2032 Magistrala lokalna (LPB)

2
032
Magistrala lokalna (LPB)
Projektowanie i uruchomienie magistrali
Magistrala lokalna (LPB) służy do wymiany, potrzebnych regulatorom ogrzewania,
danych charakteryzujących proces technologiczny. Z drugiej strony magistrala
umożliwia nadzorowanie pracy instalacji.
Zastosowanie
Wymiana danych
Magistrala lokalna (LPB) jest używana w automatyce instalacji ogrzewania do wymiany
między przyrządami danych o przebiegu pracy oraz danych sterujących. Więcej informacji znajduje się w karcie nr 2030, w rozdziale “Podstawowe dane systemu”.
Elementy współpracujące
z magistralą LPB
Do magistrali (LPB) mogą być dołączone tylko przyrządy przystosowane do współpracy
z nią Przy budowaniu systemu z elementów (przyrządów), musi być wzięte pod uwagę
kilka bardzo prostych wytycznych technicznych..
Projektowanie
Kabel magistrali
Najprostszą fizyczną realizacją magistrali LPB jest kabel w postaci dwużyłowej skrętki.
Uwaga
W przypadku użycia, jako magistrali LPB, kabla wielożyłowego, należy pamiętać, że:
– przynajmniej jedna para żył musi stanowić skrętkę,
– przy równoległym ułożeniu wielu żył, zamierzając zwiększyć przekrój żyły, należy brać
pod uwagę fakt, że w ten sposób powiększa się pojemność linii, co ograniczająco
wpływa na możliwość rozbudowy systemu.
Zasilanie magistrali
W małych obiektach, w których do magistrali dołączonych jest do 16 elementów systemu, wystarczające jest zasilanie magistrali przez elementy (ten sposób zasilania nazywa się rozproszonym).
W instalacjach bardziej rozbudowanych konieczne jest zastosowanie centralnego zasilania magistrali (PNE1.0, odpowiednio do danych w karcie nr 8943). Również zgodnie z
treścią rozdziału „Uwagi techniczne”.
Oddzielenie galwaniczne
Przyłącza elementów systemu na magistralę LPB nie są galwanicznie oddzielone od
elektroniki tych elementów. Szczegóły można znaleźć w danych uzupełniających.
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
CE1N2032P / 19.10.1998
1/12
Dane techniczne
Fizykalna podstawa
wg ISO/OSI
Poziom napięcia i transmisja znaków są zgodne z wymaganiami NF C 46621.
Podstawa kanału
informacyjnego
wg ISO/OSI
Procedura dostępu do magistrali, przygotowanie telegramów, przesyłanie danych oraz
ich ochrona są zgodne z wymaganiami NF C 46 622.
Podstawa zastosowania
wg ISO/OSI
Zgodna z wewnętrznymi, przedmiotowymi normami firmy Landis & Staefa.
Napięcie otwartego
obwodu magistrali
15.5 V ±10 % (bez obciążenia)
Poziomy sygnału
< 7 V: logiczna ‘1’
> 9 V: logiczne ’0’
Polaryzacja
Bez możliwości zamiany
Kabel
Skrętka dwużyłowa,
Pojemność kabla
≤ 100 pF / m przy 800 Hz
(większe wartości wymagają proporcjonalnego zredukowania całkowitej dopuszczalnej długości kabla, porównać z rozdziałem “Uwagi
techniczne”)
Wielkość przekroju, oporność, długość: porównać z rozdziałem “Uwagi techniczne”
Architektura
Linia, drzewo, gwiazda, lub ich kombinacja.
Uwaga: ze względu na ochronę przed światłem, nie zalecana jest forma pętli.
Transmisja znaków
Kodowanie NRZ, 8 bitów danych, bit nieparzystości, 1 bit „stop”.
Prędkość transmisji
4800 Bodów
Długość słowa
(telegramu)
Maksimum 32 znaki.
Zdolność przesyłowa
sieci
Około 10 telegramów na sekundę (przeciętnie).
Protokół dostępu
CSMA / CA (transmisja wielodostępna, bezkolizyjna)
Pojemność adresowa
1..240, może być podzielona na 15 grup / segmentów po 16 elementów każdy.
Ilość użytkowników
(adresowanych)
Przy rozproszonym systemie zasilania: maksimum 16,
Przy zasilaniu centralnym: zgodnie z danymi w rozdziale “Uwagi techniczne”.
CE1N2030P / 19.10.1998
2/12
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
Opis działania
przesyłania danych
Protokół CSMA / CA
Do magistrali lokalnej LPB, używany jest protokół CSMA / CA dostęp wspólny z wykrywaniem kolizji („Carrier Sense Multiple Access / Collision Avoidance”). Ten protokół zapewnia każdemu użytkownikowi ten sam poziom dostępu dopóki trwa zbieranie danych
do przesyłania, transmisja jest wtedy wstrzymana (w przeciwieństwie do zasady: wiodący / podporządkowany („master / slave”). Dane są wymieniane bezpośrednio między
użytkownikami magistrali (komunikacja: „równy z równym”).
W przypadku gdy wielu użytkowników chce wysłać informację w tym samym czasie, ma
miejsce użycie procedury specjalnej dla uniknięcia kolizji. Słowo jednego użytkownika
jest przesyłane poprawnie, inni użytkownicy mają zatrzymaną transmisję, zaś każdy z
nich dokonuje próby wysyłania swojego słowa po pewnym czasie oczekiwania.
Czas odpowiedzi
Protokół CSMA / CA zapewnia krótki czas odpowiedzi, pod warunkiem, że efektywna
zdolność przesyłowa magistrali mieści się w dopuszczalnych granicach. Czas wydania
słowa na magistralę jest zależny od ilości przyłączonych użytkowników (patrz do rozdziału “Uwagi techniczne”).
Uwagi techniczne
Połączenia z magistralą
LPB
Elementy (użytkownicy: przyrządy, moduły, interfejsy) przyłączane do magistrali LPB
mogą być rozmieszczone w dowolnych miejscach byleby tylko zostały zachowane podstawowe warunki: dopuszczalna długość magistrali i ilość tych elementów (wielkość
sieci). Ponadto należy zachować poprawną biegunowość na przyłączach: MB(-) i DB(+).
Rozproszone zasilanie
magistrali
W małych instalacjach magistrala może być zasilana od przyłączonych do niej elementów. Nie jest wymagane inne (np. centralne zasilanie):
– system zestawiony z ilości elementów do 16 - tu może pracować poprawnie bez
układu centralnego zasilania,
– przyłączone do magistrali LPB elementy muszą być zdolne do przeniesienia zasilania
na magistralę (patrz wymagania wynikające z odpowiednich danych technicznych).
Tylko w przypadku zastosowania magistrali innych wytwórców (np. BatiBUS) zalecane
jest użycie układu zasilania centralnego także w małych instalacjach.
Przy projektowaniu systemu sprzęgającego, muszą być przestrzegane poniżej przedstawione wymagania.
Ograniczenie R
Wymagany przekrój żyły kabla
1.5 mm2
Maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami
- 250 m dla przyłączanego elementu,
lecz nie więcej niż 1000 m
Maksymalna całkowita pojemność kabla (suma
wszystkich odgałęzień)
- 25 nF dla przyłączanego elementu,
lecz maksymalnie 140 nF
Całkowita długość kabla (suma wszystkich odgałęzień)
przy pojemności właściwej kabla*) do 100 pF / m
- 250 m dla przyłączanego elementu,
lecz maksymalnie 1400 m
(oporność kabla)
Ograniczenie C
(pojemność kabla)
*) jeśli pojemność właściwa kabla jest większa należy proporcjonalnie ograniczyć całkowitą długość
kabla magistrali do długości L’ obliczonej według wzoru:
L’ =
L x 100
pF / m
L x 100
pF / m
eff. capaci tan ce per unit length
Rzeczywista pojemność właściwa kabla pF / m
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
CE1N2032P / 19.10.1998
3/12
Architektura przy zasilaniu rozproszonym
Przykład 1
– sieć LPB z trzema przyrządami przyłączonymi do magistrali
– pojemność właściwa kabla 100 pF / m
– maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami: 3 x 250 m
np.: L2 + L3 ≤ 750 m
(ograniczenie R)
– całkowita długość kabla: 3 x 250 m
L1 + L2 + L3 ≤ 750 m
(ograniczenie C)
L1
LPB
L2
2032Z01
L3
Przykład 2
– sieć LPB z sześcioma przyrządami przyłączonymi do magistrali
– pojemność właściwa kabla 125 pF / m
– maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami: 1000 m
np.: L2 + L4 + L7 ≤ 1000 m
(ograniczenie R)
– całkowita długość kabla: 1120 m zamiast 1400 m z powodu wyższej pojemności właściwej: L1 + L2 +...+ L7 ≤ 1120 m
(ograniczenie C)
L1
LPB
L4
L5
L6
L7
2032Z02
L2
L3
CE1N2030P / 19.10.1998
4/12
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
Centralne zasilanie
magistrali
Jeżeli łączy się w sieć więcej niż 16 elementów LPB lub stosuje się magistralę innego
wytwórcy, wymagane jest użycie centralnego zasilania magistrali (PNE1.0). Przy tym
systemie zasilania sieć może posiadać do 40 przyłączonych użytkowników. Konieczne
jest jednak zachowanie wymagań podanych w uwagach technicznych aby zapewnić
niezbędną zdolność przesyłową magistrali.
Wytyczne dotyczące rozbudowy sieci:
– oporność omowa odcinka kabla między zasilaniem a elementem: <12 Ω
– całkowita pojemność kabla magistrali: <250 nF
Przekrój żyły kabla
Ograniczenie R
(oporność kabla)
Ograniczenie C
(pojemność kabla)
2
2
2
∅0.8 mm
0.75 mm
Maksymalna odległość między zasilaniem
magistrali a elementem sieci
160 m
230 m
310 m
460 m
600 m
Maks. odległość między najbardziej oddalonymi elementami
320 m
460 m
620 m
920 m
1200 m
Całkowita długość kabla (suma odgałęzień)
przy pojemności właściwej* do 100 pF / m
2500 m
2500 m
2500 m
2500 m
2500 m
1.0 mm
1.5 mm
2.5 mm
2
*) jeśli pojemność właściwa kabla jest większa należy proporcjonalnie ograniczyć całkowitą długość
kabla magistrali do długości L’ obliczonej według wzoru:
L’ =
L xpF
100
L x 100
/ mpF / m
eff. capaci tan ce per unit length
Rzeczywista pojemność właściwa kabla pF / m
Jeżeli jest to tylko możliwe, zasilanie magistrali należy zlokalizować najbliżej środka
sieci dla umożliwienia maksymalnego rozprzestrzenienia sieci.
Przykład architektury
sieci przy centralnym
zasilaniu magistrali
Układ magistrali lokalnej LPB z 20 użytkownikami
– przekrój żył kabla magistrali 1.5 mm2
– pojemność właściwa kabla 100 pF / m
– Maksymalna długość kabla między zasilaniem magistrali a elementami:
np.: L20 ≤ 460 m
(ograniczenie R)
– Maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami:
np.: L1 + L20 ≤ 920 m
(ograniczenie R)
– całkowita długość kabla:
– L1 + L2 + ... + L20 ≤ 2500 m
(ograniczenie C)
Przykład łączenia
L5
L1
L3
L2
L6
Zasilanie
magistrali
L20
L19
L7
2032Z03p
L4
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
CE1N2032P / 19.10.1998
5/12
Łączenie kabla magistrali
Kabel magistrali łączy się bezpośrednio do zacisków elementów (przyrządów) sieci LPB
oznakowanych MB(-) i DB(+).
W przypadku odgałęzienia o kształcie T zaleca się użycie skrzynki (puszki) łączącej, z
zaciskami.
Układając kable magistrali, gdzie to tylko możliwe, należy unikać tras z kablami energetycznymi o średnich (230 V), i wyższych napięciach , które mogą wprowadzać zakłócenia w pracę magistrali. Jeśli kabel magistrali jest układany wzdłuż trasy kabli zasilających o napięciu 230 V musi być dokonana dodatkowa izolacja według przepisów (SELV
normy EN 60730).
Zaleca się sposób prowadzenia trasy kabla magistrali w formie drzewa („tree topology”),
to znaczy pojedyncze ramiona z pętlami powracającymi do końca ramienia Taki kształt
trasy pozwala na ułożenie magistrali w dużo większej instalacji niż możliwe byłoby to
przy kształcie linii.
N2
N2
Drzewo
N1
N4
N1
N4
LPB
LPB
N3
N3
2032Z04p
Linia
Ochrona przed światłem
Odnośnie ochrony przed naświetleniem należy stosować się do miejscowych przepisów.
Obciążenie magistrali
Użytkowa zdolność transmisyjna magistrali LPB wynosi przeciętnie około 600 telegramów na minutę. Każdy przyrząd przyłączony do magistrali wysyła na nią pewna ilość
danych do transmisji. Wynikowe obciążenie magistrali musi mieścić się w dozwolonych
granicach.
Pomoc techniczna: dla uproszczenia obliczeń, każdemu elementowi podłączonemu do
magistrali przypisuje się liczbę “E” określającą jakie obciążenie magistrali powoduje ten
element (patrz do odpowiednich kart danych).
Element czynny podłączony do magistrali, dla którego wartość E = 1, dostarcza na magistralę przeciętnie 2 telegramy na minutę.
Maksymalna całkowita wartość E dla wszystkich elementów połączonych z magistralą
nie może przekroczyć liczby 300.
CE1N2030P / 19.10.1998
6/12
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
Uruchomienie
- uwagi ogólne
Połączenia
Przed przyłączeniem regulatorów do magistrali należy się upewnić, czy każdy z nich ma
poprawne połączenia własne. Im więcej przyrządów jednocześnie przyłączy się do sieci
tym trudniej odnaleźć błąd w połączeniach.
Przyłączając kolejne przyrządy musimy się upewnić co do prawidłowej biegunowości żył
magistrali, oznaczenia zacisków : MB(-) i DB(+).
W przypadku dużych obiektów, zalecane jest przechowywanie zapisów (protokołów) dotyczących doboru długości kabla i oporności linii pomiarowych.
Adresowanie
Podczas przygotowywania obiektu do rozruchu, sporządza się dokument przyporządkowania przyrządom adresów LPB. Jest to fragment prac konfigurowania obiektu (patrz
też karta katalogowa nr 2030, “Podstawowe dane systemu”).
Adres magistrali jest zestawem numeru segmentu (Sx) i numeru przyrządu (Gy). Adres może być ustalony podczas działania przyrządu (przyrząd ma zdolność wyświetlania
znaków) lub przy pomocy przełączników kodujących (patrz do odpowiednich kart katalogowych).
- numer segmentu
0..14
Obiekt jest podzielony na maksimum 15 segmentów;
segmenty 1…14 posiadają równe znaczenie z punktu
widzenia zastosowania, segment 0 posiada znaczenie
specjalne (patrz karta katalogowa nr 2030),
- numer przyrządu
0; 1..16
Swój numer użytkownika magistrali może mieć tylko
16 przyrządów (1…16) i tylko tyle może być w segmencie; numer „0” oznacza "brak adresu magistrali" i
taki przyrząd nie może komunikować się poprzez magistralę lokalną LPB (działa autonomicznie)
Maksymalna pojemność adresowa wynosi 240 adresów magistrali LPB (15 segmentów
po 16 przyrządów).
Przy dostawach każdy przyrząd posiada numer segmentu 0 i numer przyrządu 0 (S0 /
G0) co oznacza, że przyrząd działa autonomicznie.
Przygotowując obiekt do rozruchu należy się upewnić czy każdy adres magistrali został
określony tylko jeden raz. Kolizje adresów i błędy w potencjałach nie są wykrywane
przez system.
Sposoby zasilania
magistrali
Podczas konfigurowania obiektu może być ustalony jeden z dwóch sposobów zasilania
magistrali LPB: centralny lub rozproszony. Można tego dokonać zarówno poprzez przyrządy działające (przyrząd posiada zdolność wyświetlania znaków) lub też za pomocą
przełączników (patrz odpowiednie karty katalogowe).
Parametr lub przełącznik, przy pomocy którego dokonuje się konfigurowania rodzaju
zasilania magistrali LPB, posiada dwa położenia: „Automatyka” (AUTOMATIC) i „Wyłączone” (OFF). Każdy przyrząd dostarczany jest w ustawieniu „Automatyka” oznacza to,
że jeśli adres tego przyrządu jest właśnie wybrany, ten przyrząd zasila magistralę LPB
przez cały czas aktywności swojego adresu. W przypadku gdy przyrząd jest ustawiony
dla położenia „Wyłączone” (OFF), pozostanie cały czas wyłączona możliwość zasilania
przez niego magistrali (wyłączony rozproszony system zasilania).
W obiektach małych zawierających do 16 przyrządów i nie posiadających zasilania
centralnego, wymagane jest od przyrządów ustawienie na „Automatyka”.
Uwaga
Jeśli stosujemy centralny system zasilania magistrali niezbędne jest ustawienie
przyrządów na „Wyłączone” (OFF) !
Jeżeli przy centralnym zasilaniu pozostawimy przyrząd w ustawieniu „Automatyka” mogą występować krótkotrwałe przeciążenia prądowe, szczególnie w dużych instalacjach z
dużą ilością użytkowników magistrali. Landis & Staefa nie bierze na siebie odpowiedzialności za takie niewłaściwe użytkowanie.
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
CE1N2032P / 19.10.1998
7/12
Uruchomienie
- wersja z zasilaniem
rozproszonym
1. Włączyć zasilanie wszystkich przyrządów systemu automatyki. Przyrządy standardowo są dostarczone bez ważnego adresu (numer segmentu 0 / numer przyrządu 0).
Są one zatem zadeklarowane w systemie jako autonomiczne i nie są zdolne ani do
komunikowania się poprzez magistralę ani do zasilenia magistrali.
2. Ustawić adres na pierwszym przyrządzie i sprawdź czy parametr „zasilanie rozproszone” znajduje się w stanie „Automatyczne”, a następnie włącz zasilanie przyrządu.
Uwaga: po włączeniu zasilania przyrządu, po czasie nie dłuższym jak 30 sekund powinno zostać załączone zasilanie magistrali. Patrz także w rozdziale “Postępowanie
przy załączaniu zasilania”.
3. Na przyrządzie sprawdzić współdziałanie z magistralą:
Po ustaleniu adresu, wyświetlacz (LCD) segmentu magistrali powinien mieć wskazania ciągłe lub, jeśli przyrząd nie posiada wyświetlacza, zielona dioda LED) wskaźnika stanu magistrali powinna migotać. Magistrala jest zasilona a przyrząd ma możliwość komunikacji.
– Jeżeli brak wskaźnika magistrali lub zielona dioda świeci ciągle, to występuje błąd
połączenia np. zwarcie, (sprawdź pod „szukanie błędów”) albo też.
– zasilanie magistrali jest niewystarczające, co oznacza, że należy włączyć do działania kolejny przyrząd dla uzyskania wystarczającej mocy zasilania.
4. Włączyć inny przyrząd do działania. Dokonać pomiaru napięcia na zaciskach magistrali DB(+) i MB(-) (powinno wynosić > + 9.5 V DC, zwrócić uwagę na biegunowość!).
– Jeśli napięcie ma wartość ujemną, zostały zamienione przewody magistrali,
– Jeśli napięcie jest zbyt niskie, występuje błąd w połączeniach (np.: zwarcie lub
zamiana przewodów magistrali gdzieś w układzie instalacji), może także być niewystarczająca moc zasilania magistrali.
Z kolei należy ustawić na przyrządzie adres magistrali i sprawdzić czy parametr ”Zasilanie rozproszone” przyjął stan „Automatyczne”. Jeśli tak, również ten przyrząd może zasilać magistralę.
Następnie należy przeprowadzić testowe sprawdzenie działania przyrządu (według
punktu nr 3) oraz pomierzyć napięcie na magistrali dla sprawdzenia czy nie spadło.
5. Postępując według punktu 4 włączyć kolejno pozostałe przyrządy do pracy. Po dokonaniu uruchomienia wszystkich przyrządów napięcie na magistrali powinno wynosić
przynajmniej 9.5 V DC oraz, na wszystkich przyrządach, wyświetlacz LCD segmentu
magistrali powinien mieć stałe wskazanie bądź dioda (LED) wskaźnika stanu magistrali LPB powinna mrugać.
CE1N2030P / 19.10.1998
8/12
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
Wyświetlanie stanu
magistrali
(na przyrządzie)
Wskaźnik (LED) stanu magistrali LPB i wyświetlacz (LCD) segmentu magistrali są użyteczne podczas wykrywania błędów.
Adres nie ustawiony: S0 / G0
napięcie: < 9 V
Adres nie ustawiony: S0 / G0
napięcie: > 9 V
Adres magistrali ustawiony:
Sx / Gy
poziom napięcia mag. < 9 V
Adres magistrali ustawiony:
Sx / Gy
poziom napięcia mag. > 9 V
WYŁĄCZONY
WYŁĄCZONY
ZAŁĄCZONY
świeci ciągle
MIGOCE
MAGISTRALA
wyświetlacz LCD WYŁĄCZONY
segmentu
WYŁĄCZONY
WYŁĄCZONY
ZAŁĄCZONY
+ informacja o błędzie
świeci ciągle
Wyświetlacz
(LED)
Wykrywanie błędów
Większość błędów może być zlokalizowana w prosty sposób przy pomocy multimetru
oraz wskaźnika stanu magistrali (na dołączonym do magistrali przyrządzie).
• Napięcie między żyłami magistrali, w całym systemie, nie osiąga wartości 9.5 V:
– występuje błąd w połączeniach np.: zwarcie,
– wystąpiła zamiana przewodów magistrali przy jednym lub kilku przyrządach.
Uwaga: Jeżeli w systemie wystąpiła zamiana miejscami żył przy łączeniu jednego
lub wielu przyrządów do magistrali LPB, to w efekcie napięcie na magistrali może
przyjąć wartość od -17 V ... + 17 V. W takim przypadku, to napięcie na magistrali
jest wynikiem równowagi chwiejnej i nawet niewielkie zakłócenie zewnętrzne (np.
temperatury, samonagrzania się elementu) może go mocno zmienić. Często jednak może się zdarzyć wyskok napięcia ponad wartość przeciętną +15.5 V lub -15.5
V. Jest także możliwy spadek napięcia do wartości bliskiej 0 V, gdy układ zasilania
zasila jakieś inne odgałęzienie. Niestabilne napięcie na magistrali bardzo utrudnia
poszukiwanie błędów. Po każdorazowej korekcie biegunowości przyłącza przyrządu należy dokonać pomiaru napięcia na magistrali. W przypadku niewłaściwej biegunowości układu zasilania, należy rejestrować prąd magistrali (nawet w czasie
postoju).
• Napięcie na magistrali jest zbyt niskie ale tylko przy niektórych przyrządach:
– oznacza możliwość zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego kabla;
należy sprawdzić (pomierzyć) oporność omową kabla między punktem zasilania a
tymi przyrządami (powinno być < 12 Ω).
• Pewne przyrządy nie mogą się komunikować mimo, że napięcie na magistrali jest zadowalające w całym systemie LPB:
– prawdopodobieństwo zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego odcinka kabla; należy sprawdzić oporność omową kabla między punktem zasilania a
przyrządem,
– przyłączenie kabla magistrali do przyrządu wykonane z zamianą żył, sprawdzić napięcie na zaciskach,
– przyrząd nie ma jeszcze zadeklarowanego adresu magistrali,
– całkowita pojemność kabla może być za duża (w wyniku rozbudowy systemu przy
użyciu nieodpowiedniego kabla).
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
CE1N2032P / 19.10.1998
9/12
Uruchomienie
-wersja z zasilaniem
centralnym
1. Przed uruchomieniem, zasilanie wszystkich przyrządów magistrali LPB oraz układ
centralnego zasilania magistrali powinny być wyłączone.
2. Włączyć układ centralnego zasilania (PNE1.0) i podłączyć do magistrali LPB przy
pomocy złącza Phoenix MSTB2. Przed dołączeniem kabla magistrali upewnić się co
do poprawności biegunów. Pomierzyć napięcie magistrali LPB na zaciskach zasilających, nie może być niższe od +13.5 V DC. W przypadku, gdy napięcie jest zbyt niskie, prawdopodobny jest błąd w połączeniach.
3. Gdy napięcie na magistrali LPB jest wystarczająco wysokie, główne zasilanie przyrządów przyłączonych do magistrali można wyłączyć. Przyrządy standardowo są dostarczone bez ważnego adresu (numer segmentu 0 / numer przyrządu 0). Są one
zatem zadeklarowane w systemie jako autonomiczne i nie są zdolne do komunikowania się poprzez magistralę.
4. Sprawdzić czy napięcie na zaciskach magistrali pierwszego przyrządu DB(+) MB(-)
jest wystarczające(>+9.5 V DC, zwrócić uwagę na biegunowość!). Włączyć pierwszy
przyrząd do działania. Jeżeli napięcie na magistrali przy przyrządzie jest dobre,
ustawić najpierw parametr „zasilanie rozproszone” na ”Wyłączone” (OFF) a następnie ustawić adres magistrali dla przyrządu.
Na przyrządzie sprawdzić współdziałanie z magistralą:
Po ustaleniu adresu, wyświetlacz (LCD) segmentu magistrali powinien mieć wskazania ciągłe lub, jeśli przyrząd nie posiada wyświetlacza, zielona dioda (LED) wskaźnika stanu magistrali powinna migotać. Magistrala jest zasilona a przyrząd ma możliwość komunikacji.
Jeśli brak wyświetlacza segmentu magistrali albo wskaźnik stanu magistrali (LED)
świeci się ciągle, oznacza to wystąpienie błędu (porównać z rozdziałem “Szukanie
błędów”).
5. Włączyć po kolei pozostałe przyrządy do współpracy z magistralą, według punktu 4.
Po uruchomieniu wszystkich przyrządów, napięcie na magistrali powinno wynosić
przynajmniej 9.5 V DC oraz, na wszystkich przyrządach, wyświetlacz LCD segmentu
magistrali powinien mieć wskazania stałe bądź dioda (LED) wskaźnika stanu magistrali LPB powinna migotać.
Wykrywanie błędu
Zdecydowana większość błędów może być zlokalizowana w prosty sposób przy pomocy
multimetru oraz wskaźnika stanu magistrali na przyrządzie dołączonym do magistrali
(patrz też rozdział “Uruchomienie przy rozproszonym systemie zasilania”).
• W całym systemie, napięcie na magistrali nie osiąga wartości 9.5 V:
– błąd w połączeniach np. zwarcie,
• Napięcie na magistrali jest zbyt niskie ale tylko przy niektórych przyrządach:
– oznacza możliwość zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego kabla;
należy sprawdzić (pomierzyć) oporność omową kabla między punktem zasilania a
tymi przyrządami (powinno być < 12 Ω)
• Pewne przyrządy nie mogą się komunikować mimo, że napięcie na magistrali jest
zadowalające w całym systemie LPB :
– prawdopodobieństwo zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego odcinka kabla; należy sprawdzić oporność omową kabla między punktem zasilania a
przyrządem,
– przyłączenie kabla magistrali do przyrządu wykonane z zamianą żył, sprawdzić napięcie na zaciskach,
– przyrząd nie ma jeszcze zadeklarowanego adresu magistrali,
– całkowita pojemność kabla może być za duża (w wyniku rozbudowy systemu przy
użyciu nieodpowiedniego kabla).
CE1N2030P / 19.10.1998
10/12
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
Załączanie zasilania
Po okresowym braku zasilania i ponownym załączeniu napięcia, musi upłynąć pewien
czas do wznowienia komunikacji przez magistralę LPB. Postępowanie w takim przypadku, dla zasilania rozproszonego i centralnego, różni się częściowo.
Postępowanie przy zasilaniu rozproszonym
1. Po ponownym podaniu napięcia zasilającego, musi upłynąć od 5 do 30 sekund do
odbudowania się napięcia zasilania w całym systemie. Wtedy na wszystkich przyrządach wyświetlacz LCD segmentu magistrali powinien mieć wskazania stałe bądź
dioda (LED) magistrali LPB powinna mrugać.
2. Przyrządy dołączone do magistrali rozpoczynają swoje nadawanie poprzez magistralę LPB nie wcześniej niż po 5 sekundach od załączenia zasilania. Należy przy
tym pamiętać, że przez kolejne 25 sekund nie może się odbywać normalne przesyłanie i odbieranie poprzez magistralę obrobionych danych. W praktyce, pełna zdolność transmisyjna magistrali ma miejsce dopiero po ustabilizowaniu się systemu i
upływie znacznego czasu, nie więcej jednak jak 1 minuty, od załączenia napięcia po
przerwie w zasilaniu.
Postępowanie przy
zasilaniu centralnym
1. Po ponownym załączeniu zasilania centralnego, w ciągu maksimum 3 sekund odbudowuje się napięcie w całym systemie. Wtedy na wszystkich przyrządach wyświetlacz LCD segmentu magistrali powinien mieć wskazania stałe bądź dioda (LED)
magistrali LPB powinna migać.
2. Dalsza część powrotu systemu do normalnego działania jest identyczna jak opisana
przy zasilaniu rozproszonym.
Schemat połączeń
Przykład
DB
MB DB
- +
MB
MB
DB
MB DB
N1
N4
N2
LPB
2032Z05
N3
N1..N4
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division
- przyrządy przyłączone na LPB
CE1N2032P / 19.10.1998
11/12
 1996 Siemens Building Technologies
CE1N2030P / 19.10.1998
12/12
Siemens Building Technologies
Landis & Staefa Division