Słownik pojęć
Transkrypt
Słownik pojęć
Meble Demo Słownik pojęć Płyta wiórowa – materiał konstrukcyjny dla przemysłu meblarskiego i budownictwa wytworzony ze specjalnie przygotowanych wiórów drzewnych, sprasowanych z dodatkiem żywic przy użyciu ciśnienia i temperatury w płyty o różnych wymiarach, grubościach, ciężarze objętościowym i parametrach wytrzymałościowych. Płyta pilśniowa (pot. dykta) – płyta drzewna wykonana z rozwłóknionej tkanki drzewnej przez spilśnienie jej i uformowanie w odpowiedniej temperaturze i pod (normalnym lub zwiększonym) ciśnieniem. Włókna ułożone są różnokierunkowo, co zapewnia płycie wyrównanie cech jakościowowytrzymałościowych niezależnie od kierunku działania obciążeń. Wskutek dużego nacisku i wysokiej temperatury prasowania struktura płyty jest silnie zwarta. Płyta paździerzowa - to płyta wykonana z oczyszczonych paździerzy lnu i konopi, spajanych pod ciśnieniem przy pomocy kleju. Płyta paździerzowa jest stosowana w meblarstwie. Płyta MDF - płyta pilśniowa średniej gęstości stanowiąca podstawowy materiał do produkcji mebli. Płyty OSB - produkowane są jako płyty jedno- lub wielowarstwowe. Płyty jednowarstwowe znajdują zastosowanie jako warstwy środkowe sklejki. Płyty wielowarstwowe (najczęściej 3-warstwowe) zbudowane są w następujący sposób: Wszystkie warstwy składają się z długich, wysmukłych wiórów (najczęściej sosnowych) pozyskanych poprzez skrawanie małowymiarowego drewna okrągłego (kłody o długości z reguły 2,2m). Skrawanie odbywa się wzdłuż przebiegu włókien, w kierunku stycznym. Warstwy zewnętrzne składają się z orientowanych w kierunku tzw. większej osi płyty (równolegle do przebiegu linii produkcyjnej). Co najmniej 70% wiórów musi być zorientowanych w tym kierunku, inaczej płyty nie możemy nazwać orientowaną. Wióry warstwy wewnętrznej zorientowane są najczęściej w kierunku prostopadłym w stosunku do wiórów warstwy zewnętrznej. Laminaty – rodzaj kompozytów: tworzywa powstające z połączenia dwóch materiałów o różnych właściwościach mechanicznych, fizycznych i technologicznych, w których składnik wzmacniający (tzw. zbrojenie) jest układany w postaci warstw (łac. lamina – cienka blaszka, płytka – stąd nazwa laminatów), między którymi znajduje się wypełnienie, spełniające rolę lepiszcza. Warstwy wzmocnienia mogą być w postaci włókien ciągłych ułożonych jednokierunkowo (tzw. rovingu), tkanin lub mat z włókna ciętego. Laminat, ze względu na swoją strukturę, ma dobrą wytrzymałość w kierunku włókien, ale bardzo słabą wytrzymałość w kierunku prostopadłym do warstw. Typowym naturalnym laminatem jest drewno, w którym wytrzymałe i sprężyste, choć wiotkie włókna celulozowe są spajane w sztywne i odporne tworzywo przez tzw. ligninę (drzewnik) o wiele mniej wytrzymałą mechanicznie od celulozy. Okleina - fornir (najczęściej o wymiarach od 0,6 do 1 mm) przeznaczony do oklejania (fornirowania) wyrobów stolarskich, zwłaszcza mebli. Bejca - impregnat do barwienia drewna, zwykle jednak drewnianych mebli i drewnianych elementów wyposażenia wnętrz. Bejca wnika w strukturę drewna i trwale zabarwia jego powierzchnię, zachowując widoczny rysunek słojów. Pozwala na wyrównywanie barwy podłoża lub maskowanie różnic pomiędzy odcieniami. Kolory bejcy podaje się zwykle w oparciu o gatunek drzewa, który posiada zbliżoną barwę. Czynność nasycania drewna bejcą nazywa się bejcowaniem. Kołek - w budowie maszyn element pośredniczący w połączeniu kołkowym. W przemyśle meblarskim powszechnie stosowane są kołki drewniane lub z tworzywa sztucznego do łączenia elementów mebli. http://meble-demo.cba.pl Kreator PDF Utworzono 4 March, 2017, 14:27