pobierz

Protokół jury
oceniającego autorskie zestawy wierszy nadesłane
do IX edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego
im. Wacława Iwaniuka
Chełm – Siedliszcze 2015
Komisja oceniająca w składzie:
1. Jan Henryk Cichosz – poeta i publicysta - członek
2. Marian Janusz Kawałko – dr nauk humanistycznych, poeta i krytyk literacki – członek
3. Henryk Radej – polonista, literat, publicysta – przewodniczący komisji
4. Waldemar Taurogiński – wydawca, red. nacz. Pisma Literacko-Artystycznego „Egeria”
- sekretarz konkursu
przyjęła do oceny 48 zestawów wierszy poetów polskich, które nadesłano na konkurs. Ocenie
poddano wszystkie propozycje poetyckie, ponieważ wszystkie spełniały wymogi formalne
regulaminu konkursu.
Do ścisłej czołówki autorów nominowanych do nagrody głównej zakwalifikowane
zostały teksty autorów o następujących godłach i tytułach zestawów:
1. Godło: Ecolab – Kiedy byłem dziełem sztuki (Piotr Piątek – Kołobrzeg)
2. Godło: Radwan 38 – Lustro w dwudziestu odsłonach z epilogiem (Waldemar Michalski
- Lublin)
3. Godło: Niebieski – zestaw bez tytułu (Marta Mazurkiewicz-Stefańczyk - Kraków)
4. Godło: Alabaster – OB – krew i woda (Łucja Dudzińska – Poznań)
5. Godło: Wiśniowy sad – Zapiski z wakacji (Adam Bolesław Wierzbicki – Dłużek koło
Lubska)
6. Godło: Mnemosyne – zestaw bez tytułu (Beata Dziopa - Toruń)
7. Godło: Szwedzka prostata – Rogers Myśli Duchy (Kamil Kwieciński – Grójec).
Wymienione zestawy poddano ponownej ocenie artystycznej oraz kontekstowo-literackiej.
Z zestawów nominowanych, po dyskusji, wybrano do nagrody 2 zestawy opatrzone
godłami: Mnemosyne i Wiśniowy sad. Po ponownej analizie merytorycznej, rozpatrzeniu
szczegółowej argumentacji każdego z członków jury i wymianie ocen postanowiono do nagrody
głównej w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Wacława Iwaniuka wybrać zestaw wierszy
opatrzony godłem Wiśniowy sad pod tytułem Zapiski z wakacji. Po otwarciu koperty
stwierdzono, że autorem tekstów nagrodzonych jest Pan Adam Bolesław Wierzbicki
zamieszkały w Dłużku, gmina Lubsko, powiat żarski, woj. lubuskie.
Autor otrzymuje nagrodę główną – a jest nią: medal pamiątkowy konkursu, druk
nagrodzonego tomiku wierszy, ufundowany przez Urząd Gminy w Siedliszczu, oraz
100 egzemplarzy autorskich.
[…] Wybrane wiersze laureata tegorocznej edycji konkursu oraz nominowanych autorów
opublikowane zostaną w Piśmie Literacko-Artystycznym „Egeria”, Czasopiśmie Artystycznym
„Nestor” oraz dwumiesięczniku „Lublin. Kultura i Społeczeństwo”.
Jury stwierdziło, że poziom ponad połowy zestawów był wysoki, a tematyka wierszy
zróżnicowana, podobnie jak ich stylistyka oraz sposoby obrazowania rzeczywistości. Różne też
były inspiracje, które przyświecały autorom wierszy. Język poetycki utworów był zróżnicowany
i interesujący.
W kontekście tych uwag należy odnieść się do wierszy Laureata.
Zapiski z wakacji Adama B. Wierzbickiego to spójny stylistycznie poemat
odmetaforyzowany, składający się z 18 wierszy wypełnionych w całości osobistą prozą
poetycką. To poetycki pamiętnik z dojrzewania dziecka PRL-u i bolesnych doświadczeń
dorosłego mężczyzny, który urodził się „za późno”, by wsiąść do pociągu historii z Sierpnia ’80
i „za wcześnie”, aby bezboleśnie ustawić się w życiu wobec zmian społeczno-politycznych
w Polsce na przełomie wieków i nowego tysiąclecia. Bohater wierszy, wychowany „gdzieś
na prowincji”, poznający świat poprzez swoją osobowość – jakże wrażliwą na przeżycia własne
i osób najbliższych – obficie korzysta (według własnego kanonu wartości i własnych potrzeb)
z doczesnych dóbr otaczającej go polskiej rzeczywistości kulturowej i świata natury. Podmiot
liryczny próbuje wydobyć z nich uniwersalną esencję istnienia. Jego „zapiski” – niekoniecznie
wakacyjne w dosłownym rozumieniu – rozciągają się na osobliwie rozumiane wakacje całego
dotychczasowego życia, gdzie jest miejsce na bunt, miłość i seks, na ucieczkę w nałóg
i więzienną pokutę.
[…] Bohater Wierzbickiego potrafi „odpowiednie dać rzeczy słowo”, stosownie do opisu
lub sytuacji lirycznej. Nie stroni od dosadnych, męskich określeń. Przemawia językiem prostym
i konkretnym, czasem ozdobionym literackim cytatem lub historyczną ironią „człowieka
oczytanego” (Ktoś pije, by zarobić mógł ktoś). Jego przekaz jest czytelny dla odbiorcy jako głos
przedstawiciela tzw. „straconego pokolenia” czasu stanu wojennego i ćwierćwiecza III RP
z kapitalizmem o nieludzkim obliczu, z niejednoznacznie rozumianą wolnością: Czuliśmy się
naprawdę wolni, bo nikt nie nakazywał / co mamy robić, choć kraj dopiero budził się do /
wolności po ponad czterdziestoletniej drzemce.
Podsumowując, żywimy nadzieję, że Patron konkursu, poeta i żołnierz, Wacław Iwaniuk
utożsamiałby się z przesłaniem wielu wierszy Wierzbickiego, bowiem jako przymusowy
emigrant z zapisem cenzorskim PRL-u często odnosił się w swoich utworach, pisanych
w Kanadzie, do sytuacji w Ojczyźnie.
Na tym protokół zakończono.
W oryginale podpisy członków komisji :
Siedliszcze, 28 listopada 2015 r.