partii baas ( 1968-1988) - Księgarnia Internetowa Grzbiet.pl
Transkrypt
partii baas ( 1968-1988) - Księgarnia Internetowa Grzbiet.pl
http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991 Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003) SPIS TREŚCI RozDZIALI IRAK POD RZĄDAMI PARTII BAAS ( 1968-1988) . 9 RoznziALII KRÓTKA CHARAKTERYSTYKAOBSZARUDZIAŁAŃ WOJENNYCHWLATACH 1990-2003. 19 ROZDZIAL III ZAJĘCIE KUWEJTU 23 3.1. Sytuacja wewnętrzna Iraku po zakończeniu wojny z Iranem . 23 3.2. Spisek Rady Współpracy Arabskich Państw Zatoki Perskiej (GCC) 25 3.3. Projekt 17 27 3.4. Siły zbrojne Kuwejtu 30 3.5. "Yum al-Nida" ("Dzień Wielkiego Wyzwania") . . 33 ROZDZIALIV "PUSTYNNA TARCZA'' 45 4.1. Reakcja międzynarodowa i działania dyplomatyczne podczas trwania "Pustynnej Tarczy" 45 51 4.2. "Pustynna Tarcza" (07.08.1990-17 .O 1.1991) . ROZDZIAL V SIŁY ZBROJNE PRZECIWNIKÓW W PRZEDEDNIU WOJNY 57 5.1. Armia Saddama Husajna . 57 5.2. Koalicja antyiracka . 73 RoznziAL VI WOJNA W ZATOCE PERSKIEJ - "UM AL-MA'ARIK" ("MATKA WSZYSTKICH BITEW") 83 6.1. Działania lotnictwa w czasie "Pustynnej Burzy" 84 6.2. Działania sil morskich w czasie "Pustynnej Burzy" 93 6.3. Siły lądowe i jednostki specjalne w czasie "Pustynnej Burzy" 96 6.4. Polowanie naSCUD-y.. ......... . . . . . . . . 103 Książki historyczne Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej. http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991 Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003) SPIS TREŚCI 6 6.5. Próby zakończenia konfliktu po rozpoczęciu operacji "Pustynna Burza" 108 6.6. Zgrupowanie Południowe wojsk irackich w przededniu operacji "Pustynny Miecz" 111 6. 7. Rozwinięcie sił zbrojnych i plan działań wojsk koalicji 116 6.8. Początek operacji "Pustynny Miecz" 121 6.9. W pasie XVIII Korpusu Powietrzno-Desantowego 122 6.1 O. Na kierunku głównego uderzenia . 127 6.11. Wyzwolenie Kuwejtu. Działania korpusów "North', Piechoty Morskiej i "East" 136 6.12. Zawieszenie broni. Próba podsumowania 142 ROZDZIAŁ VII ZBROJNY POKÓJ (28.02.1991-20.03.2003 R.) . 155 7.1. Próby obalenia Saddama Husajna po pierwszej wojnie w Zatoce . 156 7.2. Stan permanentnej wojny między Irakiem a Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią 159 7.3. Irak w przededniu inwazji państw koalicji. 164 7 .4. Powrót inspektorów . 166 7.5. Problem Turcji i Kurdystanu 168 7.6. Opozycja antyhusajnowska . 170 7. 7. Próby zmontowania koalicji antyirackiej i ratowania pokoju 170 7.8. Przyczyny wojny. 173 ROZDZIAŁ VIII 8.1. Irak l .... l l l .... 8.2. "Ansar Ak-Islam" 188 8.3. Koalicja 189 8.4. Siły innych państw skierowane lub znajdujące się w rejonie Zatoki . 200 SIŁY ZBROJNE I PLANY STRON l. ROZDZIALIX "WOLNOŚĆ DLA IRAKU" (20.03-01.05.2003 R.) 201 9.1. Pierwszy atak- próba "ostrego cięcia" 201 9.2. Reakcje międzynarodowe. 9.3. Odcięcie Iraku od Zatoki Perskiej i likwidacja jednostek dywersyjnych marynarki irackiej. Zdobycie Faw i Urn Kasr (20-29.03.2003 r.) .. 203 204 Książki historyczne Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej. http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991 Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003) SPIS TREŚCI 7 9.4. Walki o Basrę (21.03-07.04.03 r.) 207 9.5. Rajd przez środkowy Irak. Opanowanie przepraw przez Eufrat 210 9.6. Talii 212 9.7. An-Nasirija 213 9.8. As-Samawa (obiekt "Chatham") . 217 9.9. An-Nadżaf 9.10. Karbala. Walki 3 Dywizji Piechoty na 219 podejściach do Bagdadu 222 9 .11. Marsz piechoty morskiej Doliną Mezopotamii . 228 9.12. Wykonanie zadań bojowych przez101. DPSzt i jednostki 82. DPD 229 9.13. Udział lotnictwa sprzymierzonych w wojnie - operacja "Szok i przerażenie': Próby kontrakcji irackiej 230 9.14. Walki na froncie pólnocnym 234 9 .15. Działania sil specjalnych w zachodnim Iraku . 236 9.16. Bitwa o Bagdad. Zdobycie Mi~dzynarodoweg_o Portu Lotniczego im. Saddama Husajna tobiekt "Lions") 237 9.17. Siły 238 przeciwników w rejonie Bagdadu 9.18. Upadek Bagdadu 240 9.19. Koniec regułamych działań wojennych w Iraku . . 244 9.20. Straty i wnioski 246 ANEKS l 1990-2003... 251 NIEKTÓRE IRACKIE ORGANY SŁUŻB BEZPIECZEŃSTWA I WYWIADU 259 jEDNOSTKI ARMII IRACKIEJ W LATACH ANEKS2 ANEKS3 WYDOBYCIE ROPY NAFTOWEJ W IRAKU (w MILIONACH BARYLEK DZIENNIE). 261 ANEKS4 STRATY WOJSKSPRZYMIERZONYCH W CZASIE WOJEN 1991,20031 OKUPACJI IRAKU 262 SKRÓTY 263 MAPY 265 BIBLIOGRAFIA. 282 Książki historyczne Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej. http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991 Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003) ROZDZIAŁ I IRAKPOD RZĄDAMI PARTII BAAS ( 1968-1988) 17 1ipca 1968 roku władzę w Iraku przejęła Socjalistyczna Partia Odrodze nia Arabskiego (BASS) z generałem Hasanem al-Bakrem na czele. Po czątkowo do rządu weszli też przedstawiciele innych partii, ale już 30 lipca zmuszono ich do rezygnacji - odtąd krajem rządzić mieli tylko Baasiści 1• 22 lipca nowy rząd Iraku uznany został przez Iran, który nie omieszkał wszakże wykorzystać przejściowego osłabienia zachodniego sąsiada do prze prowadzenia próby korekty granicy. W grudniu 1968 roku premier i minister obrony Iraku Handan al-Tikriti składając wizytę w Teheranie uzgodnił z tam tejszymi władzami następujące kwestie: l. Podział Szatt al-Arab; 2. Wspólną nawigację na zlewisku; 3. Wspólną eksploatację złóż naftowych w strefie przy granicznej; 4. Wytyczenie linii granicznej na lądzie; S. Powołanie Komisji Mie szanej. 27 stycznia 1969 roku delegacja irańska przebywała z rewizytą w Iraku. Na pierwszym spotkaniu w Bagdadzie Irańczycy niespodziewanie dla gospo darzy wysunęli następujące postulaty: l. Układ graniczny z 193 7 roku był pod pisany na nierównoprawnych warunkach, pochodzi z epoki kolonialnej, nie jest w zgodzie z normami prawa międzynarodowego i dlatego nie może być uznany za obowiązujący przez rząd Iranu, 2. Bagdad zawsze starał się uniknąć wypełniania postanowień tego traktatu, 3. Szattal-Arab jest rzeką graniczną, a więc granica powinna przebiegać środkiem nurtu, zgodnie z zasadą talwegu. Al-Bakr oczywiście odrzucił żądania Teheranu i w odpowiedzi 12lutego ogło sił Szatt al-Arab terytorium irackim. 6 marca patrolowce irackie ostrzelały ry baków irańskich zabijając jednego z nich, a 23 marca aresztowano kolejną gru pę rybaków. Uwolniono ich wkrótce po ostrym proteście szacha. 15 kwietnia minister spraw zagranicznych Iraku poinformował posła irańskiego, że Szatt al-Arab jest częścią terytorium Iraku i dlatego statki irańskie mają pływać po zlewisku pod iracką banderą. W odpowiedzi, 19 kwietnia Iran wypowiedział jednostronnie traktat z 1937 roku i ostrzegł, że jego statki będą pływały po ' Od 1973 do 1978 roku także przedstawiciele Irackiej Partii Komunistycznej, którzy wraz z BASS tworzyli tzw. Front Narodowy. Książki historyczne Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej. http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991 Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003) lO ROZDZIAŁ I Szattal-Arab pod eskortą okrętów wojennych. Zaostrzający się konflikt iracko -irański wywołał zaniepokojenie państw regionu. Wkrótce Arabia Saudyjska, Kuwejt, Jordania i Turcja zaapelowały do zwaśnionych krajów o rozwiązanie kwestii spornych drogą pokojową. 13 maja problem rewizji układu z 19 37 roku wniesiony został na forum obrad Rady Bezpieczeństwa ONZ, sporu jednak nie rozstrzygnięto, a w czerwcu Irak zażądał, aby sprawę rozpatrzył Międzyna rodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze. 20 stycznia 1970 roku miała miejsce próba przewrotu wojskowego w Iraku, który jakoby był inspirowany przez Iran. Dzień później ogłoszono, że w ciągu 24 godzin terytorium irackie opuścić mają attache wojskowy i prasowy oraz kilku innych członków poselstwa irańskiego oskarżonych o sprzyjanie spiskowcom. Równocześnie zamknięto konsulaty irańskie w Bagdadzie, Karbali i Basrze. W odpowiedzi Teheran zażądał, aby członkowie przedstawicielstwa irackiego w tym mieście opuścili terytorium Iranu w ciągu doby. 30 listopada wojsko irań skie opanowało trzy wysepki w Cieśninie Ormuz należące do emiratów arab skich. Bagdad zareagował ostrzej niż sami zainteresowani- poproszono personel dyplomatyczny Iranu o opuszczenie terytorium irackiego w ciągu 14 dni. Z kolei 4 grudnia 1971 roku Iran ogłosił decyzję o wydaleniu personelu dyplomatyczne go Iraku. Stosunki dyplomatyczne między oboma krajami zostały zerwane. Obok sporu z Iranem, wojna z Kurdarni i konflikt z Izraelem były głównymi czynnikami wpływającymi na politykę Iraku na przełomie lat 60-tych i 70-tych. W 1970 roku rząd iracki wprowadził stan wyjątkowy w Kurdystanie, a zastosowa nie drastycznych środków umożliwiło tymczasowe zahamowanie powstania. W tym wypadku aktywnym mediatorem między zwaśnionymi stronami był Zwią zek Radziecki, którego dyplomaci nakłonili władze Irah.'U i Kurdów do podpisania 11 marca 1970 roku układu o autonomii Kurdystanu kładącego kres walkom. Irak poprawił w tym okresie swoje stosunki z innymi krajami arabskimi, na co wpływ miały: l. Bezkompromisowa polityka wobec Izraela; 2. Poparcie małych państw w regionie i wykorzystanie w stosunkach z nimi "straszaka irańskiego" . W marcu 1969 roku władze w Bagdadzie rozmieściły kontyngenty wojsko we w Syrii ( 6 tysięcy żołnierzy) i Jordanii ( 12 tysięcy żołnierzy). Siły te prze znaczono do obrony tych państw przed agresją izraelską. Oddziały owe nie mieszały się do polityki wewnętrznej krajów w których stacjonowały. W 1970 roku, kiedy król Husajn zbrojnie rozwiązywał .,problem palestyński", żołnierze iraccy, mimo szumnych deklaracji Bagdadu, nie poparli Palestyńczyków i za chowali neutralność. Wpływ na to na pewno miała łapówka, którą podobno minister obrony Iraku Harden ai-Takriti przyjął od władz Jordanii, ale fakt po zostawał faktem - Irakijczycy nie interweniowali. 30 lipca Irak podpisał układ obronny z Syrią, ale kiedy w wyniku zamachu 13 listopada 1970 roku władzę w Damaszku objął generał Hafez al-Asad, Irakijczycy nie wsparli wojsk rządo wych i pozwolili zwolennikom Asada zwyciężyć. W maju 1969 roku Kuwejt w obawie przed agresją Iranu wyraził zgodę na stacjonowanie garnizonów irac kich tuż przy swojej granicy, które bronić miały Urn Kasr przed desantem Irań czyków. 20 marca, zupełnie niespodziewanie, iracki batalion przekroczył grani- Książki historyczne Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej. http://grzbiet.pl/sklep/wojny-z-saddamem-husajnem-od-pustynnej-burzy-do-irackiej-wolnosci-1991 ·--- Przykładowy rozdział książki: Wojny z Saddamem Husajnem. Od Pustynnej Burzy do Irackiej Wolności (1991-2003) IRAK POD RZĄDAMI PARTII BAAS (1968-1988) Ił cę z emiratem i opanował posterunek kuwejckiej straży granicznej al-Samitah. W starciu zginęło dwóch Kuwejtczyków. Następnie oddziały irackie posunęły się na głębokość około trzech kilometrów w głąb terytorium sąsiada. Emir skierował na północ kraju oddział komandosów oraz batalion samochodów pancernych Saladin z 15. BP i zawiadomił o agresji Ligę Państw Arabskich. 22 marca 1973 roku skierował również do Bagdadu oficjalną notę protestacyjną domagając się wycofania wojsk irackich z terytorium kraju. Jednak dopiero po parcie udzielone Kuwejtowi przez ZSRR, Arabię Saudyjską, Iran i inne pań stwa należące do Ligii Państw Arabskich zmusiło Bagdad do wycofania od działów wojskowych z Kuwejtu. 9 k-wietnia 1972 roku Irak podpisał Układ o Wzajemnej Przyjaźni i Współ pracy ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich. Układ ten nie wątpliwie wzmocnił pozycję polityczną partii BASS i stanowił osłonę dla za mierzonych reform, ale jednocześnie, przynajmniej w oczach państw zachod nich, związał Irak ze Związkiem Radzieckim (układy tego rodzaju były w latach 70-tych i 80-tych na "porządku dziennym"- podpisały je: Egipt i Indie w 1971 r., Jemen Porudniowy w 1979 r., Syria w 1980 r.). l czerwca gen. al-Bakr ogłosił ustawę o nacjonalizacji przemysłu i upaństwo wił udziały brytyjskiego naftowego koncernu lraq Petroleum Company. Póź niej przyszła kolej na przemysł hutniczy i ciężki. W Iraku pojawili się radzieccy doradcy wojskowi - w 1973 roku było ich już 800. Zreorganizowano przy ich pomocy nie tylko siły zbrojne, ale także służbę bezpieczeństwa (korzystano przy tym z pomocy kolegów z enerdowskiej STASI) twonąc sprawny aparat przemocy 2• Szerokim strumieniem popłynęła do Bagda du radziecka broń. W 1972 roku 90% uzbrojenia irackiej armii było produkcji kra jów demokracji ludowej, głównie ZSRR. W październiku 1973 roku Irak dyspo nował 18-21 brygadami wojsk lądowych, 1200 czołgami, 1300 wozami pancerny mi, 280 samolotami bojowymi i 66 rakietami przeciwlotniczymi (42 SA-2, 24 SA- 3). Potencjał ten nie mógł wszakże być użyty w całości do wojny z Izraelem, ponieważ istniała obawa, że Iran może wykorzystać zaangażowanie sąsiada w kon flikt na zachodniej rubieży i siłą rozstrzygnąć spór o granicę na Szatt al-Arab. W rozwiązaniu tej sytuacji pomogli Irakijczykom ich radzieccy sojusznicy. Kiedy 6 października 1973 roku wybuchła czwarta wojna izraelsko-arabska, al-Bakr zdecydował się na udzielenie pomocy wojskowej Syrii. Aby jednak było to możliwe, najpierw należało uregulować napięte stosunki z Iranem. Obawiając się "ciosu w plecy" poproszono Związek Radziecki o przyjęcie roli mediatora w konflikcie. Z inicjatywy Ministerstwa SprawZagranicznych ZSRR w paździer niku, w Genewie, spotkali się ministrowie spraw zagranicznych obu państw i po krótkich obradach, 7 października nawiązano ponownie stosunki dyplomatycz ne, a l S-tego owego miesiąca otwarto poselstwa w Bagdadzie i Teheranie. Umożliwiło to Irakijczykom wysłanie do Syrii dwóch dywizji pancernych ( 3. i 6.), pododdziałów brygady spadochronowej ( 17.) oraz wsparcie osłabio nych sił powietrznych Damaszku 73 samolotami bojowymi'. 1 S. C. Pelletiere, Losmg lraq. lnsurgency and Politics, London 2003, s. 37. '7 października skierowano do Syrii kontyngent lotnictwa: 20 Hunterów F Mk. 59, 18 MiG·2l PF, 18 Książki historyczne Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.