Słownik pojęć

Transkrypt

Słownik pojęć
Meble Demo
Słownik pojęć
Płyta wiórowa – materiał konstrukcyjny dla przemysłu meblarskiego i budownictwa wytworzony ze
specjalnie przygotowanych wiórów drzewnych, sprasowanych z dodatkiem żywic przy użyciu ciśnienia i
temperatury w płyty o różnych wymiarach, grubościach, ciężarze objętościowym i parametrach
wytrzymałościowych.
Płyta pilśniowa (pot. dykta) – płyta drzewna wykonana z rozwłóknionej tkanki drzewnej przez
spilśnienie jej i uformowanie w odpowiedniej temperaturze i pod (normalnym lub zwiększonym)
ciśnieniem. Włókna ułożone są różnokierunkowo, co zapewnia płycie wyrównanie cech jakościowowytrzymałościowych niezależnie od kierunku działania obciążeń. Wskutek dużego nacisku i wysokiej
temperatury prasowania struktura płyty jest silnie zwarta.
Płyta paździerzowa - to płyta wykonana z oczyszczonych paździerzy lnu i konopi, spajanych pod
ciśnieniem przy pomocy kleju. Płyta paździerzowa jest stosowana w meblarstwie.
Płyta MDF - płyta pilśniowa średniej gęstości stanowiąca podstawowy materiał do produkcji mebli.
Płyty OSB - produkowane są jako płyty jedno- lub wielowarstwowe. Płyty jednowarstwowe znajdują
zastosowanie jako warstwy środkowe sklejki. Płyty wielowarstwowe (najczęściej 3-warstwowe)
zbudowane są w następujący sposób: Wszystkie warstwy składają się z długich, wysmukłych wiórów
(najczęściej sosnowych) pozyskanych poprzez skrawanie małowymiarowego drewna okrągłego (kłody o
długości z reguły 2,2m). Skrawanie odbywa się wzdłuż przebiegu włókien, w kierunku stycznym. Warstwy
zewnętrzne składają się z orientowanych w kierunku tzw. większej osi płyty (równolegle do przebiegu linii
produkcyjnej). Co najmniej 70% wiórów musi być zorientowanych w tym kierunku, inaczej płyty nie
możemy nazwać orientowaną. Wióry warstwy wewnętrznej zorientowane są najczęściej w kierunku
prostopadłym w stosunku do wiórów warstwy zewnętrznej.
Laminaty – rodzaj kompozytów: tworzywa powstające z połączenia dwóch materiałów o różnych
właściwościach mechanicznych, fizycznych i technologicznych, w których składnik wzmacniający (tzw.
zbrojenie) jest układany w postaci warstw (łac. lamina – cienka blaszka, płytka – stąd
nazwa laminatów), między którymi znajduje się wypełnienie, spełniające rolę lepiszcza. Warstwy
wzmocnienia mogą być w postaci włókien ciągłych ułożonych jednokierunkowo (tzw. rovingu), tkanin lub
mat z włókna ciętego. Laminat, ze względu na swoją strukturę, ma dobrą wytrzymałość w kierunku
włókien, ale bardzo słabą wytrzymałość w kierunku prostopadłym do warstw. Typowym naturalnym
laminatem jest drewno, w którym wytrzymałe i sprężyste, choć wiotkie włókna celulozowe są spajane w
sztywne i odporne tworzywo przez tzw. ligninę (drzewnik) o wiele mniej wytrzymałą mechanicznie od
celulozy.
Okleina - fornir (najczęściej o wymiarach od 0,6 do 1 mm) przeznaczony do oklejania (fornirowania)
wyrobów stolarskich, zwłaszcza mebli.
Bejca - impregnat do barwienia drewna, zwykle jednak drewnianych mebli i drewnianych elementów
wyposażenia wnętrz. Bejca wnika w strukturę drewna i trwale zabarwia jego powierzchnię, zachowując
widoczny rysunek słojów. Pozwala na wyrównywanie barwy podłoża lub maskowanie różnic pomiędzy
odcieniami. Kolory bejcy podaje się zwykle w oparciu o gatunek drzewa, który posiada zbliżoną barwę.
Czynność nasycania drewna bejcą nazywa się bejcowaniem.
Kołek - w budowie maszyn element pośredniczący w połączeniu kołkowym. W przemyśle meblarskim
powszechnie stosowane są kołki drewniane lub z tworzywa sztucznego do łączenia elementów mebli.
http://meble-demo.cba.pl
Kreator PDF
Utworzono 4 March, 2017, 14:27

Podobne dokumenty