Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Kamieniu Pomorskim

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Kamieniu Pomorskim
informuje:
Gabinet Profilaktyki Wścieklizny mieści się w Izbie Przyjęć Chorób Zakaźnych Samodzielnego
Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Szczecinie, ul. Arkońska 4.
Czynny w dni robocze w godzinach 800 – 1400 . Pacjenci przyjmowani są ze skierowaniem
od lekarza pierwszego kontaktu.
Całodobowo oraz w dni wolne od pracy Gabinet Profilaktyki Wścieklizny przyjmuje pacjentów
tylko w przypadkach nagłych. Za przypadki nagłe należy rozumieć pogryzienie przez zwierzęta
dzikie (np.: nietoperz, lis) lub dodatkowo pogryzienia dzieci (obejmujące twarz i/lub ręce).
Kontakt:
tel.: 91 45-41-007 lub 91 813 94 40
fax: 91 45-41-547
www: www.spwsz.szczecin.pl
Wścieklizna to śmiertelna choroba układu nerwowego przenoszona przez ssaki. Mogą to być np.
bezpańskie psy, koty, małpy lub nietoperze. Zakażenie następuje poprzez pokąsanie przez chore zwierzę
lub kontakt jego śliny z błonami śluzowymi, spojówkami czy uszkodzoną skórą człowieka. Na początku
wścieklizna objawia się rozdrażnieniem, bólem głowy, utratą apetytu. W miejscu pokąsania odczuwa się
mrowienie. Brak specyficznych objawów może spowodować, że ten stan ogólnego osłabienia może zostać
zbagatelizowany i przypisany innemu schorzeniu. W rozwiniętym stadium choroby występują już
poważniejsze objawy tj. wodowstręt, światłowstręt i niekiedy napady szału. Kolejnym etapem choroby są
porażenia nerwów, prowadzące do śmierci.
Najważniejszym wstępnym elementem zapobiegania wściekliźnie jest właściwe postępowania z raną. Jeśli
to możliwe, zalecane jest gruntowne, dokładne umycie miejsca ekspozycji (np. rany kąsanej,
zadrapania, oślinienia) wodą z mydłem. Następnie można ranę zdezynfekować środkiem na bazie
spirytusu lub np. powidonem jodu. Oczyszczenie rany jest bardzo ważne – w badaniach na zwierzętach
dowiedziono, że samo oczyszczenie rany zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia wścieklizny o 90%.
Następnie możliwie szybko należy zgłosić się po poradę do lekarza rodzinnego, który na podstawie
rodzaju ekspozycji zdecyduje czy wskazana jest konsultacja lekarza chorób zakaźnych.
Na podstawie wywiadu dotyczącego ekspozycji i danych na temat lokalnej sytuacji epidemiologicznej (jak
często wścieklizna występuje na terenie, gdzie doszło do ekspozycji), lekarz decyduje czy celowe jest
podanie swoistej immunoglobuliny i szczepionki. Rozpoczęcie profilaktyki poekspozycyjnej można
odłożyć do czasu potwierdzenia wścieklizny u zwierzęcia, o ile zwierzę, które ugryzło człowieka nie miało
objawów choroby podczas ekspozycji i jest możliwa jego 15-dniowa obserwacja weterynaryjna –
zalecenie dotyczy wyłącznie psów i kotów.
Szczepienie poekspozycyjne osób mających kontakt ze zwierzęciem chorym lub podejrzanym
o wściekliznę. Kwalifikację i profilaktykę prowadzą lekarze specjalistycznych poradni chorób zakaźnych,
a szczepienie jest bezpłatne.
Szczepienie przeciwko wściekliźnie (przedekspozycyjne) zaleca się niektórym osobom wyjeżdżającym
w rejony endemicznego występowania zachorowań na wściekliznę (odpłatność ponosi pacjent).
Dodatkowo należy pamiętać o szczepieniu swoich czworonogów zgodnie z obowiązującym
prawem.