prof. Jerzemu Ziółko

Profesor Jerzy Ziółko
Jerzy Ziółko urodził się 29 listopada 1934 roku w Radomiu. Studiował na Wydziale Budownictwa
Lądowego PG, tytuł mgr. inż. budownictwa uzyskał w specjalności konstrukcje budowlane i inżynierskie.
Pierwszym zakładem pracy prof. Ziółki było Poznańskie Przedsiębiorstwo Konstrukcji Stalowych i
Urządzeń Przemysłowych MOSTOSTAL, gdzie był zatrudniony początkowo jako inżynier budowy, później
jako główny inżynier Kierownictwa Grupy Robót w Gdańsku (do 1963 roku). Jednocześnie pracował na
macierzystej uczelni jako asystent techniczny w Katedrze Budownictwa Stalowego. Od 1963 roku do
2005 roku związany był z PG, piastując stanowiska od starszego asystenta do profesora zwyczajnego. W
tym czasie pełnił na uczelni funkcje m. in.: dyrektora Instytutu Budownictwa Lądowego, prodziekana ds.
kształcenia, a następnie ds. nauki, kierownika Katedry Konstrukcji Metalowych, redaktora Publikacji
Naukowych Wydawnictw PG, był również członkiem Senatu uczelni.
Od 1998 roku wykładał jednocześnie i wykłada do dziś na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii
Środowiska Uniwersytetu Techniczno-Przyrodniczego im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy
(dawniej Akademia Techniczno-Rolnicza).
Zainteresowania zawodowe i naukowe prof. Jerzego Ziółko koncentrują się wokół zagadnień
konstrukcyjnych i technologicznych metalowych konstrukcji budowlanych i inżynierskich, a w
szczególności:
- stalowych konstrukcji powłokowych (głównie zbiorników na ciecze i gazy),
- długotrwałości i bezpieczeństwa konstrukcji stalowych,
- reologicznych zmian właściwości mechanicznych stali w wyniku długotrwałej eksploatacji,
- metod nowoczesnego montażu, utrzymania i rewaloryzacji konstrukcji stalowych.
Prof. Ziółko jest światowej klasy specjalistą w zakresie stalowych zbiorników na płyny oraz twórcą szkoły
naukowej projektowania i eksploatacji tego typu obiektów. Znaczną część działalności zawodowej i
naukowej prowadzi z instytucjami zagranicznymi, przykładowo w latach 2005-2008 był kierownikiem
projektu badawczego dotyczącego stateczności walcowych silosów stalowych realizowanego wspólnie z
Uniwersytetem Technicznym w Lipsku. Wynikiem badań były dwie prace doktorskie, jedna została
obroniona w Polsce, druga w Niemczech.
W latach 90-tych rozpoczęła się współpraca naukowa Profesora z Instytutem Konstrukcji Stalowych im.
W. N. Szymanowskiego na Ukrainie, która obecnie przyjęła formę dwustronnej polsko-ukraińskiej
konferencji naukowo-technicznej.
Kierował zespołem z Katedry Konstrukcji Metalowych PG, opracowującym projekt dwóch unikalnych
ekologicznych zbiorników dużej pojemności na ropę naftową w bazie Homeltransnieft w Mozyrze na
Białorusi (współpraca z generalnym wykonawcą ukraińskim Instytutem Transportu Nafty). Inwestycja
zakończyła się w 2003 r., do dziś eksploatacja zbiorników odbywa się bezawaryjnie.
W trakcie swojej pracy naukowej wydał 14 książek oraz 213 rozpraw i artykułów (w tym 39 w
czasopismach zagranicznych, m. in. niemieckich, rosyjskich, angielskich, węgierskich, holenderskich).
Wiele pozycji jego autorstwa zostało wyróżnionych, np. wydana po raz pierwszy w 1970 r. książka pt.
"Zbiorniki metalowe na ciecze i gazy" otrzymała w 1984 r. nagrodę specjalną Ministra Budownictwa i
Przemysłu Materiałów Budowlanych jako jedna z najwybitniejszych publikacji naukowo-technicznych w
dziedzinie budownictwa wydane w okresie 40-lecia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Warto zaznaczyć,
że prof. Ziółko był członkiem zespołu autorów pierwszej w Polsce pracy zbiorowej dotyczącej
projektowania stalowych konstrukcji budynków według eurokodów (wyd. 2010 r.).
Inspiracją do publikacji naukowych jest dla prof. Ziółko stała współpraca z przemysłem prowadzona przez
cały okres aktywności zawodowej (m. in. z koncernem Orlen, Przedsiębiorstwem Budowy Gazowni
Gazomontaż, Industrial Baltic Group, Energomontaż Południe). Sporządził ponad 700 opinii technicznych
i ekspertyz oraz szereg projektów nowych lub modernizowanych obiektów budowlanych.
Był promotorem ponad 250 magisterskich plac dyplomowych, 15 zakończonych przewodów doktorskich
(w tym również doktorantów z Syrii, Jemenu i Ukrainy).
Prof. Ziółko pięciokrotnie otrzymał nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz ministra
nadzorującego budownictwo (również pięciokrotnie). Wspaniałym podsumowaniem jego drogi naukowej
jest tytuł doktora honoris causa nadany mu w 2012 r. przez Uniwersytet Techniczno-Przyrodniczy w
Bydgoszczy.