wielki czwartek - Liturgical Center

Wielki Czwartek
W czasie wspólnej Mszy świętej, zwanej „Wieczerzą Pańską” milkną dzwony, które ostatni raz
uderzały na „Glorie”. Milkną aż do wigilii wielkanocnej w Wielką Sobotę. Zastępują je kołatki,
albo w ogóle zachowuje się ciszę. W czasie Mszy św. myje się nogi 12 mężczyznom, podobnie
jak Chrystus mył swoim Apostołom. Biskup poświęca Święte Krzyżmo w katedrze. Po Mszy
św. odbywa się w ciemni adoracja Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Wieczornemu posiłkowi, chociaż jest to posiłek postny, towarzyszy atmosfera radosna dla
uczczenia Ostaniej Wieczerzy. Szczupak jest niezastąpionym daniem w tym dniu. Budowa
kości jego głowy zawiera w sobie kształty wszystkich instrumentów użytych do ukrzyżowania
Chrystusa. Głowa szczupaka jest ostrożnie usuwana i rozdzielona na części. Ciekawą rzeczą
jest, że drabina, krzyż i włócznia są pojedyncze kiedy gwoźdźie występują w parach.
Legenda głosi, że szczupak był rybą złowioną w Wielki Czwartek i przygotowaną na Ostatnią
Wieczerzę, prze śmiercią Jezusa, stąd też zawiera wszystkie te elementy.
Dawniej w Wielki Czwartek nie były zezwolone rozmowy za wyjątkiem bardzo ważnych i
duchowych tematów.