WYŻSZA SZKOŁA UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH SYLABUS

WYŻSZA SZKOŁA UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH
SYLABUS PRZEDMIOTU
Ergonomia z anatomią
I. Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu: Ergonomia z anatomią
2. Rodzaj przedmiotu - obowiązkowy
3. Poziom i kierunek studiów: stacj. studia II stopnia, Wzornictwo i Architektura wnętrz
4. Rok studiów: I
5. Semestr : zimowy/letni
6. Liczba i rodzaj godzin zajęć: 60
7. Liczba punktów ECTS: 4
8. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy prowadzącego: Michał Murawa, dr
9. Język wykładowy: polski, angielski
II. Informacje szczegółowe
1. Cele zajęć
C1
Celem nauczania jest zaprezentowanie studentom obszaru wiedzy z
zakresu nauk o człowieku i jego pracy: elementy anatomii antropometrii
inżynieryjnej, fizjologii pracy, biomechaniki, w szczególności ergonomii,
które pozwolą im na racjonalne rozwiązywanie problemów projektowania
dla człowieka i w jego skali.
C2
Absolwent powinien potrafić ocenić ergonomiczność obiektu użyteczności
publicznej a także produktu
C3
Absolwent powinien posiadać umiejętność organizowania ergonomicznej
przestrzeni pracy, wypoczynku oraz działalności projektowej.
C4
Absolwent posiada umiejętność analizowania i korygowania zastałych
sytuacji projektowych we wnętrzu
C5
Absolwent zna metody badawcze wykorzystywane w ergonomii oraz
potrafi zlokalizować ośrodki badawcze, które umożliwią mu
podejmowanie właściwych decyzji projektowych
2. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych
(jeśli obowiązują):
1
Studenci przed rozpoczęciem nauki przedmiotu powinni posiadać ugruntowaną
wiedzę z zakresu podstaw fizyki i biologii
3. Efekty kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych
Efekty kształcenia w odniesieniu do wiedzy
Symbol
Opis efektów kształcenia
efektu
kształcenia
Ma szczegółową wiedzę w zakresie dotyczącym obszarów sztuki i
EK1
nauki niezbędną do formułowania i rozwiązywania złożonych
zagadnień w zakresie dyscyplin artystycznych właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
Wykazuje zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy
EK2
teoretycznymi i praktycznymi aspektami studiowanego kierunku
studiów oraz wykorzystuje tę wiedzę dla dalszego artystycznego
rozwoju
Efekty kształcenia w odniesieniu do umiejętności
Symbol
Opis efektów kształcenia
efektu
kształcenia
Umie podejmować samodzielnie decyzje odnośnie do
EK3
projektowania i realizacji prac artystycznych
Jest przygotowana do współdziałania z innymi osobami w
EK4
ramach prac zespołowych i jest zdolna do podjęcia wiodącej roli
w takich zespołach
Posiada umiejętność przygotowania rozbudowanych prac
EK5
pisemnych i wystąpień ustnych, dotyczących zagadnień
szczegółowych związanych ze studiowanym kierunkiem studiów i
specjalnością, z wykorzystaniem podstawowych ujęć
teoretycznych, a także różnych źródeł
Efekty kształcenia w odniesieniu do kompetencji społecznych
Symbol
efektu
kształcenia
EK6
4. Treści programowe
Symbol
treści
programowych
TP1
Opis efektów kształcenia
Posiada umiejętność krytycznej oceny
Opis treści programowych
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla
przedmiotu
(symbol
efektów)
Praktyczne zastosowanie metod badawczych w EK1, EK2,EK3
2
ergonomii.
TP2
Anatomii układu ruchu człowieka.
TP3
Biomechanika kręgosłupa.
EK1, EK2,
EK5
EK1, EK2
TP4
Biomechaniczne aspekty postawy ciała.
EK1, EK2
TP5
Biomechaniczne aspekty pozycji siedzącej.
EK1, EK2
TP6
Krytyczna analiza różnych typów siedzisk.
EK1, EK2,EK6
TP7
Ergonomia stanowiska pracy.
EK1, EK2,EK6
TP8
Metodyka
projektowania
stanowisk pracy.
ergonomicznego EK1, EK2,EK6
TP9
Krytyczna analiza różnych stanowisk pracy.
TP10
Ergonomia a osoby starsze i niepełnosprawne.
TP11
Analiza barier architektonicznych w obiektach EK1,
EK2,EK3,
użyteczności publicznej.
EK4,
TP12
Aktualne trendy w
niepełnosprawnych.
EK1, EK2,
EK4,EK6
EK1, EK2,EK6
EK5,EK6
ergonomii
dla
osób EK1, EK2,
EK6
5. Literatura
podstawowa:
Batogowska A. (1998) Podstawy ergonomii. Wyd. WSP w Olsztynie, Olsztyn.
Fiell Ch., Grandjean E. (1978) Ergonomia Mieszkania. Aspekty fizjologiczne i
psychologiczne w projektowaniu. Wyd. Arkady. Warszawa.
Ewa Górska, Edwin Tytyk(1996) Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy
Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
Jabłoński J. (2006) Ergonomia produktu Ergonomiczne zasady projektowania
produktów.
Kania J. (1980) Metody ergonomiczne. PWE, Warszawa.
Konarska Maria (2001) Ergonomia pracy biurowej, Warszawa CIOP.
Mc Cormick E.J. (1957) Antropotechnika. Przystosowanie konstrukcji maszyn i
urządzeń do człowieka. Wyd. NOT, Warszawa.
Mayer-Bohe W. (1998) Budownictwo dla osób starszych i niepełnosprawnych.
Arkady. Warszawa.
Neufert E. (2000) Podręcznik Projektowania architektoniczno-budowlanego.
Arkady, Warszawa.
Rozporządzenie (1998) Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i
Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994r. W sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Aktualizacja 1998r.
3
Rozporządzenie (2002) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia
2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakimi powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie. Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 75. Warszawa, 15 czerwca
2002 r.
Stępowski M. Siedziska. Wydawnictwo Związkowe CRZZ. Warszawa
Tytyk E. (2001) Projektowanie ergonomiczne. PWN. Warszawa-Poznań.
Ustawa (1998) Ustawa z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane. Aktualizacja 1998r.
dodatkowa:
Fiell P. (1997) 1000 Chairs. Taschen.
Grandjean E. (1980) Fitting the task to the Man. An ergonomic approach.
Taylor&Francis Ltd. London.
Kuldschun H., Rossmann E.(1980) Budownictwo dla upośledzonych fizycznie.
Arkady. Warszawa.
Skaradzińska
M.
(1991)
Vademecum
Projektanta.
Problemy
osób
niepełnosprawnych. 3. Mieszkanie i jego wyposażenie. Inst. Wzorn. Przemysłowego,
Warszawa.
Wykowska M. Ergonomia. Wydanie internetowe
6. Informacja o przewidywanej możliwości wykorzystania e-learningu
Nie przewiduje się.
7. Odniesienie efektów kształcenia przedmiotu do efektów kształcenia ustalonych dla
obszaru kształcenia
Symbol
Symbol efektu
efektu
kształcenia
kształcenia
w obszarze
dla przedmiotu
kształcenia
w zakresie sztuki
EK1
A2_W08
EK2
A2_W11
EK3
A2_U13
EK4
A2_U15
EK5
A2_U18
EK6
A2_K04
8. Kalkulacja nakładu pracy studenta
Symbol
Opis stosowanych form aktywności
efektu
umożliwiające osiągniecie założonych
kształcenia
efektów kształcenia
dla
przedmiotu
EK1
wykład
lektura
EK2
wykład
lektura
EK3
wykład
lektura
Szacunkowa
liczba godzin
poświęcona
na daną
aktywność
10
7
8
7
7
7
4
EK4
EK5
EK6
wykład
lektura
wykład
lektura
ćwiczenia praktyczne
wykład
lektura
prezentacje studentów
Przygotowanie do zaliczeń
7
7
7
7
10
9
7
10
10
Suma godzin 120
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 4
9.Kryteria i metody oceny realizacji zamierzonych efektów kształcenia:
- wiedza i umiejętności zaprezentowane na zaliczeniu pisemnym
- odpowiedzi oceniane są punktowo
- przygotowanie pracy zaliczeniowej
5,0 – Bardzo dobra znajomość anatomii oraz zasad ergonomii. Umiejętność
wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Bardzo dobra
znajomość zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia
układu ruchu.
4,5 – jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami i nieścisłościami.
4,0 – Dobra znajomość anatomii oraz zasad ergonomii. Umiejętność
wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Dobra
znajomość zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia
układu ruchu.
3,5 – Średni poziom znajomości anatomii oraz zasad ergonomii. Umiejętność
wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Średni poziom
znajomości zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia
układu ruchu.
3,0 – Podstawowy poziom znajomości anatomii oraz zasad ergonomii. Podstawowa
umiejętność wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych.
Podstawowy poziom znajomości zależności biomechanicznych bezpośrednio
wpływających na przeciążenia układu ruchu.
2,0 – Niezadowalający poziom znajomości anatomii oraz zasad ergonomii. Brak
umiejętności wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych.
Niedostateczny poziom znajomości zależności biomechanicznych bezpośrednio
wpływających na przeciążenia układu ruchu.
5