Case No Sp.155/00 Anna Ponikiewska v. Alina Znamirowska

Case No Sp.155/00
Anna Ponikiewska v. Alina Znamirowska – Walkowiak
Decision of 21 March 2001 of an adjudicative board at the Patent Office of the
Republic of Poland on the cancellation of the word and figurative trademark
BIOFLOR registration No 61808, registered on behalf of Alina ZamirowskaWalkowiak for the products covered by class 1.
Ground for cancellation: bad faith – the plaintiff and the defendant were copartners in a non-commercial partnership on behalf of which the trademark
BIOFLOR had been registered. After the partnership was dissolved, the defendant
failed to transfer the trademark registration to the plaintiff and requested the
Patent Office to declare the trademark BIOFLOR’s registration lapsed. The Patent
Office took a decision as requested. In 1994 the defendant applied for the
registration of the BIOFLOR on her sole behalf while being aware of its
continuing use by the plaintiff.
Sp.155/00
DECYZJA
z dnia 21 marca 2001 r.
Urzad Patentowy RP dzialajacy w trybie postepowania spornego w skladzie:
Przewodniczacy kolegium orzekajacego
Sedzia Sadu Apelacyjnego
H. Wnekowska - Kryze
Czlonkowie
M. Zamilska
Z. Salamon
Protokolant L. Morawska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2001 r. wniosku Anny Ponikiewskiej
przeciwko Alinie Znamirowskiej - Walkowiak o uniewaznienie prawa z rejestracji
znaku towarowego slowno - graficznego BIOFLOR R. 61808 na podstawie art., 31,
ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17 ze
zm.) wniosek oddala.
Od decyzji tej sluzy odwolanie do Komisji Odwolawczej przy Urzedzie
Patentowym RP za posrednictwem Urzedu Patentowego RP Departamentu Prawnego i
Orzecznictwa w terminie dwóch miesiecy od dnia jej doreczenia.
Uzasadnienie
W dniu 10 sierpnia 2000 r. do Urzedu Patentowego RP dzialajacego w trybie
postepowania spornego wplynal wniosek Anny Ponikiewskiej o uniewaznienie prawa z
rejestracji znaku towarowego BIOFLOR zarejestrowanego w dniu 6 pazdziernika 1987
r. za numerem R. 61808 - z pierwszenstwem od dnia 28 maja 1985 r. - na rzecz
Anny Ponikiewskiej i Aliny Znamirowskiej - Walkowiak, a przeznaczonego do
oznaczania nawozów sztucznych i naturalnych tj. towarów w kl.1.
Wnioskodawczyni powolujac sie na art. 29 w zwiazku z art. 6 ust. 1 oraz art.
30 i art. 31 ustawy o znakach towarowych uzasadniala, iz umowa cesji prawa do
zgloszenia w/w znaku towarowego zawarta w dniu 23 lutego 1987 r. przez
pierwotnie zglaszajaca - Marte Weydmann a uprawnionymi z rejestracji nie mogla
wywolac zadnego skutku prawnego wobec zaprzestania przez zglaszajaca prowadzenia
dzialalnosci gospodarczej oraz rozpoczecia, dzialalnosci gospodarczej przez
nabywców prawa dopiero od dnia 4 czerwca 1986 r. w formie spólki cywilnej. Mimo
nieskutecznosci umowy cesji jako sporzadzonej z obraza art. 6 ust. 1 ustawy o
znakach towarowych, dowodzila wnioskodawczyni, Urzad zarejestrowal
przedmiotowy znak na rzecz wspólników spólki cywilnej.
Ponadto, w ocenie wnioskodawczyni - Anny Ponikiewskiej ani ona ani Alina
Znamirowska - Walkowiak w dacie zgloszenia znaku towarowego nie byly zwiazane
jakakolwiek umowa, nie prowadzily dzialalnosci gospodarczej zas spólka cywilna
nie byla nastepca prawnym zglaszajacego.
Swój interes prawny w zadaniu uniewaznienia prawa z rejestracji znaku
towarowego wnioskodawczyni upatrywala w tym, iz jest wspóltwórczynia i
wspólwlascicielka tchnologii pod nazwa "bioflor" dot. produkcji nawozów
stanowiacej know - how. Technologia ta wdrozona przez wnioskodawczynie jest
nieprzerwanie stosowana - pierwotnie w spólce cywilnej z Anna Znamirowska Walkowiak - a nastepnie w samodzielnie prowadzonym przedsiebiorstwie - uzywajac
przy tym znaku towarowego BIOFLOR do oznaczania wyprodukowanych nawozów,
stwierdzila wnioskodawczyni. Podniosla takze, iz po rozwiazaniu umowy spólki
cywilnej, Alina Znamirowska - Walkowiak nie wywiazujac sie z podpisanej w dniu
31 grudnia 1993 r. umowy przedwstepnej dot. cesji prawa z rejestracji w/w znaku
towarowego, wystapila o uznanie za wygasle przedmiotowego prawa - osiagajac
zamierzony cel - a nastepnie powtórnie zglosila za numerem Z. 168699 znak slowny
BIOFLOR do rejestracji. W zaistnialej sytuacji z uwagi na date pierwszenstwa
tego zgloszenia, zdaniem wnioskodawczyni, Alina Znamirowska - Walkowiak moze
skutecznie wyeliminowac z rynku wnioskodawczynie. Do wniosku zalaczony zostal
wykaz trzech znaków towarowych zawierajacych oznaczenie BIOFLOR zgloszonych w
Urzedzie Patentowym RP przez Aline Znamirowska - Walkowiak w dniach 14 stycznia
1994, 16 stycznia 1997 i zgloszonych przez wnioskodawczynie w dniach:16 wrzesnia
1993 r., 4 lipca 1994 r. i 1 lutego 1997 r.
W odpowiedzi na wniosek Alina Znamirowska - Walkowiak podniosla, iz
prawo z rejestracji znaku towarowego BIOFLOR R. 61808 juz od ponad pieciu lat
nie istnieje, bowiem z dniem 15 stycznia 1994 r. zostalo uznane za wygasle.
Ponadto zarzucila dokonanie przez wnioskodawczynie blednej interpretacji art. 6
ust.1 ustawy o znakach towarowych, w swietle którego wymóg prowadzenia
dzialalnosci gospodarczej odnoszony jest do daty rejestracji znaku towarowego.
Nawiazujac do umowy cesji prawa do zgloszenia znaku towarowego BIOFLOR,
uczestniczka postepowania podkreslila, iz umowa ta odpowiadala obowiazujacym
przepisom, które nie przewiduja szczególnej formy dla tego typu umów.
Zdaniem uczestniczki postepowania, wnioskodawczyni nie wykazala interesu
prawnego w domaganiu sie uniewaznienia prawa z rejestracji przedmiotowego znaku
towarowego ani tez nie udowodnila, iz nabycie tego prawa nastapilo w zlej
wierze.
Kolegium Orzekajace zwazylo, co nastepuje.
Jak wynika z akt sprawy znaku towarowego BIOFLOR R. 61808, Urzad Patentowy RP
dzialajacy w trybie postepowania spornego decyzja z dnia 23 wrzesnia 1999 r. nr
Sp. 209/98 uznal prawo z rejestracji wym. znaku za wygasle z dniem 15 stycznia
1994 r. wskutek zaprzestania przez uprawnionych z rejestracji dzialalnosci
gospodarczej prowadzonej w formie spólki cywilnej. Orzeczenie to, w wyniku
zaskarzenia, decyzja Komisji Odwolawczej przy Urzedzie Patentowym RP z dnia 17
lipca 2000 r. nr Odw.1208/00 zostalo utrzymane w mocy.
Zdaniem Kolegium Orzekajacego okolicznosc uznania prawa z rejestracji znaku
towarowego za wygasle nie stanowi przeszkody w zadaniu uniewaznienia tego
prawa, a to z uwagi na calkowicie odmienny cel obu instytucji. W przeciwienstwie
do wygasniecia prawa, o którym mowa w art. 25 w/w ustawy, uniewaznienie prawa
z rejestracji w swietle art. 29 w/w ustawy powoduje zniweczenie skutków prawnych
wywolanych objeciem ochrona znaku towarowego wbrew ustawowym warunkom okreslonym
w art. 4, 6-9 i 32 cyt. ustawy stwarzajac sytuacje, jak gdyby prawo to nie
powstalo.
W mysl unormowan art. 30 ust. 1 w zwiazku z art. 31 ustawy o znakach
towarowych z wnioskiem o uniewaznienie prawa z rejestracji znaku towarowego
moze wystapic kazdy kto ma w tym interes prawny, natomiast po uplywie pieciu lat
od daty rejestracji z wnioskiem takim mozna wystapic jedynie w stosunku do
uprawnionego, który uzyskal rejestracje dzialajac w zlej wierze.
Okolicznosci przytoczone przez wnioskodawczynie zwiazane z uzywaniem
oznaczenia BIOFLOR, takze w ramach laczacych strony umów, równiez dokonanie
m.in. w dniu 16 wrzesnia 1993 r. zgloszenia przez wnioskodawczynie znaku
towarowego z w/w oznaczeniem, którego ochronie sprzeciwia sie prawo z
rejestracji omawianego znaku towarowego funkcjonujace do momentu jego
wygasniecia, uzasadniaja legitymacje czynna wnioskodawczyni do wystapienia z
zadaniem uniewaznienia tego prawa.
Niezbedna przeslanka warunkujaca zastosowanie w omawianej sprawie
instytucji uregulowanej w art. 29 ustawy o znakach towarowych jest wykazanie, iz
uprawniony uzyskal rejestracje dzialajac w zlej wierze. W przedmiotowej sprawie
rejestracja znaku towarowego nastapila bowiem w dniu 6 pazdziernika 1987 r.
natomiast z zadaniem uniewaznienia prawa z rejestracji wnioskodawczyni wystapila
po uplywie pieciu lat od tej daty, bowiem w dniu 10 sierpnia 2000 r.
Wymaga podkreslenia, iz zla wiara, najogólniej ujmujac, zachodzi u tego, kto
ma swiadomosc niezgodnosci danego stanu rzeczy z rzeczywistym stanem prawnym.
albo wskutek niedbalstwa nie zna rzeczywistego stanu prawnego.
W rozpatrywanej sprawie wnioskodawczyni, bedac jednoczesnie uprawniona
- obok uczestniczki postepowania - z rejestracji przedmiotowego znaku
towarowego, nie wskazala zadnych okolicznosci uzasadniajacych nabycie prawa z
rejestracji w wyniku dzialania w zlej wierze. Wrecz przeciwnie sama
wnioskodawczyni podala, iz z Alina Znamirowska - Walkowiak prowadzila
dzialalnosc gospodarcza od dnia 4 czerwca 1986 r. na podstawie umowy spólki
cywilnej i stosownego zezwolenia – co jest niesporne w sprawie. Zatem w dacie
rejestracji znaku towarowego warunek prowadzenia rzeczywistej dzialalnosci
gospodarczej byl spelniony stosownie do ustawowego wymogu okreslonego w art. 6
ust. 1 w/w ustawy a okolicznosci uzyskania prawa wylacznego w zadnym razie nie
swiadcza o dzialaniu w zlej wierze uprawnionych w tym takze i samej
wnioskodawczyni.
Wymaga podkreslenia, iz w dotychczasowym orzecznictwie jak i doktrynie
prezentowane jest stanowisko, w swietle którego rejestracja znaku towarowego
powinna nastapic tylko dla towarów stanowiacych przedmiot dzialalnosci
gospodarczej prowadzonej w dacie tej rejestracji.
Z tego wzgledu wywody wnioskodawczyni odnoszace sie do kwestii
prowadzenia dzialalnosci gospodarczej i okolicznosci zwiazanych ze zgloszeniem
przedmiotowego znaku towarowego jak tez zawarciem umowy przeniesienia prawa
do zgloszenia znaku towarowego sa bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie.
Wobec powyzszego Kolegium Orzekajace orzeklo jak w osnowie decyzji.
Na oryginale wlasciwe podpisy.
Otrzymuja:
1. Ponikiewska Anna
ul. Promienista 24a
60-288 Poznan
2. Pasowicz Marek
Biuro Dr A. Au & Co
ul. Mielzynskiego 27/29
61-725 Poznan
3. Znamirowska - Walkowiak Alina
ul. Golecinska 13/16
60-626 Poznan
4. Przykorski Andrzej
Kancelaria Patentowa
ul. Malawskiego 5/108
02-641 Warszawa
Za zgodnosc: