malzenstwo-z-rozsadku--
Transkrypt
malzenstwo-z-rozsadku--
Tworzywa z odzysku Małżeństwo z rozsądku Cz. 4 Separacja? Czyli razem czy osobno? W poprzednim odcinku naszej serii zobaczyliśmy jak dobrze przygotowana mieszanka odpadowych tworzyw PET i PE wygrywa w konkurencji z tworzywami konstrukcyjnymi. W tym artykule będziemy rozwiązywać problem zagospodarowania plandek samochodowych, czyli kompozytów typu: zmiękczone PVC/włóknina PET. Jerzy Żelaziński Gdzie można spotkać PVC/PET? Związek tych dwóch tworzyw tzn. polichlorku winylu i politereftalanu etylu najczęściej jest spotykany pod postacią tkaniny laminowanej. Poliestrowa tkanina jest powlekana jedno- lub dwustronnie folią ze zmiękczonego PVC. Laminowanie prowadzi się na gorąco, na walcach. Tkaniny takie używa się do wyrobu plandek samochodowych, namiotów różnych wielkości, banerów reklamowych, markiz i innych zadaszeń. Innym wyrobem, w którym spotyka się połączenie tych tworzyw jest folia warstwowa PET/PVC. Rys. 1. Schemat ideowy technologii do odzysku PVC Vinyloop 20 PlastNews 9’2011 Jest to twarda i przeźroczysta folia do termoformowania. Wykonuje się z niej opakowania do tabletek (lekarstw). Warstwa PVC ułatwia zgrzewanie z folią aluminiową, stanowiącą zamknięcie opakowania. W recyklingu spotyka się praktycznie wyłącznie odpady tkaniny laminowanej. Odpady twar- dej folii nie pojawiają się na rynku wtórnym. Odzysk Zgodnie z przyjęta w tej serii ideą powinniśmy poszukać sposobu na to, aby zmieszać te dwa tworzywa i uzyskać przez to nowe tworzywo o parametrach lepszych niż jego „rodzice”. Niestety tym razem taka sztuka się nie uda. Nie są znane w literaturze stopy PET/PVC o cechach handlowych. Czy więc mamy załamywać ręce i rezygnować z recyklingu tego typu odpadów? W żadnym wypadku. Fakt, że mieszanie na wytłaczarce PVC z PET-em nie ma technologicznego sensu nie dowodzi, że nie da się uzyskać z takiego odpadu interesujących i użytecznych wyrobów. Recykling PVC Należy wykorzystać fakt, że PVC doskonale się łączy ze sobą pod wpływem silnego nacisku i podwyższonej temperatury. Odpad tkaniny laminowanej PVC spotyka się najczęściej w postaci kawałków (resztek). Układając te kawałki na prasie i poddając obróbce przy pomocy ciśnienia i temperatury, możemy Tworzywa z odzysku R ys. 2. Granulki gotowego regeneratu PVC uzyskać folie i płyty do różnych zastosowań: od mat tłumiących przez elementy antywibracyjne po grube geomembrany. Ponieważ opisana technologia nie jest wrażliwa na niejednorodność surowca, możemy wykorzystywać również tkaniny na bazie włókien naturalnych, a także inne materiały: papier, metal, guma itd. Prace nad taką technologią są jeszcze w fazie początkowej, choć wstępne wyniki pozwalają stwierdzić, że jest to dobra droga do rozwiązania problemu plandek. Zobaczymy wkrótce jak rozwinie się ta metoda. W świecie recyklingu PVC świeci triumfy technologia rozdziału tworzywa od innych materiałów metodą rozpuszczalnikową. Pozwala ona łączyć proces oddzielania PVC od tkaniny poliestrowej z procesem oddzielania izolacji PVC, od miedzianej żyły w kablu elektrycznym. Ale po kolei. Pewien znany belgijski koncern chemiczny opracował dwie bliźniacze technologie odzysku PVC z tekstyliów (Texyloop) i z kabli (Vinyloop). Metody te są praktycznie identyczne, różnią się tylko sposobami na rozdrobnienie wsadu i doczyszczenia materiałów towarzyszących (włókien lub drutów miedzianych) W technologii oddzielania PVC od innych materiałów na wstępie materiał wsadowy jest rozdrabniany na małe kawałki. Następnie w zbiorniku z mieszadłem łączy się go z rozpuszczalnikiem MEK (metyloetyloketon). Po rozpuszczeniu całkowicie tworzywa całość poddaje się filtracji, aby oddzielić roztwór PVC od naturalnych i syntetycznych włókien, usieciowanego PE, gumy, PP, PUR, papieru, metalu i innych zanieczyszczeń. Jeżeli odzyskujemy włókna syntetyczne lub metale to dodatkowo płuczemy je czystym rozpuszczalnikiem, a następnie po wysuszenie doczyszczamy na separatorze elektrostatycznym. Roztwór PVC poddaje się procesowi regeneracji. W zbiorniku z mieszadłem do roztworu wstrzykuje się parę wodną o takim ciśnieniu, że temperatura w reaktorze nie przekracza 115ºC. Dzięki temu nie następuje degradacja polichlorku winylu. Operacja taka nosi nazwę strippingu. Para wodna wstrzykiwany do roztworu powodując, że PVC wytraca się w postaci małych okrągłych kulek. Pod wpływem pary wodnej rozpuszczalnik odparowuje i jest przesyłany do skraplacza. W skraplaczu zimna woda skrapla opary MEK-u i całość rozdziela się na dwie fazy: wodną i rozpuszczalnikową. Rozpuszczalnik wraca z powrotem do procesu, a oddzielona woda kierowana jest do ścieków. Surowy granulat PVC jest dodatkowo suszony gorącym powietrzem. Po wysuszeniu kulki PVC są sypkie i mają gęstość podobną do oryginalnego tworzywa. Regenerat PVC jest zwykle szary, ponieważ zmieszały się wszystkie kolory, jakie były we wsadowym kablach lub plandekach i zawiera wszystkie dodatki i stabilizatory oryginalnego tworzywa. Właściwości tworzywa nie ulegną pogorszeniu, ponieważ proces jest prowadzony w stosunkowo niskiej temperaturze. Najlepszą informacją jest fakt, że otrzy- mane granulki można bezpośrednio stosować w innych procesach, ponieważ nie trzeba ich granulować ani dodawać stabilizatorów. Waży to w istotny sposób na kosztach procesu. Regenerat PVC może być zastosowany do wyrobu wykładzin podłogowych oraz innych produktów przemysłowych. Druga technologia recyklingu PVC na bazie rozpuszczalnika usuwa tworzywo z całych wiązek kabli elektrycznych używanych w samochodach Proces ten został opracowany przez niemiecką firmę motoryzacyjną, we współpracy z Uniwersytetem w Wuppertalu. Do oczyszczania drutu z izolacji wykorzystuje się proces, który używa rozpuszczalników typu ester i keton w znacznie mniejszych ilościach niż w przypadku Vinyloop. Rozpuszczalniki nie rozpuszczają PVC, ale tylko zmiękczają go do konsystencji jogurtu, dzięki czemu można łatwo oddzielić błyszczący drut miedziany od izolacji. Firma opatentowała sposób oddzielenia rozpuszczalnika od tworzywa sztucznego w wirówce. Ponieważ przewody nie są rozdrabniane, nie ma kurzu, to procesy takie jak filtracja lub separacja metali nie są potrzebne. Dzięki temu technologia ta pozwala produkować granulaty PVC, które kosztują około 20% mniej niż oryginalne tworzywo. Tę mini serię zaczęliśmy od przykładów ilustrujących tezę, że czasem nie warto rozdzielać mieszane tworzywa, a korzystniej jest wyprodukować na ich bazie nowy tworzywo o właściwościach tworzyw konstrukcyjnych i cenie regranulatu. Dzisiejszy przykład pokazuje nam jednak, że czasami lepiej jest dobrze rozdzielić niż kiepsko zmieszać. Najważniejsze to wiedzieć jak to się robi. A w następnym odcinku opowiemy, jakie jeszcze tworzywa da się rozdzielać za pomocą metody rozpuszczalnikowej. PlastNews 9’2011 21