Niemieckie rozliczenia z nazizmem w literaturze i kulturze
Transkrypt
Niemieckie rozliczenia z nazizmem w literaturze i kulturze
Wydziałowe Studium Doktoranckie Wydziału Neofilologii Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Informacje ogólne 1. Nazwa modułu kształcenia Niemieckie rozliczenia z nazizmem w literaturze i kulturze 2. Rodzaj modułu fakultatywny 3. Rok studiów I 10 godzin 4. Rodzaj zajęć i liczba godzin 5. Liczba punktów ECTS 6. Prowadzący 4 Dr hab. Bartosz Korzeniewski 7. Język wykładowy 8. Tryb studiów polski stacjonarny i niestacjonarny Informacje szczegółowe 1. Cel kształcenia Zapoznanie z przebiegiem procesu rozliczeń z nazizmem w Niemczech i odniesieniami do niego w literaturze, filmach niemieckiego kręgu językowego, dostarczenie podstawowych narzędzi badawczych do badań samodzielnych 2. Wymagania wstępne znajomość podstaw metodologii badań literackich Opis treści 4. Treści kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia na WSD WN TK1. Fazy procesu rozliczeń z nazizmem w RFN, podstawowe terminy: polityka historyczna, pamięć zbiorowa, polityczny kontekst rozliczeń W_01, W_02 TK2. Powojenne filmy w RFN o tematyce wojennej a pamięć rodzinna i biograficzna o II wojnie światowej TK3. Święta polityczne i uroczystości rocznicowe w RFN a rozliczenia z nazizmem TK4. Rozrachunek z przeszłością w powojennej literaturze niemieckiej TK5 Wystawy historyczne o tematyce II wojny światowej Podstawowa: Pamięć zbiorowa i kulturowa. Wybór tekstów, M. SaryuszWolska (red.), Kraków 2009 Bartosz Korzeniewski, Święta polityczne w zjednoczonych Niemczech, Poznań 2007 Przemiany pamięci społecznej a teoria kultury, B. Korzeniewski (red.), Poznań 2007 5. Zalecana literatura Dodatkowa: J. Friedrich, Der Brand – Deutschland im Bombenkrieg 1940–1945, Berlin 2002 W. G. Sebald, Luftkrieg und Literatur (Wojna powietrzna i literatura, 1997/99) 6. Wykorzystanie elearningu - 7. Informacja o dostępności materiałów do zajęć dostarczane przez wykładowcę, dostępne w czytelni, 8. Strona WWW - Informacje dodatkowe 1. Metody prowadzenia zajęć Efekt kształcenia/treść Metoda/metody prowadzenia zajęć kształcenia TK1 TK2 TK3 wykład informacyjny wykład problemowy wykład problemowy Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektu kształcenia Zaliczenie na podstawie pracy wykład problemowy wykład problemowy TK4 TK5 domowej Egzamin 2. Obciążenie doktoranta pracą (punkty ECTS) Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 10 Praca własna studenta lektura tekstów gromadzenie zaleconych materiałów i literatury przygotowanie do zaliczenia 40 10 50 Łącznie godzin 110 Łącznie punktów ECTS 4 4. Metody i kryteria oceniania Metoda Egzamin (na podstawie pracy pisemnej) Procent oceny 100% Skala ocen: 2 – 5 5,0 – bardzo dobre opanowanie wiedzy określonej w treściach kształcenia, wysoka sprawność, samodzielność i kreatywność w jej wykorzystaniu; wysoka jakość naukowa i wartość merytoryczna przeprowadzonych obserwacji i eksploracji teoretycznej lub badania eksperymentalnego połączona z wysokim poziomem prezentacji wyników; 4,5 – bardzo dobre opanowanie wiedzy określonej w treściach kształcenia, nieco mniejsza niż w wypadku oceny (5) sprawność, samodzielność i kreatywność w jej wykorzystaniu; wysoka jakość naukowa i wartość merytoryczna przeprowadzonych obserwacji i eksploracji teoretycznej (dopuszczalne nieznaczne uchybienia) połączona z wysokim poziomem prezentacji wyników; 4,0 – dobre opanowanie wiedzy określonej w treściach kształcenia, nieco mniejsza niż w wypadku oceny (5) sprawność i samodzielność w jej wykorzystaniu; wyraźnie niższy poziom kreatywnego wykorzystania wiedzy; dobra jakość naukowa i wartość merytoryczna przeprowadzonych obserwacji i eksploracji teoretycznej połączona z dobrym poziomem prezentacji wyników; 3,5 – zadowalające opanowanie wiedzy określonej w treściach kształcenia przedmiotu, niska lecz akceptowalna sprawność oraz ograniczona samodzielność w jej wykorzystaniu; zadowalająca jakość naukowa i wartość merytoryczna przeprowadzonych obserwacji i eksploracji teoretycznej; 3,0 – opanowanie w minimalnym niezbędnym zakresie wiedzy określonej w treściach kształcenia przedmiotu, ograniczona lecz akceptowalna sprawność w jej wykorzystaniu; zadowalająca jakość naukowa i wartość merytoryczna przeprowadzonych obserwacji i eksploracji teoretyczne; 2,0 – niezadowalająca sprawność w zakresie posługiwania się wiedzą, niezadowalający poziom eksploracji teoretycznej i sposobu jej prezentacji.