15-te urodziny Wilkowian
Transkrypt
15-te urodziny Wilkowian
„Wieœci Wielichowskie” 1 WIEŒCI WIELICHOWSKIE Urz¹d Miasta i Gminy Wielichowo Rynek 10, 64-050 Wielichowo tel. 061 44 33 001, 061 44 33 082 www.wielichowo.pl Nr 12 (62) grudzieñ 2012 ISSN 1898-7389 pismo bezp³atne Œpiew to ich wielka pasja! 15-te urodziny Wilkowian ¯yczenia sk³ada Adam £aniecki, burmistrz Wielichowa. Od prawej: Helena £agódka, kierownik zespo³u, Wilkowianka Zofia Cugier oraz dyrygent Damian Popio³kiewicz. Fot. Tadeusz J¹der Na zbli¿aj¹ce siê Œwiêta wszystkim mieszkañcom naszej gminy oraz goœciom pragniemy z³o¿yæ ¿yczenia prze¿ywania Bo¿ego Narodzenia w zdrowiu, radoœci i ciep³ej rodzinnej atmosferze. Kolejny zaœ Nowy Rok niech bêdzie czasem pokoju oraz realizacji osobistych i zawodowych zamierzeñ. Przewodnicz¹cy Rady Miejskiej - Stanis³aw Marciniak Burmistrz Wielichowa - Adam £aniecki Zespó³ œpiewaczy Wilkowianie hucznie obchodzi³ 15-lecie swojej dzia³alnoœci. Urodzinowe obchody przygotowano 17 listopada br. Odby³y siê one w ramach cyklu spotkañ „W goœcinie u Wilkowian”. Zespo³em od samego pocz¹tku kieruje Helena £agódka, a jego dyrygentem jest Damian Popio³kiewicz. By³a przy jego powstaniu i pozostaje jego animatorem i organizatorem. – W³aœciwie, to jestem wspó³twórc¹ zespo³u. Przecie¿ trudno by³oby w tym wzglêdzie odmówiæ szczególnych zas³ug Leonowi Cieleb¹kowi, ówczesnemu so³tysowi i prezesowi OSP w Wilkowie – z w³aœciw¹ sobie skromnoœci¹ zaznacza Helena £agódka. – W Sielinku w 1996 r. w³aœnie odbywa³ siê przegl¹d, a w³aœciwie turniej wsi pn. „Moja wieœ aktywna”. Oczywiœcie zg³osi³o siê Wilkowo. Zaanga¿owa³a siê ca³a wieœ, z Rad¹ So³eck¹, szko³¹, KGW, Stra¿¹ Po¿arn¹. By³o wiele konkurencji, w ró¿nych grupach wiekowych: tañce, œpiewy, konkursy sprawnoœciowe, przypominanie przydatnych na wsi tradycyjnych przedmiotów. Poniewa¿ w tym czasie, wczeœniej obchodziliœmy te¿ 60-lecie naszej OSP, Leon Cieleb¹k zwróci³ siê do mieszkanek Wilkowa, by coœ zaœpiewa³y o stra¿akach. Œpiewa³a niemal ca³a wieœ. PóŸniej wy³oni³a siê grupa utalentowanych osób, które stale uczestniczy³y w zajêciach chóru. A piosenka na przegl¹dzie zyska³a wielki aplauz… Chór od samego pocz¹tku liczy oko³o 30 osób, rotacja jest nieznaczna. W ci¹gu 15 lat uczestniczy³ w licznych przegl¹dach pieœni, kolêd i pastora³ek. Ma rzeczywiœcie niema³y dorobek i czêsto wystêpuje w gminie i poza ni¹, na uroczystoœciach, imprezach i festiwalach. Najwa¿niejsze osi¹gniêcia Wilkowian to uzyskanie w 2005 r. I miejsca na festiwalu w cd. str.2 WIELICHOWO - NIEKORONOWANA STOLICA POLSKIEJ PIECZARKI 2 „Wieœci Wielichowskie” Wilkowianie z Helen¹ £agódk¹ i Damianem Popio³kiewiczem po swym jubileuszowym koncercie Fot. Pawe³ Michalski 15-te urodziny Wilkowian cd. ze str. 1 Kamieniu Pomorskim, w gronie oko³o piêædziesiêciu zespo³ów z ca³ej Polski. W 2004 r. zespó³ nagra³ p³ytê CD pt. „Bia³a chatka”. Uroczystoœci jubileuszowe rozpoczê³a msza œw. w intencji zespo³ów œpiewaczych w koœciele parafialnym p.w. œw. Jadwigi Œl¹skiej w Wilkowie Polskim. Nastêpnie jej uczestnicy udali siê do sali wiejskiej. Tam odby³o siê spotkanie zespo³u z goœæmi, którzy gremialnie przybyli na uroczystoœæ. Jubilatom nie szczêdzono s³ów uznania, ¿yczeñ, kwiatów, gratulacji i - oczywiœcie - urodzinowych prezentów. Obecni byli przedstawiciele w³adz powiatu z Mariuszem Zgaiñskim, grodziskim starost¹ i wicestarost¹ S³awomirem Górnym (dyrygentem, znawc¹ i popularyzatorem muzyki), burmistrzem Adamem £anieckim i Honorat¹ Koz³owsk¹, wiceburmistrz Grodziska, a tak¿e delegacje biur parlamentarnych: pos³anki Ma³gorzaty Adamczak i pos³a Kylliona Munyamy. Z gratulacjami pospieszy³ Stanis³aw Kalemba, minister rolnictwa, wypróbowany przyjaciel Wilkowian i bywalec na koncertach zespo³u. Tym razem by³ mocno zajêty resortowymi obowi¹zkami i osobiœcie dotrzeæ do swych przyjació³ nie móg³. Grono goœci zasilili liczni samorz¹dowcy, reprezentanci miejscowych instytucji, a tak¿e sponsorzy, bez których funkcjonowanie i niema³y dorobek Wilkowian nie by³by mo¿liwy. Obok nich pojawi³y siê delegacje zaprzyjaŸnionych towarzystw œpiewaczych: Granowianie z Granowa, Zdrojowianie ze Zdroju i Kokorzynianki z Kokorzyna. Skoro ju¿ wspomnieliœmy o prezentach, to trzeba przyznaæ, ¿e by³y one dobrze trafione, eleganckie i na miejscu. Przez gminê Wielichowo ufundowane zosta³y nowe stroje zespo³u, a za staraniem starostwa, obok piêknego obrazu z wiatrakiem z pleneru malarskiego, sprowadzono na uroczystoœæ znakomity kameralny zespó³ wokalny z Buku pn. Amici Canti (czyli przyjaciele œpiewu). Zespó³ da³ krótki, ale bardzo piêkny i d³ugo oklaskiwany recital, sk³adaj¹cy siê ze znanych standardów muzycznych. Wczeœniej pokazano dorobek Wilkowian w filmowej kronice opracowanej przez Centrum Kultury w Wielichowie. Na uroczystoœci nie mog³o zabrakn¹æ wystêpu samych jubilatów. Kilkudziesiêciominutowy koncert Wilkowian publicznoœæ nagrodzi³a gor¹c¹ owacj¹. Na zakoñczenie goœcinni gospodarze zaprosili wszystkich do tañca. Gra³ zespó³ muzyczny Rex, a zabawa przeci¹gnê³a siê do póŸnych godzin nocnych. Tadeusz J¹der Zacznij od Bacha! Wielis³aw koncertowa³ w koœciañskiej farze W niezwyk³ym przedsiêwziêciu udzia³ bierze chór Wielis³aw. Projekt nazywa siê „Zacznij od Bacha” i polega na wykonywaniu kantat – BMV 107 i BMV 158, utworów œwiatowej s³awy kompozytora. Wystêpuj¹ po³¹czone chóry. które towarzysz¹ solistom i zespo³owi muzycznemu. Obok Wielis³awa s¹ to: Dzwon z Gostynia, Sonore z Brzezia k. Gostynia, Towarzystwo Œpiewu Lutnia im. Zygmunta Cichockiego z Koœciana, Towarzystwo Œpiewu Harmonia ze Œmigla i Ko³o Œpiewu Lutnia z Osiecznej. Cykl koncertów zainaugurowano 11 listopada w Lesznie, w koœciele p.w. Œwiêtego Krzy¿a przy pl. Metziga. Miejsce wybrano nieprzypadkowo. Johann Heermann, niemiecki poeta i autor tekstu do kantaty BMV 107 wykonywanego przez po³¹czone chóry, mia³ zwi¹zki z Lesznem. W przychylnym dla ró¿nowierców Lesznie znalaz³ on bezpieczne schronienie i tam zmar³ w 1647 r. Pochowany zosta³ w³aœnie na terenie koœcio³a œw. Krzy¿a. Drugi koncert odby³ siê w Koœcianie, 2 grudnia, w koœciele farnym. Wyst¹pili soliœci: Monika Myler – sopran, Maria Wlekliñska – alt, £ukasz Wilda – tenor i Marek Picz – bas oraz zespó³ muzyków w sk³adzie: Natalia Wojtkowiak, Marta Horodec- „Wieœci Wielichowskie”. Miesiêcznik informacyjny. Redaguje Urz¹d Miasta i Gminy Wielichowo. Red. naczelny Jolanta Napiera³a. Wspó³pracownicy: Renata Jarczyñska, Tadeusz J¹der (red. prowadz¹cy numer), Anna Paron. Adres: Centrum Kultury „Pod Wie¿¹” 64-050 Wielichowo, ul. Pocztowa 16, tel. (061) 44 33 199. Pod mailowym adresem: [email protected] mo¿na do "Wieœci Wielichowskich" przekazywaæ swoje uwagi, propozycje i zapytania. Wydawca: Przedsiêbiorstwo AGA. Druk: Zak³ad Poligraficzny Zb. So³tysiak, Koœcian. Nak³ad 1000 egzemplarzy. ka, Ewa Bia³y, £ukasz Nazarczuk, Martyna Szymkiewicz, Krystyna ¯yska, Sylwia Kamzelska-Bronowicka, Leszek Marsza³ek, Maciej Koñczak i El¿bieta Karolak. Chór Wielis³aw goœcinnie wyst¹pi³ pod batut¹ œwietnego dyrygenta Leszka Górnego, ze znakomitego zespo³u Amici Canti (przyjaciele œpiewu) z Buku. S³awomir Górny (grodziski wicestarosta), tradycyjnie prowadz¹cy Wielis³awa, tym razem wzmocni³ tenory zespo³u. Dodajmy, ¿e wœród publicznoœci dostrzec mo¿na by³o kilku Wielichowian, w tym samorz¹dowców: Micha³a Kostrzewê, wielichowskiego radnego z Trzcinicy i Jerzego Grygla, radnego powiatowego ub. kadencji, obydwóch z ma³¿onkami. Ostatni ju¿ koncert kantat z cyklu „Zacznij od Bacha” zosta³ zapowiedziany na 16 grudnia br. w koœciele p.w. œw. Andrzeja w podgostyñskim Kunowie. Tadeusz J¹der „Wieœci Wielichowskie” 3 URZ¥D MIASTA I GMINY Rynek 10, 64-050 Wielichowo [email protected] www.wielichowo.pl gadu gadu 4308623 PRZYJMUJE INTERESANTÓW: - od poniedzia³ku do pi¹tku od 700 do 1500 RADCA PRAWNY - œroda od 1300 do1400 /udziela bezp³atnych porad prawnych dla mieszkañców gminy/ PRZEWODNICZ¥CY RADY MIEJSKIEJ - poniedzia³ek od 1000 do 1200 SKARGI I WNIOSKI PRZYJMUJ¥: Burmistrz – w godzinach pracy Urzêdu Sekretarz Gminy- w godzinach pracy Urzêdu Wykaz telefonów URZ¥D MIASTA I GMINY -centrala (061) 44 33 001, 44 33 081 Sekretariat 44 33 910 Fax 44 33 913, 44 33 082 Burmistrz 44 33 915 Sekretarz 44 33 914 Skarbnik 44 33 911 USC, Meldunki 44 33 917 Dzia³alnoœæ Gospodarcza 44 33 916 Ksiêgowoœæ Bud¿etowa 44 33 912 Kadry 44 33 919 Drogi 44 33 922 Zagospodarowanie Przestrzenne 44 33 923 Podatki 44 33 920, 44 33 926 Rolnictwo, Ochrona œrodowiska 44 33 921 Gospodarka Nieruchomoœciami 44 33 925 Biuro Rady 44 33 924 WODR /doradztwo dla rolników/ 44 33 918 ZAK£AD GOSPODARKI KOMUNALNEJ I MIESZKANIOWEJ 44 21 185 OŒRODEK POMOCY SPO£ECZNEJ 44 21 183, 44 21 283 Kierownik OPS 44 33 574 ZESPÓ£ EKONOMICZNO-ADMINISTRACYJNY SZKÓ£ W WIELICHOWIE 44 33 094 CENTRUM KULTURY 44 33 199 BIBLIOTEKA 44 33 096 ZESPÓ£ SZKÓ£ IM. POLSKICH NOBLISTÓW 44 33 016 SZKO£Y PODSTAWOWE: - Gradowice 44 33 260 - £ubnica 44 33 072 - Wilkowo Polskie 44 34 096 - Œniaty 44 33 192 PRZEDSZKOLA SAMORZ¥DOWE: - Wielichowo 44 33 049 - £ubnica 44 33 137 - Œniaty 44 34 207 - Wilkowo Polskie 44 34 273 POLICJA w Wielichowie 44 33 007 OCHOTNICZA STRA¯ PO¯ARNA 44 33 150 BANK SPÓ£DZIELCZY w Wielichowie 44 33 011 PRZYCHODNIA LEKARZA RODZINNEGO 44 33 002 POCZTA 44 33 042 TELEFONY ALARMOWE: Awarie w dostawie wody 607 827 343, 607 827 340 Awarie w dostawie energii elektrycznej: Pogotowie energetyczne – Grodzisk Wlkp. (061) 44 45 279 - Koœcian (065) 511 85 00 - Opalenica (061) 44 77 811 Awarie w dostawie gazu (061) 44 45 561 Podatki w 2013 r. Rada Miejska Wielichowa, obraduj¹ca 21 listopada br., podjê³a uchwa³y w sprawie stawek podatkowych obowi¹zuj¹cych w gminie Wielichowo w 2013 r. Stawki podatkowe podlegaj¹ corocznie podwy¿szeniu o wskaŸnik wzrostu cen detalicznych towarów i us³ug konsumpcyjnych wg komunikatu GUS. Wysokoœæ stawek podatkowych wzros³a zatem o 4% w stosunku do roku 2012. Stawki podatkowe w gminie Wielichowo s¹ ni¿sze od obowi¹zuj¹cych w s¹siednich gminach. Poni¿ej podajemy wysokoœci stawek podatkowych uchwalonych przez Radê Miejsk¹ i obowi¹zuj¹cych w 2013 r. Podatek od nieruchomoœci 1. od gruntów: a) zwi¹zanych z prowadzeniem dzia³alnoœci gospodarczej bez wzglêdu na sposób sklasyfikowania w ewidencji gruntów i budynków - 0,78 z³ od 1 m2 powierzchni; b) pod jeziorami, zajêtych na zbiorniki wodne, retencyjne lub elektrowni wodnych - 3,20 z³ od 1 ha powierzchni; c) pozosta³ych, w tym zajêtych na prowadzenie odp³atnej statutowej dzia³alnoœci po¿ytku publicznego przez organizacje po¿ytku publicznego - 0,24 z³ od 1 m2 powierzchni; 2. od budynków lub ich czêœci: a) mieszkalnych - 0,60 z³ od 1 m2 powierzchni u¿ytkowej, b) zwi¹zanych z prowadzeniem dzia³alnoœci gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich czêœci zajêtych na prowadzenie dzia³alnoœci gospodarczej - 14,97 z³ od 1 m2 powierzchni u¿ytkowej; c) zwi¹zanych z prowadzeniem dzia³alnoœci gospodarczej zajêtych na pomieszczenia socjalne - 7,49 z³ od 1 m2 powierzchni u¿ytkowej; d) zajêtych na prowadzenie dzia³alnoœci gospodarczej w zakresie obrotu kwalifi- kowanym materia³em siewnym - 7,49 z³ od 1 m2 powierzchni u¿ytkowej; e) zwi¹zanych z prowadzeniem dzia³alnoœci gospodarczej w zakresie udzielania œwiadczeñ zdrowotnych, zajêtych przez podmioty udzielaj¹ce tych œwiadczeñ - 4,63 z³ od 1 m2 powierzchni u¿ytkowej; f) pozosta³ych, w tym zajêtych na prowadzenie odp³atnej statutowej dzia³alnoœci po¿ytku publicznego przez organizacje po¿ytku publicznego - 3,89 z³ od 1 m2 powierzchni u¿ytkowej; 3. od budowli - 2% ich wartoœci okreœlonej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt. 3 i ust. 3-7. Treœæ wszystkich uchwa³ podatkowych mo¿na pobraæ ze strony internetowej gminy www.wielichowo.pl zak³adka BIP/prawo lokalne/uchwa³y. Uwaga! W celu obliczenia podatku rolnego na 2013 r., Rada Miejska obni¿y³a œredni¹ cenê skupu ¿yta za pierwsze trzy kwarta³y poprzedzaj¹ce rok podatkowy – z 75,86 z³ za dt do kwoty 57,00 z³ za dt. Op³ata od posiadania psów wzros³a z dotychczasowej stawki 29 z³ za jednego psa do 31 z³ oraz 32 z³ za ka¿dego nastêpnego psa. Burmistrz Wielichowa deklaruje jednoczeœnie, ¿e zgodnie z wczeœniejszym zapewnieniem, umorzy w 2013 r. op³atê od posiadania psa osobom, które adoptuj¹ zwierzaka z wielichowskiego przytuliska. EK Leœnictwo Reñsko zaprasza po choinkê Sprzeda¿ drzewek w leœnictwie Reñsko odbywa³a siê bêdzie od 10 grudnia do 20 grudnia, w godz. 9.00 do 14.00. W tym roku obowi¹zuj¹ nastêpuj¹ce ceny choinek: 0,3 m - 0,99 m - 20 z³ 1 m – 1,59 m - 30 z³ 1,6 m – 2,59 m - 40 z³ 2,6 m - 3.59 m - 80 z³ Chcesz mieæ prawdziwy œwi¹teczny nastrój? Zapraszamy, przecie¿ nic nie zast¹pi zapachu i widoku ¿ywej choinki! AP Urz¹d Miasta i Gminy w Wielichowie uprzejmie informuje, ¿e 24.12.2012 r. (w Wigiliê Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia) bêdzie nieczynny 4 „Wieœci Wielichowskie” Uroczystoœæ w Prochach Biskup Balcerek poœwiêci³ p³askorzeŸbê Dla parafii p.w. œw. Miko³aja w Prochach - 25 listopada - z tytu³u donios³ej uroczystoœci z pewnoœci¹ zapisze siê w kronikach. W trakcie wieczornej mszy œw. biskup Grzegorz Balcerek wyg³osi³ kazanie i poœwiêci³ odnowion¹ zabytkow¹ p³askorzeŸbê przedstawiaj¹c¹ Rodzinê Matki Bo¿ej. Mszê poprowadzi³ ks. Jan Œwierniak, proboszcz parafii w Prochach. Obecny m.in. by³ Stanis³aw Marciniak, przewodnicz¹cy Rady Miejskiej w Wielichowie. Msza œw. przebieg³a nietypowo. Poniewa¿ obowi¹zki duszpasterskie uniemo¿liwi³y ks. biskupowi przybycie na rozpoczêcie uroczystej mszy o godz. 17.00, nast¹pi³a zmiana w przyjêtej kolejnoœci. Tak wiêc kazanie ksi¹dz biskup wyg³osi³ na zakoñczenie niedzielnego nabo¿eñ- stwa, ju¿ po odczytaniu informacji parafialnych. Najwa¿niejsze jednak, ¿e poznañski biskup (n.b. urodzony w Grodzisku Wlkp.) zgodnie z przyrzeczeniem dotar³ Proch, sprawiaj¹c tym samym widoczn¹ satysfakcjê miejscowym parafianom. Nie kry³, ¿e uczyni³ to z przyjemno- Fot (2x) Tadeusz J¹der œci¹, bêd¹c kolejny ju¿ raz, nie tak dawno bowiem wizytowa³ tê parafiê i udziela³ sakramentu bierzmowania. Centralnym punktem uroczystoœci by³o poœwiêcenie przez ksiêdza biskupa odnowionej p³askorzeŸby. Przypomnijmy: dzie³o przedstawia Rodzinê Najœwiêtszej Marii Panny i pochodzi z I po³owy XVI wieku. Nie znamy dok³adnej daty powstania tej pracy. Nie znamy równie¿ jej autora, choæ jest wysoce prawdopodobne, ¿e wykona³ j¹ któryœ ze szczególnie uzdolnionych uczniów mistrza Wita Stwosza. Cenne dzie³o przesz³o d³ugotrwa³¹ i kosztown¹ renowacjê w poznañskiej pracowni konserwatorskiej Ryszarda Gulczyñskiego, tej samej, gdzie wczeœniej odnawiane by³y obrazy z proskiego koœcio³a. Z obrazu zosta³y usuniête spêkania, uzupe³niono te¿ odpryski farby, a w miejsce b³êkitnego t³a, przywrócone zosta³o pierwotne, z³ote. Jak niesie wieœæ, dzie³o zosta³o dwukrotnie uratowane przed zniszczeniem. Raz uda³o siê je wynieœæ z objêtego ogniem koœcio³a. Po raz wtóry ocalili je niemieccy katolicy w czasie II wojny œwiatowej, przenosz¹c je i bezpiecznie lokuj¹c w koœciele p.w. œw. Walentego w Wielichowie. Niema³y jest koszt konserwacji, wynosz¹cy blisko sto tysiêcy z³otych. To ogromna suma, tym bardziej, ¿e parafia w Prochach do najwiêkszych nie nale¿y. Koszty czêœciowo, w wysokoœci 20 tysiêcy z³otych, pokryje Wojewódzki Urz¹d Ochrony Zabytków w Poznaniu. Pozosta³¹ czêœæ trzeba by³o wygospodarowaæ na miejscu. Niezawodni znów okazali siê parafianie, o których ofiarnoœci z najwy¿szym uznaniem wyra¿a³ siê zarówno goszcz¹cy w Prochach biskup Grzegorz Balcerek, jak i ks. proboszcz Jan Œwierniak. Gospodarz parafii w Prochach od lat podejmuje pe³ne troski starania o zgromadzone w koœciele dzie³a sztuki, z determinacj¹ d¹¿¹c do przywracania ich wspania³ych artystycznych walorów. W czasie uroczystego nabo¿eñstwa, biskup serdecznie podziêkowa³ za to proboszczowi Œwierniakowi, a parafianom za ich nadzwyczajn¹ hojnoœæ i wielkie przywi¹zanie do koœcio³a. Biskupowi Balcerkowi oficjalne podziêkowania przekaza³a Józefa Stachowiak z Tarnowy, która w wierszowanych s³owach opowiedzia³a historiê p³askorzeŸby. Na zakoñczenie ksi¹dz biskup otrzyma³ na pami¹tkê obraz przedstawiaj¹cy w³aœnie poœwiêcon¹ p³askorzeŸbê. Drugi, taki sam obraz, podarowany zosta³ 85-letniej Zofii Wilk, mieszkance Proch. Biskup pob³ogos³awi³ obraz i wymieni³ kilka serdecznych zdañ z jedn¹ z najstarszych, szczególnie oddanych koœcio³owi parafianek. ¯yczy³ pani Zofii wielu kolejnych lat ¿ycia, zdrowia i dalszego pe³nego uczestnictwa w ¿yciu parafialnej spo³ecznoœci. Tadeusz J¹der „Wieœci Wielichowskie” 5 Druhna Klara Falbówna (1908-1987) Nawi¹zuj¹c do zwi¹zanej ze stuleciem polskiego harcerstwa akcji pokazywania postaci z lokalnych ojczyzn, zosta³em namówiony do zaprezentowania sylwetki Klary Falbówny, mojej mamy, która w okresie przedwojennym zorganizowa³a dziewczêc¹ dru¿ynê harcersk¹ i gromadê zuchow¹ w Wielichowie. Klara Falb urodzi³a siê 1 listopada 1908 r. w Dittersbach (Wa³brzych), sk¹d po œmierci w 1915 r. swej matki i ojca (ksiêgowy w miejscowej gazecie) przeprowadzi³a siê – wraz czworgiem m³odszego rodzeñstwa (Melania, Franciszek, Magdalena i Zygfryd) – pod opiekê wuja Micha³a Ogórka – do Ostrowa Wielkopolskiego. Zajmowaæ siê – z koniecznoœci – musia³a nie tylko w³asn¹ edukacj¹, ale tak¿e pomoc¹ w opiece nad m³odszym rodzeñstwem. W Ostrowie Wielkopolskim ukoñczy³a szko³ê powszechn¹ w 1923 r. i od tego roku rozpoczyna naukê w Pañstwowym Seminarium Nauczycielskim ¯eñskim im. Marii Konopnickiej w Poznaniu, któ- tów. Wiadomo wszak¿e, ¿e tu wraz z ma³¿eñstwem Juszczaków, równie¿ zatrudnionych w tej szkole, za³o¿y³a i przez kilka lat prowadzi³a ¿eñsk¹ dru¿ynê harcersk¹ i gromadê zuchow¹ (w latach 30-tych). Harcerskich szlifów nabra³a ju¿ w poznañskim seminarium, gdzie wst¹pi³a w szeregi ZHP. Z ustnego przekazu mogê jedynie dodaæ, ¿e by³a wielokrotnym organizatorem obozów i pikników harcerskich. Szczególnie ulubionym kierunkiem wyjazdów druhen by³y Tatry, gdzie mama uzyska³a uprawnienia do prowadzenia wycieczek i wypadów w góry w charakterze tatrzañskiego przewodnika. W wyjazdach zastêpu, z powodu chronicz- Klara Falbówna w roku podjêcia pracy w szkole w Wielichowie. Fot. ze zbiorów rodzinnych re ukoñczy³a pomyœlnym zdaniem egzaminu dojrza³oœci i uzyskaniem uprawnieñ do pe³nienia obowi¹zków tymczasowej nauczycielki w szko³ach powszechnych. Pierwsz¹ posadê nauczycielki sta³ej uzyska³a w szkole powszechnej III stopnia w Wielichowie, gdzie zatrudniona by³a do momentu wybuchu II wojny œwiatowej. Niestety z tego okresu nie zachowa³o siê wiele dokumen- nego niedoboru pieniêdzy, harcerki korzysta³y najczêœciej z miejsca na pod³odze w schroniskach i chêtnie udostêpnianych im noclegów w górskich parafiach. W Wielichowie Klara Falbówna pozna³a Waleriana J¹dera, mojego ojca, wówczas kierownika szko³y (pierwsz¹ pracê nauczycielsk¹ otrzyma³ w szkole w Trzcinicy w 1928 r.) Zawar³a z nim zwi¹zek ma³¿eñski w koœciele Matki Boskiej Bolesnej w Poznaniu w 1935 r. Razem z mê¿em za³o¿y³a tu ognisko Zwi¹zku Nauczycielstwa Polskiego. W Wielichowie na œwiat przysz³o moje rodzeñstwo: siostra Ludmi³a w 1936 r. i brat Andrzej w 1939 r. W tym roku nauka, z powodu dzia³añ wojennych nie rozpoczê³a siê we wrzeœniu. Jeszcze w tym samym miesi¹cu mieszkanie rodziców (kamienica w wielichowskim rynku) zosta³o poddane brutalnej rewizji przez piêciu ¿andarmów poszukuj¹cych broni. Do kolejnej „wizyty” trzech ¿andarmów w wielichowskim mieszkaniu rodziców dosz³o 6 grudnia 1939 r. Tak to wspomina ojciec: Zaaresztowano mnie i odprowadzono na komendê ¿andarmerii, gdzie potem wprowadzono kilkudziesiêciu innych, g³ównie miejscowych i okolicznych nauczycieli. Liczyliœmy na rozstrzelanie. Wieczorem za³adowano nas na wozy konne i w konwoju ¿andarmów wieziono kilkanaœcie kilometrów do przejœciowego obozu w ¯egrówku pod Œmiglem. Nastêpnego dnia przywieziono tam równie¿ nasze ¿ony. Ju¿ wczeœniej umówiliœmy siê, ¿e czasowo u nas przebywaj¹ca moja siostra, w przypadku zabrania nas przez Niemców, schowa nasze dzieci, 3-letni¹ córkê i 5ciomiesiêcznego syna – i potajemnie wywiezie ich do moich rodziców zamieszka³ych w Nowejwsi w powiecie wolsztyñskim(…) Przewidywania rodziców okaza³y siê s³uszne. Po kilku dniach rodzice w fatalnych warunkach sanitarnych, w bydlêcych wagonach, pozbawieni wszelkiego maj¹tku, zostali odtransportowani poci¹giem (jecha³ kilka dni) do stacji Kosów Lacki (pow. Soko³ów Podlaski), wówczas w Generalnej Guberni. Ostatecznie, w styczniu, osiedli w miejscowoœci Wólka Miedzyñska. Mieszkali tam k¹tem u gospodarza, któremu te¿ nie wiod³o siê najlepiej. Zorganizowali tam wspólnie tajne nauczanie obejmuj¹ce naukê jêzyka polskiego, polskiej historii i geografii. Mama doczeka³a siê tam kolejnego syna, Janka (ur. 11.11. 1940), który niestety nie prze¿y³ wojny i zmar³ (16 wrzeœnia 1942 r.) maj¹c nieca³e 2 lata z powodu zapalenia p³uc i niezwykle trudnych warunków ¿ycia, braku odpowiednich leków, jak i pe³nowartoœciowych produktów ¿ywnoœciowych. Do Wielichowa rodzice wrócili w kwietniu 1945 r., ale od nowego roku szkolnego przenieœli siê do Koœciana, gdzie ojciec otrzyma³ posadê kierownika szko³y i przydzia³ na mieszkanie lokatorskie. Mama natomiast pocz¹tkowo pracowa³a w Szkole Podstawowej nr 2, zajmuj¹c siê m.in. tamtejsz¹ dru¿yna harcersk¹, a nastêpnie w Szkole Podstawowej nr 3. W 1948 r. pojawi³em siê na œwiecie jako kolejny syn J¹derów. Mama pracowa³a w szkole jeszcze do 1969 r. Swoje pracowite ¿ycie zakoñczy³a równo 25 lat temu – 6 paŸdziernika 1987 r., w wieku 79 lat, po d³ugich i bardzo ciê¿kich cierpieniach. Zosta³a pochowana na cmentarzu w Koœcianie. By³a powszechnie lubiana i ceniona. Odznaczono j¹ m.in. Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym Krzy¿em Zas³ugi, Z³ot¹ Odznak¹ ZNP i odznak¹ za tajne nauczanie. Tadeusz J¹der 6 „Wieœci Wielichowskie” Radni powiatowi i gminni na sali obrad w Centrum Kultury. Sesja Rady Powiatu w Wielichowie Wyjazdowy charakter mia³a XXVIII sesja Rady Powiatu Grodziskiego. Odby³a siê ona 27 listopada w Centrum Kultury w Wielichowie. Obok samorz¹du i w³adz powiatu, udzia³ w niej wziêli: Adam £aniecki, burmistrz Wielichowa i Stanis³aw Marciniak, przewodnicz¹cy Rady Miejskiej oraz radni z gminy Wielichowo. Z zaproszenia na sesjê skorzystali te¿ dwaj pos³owie: Adam Szejnfeld i Kyllion Munyama. Poza standardowym programem posiedzenia, obejmuj¹cym zagadnienia zwi¹zane z bie¿¹c¹ dzia³alnoœci¹ powiatu, omawiano liczne kwestie odnoœnie wspó³pracy na linii powiat – gmina. Burmistrz £aniecki, zaraz po powitaniu goœci z powiatu i parlamentarzystów, wyrazi³ stanowisko wobec apelu, jaki w sprawie ratowania przed upadkiem grodziskiego szpitala i finansowego udzia³u w nim gmin powiatu skierowa³ starosta na sesji Rady Miejskiej Wielichowa w paŸdzierniku. Otó¿ burmistrz opieraj¹c siê na zwi¹zanym z inwestycjami poziomie zad³u¿enia gminy i przyjêtym przez samorz¹d wielolet- W sesji uczestniczyli pos³owie: Adam Szejnfeld i Kyllion Munyama. Fot. (x2) Pawe³ Michalski nim planie inwestycyjnym (w którym nie zak³adano pomocy dla szpitala) oœwiadczy³, i¿ dla gminy powsta³a alternatywa: albo dajemy œrodki na odd³u¿enie szpitala, albo budujemy przedszkole w Wielichowie. – My wybraliœmy przedszkole – podkreœli³ burmistrz. Jednoczeœnie burmistrz stwierdzi³, i¿ z wszystkich dróg w gminie, najgorzej prezentuj¹ siê drogi powiatowe. Zaapelowa³ do starostwa o konieczne pozyskanie pieniêdzy na remont, bowiem planowane przez powiat na 2013 rok 25 tys. z³ (na remont chodników w ci¹gu dróg powiatowych) – to jest stanowczo za ma³o! Zdaniem burmistrza, wiêksze œrodki na drogi, musz¹ siê znaleŸæ, inaczej grozi katastrofa! Pe³ne goryczy by³o wyst¹pienie Stanis³awa Marciniaka, przewodnicz¹cego Rady Miejskiej. Zwróci³ siê on do obecnych na posiedzeniu pos³ów: - Dlaczego wy – mówiê o pos³ach, o ustawodawcach – tak nas traktujecie? Wam siê nie podoba, ¿e was tak traktuj¹, a nie chcecie zrozumieæ nas. Dlaczego tak jest? (…) Czy dla pos³ów wa¿niejsza jest opieka nad dzieæmi, czy nad bezdomnymi zwierzêtami? Przewodnicz¹cy Marciniak poda³ przyk³ad ustawy nak³adaj¹cej na gminy obowi¹zek utrzymywania bezdomnych zwierz¹t poprzez budowê schroniska, co rodzi ogromne koszty. Pyta³, czy dla pos³ów wa¿niejsze s¹ dzieci, czy bezdomne zwierzêta? Stwierdzi³, i¿ koszt utrzymania zwierzaka jest wy¿szy od pomocy œwiadczonej „Wieœci Wielichowskie” 7 przez opiekê dla niepe³nosprawnych dzieci… Zwróci³ te¿ uwagê, ¿e podobnie jest z tzw. ustaw¹ œmieciow¹. Wed³ug podanego przezeñ przyk³adu, we w³asnym gospodarstwie do tej pory p³aci³ za wywóz œmieci 250 z³ rocznie, a wed³ug przepisów obowi¹zuj¹cych od lipca 2013 roku bêdzie to 1000 z³. Przyznaj¹c, ¿e s¹ to europejskie standardy, doda³ te¿, ¿e nas, w gminie, na ponoszenie takich kosztów nie staæ. Zabierali g³os równie¿ parlamentarzyœci. Adam Szejnfeld zwróci³ uwagê na ogromny postêp, jaki obecnie, na naszych oczach, dokonuje siê w Polsce. Mówi³, ¿e powsta³ w Polsce ogromny rynek inwestycyjny. Praktycznie w ca³ym kraju coœ siê buduje i jest to przede wszystkim efekt dobrze wykorzystanych funduszy europejskich. Zapowiedzia³ ponadto dodatkowe œrodki, jakie pañstwo zamierza skierowaæ na ¿³obki i przedszkola. Kyllion Munyama w swym wyst¹pieniu omawia³ natomiast wdra¿ane przez pañstwo programy prorodzinne. Skierowane przez burmistrza £anieckiego pytanie, czy wa¿niejsza jest budowa Orlików, które niestety czêsto œwiec¹ pustkami, czy przeznaczenie œrodków na przedszkola, pozosta³o niestety bez odpowiedzi… W kierunku starosty i Rady Powiatu by³y skierowane pytania ze strony Wojciecha Szeflera, wiceprzewodnicz¹cego Rady Miejskiej w Wielichowie. Pyta³ on, dlaczego w Grodzisku powo³ano a¿ dwóch wicestarostów, podczas gdy w wiêkszoœci powiatów wystarcza jeden. Równie¿ i on stanowczo domaga³ siê wiêkszych œrodków na budowê i remonty dróg. Krytycznie oceni³ nabór do szkó³ ponadgimnazjalnych w Grodzisku, gdy¿ jak siê okazuje, absolwenci gimnazjum du¿o chêtniej wybieraj¹ dalsze kszta³cenie w Wolsztynie i Koœcianie. Prosi³ by zaj¹æ siê tym problemem. Odpowiada³ starosta Mariusz Zgaiñski. W sprawie liczby starostów – uzna³, ¿e poprzez powo³anie dwóch wicestarostów, mog¹ oni ³atwiej docieraæ do osób i problemów w ca³ym powiecie. W ramach obrad Rady Powiatu przyjêto m.in. program wspó³pracy powiatu grodziskiego z organizacjami pozarz¹dowymi, dokonano zmian w wieloletniej prognozie finansowej powiatu na lata 2012-2015, wprowadzono zmiany zasad udzielania dotacji celowej z bud¿etu powiatu, zasad udzielania spó³kom wodnym dotacji celowej z bud¿etu powiatu grodziskiego, trybu postêpowania w sprawie udzielania dotacji i sposobu jej rozliczania. Ponadto ustalono rozk³ad godzin pracy i dy¿urów aptek ogólnodostêpnych w powiecie grodziskim na rok 2013. Tadeusz J¹der Pasowanie na przedszkolaka Dzieci z wielichowskiego przedszkola 25 paŸdziernika zaprosi³y swoich rodziców na uroczyste pasowanie. Trzylatki i czterolatki przedstawi³y wiersze, piosenki i tañce o tematyce jesiennej. Dzieciêce umiejêtnoœci zosta³y nagrodzone gromkimi brawami. Przedszkolaki œlubowa³y „...zgodnie bawiæ siê bêdziemy i jedzonko ³adnie zjemy, i z uœmiechem przywitamy przychodz¹ce po nas mamy!” Dyrektor Ma³gorzata Rogoziñska dokona³a uroczystego pasowania bajko- wym o³ówkiem. Dzieci na pami¹tkê tej wa¿nej chwili otrzyma³y ordery i dyplomy. Ju¿ trzy dni póŸniej przedszkolaki z £ubnicy i Wielichowa uczestniczy³y w teatrzyku pt. „Tadek Niejadek”, który odby³ siê w sali Centrum Kultury w Wielichowie. Przedszkole w Wielichowie nie dysponuje odpowiedniej wielkoœci pomieszczeniem, dlatego korzystamy z uprzejmoœci Centrum Kultury. Na nastêpne przedstawienie pt. „Doktor Dolittle” pojechaliœmy do Przedszkola w £ubnicy. JM Zaraz odbêdzie siê pasowanie. Pani dyrektor ju¿ gotowa do ceremonii… Fot. Ma³gorzata G³ania £ubnica: pobaw siê ze mn¹ mamo! W Przedszkolu w £ubnicy 29 listopada 2012 r. w godzinach popo³udniowych odby³y siê zajêcia otwarte „Pobaw siê ze mn¹ mamo”, które prowadzi³a Paulina Hojan. Dzieci wraz z rodzicami pozna³y metodê ruchu rozwijaj¹cego Weroniki Sherborne. Æwiczeniom towarzyszy³a muzyka relaksacyjna. Zajêcia rozpoczê³y siê od æwiczeñ wstêpnych – dzieci w pa- Dzieci bawi¹ siê ze swymi mamami. rach z rodzicami wita³y siê: d³oñmi, stopami, kolanami itp. Nastêpnie wykonywa³y wybrane przez nauczycielkê æwiczenia: „Ko³yska”, „Koñ na biegunach”, „Huœtawka”, „Skoki przez gwiazdê”, „Tunel”. Zajêcia zakoñczy³y siê zabaw¹ ruchow¹ przy piosence „Dwom tañczyæ siê zachcia³o” i masa¿em relaksacyjnym. P. Hojan Fot. W. Ka³ek 8 „Wieœci Wielichowskie” W 40-t¹ rocznicê œmierci Ks. Franciszek Forecki – kapelan wilkowskich powstañców Forecki Franciszek (1891- 1972), ksi¹dz, wspó³organizator i kapelan Kompanii Wilkowskiej. Urodzi³ siê 29 III 1891 r. w Lwówku. By³ synem Wincentego, restauratora i Marianny z domu Urbanek. Po szkole powszechnej uczy³ siê w gimnazjum im. Bergera w Poznaniu. Po z³o¿eniu w 1911 r. egzaminu dojrza³oœci zg³osi³ siê do seminarium duchownego w Poznaniu. Œwiêcenia kap³añskie przyj¹³ 19 XII 1914 r. i zosta³ skierowany na wikariat w Nieparcie (dek. jutrosiñski), sk¹d przeniesiono go 20 IV 1916 r. do Pakos³awia w tym samym dekanacie. Trzeci jego wikariat, od 1 I 1917 r. by³ w Wilkowie Polskim (dek. koœciañski). Od wrzeœnia 1919 przebywa³ w Warszawie, by zapoznaæ siê z prac¹ duszpastersk¹ wœród g³uchoniemych. Do Poznania powróci³ 1 VII 1920 na stanowisko wikariusza w parafii Bo¿ego Cia³a, lecz ju¿ od nowego roku szkolnego powierzono mu obowi¹zki prefekta w gimnazjum, a poza tym opiekê duszpastersk¹ nad g³uchoniemymi i ociemnia³ymi. Po wojnie ks. Forecki, zaj¹³ siê g³ównie prac¹ pedagogiczn¹ i spo³eczn¹. Z tymi dziedzinami wi¹za³y siê artyku³y publicystyczne, które zamieszcza³ w „Przewodniku Katolickim”, w „Wiadomoœciach dla Duchowieñstwa”. Wiele uwagi poœwiêca³ kwestii zaniedbanych rodzin i kobiet pracuj¹cych. W 1923 r. zosta³ sekretarzem generalnym Zwi¹zku Kobiet Pracuj¹cych. Na tym stanowisku przyczyni³ siê do powstania pierwszej w Poznaniu poradni dla matki i dziecka oraz zawodowej szko³y gospodarstwa domowego. Organizowa³ kursy przedma³¿eñskie, g³osi³ referaty na zebraniach Zwi¹zku Kap³anów „Unitas”, by zapoznaæ ksiê¿y z problemami organizacji kobiecych. W 1923-29 by³ redaktorem „Gazety dla Kobiet”, wychodz¹cego w Poznaniu tygodnika Zwi¹zku Kobiet Pracuj¹cych. Swoj¹ dzia³alnoœci¹ redakcyjn¹ i publicystyczn¹ zwróci³ na siebie uwagê ks. Józefa K³osa, który jako wspó³redaktor przez piêæ lat, a redaktor naczelny w 1935-39, wiele uczyni³ dla samego pisma i dla rozwoju katolickiej publicystyki. Dba³ zarówno o wszechstronn¹ treœæ pisma, jak jego dobr¹ formê zewnêtrzn¹. Ks. Forecki by³ autorem oko³o 150 artyku³ów publicystycznych, z których przewa¿aj¹ca wiêkszoœæ zosta³a zamieszczona w „Przewodniku Katolickim”. Nie stroni³ równie¿ od publicystyki politycznej, m.in. przestrzegaj¹c przed hitleryzmem. Na pocz¹tku drugiej wojny œwiatowej uda³o mu siê ujœæ Niemcom i wyjechaæ drog¹ okrê¿n¹ do Francji. Po ustaniu dzia³añ wojennych wróci³ do kraju, nie móg³ jednak wznowiæ „Przewodnika Katolickiego”, obj¹³ wiêc parafiê w Szamotu³ach. Oddany duszpasterstwu i odnawianiu zabytkowej kolegiaty szamotulskiej zaniecha³ pióra. W 1947 r. otrzyma³ tytu³ radcy duchownego honorowego, w 1951 r. godnoœæ tajnego szambelana papieskiego, w 1959 r. kanonika honorowego kapitu³y katedralnej poznañskiej. Os³abiony wiekiem i dolegliwoœciami, zrezygnowa³ w 1965 r. z obo- Burmistrz Miasta i Gminy Wielichowo informuje o umieszczeniu na tablicy og³oszeñ oraz stronie internetowej tutejszego urzêdu wykazu nieruchomoœci przeznaczonych do zbycia, znajduj¹cych siê w obrêbie geodezyjnym Wielichowo. wi¹zków proboszczowskich, a w dwa lata póŸniej przeszed³ w stan spoczynku. Zmar³ w Szamotu³ach 21 VII 1972 r., pogrzeb odby³ siê trzy dni póŸniej. Zachowamy Go w trwa³ej pamiêci jako cz³owieka wielkich zalet o szlachetnym sercu i g³êbokim umyœle. Tak o ksiêdzu w nekrologu napisa³o grono przyjació³ zmar³ego. Ks. Franciszek Forecki zosta³ odznaczony Krzy¿em Oficerskim Orderu Polonia Restituta, Medalem Niepodleg³oœci i Wielkopolskim Krzy¿em Powstañczym. Wielki wk³ad w powodzenie dzia³añ powstañczych w po³udniowo-zachodniej Wielkopolsce mieli ksiê¿a katoliccy. Proboszcz parafii wilkowskiej ks. Piotr Koœmider nie utrudnia³ dzia³alnoœci patriotycznej, wrêcz przeciwnie wspiera³ j¹ jak tylko móg³ najlepiej. Lekcje religii prowadzone by³y w jêzyku polskim. Uczono te¿ dzieci czytania i pisania po polsku. Takie zajêcia najczêœciej prowadzili wikariusze m.in. Pawe³ Bernhardt, Feliks Firek, Wac³aw Marchwicki. W 1917 roku przyby³ do Wilkowa ksi¹dz Franciszek Forecki. Wci¹¿ trwa³a wielka wojna, mieszkañcy Wilkowa co jakiœ czas dowiadywali siê o wielkiej liczbie poleg³ych, rannych zaginionych na frontach. Fr. Forecki natychmiast w³¹czy³ siê dzia³alnoœæ patriotyczn¹, która trafi³a na podatny grunt. Manifestowanie polskoœci nie by³o tylko zwi¹zane z dzia³alnoœci¹ polityczn¹ i spo³eczn¹. Zas³ug¹ m³odego kap³ana by³o wprowadzenie zwyczaju piêknego dekorowania trasy procesji Bo¿ego Cia³a. O³tarze wzbogacone o elementy narodowe by³y wyrazem patriotycznego nastawienia mieszkañców Wilkowa. W po³owie grudnia ksi¹dz Franciszek Forecki, otrzyma³ informacjê o przygotowaniach na wypadek rozpoczêcia walki zbrojnej z Niemcami. Natychmiast rozpocz¹³ organizacjê oddzia³u zbrojnego. W tym celu 20 grudnia porozumia³ siê z aspirantem oficerskim Lucjanem Mroczkowskim, nauczycielem z ¯egrówka. Do konspiracji w³¹czono tylko kilku mieszkañców Wilkowa, ¯egrówka i Kluczewa. Chciano w ten sposób zabezpieczyæ siê przed zbyt wczesn¹ reakcj¹ w³adz pruskich. Jednym z organizatorów dru¿yny w Wilkowie by³ sier¿ant sztabowy Jan Szymanowski, który prowadzi³ szkolenie wojskowe. Zajêcia odbywa³y siê w pobliskich lasach w rejonie Reñska i Œniat. Wieczorem 4 I 1919 r. ksi¹dz Forecki otrzyma³ telefoniczne polecenie od dowódcy oddzia³u w Wielichowie Stanis³awa Borkiewicza, aby ochotni- „Wieœci Wielichowskie” 9 cy z Wilkowa i okolic przybyli zwartym oddzia³em do Wielichowa. Trwa³y przygotowania do zdobycia Wolsztyna i ka¿dy oddzia³ by³ niezmiernie potrzebny. Wilkowianie mieli ju¿ wczeœniej uzgodnione sposoby powiadamiania i w ci¹gu nocy, dru¿yny z Wilkowa, Kluczewa, ¯egrówka, Œniat, Karœnic i Bia³cza by³y postawione w stan gotowoœci. Mieszkañców Wilkowa powiadomi³o d³ugie dzwonienie koœcielnych dzwonów. Dla nich by³ to sygna³, ¿e coœ wa¿nego siê dzieje. Na spotkaniu w salce parafialnej uzgodniono, ¿e wszyscy ochotnicy pojad¹ do Wielichowa kolejk¹ w¹skotorow¹. Postanowiono poczekaæ do rana na pierwszy poranny sk³ad. Wed³ug informacji jakie ks. Forecki uzyska³ ze Œmigla, obs³uga konduktorska poci¹gu bêdzie sk³ada³a siê z Niemców. Przedsiêwziêto œrodki ostro¿noœci na wypadek gdyby trzeba by³o u¿yæ si³y. Powstañcy byli s³abo uzbrojeni, tylko kilku posiada³o sztucery myœliwskie, reszta wziê³a to, co by³o pod rêk¹, czyli siekiery, wid³y, kosy. Rano 5 stycznia powstañcy zatrzymali poci¹g i zamierzali zmusiæ kierownika poci¹gu, aby ten przewióz³ ich do Wielichowa. Niemiec nie zamierza³ siê na to zgodziæ, dopiero zdecydowana postawa ks. Foreckiego poskutkowa³a. W ci¹gu dziesiêciu minut prawie 150 osobowa grupa ochotników wsiad³a do wagonów. Z dworu hr. Czarneckiego przyniesiono zapasy ¿ywnoœci i ciep³ych ubrañ, a do ostatniego wagonu za³adowano drzewo na opa³. Sk³ad ruszy³, po drodze zatrzymywa³ siê kilka razy zabieraj¹c ochotników z okolicznych wiosek. W Zieminie do poci¹gu wsiad³ równie¿ wezwany do stawienia siê ppor. Szczeœniak, który przej¹³ komendê nad powstañcami. Na wielichowskim dworcu Szczeœniak uformowa³ kolumnê czwórkow¹ i ze œpiewem „Hej strzelcy wraz” oddzia³ w sile 234 ludzi ruszy³ na rynek. W ten sposób ¿o³nierze z Wilkowa i okolic zwartym oddzia³em ruszyli na powstanie. Ksi¹dz Forecki zosta³ kapelanem wilkowskiego oddzia³u. Pawe³ Michalski Wykorzystano artyku³ Mariana Banaszaka, Jerzego Koz³owskiego zamieszczony w I tomie publikacji „Ksiê¿a spo³ecznicy w Wielkopolsce 18941919”, Gniezno 1992 oraz wspomnienia ppor. Kazimierza Szczeœniaka zamieszczone w „Materia³ach do historii Powstania Wielkopolskiego 1918/ 1919” - praca opublikowana przez Tadeusza Jab³oñskiego w 1938 roku. K¹cik psychologiczny (38) Na koniec œwiata Na koniec œwiata, miliardy osób zostan¹ zaprowadzone na wielk¹ polanê przed tron Boga. Wiele z nich cofnie siê z powodu panuj¹cej tam wielkiej jasnoœci. Jednak nie wszyscy bêd¹ z Nim rozmawiaæ w sposób pokorny i uni¿ony. Niektórych nie staæ bêdzie na dialog, przepe³niony lêkiem i prowadzony z nale¿nym szacunkiem. Lecz ju¿ w samym tonie wypowiedzi czuje siê bunt i zniechêcenie. - Czy Bóg mo¿e os¹dzaæ? A co On sam wie na temat cierpienia? – wyb¹ka³a pewna stoj¹ca w pierwszym rzêdzie m³oda kobieta. Zawinê³a sobie rêkaw, by móc pokazaæ wytatuowany na ramieniu numer, który wyciœniêto jej w obozie koncentracyjnym. – Prze¿yliœmy wszystko to, co wydawa³o siê niemo¿liwe do prze¿ycia, byliœmy bici i torturowani na œmieræ! Stoj¹cy w innej grupie m³ody Murzyn pokaza³ swój kark – A co powiesz na to? – wskazuj¹c na œlady po duszeniu. – By³em maltretowany. Jedyn¹ zbrodni¹, któr¹ pope³ni³em by³o to, ¿e jestem czarny. W jeszcze innej grupie oczekuj¹cego t³umu sta³a studentka z ma³ym dzieckiem i podkr¹¿onymi oczami. – Dlaczego muszê tak cierpieæ? – wyszepta³a. – To nie by³a moja wina. A w g³êbi doliny sta³y jeszcze setki, tysi¹ce innych zbuntowanych grup. Ka¿da z nich skar¿y³a siê na Boga za to, ¿e dopuœci³ aby na ziemi panowa³o tak wielkie cierpienie. Bóg móg³ byæ szczêœliwy, bo ¿y³ w miejscu, które by³o tak piêkne i panowa³o tam tyle dobra, nie by³o cierpienia, g³odu i nienawiœci. Czy móg³ wiêc sam wiedzieæ coœ o tym, czego musia³ doœwiadczaæ cz³owiek na ziemi? Bóg mia³ ¿ycie bardzo spokojne, mówiono. Ka¿da ze zbuntowanych grup wydelegowa³a reprezentanta, który jej zdaniem, ucierpia³ najbardziej: ¯yda, Murzyna, ofiarê Hiroszimy, kalekê dotkniêtego chorob¹ Bergera, dziecko z wodog³owiem.. Ci wszyscy zgromadzili siê na œrodku placu, aby móc miêdzy sob¹ porozmawiaæ. Chcieli przekonaæ Boga o tym, ¿e aby móc ich os¹dzaæ, sam powinien najpierw prze¿ywaæ to, co by³o ich udzia³em. Uwa¿ali, ¿e obowi¹zkiem Boga jest najpierw zejœcie na ziemiê, aby móc prze¿yæ ró¿ne tragedie ludzkie. - Ka¿cie Mu siê urodziæ ¯ydem. Sprawcie, aby najpierw poddany by³ w w¹tpliwoœæ jego sposób przyjœcia na œwiat. Dajcie Mu taki nadmiar pracy, ¿eby nawet Jego najbli¿si pomyœleli, ¿e chyba zwariowa³. Spowodujcie, aby by³ zdradzony przez swoich przyjació³. Zmuœcie Go do tego, aby musia³ sk³adaæ zeznania, by³ os¹dzany przez przekupionych adwokatów i potêpiany przez tchórzliwych sêdziów. Niech bêdzie torturowany. I wreszcie pozwólcie, aby poczu³ siê œmiertelnie samotny. A jeszcze póŸniej zamordujcie Go. Zniszcie Go w taki sposób, by nie by³o najmniejszej w¹tpliwoœci o Jego œmierci. I czyñcie to w obecnoœci œwiadków. Podczas, gdy ka¿dy z nich przedstawi³ swój punkt widzenia, dooko³a roznosi³ siê aprobuj¹cy szept wszystkich pozosta³ych. Kiedy ostatni zakoñczy³ mówiæ, nast¹pi³a wielka cisza. Nikt nie mia³ odwagi, aby cokolwiek jeszcze dopowiedzieæ. A to dlatego, ¿e w trakcie opowiadañ wszyscy zdali sobie sprawê, i¿ Bóg doskonale rozumia³ ich cierpienia! Jolenta Elsner Og³oszenie Oœrodek Pomocy Spo³ecznej w Wielichowie og³asza nabór na bezp³atne szkolenia zawodowe, warsztaty z doradc¹ zawodowym i psychologiem organizowane w ramach projektu systemowego „Mo¿na inaczej, mo¿na wiêcej”, które bêd¹ realizowane w 2013 roku. W odniesieniu do osób ucz¹cych siê jest mo¿liwoœæ op³acenia czesnego za naukê. Zapraszamy do wziêcia udzia³u równie¿ osoby niepe³nosprawne, je¿eli proponowany rodzaj wsparcia przyczyni siê do podniesienia kompetencji zawodowych. Szkolenia kierowane s¹ do osób korzystaj¹cych z pomocy spo³ecznej: bezrobotnych, nieaktywnych zawodowo lub zatrudnionych, zagro¿onych wykluczeniem spo³ecznym z co najmniej jednego z powodów okreœlonych w art.7 ustawy o pomocy spo³ecznej, które jednoczeœnie s¹ w wieku aktywnoœci zawodowej (15-64). Zg³oszenia osób chêtnych do wziêcia udzia³u w realizacji projektu przyjmujemy do 28 lutego 2013 roku. 10 „Wieœci Wielichowskie” Mo¿na inaczej, mo¿na wiêcej! Szkolenia wspó³finansowane przez UE Ostatnie spotkanie z doradc¹ zawodowym w ramach projektu systemowego „Mo¿na inaczej, mo¿na wiêcej” wspó³finansowanego przez Uniê Europejsk¹ w ramach Europejskiego Funduszu Spo³ecznego odby³o siê 9 listopada 2012 roku. W ramach projektu w 2012 roku 15 osób, w tym 10 kobiet i 5 mê¿czyzn, skorzysta³o ze szkoleñ zawodowych. W ramach aktywnej integracji uczestnicy projektu brali udzia³ w nastêpuj¹cych dzia³aniach: - trening umiejêtnoœci psychospo³ecznych – warsztaty prowadzone przez psychologa – 15 godzin, - warsztaty aktywnego poszukiwania pracy – zajêcia prowadzone przez doradcê zawodowego – 10 godzin, - kurs prawo jazdy kat. „B” – 70 godzin, - kurs komputerowy – 20 godzin, - kurs obs³ugi kasy fiskalnej – profesjonalny sprzedawca – 16 godzin, - kurs magazyniera z obs³ug¹ komputera i wózka wid³owego – 103 godziny, - zajêcia z zakresu autoprezentacji – warsztaty wiza¿u i stylizacji ubioru – 12 godzin, - sfinansowanie nauki 2 uczestników projektu w szko³ach ponadgimnazjalnych. Ponadto ka¿dy z uczestników korzysta³ z indywidualnych konsultacji ze specjalistami – psychologiem i doradc¹ zawodowym. Celem projektu by³ wzrost aktywnoœci spo³ecznej i zawodowej uczestników, a tak¿e zwiêkszenie mobilnoœci osób poszukuj¹cych pracy. Dziêki udzia³owi w projekcie, jego uczestnicy podnieœli swoje kompetencje ¿yciowe i umiejêtnoœci spo³eczno-zawodowe, staj¹c siê bardziej konkurencyjnymi na rynku pracy. Spotkanie koñcowe, w trakcie którego uczestnicy projektu wype³ni¹ ankietê dotycz¹c¹ dodatnich i ujemnych stron zaproponowanego wsparcia oraz korzyœci wynikaj¹cych z uczestnictwa w projekcie, zaplanowano na 7 grudnia 2012. M. Popa KS Pieczarka na pó³metku sezonu Dru¿yna Pieczarki Wielichowo zakoñczy³a rozgrywki rundy jesiennej. Na pó³metku sezonu 2012/2013 dru¿yna zajmuje 3 miejsce w tabeli gr. IV klasy B Wielkopolskiego Zwi¹zku Pi³ki No¿nej, gromadz¹c na swym koncie 25 pkt. (sk³ada siê na to 8 zwyciêstw, 1 remis, 3 pora¿ki). Z liderami naszej grupy: TS 05 Nowy Tomyœl oraz Promieniem Opalenica mecze rozgrywaliœmy na boiskach rywali. W obu przypadkach musieliœmy uznaæ wy¿szoœæ przeciwników przegrywaj¹c w Nowym Tomyœlu 4:1 oraz w Opalenicy 5:2. W dwunastu rozegranych spotkaniach pi³karze Pieczarki zdobyli 45 bramek trac¹c 26. Ciekawym oraz bardzo efektowym zwyciêstwem minionej rundy okaza³o siê spotkanie z Pogromem Urbanowo. Pieczarka pokona³a Pogrom 13:2 notuj¹c tym samym najwy¿sze zwyciêstwo w historii klubu. Sympatycy dru¿yny Pieczarki Wielichowo mog¹ nabywaæ kalendarze na rok 2013 w formacie A2 (60cm x 40cm) z du¿ym zdjêciem dru¿yny oraz sponsorami, którzy w 4-letniej historii klubu znacznie pomagali Pieczarce. Koszt kalendarza 10 z³, a ca³y dochód zostanie przekazany na potrzeby klubu. Zakupu mo¿na dokonaæ u Bart³omieja K¹tnego (tel. 880 494 489), Karola Czuba (tel. 697 769 112) lub Damiana W³odarczaka (tel. 663 639 651) Zachêcamy równie¿ do odwiedzin klubowej strony internetowej www.pieczarkawielichowo.futbolowo.pl. Karol Czub Tabela rozgrywek sezonu 2012/2013 klasy B gr.IV Wielkopolskiego Zwi¹zku Pi³ki No¿nej „Wieœci Wielichowskie” 11 Za kwiaty i ¿yczenia przekazane przez burmistrza £anieckiego dziêkuje Maria Popa, kierownik wielichowskiego OPS. Fot. Tadeusz J¹der ¯yczliwy jak… pracownik socjalny To chyba nie jest przypadek, ¿e 21 listopada, w tym samym terminie, przypadaj¹ Dzieñ Pracownika Socjalnego i Œwiatowy Dzieñ ¯yczliwoœci. ¯yczliwoœæ bowiem – z natury rzeczy – pozostaje cech¹ szczególnie po¿¹dan¹ wœród osób profesjonalnie zajmuj¹cych siê pomoc¹ dla innych. - Nie jest z tym chyba najgorzej – zauwa¿y³ Adam £aniecki, burmistrz Wielichowa, sk³adaj¹c paniom zatrudnionym w Oœrodku Pomocy Spo³ecznej okolicznoœciowe ¿yczenia – instytucja ta dzia- ³a prawid³owo pomimo stale nak³adanych nowych zadañ na pomoc spo³eczn¹, panie bardzo dobrze wywi¹zuj¹ siê ze swoich obowi¹zków. Dlatego dziœ przychodzê tu z gratulacjami, podziê- kowaniami i kwiatami. Przy okazji swego œwiêta pracownice OPS otrzyma³y równie¿ nagrody. Przypomnijmy, ¿e w wielichowskim OPS zatrudnionych jest osiem pañ: Maria Popa, kierownik oœrodka oraz Monika Drgas, Marlena Tyliñska, Milena Kasperska, Danuta Wojciechowska i Karolina Szymkowiak – pracownice socjalne, Karolina Daktera zajmuj¹ca siê œwiadczeniami rodzinnymi, a tak¿e ksiêgowe: Adela Cicha – g³ówna ksiêgowa i Karolina Szawerdak. Panie mia³y zatem powody do zrozumia³ej satysfakcji, tote¿ krótko œwiêtuj¹c przy stole z kaw¹ i ciastem, ich rozmowy i tak schodzi³y na zawodowe tematy. W ramach codziennych obowi¹zków zawodowych, pracownice oœrodka utrzymuj¹ sta³y kontakt z mieszkañcami gminy pozostaj¹cymi w szczególnie trudnej sytuacji bytowej. Organizuj¹ co roku spotkania z grup¹ osób np. z okazji Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia i Dnia Seniora, wspólnie z Organizacj¹ Rolników, Kó³ek i Organizacji Rolniczych i Wielkopolskim Bankiem ¯ywnoœci gromadz¹ ¿ywnoœæ dla najbardziej potrzebuj¹cych (mo¿e warto wspomnieæ, ¿e w tym roku uzyskano 11 ton ¿ywnoœci, a z pomocy tej skorzysta³o oko³o 400 osób). O skali przedsiêwziêæ podejmowanych przez OPS œwiadczy liczba podopiecznych. Siêga ona jednej dziesi¹tej czêœci mieszkañców gminy. Dodajmy, ¿e na cele zwi¹zane z pomoc¹ i opiek¹ spo³eczn¹ z samorz¹dowego bud¿etu wydaje siê corocznie blisko 20% œrodków. Tadeusz J¹der Andrzejkowe wró¿by Dzieci z wypiekami na twarzy czeka³y na andrzejkowe wró¿by. Fot. Daria Kubacka Na ten dzieñ szeœciolatki z przedszkola w Wilkowie Polskim czeka³y z radoœci¹. 30.11.2012 r., a wiêc w dzieñ imienin Andrzeja – do zerówki przyby³y mamy, aby wraz z Barbar¹ Andrzejewsk¹, wychowawczyni¹ grupy, powró¿yæ dzieciom. Ka¿da mama przygotowa³a inn¹ wró¿bê i ciekawe rekwizyty. Dzieci mia³y okazjê poznaæ wró¿by przekazywane z pokolenia na pokolenie. Z wypiekami na twarzy ka¿dy 6latek czeka³, czy andrzejkowa wró¿ba oka¿e siê pomyœlna i siê spe³ni, czy te¿ nie. Oprócz wró¿b, mamy przygotowa³y te¿ s³odki poczêstunek. Czas miêdzy wró¿bami wype³ni³y weso³e zabawy ruchowo-taneczne. Chwile spêdzone na wró¿eniu i zabawie z mam¹, up³ynê³y w bardzo mi³ej atmosferze i na pewno pozostan¹ w pamiêci wszystkich uczestników. Barbara Andrzejewska 12 „Wieœci Wielichowskie” Pochód dzieci z misiami maszeruje przez wielichowski rynek. Fot. Anna Paron Dzieñ Pluszowego Misia Zespó³ Szkó³ im. Polskich Noblistów w Wielichowie Œwiatowy Dzieñ Pluszowego Misia przypada 25 listopada. W szkole impreza z tej okazji odby³a siê w poniedzia³ek, 26 listopada 2012 r. By³y to szóste obchody œwiêta w Zespole Szkó³ im. Polskich Noblistów w Wielichowie. W imprezie wziêli udzia³ uczniowie klas 0 – 3. Œwiêtowanie rozpoczê³o siê od przemarszu ulicami Wielichowa, któremu przewodzili uczniowie przebrani za misie. Ka¿dy uczestnik przemarszu niós³ swojego ulubionego pluszowego misia. Nastêpnie mia³o miejsce rozstrzygniêcie konkursu zatytu- ³owanego „Laurka dla Misia Haribo”. Laureatami w tej konkurencji zostali: Gabriela Szczepaniak, Laura Walkowiak, Aleks Golczak, Katarzyna Kubiak i Maria Targowicka w klasach 0; Wiktoria Wróbel, Micha³ Machnicki, Emilia Micha³owska, Kacper Kupka i Krystian W¹chnicki - w klasach I; Martyna Piosik, Anna Banach, Zuzanna Misiorna, Filip Krajewski i Kamil Krawczyk – w klasach II; Mateusz Wróblewski, Tomasz Lehman, Maria Wilk, Zofia Cha³upniczak, Natalia Malcherek w klasach III. Ponadto przyznano wyró¿nienia, które otrzymali: Z. Brembor, K. Skotnicki, K. Zarabski, K. Zarabska, M. Wysocki, K. Leœna, A. Zygmanowska, K. Firlej, M. Rabiega, M. Wysocka, O. Firlej, P. Nowacka, M. Jankowiak, M. Kocik, S. Szwarc, M. Nowacka, J. Tic, A. Melerowicz, K. Weiss. Wszyscy zwyciêzcy otrzymali nagrody ufundowane przez Radê Rodziców. Na koniec by³ s³odki poczêstunek, czyli jak to mówi znany przez wszystkie dzieci i nie tylko dzieci Kubuœ Puchatek „ma³e, co nieco”. Gra¿yna Szaferska W £ubnicy W Przedszkolu w £ubnicy 26 listopada 2012 r. dzieci obchodzi³y Dzieñ Pluszowego Misia. Wspólne rozmowy z pluszakami przeplatane by³y piosenkami i tañcami. Po zabawach nadszed³ czas na usypianie misia, a s³uchaj¹c „Ko³ysanki dla misia”, niektórych trzeba by³o budziæ ze snu. Dzieci wykona³y prace zbiorowe przedstawiaj¹ce misia z papierowych chusteczek naklejanych na szarym papierze. W. Ka³ek Przedszkolaki z £ubnicy s³odko posnê³y ze swymi pluszowymi przyjació³mi... Fot. W. Ka³ek