Sprawozdanie nauczyciela z pracy nad projektem Imię i

Sprawozdanie nauczyciela z pracy nad projektem
Imię i nazwisko nauczyciela: Ewa Grabińska
Szkoła: Publiczne Gimnazjum im. Św. Anny w Ujeździe
Miejscowość: Ujazd
Etap 1. Wybór i przygotowanie projektu przedmiotowego
Tytuł projektu:
"ŻYCIE BEZ WOLNOŚCI JEST NICZYM"
1. Podaj działy podstawy programowej, z którymi projekt jest związany ("Treści" i/lub
"Osiągnięcia")
Osiągnięcia uczniów:
- budowanie wypowiedzi mówionych i pisanych związanych z tematyką wolności;
- dokumentowanie, notowanie, selekcja i przechowywanie informacji jako elementy
samokształcenia;
- rozumne korzystanie ze środków masowego przekazu oraz programów i narzędzi
komputerowych;
- odbiór tekstów kultury, wspólne interpretowanie ich treści prowadzące do konkretnych
wniosków;
- rozpoznawanie wartości w utworach oraz próby ich oceny na tle własnego świata
wartości;
- samodzielne, krytyczne ustosunkowanie się do obserwowanych zjawisk kultury;
formułowanie, uzasadnianie i obrona w dyskusji (także na piśmie) własnych punktów
widzenia, pomysłów interpretacyjnych i opinii o utworach - blog o wolności;
- dokonywanie celowych zabiegów redakcyjnych w zakresie poprawiania i
parafrazowania tekstów cudzych i własnych.
2. Określ typ projektu:
Odp.: badawczy - analiza zjawiska,, badawczy - opracowanie na podstawie literatury
przedmiotu,,
3. Wpisz słowa kluczowe:
a) odnoszące się do treści merytorycznych (2-3):
wolność, literatura II wojny światowej, antologia
b) odnoszące się do narzędzi komputerowych i internetowych (2-3):
blog, www, edytor tekstu Word, Power Point, obróbka filmu i dźwięku
4. Czas trwania projektu:
Odp.: dłużej niż miesiąc.,
5. Podaj temat/y realizowane przez uczniów w ramach projektu:
1. Wolność - nasze impresje (filmik - zbiór zdjęć oraz krótkich fraz filmowych podejmujący
tematykę wolności stworzony podczas wyjazdów edukacyjnych, a także podczas zajęć
dodatkowych w ramach tematu projektu).
2. "Okradziono cię z tyluset jasnych dni, radosnych doznań, wzruszeń szczęśliwych,
które nigdy nie wrócą..." (Zofia Kossak) - blog tematyczny w formie subiektywnej
interpretacji omawianych na lekcjach języka polskiego tekstów literatury i kultury II wojny
światowej (także wszelkie działania poza lekcyjne).
3. "Wolność kocham i rozumiem" - prezentacja multimedialna.
4. Wspomnienia z Sybiru - wywiad - słuchowisko.
5. Zsyłka na Sybir - prezentacja multimedialna.
6. Antologia naszej poezji - twórczość gimnazjalistów o tematyce wolnościowej (cel
sprzedaży - charytatywny).
7. "Po prostu wolność" - strona internetowa projektu.
6. Jak zostały wybrane tematy projektów (uczniowie zaproponowali listę tematów,
nauczyciel przedstawił listę tematów do wyboru, nauczyciel określił jeden temat projektu)
i dlaczego została zastosowana taka metoda wyboru tematu/tematów?
Podczas spotkania dotyczącego przygotowania projektu "Życie bez wolności jest niczym"
zaproponowałam uczniom temat przewodni pracy. Nastąpiła istna "burza mózgów" uczniowie prześcigali się w pomysłach. Bardzo cieszył mnie ich zapał i fakt, że podali tyle
ciekawych propozycji, poleciłam im zatem wszystko starannie przemyśleć przez
weekend. W poniedziałek trzecioklasiści pojawili się z konkretnymi, gotowymi zadaniami,
które chcieliby wykonać oraz możliwościami zastosowania przy tych pomysłach
odpowiednich programów i narzędzi komputerowych. Zaskoczyli mnie ogromnie tym, że
potrafili się fantastycznie zmobilizować do wspólnej pracy nas projektem! Byłam
usatysfakcjonowana ich wyborami, dlatego też uznaliśmy, że propozycje, które sami
podali będziemy realizować.
Czas trwania projektu - 6 tygodni.
7. Podaj główne cele projektu. Pamiętaj, by uwzględnić także cele związane z
wykorzystaniem komputera i internetu! (maksymalnie sześć)
1. Uczniowie rozumieją pojęcie wolności w czasie wojny na podstawie przeprowadzonej
wspólnie interpretacji i analizy tekstów literackich tego okresu.
2 Uczniowie poszerzają swoją wiedzę historycznoliteracką podczas badań własnych nad
zjawiskiem wolności (wywiad z osobą, która przeżyła zsyłkę na Sybir, wyjazdy
edukacyjne do Muzeum Auschwitz - Birkenau czy Sławięcic - lokalnego miejsca
katorżniczej pracy
i zagłady).
3. Uczniowie potrafią wykorzystać narzędzia i programy komputerowe w przygotowaniu
bloga internetowego, filmu, słuchowiska, prezentacji multimedialnej, a także antologii
swojej twórczości (blog, Windows Movie Maker, Audacity, MS Power Point, Scribus
1.3.3.9., MS Word, Gimp).
4. Uczniowie potrafią wypromować własny projekt poprzez współpracę z lokalnymi
mediami oraz prezentując owoc pracy podczas spotkania z uczniami gimnazjum, z radą
pedagogiczną oraz dyrekcją szkoły.
8. Uzasadnij, że wskazane cele są:
a) mierzalne (czyli po czym poznasz, że uczniowie je osiągnęli):
Uczniowie:
- opracowują bloga internetowego wyrażającego ich myśli, emocje w trakcie
interpretowania tekstów literatury i kultury,
- tworzą filmik w programie Movie Maker, który zaprezentują na stronie you tube,
- przygotowują słuchowisko - wywiad z osobą, dla której pojęcie wolności jest jednym
z najistotniejszych elementów życia,
- tworzą prezentacje multimedialne.
b) ambitne, ale realistyczne:
Uczniowie:
- tworzą film, zajmują się obróbką dźwięku, prezentują film na you tube,
- opracowują stronę internetową projektu,
- współpracują z lokalnymi mediami.
c) wskazują także końcowy efekt, a nie samo działanie:
Uczniowie:
- szerzej rozumieją pojęcie wolności i potrafią zinterpretować skalę tego zjawiska
podczas okupacji,
- interesują się tekstami kultury i literatury związanymi z bardzo trudną tematyką - II wojną
światową, samodzielnie poszukują dzieła - źródła inspiracji w projekcie,
- pogłębiają wiedzę historycznoliterackiej,
- potrafią zaprezentować siebie oraz esencję projektu, są medialni,
- świetnie "poruszają się" w świecie programów i narzędzi komputerowych, znają je
i potrafią zastosować odpowiedni program do zadania (Word, Power Point, Movie Maker,
Scribus, Audacity, Gimp, www) .
9. W jakiej grupie (klasie) projekt będzie realizowany (poziom, liczba osób)?
W projekcie bierze udział 25 osób z klas trzecich gimnazjum (20 osób to jedna klasa - III
c + 5 osób z klasy równoległej III b (spotkania pozalekcyjne).
Uczniowie samodzielnie tworzyli grupy zadaniowe w zależności od zainteresowań, a
także wiedzy i umiejętności związanych z technologią informatyczną. Poza tym
gimnazjaliści we własnych grupach wybierają lidera - osobę odpowiedzialną za
efektywną, systematyczną pracę, rozkład "pod zadań". Myślę, że istotne jest tu również,
aby każdy uczeń, który bierze udział w projekcie poznał szerzej programy komputerowe,
dlatego też wszystkie narzędzia, które wykorzystamy w naszych działaniach poznamy
wspólnie podczas spotkań poza lekcjami (w sali informatycznej, bądź w centrum
multimedialnym gimnazjum). Programy, ich zastosowanie zaprezentuję wraz z uczniami z
danej grupy zadaniowej (tak więc np. grupa, która będzie tworzyć antologię w programie
do edycji tekstów i publikacji Scribus 1.3.3.9. przedstawi innym uczniom założenia swego
zadania oraz możliwości programu komputerowego, które to wykorzystają do pracy).
Dzięki temu wszyscy uczniowie będą świadomi rodzaju pracy w ramach IT w innych
grupach zadaniowych, poznając zastosowanie poszczególnych programów
komputerowych, multimedialnych.
10. Co w informacji zwrotnej konsultanta merytorycznego było najistotniejsze? Jakie
wskazówki zamierzasz wykorzystać?
To bardzo budujące, że jest ktoś taki jak konsultant merytoryczny. Pani Litwinowicz jest
osobą kontaktową, a przede wszystkim mobilizującą, wspierającą. Uwagi do wizytówki
mojego projektu były dla mnie bardzo cenne. Szczególnie istotna była dla mnie
wskazówka dotycząca tworzenia antologii poezji wojennej (ach, te prawa autorskie..., nie
można niestety wykorzystać tekstów bez odpowiedniej zgody). Dzięki konsultantowi nie
rezygnujemy jednak z pracy nad antologią, bo postanowiliśmy, że nadal pracujemy nad
tym zadaniem, z tą różnicą, że uczniowie sami stworzą poezję wolnościową.
Gimnazjaliści przecież są bardzo twórczy, często nie mówią o tym głośno, że piszą i tym
sposobem ich wiersze lądują w szufladzie. Dlatego ich liryki pełne pięknych, dojrzałych
metafor opublikujemy w antologii.
11. Co było najłatwiejsze, a co najtrudniejsze na tym etapie pracy w projekcie?
Wypowiedź uzasadnij co najmniej dwoma konkretnymi przykładami:
Trudny był sam fakt wymyślenia tematu projektu. Przychodziły mi do głowy tysiące myśli,
spostrzeżeń, przykładów. Zastanawiałam się m.in. nad projektem o tematyce górskiej (
np. "K2 - triumf i tragedia"), dziś wiem, że choć pomysł ten jest bliski memu sercu, myślę,
że nie pokonałabym kwestii najważniejszej - nie byłabym w stanie wyjechać z uczniami
w Himalaje ;)))), by stworzyć projekt ambitny, przemyślany, nie sztywny i nie suchy
przez same teoretyczne treści, Myślę, że aby poznać trzeba dotknąć, zobaczyć na
własne oczy, posłuchać, dlatego też wybrałam w efekcie moich rozmyślań temat trudny,
poważny, ale taki, który moi uczniowie będą mogli poczuć.
Gdy wybrałam już temat - zagadnienie zjawiska wolności w czasach wojny - kolejny etap
pracy okazał się prosty. Uczniowie z sercem i rozmysłem jednocześnie podeszli do
wyboru zadań składających się na całość projektu. Cieszę się, że potraktowali pomysł
z zainteresowaniem, czułam ich podekscytowanie i ogromne ambicje tworzenia.
Sami uczniowie wysunęli nie tylko propozycje konkretnych zadań dotyczących wolności,
ale zwrócili też uwagę na fakt, że aby się nie pogubić wszystko musi być zaplanowane
i przemyślane - stąd kilku uczniów będzie nasze pomysły i plany dokumentować
(zostali oni nazwani sekretarzami projektu).
Ważne są również programy i narzędzia, które uczniowie zaplanowali wykorzystać - ich
łatwość, czy trudność. Za łatwe do wykonania uznaliśmy prezentacje multimedialne, za
zadanie o średnim stopniu trudności - antologię w programie Scribus, za trudne - filmik,
stronę internetową, blog.
Etap 2. Planowanie realizacji projektu przedmiotowego
1. Temat(y) projektu i krótkie uzasadnienie wyboru. Odnieś się do podstawy programowej
i programu nauczania, do zainteresowań, pasji uczniów, a także wiedzy i umiejętności,
które warto, żeby opanowali lub rozwinęli uczniowie.
"ŻYCIE BEZ WOLNOŚCI JEST NICZYM"
Literatura i historia naszego kraju jest niezwykle bogata w istotne wydarzenia świadczące
o niezwykłej sile człowieka, który w momentach trudnych, kryzysowych (takich jak wojna,
okrucieństwo, tragedia jednostki, jak i społeczeństwa) potrafi bronić siebie i uparcie
wierzy w wolną, lepszą przyszłość. Stąd pomysł przekazania wiedzy o zjawisku wolności
młodym ludziom. Wolność dla wielu gimnazjalistów - osób w pełnym buntu i niezależności
wieku adolescencji - jest pojęciem istotnym, ale gdy zapytamy co właściwie to słowo
oznacza zaczynają się wątpliwości. Zjawisko to uczniowie na pewno kojarzą z walką
o niepodległość. Po zrealizowaniu zadań z projektu "Życie..." gimnazjaliści
zapewne rozwiną swą wiedzę na temat walki o tę wartość - podstawę życia człowieka.
Wtedy wolność stanie się dla nich zjawiskiem olbrzymiej wagi mówiącym o chęci
poczucia niezależności, swobody, jak i możliwości indywidualnego funkcjonowania, czy
decydowania o własnym życiu.
Podczas realizacji zadań uczniowie osiągną cele ściśle związane z podstawą
programową z języka polskiego, m.in. będą to:
- budowanie wypowiedzi mówionych i pisanych związanych z tematyką wolności;
- dokumentowanie, notowanie, selekcja i przechowywanie informacji jako elementy
samokształcenia;
- rozumne korzystanie ze środków masowego przekazu oraz programów i narzędzi
komputerowych;
- odbiór tekstów kultury, wspólne interpretowanie ich treści prowadzące do konkretnych
wniosków;
- rozpoznawanie wartości w utworach oraz próby ich oceny na tle własnego świata
wartości;
- samodzielne, krytyczne ustosunkowanie się do obserwowanych zjawisk kultury;
formułowanie, uzasadnianie i obrona w dyskusji (także na piśmie) własnych punktów
widzenia, pomysłów interpretacyjnych i opinii o utworach - blog o wolności;
- dokonywanie celowych zabiegów redakcyjnych w zakresie poprawiania i
parafrazowania tekstów cudzych i własnych.
Poza osiągnięciem wyżej wymienionych celów uczniowie rozwiną swoje pasje, czy to
literackie (w formie bloga, antologii poezji), czy informatyczne (administrowanie strony
internetowej, obróbka filmu, dźwięku). Prace te będą tworzone za pomocą wielu narzędzi
oraz programów, np. Movie Makera, Power Pointa. bloga, strony www i innych,
a dodatkowym atutem będzie spory zasób środków (więcej na ten temat w
harmonogramie), które wykorzystamy, jak i promowanie projektu w mediach. Moi
trzecioklasiści są pełni zapału i każdy z nich dzięki projektowi nauczy się czegoś, co
w przyszłości świetnie wykorzysta podczas edukacji, jak i w osobistym życiu.
2. W jaki sposób uczniowie zostali podzieleni na zespoły?
Odp.: uczniowie sami dobrali się w zespoły,
3. Dlaczego zdecydowałaś/zdecydowałeś o takim sposobie podziału? Jakie ma to
znaczenie dla projektu?
Uczniowie, z którymi zrealizuję projekt są już w trzeciej klasie gimnazjum, znają się
bardzo dobrze, są zintegrowani, a też świadomi swoich umiejętności. Wybór grupy
zadaniowej zależy od ich zainteresowań: wśród uczniów znaleźli się tacy, którzy chcą
"wyżyć się" pisarsko, ale też i osoby stawiające na trudne zadania związane z
administrowaniem strony internetowej. Mając różne zainteresowania w poszczególnych
grupach zadaniowych znaleźli się uczniowie typu "zapalony" informatyk, artystyczna
dusza, czy szalony literat. Na pewno wszyscy bez względu na rodzaj wykonywanego
zadania będą szerzej rozumieć zjawisko wolności, jak i nauczą się możliwości,
zastosowania wielu programów i narzędzi komputerowych, które wzbogacą ich wspólną
pracę.
W każdej grupie został też wybrany lider - osoba ogarniająca całość, konsultująca się
z nauczycielem w razie jakichkolwiek wątpliwości.
4. Narzędzia i/lub programy komputerowe i internetowe, które zamierzacie wykorzystać w
tym projekcie. Dlaczego właśnie takie?
Za pomocą niżej wymienionych programów i narzędzi komputerowych najpełniej oddamy
istotę wolności. Wszystkie narzędzia wybrali uczniowie, a najistotniejszych argumentem
przemawiających na rzecz tego wyboru jest fakt zróżnicowania efektów pracy.
Gimnazjaliści stworzą m.in. film, blog, prezentacje multimedialne, stronę internetową, a
także antologię poezji. Dzięki zasobom internetowym uczniowie wyszukają niezbędne
informacje, a aby wymienić myśli, skonsultować pomysł na pewno skorzystają
z komunikatora i poczty elektronicznej.
MS Word
MS Power Point
Windows Movie Maker
Audacity
Scribus
Google
Joomla (więcej informacji o tym serwisie w karcie pracy grupy I, którą załączam)
Blog
Gimp
IrfanView
poczta elektroniczna
komunikator GG
portal you tube
5. Źródła informacji (jeśli także internet, to podaj przykładowe strony).
- strony internetowe poświęcone zjawisku wolności z punktu widzenia literatury, kultury,
sztuki, filozofii (np. www.portalliteracki.pl, motywy-literackie.klp.pl, poewiki.org, wikipedia
i inne)
- teksty literatury i kultury okresu II wojny światowej dotykające problemu wolności do
interpretacji i analizy (np. liryki wolnościowe, lektura programowa "Kamienie na szaniec"
A. Kamińskiego, ale też "Z otchłani" Z. Kossak, czy fragmenty filmów "Lista Schindlera",
"Akcja pod Arsenałem", "Pianista"),
- konsultacje z ekspertami: historykiem oraz studentem informatyki,
- obserwacje własne podczas wyjazdów edukacyjnych,
- zasoby biblioteki szkolnej oraz pracowni historycznej.
6. Zasoby potrzebne do realizacji projektu. Którymi z nich już dysponujecie, a które
będzie trzeba zdobyć (np. programy, materiały)? Jak to zrobicie?
- pracownia komputerowa,
- centrum multimedialne,
- aparaty cyfrowe,
- kamera cyfrowa,
- dyktafon cyfrowy,
- stały dostęp do internetu,
- eksperci wskazujący drogę realizacji działań,
- programy i narzędzia komputerowe wymienione w punkcie 4 niezbędne do tworzenia
efektów pracy,
- projektor multimedialny,
- sala multimedialna w szkole (z dostępem do komputera, internetu, odtwarzacza dvd,
sprzętu nagłaśniającego, ekranu do obejrzenia filmu),
- płyty cd, dvd,
- notatki (sprawozdawczo) z wyjazdów edukacyjnych,
- PenDrive,
- drukarka,
- ksero,
- duże kolorowe arkusze papieru, flamastry,
- tablice magnetyczne, magnesy,
- zaproszenia na prezentację końcową projektu.
Posiadamy wszystkie wymienione wyżej zasoby oprócz dyktafonu cyfrowego (szkoła go
nie zakupi, ale staramy się o jego wypożyczenie). Część wymienionych zasobów jest
własnością szkoły, część to przedmioty prywatne uczniów.
7. Sposób dokumentowania pracy uczniów.
- karty pracy,
- film,
- zdjęcia,
- prezentacje multimedialne,
- słuchowisko - wywiad,
- notatki w formie sprawozdania,
- pliki w MS Word,
- artykuły w prasie.
8. Sposób prezentacji rezultatów. Przedstaw krótko wstępny pomysł prezentacji, np.
scenariusz imprezy, opis i spis treści publikacji, plan zawartości strony internetowej.
1. Planujemy przeprowadzenie lekcji pokazowej (2X45 minut), w której uczestniczyć będą
uczniowie klas trzecich oraz zaproszeni goście - dyrekcja, poloniści, inni nauczyciele,
dziennikarka z gazety lokalnej. Na tym spotkaniu przewidujemy m.in. zaprezentowanie
efektów pracy uczniów: obejrzenie filmiku, wysłuchanie wywiadu, zapoznanie gości
z powstałym blogiem i stroną internetową projektu, a także dyskusję panelową na temat
istoty wolności w czasie wojny oraz pojmowania wolności współcześnie przez młodych
ludzi.
2. Plan zawartości strony internetowej: informacje o projekcie edukacyjnym, zadaniach
uczniów, nowinki, notatki, wpisy redaktorskie komentujące działania, galeria zdjęć i prac
gimnazjalistów, zbiór wolnościowych cytatów, info o twórcach projektu, sonda.
3. Zamierzamy opublikować antologię poezji wolnościowej tworzonej w całości przez
uczniów biorących udział w projekcie. Antologia ta będzie dodatkiem do jednego
z
numerów gazetki szkolnej "Gimzeta", a całkowity dochód z jej sprzedaży wpłacimy na cel
charytatywny (wstępnie myśleliśmy o wpłacie na Fundację Pamięci Ofiar Obozu Zagłady
Auschwitz-Birkenau, która zbiera fundusze na m.in. konserwację obiektów muzeum,
wydawanie książek dokumentujących, a także na krzewienie pamięci o ofiarach).
4. Wywiad - słuchowisko z osobą, która przeżyła zsyłkę na Sybir oraz film zamierzamy
pozostawić w szkolnych archiwach jako nieodłączny przy tematyce pragnienia wolności
środek dydaktyczny do wykorzystania przez innych nauczycieli i uczniów. Ponadto filmik
zostanie "powieszony" na portalu you tube. Uczniowie stworzą również blog - formę
internetowego przekazu myśli, z którego będą mogli korzystać inni.
9. Kryteria oceny
9a. Jakie kryteria oceny uczniów przyjęliście? Przedstaw listę kryteriów, czyli tych rzeczy,
które będziesz przede wszystkim brać pod uwagę przy ocenie pracy uczniów/zespołów.
- umiejętność wykorzystania w pracy programów i narzędzi komputerowych,
- systematyczność,
- punktualność,
- poprawność językową oraz ortograficzną,
- poprawność merytoryczna,
- kreatywność,
- estetyka pracy,
- twórczość własna.
Praca oczywiście będzie kontrolowana dzięki karcie oceny projektu za pomocą czterech
określeń poziomu wiedzy i umiejętności ucznia: 3 - zaliczony, 4 - dobry, 5 - bardzo dobry,
6 - wyróżniający.
9b. Kto je ustalił (uczniowie, nauczyciel, razem)? Jak zostały przyjęte przez uczniów? Jak
się upewniłeś, że uczniowie je rozumieją?
Kryteria oceny ustaliliśmy razem, przyjęliśmy je zgodnie za pomocą jawnego głosowania
(wszyscy byli na tak, sądząc, że demokratyczny sposób wyboru jest najtrafniejszy wiemy czego wymagamy od siebie i innych). Wszystkie kryteria omówiliśmy, a kartę
pracy wraz
z harmonogramem i kryteriami zawiesimy w widocznym miejscu w klasie.
9c. Czy podczas realizacji projektu nauczyciel i uczniowie się do nich odwołują? W jaki
sposób?
Analizując, dokumentując poszczególne zadania będziemy się do wyżej wymienionych
kryteriów odwoływać, a to zapewne spowoduje, że uczniowie będą się starać
dopracować bardziej szczegółowo swoje rozwiązania.
10. Zasady pracy przyjęte przez członków zespołu zadaniowego
10a. Jak zostały ustalone?
Zasady pracy grup zostały ustalone wspólnie podczas spotkania organizacyjnego.
Nastąpiła "burza mózgów", a że uczniowie są przyzwyczajeni do spisywania różnych
kontraktów w szkole to spisanie ich własnego "dekalogu" nie sprawiło żadnych
problemów :)
10b. Lista najważniejszych zasad:
1. Jesteśmy systematyczni, przestrzegamy harmonogramu.
2. Poszukujemy najlepszych rozwiązań.
3. Konsultujemy się ze sobą, bo pracujemy wspólnie.
4. Jesteśmy kreatywni.
5. Umiejętnie korzystamy z różnych źródeł (nie ściągamy!).
6. Poznajemy programy i narzędzia komputerowe - bez nich ani rusz!
7. Nasze wypowiedzi są poprawne językowo i ortograficznie.
8. Kontaktujemy się ze sobą za pomocą poczty elektronicznej, bądź GG.
9. Jesteśmy wobec siebie przyjaźni.
10. W razie problemu pomagamy sobie wspólnie rozwiązując problem.
Prosimy o załączenie trzech dokumentów (w formacie np. word, excell, pdf), które
powstały w trakcie pracy z uczniami:1. Tabelę zawierającą listę kryteriów oceniania z pkt.
9a (lub kartę oceny projektu) 2. Harmonogram realizacji zadań. 3. Kartę pracy jednego z
zespołów.
Etap 3. Działanie
1. Jakie tematy poruszyliście na spotkaniach konsultacyjnych? Kto brał udział w
spotkaniach? Ile tych spotkań się odbyło i jak często się odbywały? Czy
spotykałaś/spotykałeś się ze wszystkimi razem, czy też były to spotkania indywidualne
lub grupowe?
Spotkań jest i będzie sporo. Wedle moich zapisków do tej pory spotkaliśmy się 24 razy!!!
Najczęściej rozmawiamy z konkretną grupą, ustalamy szczegóły, rozwiązujemy
problemy, poddajemy dany temat burzy mózgów. Właściwie spotykamy się prawie
codziennie, ale... Gdy wieczorem po pracy, a także po sprawdzeniu kolejnych 30
rozprawek siadam do komputera widzę na swojej poczcie niejeden mail od ucznia.
Zawsze odpowiadam! Staram się mobilizująco wpłynąć na kolejny etap pracy, więc
oczywiście jest to bardzo sympatyczna i myślę, że również konkretna merytorycznie
wymiana zdań. Cieszę się, gdy za kilka chwil otrzymuję od ucznia odpowiedź zwrotną, w
której czytam: "teraz jestem już pewien, że wykonałem to dobrze, dziękuję".
Odbyły się również spotkania ogólne, w których uczestniczyli wszyscy uczniowie.
Ponadto korzystamy z konsultacji ze studentem informatyki (były one niezbędne
szczególnie na początku tworzenia stronki internetowej) - 3 spotkania w szkolnej
pracowni informatycznej - jak i konsultacje z historykiem (2 spotkania).
Tematyka spotkań (jak grupowych, tak i ogólnych czy indywidualnych) najczęściej
dotyczyła rozwiązań merytorycznych zadania, np. grupa formująca wywiad konsultowała
ze mną i historykiem zagadnienia do rozmowy z osobą, która przeżyła zesłanie na Sybir.
Często poruszaliśmy też kwestie obsługi programów i narzędzi komputerowych -
chciałam, aby wszyscy uczniowie znali ich obsługę, możliwości zastosowania.
2. Napisz relację z jednego ze spotkań konsultacyjnych.
Jedno z początkowych spotkań w ramach projektu miało na celu uszczegółowienie pracy
blogistów. Trwało ono 60 minut (spotkaliśmy się w pracowni komputerowej). Ustaliliśmy
osoby administrujące bloga, które będą sprawować pieczę nad całością, wyglądem,
kolejnością notatek. Uczniowie mnie nie zawiedli: mieli ciekawe pomysły, Wspomniałam
mimochodem, aby pisali oczywiście własne, subiektywne teksty, oddające ich myśli i
emocje, aby wystrzegali się plagiatu (w koniecznych przypadkach stosowali cytaty z
konkretnych tekstów literackich). Początkowo w grupie tworzącej bloga miało pracować
4-5 uczniów, okazało się jednak, że blog zaciekawił też innych... Wszyscy
zainteresowani, którzy pracowali nad innymi zadaniami, a mieli chęć rozpisania się na
blogu oczywiście tego dokonali (otrzymali wskazówki, hasła od administratora bloga), co
uwzględnimy przy ocenie pracy nad projektem w punkcie zaangażowania ucznia.
Ponieważ tworzenie tekstów na blogu zaciekawiło wielu uczniów potraktowałam ten fakt
jak wyzwanie - uczniowie Ci zostali włączeni do grupy (myśli każdego z nich są dla mnie
bezcenne). Na spotkaniu ustaliliśmy jednak, że osoby te winny traktować blog jako
dodatek do rzeczywistego zadania, które wcześniej mieli wypełniać. Nie można przecież
zamknąć drzwi przed uczniem, który tworzy antologię, a na blogu chce poruszyć istotny
temat, a wręcz przeciwnie: te drzwi powinny być otwarte na oścież :)
3. Jakie zmiany w projekcie (jeśli w ogóle) wprowadziliście (np: zmiany z jednego celu,
zmiany w harmonogramie, rezygnacja z narzędzia lub programu komputerowego itp.) i
dlaczego podjęliście decyzję o wprowadzeniu zmian?
Zmieniliśmy harmonogram (konkretnie: termin zakończenia projektu na 30kwietnia).
Zmiana ta była spowodowana następującymi czynnikami:
- choroba mojego dziecka i stąd moja nieobecność w szkole, co niestety zahamowało na
chwilkę prace dwóch grup,
- kłopoty ze szkolnym serwerem,
- problem z ustaleniem terminu wyjazdu edukacyjnego (powód: egzamin gimnazjalny...).
Mam nadzieję, że problemy już są za nami.
4. Co uczniom szło najlepiej a z czym mieli największe trudności w trakcie pracy?
Przedstaw po przynajmniej jednym konkretnym przykładzie w każdej z tych dwóch
kategorii (UWAGA: problemy z komputerem i internetem poruszysz w pytaniu 5.).
Strzałem w dziesiątkę było tworzenie bloga internetowego - ta forma najbardziej
zainteresowała gimnazjalistów. Bardzo cieszy fakt, że uczniowie tworzą blog z rozwagą,
ale też z oryginalnym polotem literackim. Ważne jest również to, iż wpisy (notatki)
tworzone są bardzo często - trzecioklasiści piszą go prawie codziennie ucząc się
systematyczności, wytrwałości, komentują też myśli innych uczniów.
Trudne okazało się tworzenie wywiadu, bynajmniej nie z powodu problemów z
komputerem, ale raczej z przyczyn losowych. Pani Zofia Szponarska - wspaniała, pełna
ciepła i życzliwości 86-letnia kobieta, która zgodziła się opowiedzieć o swoich
przeżyciach z Sybiru zachorowała i musiała przejść bardzo skomplikowaną operację
biodra. Ten fakt zasmucił nas wszystkich, ale zdrowie, szczególnie w tym wieku
najważniejsze! Nie poddaliśmy się jednak, uczniowie wpadli na pomysł przeprowadzenia
wywiadu przez wnuczkę pani Szponarskiej, następnie spisania go i przeczytania przez
uczniów. Wnuczka - Maja Szponarska - jest uczennicą drugiej klasy naszej szkoły, bez
problemu włączyliśmy ją w realizację zadania. Maja zadała babci pytania, które
przygotowali wcześniej uczniowie, spisała odpowiedzi w dokumencie Word i w ten
sposób umożliwiła nam realizację wywiadu. Pani Szponarska udostępniła nam również
zdjęcie z Sybiru wraz z przejmującą dedykacją napisaną przez nią w 1944 roku na
zesłaniu, a także inne fotografie z okresu II wojny światowej. Choć w wywiadzie nie
usłyszymy jej ciepłego głosu jesteśmy bardzo wdzięczni, że dowiedzieliśmy się wielu
interesujących informacji na temat wolności w tak trudnym momencie jak zsyłka. Na
pewno gdy pani Zofia poczuje się lepiej grupa tworząca wywiad wybierze się z kwiatami
podziękować za wsparcie.
Czasem pojawiały się też problemy typu "zapomniałam/zapomniałem...", kiedy to
musiałam naprowadzać uczniów na właściwy tor związany z terminami harmonogramu.
Czasem było to zostawienie Pendrive'a w domu (a były na nim np. ważne dla nas danego
dnia zdjęcia, czy fragmenty filmików), czasem brak notatki na blogu mimo ustalonego i
zaakceptowanego wcześniej terminu. Myślę, że te drobne podknięcia zdarzają się
wszystkim, więc rozumiałam, wybaczałam :), a następnego dnia wszystko wracało no
normy.
5. Jak oceniasz postępy uczniów w wykorzystaniu komputera i internetu? Z czym radzili
sobie najlepiej, a z czym najgorzej, czym cię zaskoczyli? Podaj konkretne przykłady.
Myślę, że postępy są ogromne. Trzecioklasiści oswoili się np. z wyszukiwaniem informacji
w internecie, poznali zróżnicowane programy i narzędzia, począwszy od prostego Worda,
Power Pointa poprzez blog, serwis Joomla, itd. Uczniowie najlepiej radzili sobie z
tworzeniem prezentacji, bloga, filmu - te formy pracy omówiliśmy razem, więc od grup
dostawałam "szkielety" zadań - ich własne ukształtowane już propozycje do wglądu.
Mimo moich obaw zaskoczyli mnie terminowością, systematycznością pracy w ramach
wprowadzania notatek, dodając do nich zdjęcia, gify...(wspomniani wcześniej blogiści).
Najtrudniejsze było założenie strony internetowej (uczyłam się krok po kroku razem z
nimi), tworzenie modułów niezbędnych na stronie. Naprawdę jestem z nich dumna, bo nie
było to łatwe, całkiem nieźle sobie z tym poradzili.
6. W jakich sytuacjach udzieliłaś/udzieliłeś uczniom pomocy? Podaj 2-3 przykłady.
Każda grupa miała oczywiście swoje sposoby realizowanego zadania, więc byłam osobą
nadzorującą, stojącą nieco z boku :) . Potraktowałam moją funkcję jako swego rodzaju
wsparcie merytoryczne, wychowawcze, integrujące - mobilizowałam, czasem
wskazywałam kierunek drogi, ale też i uczyłam się razem z uczniami. Wspólnie braliśmy
udział w spotkaniach z historykiem, informatykiem. Starałam się być oparciem w każdej
sytuacji (ach, te wieczorne e-maile, czy rozgrzane do czerwoności komunikatory...), ale
kontrolowałam też efekty pracy nad zadaniami tych młodych, ambitnych ludzi. Służyłam
radą w sytuacjach, kiedy uczniowie mieli problemy językowe, składniowe, ortograficzne
(wskazywałam drogę poszukiwania poprawnych rozwiązań.
Moi uczniowie uzyskiwali wsparcie i pomoc drogą internetową - poprzez maile,
komunikatory. Rozmówki dotyczyły np. problemów ze Scribusem - programem do
tworzenia publikacji (np. Romek napisał "Hmmmm, mam mały problemik, czy może mi
Pani przypomnieć w którym miejscu mogę ustawić numerowanie stron, bo się
zagubiłem...", a Manuela, która chorowała wysłała wiadomość z zapytaniem czy może
przełożyć termin pisania notatki na blogu cytuję "z pełnymi konsekwencjami tego faktu":-).
Oczywiście pomogłam Romkowi, a Manueli napisałam, żeby szybciutko wracała do
zdrowia i nie przejmowała się konsekwencjami, bo napisze notatkę w innym terminie.
Ciekawe rozmówki przeprowadzałam też z Anią, typu:
Ania: Obawiam się, że chyba zapomniałam jak wejść na naszego bloga!
Ja: OK. Podaję hasło i login: ..........
A: Ech, to nie o hasło chodzi proszę panią.
J: To na czym polega problem? Opisz go proszę.
A dodała rozbrajająco: Jak zaczęłam się przygotowywać do egzaminu to zapomniałam
zupełnie wszystko!!!:)
Oczywiście wskazałam Ani portal, na którym blogujemy, przypomniałam w jaki sposób
edytujemy teksty, dodajemy obrazki etc., przy tym utrwaliłam te wszystkie informacje i
sobie, ale co najważniejsze: pochwaliłam Anię i zmobilizowałam do tego stopnia, że cały
weekend chciała pisac notatki!
7. Czy trzeba było mobilizować uczniów do pracy? Jeśli tak, jakie
zastosowałaś/zastosowałeś sposoby na mobilizowanie uczniów? Podaj 3 przykłady,
odwołując się do przypadków konkretnych uczniów (bez podawania nazwisk).
Wspieranie uczniów było niezbędne. Mobilizacja dotyczyła naprawdę wszystkich, nawet
osób bardzo samodzielnych w swym działaniu.
Zdarzył się przypadek bierności - dwaj uczniowie aktywnie uczestniczyli w spotkaniach
grupy, gdy ja byłam na nich obecna. Niestety gdy przyszło do pracy nad zadaniem
zaczęły się schody (przynoszenie zdjęć na tzw. jutro, kolejnego dnia na pojutrze...).
Szybka indywidualna rozmowa przyniosła efekty - zdjęcia się znalazły, pogrupowane
zostały umieszczone w folderach.
Na początku troszeczkę opornie szła praca grupy tworzącej antologię poezji. Uczniowie
sporo czasu poświęcili zapoznaniu się z programem Scribus, praca nad szkieletem trwała
i trwała... Któregoś dnia zaproponowałam im, aby zapoznali się z dwoma numerami
gazetki szkolnej składanej w tym programie i... następnego dnia "zabłyszczeli"! Plik był
gotowy do edytowania!
Ponadto uczniowie wspierali się sami nawzajem - bardzo pozytywnie, emocjonalnie
reagowali na zaprezentowane przez siebie prace, pożyczali sobie sprzęt, czy też uczyli
się razem obsługi programów.
8. Jak uczniowie współpracowali/współpracują ze sobą? Czy pojawiły się jakieś trudności
lub konflikty? Jeśli tak, to jak z nimi sobie radzili? Na czym polegała twoja rola w tych
sytuacjach?
Ogólnie współpraca uczniowska przebiegała bardzo dobrze. W poprzednim pytaniu
poruszyłam kwestię uczniów, którzy byli nieterminowi, ale szybko zapobiegliśmy lenistwu.
Natomiast wystąpiła jeszcze inna sytuacja, którą, na szczęście, szybko "wychwyciłam".
W jednej z grup doszło bowiem do konfliktu miasto - wieś. Co prawda Ujazd nie jest
żadną metropolią (raczej miasteczkiem w województwie opolskim), mimo tego uczennice
"miastowe" pokłóciły się z dziewczynami mieszkającymi w maleńkiej wiosce. Temat
sporny: gwara śląska. Konflikt został rozwiązany, bo porozmawialiśmy sobie tak od serca.
Problem już nie powrócił. Rozmowa z uczennicami przyniosła efekty, które znakomicie
pokazał wyjazd edukacyjny do byłego obozu koncentracyjnego w Sławięcicach dziewczyny świetnie współpracowały przy tworzeniu filmu, pomagały sobie nawzajem,
jedna recytowała wiersz, druga nagrywała kamerą, razem wybierały miejsca warte
pokazania w internecie na portalu you tube. Współpraca zaskoczyła nawet je same zrozumiały, że potrafią ze sobą rozmawiać i wyzbyć się złośliwości kierując się zasadą
"Nie ważne skąd, ale jacy jesteśmy".
Bardzo podobała mi się też reakcja uczniów na fakt, że czworo z nich nie posiada w
domu komputera z internetem. Ci najbliżej mieszkający zaoferowali pomoc - udostępniali
swój domowy sprzęt z łączem internetowym, aby kolega mógł np. stworzyć (w sobotę
czy niedzielę) notatkę na bloga. W tygodniu podczas długich przerw Centrum
Multimedialne mieszczące się w naszej szkole było wprost "okupowane" ;). Uczniowie,
którzy nie mają dostępu do łącza internetowego w domu znakomicie radzą sobie z
przeciwnościami, jak i z zastosowaniem programów i narzędzi komputerowych w
zadaniach, nie odbiegają od pozostałych uczniów w danej grupie.
W realizacji projektu szczególnie aktywne są dwie uczennice: Agnieszka i Honorata działają wg harmonogramu, świetnie współpracują ze wszystkimi wokół, co chwilę
zaskakują mnie nowymi rozwiązaniami zadania, a także swoją niesamowitą dojrzałością i
dyspozycyjnością. Bałam się wcześniej faktu, że realizuję projekt z trzecioklasistami,
którzy mają sporo nauki, przygotowują się do egzaminu, ale myślę, że dobrze wybrałam
grupę realizatorów działań - są pomysłowi, zintegrowani, chętni do nauczenia się
wszelkich nowych możliwości TI.
9. Jak przebiega praca nad dokumentacją projektu? (podaj konkretne formy
dokumentacji, które zastosowali uczniowie). Czy uważasz, że jest wystarczająca?
Odpowiedź uzasadnij.
Prowadzono dokumentację różnego rodzaju:
- foldery z plikami graficznymi i tekstowymi,
- płyty cd, dyskietki, PenDrive'y, odtwarzacze mp3, mp4 z materiałami, pracami,
- karty pracy,
- harmonogram,
- prace (prezentacje, blog, strona internetowa, film, słuchowisko),
- antologie czekające na wydruk i skserowanie, aby dołączyć je do kwietniowego numeru
gazetki szkolnej,
- artykuły promujące projekt w lokalnej prasie, w "Strzelcu Opolskim", które
przechowujemy w segregatorach z pozostałą dokumentacją "papierkową".
Wychodzę z założenia, że dokumentacji nigdy za wiele, a ponieważ jej formy są
zróżnicowane, zapisane w postaci prac w segregatorach, folderach itd. na pewno będą
dla nas wartościowe i przydatne również w sytuacjach poza projektem (do wykorzystania
na lekcjach, uroczystościach szkolnych, spotkaniach z rodzicami).
Poniżej, zamieścić cztery zdjęcia, które przedstawiają pracę nad projektem lub działania
uczniów. Zdjęcia powinny być zapisane w postaci plików jpg, każde maksymalnej
wielkości 2MB. Jeśli załączasz zdjęcia, w polu "Wyświetlana nazwa pliku" wpisz ich tytuł
Etap 4. Prezentacja i ocena
Podaj ostateczny tytuł realizowanego przez ciebie projektu:
"Życie bez wolności jest niczym"
1. Przedstaw krótki opis publicznej prezentacji. Wymień wszystkie formy i tematy
prezentacji. Jeśli każdy zespół przygotowywał co innego, podaj, jakie konkretnie tematy i
w jakiej formie przygotowały poszczególne grupy.
Ponieważ z różnych przyczyn czas realizacji naszego projektu nieco się wydłużył
(ostatecznie zakończenie - 08.05.2008r), to wykorzystaliśmy fakt, że data zakończenia i
prezentacji publicznej jednocześnie jest niezwykle symboliczna. 8 maja bieżącego roku to
przecież 63 rocznica wyzwolenia naszego kraju po wojnie.
Prezentacja odbyła się o godz. 11.30. Wzięło w niej udział 50 uczniów naszej szkoły,
Dyrektor, pedagog szkolny, wychowawca klasy tworzącej projekt, historyk, polonistka,
trzech nauczycieli innych przedmiotów. Ponadto zaprosiliśmy gości specjalnych - synową
bohaterki naszego wywiadu - panią Ewę Szponarską, jak również redaktorkę gazety
lokalnej. Dla mnie jako nauczyciela w trakcie stażu na mianowanie istotna była też
obecność mojej opiekunki stażu, polonistki.
Przebieg uroczystej prezentacji:
1. Przywitanie zaproszonych gości oraz uczniów.
2. Wstęp - opowiedzenie przez jedną z uczennic krótkiej historii Mali Zimetbaum i
Edwarda Galińskiego - Romea i Julii z Auschwitz, młodych ludzi, którzy swą postawą
pokazali nam swoje wielkie pragnienie bycia wolnym i kochanym w czasie II wojny
światowej.
3. Przedstawienie ogólnych założeń projektu (uczennica skupiła się na celach,
programach, narzędziach komputerowych wykorzystanych w pracach, a przede
wszystkim na osiągnięciach grup zadaniowych).
4. Romek omówił prace nad wywiadem "Wspomnienia z Sybiru" (etapy powstawania,
trudności, które wynikły z przyczyn losowych - choroba pani Zofii), po czym
wysłuchaliśmy audycji - wywiadu.
5. Jola opowiedziała o zadaniu jej grupy - pracy nad prezentacją multimedialną, która
tematycznie połączona była z wywiadem. Justyna przedstawiła prezentację wyświetlając
ją na ekranie za pomocą projektora multimedialnego.
6. Honorata zaprezentowała efekty pracy nad blogiem internetowym (m.in. przedstawiła
ciekawą statystykę np. ilość piszących na blogu, ilość komentarzy, odwiedzających). Za
pomocą projektora pokazała sposoby pracy nad blogiem, a także efekty - subiektywne
notatki uczniów, przemyślenia na temat wolności. Jednocześnie poruszyła kwestię strony
internetowej promującej projekt, pokazała jej składniki, moduły, wyjaśniła potrzebę
założenia strony.
7. Punkt kulminacyjny - naprawdę najbardziej wyczekiwany moment prezentacji
publicznej - obejrzenie pracy grupy filmowców (impresje "Wołanie o wolność"). Co
niektórzy mieli łzy w oczach, bo film był bardzo wzruszający i dający do myślenia. Grupa
tworząca film omówiła także swoje działania.
8. Zabranie głosu przez zaproszonych gości.
9. Poruszająca dyskusja na temat wolności człowieka w czasie wojny, jak i miejsce tej
wartości we współczesnym świecie.
10. Krótki występ artystyczny - Asia (chórzystka) acapella zaśpiewała piosenkę o
wolności (z repertuaru Varius Manx "Orła cień" - fragment tekstu:
"Słyszał ludzki szept
Krzyczał, że wolność domem jest
Nie ma końca drogi tej
I że nie wie co to gniew
Przemierzał życia sens
Skrzydłami witał każdy dzień
Zataczał lądy, morza łez
Bez pamiętnie gasił gniew
Choć pamięć krótka jest
Zostawiła słów tych treść
Nie umknie jej już żaden gest
Żadna myśl i żaden sens"
11. Nagrodzenie trzech najbardziej aktywnych w projekcie uczniów (otrzymali
eleganckie długopisy).
12. Podziękowania i wręczenie pamiątkowych antologii poezji wolnościowej.
Relacje w gazecie lokalnej obiecała zamieścić pani redaktor tygodnika, a ponadto w
gazetce szkolnej ukaże się artykuł ze zdjęciami.
2. Opisz prezentację wybranej grupy zadaniowej. Zadbaj o szczegółowość i obrazowość
opisu tak, aby osoba czytająca mogła wyobrazić sobie, co dana grupa zrobiła w samym
projekcie i jak to przedstawiła w czasie prezentacji. Wszelkie materiały wypracowane
przez zespoły w trakcie realizacji projektu dołącz do wizytówki projektu. (Jeżeli masz z
tym problem, wyślij pliki jako załącznik na adres [email protected]. UWAGA: wysyłane
materiały musza być dokładnie opisane - nazwa szkoły, nazwa grupy w kursie EZI, tytuł
projektu, opis przesyłanego pliku itp.)
Do opisania wybranej grupy wybrałam filmowców.
1. Uczniowie zaprezentowali etapy powstawania filmu: od nagrania sekwencji filmowej
podczas wyjazdów edukacyjnych poprzez trudne zadanie wybierania najciekawszych z
nich, aż po prace łączenia "kawałków" w programie Ms Movie Maker. Prace w tym
programie były dla nich bardzo rozwijające: uczyli się nakładania fragmentów,
animowania ich, dodawania dźwięku w odpowiednim kadrze w celu głębszego
zinterpretowania emocji, ale też konwertowali plik, aż w końcu "powiesili go" na portalu
You Tube. Uczniowie wyjaśnili też, że prace były czasochłonne, wymagały
systematyczności, dokumentowania, ale efekt pracy jest ciekawy. Omówili też kwestię
słabej jakości dźwięku w momentach, gdy w filmie wypowiadają się uczennice i
nauczyciel historii - korzystali ze średniej jakości sprzętu, stąd szumy, terkotania (szkoła
nie posiada własnej kamery, a sprzęt pożyczony nie był rewelacyjny).
2. Następnie wspólnie obejrzeliśmy film. Był niezwykle emocjonujący, spowodował
rozrzewnienie i opinie innych uczniów typu "mocne!", co jak wiemy w języku nastolatka
oznacza spore zainteresowanie, aprobatę :)
3. Na zakończenie wystąpienia filmowcy odpowiadali na pytania gości, m.in. Szymon
wyjaśniał, że efekt postarzenia niektórych sekwencji był celowy i łączył sferę wolności
współczesnej z czasami drugiej wojny światowej.
Praca filmowa uczniów w całości dostępna na stronie You Tube (skrót do stronki
http://www.skocz.pl/wolnosc!).
3. Wymień sukcesy i trudności związane z końcową prezentacją projektu (podaj
przynajmniej po dwa przykłady).
Sukcesy:
- dumni, usatysfakcjonowani uczniowie łasi na pochwały zaproszonych gości,
opowiadający z zapałem o swojej trudnej, długofalowej, ale bardzo efektownej pracy;
- znakomite przygotowanie liderów grup;
- ubiór galowy (!!!) wszystkich pracujących nad projektem;
- zadowolenie i wzruszenie zaproszonych gości, ogromne emocje, podekscytowanie;
- nauczyciele pragnący samodzielnie wdrożyć w życie własne projekty przedmiotowe;
- zaskoczenie Dyrekcji (formami prac uczniów, ich ogromnymi ambicjami, różnorodnością
zadań, postawą, patriotyzmem).
Trudności:
- Okazało się, że sala audiowizualna, w której planowaliśmy prezentację będzie zajęta
przez cały tydzień (odbywały się tam kursy pomocy przedlekarskiej...). W pierwszym
momencie - smutek, stres, ale... uczniowie dzielnie zabrali się do pracy - zorganizowali
przedsięwzięcie w sali sztuki, przenieśli komputer, głośniki, projektor, ekran przenośny... i
mimo problemów dali radę! A klimat uroczystości został zachowany - świece, spokój i my.
- Prezentacja miała się odbyć o godz. 11.30, a od rana niestety coś się działo z
serwerem, komputery się wyłączały - zgroza. Na szczęście w trakcie prezentacji nic nam
nie przeszkodziło.
- Przeziębienie. Dwie uczennice były chore, nie miały gorączki, ale źle się czuły. Przyszły
do szkoły, bo czuły ogromną odpowiedzialność za swoją pracę. Mimo, że koledzy chcieli
je zastąpić postawiły na swoim - poprowadziły swoje części prezentacji.
4. W jaki sposób dokonaliście oceny projektu? Na jakiej podstawie oceniliście, czy i w
jakim stopniu projekt się udał lub nie? Zrelacjonuj dokładnie, jak to się odbyło, przedstaw
wyniki tej oceny.
Ponieważ w jednym z wcześniejszych modułów przygotowaliśmy kartę oceny projektu
oczywiście teraz z niej skorzystaliśmy. Spotkaliśmy się po prezentacji, przypomnieliśmy
kryteria zawarte w karcie i wspólnie wpisaliśmy punkty. Tym sposobem oceniliśmy
każdego ucznia indywidualnie i grupowo. Nie wszyscy wykazali się systematycznością,
więc wskazaliśmy te fragmenty projektu, które można było bardziej dopracować.
Nasza dyskusja była bardzo rzeczowa, omówiliśmy plusy i minusy pracy. Jednogłośnie
uczniowie stwierdzili, że było warto poświęcić się tym zadaniom, albowiem wiele się
nauczyli. Szkoda, że to trzecioklasiści, bo chęć uczniów na kolejne rozwijające zadanie
jest ogromna. Na pewno swoje doświadczenia wykażą w przyszłości.
Oceniliśmy, że temat projektu był strzałem w dziesiątkę (mówili: "oryginalny, superowy,
inny niż wszystkie, niepowtarzalny, ciekawy..."), a działania zrealizowane w nim jako
udane, wartościowe, a także takie, które wzbogacą wiedzę innych uczniów, nauczycieli
(do wykorzystania na lekcjach j.polskiego, historii, lekcjach wychowawczych).
5. Przedstaw wnioski jednego z zespołów lub wszystkich uczestników projektu na temat
współpracy i komunikacji w grupie/grupach w czasie realizacji projektu. Prosimy o co
najmniej dwa cytaty z wypowiedzi uczniów.
Współpraca w grupach była bardzo owocna, choć zdarzały się przypadki "spychoterapii"
lub niesystematycznego działania któregoś z jej członków (a przez to grupa traciła cenny
czas i niepotrzebnie się denerwowała). Konflikt miasto - wieś (pisałam we wcześniejszym
sprawozdaniu) szybko rozwiązaliśmy i o dziwo dziewczyny bardzo dobrze się
porozumiewały, a "dogadywanki" dotyczące gwary dziewcząt skończyły się, jak ręką
odjął. Jeśli którejś uczennicy zdarzał się np. śląski wyraz umieszczony w notatce nie było
już śmiechów, ironii. Ta młodzież jest bardzo specyficzna przez swoją gwarę. Co prawda
ja jestem rodowitą opolanką, miastową (jak powiedział jeden uczeń "pani to jest z
bloków":), więc zwracam im uwagę, aby wypowiadali się językiem literackim, jednak
wiadomo, jak to jest w praktyce... W szkole - po polsku, w domu - po śląsku, po
niemiecku.
Cytaty? Czasem niestety słyszałam "Czy pani wie, że Asia nie przyniosła gitary i znów
nie możemy nagrać muzyki?" albo "Szymon nie napisał nic na blogu, a przecież obiecał".
Cóż, bywa i tak, są wzloty i upadki. Mam jednak nadzieję, że więcej było jednak tych
pierwszych.
Poza paroma przypadkami współpraca poszczególnych grup rozwijała się prawidłowo.
Świetne były blogujące dziewczyny, Honorata np. "Wie pani, że mnie wciągnęło?"
"Ale co takiego?" - pytam, "Jak to co, blog, blog i jeszcze raz blog! Piszę sama, ale
pomagam też Manueli!"
Albo Romek: " Nasza współpraca jest skuteczna, blog OK, ale niech ktoś mi wreszcie
powie jak edytować notatki starsze niż 7 dni!!!" A dziewczyny na to? "Nie wiesz?....." dyskusja na całą przerwę, a Romeczek zadowolony.
6. Co uczniom dała praca metodą projektu? Czego się nauczyli zarówno w dziedzinie,
której dotyczył projekt, jak i w zakresie posługiwania się komputerem i internetem?
Wymień konkretne rzeczy, których się nauczyli. Czego jeszcze muszą się nauczyć?
Podaj dwa przykłady wiadomości i umiejętności, które opanowali najsłabiej. Zilustruj je co
najmniej dwoma cytatami z wypowiedzi uczniów (np. z ich kart samooceny albo z
końcowego omówienia na forum klasy).
Uczniowie nauczyli się:
- współpracować ze sobą (bo jak w ankiecie napisała Karolina "Praca w grupie jest
lepsza, ponieważ jest wtedy więcej pomysłów, możliwości rozwiązań"),
- systematycznie i terminowo działać,
- znają szersze znaczenie pojęcia wolności, są świadomi jak ta wartość jest ważna dla
każdego z nas,
- rozwijać swoje pasje pisarskie, poetyckie, redaktorskie,
- interesować się literaturą (nie tylko tą obowiązkową), swobodnie o niej rozmawiać,
interpretować w sposób subiektywny, wnioskujący,
- obsługiwać programy komputerowe Ms Word, Ms Power Point, Audacity, Ms Movie
Maker, Infranview, Scribus, Pazera Free MOV to Avi converter 1.0 oraz nowoczesne
narzędzia typu blog internetowy, strona w serwisie Joomla,
- promować swoje prace i siebie zarazem,
- dokumentować, notować, selekcjonować zdobyty materiał.
Najsłabsze:
- Filmowcy świetnie radzili sobie z filmem, wolno, bo wolno, kropla po kropli, ale praca
była. Natomiast pozostałych uczestników Movie Maker przeraził. "Wolę swój wywiad"słyszałam. W ankiecie przeczytałam wypowiedź Ani "Chciałabym, by bardziej w prace
nad filmem angażowali się wszyscy". To zresztą niezły pomysł na przyszłość! Kolejny
projekt poświęcę na kilka filmów!:0
- Praca nad mobilizowaniem tych, którzy działali słabiej... ci, którym coś wychodziło
pomagali innym, ale w momencie kiedy przestali widzieć efekty wsparcia kolegów - sami
byli zmęczeni i mobilizowanie pozostawiali mojej osobie.
- Trema. "Emocje, emocje, stres, stres, szybko, szybko..." - słyszałam to bez ustanku, a
że sama należę do tej grupy emocjonujących się, nerwowych, to wszystkim się udzielało.
Stres był, owszem, dwóch uczniów stwierdziło, że harmonogram jest zbędny, bo terminy
stresują :) (oczywiście harmonogram to podstawa). A zaczęło się tak niewinne od
choroby mojego dziecka, byłam na zwolnieniu, a tu na gg dantejskie sceny. "Co mamy
robić?, a czy dobrze? Tak może być? może pani sprawdzić? " itp. - zawirowało się
kompletnie gdy padł serwer, myśleliśmy, że to już koniec naszej przygody z projektem,
ale daliśmy radę. Przytoczę więc tutaj znakomity tekst z kabaretu "No i po co tyle
krzyku?" ;)
- Mimo wszystko najbardziej rozbawił mnie Sylwek, który w ankiecie na moje pytanie,
czego jeszcze chciałby się nauczyć w ramach projektu napisał "Chciałbym się nauczyć
grac na gitarze"... ;) Kto wie, może następnym razem?
7. Co tobie samej/samemu dała praca metodą projektu?
- nauczyłam się podstaw obsługi programów i narzędzi, o których nie miałam bladego
pojęcia, że istnieją,
- zmobilizowałam się do stałego wspierania swoich uczniów, bez względu na czas,
miejsce (pełne poświęcenie, stała gotowość do współpracy, wysłuchiwanie rzeki
najdziwniejszych i najróżniejszych pomysłów),
- poznaliśmy się bliżej i w czerwcu będzie mi bardzo żal rozstać się z moimi
podopiecznymi,
- zaangażowałam się w życie szkoły,
- współpracowałam z innymi osobami (informatyk, historyk, moja opiekunka stażu,
Dyrektor),
- dowartościowałam samą siebie i przekonałam się, że kocham młodzież i to co robię,
- ponieważ jestem nauczycielem z małym stażem dopracowałam swój warsztat.
8. Jak zamierzasz wykorzystać zdobyte doświadczenia w dalszej pracy z uczniami?
Cieszę się, że prace, które wykonali uczniowie mogą "pójść" w świat. Zarówno blog,
stronę, wywiad, film, antologię, prezentacje można wykorzystać dla pracy z kolejnymi
klasami. Już teraz wiem, że Dyrekcja, która jest pod wrażeniem pracy chce zorganizować
kameralne lekcje z naszym projektem w roli głównej dla innych klas gimnazjum, jak i dla
całego grona pedagogicznego. A o tym ambitnym zadaniu wręcz muszę wspomnieć przy
egzaminie na nauczyciela mianowanego (jestem w trakcie stażu), bo potwierdza ono fakt,
że nauczyciele to jednostki nieprzeciętne, ciągle się kształcące i mobilizujące do trudnych
zadań. Jestem pewna, że metoda pracy za pomocą projektu jest wspaniałym
doświadczeniem, uczącym i uczniów i nauczyciela. Myślę, że już całkiem niedługo
zabiorę się do pracy, aby wykorzystać kolejne pomysły młodzieży. Może tym razem
zdecydujemy się na tematykę społeczną? Czas pokaże! W końcu "jestem kobieta
pracująca, żadnej pracy się nie boję..."