.
4. Karty Urządzenia oraz Karty Systemu Ochrony Przeciwpożarowej, z zastrzeżeniem
ust. 7, stanowią element Centralnego Rejestru Operatorów Urządzeń i Systemów Ochrony
Przeciwpożarowej, o którym mowa w art. 19, i są sporządzane w postaci elektronicznej
w trybie bezpośredniego połączenia z tym rejestrem za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r.
o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
5. Kartę Urządzenia oraz Kartę Systemu Ochrony Przeciwpożarowej sporządza się
w terminie 10 dni od dnia dostarczenia urządzenia albo systemu ochrony przeciwpożarowej
na miejsce jego funkcjonowania, a w przypadku gdy urządzenie albo system ochrony
przeciwpożarowej wymaga zainstalowania, w terminie 10 dni od dnia zakończenia jego
instalacji i napełnienia substancją kontrolowaną albo fluorowanym gazem cieplarnianym.
6. Karta Urządzenia oraz Karta Systemu Ochrony Przeciwpożarowej zawiera:
– 18 –
1)
dane urządzenia albo systemu ochrony przeciwpożarowej;
2)
nazwę operatora, jego adres i siedzibę, a w przypadku operatora będącego osobą
fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą − adres i miejsce wykonywania
działalności, oraz dane osoby wypełniającej i dokonującej wpisów w karcie, datę
sporządzenia oraz datę dokonania każdego kolejnego wpisu;
3)
dane dotyczące ilości i typu substancji kontrolowanej albo fluorowanego gazu
cieplarnianego zawartego w urządzeniu albo systemie ochrony przeciwpożarowej
w momencie sporządzenia karty, jak również wszelkich ilości tej substancji albo tego
gazu dodanych i odzyskanych podczas wykonywania czynności określonych w pkt 4;
4)
zestawienie
wykonanych
czynności
dotyczących
instalacji,
konserwacji
lub
serwisowania, kontroli szczelności i końcowego unieszkodliwienia urządzenia albo
systemu ochrony przeciwpożarowej, oraz instalowania systemów wykrywania
wycieków w tym urządzeniu albo systemie ochrony przeciwpożarowej i odzysku z nich
substancji kontrolowanych albo fluorowanych gazów cieplarnianych, a także nazwę
i siedzibę podmiotu, który wykonał te czynności, i dane, w tym imię, nazwisko, adres
zamieszkania, osób wykonujących te czynności oraz datę rozpoczęcia i zakończenia ich
wykonywania.
7. W przypadku urządzeń i systemów ochrony przeciwpożarowej będących na
wyposażeniu jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej Karty
Urządzeń oraz Karty Systemów Ochrony Przeciwpożarowej nie stanowią elementu
Centralnego Rejestru Operatorów Urządzeń i Systemów Ochrony Przeciwpożarowej,
o którym mowa w art. 19.
8. Operatorzy urządzeń i systemów ochrony przeciwpożarowej, o których mowa
w ust. 7, są obowiązani do przekazywania Ministrowi Obrony Narodowej rocznych
sprawozdań zawierających informacje z prowadzonych przez nich w danym roku
kalendarzowym Kart Urządzeń oraz Kart Systemów Ochrony Przeciwpożarowej w terminie
do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, którego dane dotyczą.
9. Sprawozdania, o których mowa w ust. 8, obejmują nazwę operatora, rodzaj
urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej, rodzaj i ilość substancji kontrolowanej
lub fluorowanego gazu cieplarnianego zawartego w tym urządzeniu lub systemie ochrony
przeciwpożarowej oraz ilość tej substancji lub tego gazu odzyskaną z tego urządzenia lub
systemu ochrony przeciwpożarowej i dodaną do tego urządzenia lub systemu ochrony
przeciwpożarowej w ciągu danego roku kalendarzowego.
– 19 –
10. Minister Obrony Narodowej przygotowuje zbiorcze zestawienie otrzymanych
sprawozdań, o których mowa w ust. 8, i przesyła je, w formie elektronicznej, do
wyspecjalizowanej jednostki, o której mowa w art. 16, w terminie do dnia 31 marca roku
następującego po roku, którego to zestawienie dotyczy.
11. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
środowiska i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 8, kierując się potrzebą
zapewnienia pełnego monitorowania postępowania z substancjami kontrolowanymi lub
fluorowanymi gazami cieplarnianymi, w celu uniknięcia niekontrolowanej emisji do
środowiska.
Art. 15. 1. Operatorzy
urządzeń
lub
systemów
ochrony
przeciwpożarowej
są
obowiązani do zapewnienia, aby wpisu do Karty Urządzenia albo Karty Systemu Ochrony
Przeciwpożarowej danych dotyczących czynności, o których mowa w art. 14 ust. 6 pkt 4,
dokonywały osoby posiadające certyfikat dla personelu uprawniający do wykonywania
czynności, których dane te dotyczą.
2. Wpisy danych są dokonywane w terminie 3 dni od dnia wykonania czynności,
o których mowa w ust. 1.
3. Aktualna kopia Karty Urządzenia albo Karty Systemu Ochrony Przeciwpożarowej
w formie elektronicznej i w formie wydruku powinna być przechowywana w miejscu
funkcjonowania urządzenia albo systemu ochrony przeciwpożarowej.
4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane i informacje, jakie
powinny być zamieszczone w Karcie Urządzenia, wzór Karty Urządzenia oraz sposób jej
sporządzania i prowadzenia, biorąc pod uwagę:
1)
wymogi wynikające z art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 oraz art. 3 ust. 6
2)
specyfikę poszczególnych rodzajów urządzeń;
3)
konieczność zapewnienia kompleksowej informacji o danym urządzeniu oraz jego
operatorze;
4)
konieczność sporządzania Karty Urządzenia i dokonywania w niej wpisów w systemie
teleinformatycznym, umożliwiającym gromadzenie informacji zawartych w Karcie
Urządzenia w Centralnym Rejestrze Operatorów Urządzeń i Systemów Ochrony
Przeciwpożarowej, o którym mowa w art. 19;
– 20 –
5)
konieczność zharmonizowania sposobu sporządzania i prowadzenia oraz wzoru Karty
Urządzenia ze sposobem sporządzania i prowadzenia oraz wzorem Karty Systemu
Ochrony Przeciwpożarowej.
spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane i informacje, jakie
powinny być zamieszczone w Karcie Systemu Ochrony Przeciwpożarowej, wzór Karty
Systemu Ochrony Przeciwpożarowej oraz sposób jej sporządzania i prowadzenia biorąc pod
uwagę:
1)
wymogi wynikające z art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 oraz art. 3 ust. 6
2)
specyfikę poszczególnych rodzajów systemów ochrony przeciwpożarowej;
3)
konieczność zapewnienia kompleksowej informacji o danym systemie ochrony
przeciwpożarowej oraz jego operatorze;
4)
konieczność sporządzania Karty Systemu Ochrony Przeciwpożarowej i dokonywania
w niej wpisów w systemie teleinformatycznym, umożliwiającym gromadzenie
informacji zawartych w Karcie Systemu Ochrony Przeciwpożarowej w Centralnym
Rejestrze Operatorów Urządzeń i Systemów Ochrony Przeciwpożarowej, o którym
mowa w art. 19;
5)
konieczność zharmonizowania sposobu sporządzania i prowadzenia oraz wzoru Karty
Systemu Ochrony Przeciwpożarowej ze sposobem sporządzania i prowadzenia oraz
wzorem Karty Urządzenia.
6. Operatorzy urządzeń lub systemów ochrony przeciwpożarowej zawierających co
najmniej 3 kg substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych mają
obowiązek
prowadzenia
wykazu
Kart
Urządzeń
lub
Kart
Systemów
Ochrony
Przeciwpożarowej.
7. Wykazy kart, o których mowa w ust. 6, są przechowywane w miejscu
funkcjonowania urządzeń lub systemów ochrony przeciwpożarowej, których te karty dotyczą.
Operator jest zobowiązany do ich udostępnienia organom kontrolnym na ich żądanie.
– 21 –
Rozdział 3
Wyspecjalizowana jednostka
Art. 16. Tworzy się wyspecjalizowaną jednostkę, do zadań której należy:
1)
prowadzenie Centralnego Rejestru Operatorów Urządzeń i Systemów Ochrony
Przeciwpożarowej, o którym mowa w art. 19;
2)
3)
wykonywanie analiz i opracowań danych:
a)
przekazywanych do rejestru, o którym mowa w pkt 1,
b)
zawartych w zbiorczych zestawieniach, o których mowa w art. 14 ust. 10;
prowadzenie bazy danych, w której gromadzone będą dane zawarte w sprawozdaniach,
o których mowa w art. 40, przekazywanych przez podmioty prowadzące działalność
w poszczególnych
sektorach
oraz
wykonywanie
analiz
i
opracowań
danych
przekazywanych do tej bazy oraz danych zawartych w zbiorczych zestawieniach,
o których mowa w art. 41 ust. 5;
4)
wykonywanie
bieżących
zaleceń
Unii
Europejskiej
w
zakresie
substancji
kontrolowanych i fluorowanych gazów cieplarnianych obejmujące w szczególności:
a)
analizę i opiniowanie materiałów dotyczących substancji kontrolowanych
i fluorowanych gazów cieplarnianych przekazywanych i publikowanych przez
Komisję Europejską lub inne organy Unii Europejskiej,
b)
pełnienie funkcji punktu kontaktowego dla podmiotów krajowych i Komisji
Europejskiej w zakresie rozporządzenia (WE) nr 842/2006 oraz rozporządzenia
(WE) nr 1005/2009, w tym gromadzenie kopii sprawozdań przekazywanych przez
podmioty zgodnie z art. 6 ust. 1 i 4 rozporządzenia (WE) nr 842/2006 oraz art. 26
ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, a także dokonywanie analizy danych
w nich zawartych,
c)
opracowywanie dokumentacji wynikającej z rozporządzenia (WE) nr 842/2006
oraz rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 i rozporządzeń wykonawczych Komisji
Europejskiej, wymaganej do przekazania do Komisji Europejskiej lub innych
organów Unii Europejskiej,
d)
opracowywanie informacji, o których mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE)
nr 1005/2009, wymaganych do przekazania do Komisji Europejskiej;
5)
opiniowanie wniosków o odstępstwa, o których mowa w art. 6.
– 22 –
Art. 17. Wykonywanie zadań wyspecjalizowanej jednostki powierza się Instytutowi
Chemii Przemysłowej im. prof. Ignacego Mościckiego z siedzibą w Warszawie.
Art. 18. 1. Minister
właściwy
do
spraw
środowiska
sprawuje
nadzór
nad
wykonywaniem przez wyspecjalizowaną jednostkę zadań określonych w art. 16.
2. Wyspecjalizowana
jednostka
przedkłada
ministrowi
właściwemu
do
spraw
środowiska sprawozdanie z wykonania zadań określonych w art. 16, za rok poprzedni
w terminie do dnia 31 maja roku następnego.
3. W przypadku gdy sprawozdanie jest niepełne lub budzi zastrzeżenia, minister
właściwy do spraw środowiska może zażądać jego uzupełnienia lub udzielenia dodatkowych
wyjaśnień w wyznaczonym przez siebie terminie.
4. Minister właściwy do spraw środowiska może zlecić imiennie upoważnionym
pracownikom obsługującego go urzędu przeprowadzenie kontroli wyspecjalizowanej
jednostki w zakresie wykonywanych przez nią zadań określonych w art. 16, w szczególności
w przypadku gdy w wyznaczonym terminie wyspecjalizowana jednostka nie uzupełni
sprawozdania lub nie złoży żądanych wyjaśnień, a także, jeśli złożone sprawozdanie, pomimo
uzupełnienia lub złożonych wyjaśnień, budzi zastrzeżenia.
5. Kontrolę, o której mowa w ust. 4, przeprowadza się na zasadach i w trybie
określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.
6. Kierownik wyspecjalizowanej jednostki jest zobowiązany do realizacji zaleceń
pokontrolnych wydanych przez ministra właściwego do spraw środowiska.
7. Analizy i opracowania danych przekazywanych do Centralnego Rejestru Operatorów
Urządzeń i Systemów Ochrony Przeciwpożarowej, o którym mowa w art. 19, oraz do bazy
danych ze sprawozdań, o których mowa w art. 40, i danych zawartych w zbiorczych
zestawieniach, o których mowa w art. 14 ust. 10 oraz w art. 41 ust. 5, a także analizy
i opracowania dotyczące wykonywania bieżących zaleceń Unii Europejskiej w zakresie
fluorowanych gazów cieplarnianych oraz substancji kontrolowanych, są wykonywane przez
wyspecjalizowaną jednostkę na zlecenie ministra właściwego do spraw środowiska.
8. Analizy i opracowania, o których mowa w ust. 7, mogą być bezpłatnie udostępniane
organom administracji publicznej.
9. Wyspecjalizowana jednostka może sporządzać odpłatnie, na podstawie informacji
zawartych w Centralnym Rejestrze Operatorów
Urządzeń i Systemów Ochrony
Przeciwpożarowej, o którym mowa w art. 19, i bazie danych ze sprawozdań, o których mowa
w art. 40, analizy i opracowania na zlecenie organów administracji publicznej innych niż
– 23 –
minister właściwy do spraw środowiska oraz organizacji samorządu gospodarczego
i organizacji pracodawców.
10. Analizy i opracowania sporządzone na zlecenie podmiotów innych niż organy
administracji publicznej nie mogą zawierać informacji umożliwiających identyfikację
operatorów oraz osób dokonujących wpisów w Kartach Urządzeń i Kartach Systemów
Ochrony Przeciwpożarowej.
Rozdział 4
Centralny Rejestr Operatorów Urządzeń i Systemów Ochrony Przeciwpożarowej
Art. 19. 1. Tworzy się Centralny Rejestr Operatorów Urządzeń i Systemów Ochrony
Przeciwpożarowej, zawierających co najmniej 3 kg substancji kontrolowanych lub
fluorowanych gazów cieplarnianych, zwany dalej „Centralnym Rejestrem Operatorów”.
2. W Centralnym Rejestrze Operatorów gromadzone są, w formie dokumentów
elektronicznych, Karty Urządzeń, Karty Systemów Ochrony Przeciwpożarowej oraz dane
zawarte w tych kartach.
3. Dane zawarte w Centralnym Rejestrze Operatorów są zabezpieczone przed dostępem
osób trzecich, a dostęp do nich mają wyłącznie osoby upoważnione przez kierownika
wyspecjalizowanej
jednostki
oraz
operatorzy
urządzeń
lub
systemów
ochrony
przeciwpożarowej lub osoby przez nich upoważnione.
4. Operator urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej oraz upoważniona przez
niego osoba mają dostęp do danych zawartych w Centralnym Rejestrze Operatorów
dotyczących wyłącznie tego urządzenia lub systemu ochrony przeciwpożarowej.
5. Dane jednostkowe, w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r.
o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591 oraz z 2013 r. poz. 2), zawarte
w Centralnym Rejestrze Operatorów podlegają ochronie na zasadach określonych w ustawie
z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz.
1228).
6. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób
prowadzenia Centralnego Rejestru Operatorów, gromadzenia w nim danych, a także sposób
udostępniania tych danych i sposób ich zabezpieczenia, biorąc pod uwagę:
1)
potrzebę prowadzenia Centralnego Rejestru Operatorów w systemie teleinformatycznym
i automatycznego przekazywania do niego danych w tym systemie oraz potrzebę
– 24 –
zapewnienia możliwości korzystania z danych dotyczących operatorów i osób
przekazujących dane;
2)
konieczność zapewnienia ochrony danych operatorów i osób przekazujących dane.
Rozdział 5
Certyfikacja
Art. 20. 1. Personel, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr
303/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego, na mocy rozporządzenia (WE) nr
842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania i warunki dotyczące
wzajemnego uznawania certyfikacji przedsiębiorstw i personelu w odniesieniu do
stacjonarnych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających
fluorowane gazy cieplarniane (Dz. Urz. UE L 92 z 3.04.2008, str. 3), zwanego dalej
„rozporządzeniem (WE) nr 303/2008”, obowiązany jest do posiadania odpowiedniego
certyfikatu dla personelu, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.
2. Personel, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 304/2008
z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego, na mocy rozporządzenia (WE) nr 842/2006
Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania i warunki dotyczące wzajemnego
uznawania certyfikacji przedsiębiorstw i personelu w odniesieniu do stacjonarnych systemów
ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane
(Dz. Urz. EU L 92 z 3.04.2008, str. 12), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr
304/2008”, obowiązany jest do posiadania odpowiedniego certyfikatu dla personelu, o którym
mowa w art. 5 tego rozporządzenia.
3. Personel, o którym mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 305/2008
Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania i warunki dotyczące wzajemnego
uznawania certyfikacji personelu dokonującego odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych
z rozdzielnic wysokiego napięcia (Dz. Urz. UE L 92 z 3.04.2008, str. 17), zwanego dalej
„rozporządzeniem (WE) nr 305/2008”, oraz w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 306/2008
Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania i warunki wzajemnego uznawania
certyfikacji personelu dokonującego odzysku rozpuszczalników na bazie fluorowanych
gazów cieplarnianych z urządzeń (Dz. Urz. UE L 92 z 3.04.2008, str. 21), zwanego dalej
„rozporządzeniem (WE) nr 306/2008”, obowiązany jest do posiadania odpowiedniego
– 25 –
certyfikatu dla personelu wskazanego w rozporządzeniu (WE) nr 305/2008 albo
w rozporządzeniu (WE) nr 306/2008.
4. Personel wykonujący czynności w zakresie instalacji, kontroli szczelności,
konserwacji lub serwisowania urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych lub pomp ciepła, jak
również systemów ochrony przeciwpożarowej, zawierających substancje kontrolowane oraz
odzysku
substancji
kontrolowanych
z
tych
urządzeń
lub
systemów
ochrony
przeciwpożarowej oraz gaśnic, obowiązany jest do posiadania certyfikatów dla personelu,
o których mowa w ust. 1-2.
5. Personel, o którym mowa w ust. 1-4, obowiązany jest wykonywać czynności objęte
certyfikatami dla personelu, o których mowa w ust. 1-3, z wykorzystaniem odpowiedniego
wyposażenia technicznego.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki oraz minister właściwy do spraw
wewnętrznych określą, każdy w swoim zakresie, w drodze rozporządzenia, minimalne
wymagania dotyczące wyposażenia technicznego, o którym mowa w ust. 5, kierując się
koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa osób fizycznych wykonujących czynności objęte
certyfikatami dla personelu, o których mowa w ust. 1-3, jak również ochrony poszczególnych
komponentów środowiska.
Art. 21. 1. Certyfikat dla personelu może uzyskać osoba pełnoletnia, która nie była
karana za przestępstwo przeciwko środowisku i złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin
teoretyczny i praktyczny przed komisją egzaminacyjną, powołaną przez jednostkę oceniającą
personel.
2. Certyfikat dla personelu jest wydawany na wniosek. Do wniosku dołącza się
zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestępstwo przeciwko środowisku.
3. Oświadczenie,
o
którym
mowa
w
ust. 2,
składane
jest
pod
rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Oświadczenie zawiera klauzulę
następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań.
Art. 22. 1. Certyfikat dla personelu wydaje jednostka certyfikująca personel.
2. Certyfikat dla personelu wydawany jest bezterminowo.
3. Certyfikat dla personelu podlega cofnięciu i wykreśleniu z rejestru wydanych
certyfikatów dla personelu, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2 lit. d, przez kierownika
– 26 –
jednostki certyfikującej personel, w przypadku prawomocnego skazania osoby posiadającej
ten certyfikat za przestępstwo przeciwko środowisku.
4. W przypadku odmowy wydania certyfikatu oraz dokonania wpisu do rejestru
wydanych certyfikatów dla personelu kierownik jednostki certyfikującej personel zawiadamia
o odmowie.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, oraz w przypadku cofnięcia certyfikatu dla
personelu i wykreślenia z rejestru wydanych certyfikatów dla personelu, przysługuje
odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 36 ust. 1.
6. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia
o cofnięciu i wykreśleniu z rejestru wydanych certyfikatów dla personelu, za pośrednictwem
kierownika jednostki certyfikującej personel.
7. Nadanie pisma z odwołaniem w polskiej placówce pocztowej operatora
wyznaczonego, w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. − Prawo pocztowe (Dz. U.
poz. 1529), lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do
Komitetu Odwoławczego.
8. Odwołanie rozpatruje trzyosobowy zespół, wyznaczony spośród członków Komitetu
Odwoławczego przez Przewodniczącego Komitetu Odwoławczego, w terminie 30 dni od dnia
doręczenia odwołania.
9. Po rozpatrzeniu odwołania Komitet Odwoławczy:
1)
stwierdza zasadność odwołania i przekazuje sprawę kierownikowi jednostki
certyfikującej personel do ponownego rozpoznania albo
2)
oddala odwołanie.
10. W przypadku oddalenia odwołania przysługuje skarga do sądu administracyjnego,
za pośrednictwem Komitetu Odwoławczego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia
zawiadomienia o oddaleniu odwołania; w postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio
przepisy o zaskarżaniu do sądu decyzji.
Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii ministra
właściwego do spraw wewnętrznych wskaże, w drodze rozporządzenia, podmiot pełniący
funkcję jednostki certyfikującej personel, kierując się potrzebą zapewnienia przez ten
podmiot bezstronności i niezależności jednostki certyfikującej personel, dotychczasowym
doświadczeniem podmiotu w certyfikacji osób fizycznych, a także możliwością pełnienia
przez ten podmiot roli jednostki certyfikującej personel dla wszystkich sektorów i rodzajów
czynności objętych obowiązkiem uzyskiwania certyfikatów dla personelu.
– 27 –
2. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad jednostką certyfikującą
personel.
Art. 24. 1. Jednostka certyfikująca personel wykonuje czynności wynikające
z przepisów rozporządzenia (WE) nr 303/2008, rozporządzenia (WE) nr 304/2008,
rozporządzenia (WE) nr 305/2008 i rozporządzenia (WE) nr 306/2008, w tym:
1)
ustanawia i stosuje procedurę wydawania i cofania certyfikatów dla personelu;
2)
tworzy, prowadzi i udostępnia na swojej stronie internetowej:
a) rejestr jednostek oceniających personel,
b) rejestr jednostek prowadzących szkolenia,
c) rejestr jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu,
d) rejestr wydanych certyfikatów dla personelu;
3)
ustanawia procedurę dotyczącą sprawdzania spełnienia wymagań przez jednostkę
oceniającą personel i jednostki prowadzące szkolenia oraz jednostki wydające
zaświadczenia o odbytym szkoleniu.
2. Rejestry, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są prowadzone w postaci elektronicznej przy
użyciu systemów teleinformatycznych, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego
2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
3. Rejestry, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a-c, zawierają:
1)
nazwę jednostki;
2)
adres i siedzibę jednostki;
3)
numer telefonu, adres poczty elektronicznej i adres strony internetowej - o ile jednostka
ją posiada.
4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. d, zawiera:
1)
numer certyfikatu dla personelu;
2)
imię i nazwisko osoby, która uzyskała certyfikat dla personelu.
5. Rejestry, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są jawne i korzystanie z nich jest bezpłatne.
Art. 25. 1. Jednostka certyfikująca personel może pobierać opłaty za:
1)
wydanie certyfikatu dla personelu;
2)
dokonanie wpisu do rejestru wydanych certyfikatów dla personelu;
3)
rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki prowadzącej
szkolenia;
4)
dokonanie wpisu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia;
– 28 –
5)
rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki oceniającej
personel;
6)
dokonanie wpisu do rejestru jednostek oceniających personel.
2. Górna wysokość opłat odnosi się do przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego
w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,
zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń
socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592, z późn. zm.6)), obowiązującego w dniu złożenia
wniosku lub zgłoszenia i wynosi za:
1)
wydanie certyfikatu dla personelu oraz dokonanie wpisu do rejestru wydanych
certyfikatów dla personelu – łącznie 3% tego wynagrodzenia;
2)
dokonanie wpisu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia albo dokonanie wpisu
do rejestru jednostek oceniających personel – 5% tego wynagrodzenia;
3)
rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki oceniającej
personel albo rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki
prowadzącej szkolenia – 70% tego wynagrodzenia.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
jednostkowe
stawki
opłat
kierując
się
oceną
wysokości
ponoszonych
kosztów
z uwzględnieniem odrębności i specyfiki wykonywanych czynności.
4. Opłaty stanowią dochód jednostki certyfikującej personel i są przeznaczane na
zadania związane z wydawaniem certyfikatów dla personelu, dokonywaniem wpisów do
rejestrów, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2, kontrolą jednostek oceniających personel
oraz osób fizycznych, którym wydane zostały certyfikaty dla personelu, oraz finansowanie
działalności Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 36 ust. 1.
5. Dowód uiszczenia opłaty jest załączany odpowiednio do wniosku o wydanie
certyfikatu dla personelu albo do zgłoszenia o zamiarze pełnienia funkcji jednostki
oceniającej personel albo jednostki prowadzącej szkolenia.
6. W przypadku odmowy wydania certyfikatu dla personelu oraz dokonania wpisu do
rejestru wydanych certyfikatów dla personelu albo odmowy dokonania wpisu do rejestru
jednostek prowadzących szkolenia albo jednostek oceniających personel opłata, o której
mowa w ust. 1 pkt 1-2, 4, 6 podlega zwrotowi, w terminie 30 dni od odmowy.
6)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2012 r. poz. 908 i 1456 oraz
z 2013 r. poz. 747 i 1645.
– 29 –
Art. 26. 1. Jednostką oceniającą personel może być podmiot:
1)
prowadzący działalność w zakresie kształcenia lub prowadzenia badań w zakresie
substancji kontrolowanych i fluorowanych gazów cieplarnianych w dziedzinie będącej
przedmiotem egzaminów dla osób ubiegających się o certyfikat dla personelu;
2)
dysponujący
odpowiednim
wyposażeniem
technicznym
niezbędnym
do
przeprowadzenia egzaminów w części praktycznej, zgodnie z zakresem tematycznym
egzaminów, określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 29 ust. 2;
3)
zatrudniający osoby posiadające odpowiednią wiedzę teoretyczną i doświadczenie
praktyczne umożliwiające ocenę umiejętności praktycznych i teoretycznych osób
fizycznych przystępujących do egzaminu;
4)
który uzyskał wpis do rejestru jednostek oceniających personel.
2. Wymóg dotyczący zakresu działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy
podmiotu będącego producentem lub operatorem urządzeń będących rozdzielnicami
wysokiego napięcia lub zawierających rozpuszczalniki, który może pełnić funkcję jednostki
oceniającej personel w zakresie odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z tych
urządzeń.
3. Jednostka oceniająca personel zapewnia niezależność i bezstronność przeprowadzania
egzaminów.
4. Jednostka oceniająca personel:
1)
posiada procedury przygotowywania egzaminów, w tym posiada pulę pytań
egzaminacyjnych i ją aktualizuje, z uwzględnieniem zasady tajności pytań
egzaminacyjnych;
2)
posiada procedury przeprowadzania egzaminów, w tym egzaminów poprawkowych;
3)
wyznacza skład komisji egzaminacyjnej oraz wyznacza spośród członków komisji
przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, w tym zapewnia, aby członkami komisji
egzaminacyjnej nie były osoby, które przeprowadziły szkolenie osoby egzaminowanej;
4)
wydaje osobie, która złożyła egzamin z wynikiem pozytywnym, dokument
potwierdzający zdanie egzaminu i określający zakres egzaminu, zgodnie ze wzorem
określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 29 ust. 2;
5)
opracowuje i stosuje procedury w zakresie sprawozdawczości z przeprowadzonych
egzaminów oraz prowadzi rejestry i dokumentuje w formie pisemnej i elektronicznej,
jednostkowe i łączne wyniki egzaminów.
– 30 –
5. Podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki oceniającej personel zgłasza taki
zamiar w formie pisemnej do jednostki certyfikującej personel.
6. Zgłoszenie zawiera nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres, a w przypadku podmiotu
zamierzającego pełnić funkcję jednostki oceniającej personel będącego osobą fizyczną
prowadzącą działalność gospodarczą − adres i miejsce wykonywania działalności, oraz numer
identyfikacji podatkowej i numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli podlega
wpisowi do tego rejestru.
7. Do zgłoszenia dołącza się pisemne oświadczenie o dysponowaniu odpowiednim
wyposażeniem technicznym niezbędnym do przeprowadzenia egzaminów oraz zatrudnianiu
osób
posiadających
odpowiednią
wiedzę
praktyczną
i doświadczenie
teoretyczne.
Oświadczenie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej
treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”.
Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
8. Kierownik jednostki certyfikującej personel może żądać przedłożenia dokumentów,
potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3.
9. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki oceniającej personel
spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, w terminie 30 dni od dnia otrzymania
zgłoszenia, kierownik jednostki certyfikującej personel dokonuje wpisu tego podmiotu do
rejestru jednostek oceniających personel, zawiadamiając o dokonaniu wpisu ten podmiot.
10. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki oceniającej
personel nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, kierownik jednostki
certyfikującej personel odmawia dokonania wpisu tego podmiotu do rejestru jednostek
oceniających personel, zawiadamiając o odmowie dokonania wpisu ten podmiot.
11. W przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru jednostek oceniających
personel, podmiotowi, o którym mowa w ust. 10, przysługuje odwołanie do Komitetu
Odwoławczego, o którym mowa w art. 36 ust. 1. Art. 22 ust. 6-10 stosuje się.
Art. 27. 1. Jednostka certyfikująca personel jest obowiązana do przeprowadzania, nie
rzadziej niż co trzy lata, okresowych kontroli jednostek oceniających personel pod względem
zgodności z wymaganiami określonymi w przepisach rozporządzenia (WE) nr 303/2008,
rozporządzenia (WE) nr 304/2008, rozporządzenia (WE) nr 305/2008 i rozporządzenia (WE)
nr 306/2008 oraz przepisach ustawy.
– 31 –
2. Kontrolę przeprowadzają pracownicy jednostki certyfikującej personel, posiadający
imienne upoważnienie kierownika tej jednostki.
3. Przy przeprowadzaniu kontroli osoba przeprowadzająca kontrolę jest uprawniona do:
1)
wstępu na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, w których kontrolowana
jednostka oceniająca personel prowadzi działalność;
2)
żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób
w zakresie niezbędnym dla ustalenia stanu faktycznego;
3)
żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek
z zakresem prowadzonej kontroli.
4. Osoba przeprowadzająca kontrolę jest uprawniona do poruszania się po terenie
nieruchomości, obiektu lub ich części, bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlega
rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki
oceniającej personel.
5. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządza się protokół, którego jeden
egzemplarz doręcza się kontrolowanej jednostce oceniającej personel.
6. Protokół podpisują pracownicy jednostki certyfikującej personel przeprowadzający
kontrolę i kierownik kontrolowanej jednostki oceniającej personel.
7. W razie odmowy podpisania protokołu przez kierownika kontrolowanej jednostki
oceniającej personel, pracownik jednostki certyfikującej personel dokonuje o tym wzmianki
w protokole, a kierownik kontrolowanej jednostki oceniającej personel odmawiający podpisu,
może w terminie 7 dni przedstawić swoje stanowisko na piśmie kierownikowi jednostki
certyfikującej personel.
8. W razie stwierdzenia naruszenia przez jednostkę oceniającą personel wymagań,
o których mowa w art. 26 ust. 1, kierownik jednostki certyfikującej personel wykreśla
jednostkę oceniającą personel z rejestru jednostek oceniających personel, zawiadamiając
o wykreśleniu tę jednostkę.
9. W przypadku, wykreślenia jednostki oceniającej personel z rejestru jednostek
oceniających personel, jednostce tej przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego,
o którym mowa w art. 36 ust. 1. Art. 22 ust. 6-10 stosuje się.
Art. 28. 1. Szkolenia w zakresie wiedzy niezbędnej do uzyskania certyfikatu dla
personelu, mogą prowadzić podmioty, które:
– 32 –
1)
dysponują odpowiednim wyposażeniem technicznym niezbędnym do przeprowadzenia
szkoleń w części praktycznej, w zakresie zgodnym z zakresem tematycznym egzaminów
określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 4;
2)
posiadają programy szkoleń zgodne z zakresem tematycznym egzaminów określonym
w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 4 i materiały
szkoleniowe niezbędne do prowadzenia szkoleń;
3)
zatrudniają osoby posiadające wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne
gwarantujące prawidłowy przebieg szkolenia;
4)
uzyskały wpis do rejestru jednostek prowadzących szkolenia.
2. Podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki prowadzącej szkolenia, zgłasza taki
zamiar, w formie pisemnej, do jednostki certyfikującej personel.
3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres,
a w przypadku podmiotu będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą −
adres i miejsce wykonywania działalności, oraz numer identyfikacji podatkowej i numer
wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli podlega wpisowi do tego rejestru.
4. Do zgłoszenia dołącza się pisemne oświadczenie o spełnieniu wymagań określonych
w ust. 1 pkt 1-3, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
6. Jednostka prowadząca szkolenia może być równocześnie jednostką oceniającą
personel, o ile spełnia wymagania dla obu jednostek, i pod warunkiem udokumentowania
rozdzielenia obu funkcji, szczególnie w zakresie oceny części praktycznej egzaminu.
7. Osoba, która odbyła szkolenie w jednostce prowadzącej szkolenia pełniącej
jednocześnie funkcję jednostki oceniającej personel, nie może zdawać egzaminu w tej
jednostce.
8. W przypadku spełnienia przez podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki
prowadzącej szkolenia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, w terminie 30 dni od dnia
otrzymania zgłoszenia kierownik jednostki certyfikującej personel dokonuje wpisu tego
podmiotu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia, zawiadamiając o dokonaniu wpisu
ten podmiot.
– 33 –
9. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki prowadzącej
szkolenia nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, kierownik jednostki
certyfikującej personel odmawia dokonania wpisu jednostki prowadzącej szkolenia do
rejestru jednostek prowadzących szkolenia, zawiadamiając o odmowie dokonania wpisu ten
podmiot.
10. W przypadku odmowy dokonania wpisu przysługuje odwołanie do Komitetu
Odwoławczego, o którym mowa w art. 36 ust. 1. Art. 22 ust. 6-10 stosuje się.
11. Jednostka certyfikująca personel jest obowiązania do przeprowadzania, nie rzadziej
niż co trzy lata, okresowych kontroli jednostek prowadzących szkolenia, w celu sprawdzenia
spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3. Art. 27 ust. 2-9 stosuje się
odpowiednio.
Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wzór zgłoszenia podmiotu zamierzającego pełnić funkcję jednostki oceniającej personel,
2)
wzór zgłoszenia podmiotu zamierzającego pełnić funkcję jednostki prowadzącej
szkolenia
– kierując się koniecznością uwzględnienia zakresu informacji, jaki powinien być zawarty
w zgłoszeniach.
spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
minimalne
wymagania
dotyczące
wyposażenia
technicznego
niezbędnego
do
prowadzenia szkoleń i przeprowadzania egzaminów, kierując się potrzebą zapewnienia
bezpieczeństwa
osób
fizycznych
wykonujących
czynności
objęte
szkoleniem
i egzaminem oraz zapewnienia ochrony poszczególnych komponentów środowiska;
2)
minimalne wymagania dotyczące wiedzy teoretycznej i doświadczenia praktycznego
osób przeprowadzających egzaminy oraz osób prowadzących szkolenia, kierując się
potrzebą zapewnienia możliwości właściwego sprawdzenia umiejętności teoretycznych
i praktycznych osób fizycznych przystępujących do egzaminu lub uczestniczących
w szkoleniu;
3)
wymagania dotyczące przeprowadzania egzaminów, w tym:
a)
wymagania dotyczące składu komisji egzaminacyjnej oraz regulaminu jej
działania, kierując się potrzebą zapewnienia udziału w komisji egzaminacyjnej co
najmniej trzech osób z odpowiednią wiedzą teoretyczną i doświadczeniem
– 34 –
praktycznym w zakresie objętym egzaminem oraz potrzebą zapewnienia
obiektywnego działania komisji,
b)
sposób organizowania i wytyczne do procedury przeprowadzania egzaminów,
w tym egzaminu poprawkowego, kierując się potrzebą sprawnego i obiektywnego
przeprowadzenia egzaminu oraz egzaminu poprawkowego oraz zapewnienia, aby
egzaminy obejmowały część teoretyczną i część praktyczną, a także potrzebą
zapewnienia przez jednostkę oceniającą personel wyposażenia technicznego
umożliwiającego przeprowadzenie egzaminu w części praktycznej;
4)
zakresy tematyczne egzaminów, uwzględniające minimalne wymagania zawarte
w rozporządzeniu
(WE)
nr
303/2008,
rozporządzeniu
(WE)
nr
304/2008,
rozporządzeniu (WE) nr 305/2008, a także zapewniając, że obejmą one zagadnienia
teoretyczne i praktyczne dotyczące substancji kontrolowanych oraz odzysku
fluorowanych gazów cieplarnianych i substancji kontrolowanych z ruchomych urządzeń
i ruchomych systemów ochrony przeciwpożarowej oraz gaśnic, biorąc pod uwagę
konieczność zapewnienia posiadania przez personel odpowiedniego poziomu wiedzy
i umiejętności w odniesieniu do wykonywanych czynności objętych certyfikatem dla
personelu, w tym wiedzy i umiejętności dotyczących technologii alternatywnych
w stosunku do technologii wykorzystujących substancje kontrolowane lub fluorowane
gazy cieplarniane;
5)
wzór:
a)
dokumentu potwierdzającego, w celu wydania certyfikatu dla personelu, złożenie
egzaminu z wynikiem pozytywnym oraz określającego zakres zdanego egzaminu,
b)
wniosku o wydanie certyfikatu dla personelu
– kierując się potrzebą ujednolicenia tych dokumentów i wniosków;
6)
postać i wzory certyfikatów dla personelu wraz z wyszczególnieniem zakresu tych
certyfikatów, uwzględniając minimalne wymagania dotyczące wydawania certyfikatów
dla personelu zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 303/2008, rozporządzeniu (WE) nr
304/2008, rozporządzeniu (WE) nr 305/2008 i rozporządzeniu (WE) nr 306/2008,
a także potrzebę wydawania certyfikatu dla personelu w formie odpornej na zniszczenie
karty o niewielkich wymiarach umożliwiającej identyfikację jednostki certyfikującej
personel, rodzaju certyfikatu oraz jego posiadacza.
Art. 30. Przedsiębiorca prowadzący działalność polegającą na instalacji, konserwacji
lub serwisowaniu urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych lub pomp ciepła, jak również
– 35 –
systemów ochrony przeciwpożarowej, zawierających fluorowane gazy cieplarniane,
obowiązany jest posiadać certyfikat dla przedsiębiorców, wskazany odpowiednio
w rozporządzeniu (WE) nr 303/2008 albo w rozporządzeniu (WE) nr 304/2008.
Art. 31. 1. Certyfikat
dla
przedsiębiorców
wydaje
jednostka
certyfikująca
przedsiębiorców.
2. Certyfikat dla przedsiębiorców może uzyskać przedsiębiorca, który:
1)
spełnia wymagania, odpowiednio do rodzaju prowadzonej działalności, określone
w rozporządzeniu (WE) nr 303/2008 albo rozporządzeniu (WE) nr 304/2008;
2)
posiada i stosuje, w głównym miejscu wykonywania działalności oraz we wszystkich
oddziałach, procedury prowadzenia działalności, określone w rozporządzeniu (WE) nr
303/2008 albo rozporządzeniu (WE) nr 304/2008;
3)
posiada, w głównym miejscu wykonywania działalności oraz we wszystkich oddziałach,
wdrożony
system
dokumentowania
czynności
wykonywanych
przez
personel
posiadający odpowiedni certyfikat dla personelu w zakresie czynności, określonych
w rozporządzeniu (WE) nr 303/2008 albo rozporządzeniu (WE) nr 304/2008;
4)
dysponuje, w głównym miejscu wykonywania działalności oraz we wszystkich
oddziałach, minimalnym wyposażeniem technicznym, odpowiednim do zakresu
prowadzonej działalności, określonym w rozporządzeniu (WE) nr 303/2008 albo
rozporządzeniu (WE) nr 304/2008;
5)
będąc osobą fizyczną nie został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo
przeciwko środowisku w związku z prowadzoną działalnością albo za takie
przestępstwo nie zostały skazane osoby wchodzące w skład organów przedsiębiorcy
będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną;
6)
złoży do jednostki certyfikującej przedsiębiorców wniosek o wydanie certyfikatu dla
przedsiębiorców.
3. Certyfikat dla przedsiębiorców jest wydawany bezterminowo.
4. Do wniosku o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców dołącza się oświadczenie
o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1-5.
5. Kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców może żądać przedłożenia
dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1-5.
6. Wniosek o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców zawiera:
1)
nazwę wnioskodawcy;
– 36 –
2)
adres i siedzibę, a w przypadku gdy przedsiębiorcą jest osoba fizyczna prowadząca
działalność gospodarczą − adres i miejsce wykonywania działalności;
3)
numer identyfikacji podatkowej i numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli
podlega wpisowi do tego rejestru;
4)
prośbę o wydanie określonego typu certyfikatu dla przedsiębiorców;
5)
oświadczenie woli wykonywania działalności zgodnie z zakresem certyfikatu dla
przedsiębiorców.
7. W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2,
spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1-5, kierownik jednostki certyfikującej
przedsiębiorców wydaje przedsiębiorcy certyfikat dla przedsiębiorców i dokonuje wpisu do
rejestru
wydanych,
zawieszonych
i cofniętych
certyfikatów
dla
przedsiębiorców,
zawiadamiając o dokonaniu wpisu tego przedsiębiorcę.
8. W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2,
niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1-5, kierownik jednostki certyfikującej
przedsiębiorców odmawia wydania certyfikatu dla przedsiębiorców, zawiadamiając
o odmowie przedsiębiorcę.
9. W przypadku odmowy wydania certyfikatu dla przedsiębiorców przysługuje
odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 36 ust. 1. Art. 22 ust. 6-10
stosuje się odpowiednio.
Art. 32. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, wyznacza, w drodze rozporządzenia, podmiot pełniący
funkcję jednostki certyfikującej przedsiębiorców, kierując się potrzebą zapewnienia
bezstronności i niezależności jednostki certyfikującej przedsiębiorców, dotychczasowym
doświadczeniem podmiotu w certyfikacji przedsiębiorców, a także możliwością pełnienia
przez ten podmiot funkcji jednostki certyfikującej dla sektorów i rodzajów działalności
objętych obowiązkiem uzyskiwania certyfikatów dla przedsiębiorców oraz koniecznością
spełnienia wymogów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 303/2008 i rozporządzeniu
(WE) nr 304/2008.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad jednostką certyfikującą
przedsiębiorców.
3. Podmiot
pełniący
funkcję
jednostki
certyfikującej
jednocześnie pełnić funkcję jednostki certyfikującej personel.
przedsiębiorców
może
– 37 –
Art. 33. 1. Jednostka certyfikująca przedsiębiorców wykonuje czynności wynikające
z rozporządzenia (WE) nr 303/2008 oraz rozporządzenia (WE) nr 304/2008, a także:
1)
tworzy, prowadzi i udostępnia na swojej stronie internetowej rejestr wydanych,
zawieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców;
2)
przeprowadza kontrole przedsiębiorcy, każdorazowo przed wydaniem certyfikatu dla
przedsiębiorców oraz nie rzadziej niż raz na 7 lat po wydaniu certyfikatu, w celu
sprawdzenia spełniania warunków określonych w art. 31 ust. 2 pkt 1-5.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, prowadzony jest w postaci elektronicznej przy
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera:
1)
numer certyfikatu dla przedsiębiorców;
2)
nazwę przedsiębiorcy.
4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest jawny, a korzystanie z niego bezpłatne.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób
kontroli spełniania warunków określonych w art. 31 ust. 2 pkt 1-5, kierując się potrzebą
sprawdzenia prawidłowości wypełniania nałożonych na przedsiębiorcę obowiązków.
Art. 34. 1. Kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców zawiesza certyfikat dla
przedsiębiorców i dokonuje wpisu w rejestrze wydanych, zawieszonych i cofniętych
certyfikatów dla przedsiębiorców o zawieszeniu certyfikatu w razie stwierdzenia w wyniku
kontroli, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2, niespełnienia przez przedsiębiorcę
któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 1-5.
2. Kierownik jednostki certyfikującej przedsiębiorców na wniosek przedsiębiorcy,
którego certyfikat został zawieszony, odwiesza zawieszony certyfikat dla przedsiębiorców,
jeśli powtórna kontrola, przeprowadzona nie później niż w terminie 14 dni od otrzymania
wniosku o odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców wykaże, że przedsiębiorca ten spełnia
warunki określone w art. 31 ust. 2 pkt 1-5.
3. Kierownik
jednostki
certyfikującej
przedsiębiorców
cofa
certyfikat
dla
przedsiębiorców i wykreśla go z rejestru wydanych, zawieszonych i cofniętych certyfikatów
dla przedsiębiorców, jeśli:
1)
kontrola przedsiębiorcy posiadającego certyfikat dla przedsiębiorców, który został już
wcześniej zawieszony, wykaże, że przedsiębiorca nie spełnia warunków określonych
w art. 31 ust. 2 pkt 1-5;
– 38 –
2)
przedsiębiorca będący osobą fizyczną albo osoba wchodząca w skład organów
przedsiębiorcy będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną niebędącą osobą
prawną, został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko
środowisku w związku z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością.
4. O zawieszeniu, cofnięciu albo odwieszeniu certyfikatu dla przedsiębiorców kierownik
jednostki certyfikującej przedsiębiorców zawiadamia przedsiębiorcę.
5. W przypadku zawieszenia, cofnięcia lub odmowy odwieszenia certyfikatu dla
przedsiębiorców, przysługuje odwołanie do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art.
36 ust. 1. Art. 22 ust. 6-10 stosuje się odpowiednio.
Art. 35. 1. Jednostka certyfikująca przedsiębiorców może pobierać opłaty za:
1)
wydanie lub odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców;
2)
dokonanie wpisu lub wpisu o odwieszeniu do rejestru wydanych, zawieszonych
i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców.
2. Górna jednostkowa wysokość opłat odnosi się do przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym
funduszu świadczeń socjalnych, obowiązującego w dniu złożenia wniosku i wynosi:
1)
za wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców oraz dokonanie wpisu do rejestru wydanych,
zawieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców – łącznie 50% tego
wynagrodzenia;
2)
za odwieszenie certyfikatu dla przedsiębiorców oraz dokonanie wpisu o odwieszeniu
w rejestrze wydanych, zawieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców –
łącznie 25% tego wynagrodzenia.
3. Opłaty stanowią dochód jednostki certyfikującej przedsiębiorców i są przeznaczane
na zadania związane z czynnościami wydawania certyfikatów dla przedsiębiorców,
dokonywania wpisów do rejestru wydanych, zawieszonych i cofniętych certyfikatów dla
przedsiębiorców oraz kontrolą przedsiębiorców, którym mają być wydane lub zostały wydane
certyfikaty dla przedsiębiorców.
4. Dowód uiszczenia opłaty jest załączany do wniosku o dokonanie czynności, której
dotyczy opłata.
5. W przypadku odmowy wydania certyfikatu dla przedsiębiorców i dokonania wpisu do
rejestru wydanych, zawieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców albo
– 39 –
odmowy odwieszenia certyfikatu dla przedsiębiorców oraz dokonania wpisu o odwieszeniu
w rejestrze wydanych, zawieszonych i cofniętych certyfikatów dla przedsiębiorców opłata
podlega zwrotowi, w terminie 30 dni od odmowy.
spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wzór wniosku o wydanie certyfikatu dla przedsiębiorców, kierując się potrzebą
zapewnienia kompletności danych zawartych we wniosku;
2)
postać i wzór certyfikatu dla przedsiębiorców, kierując się potrzebą zapewnienia
kompletności danych w certyfikacie, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 303/2008 oraz
rozporządzeniem (WE) nr 304/2008, oraz potrzebą wydawania certyfikatu dla
przedsiębiorców w formie odpornej na zniszczenie;
3)
wysokość jednostkowych stawek opłat za wydanie lub odwieszenie certyfikatu dla
przedsiębiorców oraz dokonanie wpisu do rejestru wydanych, zawieszonych i cofniętych
certyfikatów dla przedsiębiorców, kierując się oceną wysokości ponoszonych kosztów z
uwzględnieniem odrębności i specyfiki wykonywanych czynności.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki oraz minister właściwy do spraw
wewnętrznych, określą, każdy w swoim zakresie, w drodze rozporządzenia, minimalne
wymagania dotyczące wyposażenia technicznego odpowiedniego dla działalności, o której
mowa w art. 30, kierując się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa osób fizycznych
wykonujących czynności w zakresie instalacji, konserwacji lub serwisowania urządzeń
chłodniczych, klimatyzacyjnych lub pomp ciepła, systemów ochrony przeciwpożarowej,
zawierających fluorowane gazy cieplarniane, jak również ochrony poszczególnych
komponentów środowiska.
Rozdział 6
Komitet Odwoławczy
Art. 36. 1. Tworzy się Komitet Odwoławczy, do zadań którego należy rozpatrywanie
odwołań w sprawach:
1)
odmowy wydania, zawieszenia, cofnięcia oraz odmowy odwieszenia certyfikatu;
2)
odmowy dokonania wpisu do rejestrów, o których mowa w art. 26 ust. 9, 28 ust. 8 i 38
ust. 7, oraz wykreślenia z tych rejestrów.
2. Kadencja Komitetu Odwoławczego trwa 4 lata.
– 40 –
3. Komitet Odwoławczy liczy od 8 do 11 członków, w tym po co najmniej dwóch
przedstawicieli:
1) organów administracji rządowej;
2) stowarzyszeń i organizacji: pracodawców, gospodarczych i naukowo-technicznych,
których zakres działania obejmuje zadania dotyczące działalności objętej certyfikacją na
podstawie przepisów ustawy.
4. Członków Komitetu Odwoławczego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw
gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu
opinii kierownika jednostki certyfikującej personel i kierownika jednostki certyfikującej
przedsiębiorców,
wskazując
jednocześnie
przewodniczącego,
dwóch
zastępców
przewodniczącego i sekretarza.
5. Kandydatów na członków Komitetu Odwoławczego zgłaszają do ministra
właściwego do spraw gospodarki, w formie pisemnej, organy i podmioty, o których mowa
w ust. 3.
6. Organizację i tryb pracy Komitetu Odwoławczego określa regulamin uchwalony
przez Komitet Odwoławczy i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw gospodarki.
7. Obsługę organizacyjną i finansową Komitetu Odwoławczego zapewnia jednostka
certyfikująca personel.
Rozdział 7
Obowiązki podmiotów prowadzących działalność związaną z systemami klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych, zawierającymi substancje kontrolowane lub
fluorowane gazy cieplarniane oraz zasady prowadzenia
szkoleń w zakresie odzysku substancji kontrolowanych lub
fluorowanych gazów cieplarnianych z tych systemów
Art. 37. 1. W
przypadku
stwierdzenia
wycieku
substancji
kontrolowanej
lub
fluorowanego gazu cieplarnianego z systemu klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych w ilości odbiegającej od normalnej, podmiot oferujący usługi serwisowe
i naprawcze tego systemu klimatyzacji samochodowej jest obowiązany, przed napełnieniem
systemu, dokonać jego naprawy, zapewniającej odpowiednie uszczelnienie zapobiegające
wyciekom.
2. Wyciek substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego z systemu
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych w ilości odbiegającej od normalnej oznacza
– 41 –
wyciek substancji kontrolowanej lub fluorowanego gazu cieplarnianego z tego systemu w
ilości przekraczającej w skali roku 40 g dla systemu pojedynczego parownika i 60 g dla
systemu podwójnego parownika.
3. System podwójnego parownika oznacza system, w którym jeden parownik jest
zamontowany w komorze silnikowej pojazdu silnikowego, a drugi w innej komorze tego
pojazdu, natomiast system pojedynczego parownika – każdy inny system parowników
w pojeździe silnikowym niż system podwójnego parownika.
Art. 38. 1. Osoba fizyczna wykonująca czynność polegającą na odzysku substancji
kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych jest obowiązana do posiadania zaświadczenia o odbytym
szkoleniu, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 307/2008 z dnia 2 kwietnia
2008 r. ustanawiającego, na mocy rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu
Europejskiego i Rady, minimalne wymagania w zakresie programów szkoleniowych oraz
warunki wzajemnego uznawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu dla personelu
w odniesieniu do wykorzystywanych w niektórych pojazdach silnikowych systemów
klimatyzacyjnych zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz. U. UE L 92
z 3.04.2008, str. 25), zwanym dalej „rozporządzeniem (WE) nr 307/2008”.
2. Jednostkami prowadzącymi szkolenia w zakresie odzysku substancji kontrolowanych
lub fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych i uprawnionymi do wydawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu w rozumieniu
rozporządzenia (WE) nr 307/2008 mogą być podmioty, które:
1)
prowadzą działalność w zakresie dokonywania napraw i przeglądów systemów
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych lub prowadzenia badań w zakresie
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;
2)
zatrudniają osoby posiadające odpowiednią wiedzę teoretyczną i doświadczenie
praktyczne, umożliwiające prowadzenie szkoleń, w szczególności posiadające
udokumentowaną co najmniej 3-miesięczną praktykę w wykonywaniu napraw
i przeglądów systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;
3)
dysponują materiałami szkoleniowymi oraz odpowiednim wyposażeniem technicznym
niezbędnym do prowadzenia szkoleń w części praktycznej w zakresie zgodnym
z zakresem programu szkolenia określonym w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008,
z uwzględnieniem
zagadnień
dotyczących
odzysku
substancji
kontrolowanych
– 42 –
i fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych;
4)
uzyskały wpis do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu.
3. Jednostki, o których mowa w ust. 2, są obowiązane do tworzenia, prowadzenia oraz
udostępniania na swojej stronie internetowej rejestrów wydanych zaświadczeń o odbytym
szkoleniu.
4. Rejestry, o których mowa w ust. 3, są prowadzone w postaci elektronicznej przy
5. Rejestry, o których mowa w ust. 3, zawierają:
1)
numer wydanego zaświadczenia o odbytym szkoleniu;
2)
imię i nazwisko osoby, która uzyskała zaświadczenie o odbytym szkoleniu.
6. Rejestry, o których mowa w ust. 3, są jawne i korzystanie z nich jest bezpłatne.
7. Podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki, o której mowa w ust. 2, obowiązany
jest zgłosić zamiar rozpoczęcia prowadzenia szkoleń i wydawania zaświadczeń o odbytym
szkoleniu, w formie pisemnej, do jednostki certyfikującej personel.
8. Zgłoszenie zawiera:
1) nazwę podmiotu;
2) adres i siedzibę, a w przypadku gdy podmiotem zamierzającym pełnić funkcję
jednostki, o której mowa w ust. 2, jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą −
adres i miejsce wykonywania działalności;
3) numer identyfikacji podatkowej i numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego,
jeżeli podlega wpisowi do tego rejestru.
9. Do zgłoszenia dołącza się pisemne oświadczenie o spełnieniu wymagań określonych
w ust. 2 pkt 1-3, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
11. W przypadku spełnienia przez podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki
prowadzącej szkolenia, o której mowa w ust. 2, wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3,
kierownik jednostki certyfikującej personel, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zgłoszenia,
– 43 –
dokonuje wpisu tego podmiotu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym
szkoleniu, zawiadamiając o dokonaniu wpisu ten podmiot.
12. W przypadku gdy podmiot zamierzający pełnić funkcję jednostki, o której mowa w
ust. 2, nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, kierownik jednostki
certyfikującej personel odmawia dokonania wpisu do rejestru jednostek wydających
zaświadczenia o odbytym szkoleniu, zawiadamiając o odmowie ten podmiot.
13. Jednostka certyfikująca personel przeprowadza kontrolę jednostek wydających
zaświadczenia o odbytym szkoleniu nie rzadziej niż raz na 3 lata, w celu stwierdzenia, czy
spełniają one wymagania określone w ust. 2 pkt 1-3.
14. Do kontroli jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu art. 27 ust. 29 stosuje się.
15. W razie stwierdzenia naruszenia przez jednostkę wydającą zaświadczenia o odbytym
szkoleniu wymagań, o których mowa w ust. 2 ust. 1-3, kierownik jednostki certyfikującej
personel wykreśla jednostkę z rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym
szkoleniu, zawiadamiając tę jednostkę o wykreśleniu.
16. W przypadku odmowy wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia
o odbytym szkoleniu albo wykreślenia jednostki z tego rejestru, przysługuje odwołanie do
Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 36 ust. 1. Art. 22 ust. 6-10 stosuje się.
17. Zaświadczenie o odbytym szkoleniu wydawane jest zgodnie ze wzorem określonym
w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 6.
Art. 39. 1. Jednostka certyfikująca personel może pobierać opłaty za:
1) rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki wydającej
zaświadczenia o odbytym szkoleniu;
2) dokonanie wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym
szkoleniu.
2. Opłaty stanowią dochód jednostki certyfikującej personel i są przeznaczane na
zadania związane z dokonaniem wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia
o odbytym szkoleniu oraz kontrolą jednostek wydających zaświadczenia o odbytym
szkoleniu.
3. Dowód uiszczenia opłat jest załączany do zgłoszenia o zamiarze pełnienia funkcji
jednostki wydającej zaświadczenia o odbytym szkoleniu.
– 44 –
4. W przypadku odmowy wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia
o odbytym szkoleniu, opłata, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podlega zwrotowi, w terminie 30
dni od odmowy wpisu.
5. Górna jednostkowa wysokość opłat odnosi się do przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym
funduszu świadczeń socjalnych, obowiązującego w dniu złożenia wniosku i wynosi za:
1)
dokonanie wpisu do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu
lub jego zmianę – 5% tego wynagrodzenia;
2)
rozpatrzenie zgłoszenia podmiotu o zamiarze pełnienia funkcji jednostki wydającej
zaświadczenia o odbytym szkoleniu – 70% tego wynagrodzenia.
spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wymagania dotyczące wyposażenia technicznego, jakim powinna dysponować jednostka
prowadząca
szkolenia
w
zakresie
odzysku
substancji
kontrolowanych
oraz
fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych,
kierując
się
zakresem
części
praktycznej
szkoleń
określonym
w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008, jak też potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa osób
fizycznych wykonujących czynności objęte szkoleniem oraz zapewnienia ochrony
poszczególnych komponentów środowiska;
2)
minimalne wymagania dotyczące wiedzy teoretycznej i doświadczenia praktycznego
osób prowadzących szkolenia, kierując się potrzebą zapewnienia możliwości
właściwego przeszkolenia pod kątem umiejętności teoretycznych i praktycznych osób
fizycznych uczestniczących w szkoleniu;
3)
wzór zaświadczenia o odbytym szkoleniu, uwzględniając informacje dotyczące treści
zaświadczeń określone w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008;
4)
wysokość jednostkowych stawek opłat kierując się oceną wysokości ponoszonych
kosztów z uwzględnieniem odrębności i specyfiki wykonywanych czynności.
– 45 –
Rozdział 8
Sprawozdawczość w zakresie substancji zubożających warstwę ozonową oraz
fluorowanych gazów cieplarnianych
Art. 40. 1. Kopie sprawozdań, o których mowa w art. 27 rozporządzenia (WE) nr
1005/2009 oraz w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, przekazywane są do
wyspecjalizowanej jednostki, w terminie do dnia 31 marca roku następnego.
2. Podmioty przywożące substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy
cieplarniane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wywożące te substancje lub gazy
z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przekazują do wyspecjalizowanej jednostki roczne
sprawozdania dotyczące substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów
cieplarnianych z wyodrębnieniem ilości substancji zubożających warstwę ozonową
i fluorowanych gazów cieplarnianych przywożonych spoza terenu Unii Europejskiej
i wywożonych z terenu Unii Europejskiej.
3. Obowiązek przekazywania sprawozdań, o których mowa w ust. 2, dotyczy także
podmiotów:
1)
stosujących substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy cieplarniane,
w rozumieniu definicji stosowania zawartej w rozporządzeniu (WE) nr 1005/2009
w odniesieniu
do
substancji
kontrolowanych
i
nowych
substancji,
oraz
w rozporządzeniu (WE) nr 842/2006 w odniesieniu do fluorowanych gazów
cieplarnianych, z uwzględnieniem ich stosowania w produkcji, instalacji, serwisowaniu
lub konserwacji urządzeń lub systemów ruchomych, gaśnic lub systemów klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych;
2)
prowadzących odzysk, recykling, regenerację lub zniszczenie substancji zubożających
warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych w rozumieniu przepisów
rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 w odniesieniu do substancji kontrolowanych
i nowych substancji oraz rozporządzenia (WE) nr 842/2006 w odniesieniu do
fluorowanych gazów cieplarnianych;
3)
przywożących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produkty, stacjonarne lub
ruchome urządzenia, stacjonarne lub ruchome systemy ochrony przeciwpożarowej,
gaśnice lub systemy klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych, zawierające
substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy cieplarniane, oraz
dokonujących
wywozu
takich
produktów,
urządzeń
lub
systemów
ochrony
– 46 –
przeciwpożarowej lub gaśnic, a także systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 41. 1. Sprawozdania, o których mowa w art. 40 ust. 2, są przekazywane w formie
formularzy mających postać dokumentów elektronicznych, w systemie teleinformatycznym,
w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne.
2. Sprawozdania, o których mowa w art. 40 ust. 2, są przekazywane, raz w roku do dnia
28 lutego za rok poprzedni.
3. Sprawozdania, o których mowa w art. 40 ust. 2, obejmują w szczególności:
1)
rodzaj substancji kontrolowanych, nowych substancji oraz fluorowanych gazów
cieplarnianych, ich nazwy chemiczne i handlowe;
2)
ilość każdej substancji kontrolowanej, nowej substancji oraz każdego z fluorowanych
gazów cieplarnianych, z dokładnością do 1 kg, przyjmując, że wartości do 499 g
zaokrągla się w dół, a wartości od 500 g zaokrągla się w górę:
a)
przywiezionych z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
b)
przywiezionych spoza terytorium Unii Europejskiej,
c)
zawartych w przywiezionych i wytworzonych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej produktach, stacjonarnych i ruchomych urządzeniach i systemach ochrony
przeciwpożarowej, gaśnicach oraz systemach klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych,
d)
zakupionych lub pozyskanych nieodpłatnie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej,
e)
odzyskanych we własnym zakresie,
f)
wstępnie oczyszczonych we własnym zakresie w ramach recyklingu,
g)
zregenerowanych we własnym zakresie,
h)
wywiezionych do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
i)
wywiezionych poza terytorium Unii Europejskiej,
j)
zawartych w wywiezionych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktach,
stacjonarnych i ruchomych urządzeniach i systemach ochrony przeciwpożarowej,
gaśnicach oraz systemach klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych,
k)
sprzedanych lub przekazanych nieodpłatnie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej,
l)
zastosowanych w poszczególnych sektorach z podaniem rodzaju zastosowania,
– 47 –
m) poddanych zniszczeniu we własnym zakresie,
n)
zmagazynowanych na dzień 1 stycznia i 31 grudnia roku, którego dotyczy
sprawozdanie,
o)
utraconych w trakcie roku, którego dotyczy sprawozdanie – z wyodrębnieniem
ilości substancji kontrolowanych, nowych substancji i fluorowanych gazów
cieplarnianych utraconych wskutek wycieku i z innych przyczyn.
4. Podmioty, o których mowa w art. 40 ust. 2, będące jednostkami Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, raz w roku do dnia 31 stycznia roku następującego po roku,
którego dotyczą dane, przekazują, w postaci elektronicznej, Ministrowi Obrony Narodowej
roczne sprawozdania zawierające informacje, o których mowa w ust. 3.
5. Minister Obrony Narodowej przygotowuje zbiorcze zestawienie sprawozdań,
o których mowa w ust. 4, i przesyła je, w postaci elektronicznej, do wyspecjalizowanej
jednostki do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego to zestawienie dotyczy.
6. W przypadku gdy substancja kontrolowana lub nowa substancja jest zawarta
w mieszaninie, w sprawozdaniu podaje się nazwę handlową i procentowy skład wagowy
mieszaniny oraz dane dotyczące ilości tej mieszaniny.
7. W przypadku gdy fluorowany gaz cieplarniany jest preparatem w rozumieniu
rozporządzenia (WE) nr 842/2006, w sprawozdaniu podaje się nazwę handlową i procentowy
skład wagowy preparatu oraz dane dotyczące ilości tego preparatu.
8. Wszelkie dane zawarte w bazie danych, o której mowa w art. 16 pkt 3, są
zabezpieczone, a dostęp do nich mają wyłącznie osoby upoważnione przez kierownika
wyspecjalizowanej jednostki.
9. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób przekazywania i gromadzenia danych zawartych w sprawozdaniach, o których
mowa w art. 40 ust. 2,
2)
wzory elektronicznych dokumentów stanowiących formularze sprawozdań, o których
mowa w art. 40 ust. 2,
3)
sposób zapewnienia ochrony danych podmiotów i osób przekazujących sprawozdania,
o których mowa w art. 40 ust. 2
– kierując się potrzebą:
a)
zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu przekazywania sprawozdań oraz
jednolitości i kompletności danych w nich zawartych,
– 48 –
b)
stworzenia możliwości uzyskania z bazy danych informacji o ilościach substancji
kontrolowanych i nowych substancji, a także fluorowanych gazów cieplarnianych
przywiezionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, odrębnie z terytorium
Unii Europejskiej i spoza terytorium Unii Europejskiej, wywiezionych z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, odrębnie na terytorium Unii Europejskiej i poza
terytorium Unii Europejskiej, zmagazynowanych przez podmioty przekazujące
sprawozdania oraz zastosowanych w poszczególnych sektorach do wytwarzania
poszczególnych rodzajów produktów, stacjonarnych i ruchomych urządzeń
i systemów ochrony przeciwpożarowej, gaśnic oraz systemów klimatyzacji
w niektórych pojazdach silnikowych, do napełniania, konserwacji lub serwisowania
poszczególnych rodzajów stacjonarnych i ruchomych urządzeń i systemów ochrony
przeciwpożarowej, gaśnic oraz systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach
silnikowych, oraz ilości substancji kontrolowanych i nowych substancji, a także
fluorowanych gazów cieplarnianych odzyskanych, poddanych recyklingowi,
zregenerowanych i zniszczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
10. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
środowiska i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze
zapewnienia jednolitości i kompletności danych w nich zawartych.
Art. 42. 1. Podmioty użytkujące systemy ochrony przeciwpożarowej i gaśnice
zawierające halony i przeznaczone do celów krytycznych, zgodnie z rozporządzeniem (WE)
nr 1005/2009, przekazują do wyspecjalizowanej jednostki sprawozdania zawierające
informacje o ilościach halonów zawartych w poszczególnych rodzajach sprzętu lub obiektach
na dzień 1 stycznia i 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem, zastosowanych w tych
rodzajach sprzętu lub obiektach i wyemitowanych z nich w ciągu roku objętego
sprawozdaniem oraz zmagazynowanych na dzień 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem,
w postaci elektronicznej, do dnia 28 lutego za rok poprzedni.
2. Podmioty użytkujące systemy ochrony przeciwpożarowej i gaśnice zawierające
halony i przeznaczone do celów krytycznych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr
1005/2009,
będące
na
wyposażeniu
jednostek
organizacyjnych
Sił
Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, przekazują do Ministra Obrony Narodowej sprawozdania,
o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 28 lutego za rok poprzedni. Minister Obrony
– 49 –
Narodowej
przygotowuje
zbiorcze
zestawienie
sprawozdań
i przekazuje
je
do
wyspecjalizowanej jednostki, w postaci elektronicznej, do dnia 31 marca za rok poprzedni.
3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze
zapewnienia jednolitego sposobu przekazywania danych o ilościach poszczególnych halonów
zawartych w poszczególnych rodzajach sprzętu i poszczególnych rodzajach obiektów, a także
o ilościach poszczególnych halonów zastosowanych i zmagazynowanych do poszczególnych
celów krytycznych i działaniach, jakie są podejmowane przez użytkowników w celu
zastosowania technologii alternatywnych.
Rozdział 9
Organy właściwe w sprawie substancji kontrolowanych i fluorowanych gazów
cieplarnianych
Art. 43. 1. Ilekroć przepisy prawa Unii Europejskiej dotyczące substancji zubożających
warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych stanowią o wykonywaniu
czynności przez właściwe organy państwa członkowskiego, czynności te wykonuje minister
właściwy do spraw środowiska, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie.
2. Do zadań ministra właściwego do spraw środowiska należy notyfikacja informacji
między Rzecząpospolitą Polską a Komisją Europejską w zakresie spraw objętych przepisami
prawa Unii Europejskiej dotyczącymi
substancji zubożających
warstwę ozonową
lub fluorowanych gazów cieplarnianych.
3. Organami właściwymi w sprawie certyfikacji i wydawania zaświadczeń na mocy
ustawy są minister właściwy do spraw gospodarki i minister właściwy do spraw
wewnętrznych, każdy w zakresie swojej właściwości.
Art. 44. Certyfikaty lub zaświadczenia wydane w innych państwach członkowskich
Unii Europejskiej są uznawane, gdy posiadacz certyfikatu lub zaświadczenia dysponuje
tłumaczeniem przysięgłym certyfikatu lub zaświadczenia na język polski.
Art. 45. Kopie licencji, o których mowa w art. 18 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr
1005/2009, są przekazywane bezpośrednio do wyspecjalizowanej jednostki.
– 50 –
Rozdział 10
Nadzór i kontrola
Art. 46. 1. Kontrolę przestrzegania przepisów ustawy, rozporządzenia (WE) nr
1005/2009, rozporządzenia (WE) nr 842/2006 oraz rozporządzeń wykonawczych do tych
rozporządzeń, z wyłączeniem przepisów dotyczących systemów ochrony przeciwpożarowej,
gaśnic oraz certyfikacji i zaświadczeń, sprawują organy Inspekcji Ochrony Środowiska.
2. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska kontrolują postępowanie z substancjami
kontrolowanymi,
nowymi
substancjami
i
fluorowanymi
gazami
cieplarnianymi
z zastrzeżeniem ust. 4, oraz postępowanie z produktami i urządzeniami oraz systemami
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych zawierającymi substancje kontrolowane,
nowe substancje lub fluorowane gazy cieplarniane.
3. Kontrolę przestrzegania przepisów ustawy, rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 oraz
rozporządzenia (WE) nr 842/2006, a także przepisów rozporządzenia (WE) nr 1497/2007,
rozporządzenia (WE) nr 304/2008 oraz rozporządzenia Komisji (UE) nr 291/2011 z dnia 24
marca 2011 r. w sprawie nieodzownych zastosowań substancji kontrolowanych innych niż
wodorochlorofluorowęglowodory do celów laboratoryjnych i analitycznych w Unii zgodnie
z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie
substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. Urz. UE L 79 z 25.03.2011, str. 4),
dotyczących systemów ochrony przeciwpożarowej oraz gaśnic, sprawują organy Państwowej
Straży Pożarnej.
4. Organy Państwowej Straży Pożarnej kontrolują postępowanie z substancjami
kontrolowanymi,
wykorzystywanymi
nowymi
w
substancjami
ochronie
i
fluorowanymi
przeciwpożarowej,
a
gazami
także
cieplarnianymi
systemami
ochrony
przeciwpożarowej oraz gaśnicami zawierającymi substancje kontrolowane, nowe substancje
lub fluorowane gazy cieplarniane.
5. Kontrolę jednostek oceniających personel oraz jednostek prowadzących szkolenia
i jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu, a także osób fizycznych
i przedsiębiorców posiadających certyfikaty prowadzi odpowiednio jednostka certyfikująca
personel lub jednostka certyfikująca przedsiębiorców w trybie i zakresie określonym
w ustawie.
6. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska oraz organy Państwowej Straży Pożarnej,
w związku ze sprawowaną kontrolą, mogą żądać informacji i okazania dokumentów
– 51 –
związanych z postępowaniem przez dany podmiot z substancjami kontrolowanymi, nowymi
substancjami oraz fluorowanymi gazami cieplarnianymi, a także odpowiednio produktami
i urządzeniami, systemami klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych albo systemami
ochrony
przeciwpożarowej
w szczególności
i
udostępnienia
gaśnicami,
Kart
zawierającymi
Urządzeń
lub
te
substancje
Kart
Systemów
lub
gazy,
Ochrony
Przeciwpożarowej oraz ich wykazów w formie wydruków.
7. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska oraz organy Państwowej Straży Pożarnej,
w związku ze sprawowaną kontrolą, mogą żądać okazania do wglądu pojemników
zawierających substancje kontrolowane, nowe substancje i fluorowane gazy cieplarniane oraz
ich udostępnienia w celu sprawdzenia zgodności ich zawartości z dokumentacją, przy
pomocy identyfikatora syntetycznych czynników chłodniczych lub pobrania próbki w celu
przeprowadzenia odpowiedniej analizy laboratoryjnej.
8. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska oraz organy Państwowej Straży Pożarnej
podczas stosowania identyfikatora syntetycznych czynników chłodniczych nie są obowiązane
do posiadania specjalnych dokumentów uprawniających do wykonywania czynności z jego
zastosowaniem.
9. Główny Inspektor Ochrony Środowiska oraz Komendant Główny Państwowej Straży
Pożarnej przedstawiają odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw środowiska albo
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych z kopią do wiadomości ministra właściwego
do spraw środowiska, do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego, sprawozdanie
z przestrzegania przepisów dotyczących substancji kontrolowanych, nowych substancji oraz
fluorowanych gazów cieplarnianych w roku poprzednim, w zakresie swoich kompetencji.
Art. 47. 1. Organy celne są zobowiązane do sporządzenia, w oparciu o analizę ryzyka,
harmonogramu kontroli importu i eksportu substancji kontrolowanych i ich substytutów
w danym roku kalendarzowym oraz do przeprowadzania tych kontroli.
2. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez podmiot przepisów dotyczących
substancji kontrolowanych lub warunków określonych w pozwoleniu wydanym przez
Komisję Europejską, dotyczącym substancji kontrolowanej, organy celne niezwłocznie
informują o takim zdarzeniu Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
3. Substancje kontrolowane zatrzymane przez organ celny w związku z nielegalnym
wprowadzeniem na obszar celny Wspólnoty Europejskiej podlegają cofnięciu poza ten
obszar, a w przypadku gdy cofnięcie nie jest możliwe, substancje te traktowane są jak odpady
i podlegają unieszkodliwieniu w trybie określonym w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r.
– 52 –
o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, 888 i 1238), na koszt osoby, na której ciążą obowiązki
wynikające z przepisów prawa celnego.
4. W przypadku braku możliwości unieszkodliwienia substancji kontrolowanej na koszt
osoby, o której mowa w ust. 3, koszty unieszkodliwienia pokrywane są ze środków
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
5. Środki, o których mowa w ust. 4, przeznaczone na unieszkodliwienie substancji
kontrolowanych realizowane przez państwową jednostkę budżetową, są przekazywane tej
jednostce zgodnie z art. 410c ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232, z późn. zm.7)).
6. Organy celne przekładają ministrowi właściwemu do spraw środowiska, do dnia 31
marca roku następnego, sprawozdanie zawierające:
1)
raport z kontroli przeprowadzonych w danym roku kalendarzowym;
2)
roczne dane o ilości zatrzymanej substancji kontrolowanej, o której mowa w ust. 3, oraz
terminie przekazania jej do unieszkodliwienia z podaniem nazwy i adresu podmiotu,
któremu ta substancja została przekazana do unieszkodliwienia;
3)
roczne zestawienie wszczętych i zakończonych postępowań w stosunku do osób, które
dokonały nielegalnego wywozu bądź przywozu substancji kontrolowanej.
spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym
mowa w ust. 6, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności danych w sprawozdaniu.
Rozdział 11
Administracyjne kary pieniężne i przepisy karne
Art. 48. Administracyjną karę pieniężną w wysokości 3 000 zł wymierza się za:
1)
nieprzekazanie w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 27 ust. 1
rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, lub jego kopii albo sprawozdania, o którym mowa
w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, lub jego kopii; albo
2)
wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 842/2006,
urządzenia lub produktu wymienionego w art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia, albo
wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009,
pojemnika bez odpowiedniej etykiety lub instrukcji obsługi; albo
7)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238 oraz z 2014 r.
poz. 40, 47.
– 53 –
3)
wprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wbrew art. 13 ust. 1, pojemnika,
produktu lub urządzenia, bez etykiety w języku polskim albo bez instrukcji w języku
polskim; albo
4)
wprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wbrew art. 13 ust. 1, systemu
ochrony przeciwpożarowej lub gaśnicy, bez etykiety w języku polskim albo bez
instrukcji w języku polskim; albo
5)
niesporządzenie w terminie, o którym mowa w art. 14 ust. 5, Karty Urządzenia dla
urządzenia zawierającego co najmniej 3 kg substancji kontrolowanych lub fluorowanych
gazów cieplarnianych; albo
6)
niesporządzenie w terminie, o którym mowa w art. 14 ust. 5, Karty Systemu Ochrony
Przeciwpożarowej dla systemu ochrony przeciwpożarowej zawierającego co najmniej
3 kg substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych; albo
7)
niezapewnienie, wbrew art. 15 ust. 1, dokonania wpisu danych do Karty Urządzenia
przez osobę posiadającą odpowiedni certyfikat dla personelu; albo
8)
niezapewnienie, wbrew art. 15 ust. 1, dokonania wpisu danych do Karty Systemu
Ochrony Przeciwpożarowej przez osobę posiadającą odpowiedni certyfikat dla
personelu; albo
9)
niewprowadzenie w terminie, o którym mowa w art. 15 ust. 2, danych do Karty
Urządzenia; albo
10) niewprowadzenie w terminie, o którym mowa w art. 15 ust. 2, danych do Karty Systemu
Ochrony Przeciwpożarowej; albo
11) nieprowadzenie wykazu Kart Urządzeń, o którym mowa w art. 15 ust. 6; albo
12) nieprowadzenie wykazu Kart Systemów Ochrony Przeciwpożarowej, o którym mowa
w art. 15 ust. 6; albo
13) nieprzechowywanie, wbrew art. 15 ust. 7, wykazu Kart Urządzeń w miejscu
funkcjonowania tych urządzeń; albo
14) nieprzechowywanie, wbrew art. 15 ust. 7, wykazu Kart Systemów Ochrony
Przeciwpożarowej w miejscu funkcjonowania tych systemów; albo
15) nieprzekazanie w terminie, o którym mowa w art. 41 ust. 2, wyspecjalizowanej
jednostce sprawozdania, o którym mowa w art. 40 ust. 2, dotyczącego substancji
kontrolowanych albo nowych substancji albo fluorowanych gazów cieplarnianych.
– 54 –
1)
niezłożenie przez przedsiębiorstwo, wbrew w art. 8, wniosku o wpis do rejestru
przedsiębiorstw produkujących, stosujących lub wprowadzających do obrotu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje do zastosowania w charakterze
substratów lub do celów laboratoryjnych i analitycznych zgodnie z art. 24
rozporządzenia (WE) nr 1005/2009; albo
2)
niezłożenie przez przedsiębiorstwo, wbrew art. 9, wniosku o wpis do rejestru
przedsiębiorstw stosujących substancje kontrolowane w charakterze substratów oraz
przedsiębiorstw prowadzących niszczenie substancji kontrolowanych, zgodnie z art. 22
i załącznikiem VII do rozporządzenia (WE) nr 1005/2009; albo
3)
wykonanie czynności bez posiadania wymaganego certyfikatu dla personelu, o którym
mowa w art. 20 ust. 1 albo art. 20 ust. 3; albo
4)
wykonanie czynności bez posiadania wymaganego certyfikatu dla personelu, o którym
mowa w art. 20 ust. 2; albo
5)
wykonanie czynności przez personel, o którym mowa w art. 20 ust. 4, bez posiadania
wymaganego certyfikatu dla personelu, w odniesieniu do substancji kontrolowanych
niebędących halonami; albo
6)
wykonanie czynności przez personel, o którym mowa w art. 20 ust. 4, bez posiadania
wymaganego certyfikatu dla personelu, w odniesieniu do halonów; albo
7)
napełnienie systemu klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych, w przypadku
stwierdzenia
wycieku
substancji
kontrolowanych
albo
fluorowanych
gazów
cieplarnianych w ilości odbiegającej od normalnej, przed dokonaniem naprawy, o której
8)
dokonanie odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych albo substancji kontrolowanych
z
systemów
klimatyzacji
w niektórych
pojazdach
silnikowych
przez
osobę
nieposiadającą zaświadczenia o odbytym szkoleniu, o którym mowa w art. 38 ust. 1.
1)
niezapewnienie, wbrew art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, dokonania
odzysku do celów recyklingu, regeneracji lub zniszczenia halonów; albo
2)
odzysku do celów recyklingu, regeneracji lub zniszczenia substancji kontrolowanych
niebędących halonami; albo
3)
odzysku substancji kontrolowanych niebędących halonami zawartych w innych
– 55 –
produktach i urządzeniach niż określone w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr
1005/2009, w zakresie, w jakim jest to osiągalne z technicznego i ekonomicznego
punktu widzenia, w celu zapewnienia ich recyklingu, regeneracji lub zniszczenia; albo
4)
odzysku halonów zawartych w innych produktach i urządzeniach niż określone w art. 22
ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, w zakresie, w jakim jest to osiągalne
z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia, w celu zapewnienia ich recyklingu,
regeneracji lub zniszczenia; albo
5)
niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych urządzeń
chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających substancje kontrolowane
oraz ich obiegów w terminach, o których mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr
1005/2009; albo
6)
niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych systemów ochrony
przeciwpożarowej zawierających substancje kontrolowane w terminach, o których
mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009; albo
7)
niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych urządzeń
chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających fluorowane gazy
cieplarniane oraz ich obiegów w terminach, o których mowa w art. 3 ust. 2
rozporządzenia (WE) nr 842/2006; albo
8)
niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych systemów ochrony
przeciwpożarowej zawierających fluorowane gazy cieplarniane w terminach, o których
mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 842/2006; albo
9)
niezainstalowanie, wbrew art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 842/2006,
w stacjonarnych urządzeniach chłodniczych, klimatyzacyjnych i pompach ciepła, w tym
ich obiegach, zawierających co najmniej 300 kg fluorowanych gazów cieplarnianych,
systemu wykrywania wycieków; albo
10) niezapewnienie w terminie, o którym mowa w art. 3 ust. 3 albo art. 3 ust. 4 albo art. 3
ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, kontroli systemów wykrywania wycieków,
zainstalowanych w stacjonarnych urządzeniach chłodniczych, klimatyzacyjnych
i pompach ciepła, w tym ich obiegach, zawierających co najmniej 300 kg fluorowanych
gazów cieplarnianych; albo
– 56 –
11) niezainstalowanie, wbrew art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 842/2006,
w stacjonarnych systemach ochrony przeciwpożarowej zawierających co najmniej 300
kg fluorowanych gazów cieplarnianych, systemu wykrywania wycieków; albo
12) niezapewnienie w terminie, o którym mowa w art. 3 ust. 3 albo art. 3 ust. 4 albo art. 3
ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, kontroli systemów wykrywania wycieków
zainstalowanych w stacjonarnych systemach ochrony przeciwpożarowej zawierających
co najmniej 300 kg fluorowanych gazów cieplarnianych; albo
13) niewprowadzenie w życie, wbrew art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 842/2006,
uzgodnień dotyczących właściwego odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych
zawartych w:
a)
stacjonarnych urządzeniach chłodniczych, klimatyzacyjnych i pompach ciepła,
b)
stacjonarnych urządzeniach zawierających rozpuszczalniki,
c)
stacjonarnych rozdzielnicach wysokiego napięcia
– w celu zapewnienia ich recyklingu, regeneracji lub zniszczenia, przez personel
posiadający odpowiedni certyfikat; albo
14) niezapewnienie, wbrew art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, wykonania przez
osobę wykorzystującą pojemnik zawierający fluorowane gazy cieplarniane, którego
okres użytkowania dobiega końca, uzgodnień w celu poprawnego odzysku wszelkich
pozostałości gazów, jakie on zawiera, w celu zapewnienia ich recyklingu, regeneracji
lub zniszczenia; albo
15) niezapewnienie, wbrew art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, dokonania
odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych zawartych w innych produktach
i urządzeniach niż określone w art. 4 ust. 1 tego rozporządzenia, z uwzględnieniem
sprzętu ruchomego, o ile nie służy on celom operacji wojskowych, w zakresie, w jakim
jest to osiągalne z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia, przez personel
posiadający odpowiedni certyfikat, w celu zapewnienia ich recyklingu, regeneracji lub
zniszczenia; albo
16) niezapewnienie, wbrew art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, dokonania
odzysku do celów recyklingu, regeneracji lub zniszczenia fluorowanych gazów
cieplarnianych przed końcowym unieszkodliwieniem urządzeń oraz podczas ich
serwisowania lub konserwacji; albo
17) przekazanie, wbrew art. 10 ust. 4, substancji kontrolowanych niebędących halonami
osobom fizycznym na ich własne potrzeby; albo
– 57 –
18) przekazanie, wbrew art. 10 ust. 4, halonów osobom fizycznym na ich własne potrzeby;
albo
19) przekazanie, wbrew art. 10 ust. 5, fluorowanych gazów cieplarnianych osobom
fizycznym na ich własne potrzeby; albo
20) niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych urządzeń
chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających fluorowane gazy
cieplarniane oraz ich obiegów przez personel, o którym mowa w art. 20 ust. 1, albo
zawierających substancje kontrolowane oraz ich obiegów przez personel, o którym
21) niezapewnienie sprawdzenia pod względem wycieków stacjonarnych systemów ochrony
przeciwpożarowej zawierających fluorowane gazy cieplarniane przez personel, o którym
mowa w art. 20 ust. 2, albo zawierających substancje kontrolowane przez personel,
o którym mowa w art. 20 ust. 4; albo
22) niezapewnienie, wbrew art. 20 ust. 4, dokonania odzysku substancji kontrolowanych
niebędących halonami zawartych w innych produktach i urządzeniach niż określone
w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, przez personel posiadający
odpowiedni certyfikat; albo
23) niezapewnienie, wbrew art. 20 ust. 4, dokonania odzysku halonów zawartych w innych
produktach i urządzeniach niż określone w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr
1005/2009, przez personel posiadający odpowiedni certyfikat; albo
24) złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 31 ust. 4, w przypadku niespełnienia
warunków określonych w tym przepisie; albo
25) prowadzenie szkolenia dla osób fizycznych ubiegających się o certyfikat dla personelu,
bez uzyskania wpisu do rejestru jednostek prowadzących szkolenia, o którym mowa
art. 28 ust. 8; albo
26) wydanie zaświadczenia bez uzyskania wpisu do rejestru jednostek wydających
zaświadczenia o odbytym szkoleniu, o którym mowa art. 38 ust. 8.
1)
niezapewnienie, wbrew art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, aby personel
posiadał niezbędny dla danego zastosowania i wykonywanej czynności certyfikat,
z wyłączeniem systemów ochrony przeciwpożarowej; albo
– 58 –
2)
niezapewnienie, wbrew art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, aby personel
posiadał niezbędny dla danego zastosowania i wykonywanej czynności certyfikat
w zakresie systemów ochrony przeciwpożarowej; albo
3)
przyjęcie, wbrew art. 10 ust. 1, dostawy substancji kontrolowanej lub fluorowanego
gazu cieplarnianego, bez zapewnienia, że dostawę taką będzie odbierała osoba fizyczna
posiadająca certyfikat dla personelu odpowiedni do wykonywanych przez tę osobę
czynności związanych z substancjami kontrolowanymi lub fluorowanymi gazami
cieplarnianymi albo − w przypadku osób fizycznych wykonujących czynności
serwisowe i naprawcze systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych −
zaświadczenie o odbytym szkoleniu; albo
4)
przeprowadzenie egzaminu bez uzyskania wpisu do rejestru jednostek oceniających
personel, o którym mowa art. 26 ust. 9; albo
5)
prowadzenie działalności bez posiadania certyfikatu dla przedsiębiorców, o którym
mowa w art. 30 ust. 1, z wyłączeniem systemów ochrony przeciwpożarowej; albo
6)
prowadzenie działalności bez posiadania certyfikatu dla przedsiębiorców, o którym
mowa w art. 30 ust. 1, w zakresie systemów ochrony przeciwpożarowej.
1)
zastosowanie, wbrew art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, heksafluorku siarki
lub jego preparatów w procesie odlewania magnezu lub do napełnienia opon pojazdów;
albo
2)
wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 9 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, produktów
i urządzeń wyszczególnionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 842/2006,
z wyłączeniem
systemów
ochrony
przeciwpożarowej
i
gaśnic
zawierających
perfluorowęglowodory; albo
3)
wprowadzenie do obrotu, wbrew art. 9 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, systemów
ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających perfluorowęglowodory.
Art. 53. W przypadku niezrealizowania przez wyspecjalizowaną jednostkę zaleceń,
o których mowa w art. 18 ust. 6, minister właściwy do spraw środowiska nakłada na
wyspecjalizowaną jednostkę, w drodze decyzji administracyjnej, administracyjną karę
pieniężną w wysokości od 20 000 do 250 000 zł, w zależności od wagi zaleceń oraz stopnia
uchybienia w ich realizacji przez wyspecjalizowaną jednostkę.
– 59 –
Art. 54. 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 48 pkt 1-3, 5, 7, 9,
11, 13, 15, w art. 49 pkt 1-3, 5 i 7-8, art. 50 pkt 2-3, 5, 7, 9-10, 13-17, 19-20, 22, 24-26, w art.
51 pkt 1 i 3-5 oraz w art. 52 pkt 1-2 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej,
wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 48 pkt 4, 6, 8, 10, 12, 14,
w art. 49 pkt 4 i 6, w art. 50 pkt 1, 4, 6, 8, 11-12, 18, 21 i 23, w art. 51 pkt 2 i 6 oraz w art. 52
pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, komendant wojewódzki państwowej
straży pożarnej.
3. Administracyjną karę pieniężną wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy
wojewódzkiego
inspektora
ochrony
środowiska
albo
komendanta
wojewódzkiego
państwowej straży pożarnej.
4. W sprawach dotyczących kar pieniężnych, o których mowa w art. 48-53, stosuje się
odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.8)), z tym że uprawnienia organów podatkowych
przysługują
odpowiednio
wojewódzkiemu
inspektorowi
ochrony
środowiska
albo
komendantowi wojewódzkiemu państwowej straży pożarnej albo ministrowi właściwemu do
spraw środowiska
Art. 55. 1. Kto, wbrew zakazom lub bez dochowania warunków, o których mowa w art.
4-13, 15, 17, 20 i 24 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, produkuje, przywozi, wywozi,
wprowadza do obrotu lub stosuje substancje kontrolowane lub nowe substancje lub produkty,
urządzenia lub instalacje zawierające substancje kontrolowane, podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie albo
karze ograniczenia wolności.
Art. 56. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, wydaje certyfikaty dla personelu albo
certyfikaty dla przedsiębiorców, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.
8)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1342 i 1529, z 2013 r. poz. 35,
985, 1027, 1036, 1145 i 1149 oraz z 2014 r. poz. 183 i 567.
– 60 –
Rozdział 12
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 57. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U.
z 2013 r. poz. 686 i 888) w art. 2 w ust. 1 w pkt 1 lit. g otrzymuje następujące brzmienie:
„g) postępowania z substancjami zubożającymi warstwę ozonową oraz z niektórymi
fluorowanymi gazami cieplarnianymi, o których mowa w ustawie z dnia (…)
o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych
gazach cieplarnianych (Dz. U….) oraz z produktami, urządzeniami i systemami
klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych zawierającymi te substancje lub
gazy, z wyłączeniem systemów ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających
te substancje,”.
Art. 58. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U.
z 2013 r. poz. 1340 i 1351), w art. 1 w ust. 2 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) kontrola w zakresie postępowania z substancjami zubożającymi warstwę ozonową
i niektórymi fluorowanymi gazami cieplarnianymi oraz systemami ochrony
przeciwpożarowej i gaśnicami je zawierającymi;”.
Art. 59. W ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza
przez statki (Dz. U. z 2012 r. poz. 1244) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 1 pkt 1a otrzymuje brzmienie:
„1a) odpowiednio przepisy art. 13, 14, 15 i 16 ustawy z dnia …. o substancjach
zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach
cieplarnianych (Dz. U. …..), w zakresie eksploatacji na statkach ruchomych
urządzeń, ruchomych systemów ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających
substancje kontrolowane, w przypadku gdy niniejsza ustawa nie stanowi inaczej;”;
2)
w art. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) substancja kontrolowana - oznacza substancję, o której mowa w art. 3 pkt 4
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16
września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. Urz.
UE L 286 z 31.10.2009, str. 1, z późn. zm.);”;
3)
w art. 6 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
– 61 –
„3) dla statków objętych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę
ozonową - w przepisach tego rozporządzenia;”;
4)
w art. 36a pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) eksploatuje statek, z którego emitowane są do powietrza:
a)
substancje zubożające warstwę ozonową,
b)
tlenki azotu,
c)
fluorowane gazy cieplarniane;”.
Art. 60. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U.
z 2013 r. poz. 1232 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 40, 47 i 457) wprowadza się następujące
zmiany:
1)
w art. 400a w ust. 1 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:
„9a) finansowanie realizacji zadań wyspecjalizowanej jednostki, o której mowa w art.
16 ustawy z dnia ….. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz
o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U…..);”;
2)
w art. 401 w ust. 7 uchyla się pkt 5;
3)
w art. 401c uchyla się ust. 6.
Rozdział 13
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 61. Operatorzy urządzeń lub systemów ochrony przeciwpożarowej, zawierających
co najmniej 3 kg substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych,
zainstalowanych w dniu wejścia w życie ustawy, są zobowiązani do zapewnienia
sporządzenia dla każdego takiego urządzenia lub systemu Karty Urządzenia lub Karty
Systemu Ochrony Przeciwpożarowej, w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie przepisów
wydanych na podstawie art. 15 ust. 4 albo ust. 5.
Art. 62. 1. W okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy jednostka
certyfikująca personel przed wydaniem certyfikatu dla przedsiębiorców nie jest zobowiązana
do przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, pierwsza kontrola przedsiębiorcy, o której
mowa w art. 34 ust. 1 pkt 2, przeprowadzona jest nie później niż przed upływem 2 lat od dnia
wejścia w życia ustawy.
– 62 –
Art. 63. Świadectwa kwalifikacji wydane na podstawie przepisów ustawy, o której
mowa w art. 73, zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane, zastępując w swoim
zakresie certyfikaty dla personelu, o których mowa w art. 20, w stosunku do czynności
wykonywanych w odniesieniu do substancji kontrolowanych wymagających, zgodnie
z przepisami ustawy, posiadania certyfikatu dla personelu.
Art. 64. Do opłat ustalonych na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 73,
należnych przed dniem 1 stycznia 2015 r. oraz do wpływów z tytułu tych opłat stosuje się
przepisy dotychczasowe.
Art. 65. Marszałek województwa przesyła Narodowemu Funduszowi Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej sprawozdanie zawierające informacje o wpływach z tytułu
opłaty za substancje kontrolowane za rok 2014, w terminie do dnia 30 kwietnia 2015 r.
Art. 66. W sprawach wszczętych i niezakończonych dotyczących wymierzenia kar
pieniężnych na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 73, stosuje się
przepisy dotychczasowe.
Art. 67. Do kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy,
o której mowa w art. 73, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 68. Przekazane na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej po dniu wejścia w życie ustawy wpływy z tytułu:
1)
opłat ustalonych na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 73,
2)
kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa
w art. 73
– stanowią przychody tego Funduszu.
Art. 69. Środki Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
w wysokości ustalonej na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie ustawy stanu
zobowiązania określonego w art. 401c ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 73, w brzmieniu
obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy, oraz przychody, o których mowa w art.
68, przeznacza się na:
1)
finansowanie realizacji zadań wyspecjalizowanej jednostki;
2)
utworzenie centralnych systemów gromadzenia danych w wyspecjalizowanej jednostce;
3)
finansowanie zadań realizowanych przez gminy i podmioty związanych:
a)
ze zbiórką odpadów zawierających substancje kontrolowane,
– 63 –
b)
z odzyskiwaniem substancji kontrolowanych,
c)
z gromadzeniem substancji kontrolowanych,
d)
z unieszkodliwianiem substancji kontrolowanych.
Art. 70. Przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 8, prowadzące działalność przed
dniem wejścia w życie ustawy, obowiązane są do złożenia wniosku o wpis do rejestru
przedsiębiorstw produkujących, stosujących lub wprowadzających do obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej nowe substancje, w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie
ustawy.
Art. 71. Przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 9, prowadzące działalność przed
dniem wejścia w życie ustawy, obowiązane są do złożenia wniosku o wpis do rejestru
przedsiębiorstw stosujących substancje kontrolowane w charakterze substratów oraz
przedsiębiorstw prowadzących niszczenie substancji kontrolowanych, zgodnie z art. 22
i załącznikiem VII do rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, w terminie 90 dni od dnia wejścia
w życie ustawy.
Art. 72. W latach 2014–2023 maksymalny limit dla budżetu państwa będący skutkiem
finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w:
1)
2014 r. - 0,00 zł;
2)
2015 r. - 200 000,00 zł;
3)
2016 r. - 0,00 zł;
4)
2017 r. - 0,00 zł;
5)
2018 r. - 0,00 zł;
6)
2019 r. - 0,00 zł;
7)
2020 r. - 0,00 zł;
8)
2021 r. - 0,00 zł;
9)
2022 r. - 0,00 zł;
10) 2023 r. - 0,00 zł.
Art. 73. Traci moc ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających
warstwę ozonową (Dz. U. z 2014 r. poz. 436).
Art. 74. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r., z wyjątkiem art. 19, 20, 22
ust. 1, 31, 33, 38 i 41, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.

pobierz w wersji pdf.

Transkrypt

Podobne dokumenty

W dniu 10 lipca 2015 r. weszła w życie Ustawa z dnia 15 maja 2015

F-gazy: ustawa jest, bałagan powoli się kończy

DZIENNIK USTAW

KOMUNIKAT w sprawie ochrony przeciwpożarowej w aptekach

DZIENNIK URZĘDOWY

Ogłoszenie o naborze - Łódzki Urząd Wojewódzki w Łodzi

Pani Jolanta Fedak Minister Pracy i Polityki Społecznej

Zarządzenie nr 9 rektora UW