materiały - Przedszkole Nr 79

Obszar VIII.
Podstawa programowa:
Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;
2) dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je, pląsając lub tańcząc;
3) tworzy muzykę, korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych przedmiotów), a także improwizuje ją ruchem;
4) w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.
WYCHOWANIE PRZEZ SZTUKĘ – MUZYKA I ŚPIEW, PLĄSY I TANIEC
Śpiewanie piosenek
wykonuje ćwiczenia kształtujące odpowiednią postawę i prawidłowy oddech
potrafi zaśpiewać łatwe 2-zwrotkowe piosenki
śpiewa w grupie wspólnie z innymi dziećmi
podejmuje próby śpiewania indywidualnego
rozpoznaje melodię znanej piosenki zagranej na instrumencie, np. pianinie, nuconej bez słów
Kształtowanie poczucia rytmu i płynności ruchów przy muzyce
uczestniczy aktywnie w zabawach ruchowych ze śpiewem
próbuje ilustrować treść piosenki ruchem
podejmuje zabawy rytmiczne przy akompaniamencie dowolnego instrumentu muzycznego w formie opowieści ruchowej
biega i maszeruje, wykonuje skoki obunóż w miejscu i z pozycji przysiadu podpartego
rozpoznaje w zabawach różne elementy muzyki, np. zmianę tempa, dynamiki i rejestru wysokości dźwięku
reaguje na kilka prostych sygnałów dźwiękowych
1
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały
Obszar VIII.
Poznawanie sposobów wykorzystania instrumentów muzycznych
zna i nazywa niektóre instrumenty perkusyjne, np. kołatka, grzechotka, bębenek
stara się zagrać na wybranym instrumencie perkusyjnym
wskazuje w najbliższym otoczeniu przedmioty, które wydają charakterystyczne dźwięki, np. klucze, papier, zegarek
próbuje wydobywać dźwięki, manipulując przedmiotami podczas zabawy
wywołuje, zgodnie ze słyszaną muzyką, efekty akustyczne, np. klaskanie, stukanie, tupanie, kląskanie
Wyrabianie wrażliwości muzycznej
umie z dźwięków mowy odróżnić głos żeński od męskiego
odróżnia rejestr dźwięków wydobywanych na pianinie: niski i wysoki
określa, czy muzyka jest głośna, czy cicha
rozróżnia akompaniament szybki i wolny
odróżnia dźwięki 3 instrumentów perkusyjnych: grzechotki, kołatki, dzwonków
stara się wysłuchać fragmentów muzyki instrumentalnej
słucha fragmentów utworów muzyki klasycznej odtwarzanych z CD w czasie wspólnych zabaw
uczestniczy w przedszkolu w koncertach muzycznych
Odtwarzanie prostych układów tanecznych
− potrafi ustawić się zgodnie z poleceniem
umie utworzyć koło, podając innym dzieciom ręce
staje w rzędzie, tworząc pociąg, a potem ustawiając się jedno za drugim
− wykonuje proste kroki taneczne
robi obrót własnej osi
wykonuje obroty w kółeczku
zmienia kierunek ruchu na ustalony sygnał
2
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały
Obszar VIII.
Sposoby realizacji:
 śpiewnie piosenek – jest najbliższą dzieciom formą ekspresji muzycznej, kształtującą ich muzykalność, ćwiczącą słuch i pamięć. Piosenka
powinna towarzyszyć w różnych sytuacjach czynnościowych, pełni funkcję uspakajającą i wyciszającą;
 zabawy rytmiczne ze śpiewem – polegają na odtwarzaniu rytmu śpiewanej piosenki za pomocą prostych elementów ruchu: podskoków, klaskania, tupania, skłonów. Wykorzystujemy nich piosenki o wyraźnym, prostym rytmie i łatwej do zapamiętania melodii;
 zabawy rytmiczne przy akompaniamencie – polegają na podporządkowaniu ruchu muzyce: bez podpowiedzi dzieci rozpoznają, co przy muzyce można wykonać, np. marsz, bieg, podskoki;
 zabawy ruchowo – muzyczno – słowne prowadzone metodą Karola Orffa – wywołują ekspresję i rozwijają inwencję twórczą poprzez powiązanie ruchu z muzyką, grę na instrumentach i śpiewanie piosenek. W proponowanych ćwiczeniach muzyka, ruch oraz żywe słowo uzupełniają
się wzajemnie, ale w konkretnych działaniach dominuje zwykle jeden z wymienionych elementów, inne zaś odgrywają rolę towarzyszącą;
 opracowywanie opowieści muzycznych – na podstawie tekstów literackich, scenek rodzajowych czy teatrzyków, z wykorzystaniem instrumentów muzycznych i przyborów akustycznych – rozwijają pomysłowość i aktywną, twórczą postawę dzieci;
 nauka tańca – usprawnia ruchowo, kształtuje umiejętność wyodrębniania części piosenek i innych utworów, a także zauważania powtórzeń,
podobieństw i kontrastów;
 nauka tańca ludowego – ćwiczy pamięć muzyczno-ruchową poprzez zapamiętywanie figur i układów tanecznych;
 gra na instrumentach perkusyjnych, w tym wygrywanie rytmów i melodii – zapoznaje dzieci z brzmieniem instrumentów, uczy sposobu wygrywania dźwięków i ich różnicowania. Samodzielne muzykowanie rozwija wyobraźnię muzyczną i inwencję twórczą;
 słuchanie utworów muzycznych – uczy takich umiejętności muzycznych, jak rozpoznawanie instrumentów, określanie nastroju utworów, zauważanie zmian dynamiki i tempa, wyodrębnianie powtarzających się fragmentów. Rozwija umiejętność skupiania uwagi na zadaniu, ukierunkowuje zainteresowania muzyczne i przyzwyczaja do obcowania ze sztuką.
3
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały