77 KB

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1893/91
z dnia 20 czerwca 1991 r.
zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1191/69 w sprawie działania PaĔstw
Członkowskich dotyczącego zobowiązaĔ związanych z pojĊciem usługi publicznej w
transporcie kolejowym, drogowym i w Īegludze Ğródlądowej
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzglĊdniając Traktat ustanawiający Europejską WspólnotĊ Gospodarczą, w szczególnoĞci
jego art. 75;
uwzglĊdniając wniosek Komisji1;
uwzglĊdniając opiniĊ Parlamentu Europejskiego2,
uwzglĊdniając opiniĊ Komitetu Ekonomiczno - Społecznego3,
a takĪe mając na uwadze, co nastĊpuje:
podtrzymując zasadĊ zniesienia zobowiązaĔ z tytułu wykonywania usług publicznych,
zauwaĪa siĊ Īe szczególny interes publiczny związany ze Ğwiadczeniem usług przewozowych
moĪe dawaü podstawy zastosowania w tej dziedzinie pojĊcia usługi publicznej;
zgodnie z zasadą niezaleĪnoĞci handlowej przedsiĊbiorstw przewozowych, uzgodnienia
dotyczące Ğwiadczenia usług przewozowych powinny byü dokonane w formie umowy
zawartej miĊdzy właĞciwymi władzami PaĔstw Członkowskich a zainteresowanymi
przedsiĊbiorstwami;
w celu Ğwiadczenia niektórych usług lub w interesie niektórych grup społecznych pasaĪerów,
PaĔstwa Członkowskie powinny zachowaü moĪliwoĞü utrzymania lub narzucenia niektórych
zobowiązaĔ w zakresie usług publicznych;
z tego wzglĊdu niezbĊdne jest wprowadzenie zmian do rozporządzenia (EWG) nr 1191/694,
ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 3572/905, w celu dostosowania jego
zakresu i ustalenia ogólnych przepisów dotyczących umów w zakresie usług publicznych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1
Dz.U. C 34 z 12.2.1990 r. str. 8.
Dz.U. C 19 z 28.1.1991 r. str. 254.
3
Dz.U. C 225 z 10.9.1990 r. str. 1.
4
Dz.U. L 156 z 28.6.1969 r. str. 1.
5
Dz.U. L 353 z 17.12.1990 r. str. 12.
2
W rozporządzeniu (EWG) nr 1191/69 wprowadza siĊ niniejszym nastĊpujące zmiany:
1.
Art. 1 otrzymuje brzmienie:
“Artykuł 1
1.
Niniejsze rozporządzenie stosuje siĊ do przedsiĊbiorstw transportowych, które
Ğwiadczą usługi w zakresie przewozów kolejowych, drogowych i Īeglugii Ğródlądowej.
PaĔstwa Członkowskie mogą wyłączyü z zakresu stosowania niniejszego
rozporządzenia przedsiĊbiorstwo, którego działalnoĞü ogranicza siĊ wyłącznie do
Ğwiadczenia usług w zakresie przewozów miejskich, podmiejskich lub regionalnych.
2.
Do celów niniejszego rozporządzenia:
-
“usługi w zakresie przewozów miejskich i podmiejskich” oznacza usługi
przewozowe Ğwiadczone w celu zabezpieczenia potrzeb centrów miast lub
zespołów miejskich oraz miĊdzy nimi i otaczającymi je obszarami,
-
“usługi w zakresie przewozów regionalnych” oznacza usługi przewozowe
Ğwiadczone w celu zabezpieczenia potrzeb danego regionu.
3.
WłaĞciwe władze PaĔstw Członkowskich zniosą wszelkie zobowiązania z tytułu
usług publicznych, okreĞlone w niniejszym rozporządzeniu, którym podlegają przewozy
kolejowe, drogowe i Īegluga Ğródlądowa.
4.
W celu zapewnienia Ğwiadczenia odpowiednich usług przewozowych, w
szczególnoĞci uwzglĊdniających czynniki socjalne i potrzeby Ğrodowiska naturalnego
oraz planowania przestrzennego lub mając w perspektywie oferowanie specjalnych
opłat za przewozy niektórym grupom pasaĪerów, właĞciwe władze PaĔstw
Członkowskich mogą zawrzeü z przedsiĊbiorstwami przewozowymi umowy o
Ğwiadczeniu usług publicznych. Warunki i szczegółowe elementy dotyczące kierowania
takimi przedsiĊwziĊciami zgodnie z umową, okreĞlone zostały w sekcji V.
5.
JednakĪe właĞciwe władze PaĔstw Członkowskich mogą utrzymaü lub nałoĪyü
zobowiązania z tytułu wykonywania usług publicznych okreĞlonych w art. 2, w
dziedzinie miejskich, podmiejskich i regionalnych pasaĪerskich usług przewozowych.
Warunki i szczegółowe elementy dotyczące kierowania takimi przedsiĊwziĊciami
zgodnie z umową, w tym równieĪ metody kompensacji, okreĞlone zostały w sekcjach II,
III oraz IV.
JeĪeli przedsiĊbiorstwa przewozowe działają nie tylko w dziedzinie Ğwiadczenia usług
publicznych, lecz takĪe podejmują działalnoĞü innego rodzaju, usługa publiczna musi
byü wykonywana jako odrĊbna dziedzina spełniająca przynajmniej nastĊpujące
warunki:
a)
rozliczenia operacyjne odpowiadające kaĪdej z form działalnoĞci bĊdą
prowadzone oddzielnie i proporcjonalna czĊĞü majątku odnosząca siĊ do kaĪdej z
nich bĊdzie rozliczana zgodnie z obowiązującymi zasadami prowadzenia
rachunkowoĞci;
b)
Wydatki bĊdą równowaĪone przez dochody operacyjne i wypłaty pochodzące od
władz publicznych, bez Īadnej moĪliwoĞci dokonania przeniesienia z lub na rzecz
innego sektora działalnoĞci przedsiĊbiorstwa.
6.
Ponadto właĞciwe władze PaĔstw Członkowskich mogą podjąü decyzjĊ o nie
stosowaniu przepisów zawartych w ust. 3 i 4 co do stawek i warunków przewozów
osóbw interesie jednej lub wiĊcej okreĞlonych grup osób.”
2.
SkreĞla siĊ art. 10 ust. 2.
3.
SkreĞla siĊ art. 11 ust. 3.
4.
Sekcja V otrzymuje brzmienie:
“SEKCJA V
Umowa o usługi publiczne
Artykuł 14
1.
“Umowa o usługi publiczne” oznacza umowĊ zawartą miĊdzy właĞciwym
organem PaĔstwa Członkowskiego, a przedsiĊbiorstwem przewozowym o Ğwiadczenie
na rzecz ogółu społeczeĔstwa odpowiednich usług przewozowych.
Umowy o usługi publiczne mogą dotyczyü zwłaszcza:
-
usług przewozowych spełniających okreĞlone normy ciągłoĞci, regularnoĞci,
zdolnoĞci przewozowej i jakoĞci;
-
dodatkowych usług przewozowych;
-
usług przewozowych o okreĞlonych stawkach i spełniających okreĞlone warunki,
w szczególnoĞci w odniesieniu do niektórych grup pasaĪerów lub niektórych
dróg;
-
dostosowania usług do rzeczywistych wymogów.
2.
Umowy o usługi publiczne bĊdą zawierały inter alia nastĊpujące punkty
okreĞlające:
a)
charakter Ğwiadczonej usługi, z podaniem normy ciągłoĞci, regularnoĞci,
zdolnoĞci przewozowej i jakoĞci;
b)
ceny usług objĊtych umową, które bĊdą albo dodane do dochodów taryfowych,
albo dochody bĊdą w nie wliczone. W umowach zawarte bĊdą takĪe szczegółowe
dane dotyczące stosunków finansowych miĊdzy obydwoma stronami;
c)
przepisy dotyczące trybu wprowadzania poprawek lub zmian do warunków
umów, w szczególnoĞci zmian, które nie były wczeĞniej do przewidzenia;
d)
okres obowiązywania warunków umowy;
e)
kary w przypadku nie wywiązania siĊ z warunków okreĞlonych w umowie.
3.
Aktywa zaangaĪowane w Ğwiadczenie usług przewozowych, które objĊte są
umowami o Ğwiadczenie usług publicznych mogą naleĪeü do przedsiĊbiorstwa lub byü
pozostawione do jego dyspozycji.
4.
PrzedsiĊbiorstwo, które zamierza zaprzestaü Ğwiadczenia usług przewozowych na
rzecz ogółu społeczeĔstwa lub wprowadziü zasadnicze zmiany do dotychczas
Ğwiadczonych przez siebie, w sposób ciągły i regularny, usług przewozowych, nie
objĊtych systemem umów lub nie podlegających obowiązkom wynikającym ze
Ğwiadczenia usług publicznych, powiadomi właĞciwe władze PaĔstwa Członkowskiego
o tym fakcie, co najmniej z trzymiesiĊcznym wyprzedzeniem.
WłaĞciwy organ moĪe podjąü decyzjĊ o odrzuceniu tej notyfikacji.
Postanowienie to nie bĊdzie miało wpływu na inne krajowe procedury upowaĪniające
do zakoĔczenia Ğwiadczenia lub modyfikacji usług przewozowych.
5.
Po otrzymaniu informacji, okreĞlonych w ust. 4, właĞciwe władze mogą wywieraü
nacisk na utrzymanie Ğwiadczenia usługi przez okres nie dłuĪszy niĪ jeden rok od daty
złoĪenia notyfikacji i poinformują o tym przedsiĊbiorstwo, nie póĨniej niĪ na miesiąc
przed wygaĞniĊciem waĪnoĞci notyfikacji.
Władze te mogą równieĪ podjąü inicjatywĊ negocjacji wprowadzenia lub modyfikacji
takiej usługi przewozowej.
6.
Wydatki wynikające dla przedsiĊbiorstwa przewozowego z obowiązków
okreĞlonych w ust. 5 bĊdą kompensowane zgodnie ze wspólna procedurą okreĞloną w
CzĊĞciach II, III i IV.”
5.
SkreĞla siĊ art. 19.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w Īycie z dniem 1 lipca 1992 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąĪe w całoĞci i jest bezpoĞrednio stosowane we wszystkich
PaĔstwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 20 czerwca 1991 r.
W imieniu Rady
R. GOEBBELS
Przewodniczący