Procedury badań ewaluacyjnych I, II
Transkrypt
Procedury badań ewaluacyjnych I, II
A. Informacje ogólne (wypełnia koordynator przedmiotu z wyjątkiem pól Kod przedmiotu, Przyporządkowanie do grupy przedmiotów). Nazwa pola Nazwa przedmiotu Jednostka prowadząca Jednostka, dla której przedmiot jest oferowany Kod przedmiotu Kod ERASMUS Przyporządkowanie do grupy przedmiotów Cykl dydaktyczny, w którym przedmiot jest realizowany Skrócony opis przedmiotu Forma(y)/typ(y) zajęć Komentarz Procedury badań ewaluacyjnych I, II Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji / Instytut Stosowanych Nauk Społecznych <nadawany przez administrację według wzoru ustalonego dla UW, pole wypełnia pełnomocnik ds. wdrażania USOS/koordynator ds. USOS> (do 20 znaków) 14000 Należy zdefiniować, do jakiej grupy przedmiotów przedmiot należy (np. minimum programowe dla kierunku x; przedmiot do wolnego wyboru dla wszystkich kierunków; przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne; przedmioty obowiązkowe dla I roku studiów I stopnia na kierunku x itp.) według informacji podanych w polu Rodzaj przedmiotu. <pole wypełnia pełnomocnik ds. wdrażania USOS/koordynator ds. USOS> semestr zimowy/letni, rok akademicki 2011/2012. Celem zajęć jest dostarczenie wiedzy i nabycie podstawowych umiejętności umożliwiających ewaluację polityki, projektów i programów publicznych, zarówno w fazie przygotowywania jak i oceny przebiegu i efektów ich realizacji. W pierwszej części zajęć przedstawione zostaną: definicje ewaluacji, historia badań ewaluacyjnych, dominujące podejścia teoretyczne oraz rola ewaluacji w procesie tworzenia polityk publicznych (policy process). Omówione zostaną modele badań ewaluacyjnych, wykorzystywanych do oceny skuteczności i efektywności działań publicznych. Druga część zajęć poświęcona będzie metodom badań surveyowych i ich zastosowaniu w ewaluacji. Przedmiotem zajęć będzie przegląd stosowanych w ewaluacji socjologicznych surveyowych (ankietowych) technik badawczych oraz podstawowe zasady przygotowania narzędzi badawczych i realizacji badań przy ich zastosowaniu (wywiad oraz rożne rodzaje ankiet samodzielnie wypełnianych przez osoby badane). Trzecia część poświęcona zostanie wykorzystaniu ewaluacji do tworzenia polityki edukacyjnej zarówno na poziomie UE, kraju, jak i szkoły. Mowa będzie m.in. o mierzeniu wyników nauczania, ocenie efektywności funkcjonowania szkoły. Przedstawione zostaną wskaźniki pozwalające ocenić jakość kształcenia i wyrównywanie dostępu do edukacji. Przedmiot realizowany jest w formie konwersatorium, obejmującego wykłady i ćwiczenia praktyczne - 60 godzin zajęć 1 Pełny opis przedmiotu W ostatnich latach badania ewaluacyjne, rozumiane jako ocena przedsięwzięć prowadzonych przez władze publiczne, stały się jednym z najszybciej rozwijających się dyscyplin naukowych. Rosnące zainteresowanie badaniami ewaluacyjnymi jest efektem zarówno coraz większych możliwości poznawania i wyjaśniania rzeczywistości przez nauki społeczne, jak też wynika z powszechnie artykułowanych oczekiwań dotyczących praktycznych funkcji nauk społecznych. W Polsce, zainteresowanie ewaluacją jest w znaczącym stopniu konsekwencją akcesji Polski do Unii Europejskiej. Przepisy Unii Europejskiej wymagają prowadzenia ewaluacji wszystkich programów i projektów unijnych. Stąd też, różne formy badań ewaluacyjnych stały się istotnym elementem cyklu zarządzania funduszami europejskimi. Prowadzenie ewaluacji wymaga wykształcenia licznej grupy ekspertów-ewaluatorów zatrudnianych zarówno w administracji publicznej, jak i w ośrodkach naukowych i firmach badawczych oceniających efekty działań publicznych. Celem zajęć jest przekazanie wiedzy i nabycie podstawowych umiejętności wykorzystywanych przy ocenie planowania, przebiegu i efektów działań publicznych. W pierwszej części zajęć przedstawione zostaną definicje i rodzaje ewaluacji, historia badań ewaluacyjnych, dominujące podejścia teoretyczne oraz rola ewaluacji w procesie tworzenia polityk publicznych (policy process). Zaprezentowane zostaną kluczowe elementy ewaluacji: procedury diagnostyczne (m.in. diagnoza warunków społecznych i potrzeb, identyfikacja problemów, identyfikacja przedmiotów interwencji), metody określania adresatów, monitorowania działań publicznych (m.in. monitorowanie zasięgu działania programów i ich realizacji), metody oceny skuteczności (metody badań ilościowych i jakościowych), metody oceny efektywności (cost effectivness analysis, metoda cost benefit analysis), a także społeczne i organizacyjne aspekty zamawiania i prowadzenia ewaluacji. Druga część zajęć poświęcona zostanie metodom badań surveyowych w ewaluacji: Celem zajęć będzie dostarczenie podstawowej, osadzonej w praktyce badawczej wiedzy w zakresie technik surveyowych (ankietowych) stosowanych w ewaluacji. Obejmą one etap konceptualizacji badania, podstawowe zasady przygotowania kwestionariusza/ankiety i pozostałych narzędzi badawczych oraz realizacji terenowej badania. Przedmiotem zajęć będą następujące techniki badawcze: wywiad osobisty (kwestionariuszowy i wspomagany komputerowo-CAPI), telefoniczny, ankieta pocztowa, pod kontrolą, roznoszona, internetowa oraz audytoryjna Część trzecia zaprezentuje wykorzystanie ewaluacji w polityce edukacyjnej i w edukacji. Celem polityki edukacyjnej [a także innych polityk] jest jakość, efektywność i równość w dostępie do kształcenia. Ewaluacja instytucji edukacyjnych powinna wspomagać osiąganie tych celów. Przedstawione zostaną podstawowe pojęcia i wskaźniki charakteryzujące funkcjonowanie edukacji i kształcenie: kompetencje, testy, krajowe ramy kwalifikacji, wartość dodana. Zajęcia obejmować będą zarówno wykłady przekazujące wiedzę na tematy omawiane w trakcie zajęć, uzupełnione o wybrane przykłady badań ewaluacyjnych, jak i praktyczne ćwiczenia kształtujące umiejętności niezbędne do prowadzenia ewaluacji. 2 Wymagania wstępne Wymagania formalne Studenci studiów II stopnia prowadzonych w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Założenia wstępne Efekty uczenia się Po ukończeniu zajęć student: rozumie mechanizmy tworzenia i realizacji projektów i programów publicznych posiada wiedzę o rodzajach badań ewaluacyjnych i ich wykorzystaniu w poszczególnych fazach zarządzania projektami i programami publicznymi nabywa podstawowej wiedzy na temat zastosowań podstawowych technik surveyowych wykorzystywanych w procesie ewaluacji potrafi zaprojektować badanie ewaluacyjne wybranego projektu rozumie proces tworzenia polityki edukacyjnej; w tym rolę interesów, partnerów, rolę Unii Europejskiej i debaty; przekłada problemy polityki na pytania badawcze; potrafi analizować i interpretować wyniki badań rozróżniając związki przyczynowe i korelacje statystyczne; Punkty ECTS 7 punktów Metody i kryteria oceniania Egzamin – sprawdzający wiedzę nabytą w trakcie zajęć Ćwiczenia praktyczne – ocena analizy danych i projektów narzędzi ewaluacyjnych przedstawianych w trakcie zajęć Ocena aktywności w trakcie zajęć Sposób zaliczenia Rodzaj przedmiotu Zaliczenie/egzamin. Nowy przedmiot w programie nauczania. Przedmiot obowiązkowy, Studia II stopnia, realizowany na II roku studiów w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych studia stacjonarne Sposób realizacji przedmiotu Przedmiot jest realizowany w sali dydaktycznej Język wykładowy Polski Literatura Literatura wymagana i zalecana Heywood. A. 2007. „Politologia”. Rozdział: „Proces polityczny i działanie systemu”. Wydawnictwo Naukowe PWN Shadish W., Cook T., Leviton L. 1991) „Foundation of Program Evalution”. SAGE. London Rossi, P., Lipsey M. Freeman H. 2004. „Evaluation. A Systematic Approach”.7th Edition. London, Sage Haber A. red. 2007. „Ewaluacja Ex-post. Teoria i praktyka badawcza”. PARP. Warszawa „Podręcznik zarządzania cyklem projektu”. 2007. Komisja Europejska. „Ewaluacja programów wydatków Unii Europejskiej”. 1997. Dyrekcja Generalna XIX – Budżet, Komisja Europejska. Sobiech R. 2008. „Ewaluacja a rozliczalność władz publicznych” w: „Ewaluacja jako standard zarządzania w 3 sektorze publicznym”. B. Pietras-Goc (red.) Wyższa Szkoła Europejska im. ks. J. Tischera. Kraków Babbie E. 2004. Badania społeczne w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN De Leeuw E., J. J. Hox, D. A. Dillman (eds). 2008. International Handbook of Survey Methodology. New York: Lawrence Erlbaum Associates Domański H, R. Markowski, Z. Sawiński, P. B. Sztabiński. 2010. Ocena metodologii i rezultatów badań poprzedzających I i II turę wyborów prezydenckich w 2010 roku, PTBRiO Mangione T. M. 1999. Ankietowanie pocztowe w badaniach marketingowych i socjologicznych. Warszawa: PWN Sztabiński P. B. 2000. Czy ufać wynikom sondaży? Res Publica Nowa 7 (142) Sztabiński P. B., Sawiński, Z., F. Sztabiński (red.). 2005. Fieldwork jest sztuką, Warszawa: Wyd. IFiS PAN Bernstein, Basil, 1977. "Social Class, Language and Socialization." [in] J.Karabel and A. H. Halsey [[eds.] Power and Ideology in Education, New York: Oxford University Press Bourdieu, Pierre, and Passeron, Jean-Claude, 1970. La reproduction: elements pour une theorie du systeme d'enseignements, Paris, Les Editions de Minuit. Białecki I. Dwa cele kształcenia. (w:) "Nauka i Szkolnictwo Wyższe." nr 1/93; s.11, Warszawa: IFiS PAN; Białecki I. 1998. Alfabetyzm funkcjonalny. Kultura tworzenia i wykorzystywania informacji. [w:] Edukacja językowa Polaków, Miodunka W. [pod red.], Upowszechnianie Nauki- Oświata, Kraków, s.13-36 Mare, R. D. 1981. Change and stability in educational stratification. American Sociological Review 46: 72-87. Boudon, R. 1974. Education, Opportunity and Social Inequality. New York: Wiley. Breen, R. i J. O. Jonsson 2005. Inequality of Opportunity in Comparative Perspective: Recent Research on Educational Attainment and Social Mobility. Annual Review of Sociology 2006: 223-243. R. Dolata, Szkoła-segregacje-nierówności, UW 2008, Warszawa Białecki I .,Pojęcie kompetencji: polityka wobec edukacji i rynku pracy . Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 2/28/2006, Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego; Białecki Ireneusz, Blumsztajn Anna, Cyngot Dorota ,PISA – Program Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów, (współautorzy:, Ośrodek Usług Pedagogicznych i Socjalnych, ZNP, Warszawa 2003, s. 5-53 [wysyłałem] Białecki I., Międzynarodowe badania, debata i polityka edukacyjna; Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 1/31/2008, Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego; s.22-34 Białecki I., Nierówności edukacyjne, badania, polityka [w:] Wartości, polityka, społeczeństwo [pod red. Marty Zahorskiej i Ewy Nassalskiej, wyd. naukowe Scholar, Warszawa 2009 s. 293-310 [wysyłałem] Boudon, Raymond, Education, Opportunity and Social Inequality, New York, John Wiley and Son, Inc 1973, Rychen, D. S., & Salganik, L. H. (Eds.). (2003). Key competencies for a successful life and a well-functioning 4 society. Göttingen, Germany: Hogrefe & Huber Breen Richard, Luijk Ruud., Müller Walter and Pollak Reinhard, Non-Persistent Inequality in Educational Attainment: Evidence from eight European Countries; referat na konferencję 2005 Lektury dodatkowe, rozszerzające treści podawane podczas odpowiednich zajęć: Dillman Don. A. 2000. Mail and Internet Surveys. The Tailored Design Method. New York: John Wiley & Sons Groves R. M., R. L. Kahn. 1979. Surveys by Telephone, New York: Academic Press. Sztabiński F. 1997. Ankieta pocztowa i wywiad kwestionariuszowy. Warszawa: Wyd. IFiS PAN Sztabiński P.B. 1997. Ankieterzy i ich respondenci, Warszawa: Wyd. IFiS PAN. Sztabiński P. B., Sztabiński F., Sawiński Z. (red.). 2004. Nowe metody, nowe podejścia badawcze w naukach społecznych, Warszawa: Wyd. IFiS PAN Sztabiński P.B. 2001. Wywiad osobisty ze wspomaganiem komputerowym (CAPI): czy rzeczywiście idealna technika? ASK 10. Sztabiński P. B. 2006. Dlaczego respondenci uczestniczą lub nie uczestniczą w badaniach ? Porównanie 1994 – 2004, ASK 15 Sztabiński P. B., Sztabiński F. 1997. Wartość odpowiedzi w wywiadzie telefonicznym ze wspomaganiem komputerowym (CATI), ASK 1-2 Praktyki zawodowe w ramach przedmiotu Przedmiot nie obejmuje praktyk zawodowych Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu Dr Robert Sobiech Prowadzący zajęcia Należy zamieścić listę wszystkich osób prowadzących przedmiot (lub jego poszczególne formy dydaktyczne). Prof. Ireneusz Białecki Prof. Paweł B. Sztabiński Dr Robert Sobiech Uwagi Imię i nazwisko wykładowcy (prowadzącego zajęcia/grupę zajęciową) Ireneusz Białecki, Robert Sobiech, Paweł B. Sztabiński Stopień/tytuł naukowy prof./dr/prof. Forma dydaktyczna zajęć Zajęcia są w formie: – konwersatorium Efekty uczenia się zdefiniowane dla danej formy dydaktycznej zajęć w ramach przedmiotu Po ukończeniu zajęć student: rozumie mechanizmy tworzenia i realizacji projektów i programów publicznych posiada wiedzę o rodzajach badań ewaluacyjnych i ich wykorzystaniu w poszczególnych fazach zarządzania projektami i programami publicznymi nabywa podstawowej wiedzy na temat zastosowań podstawowych technik surveyowych w procesie ewaluacji potrafi zaprojektować badanie ewaluacyjne wybranego 5 Metody i kryteria oceniania dla danej formy dydaktycznej zajęć w ramach przedmiotu* Sposób zaliczenia dla danej formy dydaktycznej zajęć w ramach przedmiotu Zakres tematów projektu potrafi oceniać jakość i efektywność polityki edukacyjnej i funkcjonowania systemu kształcenia potrafi konstruować i interpretować wskaźniki charakteryzujące kształcenie Egzamin – sprawdzający wiedzę nabytą w trakcie zajęć Ćwiczenia praktyczne – ocena analizy danych i projektów narzędzi ewaluacyjnych przedstawianych w trakcie zajęć Ocena aktywności w trakcie zajęć Wykład - egzamin Ćwiczenia - zaliczenie Pełny spis kolejnych tematów. 1. Planowanie i realizacja polityk publicznych. Ewaluacja – historia, definicje, typologie, podejścia teoretyczne 2. Definicja problemu, Procedury diagnostyczne. Definicja adresatów (wskaźniki, grupy, zasięg) 3. Model wpływu – drzewo problemu i drzewo celów 4. Model wpływu – matryca logiczna 5. Monitorng 6. Ocena skuteczności – podejścia badawcze 7. Ocena efektywności (metoda cost effectivenss i metoda cost benefit) 8. Społeczne otoczenie ewaluacji – zamawianie i realizacja projektu ewaluacji 9. Na jakie pytania odpowiadają badania ilościowe? Założenia i ograniczenia badań ilościowych. 10. Aktualna sytuacja społeczna badań i jej konsekwencje dla przygotowania narzędzi badawczych i realizacji badania. 11. Konceptualizacja badania. Co badać (przygotowanie koncepcja badania), kogo badać (wybór populacji) i jak badać (przegląd technik badawczych, wybór techniki)? 12. Podstawowe techniki badań surveyowych w procesie ewaluacji. Zalety i ograniczenia omawianych technik. 13. Mixed mode research design (stosowanie kilku technik badawczych w tym samym badaniu). 14. Zastosowanie technik surveyowych w procesie ewaluacji. 15. Pojęcie kompetencji 16. Accountability [rozliczanie]; 17. Wartość dodana; 18. Ewaluacja; 19. Wskaźniki; 20. PISA [ jako przykład badania dającego wiedzę dla debaty i robienia polityki] 21. PISA i nierówności edukacyjne [mieszanie uczniów o różnym pochodzeniu społecznym i różnych wynikach w nauczaniu] 22. Przedszkole; 23. UE i systemy edukacji; 24. Polityka edukacyjna i jej aspekty 25. Centralizacja/ decentralizacja/ autonomia [nauczyciel-dyrektor szkoły /rektor- władze gminy, administracja centralna] 26. Debata i polityka; Metody dydaktyczne Wykład z elementami ćwiczeń praktycznych. Podczas wykładu możliwe są pytania i komentarze dotyczące poruszanych zagadnień, 6 Literatura także odwołujące się do doświadczeń badawczych studentów. Wykład uwzględnia elementy ćwiczeń, pokazujących praktyczne zastosowanie omawianych zagadnień. Analiza badań ewaluacyjnych. Analiza danych i projektowanie narzędzi badawczych - Limit miejsc w grupie Terminy odbywania zajęć 15 osób Konwersatorium raz w tygodniu Miejsce odbywania zajęć Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Nowy Świat 69 Metody oceny pracy studenta ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) śródsemestralne pisemne testy kontrolne śródsemestralne ustne kolokwia końcowe zaliczenie pisemne końcowe zaliczenie ustne egzamin pisemny egzamin ustny kontrola obecności praca semestralna/roczna projekt portfolio inne Liczba punktów/udział w ocenie końcowej 10% 50% 15% 25% 7