Tabela 1

KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia
POZIOM KSZTAŁCENIA
POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA
NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE
PED.4.1/ PED.5.1.
PROFIL KSZTAŁCENIA
ogólnoakademicki
Forma studiów
stacjonarne/ niestacjonarne
TYP PRZEDMIOTU
(obligatoryjny, fakultatywny)
KIERUNEK
PEDAGOGIKA
WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA
III
MODUŁ
KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE:
Profilaktyka zagrożeń społecznych
Prewencja kryminalna
CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS
4
JĘZYK WYKŁADOWY
POLSKI (ANGIELSKI)
FORMA OSTATECZNEGO
ROZLICZENIA PRZEDMIOTU
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
POLSKIM
DIAGNOZA ZAGROŻEŃ I PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
ANGIELSKIM
DIAGNOSIS OF RISKS AND SOCIAL PROBLEMS
CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE
PRZEDMIOTU)
Ogólny: przygotowanie do planowania i konstruowania diagnozy zagrożeń i problemów społecznych
1. wyposażenie w wiedzę dotyczącą teoretycznych podstaw diagnozy społecznej, zasad procesu diagnozowania oraz
ukazanie jej społeczno – praktycznego wymiaru
2. ukazanie procedur i metod identyfikowania problemów i zagrożeń społecznych na poziomie lokalnym i regionalnym,
3. przekazanie wiedzy na temat znajdowania przyczyn i źródeł problemów społecznych - diagnozowania ich zasięgu, zakresu i
struktury problemów społecznych.
WYMAGANIA WSTĘPNE W
ZAKRESIE:
WIEDZY
Wiedza o projektowaniu i prowadzeniu
diagnozy społecznej (badań
społecznych)
EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU
ABSOLWENT:
FAKLULATYWNY DLA KIERUNKU
OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚĆI
EGZAMIN
UMIEJĘTNOŚCI
Posługiwanie się odpowiednimi
metodami, technikami i konstruowanie
narzędzi diagnostycznych
(badawczych )
W ODNIESIENIU DO
OBSZAROWYCH EK
KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH
Komunikacja w grupie
W ODNIESIENIU
DO
KIERUNKOWYCH
EK
W ODNIESIENIU DO
FORM ZAJĘĆ
W
1.
Opisuje strukturę i przebieg diagnozy społecznej
H1A_W04;
K_W13
X
2.
Wyjaśnia źródła problemów społecznych
S1A_W01; S1A_W08;
K_W01
X
3.
Buduje diagnozę zagrożeń i problemów społecznych
H1A_U04; H1A_U06; S1A_U03; S1A_U08;
K_U03
ĆW./W/inne
X
X
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
S1P_U03;
4.
Jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w organizacjach
i instytucjach realizujących działania pedagogiczne na bazie
przeprowadzonej diagnozy
K_K07
S1A_K02; H1A_K02
Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia
EFEKTY KSZTAŁCENIA- student
Formy prezentacji EK
X
Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny
ndst (2)
dst (3)
db (4)
bdb (5)
Poprawnie wylicza elementy
strukturalne diagnozy, wąsko
opisuje najważniejsze składniki
oraz przebieg diagnozy
Poprawnie wylicza
elementy strukturalne
diagnozy,
wyczerpująco opisuje
wszystkie składniki oraz
przebieg diagnozy
1. Opisuje strukturę i przebieg
diagnozy społecznej
Pisemne, otwarte
zadanie testowe np.
typu nazwij i opisz
Błędnie wylicza elementy
strukturalne diagnozy oraz
nieprawidłowo opisuje
przebieg diagnozy
Poprawnie wylicza
elementy strukturalne
diagnozy, lecz
popełnia błędy w
opisie niektórych
składników oraz w
przebiegu diagnozy
2. Wyjaśnia źródła problemów
społecznych
Pisemne, otwarte
zadanie testowe np.
typu nazwij i opisz
Błędnie rozpoznaje
i identyfikuje źródła
problemów społecznych.
Nieprawidłowo
wyodrębnia wskaźniki
problemów społecznych
Poprawnie rozpoznaje i
identyfikuje źródła
problemów
społecznych. Robi
błędy przy
wyodrębnianiu
wskaźniki problemów
społecznych
Prawidłowo rozpoznaje
i identyfikuje źródła
problemów społecznych.
Wyodrębnia niektóre
wskaźniki problemów
społecznych
Trafnie rozpoznaje
i identyfikuje źródła
problemów
społecznych.
Prawidłowo
wyodrębnia wskaźniki
problemów
społecznych
3. Buduje diagnozę zagrożeń
i problemów społecznych
Projekt /praca
problemowa
Popełnia błędy w
koncepcji badań
problemów i zagrożeń
społecznych na poziomie
metodologicznym.
Formułuje nieprawidłowe
cele diagnozy
(ewentualnie nie osiąga
zamierzonych celów).
Popełnia nieznaczące
błędy w koncepcji
badań problemów
i zagrożeń społecznych
na poziomie
metodologicznym.
Formułuje
niejednoznaczne lub
nierealne cele
diagnozy i w sposób
bardzo wąski je osiąga.
Poprawnie analizuje
wyniki badań i w
sposób powierzchowny
dokonuje interpretacji
w kontekście prognozy.
Nie popełnia znaczących
błędów w koncepcji badań
problemów i zagrożeń
społecznych na poziomie
metodologicznym. Formułuje
jednoznaczne cele diagnozy
i je osiąga. Poprawnie
analizuje wyniki badań
i w sposób powierzchowny
dokonuje interpretacji
w kontekście prognozy.
Prawidłowo
przygotowuje
koncepcje badań
problemów i zagrożeń
społecznych na
poziomie
metodologicznym.
Formułuje
jednoznaczne cele
diagnozy i je realizuje.
Poprawnie analizuje
i interpretuje
(prognozuje) wyniki
badań.
4. Jest przygotowany do
aktywnego uczestnictwa
w organizacjach i instytucjach
realizujących działania
pedagogiczne na bazie
przeprowadzonej diagnozy
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
WYKŁAD
ĆWICZENIA
WARSZTAT
-
Modele polityki społecznej w mezo- i mikroskali, instrumenty i zadania poszczególnych szczebli
samorządu jako podmiotu polityki społecznej.
Kwestie społeczne - istota kwestii społecznych, źródła kwestii społecznych. Zagrożenia i problemy
społeczne.
3
3
5
Diagnoza społeczna. Diagnoza a diagnozowanie. Funkcje diagnozy społecznej. Rodzaje diagnozy
społecznej (przyczynowo – skutkowa, kreatywna, poznawcza).
4
5
Model strukturalny i funkcjonalny diagnozy.
5
5
Zakres i obszary diagnozy zagrożeń i problemów społecznych w środowisku lokalnym i na poziomie
regionu (Metody definiowania zagrożenia i problemu społecznego. Społeczno – praktyczny wymiar
diagnozy zagrożeń i problemów społecznych w środowisku lokalnym. Diagnoza zasobów
społecznych. Diagnoza potrzeb społecznych. Diagnoza poczucia bezpieczeństwa społecznego.
Diagnoza rezultatów działań profilaktycznych). Instytucje diagnozujące środowisko społeczne
człowieka. Diagnoza społeczna regionu (gminy, powiatu).
10
5
Przebieg i schemat diagnozy. Metodologiczne podstawy procesu diagnozowania zagrożeń
i problemów społecznych. Metody, techniki oraz narzędzia diagnostyczne. Analiza wyników. Sposób
ich opracowywania (w tym: rezultaty diagnozy; rodzaje ekspertyz, raportów).
5
10
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
30
30
RAZEM GODZIN ZAJĘĆ
60
-
INNE
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
WYKŁAD
ĆWICZENIA
WARSZTAT
INNE
Modele polityki społecznej w mezo- i mikroskali, instrumenty i zadania poszczególnych szczebli
samorządu jako podmiotu polityki społecznej.
Kwestie społeczne - istota kwestii społecznych, źródła kwestii społecznych. Zagrożenia i problemy
społeczne.
1
-
2
-
Diagnoza społeczna. Diagnoza a diagnozowanie. Funkcje diagnozy społecznej. Rodzaje diagnozy
społecznej (przyczynowo – skutkowa, kreatywna, poznawcza).
2
-
Model strukturalny i funkcjonalny diagnozy.
2
Zakres i obszary diagnozy zagrożeń i problemów społecznych w środowisku lokalnym i na poziomie
regionu (Metody definiowania zagrożenia i problemu społecznego. Społeczno – praktyczny wymiar
diagnozy zagrożeń i problemów społecznych w środowisku lokalnym. Diagnoza zasobów
społecznych. Diagnoza potrzeb społecznych. Diagnoza poczucia bezpieczeństwa społecznego.
Diagnoza rezultatów działań profilaktycznych). Instytucje diagnozujące środowisko społeczne
człowieka. Diagnoza społeczna regionu (gminy, powiatu).
1
3
Przebieg i schemat diagnozy. Metodologiczne podstawy procesu diagnozowania zagrożeń i
problemów społecznych. Metody, techniki oraz narzędzia diagnostyczne. Analiza wyników. Sposób
ich opracowywania (w tym: rezultaty diagnozy; rodzaje ekspertyz, raportów).
2
2
10
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
10
5
10
RAZEM GODZIN ZAJĘĆ
25
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia
METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ
WYKŁAD
ĆWICZENIA
Egzamin pisemny (Pisemne,
otwarte zadanie testowe)
WARSZTAT
INNE
Praca problemowa
(dla stacjonarnych)
Projekt
(dla niestacjonarnych)
Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
LICZBA GODZIN
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
30
1,2
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
30
1,2
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
Liczba godzin innych zajęć (prezentacja projektu) w kontakcie z
prowadzącym zajęcia
-
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
15
0,6
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
5
0,2
Przygotowane do egzaminu
20
0,8
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
100
4
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie z
prowadzącym
60
2,4
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
LICZBA GODZIN
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
10
0,4
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
5
0,2
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja
projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia
10
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
30
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
15
Przygotowane do egzaminu
20
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
10
0,4
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
100
4
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie
25
1
z prowadzącym
0,4
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej
Zalecana literatura
obowiązkowa
uzupełniająca
1. Czapiński J., Panek T. (2011), Diagnoza społeczna 2011.
Warunki i jakość życia polaków raport.
http://www.diagnoza.com/pliki/raporty/Diagnoza_raport_2011.pdf
2. Libiszewska-Żółtkowska M. (2007), Czego obawiają się ludzie?
Współczesne zagrożenia społeczne. Diagnoza i przeciwdziałania,
Warszawa.
3. Szatr B. (2002), Diagnoza w polityce społecznej, Warszawa.
4. Szatur-Jaworska B. (2005), Diagnozowanie w polityce społecznej,
Warszawa
1. Barbie E. (2004), Badania społeczne w praktyce, Warszawa.
2. Frączkiewicz-Wronka A., (2002), Samorządowa polityka społeczna,
Warszawa.
3. Golinowska S., Boni M., 2006, Nowe dylematy polityki społecznej, Raport
CASE, Warszawa
4. Kawula S. (2003), Diagnostyka pedagogiczna środowiska, [w:] T. Pilch (red.),
Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, tom 1, Warszawa.
5. Szafraniec K., 2006, Kapitał ludzki i zasoby społeczne wsi. Ludzie –
społeczności lokalne –edukacja, Warszawa.
Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia
Prowadzący
Autor programu dla przedmiotu
Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe
Prowadząca/ cy wykład
Prowadząca/ cy ćwiczenia
Prowadząca/ cy warsztat
Prowadząca/ cy inne formy zajęć
tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy,
imię i nazwisko
dr Renata Szczepanik
dr Wojciech Welskop
dr Wojciech Welskop
dr Wojciech Welskop
dr Wojciech Welskop
adres e-mail
[email protected]
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1
Metoda/y
(wybrane na podst. grup wg F. Szloska2)
wykład
ćwiczenia
Forma zajęć
konwersatorium
warsztat
laboratorium, inne
wykład informacyjny, prelekcja, odczyt
wykład problemowy, konwersatoryjny
X
pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie
klasyczna metoda problemowa
metoda przypadków/ sytuacyjna
inscenizacja
gry dydaktyczne
symulacyjne/ decyzyjne
X
dyskusja dydaktyczna
X
burza mózgów, metoda okrągłego stołu
panelowa
metaplan
film, ekspozycja, prezentacja multimedialna
X
z wykorzystaniem komputera
z wykorzystaniem podręcznika (praca
z tekstem)
ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne
ćwiczenia produkcyjne
metoda projektów
X
Inne, jakie?
Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących
zajęcia
2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom
1