Klucz do wypracowania: Analizując wiersz C. K. Norwida ``Moja

Klucz do wypracowania:
Analizując wiersz C. K. Norwida ''Moja piosnka II"
zaprezentuj w jaki sposób Polak, emigrant, poeta mówi
o swojej ojczyźnie.
1. Wstępna hipoteza interpretacyjna:
a)
b)
c)
d)
wiersz mówi o tęsknocie poety za utraconą ojczyzną;
napisany w Nowym Jorku, podczas pobytu Norwida w Ameryce;
jest rodzajem modlitwy;
adresatem tekstu jest Bóg.
2. Uczucia, emocje podmiotu lirycznego:
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
h)
i)
0-3
0-3
tęsknota;
rozrzewnienie;
samotność;
zwątpienie;
żal;
poczucie obcości;
smutek;
bezsilność;
zgoda na swój los.
3. Konteksty interpretacyjne:
0-1
a) biograficzne;
b) bibilijne (interpretacja motywu biblijnego w piątej strofie - proste, czytelne wartości
chrześcijańskie), aluzja do "Ewangelii św. Mateusza";
4. Polak o swojej ojczyźnie:
a)
b)
c)
d)
e)
f)
0-3
sakralizacja ojczyzny;
idealizacja kraju i rodaków;
ojczyzna jako arkadia;
podmiot liryczny ujawnia swój patriotyzm;
motyw pielgrzyma – tułacza;
Polacy to ludzie wyjątkowo religijni, skromni, uczciwi, szanujący tradycję, przyjaźń,
szczerzy w swoich zachowaniach.
5. Emigrant o swojej ojczyźnie:
0-6
a) z miłością wspomina kraj, w którym mieszkają prości ludzie żyjący w zgodzie z boskimi
przykazaniami, widzący w drugim człowieku Chrystusa;
b) tęsknota do spokoju i wewnętrznego ładu;
c) tęsknota za przyjaźnią, miłością, możliwością przebywania z osobami, które się szanuje,
kocha, którym się wierzy i ufa, które szanują dary od Boga;
d) tęsknota za widokami, mową ojczystą i zwyczajami;
e) tęsknota za życiem zgodnym z naturą, czego przejawem jest dbałość o gniazdo bocianie
(symbol szczęścia rodzinnego i dostatku);
f) tęsknota za zwycięstwem prawdy, szczerości i uczciwości;
g) tęsknota za poczuciem bezpieczeństwa;
h) tęsknota za stanem, kiedy tęsknota zostanie utulona.
6. Poeta o swojej ojczyźnie:
0-6
a) interpretacja tytułu: osobisty charakter (zaimek osobowy w pierwszej osobie liczby
pojedynczej "moja"); piosnka – forma archaiczne sugeruje, że w ojczyźnie podmiotu
lirycznego było tak od zawsze;
b) liryka bezpośrednia zwrotu do adresata, osobista;
c) wiersz w formie lirycznej modlitwy (apostrofy do Boga);
d) gatunek literacki – pieśń (paralelizmy składniowe, refreny, anafory);
e) budowa regularna (sześć trzywersowych strof z refrenami, rymy krzyżowe abab, żeńskie);
f) melodyjność (tutuł, refreny, rymy);
g) neologizmy bez-tęsknoty, bez-myślenia, światło-cienia;
h) interpretacja neologizmów:
przestać tęsknić i myśleć może jedynie człowiek niesprawny intelektualnie lub nieżyjący;
wyzwoleniem od tęsknoty jest jedynie śmierć; ukojenia może zaznać człowiek dopiero po
śmierci; światło-cienia to klarowność i przejrzystość światopoglądu.
7. Zakończenie:
0-3
Nieodłącznym uczuciem towarzyszącym podmiotowi lirycznemu jest tęsknota za miejscem
na ziemi, gdzie liczy się pokora, skromność, szczerość, gdzie wszyscy żyją w przyjaźni z sobą,
z Bogiem, z przyrodą, gdzie nie ma przemocy, zła, gdzie żyje się zgodnie z ideałami
chrześcijańskimi. Choć poeta doświadcza poczucia samotności, wyobcowania, przedstawia swoją
ojczyznę jako krainę idealną, w której mieszkają szczęśliwi ludzie. Nie ma złudzeń, że w kraju nikt
na niego nie czeka, dlatego z pokorą przyjmuje swój los.
Walory szczególne:
⁻
⁻
0-2
idealizacja ojczyzny podobna jak w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza;
nastrój i samotność podmiotu lirycznego jak w hymnie - "Smutno mi Boże" Juliusza
Słowackiego.
Opracowała:
mgr Lucyna Wojas