pobierz plik - rossakiewicz

NORBERT NAROWSKI
MOJE SPOJRZENIE
NA POLSKIE PRZEMIANY
Działania i ocena partii politycznych III Rzeczypospolitej
Działania prezydentów RP B. Komorowskiego i L. Kaczyńskiego
Dokonania II-ej i III-ej Rzeczypospolitej
Pamięci moich Rodziców poświęcam
Gdańsk 2015
Redakcja techniczna - Janusz Stachulski
Wydanie trzecie uzupełnione
© Copyright by Norbert Narowski, 2014
Wydawca:
Drukarnia Mirotki
www.mirotki.pl
Druk i oprawa:
Drukarnia Mirotki
ISBN 978-83-932508-4-4
SPIS TREŚCI
1. Wstęp ........................................................................................... 5
2. Głosowania w sejmie V i VI kadencji w najważniejszych dla Polski sprawach – przez poszczególne partie ....................... 8
3. Działania i zaniechania partii Prawo
i Sprawiedliwość (PiS) w latach 2003 - 2011 .............................. 10
3.1.Działania partii PiS ...................................................................... 10
3.2.Zaniechania partii PiS .................................................................. 22
4. Ocena partii PiS w czasie sprawowania rządu w latach 2005 - 2007 ................................................................................. 29
5. Niektóre działania partii Liga Polskich Rodzin (LPR)
w latach 2001 - 2010 ....................................................................30
5.1.Działania LPR w Sejmie IV i V kadencji .................................... 30
5.2.Reforma szkolna przeprowadzona przez Ministra
Edukacji Narodowej Romana Giertycha ..................................... 31
5.3.Stanowisko Ligi Polskich Rodzin z 29 maja 2010 r.
dotyczące wyboru Prezydenta RP ................................................34
6. Działania i zaniechania partii Platforma
Obywatelska (PO) w latach 2007 – 2011 .................................... 37
6.1.Działania partii PO ...................................................................... 37
6.2.Zaniechania partii PO .................................................................. 51
7. Ocena partii PO w czasie pełnienia rządu
w latach 2007-2011 ..................................................................... 54
8. Ocena partii Sojusz Lewicy Demokratycznej (SLD) i Polskie
Stronnictwo Ludowe (PSL) w latach 2003 – 2011 ...................... 55
9. Biografia polityczna przewodniczącego PO Donalda Tuska ....... 55
10. Niektóre działania prezydenta RP Bronisława
Komorowskiego w latach 2010 – 2011 ........................................59
11. Niektóre działania Lecha Kaczyńskiego
– prezydenta RP w latach 2005 – 2010 ....................................... 67
12. Czym był „okrągły stół” .............................................................. 72
13. Dokonania II-ej i III-ej Rzeczypospolitej .................................... 73
13.1.Dokonania II-ej Rzeczypospolitej (1918-1939) ........................ 73
13.2.Dokonania III-ej Rzeczypospolitej (1989-2014) ....................... 82
14. Wskazania dla wyborców ............................................................ 89
Recenzje ............................................................................................. 91
motto: „Nie trzeba kłaniać się Okolicznościom, a Prawdom kazać, by za progiem stały”
Cyprian Kamil Norwid
1. WSTĘP
Jestem inżynierem. Pracowałem w biurze projektowym przez 34 lata.
Piszę to opracowanie z przekonania, że zwracając się do moich rodaków
słowami faktów, przekonam przynajmniej niektórych z nich do zaangażowania się w politykę, a przede wszystkim do podejmowania decyzji
wyborczych nie na podstawie kampanii przedwyborczych, lecz na podstawie oceny partii, posłów i senatorów w minionych kadencjach sejmu
i senatu, a nowo kandydujących na podstawie ich szczegółowej biografii
(patrz punkt 14 niniejszego opracowania, str. 88).
Dobrze wybrany sejm i senat są podstawą suwerennego i sprawiedliwego
państwa.
Należy zauważyć, że w ciągu wszystkich minionych kadencji sejmu,
żadna z partii rządzących nie oceniła w końcu kadencji realizacji swojego programu przedwyborczego, ani nie wykonała bilansu otwarcia i zamknięcia swoich rządów (ponieważ bilans zamknięcia byłby gorszy od
bilansu otwarcia). Media milcząc akceptowały takie postepowanie.
Nie liczmy na solidarność i pomoc Unii Europejskiej (UE).
Oto niektóre fakty świadczące o relatywnej solidarności europejskiej:
• w oficjalnych materiałach sejmowych z 2001 roku podano, że po
dziewięciu latach (1991-2000) Stowarzyszenia Polski z UE, Polska
utraciła 1,5 mln miejsc pracy na korzyść „starych państw” UE.
Wskutek niekorzystnych dla Polski barier celnych i bezwzględnej
konkurencji nastąpiło bankructwo wielu polskich przedsiębiorstw,
zalew towarów importowanych i bezrobocie,
• Rosja w 2006 roku wstrzymała ze względów politycznych import
5
•
•
•
•
•
polskiego mięsa. Polska, zwracając się o pomoc do UE – pomocy tej
nie otrzymała, natomiast na rynek rosyjski weszli eksporterzy mięsa
z Niemiec i Danii,
rurociąg gazowy na dnie Bałtyku zbudowany przez konsorcjum niemiecko – rosyjskie jest trzykrotnie droższy od budowy rurociągu o
takiej samej przepustowości przez terytorium Polski. Jedynym uzasadnieniem budowy tego rurociągu jest możliwość odcięcia dostaw
gazu przez Rosję do Polski bez odcinania gazu do Niemiec i innych
krajów UE. Poza tym rurociąg uniemożliwi wpływanie dużych statków do portów w Świnoujściu i Szczecinie.
Duże statki natomiast będą mogły wpływać do konkurencyjnego portu niemieckiego w Rostocku,
w ramach unijnej „Wspólnej Polityki Rolnej” dopłaty bezpośrednie
dla polskich rolników są znacznie niższe od dopłat dla rolników z
bogatych krajów UE.
W Niemczech, gdzie areał ziemi uprawnej jest tylko o 10% większy
niż w Polsce, niemieccy rolnicy otrzymują w skali rocznej 6 mld euro
dopłat, a polscy rolnicy otrzymują 3 mld euro (2011),
wielokrotnie przekazywane przez polskich eurodeputowanych do
władz Unii Europejskiej informacje o dyskryminacji mniejszości polskiej mieszkającej na Litwie zawsze spotykały się z brakiem reakcji,
gdy okazało się, że w Polsce mamy ogromne złoża gazu łupkowego,
które mogą uniezależnić nasz kraj energetycznie i stać się źródłem
rozwoju gospodarki, natychmiast swoją siłę ujawniło lobby niemiecko-rosyjskie i francuskie. W UE zostały wdrożone systemy blokowania polskiego potencjału energetycznego. Sygnał dał wywodzący się
z Niemiec unijny komisarz ds. energetyki Guenther Oettinger. W konkluzji niemieccy eksperci domagają się ogólnounijnego moratorium
(czasowego zakazu) na poszukiwanie tego surowca. Wicepremier W.
Pawlak, stwierdził, że debata w UE na temat gazu łupkowego może
pokazać, które kraje UE będą miały interesy „zbieżne z rosyjskimi”.
Wiceminister Skarbu M. Budzanowski oświadczył, że raport
Parlamentu Europejskiego na temat gazu łupkowego jest nierzetelny,
tendencyjny i jest to gra interesów,
Komisja Europejska (KE) ustaliła zasady przyznawania bezpłatnych uprawnień do emisji CO2 - korzystne dla takich krajów jak
Francja czy Niemcy, natomiast skrajnie niekorzystne dla Polski (do
6
•
•
•
•
•
•
•
obliczania bezpłatnych uprawnień do emisji CO2 KE bierze emisję
CO2 generowaną przez 10 % najbardziej wydajnych instalacji gazowych w UE),
limity emisji CO2 narzucone Polsce, stanowią blokadę polskiego węgla i w następstwie wielki wzrost cen energii (zwiększenie uzależnienia Polski od Zachodu),
Komisja Europejska nie pozwoliła na dotacje państwowe dla upadających polskich stoczni, natomiast stocznie niemieckie w tym również w byłej NRD, otrzymały wsparcie finansowe państwa niemieckiego – zaakceptowane przez KE. Jest to jaskrawy przykład niszczenia konkurencji gospodarczej przez dominujące w UE państwa
(Niemcy, Francja),
tereny byłej NRD posiadają nadzwyczajne prawa ułatwiające ich rozwój – takich praw nie ma Polska,
Polacy mieszkający w Niemczech (ok. 2 mln), nie posiadają statusu
mniejszości narodowej, natomiast Niemcy (ok. 250 tys.) mieszkający w Polsce posiadają taki status i związane z nim przywileje,
w Niemczech Konstytucja Niemiecka jest nadrzędna, w przypadku
jej niezgodności z porządkiem prawnym UE – w Polsce jest przestrzegana nadrzędność porządku prawnego UE nad Konstytucją
Polską,
przy istniejącej dysproporcji płac w krajach UE; swobodny przepływ
pracowników naukowych i specjalistów stworzył warunki „drenażu
mózgów”, co pozwala na przyśpieszenie rozwoju krajów bogatych
– kosztem krajów biedniejszych. W Polsce istnieje wielki problem
powstrzymania emigracji młodych, zdolnych naukowców i specjalistów,
po akcesji Polski do UE w 2004 roku emigracja zarobkowa jest stale
postępująca (2,13 mln w 2012 roku, o 70 tys. więcej niż w 2011 roku)
i jest najwiekszą emigracją w dziejach Polski.
Emigracja Polaków jest wielkim zyskiem dla bogatych krajów UE.
Wychowanie młodego, zdrowego, wykształconego obywatela kosztuje co najmniej 100 tys. euro. Emigracja 2,13 mln Polaków to strata
213 mld euro.
Tę kwotę należy powiększyć o wieloletnie straty dochodów podatkowych i niewymierne straty wskutek nieobecności tych ludzi w rozwoju gospodarczym, kulturalnym i naukowym Polski.
7
2. GŁOSOWANIA W SEJMIE V i VI KADENCJI
W NAJWAŻNIEJSZYCH DLA POLSKI SPRAWACH –
PRZEZ POSZCZEGÓLNE PARTIE
Wyniki głosowań poszczególnych partii, dotyczące zmiany art. 38
Konstytucji RP (ochrona życia ludzkiego) oraz przyjęcia Traktatu
Lizbońskiego (utrata suwerenności Polski), przedstawiono poniżej.
2.1. Głosowanie w sejmie V kadencji w dniu 13 kwietnia 2007 roku dotyczące zmiany art. 38 Konstytucji RP na zapis „Rzeczpospolita Polska
zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia od poczęcia
do naturalnej śmierci” (projekt zmiany art. 38 został zgłoszony 7-go
września 2006 r. przez Ligę Polskich Rodzin).
Za zmianą art. 38 Konstytucji RP głosowało posłów: LPR – 100%,
PSL - 72%, Samoobrona 61%, PiS – 44%, PO – 15%, SLD – O%
Ojciec Święty Jan Paweł II w dniu 9 czerwca 1983 roku w
Częstochowie powiedział: „Stosunek do życia jest wykładnikiem i
podstawowym sprawdzianem autentycznego stosunku człowieka do
Boga i do człowieka czyli wykładnikiem i sprawdzianem autentycznej
religijności i moralności”.
Ojciec Św. Benedykt XVI powiedział:„Istnieje wartość, która nie
podlega żadnym negocjacjom, ani kompromisom, jest to szacunek
i obrona ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci”.
Na podstawie wyników głosowania dotyczącego podstawowej kwestii religijności i moralności, można stwierdzić, że tylko partia Liga
Polskich Rodzin (LPR) wykazała pełną postawę katolicką, SLD wykazała postawę antykatolicką, pozostałe partie wykazały częściową
postawę katolicką.
2.2. Głosowanie w Sejmie VI kadencji 1-go kwietnia 2008 roku dotyczące upoważnienia prezydenta do ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego
(TL). Brak upoważnienia sejmowego dla prezydenta w sprawie ratyfikacji TL byłby równoznaczny z odrzuceniem TL przez Polskę.
Za odrzuceniem upoważnienia prezydenta do ratyfikacji TL (za odrzuceniem TL przez Polskę) głosowało posłów: PiS – 36%, PO – 0%,
SLD – 0%, PSL - 0%
8
Na temat szkodliwości przyjęcia TL wypowiedziała się prof. Krystyna
Pawłowicz z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
(Nasz Dziennik, 12 październik 2009 r.): „Traktat Lizboński pozbawia
nas istotnie suwerenności gospodarczej i politycznej, we wszystkich segmentach życia społecznego, odwraca sens zasady pomocniczości – to nie
centrala ma pomagać krajom członkowskim, ale odwrotnie, co przeczy
wyznawanym przez nas dotąd regułom.
Ponadto dokument zapewnia supremację dużych państw członkowskich,
m.in. poprzez zmieniony system głosowania.
Traktat centralizuje i wzmacnia wspólną politykę zagraniczną, ograniczając możliwości państw UE do wycofania się ze wspólnych ustaleń nawet
w wypadku demokratycznej zmiany rządu. Język traktatu jest niezwykle
ogólnikowy i ideologiczny. Jest tam mowa o jakimś pokoju, sprawiedliwości – to są hasła, którymi szermowali komuniści”.
W Traktacie Lizbońskim nie ma odniesienia do Boga i wartości chrześcijańskich.
Kardynał Józef Ratzinger (obecny Papież Benedykt XVI) powiedział:„jeśli globalizacji w technice i gospodarce nie będzie towarzyszyć
nowa otwartość świadomości na Boga, przed którym wszyscy jesteśmy
odpowiedzialni, to doprowadzi ona do katastrofy”. „Jedność, która realizuje się bez Boga lub nawet przeciw niemu, kończy się bowiem tak, jak
eksperyment Babilonu: prowadzi do całkowitego zamieszania i zniszczenia, do nienawiści i walki wszystkich przeciw wszystkim”. („W drodze do
Jezusa Chrystusa”, str. 134,136, wyd. SALWATOR, Kraków, 2004r.)
Papież Jan Paweł II powiedział: „Stając się członkiem Wspólnoty
Europejskiej, Rzeczypospolita Polska nie może tracić niczego ze swych
dóbr materialnych i duchowych, których za cenę krwi broniły pokolenia naszych przodków” (przemówienie do Ambasadora RP przy Stolicy
Apostolskiej, w dniu 3 grudnia 2001 roku).
Na podstawie wyników głosowania dotyczącego sprawy suwerenności
politycznej i gospodarczej Polski można stwierdzić, że tylko partia PiS w
36%-ch swoich posłów wykazała postawę patriotyczną, natomiast partie
PO, SLD i PSL wykazały postawę antypolską, wrogą polskiej racji stanu.
Partia LPR była nieobecna w czasie VI kadencji sejmu.
9
3. DZIAŁANIA I ZANIECHANIA PARTII PRAWO
I SPRAWIEDLIWOSĆ (PiS ) W LATACH 2003 - 2011
(sprawowanie rządu lata 2005 - 2007)
We wszystkich niżej wymienionych działaniach i zaniechaniach ujętych
w punktach 3.1. i 3.2. stanowisko partii PiS było podobne lub identyczne
ze stanowiskiem zajmowanym przez partie PO, SLD i PSL.
Partia Samoobrona zajmowała stanowisko częściowo zgodne z partią PiS.
Jedynie partia LPR zajmowała stanowisko przeciwne.
Istnieje pytanie, które postawił ks. prof. C. Bartnik: „Skąd taka szalona
i piekielna nienawiść Platformy i SLD do PiS i do braci Kaczyńskich
chyba tylko z tego powodu, że są chociaż trochę patriotyczni i katoliccy”
(Nasz Dziennik 17,18 lipiec 2010 r.).
Mało znany jest fakt, że podczas obrad „Okrągłego stołu” przeprowadzonych w 1989 roku prezes PiS Jarosław Kaczyński uczestniczył w pracach
zespołu ds. reform politycznych, który odgrywał pierwszoplanową rolę.
Przewodniczącym tego zespołu był Bronisław Geremek.
3.1. Działania partii PiS
3.1.1. Wspieranie wejścia Polski do Uni Europejskiej (UE) na bardzo
niekorzystnych warunkach, które między innymi:
• nie odnosiły się do wartości chrześcijańskich, uznawanych
przez większość społeczeństwa polskiego,
• nie uwzględniały pakietu solidarności energetycznej,
• przyjęły 25 % dopłat dla rolników (w porównaniu do 100 %
dopłat dla rolników ze „starej” UE),
• nie zabezpieczały możliwości publicznej pomocy finansowej
dla przedsiębiorstw państwowych (np. stoczni),
• nie zabezpieczały interesów polskich w związku z emigracją
lekarzy, inżynierów, naukowców i innych specjalistów do bogatych krajów UE (np. lekarzy anestezjologów i intensywnej
terapii wyjechało z kraju ok. 18%, co spowodowało brak tej
specjalności w polskiej służbie zdrowia. Koszt studiów lekarskich wynosi ok. 320 tys. zł., a koszt kształcenia specjalistycznego wynosi dalsze ok. 350 tys. zł. Polska nie otrzymała
żadnej rekompensaty za wykształcenie tych lekarzy.
10
W przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców mamy najmniejszą
liczbę lekarzy spośród wszystkich krajów UE).
3.1.2. Na przełomie roku 2004 i 2005 wspieranie „Rewolucji pomarańczowej” na Ukrainie - w wyniku której prezydentem został Wiktor Juszczenko, oligarcha finansowy i demagog, który
gloryfikował zbrodniczą działalność OUN-UPA na Polakach,
rehabilitował żołnierzy 14 dywizji SS „Galizien” (składającej
się z ukraińskich ochotników) oraz nadał pośmiertnie najwyższe ukraińskie odznaczenia „Bohatera Ukrainy” przywódcom
OUN-UPA – S. Banderze, W. Szuchewyczowi i K. Sawurowi.
Organizacja OUN-UPA jest odpowiedzialna za zamordowanie na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich w okrutny
sposób w latach 1943 do 1947 ponad 120 tysięcy bezbronnych
Polaków tylko za to, że byli Polakami. Była to zbrodnia wielokrotnie większa od zbrodni Katyńskiej. W walce o reelekcję
w styczniu 2010 roku W. Juszczenko otrzymał zaledwie 5,5 %
głosów swoich wyborców.
(W.E. Siemaszko „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów
ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945”, wyd.
Von Borowiecki, Warszawa 2000)
3.1.3. Zdecydowane wspieranie wysłania wojska polskiego do Iraku –
mimo próśb Ojca Św. Jana Pawła II o niepodejmowanie działań
wojennych (prezes PIS-u J. Kaczyński oświadczył w Sejmie w
2003 roku „Ta wojna jest także naszą wojną”). Wysłanie wojska
polskiego do Iraku (nie miało mandatu ONZ i nie było koniecznością wynikającą z obecności Polski w NATO), było realizowaniem polityki USA i Izraela na Bliskim Wschodzie i przyniosło
Polsce wiele szkód: zagrożenie terroryzmem arabskim, utratą
życia 29 żołnierzy, okaleczeniem kilkuset żołnierzy, olbrzymim
kosztem pobytu wojska w Iraku.
Straszną konsekwencją wkroczenia obcych wojsk do Iraku
(2003 r.) jest niekończąca się wojna domowa pomiędzy szyitami, sunnitami i kurdami (w 2013 roku - 9475 ofiar).
Prześladowani i mordowani są chrześcijanie. Około 800 tysięcy
chrześcijan uciekło z Iraku – z pośród 1,4 mln wcześniej zamieszkałych w Iraku. Chrześcijanie w Iraku bardzo często są
11
3.1.4.
traktowani jako współpracownicy „krzyżowców” (czyli amerykanów). Wg prestiżowego brytyjskiego magazynu medycznego
„The Lancet” z 21.10.2006 r. do 2006 roku liczba ofiar po stronie irackiej wynosiła ok. 655 tys. osób – w większości cywilów,
po stronie wojsk okupacyjnych ok. 4 tysiące żołnierzy.
Pomija się milczeniem fakt, że armia amerykańska wkroczyła
do Iraku pod pretekstem posiadania przez Irak broni masowego
rażenia, której do tej pory nie znaleziono (minęło już osiem lat
okupacji Iraku).
Drugim pretekstem wkroczenia obcych wojsk do Iraku było
zniszczenie gniazda terrorystycznej organizacji Al-Kaidy po jej
rzekomym uderzeniu na World Trade Center 11 września 2001
roku – również obecności Al-Kaidy w Iraku nie znaleziono.
Prawy człowiek gen. broni Waldemar Skrzypczak (były dowódca kontyngentu wojskowego w Iraku w 2005 roku i były dowódca wojsk lądowych – odwołany 15 września 2009 roku) pisze, że wojna iracka to było jedno wielkie oszustwo (Waldemar
Skrzypczak „Moja wojna”, wyd. Zysk i S-ka Wydawnictwo,
Poznań 2010).
Ks. prof. Czesław Bartnik napisał: „Polska, uczestnicząc w wojnie irackiej, naruszyła moralność międzynarodową „
(Nasz Dziennik 22-23 maja 2010).
Należy przypomnieć, że w latach 1980-1988 USA wspierały
Irak w wojnie z Iranem, która pochłonęła ponad milion ofiar.
USA dostarczały do Iraku broń oraz specjalistów wojskowych.
Irak stosował na masową skalę broń chemiczną, również przeciwko powstańcom kurdyjskim. Było to największe użycie gazów bojowych od I wojny światowej. W 1986 roku ONZ przyjął
rezolucję potępiającą Irak za użycie broni chemicznej, ale USA
dopiero pod koniec wojny zrezygnowały z militarnego i politycznego popierania Iraku.
W sprawach dotyczących wartości chrześcijańskich wyznawanych przez większość społeczeństwa polskiego PiS zajęło niżej
wymienione stanowiska.
3.1.4.1. Podczas głosowania w Sejmie 13.04.2007 r. dotyczącym nowe12
lizacji art.38 Konstytucji RP polegającej na dopisaniu słów „od
chwili poczęcia do naturalnej śmierci” – nowelizację poparło
tylko 44 % posłów PiS.
Liderzy partii wstrzymali się od głosowania (co było równoznaczne z głosowaniem przeciwko nowelizacji).
PiS głosowało wbrew swoim przedwyborczym zobowiązaniom,
ujętym w następujących dokumentach:
1.„PiS – Program 2005, IV Rzeczpospolita – Sprawiedliwość dla
wszystkich” w rozdziale 5 „Rodzina” czytamy : „Upatrując
w wartościach chrześcijańskich fundamentu silnej rodziny,
opowiadamy się przeciwko aborcji i eutanazji”.
2.„Polska katolicka w chrześcijańskiej Europie” w rozdziale
„W obronie najsłabszych” czytamy : „Bronimy ustawodawstwa polskiego, chroniącego życie ludzkie od chwili poczęcia
do naturalnej śmierci”.
W aneksie nr 1 do w/w dokumentu (Uchwała nr 1/04/05 Rady
Politycznej PiS z dnia 16.04.2005 r.) czytamy: „Potwierdzamy
nasze zaangażowanie w służbę cywilizacji życia, w czym naszym
drogowskazem będzie nauka zawarta w encyklice „Ewangelio
Vitae”.
3.1.4.2. Zablokowało projekt ustawy ograniczający pornografię i nie
podjęło zmiany kodeksu karnego, który w artykule 205, paragraf 3 uznaje niekaralność pornografii z udziałem dzieci powyżej 15-stu lat.
3.1.4.3. Nie poparło ustanowienia dnia wolnego od pracy w święto
Trzech Króli.
3.1.4.4. Głosowało w Sejmie RP przeciw zakazowi pracy supermarketów we wszystkie niedziele i święta.
3.1.4.5. Nie przyjęło jednoznacznego stanowiska dotyczącego stosowania metody „in vitro”.
13
3.1.4.6. Nie przyjęło jednoznacznego stanowiska w sprawie moratorium
dotyczącego ochrony życia – zainicjowanego przez Ojca św.
Benedykta XVI.
3.1.4.7. Na wniosek premiera J. Kaczyńskiego Rada Ministrów (PiS
– 17 ministrów, LPR i Samoobrona 5 ministrów) uchyliła rozporządzenie min. Edukacji R. Giertycha dotyczące kanonu
obowiązkowych lektur szkolnych, co przywróciło listę lektur
wprowadzoną przez byłą minister edukacji K. Łybacką z SLD. Rozporządzenie min. R. Giertycha wprowadzało lektury autorów: H. Sienkiewicza, J. Pawła II, J. Dobraczyńskiego, C.S.
Levisa w miejsce usuniętych lektur: W. Gombrowicza, S.J.
Witkiewicza (pseud. Witkacy), J.W. Goethe’go, F. Kafki.
3.1.4.8. Premier J. Kaczyński skrytykował publicznie wypowiedzi min.
Edukacji R. Giertycha wygłoszone na spotkaniach ministrów
edukacji krajów Unii Europejskiej w 2007 roku.
W Heidelbergu (marzec 2007 r.) min. R. Giertych powiedział
m.in.: „Widzimy, że cały szereg działań jest podejmowanych po
to, aby doprowadzić do wychowania młodzieży w duchu permisywizmu i w przekonaniu, że nic od siebie nie trzeba wymagać.
Czas to w Europie zmienić. Była ona silna wtedy, gdy opierała
się na prawie naturalnym i gdy wychowanie młodych pokoleń
opierało się na tym prawie. Nie możemy w nauczaniu młodzieży
propagować jako normalne związki pomiędzy osobami tej samej
płci, gdy obiektywnie są one odchyleniami od prawa naturalnego. Brak prawdy o tragedii milionów Europejczyków, zabijanych
co roku w ramach aborcji, jest jedną z ponurych rzeczywistości
naszych czasów. To przestępstwo, legalizowane przez wiele parlamentów, jest nową formą barbarzyństwa. Europa potrzebuje
zmian. Trzeba niezwłocznie zakazać aborcji. Życie ludzkie jest
największą wartością na ziemi. Trzeba ograniczyć propagandę
homoseksualną, aby dzieci nie miały niewłaściwego spojrzenia
na rodzinę”.
W Stambule (maj 2007 r.) minister R. Giertych powiedział m.in.
„Nie ma mowy o budowaniu wspólnej Europy bez odniesienia
się do wartości chrześcijańskich, podobnie jak nie ma mowy,
14
by Polska podpisała konstytucję europejską (Traktat Lizboński)
bez odwołania się do tych fundamentalnych wartości”.
3.1.4.9. Minister edukacji R. Giertych od początku miał trudności we wprowadzaniu reformy szkolnej ze strony premiera
J.Kaczyńskiego i ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
K. Ujazdowskiego – reformy, która przywracała polskiej szkole wartości chrześcijańskie oraz normy i zasady wychowawcze
wypracowane w polskiej tradycji kulturowej.
(Peter Raina „Reforma edukacji, R. Giertych w MEN”, wyd.
Agencja Arte, Warszawa 2009 rok)
3.1.5.
Ustawą z dnia 17 lutego 2006 roku zlikwidowano Rządowe
Centrum Studiów Strategicznych zapewniające obsługę
Premiera w sprawach programowania strategicznego, programowania rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zagospodarowania przestrzennego kraju. Premier J. Kaczyński powiedział, że jest to pierwszy urząd, jaki rząd likwiduje zgodnie z
programem „Tanie państwo”.
3.1.6.
Uchwalenie ustawy zmniejszającej podatki:
- dla osób o wysokich dochodach z 40% na 32%
- dla osób o niskich dochodach z 19% na 18%
Jednocześnie zlikwidowano wszystkie ulgi dla większej części społeczeństwa (ok. 90%) objętej dotąd podatkiem 19%. Po
uwzględnieniu ulg realny podatek wynosił około 13%, obecnie
wynosi 18%
Karygodne jest podwyższenie obciążeń finansowych dla osób
biedniejszych a obniżenie dla bogatszych.
Z punktu widzenia interesów gospodarki był to błąd.
(prof. J. Żyżyński, Nasz Dziennik, 17.04.2006 i 20.05.2011)
3.1.7.
Zakupienie w roku 2006 rafinerii „Możejki” na Litwie, było
działaniem politycznym, mającym na celu niedopuszczenie do
zakupu rafinerii przez Rosję. Wskutek odcięcia dostaw ropy z
Rosji powstały wielkie straty. Koszt zakupu rafinerii i strat wyniósł ok. 13 mld zł. Wartość rafinerii w 2014 r. ocenia się na ok.
15
0,6 mld zł. Rozważa się zamknięcie rafinerii (www.możejki.pl).
3.1.8.
Głosowanie przeciw przyjęciu tzw. „ustawy becikowej” przyznającej zasiłki matkom po urodzeniu dziecka oraz przyjęciu
ulgi podatkowej w wysokości 1200 zł na dziecko.
3.1.9.
Poparcie dla budowy elektrowni atomowych dla polskiej energetyki – co jest nieuzasadnione ekonomicznie oraz ekologicznie
i nie zapewnia bezpieczeństwa energetycznego. Przedstawione
w dokumentach rządowych prognozy rozwoju energetyki w
Polsce – oparte są na przestarzałych danych, niezgodnych z rzeczywistością. Polska posiada największe w Europie Środkowej
zasoby przyrodniczo-energetyczne (patrz punkt 3.2.2., str. 22).
(Stanowisko Polskiego Lobby Przemysłowego z 27 września
2012 roku w sprawie budowy w Polsce elektrowni atomowej).
3.1.10. Wspieranie opozycji białoruskiej, która nie posiadała poparcia
społeczeństwa Białorusi (ufundowano 300 stypendiów dla studentów relegowanych z uczelni białoruskich, uruchomiono antyrządową wobec Białorusi stację telewizyjną BIEŁSAT, taką
samą rozgłośnię radiową i portal internetowy. Rząd oficjalnie
wspierał na międzynarodowym forum mikroskopijną białoruską opozycję oraz ewidentnie dywersyjną grupę pani Borys).
3.1.11. Dezintegracja organizacji Polaków na Białorusi. Wspieranie
Związku Polaków na Białorusi (ZPB) pod kierownictwem
Andżeliki Borys i występowanie przeciwko Związkowi Polaków
na Białorusi pod kierownictwem Stanisława Siemaszki.
ZPB pod kierownictwem A. Borys przekształcił się w opozycję
polityczną. W konsekwencji w /w działań rząd białoruski pogorszył sytuację polskiej mniejszości narodowej oraz polskich
księży przebywających na Białorusi (ograniczenia w oświacie
polskiej, utrudnienia w uzyskiwaniu wiz przez polskich księży).
3.1.12. Wspieranie prezydenta Gruzji Micheila Saakaszwilego.
Opozycja gruzińska nieustannie obwiniała prezydenta Gruzji
o wywołanie konfliktu zbrojnego z Rosją, porzucenie zapowia16
danych reform, próby wprowadzenia w kraju autorytaryzmu i
łamanie praw człowieka. Ich zdaniem żadna z obietnic przedstawionych w czasie Rewolucji Róż w 2003 roku nie została
zrealizowana.
3.1.13. Wspieranie prezydenta Ukrainy W. Juszczenki (który gloryfikował zbrodniczą organizację OUN-UPA) i akceptowanie
ukraińskiej wersji wydarzeń na Wołyniu i Kresach południowo‑wschodnich jako konfliktu, w którym winę za zbrodnie ponoszą obie strony. Ilustracją tego były uroczystości poświęcone
polskiej akcji odwetowej w Pawłokomie 12-go maja 2006 roku,
które nie służyły pojednaniu, ale niosły złowrogi kontekst relatywizacji ludobójstwa na 120 tysiącach Polaków.
Zbrodnie na Kresach południowo-wschodnich są trzecim ludobójstwem po ludobójstwie niemieckim i sowieckim, dokonanym na Polakach.
3.1.14. Polityka wschodnia w stosunku do Ukrainy, Białorusi i Gruzji
(patrz punkty: 3.1.2, 3.1.10, 3.1.12, 11.6.7, str : 11, 16, 16, 69 niniejszego opracowania), mająca na celu oderwanie tych krajów
od wpływów Moskwy, przyniosła dla Polski wiele strat.
Rosja ograniczyła import żywności z Polski i odcięła dostawy
ropy do polskiej rafinerii w Możejkach na Litwie – rafineria stała się głęboko deficytową (patrz punkt 3.1.7., str. 15).
Za rosyjski gaz płacimy najwyższą cenę w krajach Unii
Europejskiej ( w 2014 roku płaciliśmy 23% więcej niż Słowacja
i 17% więcej niż Niemcy - wg agencji prasowej Interfax).
Zbudowany rurociąg gazowy Nord Stream (rząd AWS – UW
blokował budowę drugiej nitki rurociągu jamalskiego, Andrzej
Szczęśniak, Myśl Polska, 10-17.10.2010, www.szczesniak.pl)
spowodował:
• skokowe pogorszenie bezpieczeństwa energetycznego Polski
• zablokowanie wejścia do portów w Świnoujściu i Szczecinie
- dla dużych statków.
Prof. dr hab. Anna Raźny z Instytutu Rosji i Europy Wschodniej
Uniwersytetu Jagiellońskiego (Nasz Dziennik 02.07.2008 r.)
powiedziała: „Zgoda Polski na instalację amerykańskiej tarczy
17
antyrakietowej (która w rzeczywistości była wymierzona przeciwko Rosji i skokowo zwiększyłaby nasze zagrożenie), zaangażowanie Polski w Iraku, Afganistanie, na Ukrainie, Białorusi i
w Gruzji było ślepą realizacją interesów potężnego lobby amerykańskiego. Sąsiadujemy z Rosją, ta zaś rośnie w siłę imperialną i to my, a nie Ameryka, poniesiemy konsekwencję jej antyrosyjskiej polityki”.
Udział Polski w zamachu stanu na Ukrainie i będącej jego następstwem wojnie domowej są działaniami nie tylko nierozumnymi, ale również niemoralnymi.
W polskiej polityce zagranicznej zaniedbano, a nieraz i pogorszono los Polaków mieszkających w Niemczech, na Litwie,
Białorusi i Ukrainie (patrz punkty: 3.1.11, 3.2.10, 3.2.11, 3.2.13,
str.: 16, 26, 26, 27).
3.1.15. Wspieranie uczestnictwa Polski w zbrodniczej wojnie w
Afganistanie. USA, generując interwencję w Afganistanie,
uczyniły to w imię swych globalnych interesów, które bynajmniej nie są interesami Polski. Pretekstem interwencji zbrojnej
USA w Afganistanie był akt terrorystyczny zniszczenia World
Trade Center w Nowym Jorku 11 września 2001 roku.
Milczeniem jest pomijany fakt, że głównym źródłem terroryzmu
islamskiego jest nierozwiązana kwestia utworzenia niepodległego państwa palestyńskiego, zgodnie z rezolucjami ONZ z 29
listopada 1947 r. i 6 maja 2004 roku. W głosowaniach w Radzie
Bezpieczeństwa ONZ, USA zawsze były przeciwne powstaniu
niepodległego państwa palestyńskiego oraz finansowo i militarnie wspierały Izrael.
6 maja 2004 r. watykański minister spraw zagranicznych kardynał J. L. Tauran ostrzegł, że bez politycznego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego, terroryzm będzie wzrastał.
Po 10-ciu latach (2001-2011) okupacji Afganistanu, wojna trwa
nadal.
Nie udało się wprowadzić „demokracji i praw człowieka”, pozostało tysiące zabitych żołnierzy NATO i setki tysięcy zabitych
i torturowanych Afgańczyków. Wojna oznacza dla przeciętnego
Afgańczyka nędzę i zniszczenie państwa, a Zachód jako pod18
stępnego okupanta, który zabija i siłą chce zniszczyć kulturę i
prawo do samostanowienia.
Polski kontyngent wojskowy w Afganistanie w latach 2002 –
2011 zwiększały wszystkie kolejne rządy (2011 r. 2600 żołnierzy).
Oto wypowiedź gen. rez. Waldemara Skrzypczaka (byłego dowódcy wojsk lądowych) w Naszym Dzienniku z 27 czerwca
2011 roku: „Nie ma sposobu na rozwiązanie militarne, bo tej
wojny się nie wygra. Teraz chodzi tylko o przekazanie władzy
narodowi afgańskiemu, którego reprezentacją są również talibowie. Trzeba sobie po 10-ciu latach operacji odpowiedzieć na
pytanie, co nasi żołnierze osiągnęli w Afganistanie ? Okazuje
się, że nic. Poza dużymi stratami w stanie osobowym (zabici i
okaleczeni)”. Do tej wypowiedzi należy dodać wielkie koszty
finansowe, jakie Polska poniosła w tej wojnie (tylko w latach
2007 do 2011 koszty wyniosły 4,3 mld złotych).
Wg Agencji Ava Press z dnia 14 czerwca 2010 roku w wyniku
działań zbrojnych w Afganistanie tylko w 2009 roku zginęło ponad 1050 dzieci. Umieralność niemowląt sięga 16,6 % , średnia
długość życia 42 lata, 79 % ludności stanowią analfabeci.
Roczna produkcja narkotyku opium wynosi około 4.000 ton
(przed wkroczeniem wojsk okupacyjnych produkcja opium
była zerowa). Gospodarka afgańska jest w ruinie.
(płk doc. dr hab. Krzysztof Korzeniewski „Narkobiznes
na polu minowym”, Nasza Polska, 01.03.2011, dr Witold
Waszczykowski „Wielki odwrót”, Nasz Dziennik, 2-3.07.2011,
Jan Maria Jackowski „Afgańska awantura”, Nasz Dziennik,
6-7.11.2011)
3.1.16. Podczas transmisji Mszy św. z archikatedry św. Jana w dniu 7-go
stycznia 2007 roku można było zobaczyć głowę państwa (były
prezes PiS) klaszczącą, gdy ks. prof. abp Stanisław Wielgus odczytał swoją rezygnację z urzędu metropolity warszawskiego
(pod naciskiem politycznym).
Wielu Polaków zabolało nie tylko, że prezydent rozminął się
z odczuciami wiernych, ale również i to, iż zachował się jako
strona w konflikcie.
19
Kampania oskarżeń abp Wielgusa o agenturalną przeszłość
przypominała dokładnie styl, metodę i ducha niesławnej kampanii przeciw ks. bp Czesławowi Kaczmarkowi z 1953 roku
mającej doprowadzić go do śmierci cywilnej, prawnej a potem
fizycznej.
Ks. abp S. Wielgus znany był z postawy zdecydowanie patriotycznej, antyliberalnej i odważnego nawoływania do przestrzegania Dekalogu, a wreszcie mocna osobowość, która nie da się
wodzić dyktatowi świeckich i władz państwowych.
Były prokurator krajowy Włodzimierz Blajerski, po analizie zawartości tzw. teczki ks. abp. S. Wielgusa, powiedział: „Mamy
do czynienia z wielką mistyfikacją połączoną z preparowaniem
dokumentacji o współpracy ks. abp. S. Wielgusa z wywiadem
PRL”.
Niewątpliwie wyrządzono ogromną krzywdę ks. abp.
Wielgusowi, pozbawiono go możliwości obrony i skazano
bez wyroku sądu. „Dzika lustracja”, jakiej poddano ks. abp.
Wielgusa, miała znamiona politycznej i medialnej rozgrywki w
obszarze stosunków między państwem a Kościołem.
Było to dowodem na próbę wpływania na obsadę ważnych
stanowisk w Kościele przez podmioty do tego nieuprawnione.
Rzecznik prasowy Prezydenta M. Łapiński (przed rezygnacją
ks. abp. Wielgusa) powiedział PAP, że „ostatnio toczyły się liczne poufne rozmowy między stroną państwową, m.in. Kancelarią
Prezydenta a stroną kościelną” - a przecież konkordat gwarantuje Stolicy Apostolskiej całkowitą autonomię i niezależność od
państwa przy obsadzie biskupstw.
Rząd i władze PiS-u milcząc, akceptowały atak na kościół,
głównie na wybitnego hierarchę abp. S. Wielgusa.
3.1.17. Doprowadzenie do samorozwiązania Sejmu V kadencji w celu
usunięcia ze sceny politycznej nieprzejednanego przeciwnika
przyjęcia Traktatu Lizbońskiego – Ligi Polskich Rodzin.
Głosowanie nad samorozwiązaniem sejmu odbyło się w dniu
7 września 2007 roku na podstawie uzasadnienia zgłoszonego
przez SLD, które m.in. mówi: „Od dwóch lat, od chwili objęcia
władzy przez Prawo i Sprawiedliwość, Polską wstrząsają na20
rastające kryzysy polityczne, mające swe źródła w jakości koalicji rządzącej i sposobie sprawowania przez nią rządów. Nie
ma miesiąca, żeby opinia publiczna – nie tylko krajowa, ale i
europejska oraz światowa – nie dowiadywała się o niekompetencji, skandalach i korupcji, których źródła tkwią w układzie
rządzącym.
Wnioskodawcy są przekonani, że zahamowanie narastającego
kryzysu może nastąpić wyłącznie w wyniku skrócenia kadencji
Sejmu i rozpisania nowych wyborów”.
I za takim uzasadnieniem zagłosowało 151 posłów PiS na obecnych 152 posłów ! Wynik głosowania rozwiązujący Sejm został
entuzjastycznie powitany na stojąco przez posłów PiS. PiS na
własne życzenie oddał władzę i powierzył przyszłość Polski w
ręce innych.
3.1.18. Podobnie jak poprzednie rządy, PiS również nie sporządziło bilansu zamknięcia swoich rządów, ponieważ bilans zamknięcia
byłby gorszy od bilansu otwarcia.
3.1.19. Prezydent (były prezes PiS) w porozumieniu z PiS-em negocjował Traktat Lizboński i 10 października 2009 roku Traktat ratyfikował. Traktat nie odwołuje się do chrześcijaństwa i występuje
przeciw wartościom moralnym i etycznym oraz daje warunki dla
stworzenia super państwa „Unia Europejska”. Od 1-go grudnia
2009 roku Traktat Lizboński stał się prawem zwierzchnim nad
Konstytucją RP, przez co Państwo Polskie traci suwerenność
(patrz punkt 2.2. niniejszego opracowania, str. 8).
PiS i prezydent RP Lech Kaczyński, przyjmując Traktat
Lizboński, nie dotrzymali swoich zobowiązań przedwyborczych
ujętych w dokumencie „PiS, Program 2005, IV Rzeczypospolita
– Sprawiedliwość dla Wszystkich”.
W w/w programie w rozdziale 3 „Cele naszej polityki europejskiej” czytamy:
• „zachowanie określonej w traktacie nicejskim pozycji Polski
w Unii Europejskiej (UE),
• utrzymanie zasady jednomyślności przy wprowadzaniu jakichkolwiek zmian w traktatach UE,
21
• nienaruszalność suwerenności Rzeczypospolitej w polityce
zagranicznej,
• zachowanie niezależności – w ramach wspólnego rynku polskiej polityki gospodarczej”.
Również w w/w programie czytamy: „Wierzymy w odrodzenie chrześcijańskiej miłości bliźniego i wierzymy, że Polacy
będą chcieli zachować duchowe dziedzictwo, któremu na imię
Polska”. „Upatrując w wartościach chrześcijańskich fundamentu silnej rodziny opowiadamy się przeciwko aborcji i eutanazji”.
Kandydat na prezydenta L. Kaczyński zapowiedział, iż jako
prezydent będzie czynnie zabiegał o realizację powyższego programu.
3.1.20. Poparło lub zajęło bierne stanowisko w negatywnych działaniach wymienionych w punktach: 6.1.3, 6.1.5, 6.1.6, 6.1.12,
6.1.15, 6.1.16, 6.1.23, 6.1.26, strony: 38, 41, 42, 44-46, 48, 50
niniejszego opracowania (rząd PO – PSL, lata 2007 – 2011).
3.2.Zaniechania Partii PiS
3.2.1. Nie podjęto żadnych działań w celu realizacji jednogłośnie
przyjętej przez Sejm RP uchwały z dnia 10 września 2004 roku
(M.P. z 2004 r., Nr 39, poz. 678) „W sprawie praw Polski do
niemieckich reparacji wojennych oraz w sprawie bezprawnych
roszczeń wobec Polski i obywateli polskich wysuwanych w
Niemczech” – dotyczącej prawdy historycznej i elementarnej
sprawiedliwości w stosunkach polsko-niemieckich. Należy
podkreślić, że nawet w 1 % nie wypłacono wobec Polski, ani
reparacji wojennych, ani odszkodowań cywilno-prawnych.
Przykładem dla Polski powinny być uregulowania odszkodowań między stroną niemiecką i żydowską.
3.2.2. Nie podjęto żadnych działań w celu wpisania do Konstytucji RP
artykułu mówiącego, że zasoby przyrodnicze w Polsce są niezbywalną własnością Narodu (obecna Konstytucja RP nie okre22
śla czyją własnością są zasoby przyrodnicze w Polsce i pozwala
na ich wyprzedaż). Polska posiada rozpoznane zasoby przyrodniczo-energetyczne:
• największe w Europie zasoby energii geotermicznej przekraczające przeszło 150-krotnie nasze roczne potrzeby na energię,
• zasoby węgla na 1000 lat eksploatacji (czwarte zasoby w
świecie) przy zastosowaniu nowoczesnych technologii opartych na węglu,
• zasoby gazu z łupków (1,9 bln m.sześć.), z których możemy
pokrywać nasze potrzeby przez okres przynajmniej 100 lat.
W Unii Europejskiej, Polska ma największy potencjał surowców energetycznych.
(prof.: J. Sokołowski, J. Zimny, R. Kozłowski „Polska XXI wieku – nowa wizja i strategia rozwoju”, wyd. fundacja „Pomoc
Rodzinie”, Łomianki 2005,
dr inż. Piotr Buchwald „Górnictwo”, Nasz Dziennik 20.07.2012,
prof. Zbigniew Wrzesiński „Polska może być niezależna energetycznie”, Nasza Polska, 24.07.2012)
3.2.3. Nie wykonano zdecydowanych i skutecznych działań dla powstrzymania oraz ukarania antypolskich, kłamliwych i powtarzanych informacji w mediach (głównie w USA, Kanadzie
i Niemczech), zawierających określenia „polskie obozy koncentracyjne”.
Również takie historyczne kłamstwa znajdują się w podręcznikach – np. w podręczniku szkolnym USA do przedmiotu o
nazwie Holokaust jest rozdział, który nosi tytuł „polish concentration camps”.
W konsekwencji w/w faktów spotyka się opinie, że naziści byli
narodowości polskiej.
Takie relatywizowanie historii nie jest przypadkiem, lecz ma za
zadanie podzielenia się z nami odpowiedzialnością za zbrodnie
II wojny światowej i w konsekwencji żądanie od Polski odszkodowań.
Głównymi sprawcami antypolonizmu są środowiska tzw. wypędzonych w Niemczech i ich polityczne zaplecze w części CDU/
23
CSU i SPD oraz „przedsiębiorstwo holokaust” – jak to trafnie
nazwał przemilczany żydowski intelektualista prof. Norman
Finkelstain.
3.2.4. Nie dokonano zmiany waloryzacji emerytur i rent z procentowej na kwotową, co powoduje z każdym rokiem coraz większą
różnicę pomiędzy wysokimi i niskimi emeryturami.
3.2.5. Nie zmieniono rocznej ustawowej rewaloryzacji emerytur i rent
uwzględniającej tylko 20 % wzrostu rocznej średniej realnej
płacy, a przecież corocznie budżet państwa jest zasilany pieniędzmi z prywatyzacji majątku narodowego wypracowanego
głównie przez emerytów w latach 1945 do 1990.
Spada kwota przeciętnej emerytury w stosunku do przeciętnej
płacy i tak w 2006 roku było to 61 %, a w 2010 roku 52 %.
Powstaje tzw. stary i nowy portfel emerytur i rent. Jest to wysoce niesprawiedliwe wobec starszej części społeczeństwa (tylko
w latach 2006 do 2011 sprywatyzowano majątek narodowy na
sumę około 47 mld zł ).
3.2.6. Niczego nie wykonano w czasie V i VI kadencji Sejmu RP dla
ratowania polskich stoczni. W wigilię Bożego Narodzenia 2008
roku Prezydent RP Lech Kaczyński (były prezes PiS) podpisał
bez słowa sprzeciwu tzw. spec-ustawę, na mocy której zostanie
zniszczony do końca polski przemysł stoczniowy – zamiast zawetować, zmienić lub przekazać do Trybunału Konstytucyjnego.
Prezydent miał dostępne wszystkie analizy i koncepcje, wskazujące drogę do ratowania przemysłu okrętowego, a z drugiej
strony obrazujące skutki ekonomiczne i geopolityczne likwidacji stoczni.
3.2.7. Nie powstrzymano lawinowo narastających zadłużeń szpitali i
stale pogarszającej się dostępności do usług medycznych.
Długie terminy oczekiwania na przyjęcie do lekarzy specjalistów i leczenie szpitalne, a także wysokie ceny leków, pozwalają na stwierdzenie, że bezustawowo została wprowadzona
częściowa eutanazja dla ludzi biednych. Przyjęcia odpłatne do
lekarzy specjalistów i na leczenia szpitalne są realizowane w
24
krótkich terminach.
Zgodnie z art. 68 Konstytucji RP państwo powinno być gwarantem bezpieczeństwa zdrowotnego swoich obywateli. „Głębokie
niedofinansowanie doprowadziło do sytuacji kryzysowej w
ochronie zdrowia” – to jest opinia ministra zdrowia prof. Z.
Religi z 2007 roku.
Na służbę zdrowia w 2012 roku wydaliśmy 1,6 raza mniej na
osobę na rok, niż Czesi i 5,4 raza mniej niż Niemcy. Polska zajmuje wśród krajów UE jedno z ostatnich miejsc w wydatkach
na publiczną służbę zdrowia.
3.2.8. Nie zwiększono nakładów na naukę i zaplecze badawczo-rozwojowe, które wynoszą ok. 0,74% PKB (20010 rok).
Jesteśmy w gronie państw Unii Europejskiej na siódmym miejscu od końca – przed nami są Łotwa, Słowacja i Cypr. (Węgry
1,2%, Czechy 1,6%, Niemcy 2,8 %, Finlandia 3,9%).
Często stosowany wskaźnik, jakim jest liczba opatentowanych
wynalazków krajowych, jest od wielu lat alarmujący i wynosi
około 1000 wynalazków w skali rocznej, to jest kilkunastokrotnie mniej niż w krajach o podobnym potencjale ludnościowym
i intelektualnym. (prof. Artur Śliwiński, www.monitorekonomiczny.pl, Polska po dwudziestu latach, Raport społeczno-gospodarczy, 5 stycznia 2010, prof. Jerzy Żyżyński, Nasz
Dziennik, 13 września 2010 r.)
3.2.9. Akceptowano niesprawiedliwą ustawę z dnia 30 kwietnia 1993
roku (Dz.U. Nr 44, poz. 202 ze zm.) , która przyznaje pracownikom przedsiębiorstw państwowych przekształconych w spółki
Skarbu Państwa prawo do nieodpłatnego nabycia 15% ogólnej liczby akcji tej spółki. Ustawa ta służy do przyspieszenia
prywatyzacji poprzez zniewolenie oporu załóg pracowniczych.
Przedsiębiorstwa prywatyzowane powstały z pracy wszystkich
Polaków i są ich własnością.
Jest to więc jawna, ustawowo wprowadzona korupcja wobec
reszty społeczeństwa, łamiąca art. 21, punkt 2 Konstytucji RP:
„Wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest
dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem”.
25
3.2.10. Nie wykonano żadnych działań dla uzyskania przez Polaków
w Niemczech (ok. 2 mln) statusu mniejszości narodowej.
Mniejszość niemiecka w Polsce (ok. 250 tys.) posiada status
mniejszości narodowej.
Polska przeznacza corocznie na oświatę niemiecką 15 mln euro,
w wyborach do sejmu Mniejszość Niemiecka nie musi przekraczać progu 5%.
Status polskiej mniejszości narodowej w Niemczech został odebrany z pogwałceniem prawa międzynarodowego (wg prof. J.
Sandorskiego z Wydziału Prawa UAM w Poznaniu ) dekretem
Hermanna Goeringa z 25 lutego 1940 roku.
Jest aktualna również sprawa odszkodowania za zabrany majątek istniejącego przed II wojną światową Związku Polaków w
Niemczech – które na podstawie danych hitlerowskiego MSW,
wynosi obecnie równowartość 350 mln euro.
3.2.11. Nie wykonano żadnych skutecznych działań wobec nieprzestrzegania przez stronę litewską w wielu punktach „Traktatu o
przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy” z 26
kwietnia 1994 roku oraz „Konwencji Ramowej Rady Europy
o ochronie mniejszości narodowych i etnicznych”. Polacy są
dyskryminowani w reprywatyzacji ziemi na Wileńszczyźnie i w
szkolnictwie.
Nagminne jest fałszowanie historii stosunków polsko-litewskich i rugowanie języka polskiego.
3.2.12. Nie protestowano przeciwko gloryfikowaniu przez władze
Ukrainy zbrodniczej organizacji OUN-UPA, a milcząc akceptowano fałszowanie historii. Dowodami tego są między innymi:
• tolerowanie działań mniejszości ukraińskiej w Polsce heroizujące organizację OUN-UPA,
• w podręcznikach szkolnych do historii nie ma ani słowa o
ludobójstwie na Polakach, jakiego dopuścili się Ukraińcy na
Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich,
• do dziś (grudzień 2012) w Warszawie jest brak pomnika upamiętniającego ponad 120 tysięcy ofiar zbrodniczej organizacji OUN-UPA.
26
Brak polskiej reakcji w kwestii zbrodni OUN-UPA przyczynił
się do obudzenia na Ukrainie Zachodniej demona szowinizmu i
nienawiści wobec Polaków.
3.2.13. Nie interweniowano u władz ukraińskich przeciwko szykanowaniu mniejszości polskiej na Ukrainie. Nacjonalizm ukraiński
rozpowszechnia ideę ukrainizacji historii dawnych ziem polskich i dąży do zniszczenia wszelkich śladów polskości. Do dziś
nie zostały zrealizowane zobowiązania władz państwowych
Ukrainy co do polskich miejsc pamięci narodowej.
3.2.14. Nie wykonano żadnych działań dla naprawy administracji publicznej.
W latach 2005-2007 kadra urzędników w administracji publicznej wzrosła z 367,7 tys. do 379,8 tys. (12, 1 tys.), a ich średnia
pensja jest wyższa niż pensja zatrudnionych w sektorze prywatnym.
Nie zlikwidowano powiatów, które są zupełnie niepotrzebną
jednostką administracyjną (nie mają prawie żadnej władzy, dysponują małymi pieniędzmi, ale pożerają środki publiczne na
całkowicie zbędną kadrę urzędników).
(prof. W. Kieżun, Newsweek 17.01.2010 r.)
3.2.15. Nie wykonano skutecznych działań w celu uporządkowania
zapisów (aktualizacji) ksiąg wieczystych na tzw. „Ziemiach
Odzyskanych” – co w konsekwencji pozwoliło na odbieranie
nieruchomości przez osoby, które emigrowały do Niemiec w latach 60-ch i 70-ch ubiegłego wieku.
3.2.16. Nie zmniejszono wielkiej ilości (180) koncesjonowanych i
certyfikowanych zawodów, która jest jedną z najwyższych w
Europie. To rodzi nieuzasadnione wysokie zarobki i stwarza
okazje korupcyjne dla osób posiadających koncesje i certyfikaty.
3.2.17. Nie podjęto działań, w celu doprowadzenia do ostatecznej rezygnacji w niemieckim wewnętrznym systemie prawnym z nie27
uprawnionych roszczeń do ziemi i nieruchomości na terenach
państwa polskiego przyłączonych mocą umowy poczdamskiej z
dnia 2 sierpnia 1945 roku.
3.2.18. Nie egzekwowano likwidacji art. 116 Konstytucji niemieckiej
(określa granice niemieckie z 1937 roku), który przeczy polsko-niemieckiemu traktatowi granicznemu z 14 listopada 1990
roku.
3.2.19. Nie zlikwidowano uprzywilejowania peerelowskich funkcjonariuszy otrzymujących emerytury.
3.2.20. Nie wykonano lustracji majątkowej polityków i ich rodzin oraz
wprowadzenia konfiskaty na rzecz skarbu państwa mienia, pochodzącego z przestępstw gospodarczych.
3.2.21. Nie ujawniono wszystkich funkcjonariuszy i tajnych współpracowników peerelowskich służb specjalnych oraz teczek osób
pełniących funkcje publiczne.
3.2.22. Zajęto bierne stanowisko w sprawach wymienionych w punktach 6.2.1. - 6.2.9., str. 51-54 (rządy PO-PSL, lata 2007-2011).
28
4. OCENA PARTII PiS W CZASIE SPRAWOWANIA RZĄDU
W LATACH 2005 - 2007
Partia PiS przez cały okres pracy rządu koalicyjnego (PiS, LPR,
Samoobrona) nierównoprawnie traktowała koalicjantów i niedotrzymała
umów koalicyjnych.
Partia Jarosława Kaczyńskiego nie wypełniła swych przedwyborczych
obietnic, ujętych w dokumentach (www.pis.org.pl): Program 2005, IV
Rzeczpospolita – Sprawiedliwość dla Wszystkich, Polska Katolicka
w Chrześcijańskiej Europie, z aneksem nr 1 zawierającym uchwałę nr
1/04/05 Rady Politycznej Prawa i Sprawiedliwości z dnia 16.04.2005 r.
Partia PiS nie dotrzymała wierności wartościom patriotyczno-narodowym i religijnym, do których się niezmiennie odwołuje.
Wbrew tym wartościom Prawo i Sprawiedliwość poparło udział Polski
w wojnie z Irakiem i Afganistanem, wystąpiło przeciw konstytucyjnej
ochronie życia, poparło Traktat Lizboński, odbierający suwerenność polskiemu państwu. Przyjmując entuzjastycznie samorozwiązanie Sejmu V
kadencji (na wniosek SLD), doprowadziło do usunięcia z sejmu sił blokujących przyjęcie Traktatu Lizbońskiego – Ligi Polskich Rodzin.
Do dokonań pozytywnych rządu (zmienionych w większości negatywnie
po przejęciu władzy przez partie PO i PSL) należy zaliczyć:
• rozwiązanie WSI i weryfikacja ich funkcjonariuszy (niedokończona wskutek rozwiązania sejmu),
• reforma resortu edukacji, mającej na celu przywrócenie normalności w polskiej szkole,
• działania w resorcie sprawiedliwości, mające na celu przyspieszenie pracy sądów i zaostrzenia kar,
• zorganizowanie Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
• przeniesienie koszów leczenia osób po wypadkach drogowych z NFZ do kosztów ubezpieczenia pojazdu,
• zastosowanie zasad merytorycznych, a nie partyjnego klucza
przy mianowaniu 14 wojewodów.
• decyzja o budowie gazoportu w Świnoujściu w celu dywersyfikacji dostaw gazu,
• działania mające na celu pozyskanie gazu łupkowego,
• działania w celu włączenia polskich lasów do systemu handlu
emisji CO2.
29
5. NIEKTÓRE DZIAŁANIA PARTII LIGI POLSKICH RODZIN
(LPR) W LATACH 2001 - 2010
5.1.
Działania Ligi Polskich Rodzin (LPR) w Sejmie IV i V kadencji
LPR od powstania w 2001 roku konsekwentnie służyła Polsce,
realizując program narodowo-katolicki.
5.1.1. Sprzeciwiała się akcesji Polski do Unii Europejskiej (UE) na
bardzo niekorzystnych warunkach (patrz pkt 3.1.1., str. 10).
5.1.2. W gospodarce narodowej występowała przeciwko programowi
prof. L. Balcerowicza, opartego o plan Sorosa-Sachsa – służący
gospodarczym celom Zachodu (Georg Soros – miliarder, wyrafinowany spekulant giełdowy, a jednocześnie filozof amator.
Koncepcję G. Sorosa rozwijał protegowany i finansowany przez
niego prof. Jeffers Sachs). O przyjęciu planu Sorosa-Sachsa zadecydowali: B. Gieremek, J. Kuroń, A. Michnik – z wykształcenia historycy oraz dr W. Kuczyński ekonomista, nie mający
żadnej praktyki w działalności gospodarczej i administracyjnej.
Prof. L. Balcerowicz również nie miał żadnego doświadczenia
pracy w gospodarce.
Plan spotkał się z szerokim poparciem mediów i brakiem reakcji na krytyczne głosy wybitnych ekonomistów.
Realizacja programu prof. L. Balcerowicza przyniosła:
• wyprzedaż w ok. 80% majątku narodowego za 10 do 15%
jego realnej wartości i doprowadzenie do bankructwa wielu
zakładów,
• olbrzymi państwowy dług publiczny ok. 851 mld zł w grudniu 2011,
• bezrobocie wynoszące 26 % (razem z emigracją zarobkową).
(„Encyklopedia białych plam”, tom II, wyd. PWE, Radom
2000, prof. Witold Kieżun, „Patologia transformacji”, wyd.
POLTEXT, Warszawa 2012)
5.1.3. Sprzeciwiała się przyjęciu Traktatu Lizbońskiego (Konstytucji
UE) oraz przyjęciu waluty euro (patrz pkt. 2.2, str. 8).
30
5.1.4. Sprzeciwiała się wysłaniu Wojska Polskiego do Iraku (patrz
pkt.3.1.3,str. 11).
5.1.5. Zgłosiła projekt ustawy dotyczący zmiany art. 38 Konstytucji
RP na zapis „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia od chwili poczęcia do naturalnej
śmierci”.
5.1.6. Sprzeciwiała się sprzedaży polskiej ziemi obcokrajowcom i
obywatelom o podwójnym obywatelstwie.
5.1.7. Z inicjatywy LPR zostały powołane sejmowe Komisje Śledcze
ds. prawidłowości prywatyzacji PKN Orlen i PZU SA.
5.1.8. Była inicjatorem ustawy uwłaszczenia mieszkańców Spółdzielni
Mieszkaniowych.
5.1.9. Zgłosiła projekt ustawy dotyczący pomocy finansowej rodzicom
niemowląt tzw. „Ustawa Becikowa” oraz zgłosiła wspólnie z
Prawicą Rzeczypospolitej projekt ustawy wprowadzającej dużą
ulgę podatkową dla Rodzin posiadających dzieci (obie ustawy
zostały przyjęte przez Sejm wbrew stanowisku posłów PiS).
5.2. Reforma szkolna przeprowadzona przez Ministra Edukacji Narodowej Romana Giertycha
Roman Giertych (prezes LPR) sprawował urząd Ministra Edukacji
Narodowej od maja 2006 do sierpnia 2007 roku. Minister R. Giertych
w swoich działaniach przywracał polskiej szkole wartości, na których
zbudowano Polskę i Europę, a które wcześniej konsekwentnie eliminowano z programów edukacyjnych na wszystkich poziomach kształcenia.
Program „Zero tolerancji dla przemocy w szkole” przyniósł radykalne
ograniczenie przestępczości w szkołach (w czasie krótkiej kadencji min.
R. Giertycha nastąpiło zmniejszenie ilości przestępstw o 10%, natomiast
w okresie kadencji min. K. Hall (PO) nastąpiło zwiększenie przestępstw
o 53% - do wartości 26 tys. w 2010 roku).
Od samego początku reforma szkolna R. Giertycha była obiektem ostrej
31
krytyki ze strony mediów i niestety również krytyki ze strony rządu premiera Jarosława Kaczyńskiego.
Szkoda, że polityka szkolna R. Giertycha trwała tylko 15-ście miesięcy i
po rozpadzie koalicji PiS, LPR i Samoobrony nie była kontynuowana.
5.2.1.
Podwyższenie prestiżu zawodowego nauczyciela :
• podniesiono status nauczyciela do rangi funkcjonariusza państwowego,
• zwiększono płace nauczycieli.
5.2.2. Wprowadzenie elementów wychowania patriotycznego:
• zalecono wszystkim szkołom rozpoczynanie lub kończenie
uroczystości szkolnych hymnem narodowym,
• zmieniono kanon obowiązujących lektur szkolnych.
Usunięto autorów: W. Gombrowicza, S.J. Witkacego, J.
Wolfganga Goethe, F. Kafki.
Wprowadzono lektury: H. Sienkiewicza „Potop” i
„Krzyżacy”, Jana Pawła II „Pamięć i tożsamość”, powieści
J. Dobraczyńskiego, książkę C.S. Levisa – pierwszy tom
„Opowieści z Narnii”. (Na wniosek premiera J. Kaczyńskiego
Rada Ministrów uchyliła rozporządzenie R. Giertycha o kanonie lektur obowiązkowych. Oznaczało to, że obowiązywać
będzie dotychczasowa lista lektur wprowadzona przez minister K. Łybacką z SLD),
• wprowadzono do szkół nowy przedmiot „Historia Polski”.
W ramach lekcji historii został uruchomiony specjalny program wycieczek edukacyjnych uczniów do miejsc najważniejszych dla naszej historii (m.in. Westerplatte, Muzeum
Powstania Warszawskiego, Wawel, Katyń, Wilno, Monte
Casino),
• odrzucono wspólny niemiecko-polski podręcznik do historii.
5.2.3. Przywrócenie funkcji wychowawczej szkoły :
• wprowadzono oceny z religii na świadectwie i jej wliczenie
do średniej ocen,
• wprowadzono program „Zero tolerancji dla przemocy w
szkole”
32
• nowa hierarchia szkolnych kar – od upomnienia do przeniesienia ucznia do ośrodka wsparcia wychowawczego o dyscyplinie wojskowej,
• dyrektor szkoły ma odpowiadać karnie za niepowiadomienie
policji lub sądu o demoralizującym zachowaniu swoich podopiecznych (aktach przemocy, używaniu narkotyków i alkoholu).
• wprowadzenie monitoringu na terenie szkoły,
• policja i straż miejska będzie zobowiązana informować rodziców o wagarującej młodzieży,
• Rady Gmin mają dostać prawo (w przypadku potrzeby) do
wprowadzenia godziny policyjnej w nocy dla młodzieży,
• doprowadzono do skutecznego wpływu oceny ze sprawowania na promocję do klasy wyższej,
• w ciągu roku szkolnego 2007/2008 we wszystkich szkołach
podstawowych i gimnazjach dyrektorzy i rodzice zadecydują,
jakie wzory mundurków należy wprowadzić,
• zainstalowano w szkolnych komputerach specjalne programy
chroniące przed przemocą i pornografią,
• wstrzymano finansowanie młodzieżówek politycznych liberalno-lewicowych,
• zakazano używania telefonów komórkowych podczas lekcji (dyrekcja szkoły będzie mogła go rozszerzyć na czas
przerw),
• wstrzymano dystrybucję podręcznika dla nauczycieli
„Kompas”, który promował homoseksualizm w szkołach,
• rozwinięto program wyrównywania szans edukacyjnych młodzieży z różnych regionów i środowisk – stypendia, bezpłatne
podręczniki, dofinansowanie mundurków,
• poszerzono wachlarz płatnych dla nauczycieli zajęć pozalekcyjnych.
5.2.4. Przywrócenie egzaminu maturalnego z matematyki
Przywrócono (po 25 latach nieobecności) matematykę jako obowiązkowy egzamin maturalny we wszystkich typach liceów.
5.2.5. Przywracanie opieki zdrowotnej w szkole
33
Rozpoczęto proces wprowadzania opieki zdrowotnej na terenie szkół.
Bibliografia
Peter Raina „Reforma edukacji, Roman Giertych w MEN” – Agencja
Arte, Warszawa, 2009, tel. 502218563, www.capitalbook.pl
Bronisław Komorowski „Komentarz: Minister Giertych zdejmuje portrety jedynie na pokaz”, Dziennik, 5.07.2006.
Jakub Rzekanowski „Tryumf skrajnej reakcji”, Trybuna, 6.05.2006.
„Dyrektorzy szkół protestują przeciw nominacji Giertycha” Gazeta
Wyborcza, 9.05.2006.
Paweł Śpiewak „Kończ Giertychu, wstydu oszczędź”, Życie Warszawy,
17.06.2006.
Adrian Zandberg, „Jak walczyć z Giertychem”, Gazeta Wyborcza,
30.05.2006.
„ZNP nie chce Giertycha”, Rzeczpospolita, 18.05.2006.
Paweł Lisicki, „Giertych działa na młodzież jak płachta na byka”,
Dziennik, 31.07.2006.
Krystyna Starczewska, „Specjalne szkoły Giertycha to wychowawczy
horror”, Życie Warszawy, 25.10.206.
Mirosław Sawicki, „Giertych uczeń czarnoksiężnika”, Gazeta Wyborcza,
23.11.2006.
Kamila Pietrzak, „Powrót wychowania patriotycznego do szkół”, Nasz
Dziennik, 7.06.2006.
Artur Grabek, „Trybunał Konstytucyjny surowo osądził Giertycha”,
Dziennik, 17.01.2007.
Eliza Michalik, „Pomysły Giertycha są jak leczenie raka aspiryną”, Życie
Warszawy, 17.01.2007.
Piotr Pacewicz, „Giertych do piekła”, Gazeta Wyborcza, 14.08.2007.
5.3. Stanowisko Ligi Polskich Rodzin (LPR) z 29 maja 2010 r. d o tyczące wyboru Prezydenta RP
Serwis internetowy Ligi Polskich Rodzin (www.lpr.pl)
LPR a wybory
W związku z przypadającymi na dzień 20 czerwca 2010 r. wyborami
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Zarząd Główny Ligi Polskich
Rodzin konsekwentnie stoi na stanowisku wierności programowi zgod34
nemu z interesem Polski i Narodu polskiego, którego głównymi zasadami
są:
• suwerenne państwo, jako instytucja w służbie narodu polskiego,
• polityka gospodarcza i finansowa, jako narzędzie wszechstronnego rozwoju Narodu,
• dążenie do maksymalnej samowystarczalności rolno-spożywczej, jako głównego elementu niezależności,
• maksymalna wolność gospodarcza, w której pracowitość,
zdolności i przedsiębiorczość, są gwarantami sukcesu, a małe
i średnie firmy rodzinne głównym filarem gospodarki polskiej, przy zachowaniu pozycji państwa w sektorach strategicznych,
• polityka kompleksowego wspierania, promocji i ochrony rodziny, jako podstawowej komórki społecznej,
• współpraca z innymi narodami na zasadach wzajemnych korzyści w oparciu o prawdę historyczną,
• organizacje międzynarodowe dobrą formą współpracy i
współdziałania państw na różnych płaszczyznach z zachowaniem podmiotowości i niezależności decyzji poszczególnych
sygnatariuszy,
• ewentualne misje pokojowe, rozjemcze i stabilizacyjne, wyłącznie z mandatu ONZ, moralnie uzasadnione,
• wierność etyce i zasadom Kościoła Katolickiego oraz czynne wprowadzanie ich w życie, przy wzięciu przez polityków
odpowiedzialności za swoje działania bez obciążania nimi
Kościoła,
• edukacja i wychowanie młodego pokolenia w oparciu o tradycyjne i sprawdzone wzorce, katolickie i patriotyczne.
Cechą charakterystyczną obecnej kampanii prezydenckiej
jest dominująca i uprzywilejowana pozycja dwóch kandydatów zgłoszonych przez Platformę Obywatelską oraz Prawo i
Sprawiedliwość. Między nimi rozstrzygnie się walka o prezydenturę.
Ta mocno spolaryzowana sytuacja w odniesieniu do powyższych zasad powoduje, że Liga Polskich Rodzin nie może udzielić poparcia żadnemu z nich z przyczyn ideowo-programowych
35
ponieważ:
• obydwaj kandydaci poparli model zjednoczenia Europy jako
superpaństwa z eurokonstytucją,
• obydwaj sprzeciwili się konstytucyjnej ochronie życia od poczęcia do naturalnej śmierci,
• obydwaj popierali zaangażowanie wojenne Polski w Iraku i
w Afganistanie,
• obydwaj, jako czołowe w swych środowiskach osoby, uczestniczyli w szkodliwych dla Polski przemianach gospodarczych, skutkujących przejmowaniem majątku narodowego
przez obcych,
• obydwa środowiska wpisują się w bardzo niebezpieczny dla
Polski proces relatywizacji historycznej odpowiedzialności w
kontekście roli Niemiec, UPA i komunizmu,
• obydwa środowiska popierają w edukacji liberalne i internacjonalistyczne treści,
• obydwaj kandydaci popierają szkodliwy dla Polski projekt
wstąpienia do strefy euro i likwidacji złotego, co spowoduje
utratę możliwości kreowania polityki monetarnej Polski oraz
utratę naszych rezerw walutowych i znaczny wzrost cen.
Zwracamy uwagę na zasadniczy charakter różnic programowych między Ligą Polskich Rodzin, a głównymi kandydatami
do prezydentury. Dotyczą one spraw najważniejszych z punktu
widzenia bytu Narodu i Państwa polskiego takich jak: suwerenność Ojczyzny, obrona życia, polska własność, własna moneta,
jako podstawowy atrybut suwerenności, czy stosunek do wartości i tradycji narodowej, jako podstaw kultury i wzorca dla
wychowywania młodych pokoleń Polaków.
O ile w sprawach mniejszej wagi kompromis jest możliwy i
wskazany, a nawet konieczny, to w powyższych kwestiach o
znaczeniu fundamentalnym, jest on niedopuszczalny.
Powyższa analiza nie upoważnia nas do udzielenia poparcia
żadnemu z tych kandydatów. Nie chcemy czuć się, choćby w
najmniejszym zakresie odpowiedzialnymi za wybór któregokolwiek z nich. Dlatego też LPR nie udziela im poparcia, ani w
pierwszej, ani w drugiej turze. Jednocześnie uważamy, że obecna dążność do sztucznej polaryzacji sceny politycznej w Polsce
36
na dwa nie różniące się obozy, źle służy Polsce, gdyż ciągłe
spory między nimi w sprawach drugorzędnych, medialne, absorbujące i terroryzujące Polaków, blokują debatę w ważnych
sprawach, przez co paraliżują budowę rzeczywistej i wiarygodnej alternatywy. Liga Polskich Rodzin nie będzie w tym manipulacyjnym procesie uczestniczyć.
Co do pozostałych kandydatów, jakkolwiek w programach niektórych z nich znajdują się elementy godne akceptacji, to udzielenie im poparcia nie zmieni w niczym ostatecznego wyniku.
Zarząd Główny Ligi Polskich Rodzin
Warszawa, 29 maja 2010 r.
6. DZIAŁANIA I ZANIECHANIA PARTII PLATFORMA
OBYWATELSKA (PO) W LATACH 2007 - 2011 (rząd PO – PSL)
Pisząc o działaniach i zaniechaniach PO w czasie sprawowania rządu w
koalicji z PSL nie podano stanowiska partii PSL ze względu na pełną
spolegliwość PSL względem partii PO.
6.1.Działania partii PO
6.1.1. Podpisanie Traktatu Lizbońskiego w Lizbonie w dniu 13-go
grudnia 2007 roku przez premiera D. Tuska i ministra spraw zagranicznych R. Sikorskiego (patrz punkt 2.2. niniejszego opracowania, str. 8).
6.1.2. Rząd PO-PSL w karygodny sposób nie dopełnił obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa delegacji prezydenckiej udającej się
samolotem na uroczystości 70-cio lecia mordu w Katyniu k /
Smoleńska w dniu 10 kwietnia 2010 roku.
W katastrofie, bez precedensu w historii katastrof lotniczych
na lotnisku w Smoleńsku, śmierć ponieśli : prezydent RP, były
prezydent RP na uchodźstwie, dowódcy wszystkich rodzajów
Wojska Polskiego (pięciu generałów i wiceadmirał), najwyżsi
kapelani Wojska Polskiego, osoby pełniące wysokie funkcje
państwowe i społeczne oraz załoga samolotu.
37
Premier D. Tusk nie przyjął propozycji prezydenta Rosji B.
Miedwiediewa dotyczącej wspólnego prowadzenia śledztwa
przez Polskę i Rosję i przekazał prowadzenie śledztwa stronie
rosyjskiej, przyjmując jako podstawę prawną załącznik nr 13
Konwencji Chicagowskiej, która dotyczy samolotów cywilnych
(samolot polski był wojskowy!)
Konwencja Chicagowska upoważniła stronę rosyjską do zakończenia śledztwa raportem o znaczeniu międzynarodowym.
Rząd Polski (PO-PSL) nie skorzystał z możliwości przekazania
śledztwa Komisji NATO (w katastrofie zginęło całe dowództwo
kraju należącego od 11 lat do NATO) oraz nie skorzystał z porozumienia polsko-rosyjskiego z 1993 roku, które dawało możliwość prowadzenia śledztwa stronie polskiej w przypadku katastrofy polskiego samolotu wojskowego na terytorium Rosji.
Raport rosyjski, wydany w styczniu 2011 roku, całkowitą odpowiedzialnością za katastrofę samolotu obciąża stronę polską
(pomimo, że są ewidentne dowody mylnych działań i tragicznych zaniedbań strony rosyjskiej).
6.1.3. Uzawodowienie armii sprowadziło się do zrezygnowania z poboru, czyli doszło do zaprzestania szkolenia rezerw obronnych.
Wojsko nie stało się ani lepiej wyszkolone ani lepiej uzbrojone.
Jest to decyzja o najcięższym kalibrze dla polityki obronnej.
Państwa o podobnym do Polski otoczeniu geopolitycznym utrzymują pobór oraz duże rezerwy. Wskaźnik mobilizacyjny w Polsce
jest dramatycznie niski i wynosi 0,27% populacji (Finlandia 7%,
średnia w Europie 1,66%).
Cały kupowany sprzęt jest dostosowany wyłącznie do potrzeb
misji interwencyjnych głównie w Afganistanie.
Zapomniano, że podstawowym obowiązkiem konstytucyjnym
armii jest ochrona terytorium RP (art. 26 Konstytucji RP).
Drastycznie zredukowano przemysł wojskowy (20-sto krotnie
w porównaniu do 1989 roku). Sprzedano wszystkie przedsiębiorstwa produkcji lotniczej.
Marynarka Wojenna (MW) od 20-stu lat nie otrzymała ani jednej nowej jednostki bojowej. Nastąpiło bankructwo Stoczni MW
w Gdyni-Oksywiu. Były dowódca MW śp. admirał Andrzej
38
Karweta (zginął w katastrofie smoleńskiej) w 2010 roku stwierdził, że utrata zdolności bojowej MW może nastąpić już w 2016
roku.
Wojska Lotnicze, w pierwszym roku użytkowania samolotów
F-16, odnotowały około 170 poważnych usterek, które pochłonęły cały sześcioletni budżet na remonty.
W ramach zakupu samolotów F-16 dostawca zobowiązał się do
offsetu tj. zainwestowania i zakupach w polskim przemyśle za
sumę 6 mld 25 mln zł. Głównie chodziło o pozyskanie amerykańskich wysokich technologii dla polskich przedsiębiorstw –
offset nie został zrealizowany.
W katastrofach lotniczych (w okresie około 2 lat), nie związanych z działaniami bojowymi, zginęło 121 osób. Doszło do
dwóch największych katastrof w dziejach polskiego lotnictwa
wojskowego:
• 23 stycznia 2008, na lotnisku w Mirosławcu, rozbił się samolot CASA C295M. Zginęli wszyscy znajdujący się na pokładzie – 20 osób, w tym wysocy rangą dowódcy sił powietrznych.
• 10 kwietnia 2010, na lotnisku pod Smoleńskiem, rozbił się
samolot Tu-154M. Zginęło 96 osób znajdujących się na jego
pokładzie, w tym najwyżsi rangą dowódcy wszystkich rodzajów wojsk, dwaj prezydenci RP, wszyscy najwyżsi kapelani
WP, ważne osobistości życia publicznego i załoga samolotu.
Okoliczności katastrofy pod Smoleńskiem przypominały lądowanie pod Mirosławcem.
Inne katastrofy to:
• 27 lutego 2009 pod Toruniem rozbił się śmigłowiec Mi-24D. Zginął jeden członek załogi.
• 31 marca 2009, rozbił się samolot AN-28 Bryza 2-RF.
Wszystkie 4 osoby znajdujące się na pokładzie zginęły.
Wielokrotnie z wojska do MON-u i Sejmowej Komisji Obrony
Narodowej były wysyłane doniesienia o patologiach w lotnictwie, wskazujące na zaniedbania w szkoleniu lotniczym, brak
symulatorów, niedostatek doświadczonej kadry instruktorskiej,
braki paliwa i części zapasowych.
W całej armii, a szczególnie w lotnictwie, od szeregu lat na39
6.1.4.
stępują odejścia doświadczonej kadry, co powoduje przerwanie
przekazywania doświadczeń pokoleniowych.
Ministerstwo Obrony Narodowej, znając stan lotnictwa wojskowego i przyczyny katastrofy samolotu CASA C295 M, nie podjęło żadnych skutecznych działań naprawczych.
Mjr rez. pilot instruktor Arkadiusz Szczęsny widząc bezskuteczność doniesień z wojska kierowanych do MON i Sejmu zdecydował się na złożenie doniesienia w dniu 28.09.2009 dotyczącego „niedopełnienia obowiązków służbowych przez Ministra
Obrony Narodowej poprzez brak właściwego przygotowania
pilotów Polskich Sił Zbrojnych do pełnienia służby wojskowej”
do Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście. Ta odrzuciła jednak wszczęcie postępowania (postanowienie Prokuratora
Rejonowego z dnia 28.10.2009).
Nasuwa się pytanie, czy niszczenie Polskich Sił Zbrojnych wynikło z indolencji czy intencji ministra B. Klicha ?
Były dowódca wojsk lądowych (2006-2009) generał rez.
Waldemar Skrzypczak na swoim blogu (www.skrzypczak.blog.
interia.pl) napisał:
• 13-go kwietnia 2011: „Za kilka-kilkanaście lat konfiguracje
sojusznicze mogą się zmienić. Dzisiejszy partnerzy mogą stać
się wrogami i odwrotnie. A my w tym wszystkim musimy dostrzegać swoją rację stanu. Niepodważalną suwerenność”.
• 13 czerwca 2011 : „Armia jest niszczona za sprawą polityków. Czy to działania zamierzone ? Teraz wiem, że tak”.
Członkowstwo w NATO i UE nie jest gwarancją bezpieczeństwa – potrzebne są dobre polskie Siły Zbrojne.
(gen. Roman Polko „Nic nie jest w porządku”, Nasza Polska,
15.06.2010, dr hab. Romuald Szeremietiew „Armia znika”,
Nasz Dziennik 09.08.2011, Tomasz Hypki „Krwawa kadencja”, Skrzydlata Polska, 05.2010, Andrzej Dominik „Gen. S.
Petelicki i dr hab. R. Szeremietiew o Klichu”, Skrzydlata Polska,
05.2010)
Wielkie zwiększenie państwowego długu publicznego z 527
mld zł w 2007 roku do około 851 mld zł w 2011 roku. W tym
samym okresie czasu sprywatyzowano (wysprzedano) majątek
narodowy na sumę 45 mld zł. Wzrost zadłużenia i wyprzedaż
40
majątku narodowego grozi niewypłacalnością i utratą suwerenności. Polska jest uznana w świecie za kraj wysokiego ryzyka
– co powoduje dalsze osłabienie gospodarcze Polski. Na swoich
stronach internetowych Narodowy Bank Polski informuje, że
„za niespłacone długi wierzyciele mogą zająć część państwa”.
Obecnie widoczne są niemieckie naciski na prywatyzację wysp
i wybrzeży morskich Grecji, gdzie najczęściej spędzają wakacje
obywatele niemieccy.
(Wiesława Mazur „Nasza Polska” 31.08.2010 r.)
6.1.5.
Podjęcie decyzji o budowie elektrowni atomowych. Rządowe
plany zakładają wybudowanie dwóch siłowni o łącznej mocy
6000 MW. Pierwsza siłownia ma być wybudowana do 2024
roku. Jest to rozwiązanie bardzo niekorzystne dla Polski.
Polska, dysponując ogromnymi złożami naturalnych surowców
energetycznych (patrz punkt 3.2.2., str. 22), może zapewnić
samowystarczalność na setki lat oraz eksport energii, a przede
wszystkim bezpieczeństwo energetyczne.
Propagandowymi mitami są, że:
• energia atomowa jest bezpieczna i nieszkodliwa dla środowiska.
Japończycy słyną z dokładności, a mimo to doszło do awarii
w Fukushimie. W Japonii w dniu 5 maja 2012 roku wyłączono ostatni z 53 reaktorów pracujących w energetyce atomowej. Rząd niemiecki, z poparciem parlamentu po tragedii w
Fukushimie, postanowił, że do roku 2022 przestaną działać
wszystkie (17) elektrownie atomowe (mimo, że należą do
najbardziej bezpiecznych w świecie). Zamknięto już 7 elektrowni.
• jest tania i uniezależnia nas energetycznie.
Budowa, składowanie odpadów radioaktywnych, a później
zamknięcie elektrowni po zakończeniu eksploatacji, to są
ogromne koszty i dalsze zadłużenie Polski, a jednocześnie
uzależnienie od dostaw zagranicznych coraz droższego uranu
oraz zagranicznych technologii i specjalistów.
Za koszt 54 mld zł. samej budowy elektrowni atomowej o
mocy 3000 MW można wybudować elektrownie o czystym
spalaniu węgla o mocy trzykrotnie większej, korzystając z
41
polskich technologii i specjalistów.
Budowaniem elektrowni atomowych w Polsce są zainteresowane (ze względów czysto komercyjnych) wielkie koncerny
atomowe francuskie, amerykańskie i japońskie.
(prof. Włodzimierz Bojarski „Obce interesy w elektrowni atomowej w Polsce”, „Po co nam energia atomowa”,
„Możliwości rozwoju polskiej energetyki”, http://bojarski.
neon24.pl).
6.1.6.
6.1.7.
6.1.8.
Zdecydowanie wspierano budowę elektrowni wiatrowych (e.w.),
co jest niekorzystne zarówno ze względów ekonomicznych jak
i ekologicznych. W ostatnich latach (2007-2011) wybudowano
około 300 e.w. o łącznej mocy 1489 MW (stan na 06.09.2011).
Cena pozyskiwanej energii elektrycznej z e.w. jest 2,5 razy wyższa od ceny energii pochodzącej z węgla. Ze względu na zmienność siły wiatru moc dyspozycyjna elektrowni węglowych nie
może być zmniejszona.
Ludzie mieszkający w promieniu mniejszym od 2 km od e.w.,
są zagrożeni wieloma chorobami wskutek emitowanych przez
e.w. dźwięków o niskiej częstotliwości oraz niesłyszalnych infradźwięków. Brak jest zabezpieczeń prawnych dotyczących
odległości e.w. od domów mieszkalnych.
„Stare kraje” UE wycofują się z budowy e.w., a mając duży
potencjał produkcyjny, lobbują budowę e.w. w Polsce – co ma
znamiona wielkiej korupcji.
Rząd PO-PSL wyraził zgodę w marcu 2011 roku (w konkluzji
prezydencji węgierskiej) na dalsze po 2013 roku znacznie niższe dopłaty bezpośrednie dla polskich rolników – od dopłat dla
rolników bogatych krajów Unii Europejskiej.
W latach 2004-2013 polscy rolnicy otrzymają w ramach dopłat
bezpośrednich o 120 mld zł mniej niż rolnicy niemieccy, którzy
posiadają areał ziemi tylko o 10% większy od Polski.
Ze względu na niską opłacalność produkcji rolnej i ukryte bezrobocie na wsi (ok. 1,5 mln) sytuacja w polskim rolnictwie staje
się tragiczna.
Wydanie 101 koncesji (do września 2011) na poszukiwanie
gazu łupkowego przyniosło państwu ok. 40 mln zł zysku, pod42
czas gdy wartość rynkowa tych koncesji wynosi ok. 100 mld zł
(wydane koncesje na poszukiwanie obligują do wydania koncesji na eksploatację gazu łupkowego).
Rząd PO-PSL nie tylko oddał prawie za darmo wszystkie koncesje, ale też rozwiązał instytucje doradczo-kontrolne w geologii i górnictwie oraz przyjął bardzo niedobre Prawo geologiczne i górnicze. Utracono kontrolę nad handlem koncesjami i nie
ustalono jasnych opłat eksploatacyjnych.
Nie ma systemu kontroli tego, co robi lub co potencjalnie może
ukrywać inwestor.
Państwo okazało się nieprzygotowane organizacyjno-prawnie
na tak wielkie i specyficzne inwestycje (podobne stało się z koncesjami na miedź, srebro, złoto, cynk, ołów i pierwiastki ziem
rzadkich o znaczeniu strategicznym).
(prof. M.O. Jędrysek: „Gaz łupkowy – polski paszport do bogactwa”, Nasza Polska, 11.10.2011, „Łupkowa dezintegracja”,
Nasz Dziennik, 14.07.2012, www.jedrysek.eu)
6.1.9. Przeniesiono koszty leczenia osób po wypadkach drogowych
z zakładów ubezpieczeniowych do Narodowego Funduszu
Zdrowia, co w dużym stopniu zmniejszyło kwoty na leczenie
chorych nie będących ofiarami wypadków. W 2011 roku w wyniku wypadków drogowych było leczonych i rehabilitowanych
49.501 osób.
6.1.10. Zwiększono podatek VAT z 22% do 23% , co dla niektórych
produktów zwiększa opodatkowanie nawet o dwie trzecie !
Stawka VAT za książki wzrosła z 0 do 5% . Spowoduje to wzrost
ubóstwa rodzin wielodzietnych, wszak większość kupowanych
książek to podręczniki szkolne.
W expose premier obiecywał, że „naczelną zasadą polityki finansowej mojego rządu będzie stopniowe obniżanie podatków i
innych danin publicznych”.
6.1.11. W latach 2007-2010 nastąpiło zwiększenie z 379,8 tys. do 440,5
tys. (60,7 tys., 15,9% ) liczby urzędników w administracji publicznej (bez administracji wojskowej, ubezpieczenia i zdrowotnej).
43
W programie wyborczym PO z 2007 roku obiecano ich zmniejszenie o 10%. Kosztuje to budżet państwa ok. 300 mln zł. rocznie. Cechą administracji publicznej jest gigantyczna skala zatrudnienia i uposażeń, korupcja i arogancja władzy.
6.1.12. Zwiększono liczbę żołnierzy polskich w Afganistanie z 1600 do
2600 żołnierzy (patrz punkt 3.1.15., str. 18 niniejszego opracowania).
6.1.13. Działania w oświacie
Przeprowadzono dokończenie reform Handkego, które negatywnie odbiły się na polskiej szkole. Zrezygnowano z przyjęcia
wychowania patriotycznego, jako integralnego elementu wychowawczego szkoły.
Usunięto przedmiot religia z ramowego planu nauczania.
Zubożono o wiele pozycji zestaw literatury przeznaczonej do
edukacji, a kształtującej postawy moralne i patriotyczne. Od
września 2012 roku z liceów usunięto 90 godz. historii i 60 godz.
języka polskiego na profilu matematyczno-fizycznym i 120
godz. przedmiotów ścisłych na profilu humanistycznym. Jest to
jedna z najgorszych decyzji Ministerstwa Edukacji Narodowej,
jakie dotknęły polskie szkolnictwo. Poziom nauczania i wymagania egzaminu gimnazjalnego oraz maturalnego są systematycznie obniżane. Zrezygnowano z zabiegów dyscyplinujących
i zapewniających bezpieczeństwo w szkole, wprowadzonych
wcześniej przez ministra R. Giertycha (w 2007 r. w szkołach
odnotowano 17,5 tys. zdarzeń przestępczych takich jak wymuszenia czy rozboje, a w 2010 r. już 26 tys.) Samorządy zostały
zmuszone do radykalnych oszczędności w dziedzinie edukacji.
Kształcenie zawodowe w zasadzie przestało istnieć.
Efektem jest podejmowanie przez młodych ludzi kształcenia
zawodowego w Niemczech. Mają oni tam wysokie stypendia,
możliwość zamieszkania i zapewnioną pracę. PO dokonała demontażu szkolnictwa – jednego z filarów warunkujących trwanie i rozwój narodu.
Historyk i pedagog profesor Ryszard Terlecki powiedział (Radio
Maryja, 19.08.2012) „Zmiany w szkolnictwie są śmiertelnym
44
zagrożeniem dla państwa polskiego”.
6.1.14. Zmniejszono o 60% środki Funduszu Pracy przeznaczonego na
aktywizację bezrobotnych (m.in. szkolenia i tworzenia nowych
miejsc pracy). Z Funduszu Rezerwy Demograficznej, który miał
gwarantować emerytury w trudnym okresie załamania demografii przewidywanej na rok 2020, zabrano 11,5 mld zł (w sierpniu 2010 roku na koncie funduszu znajdowała się suma 12,7
mld zł). Zmniejszono zasiłek pogrzebowy o 40%.
6.1.15. Odebrano, ze względów politycznych, dotację 30 mln zł. od
Fundacji Lux Veritatis (związanej z Zakonem Redemptorystów).
Dotacja była przyznana przez wcześniejszy rząd i przeznaczona
na wykonanie inwestycji mającej na celu wykorzystanie energii
geotermalnej w Toruniu.
Nie zezwolono na publiczną zbiórkę pieniędzy na realizację już
rozpoczętej inwestycji. Mimo tych trudności inwestycję zrealizowano.
W wykonanych odwiertach uzyskano wielką wydajność ciepłej
wody wynoszącą 351 m3/godz., o temperaturze 61oC, co pozwoliłoby ogrzać w okresie zimowym 20% mieszkańców Torunia
przy cenie zdecydowanie niższej od obecnej.
Prof. Jan Szyszko, były minister środowiska powiedział (Nasz
Dziennik 28,29.09.2011): „To znakomity wynik nie tylko w skali
Polski, ale co najmniej Europy! W ten sposób udowodniliśmy,
że w Polsce są ogromne zasoby geotermalne i można je spożytkować na rozwój gospodarczy naszego kraju. Wyniki prac w
Toruniu są także bardzo ważne dla Polski ze względu na wymogi
Unii Europejskiej, która zobowiązała wszystkie państwa członkowskie do zwiększania udziału energii odnawialnej w ogólnym
bilansie energetycznym. Energia z geotermii będzie tańsza niż
pozyskiwana w drodze spalania węgla i wiąże się również z
możliwością uniknięcia emisji dwutlenku węgla”.
Polska posiada największe w Europie zasoby energii geotermalnej przekraczające 150-krotnie nasze roczne potrzeby na enegię
(patrz punkt 3.2.2., str. 22).
6.1.16. Pogłębiło się rozwarstwienie płacowe społeczeństwa. W 2010
roku, 5% ludności pobierało 95% wszystkich płac. Pod wzglę45
dem wielkości rozpiętości płac jesteśmy w Unii Europejskiej na
26 miejscu, za nami jest tylko Rumunia.
Raport Hay Group z 2010 roku, dotyczący 56 krajów świata,
zalicza nas do krajów o największym poziomie rozwarstwienia
płac – jesteśmy w rankingu na 45 miejscu. Pod względem siły
nabywczej zarobki polskich menadżerów należą do najwyższych na świecie. W 2009 roku prezesi spółek giełdowych zarabiali średnio po 2 mln zł rocznie.
6.1.17. Przyjęto ustawę „Prawo geologiczne i górnicze”. Jest to
zbiór praw regulujących koncesjonowanie i wydobycie polskich bogactw naturalnych. Opinię o w/w prawie wystawił
prof. Mariusz Orion-Jędrysek kierownik Zakładu Geologii
Stosowanej Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 2005 –2007
był Podsekretarzem Stanu – Głównym Geologiem Kraju w
Ministerstwie Środowiska. Inicjator poszukiwania gazu łupkowego w Polsce. Oto jego opinia:„Prawo spowoduje nieodwracalne straty Skarbu Państwa. Można domyślać się, że w opracowaniu prawa lobbowały różne siły – szczególnie uderzające jest
to, że zabrakło dbałości o interes narodowy”.
(2011 Dz.U. nr 163 poz. 981)
6.1.18. Przyjęto w 2008 roku skrajnie dla Polski niekorzystny unijny
pakiet klimatyczno-energetyczny (k-e), który oznacza duży
wzrost cen energii w kraju, wskutek blokady polskiego węgla
jako źródła energii.
Karygodną sprawą jest, że w negocjacjach pakietu k-e:
• nie rozliczono zobowiązań redukcji CO2 krajów UE podjętych
na Konwencji Klimatycznej w Kioto w 1997 roku. Polska mając zobowiązanie redukcji CO2 o 6% (w stosunku do roku 1988)
osiągnęła redukcję w wysokości 32% , inne kraje np. Hiszpania i
Portugalia zwiększyły emisję odpowiednio o 48% i 46%. Pakiet
k-e nakazuje nam redukcję CO2 o 20% ale bazą jest nie rok
1988, a nowo przyjęty rok 2005 co wręcz oznacza, że redukcję
zaczynamy od początku i musimy dokupować limity CO2.
• zrezygnowano z włączenia polskich lasów (pochłaniają około
40 mln ton CO2 rocznie) do systemu handlu emisjami, mimo
46
że w tej kwestii był przygotowany już w poprzedniej kadencji
sejmu projekt uzgodniony z Komisją Europejską.
Realizacja pakietu K-E spowoduje, że polski przemysł stanie
się nieopłacalny, a Polska krajem, w którym istnieją tylko usługi
i handel.
Opinia prof. Jana Szyszko wygłoszona na 91 posiedzeniu Sejmu
w dniu 28.04.2011: „Pakiet stanowi blokadę polskich zasobów
energetycznych, niweczy dorobek Polski w zakresie redukcji
gazów cieplarnianych wynikającej z protokołu z Kioto. Jest to
zdrada interesów Polski i polskiego narodu”.
„Nie było żadnej analizy, a podpisanie pakietu klimatycznoenergetycznego stanowi zdradę stanu”.
Prof. Witold Kieżun powiedział (tyg. Solidarność, „Polska neokolonią” 18.03.2011): „Pakiet klimatyczno-energetyczny jest
korzystny dla zachodu Europy, który kombinuje, by eksploatować kraje Europy Środkowej. To mają być neokolonie”.
(prof. Jan Szyszko „Pakiet klimatyczno-energetyczny do renegocjacji”, Nasz Dziennik, 18.07.2011, www.poincarbon.com)
6.1.19. Przyjęto ustawę „O systemie handlu uprawnieniami do emisji
gazów cieplarnianych”. Ustawa stanowi pochodną przyjętej
przez Polskę podpisanej i ratyfikowanej konwencji klimatycznej i protokołu z Kioto,jak również podpisanego przez rząd
PO-PSL pakietu klimatyczno-energetycznego (patrz punkt
6.1.18, str. 46 niniejszego opracowania). (2011 Dz.U. nr 122
poz. 695)
6.1.20. Uchwalono ustawę „O szczególnych uprawnieniach ministra
właściwego do spraw Skarbu Państwa oraz ich wykonywaniu w
niektórych spółkach kapitałowych, lub grupach kapitałowych”,
która zlikwidowała listę spółek strategicznych, a więc zmieniła
również status spółek TP S.A. i Exatel S.A., mimo, że spółki te
administrują strategicznymi obiektami i sieciami łączności polskiego państwa.
Polska jest jednym z niechlubnych wyjątków w Europie, gdzie
rząd zrezygnował z ochrony prawnej sieci łączności ważnych
dla bezpieczeństwa kraju.
Ustawa ta rozpoczęła ostatnią fazę rozbioru polskich sieci stra47
tegicznych, a co za tym idzie – całkowitego demontażu bezpieczeństwa państwa. (prof. Jerzy Urbanowicz „Demontaż bezpieczeństwa państwa”, Nasz Dziennik, 22.04.2011)
(Dz.U. 2010 nr 65 poz. 404)
6.1.21. Przyjęto do realizacji od 1-go lipca 2012 roku ustawę „O działalności leczniczej”, która otwiera szeroko drogę do prywatyzacji służby zdrowia.
Ustawa mówi, że samorządy, które zdecydują się na przekształcenie podległych im szpitali w spółki prawa handlowego, mogą
liczyć na pomoc państwa w spłacie długów placówki, zaś te,
które nie przekształcą szpitali w spółki, będą musiały pokryć ich
ujemne wyniki finansowe.
Jeśli nie pokryją – w ciągu 12 miesięcy będą zmuszone do przekształcenia szpitala w spółkę kapitałową lub jego likwidacji.
Oznacza to, że przynoszące straty publiczne szpitale i przychodnie, będą albo spółkami, albo po prostu znikną. Ustawa grozi
paraliżem finansowym uczelni medycznych, alarmuje przewodnicząca Kongresu Rektorów Uczelni Medycznych prof. Ewa
Małecka-Tendera.
Należy dodać, że podstawą działalności każdej spółki jest maksymalizacja zysku – co jest równoznaczne z niedostępnością
opieki zdrowotnej dla ludzi niezamożnych.
(2011 Dz.U. nr 112 poz. 654)
6.1.22. Znowelizowano ustawę „O działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa”
Ustawa dotyczy obowiązku publikowania przez rząd wykazu
prac legislacyjnych od fazy projektu założeń projektu ustaw, co
oznacza, że rząd nie będzie w stanie ogłosić żadnego ze swoich projektów bez udziału lobbystów. Będą oni mieli wpływ na
powstawanie procesu legislacyjnego już od samego początku.
(2011 Dz.U. nr 161 poz. 966)
6.1.23. Przyjęto ustawę „O zmianie ustawy o dostępie do informacji
publicznej oraz niektórych innych ustaw”
Ustawa stwarza możliwość utajniania procesu gospodarowania
48
majątkiem skarbu państwa. Obywatele tracą możliwość kontroli
władzy publicznej podczas procesu sprzedaży majątku narodowego.
Prawo stwarza możliwość manipulacji i korupcji, a przede
wszystkim do swobodnej wyprzedaży dóbr państwowych.
Ta ustawa jest zamachem na prawo obywateli do kontroli władzy publicznej w obszarze gospodarowania mieniem skarbu
państwa. (2011 Dz.U. 204 poz. 1195)
6.1.24. Przyjęto ustawę „O zmianie ustawy - prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym”, która
jest urzędowo zadekretowaną degradacją statusu nauki w Polsce.
W myśl ustawy nauka i szkolnictwo wyższe poddane będą dyktatowi biurokratycznie sterowanej komercjalizacji. Doraźny
zysk materialny ma się stać najważniejszym miernikiem pracy
akademickiej, a rektor otrzymać ma prawo do zwalniania nawet
profesorów bez zgody ciał kolegialnych uczelni, co może być
wykorzystywane przeciwko uczonym „nieprawomyślnym”.
Przyjęte prawo pozwala na stosowanie fałszywej substytucji
doktora habilitowanego zastępuje się dwoma doktorami, a doktora dwoma magistrami, co oznacza ewidentne osłabienie potencjału naukowego i intelektualnego.
Generalnie zagrożona jest nie tylko autonomia, ale także zasadnicza rola nauki i szkolnictwa wyższego w społeczeństwie.
(Rzeczpospolita, 08.02.2011, Nasz Dziennik 25.02.2011)
(2011 Dz.U. nr 84 poz. 455)
6.1.25. Przyjęto ustawę „O postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego”.
Ustawa zezwala na sprzedaż majątku stoczni w małych częściach, co spowoduje nieodwracalną likwidację stoczni i w
następstwie likwidację zakładów kooperujących, biur konstrukcyjnych, ośrodków badawczych i wydziałów budowy okrętów
na Politechnikach. Wejście w życie ustawy spowoduje utratę
pracy przez ponad 100 tysięcy osób, w tym wiele osób o wysokich kwalifikacjach. (2008 Dz.U. nr 233 poz. 1569)
49
6.1.26. Przyjęto ustawę „O przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących”. Ustawa rozpoczyna bardzo niekorzystny dla Polski
proces realizacji energetyki jądrowej (patrz punkt 6.1.5., str.
41). (2011 Dz.U. nr 135 poz. 789)
6.1.27. Przyjęto ustawę „Prawo prywatne międzynarodowe”, umożliwiające osobom tej samej płci, które zawarły „związek” w
państwie, gdzie jest to możliwe, a które osiedlą się w Polsce
– korzystanie z praw małżeństwa m.in. adoptowanie dzieci, co
wyklucza prawidłowy ich rozwój. O przyjęciu ustawy, która
wprowadza tylnymi drzwiami do polskiego porządku prawnego legalizację układów homoseksualnych, zadecydował jeden
głos w głosowaniu sejmowym. Należy podkreślić, że nie głosowało trzynastu posłów PiS-u (partii rzekomo prawicowej) w
tym liderzy partii : J. Kaczyński, A. Mularczyk, K. Karski, J.
Dziedziczak – co zadecydowało o przyjęciu ustawy przeciwnej
nauce kościoła.
Ks. kardynał Stanisław Nagy po przyjęciu ustawy powiedział:
„Odczytuję to jako kolejny atak na kościół” (Nasz Dziennik,
07.02.2011). (2011 Dz.U. nr 80 poz. 432)
6.1.28. Przyjęto ustawę „O wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej”, która pozwala homoseksualistom prowadzić rodzinne
domy dziecka i pełnić funkcję „rodzica zastępczego”. Ustawa
również wyraźnie dyskryminuje katolickie ośrodki adopcyjne.
(2011 Dz.U. nr 149 poz. 887)
6.1.29. Przyjęto ustawę „O zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii”, która znosi bezwzględną karę za posiadanie narkotyków. Teraz jeśli prokurator uzna, że ktoś ma narkotyków
niewiele, może odstąpić od karania. Jest to ustawa sprzyjająca
zwiększeniu liczby osób przyjmujących narkotyki oraz stwarzająca wielkie możliwości korupcji. (2011 Dz.U. nr 117 poz.
678)
6.1.30. Przyjęto ustawę „O zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie”, która pozwala na szeroką ingerencję w spra50
wy rodziny organów administracyjno-socjalnych. Za przemoc
uważa się : m.in. przemoc psychiczną, groźby, krytykowanie
(w tym zachowań seksualnych), zawstydzanie, narzucanie własnych poglądów, kontrolowanie członka rodziny. Zająć się terroryzowaniem rodziny mają 7-osobowe zespoły interdyscyplinarne, wyposażone w praktycznie nieograniczone uprawnienia,
łącznie z odebraniem dziecka rodzicom bez nakazu sądowego.
(2010 Dz.U. nr 125 poz. 842)
6.2. Zaniechania partii PO
6.2.1.
Brak skutecznego działania rządu w sprawie zablokowania wejścia do portu w Świnoujściu dla dużych statków przez gazociąg
Nord-Stream.
Nie pozwoli to na rozbudowę portu w Świnoujściu, który planował przyjmować statki o zanurzeniu do 15 metrów.
Skorzysta na tym niemiecki port w pobliskim Rostocku. W 2009
roku niemiecki minister Guido Westerwelle obiecał ministrowi
R. Sikorskiemu, że Berlin uwzględni polskie zastrzeżenia. Tak
się jednak nie stało. Rząd polski ani nie wyraził protestu na stanowisko niemieckie, ani nie skorzystał z „drogi sądowej”, aby
nie psuć „dobrych relacji” polsko-niemieckich.
6.2.2.
6.2.3.
Brak reakcji rządu na wielką śmiertelność w wypadkach drogowych.
W Polsce notowany jest najwyższy wskaźnik śmiertelności na
drogach spośród państw Unii Europejskiej. Na każde 100 wypadków ginie w Polsce 10,4 osoby. W Niemczech tylko 1,4.
W Polsce w ciągu 2011 roku w wypadkach drogowych zginęło
4189 osób, a 49501 zostało rannych. W przeliczeniu na milion
mieszkańców na naszych drogach w 2011 roku śmierć poniosło
aż 109 osób, co daje niechlubne pierwsze miejsce pośród krajów członkowskich UE.
W 2011 roku zatrzymano 183488 kierujących pojazdami pod
wpływem alkoholu.
Brak działań mających na celu zmniejszenie bezrobocia wynoszącego około 26 proc. (przy uwzględnieniu emigracji zarobko51
wej). Ukryte bezrobocie na wsi to dalsze 1,5 mln osób, co daje
w sumie ok. 6 mln osób bez pracy.
6.2.4.
6.2.5.
6.2.6.
Brak działań w kierunku poprawy opieki medycznej.
Służba zdrowia wymaga dofinansowania oraz zmian organizacyjnych. Brakuje lekarzy i pielęgniarek. Wysokie ceny leków
(mała refundacja) powodują, że ok. 20 % chorych nie wykupuje
przepisanych leków (patrz punkt 3.2.7, str. 24).
W rankingu Europejskiego Konsumenckiego Indeksu Zdrowia
(EHCI) z 2014 roku dotyczącego sprawności i jakości usług
zdrowotnych, Polska plasuje się na 31 miejscu wśród 36 badanych państw. Jest to wynik gorszy niż w 2013 roku.
Polska nauka i państwowe szkolnictwo wyższe są głęboko niedofinansowane.
Nakłady na badania naukowe i prace rozwojowe – liczone w
proporcji do dochodu narodowego brutto – spadły prawie dwukrotnie w ostatnim dwudziestoleciu. Liczba przyznanych patentów spadła w tym samym czasie kilkakrotnie.
Wydatki na kształcenie jednego studenta są kilkakrotnie niższe
niż średnio w Unii Europejskiej.
(prof. Edward Malec, Informacja Krajowej Sekcji nauki NSZZ
„Solidarność”, www.solidarność.org.pl/~ksn/)
Brak działalności w kierunku poprawy:
• innowacyjności w gospodarce
W rankingu innowacyjności krajów UE z lutego 2011 roku jesteśmy na 22 miejscu; za nami są: Litwa, Bułgaria, Słowacja i
Rumunia. Nakłady na naukę i zaplecze badawczo-rozwojowe
w 2011 roku wynosiły zaledwie 0,7 PKB, co w przeliczeniu
na mieszkańca stanowiło w Polsce około 70 euro rocznie, a
w krajach unijnych średnio 490 euro i np. w Finlandii ponad
1300 euro, w Niemczech około 850 euro, a w Czechach 220
euro. Polska, na europejskiej liście opatentowanych wynalazków w 2011 roku, zajmowała trzecie miejsce od końca, za
nami były Rumunia i Bułgaria,
52
• wolności gospodarczej
Polska zajmuje 48 miejsce wśród 144 krajów świata w rankingu wolności gospodarczej opracowanego przez Economic
Freedom Network w 2012 roku - co wskazuje na duży biurokratyzm urzędniczy.
• wielkości ubóstwa
W ostatniej dekadzie (2000 – 2010) w skrajnym ubóstwie
żyło w Polsce ponad 2,2 mln ludzi, w tym 600 tysięcy dzieci.
Ogólny poziom życia, mimo neokolonialnej struktury ekonomicznej, wyraźnie się podniósł, ale skala nędzy utrzymuje
się na tym samym poziomie od 10 lat. Biedy najwięcej jest
na wsi. Na liście krajów UE zagrożonych ubóstwem Polska
znajduje się na 4-m miejscu za Rumunią, Bułgarią i Grecją.
• budowy autostrad
W ciągu 20 lat (do 2011 roku) zbudowano zaledwie 917 km
autostrad (najdrożej w UE za 1 km). W jakości dróg Polska
zajmuje 125 miejsce na 132 oceniane państwa – podaje raport
Światowego Forum Ekonomicznego z 2012 roku,
• komunikacji kolejowej
W roku 2010 pociągi w Polsce spóźniły się o 140100 godzin.
Szybkość pociągów jest nieraz wolniejsza niż przed wojną.
6.2.7.
Rząd RP nie przyłączył się do grupy dziesięciu państw Rady
Europy wspierających rząd włoski walczący w Trybunale Praw
Człowieka w Strasburgu o prawo do wieszania krzyży w szkołach. Nawet Rosja złożyła protest do Trybunału, że chrześcijanie mają prawo do krzyża, tak jak wszystkie inne wyznania do
swego symbolu. (The Catholic World Report VIII-IX, 2010)
6.2.8.
Brak reakcji ze strony rządu i prezydenta RP na przemówienie premiera Rosji W. Putina podczas uroczystości 70-o lecia
wybuchu II wojny światowej (Westerplatte, 01.09.2009) stwierdzające, że przyczyną wybuchu II wojny światowej był Traktat
Wersalski.
Traktat Wersalski (podpisany 28.06.1919) reaktywował niepodległe państwo polskie.
(prof. Tadeusz Marczak „W trybach nowego bloku”, Nasz
Dziennik, 2-3.05.2012)
53
6.2.9.
Brak skutecznych działań na stale rosnącą dyskryminację
mniejszości polskiej na Litwie – obecnie większą niż w byłej
Litewskiej Republice Sowieckiej (patrz punkt 3.2.11., str. 26).
6.2.10. Brak działania w sprawach wymienionych w punktach 3.2.1.3.2.21, str. 22-28.
7. OCENA PARTII PO W CZASIE SPRAWOWANIA RZĄDU
PO-PSL W LATACH 2007-2011
Partia Donalda Tuska nie wypełniła swych przedwyborczych obietnic
ujętych w dokumencie „Program wyborczy Platformy Obywatelskiej. By
żyło się lepiej. Wszystkim !” z 2007 roku, (www.platforma.org.pl).
W programie wyborczym zapowiedziano realizację polskiego cudu gospodarczego. Efektem miały być m.in. autostrady, zmiana systemu opieki
zdrowotnej na system dający pacjentowi łatwy dostęp do specjalistów,
przywrócenie opłacalności produkcji rolnej, zlikwidowanie niepotrzebnych ustaw, danie Polakom zachodnioeuropejskiego dostatku i stabilności.
Partia PSL przez cały okres pracy rządu koalicyjnego PO-PSL, wykazała
pełną spolegliwość względem parti PO. Rząd wykazał serwilizm wobec
Niemiec i Rosji i bezkrytyczny stosunek do UE. Katastrofa smoleńska
obnażyła dramatyczną słabość państwa polskiego. Wyjaśnienie przyczyny katastrofy oraz śledztwo wraz z działaniami wyjaśniającymi oddano
organom Rosji, co świadczy o pozbywaniu się suwerenności przez państwo Polskie.
Działania i zaniechania rządu kierowanego przez Donalda Tuska, były
ciągłą, wszechstronną destrukcją gospodarki, kultury, prawa, edukacji i
opinii o Polsce w świecie.
54
8. OCENA PARTII SOJUSZ LEWICY DEMOKRATYCZNEJ
(SLD) I POLSKIE STRONNICTWO LUDOWE (PSL) W
LATACH 2003-2011
Działania partii SLD i PSL w kwestiach o znaczeniu fundamentalnym
dla Polski są zbliżone lub identyczne do negatywnych działań partii PiS
i PO.
Oto niektóre z tych działań:
• poparcie dla programu gospodarczego prof. L. Balcerowicza,
• akcesja do Unii Europejskiej na niekorzystnych warunkach,
• serwilistyczny stosunek do Unii Europejskiej,
• przyjęcie Traktatu Lizbońskiego,
• wysłanie wojska polskiego do Iraku i Afganistanu,
• poparcie dla budowy energetyki atomowej,
• niedopuszczenie do dekomunizacji i lustracji,
• upartyjnienie systemu doboru kadr kierowniczych,
• negacja wychowania patriotycznego i nauki społecznej Kościoła,
• brak przyzwolenia dla oceny partii na podstawie realizacji jej progra
mu przedwyborczego,
• nieujawnianie bilansów otwarcia i zamknięcia dotyczących dokonań poszczególnych rządów (ponieważ stan zamknięcia byłby gorszy od stanu otwarcia).
9. BIOGRAFIA POLITYCZNA DONALDA TUSKA
PRZEWODNICZĄCEGO PARTII PLATFORMA
OBYWATELSKA (PO) I PREMIERA RP
D. Tusk należał do założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego
(KLD) i był jego przewodniczącym w latach 1991-1994. Ideologią polityczną KLD był liberalizm. (Ojciec Święty Benedykt XVI napisał w
„Caritas in veritate” n. 33-42, Kraków 2009 - „Największym złem liberalizmu jest wyrzucenie z całości życia publicznego, także gospodarczego,
zasad etycznych i moralnych”).
Kierowana przez D. Tuska partia była w opozycji wobec rządu Jana
Olszewskiego i przyczyniła się do jego upadku w 1992 roku.
Po połączeniu KLD z partią Unia Demokratyczna w 1994 roku powstała
nowa partia Unia Wolności (UW), której został wiceprzewodniczącym.
55
W 2001 roku odszedł z partii UW i współtworzył partię Platforma
Obywatelska (PO). Od 2003 roku D. Tusk sprawuje funkcję przewodniczącego PO, a od 2007 roku również premiera RP.
Działania polityczne premiera D. Tuska są konsekwentną realizacją jego
wcześniejszych wypowiedzi.
W ankiecie na temat polskości opublikowanej w miesięczniku ZNAK, nr
11-12 z 1987 roku, na stronie 190 Donald Tusk tak mówi o sobie:
„Jak wyzwolić się od tych stereotypów, które towarzyszą nam od narodzenia, wzmacniane literaturą, historią, powszechnymi resentymentami?
Co pozostanie z Polskości, gdy odejmiemy od niej cały ten wzniosło-ponuro-śmieszny teatr niespełnionych marzeń i nieuzasadnionych urojeń?
Polskość to nienormalność – takie skojarzenie nasuwa mi się z bolesną
uporczywością, kiedy tylko dotykam tego niechcianego tematu. Polskość
wywołuje u mnie odruch buntu; historia, geografia, pech dziejowy i Bóg
wie co jeszcze, wrzuciły na moje barki brzemię, którego nie mam specjalnie ochoty dźwigać ... Piękniejsza od Polski jest ucieczka od Polski, tej
ziemi konkretnej, przegranej, brudnej i biednej. I dlatego tak często nas
ogłupia, zaślepia, prowadzi w krainę mitu. Sama jest mitem”.
W dniu 13 czerwca 1992 roku D. Tusk, jako wiceprzewodniczący
Zarządu Głównego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, uczestniczył w
II Kongresie Kaszubskim, który odbywał się w Gdańsku, na którym wygłosił programowe przemówienie zatytułowane: „Pomorska idea regionalna jako zadanie polityczne”. Przedstawił w nim program pełnej autonomii Pomorza (Kaszub), które winno posiadać nie tylko własny rząd, ale
i własne wojsko i własny pieniądz.
D. Tusk niejednokrotnie podkreślał i to w sposób ostentacyjny, swój antykatolicyzm, mówiąc, że „nie będzie klękał przed księżmi”. Środowisko
jednoznacznie identyfikujące się z Kościołem określał mianem „czarnych” . Promuje też antykatolicką moralność w takich sprawach jak zapłodnienie in vitro, czy legalizacja związków homoseksualnych, nie mówiąc już o legalizacji narkotyków.
Rząd D. Tuska w latach 2007-2014 powiększył zapaść cywilizacyjną
Polski na skalę klęski wojennej.
Oto niektóre fakty z lat 2012-2014 (lata 2007-2011 patrz pkt 6, str. 37):
–– tygodnik „Wprost” z czerwca 2014, ujawnił nielegalne nagrania roz56
mów ministrów i wysokich urzędników państwowych.
Nagrane rozmowy świadczą, że nadrzędnym celem rządzącej ekipy
jest utrzymanie się u władzy kosztem praworządności, bezpieczeństwa narodu i obecności prawdy w życiu publicznym. W nagraniach
politycy posługują się plugawym językiem świadczącym o wysokim
stopniu demoralizacji elit III RP. Jedyną reakcją D. Tuska na ujawnione rozmowy, było odszukanie i ukaranie sprawców nagrań,
–– z inicjatywy rządu przyjęto ustawę (Dz.U.2014 poz.295), która pozwala zbrojnym formacjom państw obcych uczestniczyć we wspólnych operacjach pacyfikacyjnych na terytorium RP,
–– udział Polski w zamachu stanu na Ukrainie (z inspiracji USA) w lutym
2014 roku i będącej jego następstwem wojny domowej, która przyniosła duże zniszczenia i śmierć ok. 6 tys. ludzi do lutego 2015 roku.
W wyniku zamachu stanu zmieniła się grupa rządzących Ukrainą oligarchów i wzmocniły siły postbanderowskie wrogie Polsce,
–– wielka inflacja prawa (największa ilość aktów prawnych wśród krajów UE i ich niski poziom merytoryczny – wg badań firm Grant
Thornton i World Economic Forum),
–– podniesienie wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do 67 lat,
–– brak działań zapobiegających zagranicznym koncernom nielegalnego transferowania kapitału z Polski (wskutek uniknięcia opodatkowania i innych należności).
Tylko w latach 2007-2011 wytransferowano z Polski 45,1 mld dol.
Polska jest wśród dwudziestu państw świata, z których wytransferowano nielegalnie najwięcej kapitału (Raport Global Financial
Integrity z 2014 roku),
–– brak działań dla powstrzymania procesu regermanizacji tzw. „Ziem
Odzyskanych”- szczególnie Śląska Opolskiego,
–– brak działań dla powstrzymania antypolskiej, kłamliwej polityki historycznej głównie w USA i Niemczech, a widocznej również
w Polsce,
57
–– przekazanie bankom zachodnim 6 mld euro w celu ratowania znacznie bogatszej od nas (choć w kryzysie) Grecji,
–– działania mające na celu prywatyzację lasów (28% powierzchni
Polski).
Przyjęta i realizowana koncepcja pozbawia możliwości samofinansowania się, co doprowadzi do bankructwa i wyprzedaży lasów
(od 1 maja 2016 roku obcokrajowcy będą mogli bez ograniczeń nabywać polskie lasy i polską ziemię).
W latach 2014 i 2015 przedsiębiorstwo Lasy Państwowe obciążono
kwotą 1,6 mld zł, co stanowi zysk przedsiębiorstwa z kilkunastu lat.
–– raport NIK z 15 stycznia 2015 dotyczący procesu budowy Gazoportu
w Świnoujściu jest miażdżący dla strony rządowej, która w wyniku
niedostatecznego nadzoru nad inwestycją, dopuściła się powstania
wielomiesięcznych opóźnień, setek milionów strat i zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego kraju.
Prokuratura Okręgowa w Warszawie wszczęła śledztwo w w/w sprawie,
–– zakup w 2011 roku od koncernu Alstom (wielokrotnie karanego przez
sądy za korupcję na dużą skalę) 20 pociągów za kwotę 665 mln euro.
W przetargu została złożona tylko jedna ważna oferta (niezgodnie
z polskim prawem). Przyjęta duża prędkość pociągów 250 km/godz.,
która znacznie zwiększyła koszt pociągów, nie będzie wykorzystana
ze względu na stan polskich torów. Pociągi te będą bez certyfikatów
uprawniających do podróży zagranicznych. Przekazywanie pociągów do eksploatacji następowało z dużymi opóźnieniami.
Budowa pociągów mogła być zrealizowana w polskich firmach
np. PESA w Bydgoszczy.
Zakup pociągów nosi znamiona wielkiej korupcji.
58
10. NIEKTÓRE DZIAŁANIA PREZYDENTA RP BRONISŁAWA
KOMOROWSKIEGO W LATACH 2010 – 2011
Przed objęciem urzędu prezydenta RP, B. Komorowski był wiceprzewodniczącym partii PO.
Należy przypomnieć, że B. Komorowski jako jedyny poseł PO w 2006
roku głosował przeciwko rozwiązaniu Wojskowych Służb Informacyjnych
(większość oficerów WSI zdobywała stopnie oficerskie w PRL, nierzadko w Moskwie). W kwestii zbrodni OUN-UPA na Wołyniu i Małopolsce
Wschodniej sprzeciwiał się użyciu terminu „ludobójstwo”, upierając się,
że były to ofiary walki.
10.1.Skład doradców etatowych świadczy, że prezydent B. Komorowski
opiera swoją prezydenturę na współpracy ze środowiskami postkomunistycznymi, a z drugiej strony z dawną Unią Demokratyczną,
dla której sojusz z „oświeconą” częścią postkomunistów był najważniejszą częścią jej filozofii politycznej.
10.1.1. Doradcy etatowi prezydenta RP do spraw:
–– polityki krajowej i międzynarodowej – Tadeusz Mazowiecki.
Na łamach Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego we wrześniu 1953 roku zdecydowanie potępił rzekomo dywersyjne
działania wobec PRL ordynariusza kieleckiego bp Czesława
Kaczmarka. 21 września 1953 roku – bp C. Kaczmarek został
skazany na 12 lat więzienia.
Z ramienia PAX-u T. Mazowiecki współtworzył tzw. ruch księży patriotów, dywersyjną grupę duchowieństwa katolickiego,
inwigilowaną i kierowaną przez Służbę Bezpieczeństwa.
T. Mazowiecki był uczestnikiem obrad „okrągłego stołu”
(o.s.) w 1989 roku (patrz punkt 12 niniejszego opracowania,
str. 72).
Należał do partii Unia Demokratyczna.
Za jego rządów jako premiera w latach 1989-1990:
• ogłosił i realizował politykę tzw. grubej kreski (g.k.) ustaloną na obradach „okrągłego stołu”, co oznaczało puszczenie
w niepamięć przestępstw i zbrodni systemu komunistycznego w Polsce z lat 1944- 1989 i dopuszczenie ich sprawców
59
do stanowisk życia publicznego. „Gruba kreska” odkreśliła
skutecznie politykę od moralności, gwarantując komunistom bezkarność i uwłaszczenie kosztem Narodu,
• były niszczone akta Służby Bezpieczeństwa PRL,
• mianował ministrem finansów i wicepremierem doktora
ekonomii L. Balcerowicza, który nie mając żadnego doświadczenia pracy w gospodarce, kierował budową nowego ustroju gospodarczego i finansowego. Działalność L.
Balcerowicza oparta na koncepcji Sorosa- Sachsa zaowocowała olbrzymią skalą patologii polskiej transformacji gospodarczej (patrz punkt 13.2., str. 82),
• zawarto 14 listopada 1990 roku polsko-niemiecki traktat
graniczny, w którym pominięto zawartą w treści układu
z 1970 roku wzmiankę o tym, że to Polska była pierwszą
ofiarą II wojny światowej, nie nawiązano również do postanowień konferencji poczdamskiej. Zrównano utratę przez
licznych Polaków i Niemców ich stron rodzinnych, (zrównano ofiarę z agresorem),
• zniesiono karę konfiskaty mienia za przestępstwa polityczne lub gospodarcze (Dz. U. 1990 r., Nr 14, poz. 84). Do
dzisiaj - grudzień 2014 - nie ma prawa pozwalającego na
konfiskatę mienia.
–– historii i dziedzictwa narodowego – Tomasz Nałęcz. W latach 1970-1990 członek PZPR. W 1990 roku wiceprzewodniczący Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. W latach
1993-2004 członek Unii Pracy. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Unii Pracy. W 2004 roku przystąpił do zakładanej
przez Marka Borowskiego partii Socjaldemokracja Polska,
opowiedział się za kandydaturą W. Cimoszewicza (wieloletniego działacza PZPR) na prezydenta RP i został jego rzecznikiem w kampanii przedwyborczej,
–– kontaktów z partiami i środowiskami politycznymi – Jan
Lityński. Usunięty z PZPR w 1968 roku za tzw. „syjonistyczne pochodzenie”, później członek KSS „KOR”. Był uczestnikiem obrad „okrągłego stołu” w 1989 roku. Potityk Partii
Demokratycznej. Były wiceprzewodniczący Unii Wolności.
Autor publikacji w „Gazecie Wyborczej”,
60
–– społecznych – Henryk Wujec. Działacz KOR-u. Sekretarz
Komitetu Organizacyjnego „okrągłego stołu” przy Lechu
Wałęsie w 1989 roku. Członek Unii Demokratycznej a następnie Unii Wolności. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego
Klubu Parlamentarnego Unii Wolności. W latach 2005-2006
członek Partii Demokratycznej.
Doradcą społecznym do spraw ekonomicznych został – Jerzy
Osiatyński. Były minister w rządach T. Mazowieckiego i H.
Suchockiej. Poseł I, II i III kadencji z list Unii Demokratycznej
i Unii Wolności. Zasiadał we władzach Partii Demokratycznej.
W składzie Narodowej Rady Ekologicznej znajduje się Józef
Oleksy, działacz PZPR, tajny współpracownik Agenturalnego
Wywiadu Wojskowego.
Bibliografia
„Encyklopedia Białych Plam”, wyd. Polskie Wydawnictwa
Encyklopedyczne – Polwen, Radom 2004.
Internet – biografie polityków.
10.2.
Podpisał ustawy szkodliwe dla Polski (część ustaw wymieniono
w punktach 6.1.17. - 6.1.30., str. 46-50).
10.3.
Na Litwie od wielu lat, a w latach 2010 i 2011 z większym natężeniem, realizowana była antypolska planowa polityka wymierzona w polską mniejszość (patrz punkt 3.2.11, str. 26).
Prezydent podczas spotkań z panią prezydent Litwy i członkami
litewskiego rządu nigdy nie wyraził nawet słów protestu przeciwko dyskryminacji mniejszości polskiej na Litwie.
10.4.
Odznaczenia nadane przez Prezydenta RP B. Komorowskiego.
Ordery Orła Białego (najwyższe polskie odznaczenia) otrzymali: Adam Michnik i Wisława Szymborska.
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski otrzymał Zbigniew
Pannert (były prokurator PRL, który oskarżał w stanie wojennym opozycjonistów). Różnych stopni odznaczenia otrzymała
duża grupa dziennikarzy z Gazety Wyborczej, a także Wojciech
Maziarski (redaktor naczelny „Newsweeka”), Ryszard Holzer
61
(szef działu ekonomicznego tygodnika „Wprost”), Maciej
Wierzyński (wicedyrektor TVN 24), Magdalena Bajer (przewodnicząca Rady Etyki Mediów).
Zdecydowana większość odznaczonych reprezentuje media,
które wyrażały sympatię dla B. Komorowskiego podczas wyborów prezydenckich w 2010 roku.
Ich poparcie dla B. Komorowskiego wynikało nade wszystko
z faktu, że jest on jako polityk mentalnie i towarzysko związany
z dawną Unią Demokratyczną a poprzez żonę – ze środowiskiem
„żydokomuny” (rodzice żony B. Komorowskiego byli funkcjonariuszami w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego,
a później Ministerstwa Spraw Wewnętrznych – ojciec w stopniu
podpułkownika. Zostali usunięci z ministerstwa w 1968 roku
w wyniku czystek antysemickich).
10.4.1. A oto niektóre fakty dotyczące osób, które otrzymały Ordery
Orła Białego.
10.4.1.1. Adam Michnik
Czołową rolę opiniotwórczą przez ostatnie 20 lat odgrywała
„Gazeta Wyborcza”, której wieloletnim głównym redaktorem
był Adam Michnik, uczestnik obrad „okrągłego stołu”.
A. Michnik powiedział o sobie: „Środowisko, z którego pochodzę, jest liberalna żydokomuna”. Należałem do komunistów w
sześćdziesiątych latach. Uważałem, że komunistyczna Polska to
moja Polska”. Ojciec A. Michnika Ozjasz Szechter był agentem Moskwy w Polsce, a matka autorką komunistycznych podręczników zalecających jak zwalczać religię. Brat A. Michnika
Stefan był stalinowskim sędzią wojskowym, który skazywał patriotów – głównie akowców na ciężkie więzienie i na śmierć (na
śmierć skazał kilkakrotnie !).
Oto niektóre opinie o Michniku.
Prof. Jerzy Robert Nowak:
„Najprzebieglejszy harcownik walki z religią, niszczyciel tradycyjnych wartości narodowych i tradycyjnych wartości etycz62
nych”, „Ciągle za mało mówi się o systematycznych działaniach
Michnika dla podważenia polskiego patriotyzmu i wartości
chrześcijańskich oraz ciągłego zatruwania atmosfery w stosunkach polsko-żydowskich. Przede wszystkim przez ustawiczne
demaskowanie rzekomego polskiego antysemityzmu i rzucanie
fałszywych oskarżeń o antysemityzm na ludzi o innych poglądach politycznych”.
Poeta Zbigniew Herbert:
„To jest człowiek złej woli, kłamca, oszust intelektualny”.
Pisarz Waldemar Łysiak:
„Michnik broniąc z politycznej kalkulacji, kłamstwa, niesprawidłowości, zła – starał się udowodnić, że są one właśnie prawdą,
sprawiedliwością i dobrem.
Takiego czegoś, jak niemoralna moralistyka Michnika, na taką
skalę, z takim społecznym rezonansem – nie było. Nie było sytuacji, aby tak liczna grupa, jaką jest pokaźny odłam polskiej inteligencji ostatnich lat, tak ochoczo brnął w kłamstwa pod hasłem
dążenia do prawdy i godził się na powszechną krzywdę ofiar i
nagrodzenie oprawców pod hasłem sprawiedliwości !”
Pisarz i publicysta Rafał Ziemkiewicz :
„Michnik to leninowski pożyteczny idiota, człowiek nieopisanie
szkodliwy”.
Bibliografia
Waldemar Łysiak „Rzeczpospolita kłamców – salon”
wyd. Nobilis, Warszawa 2004.
Jerzy Robert Nowak „Zagrożenia dla Polski i polskości”
Wyd. Inicjatywa Wydawnicza – ad astra, Warszawa 1998.
Rafał Ziemkiewicz „Michnikowszczyzna. Zapis choroby”
Wyd. Red Horse, Warszawa 2006.
10.4.1.2. Wisława Szymborska
Była wieloletnim członkiem partii PZPR. Wiersze poetki wielbiły idee komunistyczne. Szymborska, z garstką podobnych jej
63
intelektualistów, w manifeście z 1953 roku domagała się przyspieszenia wykonania wyroków śmierci na krakowskich księżach, których komuniści kłamliwie oskarżyli o pracę dla obcego
wywiadu.
Manifest ten był zbrodniczy i haniebny. Ci, którzy go podpisali,
podpisali się nie tylko pod wyrokami śmierci dla trzech księży
i pod wyrokami wieloletniego więzienia dla pozostałych kapłanów, ale podpisali się również w ten sposób pod pozostałymi
zbrodniami stalinizmu. Oni przecież użyli swoich autorytetów,
by wesprzeć stalinizm, by go wzmocnić, by go usprawiedliwić.
Szymborska nigdy w sposób wyraźny nie potępiła stalinizmu i
nie wyraziła skruchy z powodu swojego dla niego poparcia.
„Swoim autorytetem” wsparła Michnika, gdy ten atakował lustrację przeprowadzaną za rządu Olszewskiego.
Bibliografia
Dr Stanisław Krajski „Dwie twarze Wisławy Szymborskiej”, wyd.
Wydawnictwo św. Tomasza z Akwinu, Warszawa 2006.
10.5.
Na pierwsze obrady Rady Bezpieczeństwa Narodowego w dniu
24 listopada 2010 roku zostali zaproszeni między innymi:
• gen. Wojciech Jaruzelski – twórca bezprawnie wprowadzonego stanu wojennego w 1981 roku, który (jak wynika z dokumentów), zapraszał wojska sowieckie do Polski w wypadku „niepowodzenia stanu wojennego”. Był I sekretarzem KC
PZPR i premierem w PRL.
• Józef Oleksy – były I sekretarz KW PZPR w Białej Podlasce,
tajny współpracownik Wojskowego Agenturalnego Wywiadu
Operacyjnego.
• Leszek Miller – były I sekretarz KW PZPR w Skierniewicach,
etatowy pracownik aparatu partyjnego KC PZPR, sekretarz
KC PZPR, uczestnik obrad „okrągłego stołu”.
• Włodzimierz Cimoszewicz – aparatczyk PZPR, członek
PZPR od 1971 do 1990 roku.
• Aleksander Kwaśniewski – aparatczyk PZPR, uczestnik obrad „okrągłego stołu”. Będąc prezydentem RP stanął pijany w
Miednoje przy mogiłach polskich oficerów zamordowanych
64
przez NKWD.
Każdy z nich, służąc Moskwie, przyczynił się do zniewolenia i
sowietyzacji Polski. Każdy z nich przypomina terror w stosunku do żołnierzy Armii Krajowej, walkę z opozycją i kościołem.
10.6. W dniu 11 listopada 2010 roku w Bazylice Świętego Krzyża w
Warszawie patriotyczną homilię wygłosił ks. płk. Sławomir
Żarski.
Bezpośrednio po Mszy św., w przejściu do zakrystii, prezydent B.
Komorowski w ostrych słowach zganił duchownego za wygłoszoną homilię. Prezydenckie zachowanie było szczególnym precedensem w dziejach państwa polskiego. Ks. płk nie objął wcześniej
przygotowanej nominacji na stanowisko biskupa polowego i został
przeniesiony do rezerwy. Ks. prof. Waldemar Chrostowski napisał (Nasz Dziennik 11,12 grudnia 2010): „a przecież w kościele,
uczestnicząc we Mszy św. prezydent jest jednym z wiernych, ważnym, ale nie aż tak, by ksiądz spełniał wszystkie jego życzenia i
oczekiwania.
W tym zakresie podległości duchownego wobec prezydenta nie
ma, bo być nie może. Duchowni nie są narzędziami budowania i
wzmacniania prezydenckiego i partyjnego wizerunku”.
Ks. kardynał Stanisław Nagy napisał (Nasz Dziennik 14 grudnia
2010):
„To jest wręcz niesłychane, aby tak wysoko postawiony przedstawiciel państwa reagował w taki sposób, który można ocenić tylko jako odruch, a nie jako rozumne i świadome działanie. Był to
odruch, który uderzył w słowa wypowiedziane przez duszpasterza,
słowa, w których zawarta została prawda”.
10.7. W krótkim czasie swego urzędowania prezydent doprowadził
do usunięcia krzyża (upamiętniającego katastrofę w Smoleńsku)
sprzed Pałacu Prezydenckiego, pokazał ponadto, że jawnie lekceważy Magisterium Kościoła w fundamentalnej dla katolika sprawie świętości życia – opowiedział się za niemoralną procedurą in
vitro.
10.8. Prezydent przyczynił się w 2010 roku do wstrzymania projektu uchwały sejmowej o ustanowieniu 11 lipca Dniem Pamięci
65
Męczeństwa Kresowian.
(w niedziele o świcie 11 lipca 1943 roku ukraińscy nacjonaliści z
UPA zaatakowali około 100 polskich miejscowości na Wołyniu,
mordując tysiące niewinnych ludzi, w tym kobiety, dzieci i starców.
Zabójstw dokonywano z wielkim okrucieństwem z użyciem broni
palnej, siekier, wideł, kos, pił.
Po wymordowaniu ludności, wioski i osady były palone.
Była to najkrwawsza akcja UPA i symbol etnicznych rzezi dokonywanych na Polakach.
W całym lipcu 1943 roku w napadach na około 530 miejscowości
polskich wymordowano siedemnaście tysięcy Polaków).
66
11. NIEKTÓRE DZIAŁANIA LECHA KACZYŃSKIEGO
- PREZYDENTA RP W LATACH 2005-2010
Działania prezydenta RP L. Kaczyńskiego nie pokrywały się z jego zobowiązaniami przedwyborczymi i nie służyły narodowi polskiemu. Również
działania poprzednich prezydentów RP L. Wałęsy i A. Kwaśniewskiego
stanowiły zaprzeczenie patriotyzmu i służby narodowi polskiemu.
11.1.
Uczestniczył w zgubnym dla Polski porozumieniu „Okrągłego
stołu”.
11.2.
Będąc prezesem Najwyższej Izby Kontroli w latach 1992 do
1995 - w mediach niewiele było informacji dotyczących ujawnionych afer prywatyzacyjno-korupcyjnych.
11.3.
Będąc ministrem sprawiedliwości i prokuratorem generalnym w
latach 2000 do 2001 wstrzymał ekshumację i obdukcję zwłok zamordowanych Żydów w miejscowości Jedwabne – co nie pozwoliło na ujawnienie sprawców zbrodni i ilości pomordowanych.
11.4.
Będąc prezesem PiS w latach 2001 do 2003
11.4.1. Wspierał akcesję Polski do Unii Europejskiej (UE) na bardzo
niekorzystnych warunkach (patrz punkt 3.1.1., str. 10).
11.4.2. Zdecydowanie wspierał wysłanie wojska polskiego do Iraku
(patrz punkt 3.1.3., str. 11).
11.5.
Będąc prezydentem Warszawy w latach 2002 do 2005
11.5.1. Nie zrealizował budowy pomnika upamiętniającego 200 tysięcy ofiar obozu koncentracyjnego KL Warschau. (Jednogłośnie
przyjęta przez Sejm RP „Uchwała w sprawie upamiętnienia
ofiar KL Warschau” z dnia 23 lipca 2001 roku oraz decyzja
Rady Miasta Warszawy z dnia 11 marca 2004 roku powierzająca prezydentowi Warszawy budowę pomnika). Do dzisiaj (grudzień 2014) pomnik nie powstał.
67
11.5.2. W przemówieniu na uroczystości 60-ej rocznicy wybuchu
Powstania Warszawskiego przy pomniku „Polegli Niepokonani”
nie określił narodowości winnych śmierci 200 tysięcy mieszkańców Warszawy.
11.5.3. Przekazał w 2005 roku 40 mln złotych na budowę w Warszawie
Muzeum Historii Żydów Polskich (otwarcie muzeum w 2013
roku) – nie wykonał natomiast żadnych działań dla powstania
Instytutu badającego historię stosunków polsko-żydowskich, co
pozwoliłoby na ujawnienie prawdy o bezpodstawnych oskarżeniach Polaków o antysemityzm. Do dzisiaj (grudzień 2014) czekają na rozpoczęcie budowy Muzeum Historii Polski i Muzeum
Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej.
11.5.4. Dotował stowarzyszenie „Lambda” znane z dewiacyjnej działalności i organizowania m.in. „parady równości” (w zarządzeniu nr 501/2003 przekazał „Lambdzie” 8000 zł.)
11.5.5. Zrealizował budowę Muzeum Powstania Warszawskiego.
11.6. Będąc prezydentem Polski w latach 2005 do 2010
11.6.1. Był głównym negocjatorem Polski w sprawie Traktatu
Lizbońskiego oraz ratyfikował Traktat w dniu 10-go października 2009 roku, który pozbawia nas istotnie suwerenności gospodarczej i politycznej we wszystkich segmentach życia społecznego i zapewnia supremację dużych państw członkowskich
Unii Europejskiej (patrz punkt 2.2., str. 8). Postępowanie prezydenta w sprawie traktatu było instrumentalne i służyło utrzymaniu przy Prawie i Sprawiedliwości wyborców o orientacji
narodowo-katolickiej.
Oto niektóre działania prezydenta:
• na początku 2007 roku zapewniał, że Polska nie zgodzi się
na żaden traktat, jeśli nie będzie w nim odwołania do chrześcijańskich korzeni Europy. W rzeczywistości strona Polska
nawet nie stawiała tej sprawy,
• przed wyjazdem do Berlina w czerwcu 2007 roku stwierdził,
że nie odstąpi od pierwiastkowego systemu liczenia głosów
68
(co było korzystniejsze dla mniejszych krajów w porównaniu
do przyjętego w traktacie systemu podwójnej większości). W
trakcie negocjacji w Berlinie prezydent zrezygnował z systemu pierwiastkowego.
• uzależnił podpisanie Traktatu Lizbońskiego (TL) przez
Polskę od przyjęcia TL w drugim powtórzonym referendum w Irlandii, co było absurdalnym, skrajnie fałszywym
warunkiem – a decydującym ostatecznie o przyjęciu TL.
Poza tym powtórzenie referendum było niezgodne z wcześniejszymi ustaleniami UE,
• nie wspierał prezydenta Czech Vaclawa Klausa w jego słusznych argumentach, wskazujących na zagrożenia TL dla małych i średnich państw,
• ratyfikował traktat bez ustawowych zabezpieczeń analogicznych do niemieckich, które zagwarantowały wyższość prawa
krajowego nad unijnym i wyższość parlamentu niemieckiego.
Prezydent, ratyfikując traktat, nie dotrzymał swoich zobowiązań przedwyborczych, ujętych w dokumencie „PiS, Program
2005, IV Rzeczpospolita – Sprawiedliwość dla wszystkich”
(patrz punkt 3.1.19., str.21).
11.6.2. W Wigilię Bożego Narodzenia 2008 roku podpisał bez słowa
sprzeciwu tzw. specustawę, na mocy której zostanie zniszczony do końca polski przemysł stoczniowy – zamiast wystąpić z
nową inicjatywą ustawodawczą, zawetować lub przekazać do
Trybunału Konstytucyjnego.
Prezydent miał dostępne wszystkie analizy i koncepcje wskazujące drogę do ratowania przemysłu okrętowego, a z drugiej
strony wskazujące skutki ekonomiczne i geopolityczne likwidacji stoczni (patrz punkt 6.1.25., str. 49).
11.6.3. Trzynastokrotnie spotykając się z prezydentem Litwy nie wpłynął na zmianę postępowania władz litewskich, dyskryminujących ludność pochodzenia polskiego mieszkającą na Litwie.
Polacy są dyskryminowani w reprywatyzacji ziemi na wileńszczyźnie.
Nagminne jest fałszowanie historii stosunków polsko-litewskich
i rugowanie języka polskiego. W wielu punktach nie są prze69
strzegane: „Traktat o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy” z 26 kwietnia 1994 roku oraz „Konwencja
Ramowa Rady Europy o ochronie mniejszości narodowych i
etnicznych”.
11.6.4. Sympatyzował i wspierał prezydenta Ukrainy W. Juszczenko,
który gloryfikował zbrodniczą organizację OUN-UPA.
Organizacja OUN-UPA w latach 1943 do 1947 w okrutny
sposób wymordowała na Wołyniu i Kresach PołudniowoWschodnich ponad 120 tysięcy bezbronnych Polaków, tylko za
to, że byli Polakami. Prezydent L. Kaczyński nigdy nie nazwał
tej zbrodni ludobójstwem. Prezydent nie interweniował u władz
ukraińskich przeciwko szykanowaniu mniejszości polskiej na
Ukrainie (patrz punkty 3.2.12. i 3.2.13, str. 26,27).
11.6.5. Wycofał się z wcześniej przyjętego patronatu nad uroczystościami upamiętniającymi 65 rocznicę mordów popełnionych na
Polakach przez OUN-UPA na Wołyniu i Kresach PołudniowoWschodnich, a jednocześnie objął patrionat nad Festiwalem
Kultury Ukraińskiej, zorganizowanym w tym samym czasie co
obchody rocznicy ludobójstwa.
11.6.6. Wspierał opozycję polityczną na Białorusi, która nie posiadała poparcia społeczeństwa białoruskiego (patrz punkt 3.1.10, str. 16).
11.6.7. Wspierał prezydenta Gruzji Micheila Saakaszwilego i poparł
oświadczenie gruzińskie, które twierdziło, że działania wojenne
w sierpniu 2008 roku przeciwko Gruzji rozpoczęła Rosja, co
później międzynarodowa Komisja uznała za niezgodne z prawdą (patrz punkt 3.1.12., str. 16).
11.6.8. Fatalne rezultaty przyniosła polityka wschodnia w stosunku do
Ukrainy, Białorusi i Gruzji, ukierunkowana na oderwanie ich od
wpływów Rosji na życzenie USA. W konsekwencji tych działań
nastąpiły restrykcje ze strony Rosji (patrz punkt 3.1.14, str. 17).
11.6.9. W liście, przekazanym przez swoją minister Ewę Juńczyk70
Ziomecką, powitał z zadowoleniem reaktywowanie w Polsce
9 września 2007 roku największej żydowskiej loży masońskiej
B’nai B’rith (zdelegalizowanej w 1938 roku przez prezydenta Mościckiego), której głównym celem są działania dotyczące
zwrotu mienia żydowskiego w Polsce oraz kwestie związane
z Radiem Maryja i telewizją „Trwam”. To zostało potwierdzone w czasie spotkania działaczy tej organizacji: prezesa Moish
Smitha i wiceprezesa Dane Mariaschina z ambasadorem USA w
Warszawie Victorem Ashe (patrz strony internetowe: Ambasada
Stanów Zjednoczonych Ameryki, Warszawa oraz www.bnaibrith.
org).
11.6.10. Ostateczną decyzję niedopuszczenia do ingresu abp Stanisława
Wielgusa „ratyfikowano” w dniu 6 stycznia 2007 r. w Pałacu
Prezydenta RP (patrz punkt 3.1.16., str. 19).
(Sebastian Karczewski „Zamach na arcybiskupa. Kulisy wielkiej mistyfikacji”, wyd. Veritatis Splendor, Warszawa 2013,
„Przestańcie się lękać! Z abp Stanisławem Wielgusem rozmawia Sebastian Karczewski”, wyd. Veritatis Splendor, Warszawa
2014).
71
12. CZYM BYŁ „OKRĄGŁY STÓŁ”
„Okrągły stół” (o.s.) jest określeniem obrad przeprowadzonych w
Warszawie w 1989 roku przez przedstawicieli władz komunistycznych
ze stroną opozycyjno-solidarnościową.
„O.s” zwołany został z inicjatywy władz politycznych PRL przy pełnej
akceptacji Moskwy. Była to rozgrywka taktyczna partii PZPR w obawie
przed utratą władzy wskutek trudnej sytuacji gospodarczej i konieczności
relegalizacji „Solidarności”.
„O.s.” został obsadzony ludźmi w większości uległymi władzom PRL, a
w niemałej części agenturalnie im podporządkowanymi. Po stronie opozycyjno-solidarnościowej w obradach „o.s.” nie było przedstawicieli z
kręgów narodowo-katolickich.
Faktyczne ustalenia obrad „o.s.” (Magdalenka) pozostają w zasadzie nie
znane, dające się wywnioskować tylko ze skutków.
III RP stała się prawną kontynuatorką komunistycznego państwa – atrapy
utworzonego w 1944 roku. Nastąpiło uwłaszczenie partyjnej nomenklatury (kosztem pauperyzacji większości narodu) i ich przekształcenie się
w socjaldemokratów i liberałów oraz utrzymanie znacznej części władzy
politycznej, medialnej i gospodarczej.
Obrady „o.s.” nie dopuściły do dekomunizacji i ukarania komunistycznych zbrodniarzy.
Bibliografia
Prof. Henryk Kiereś, prof. Jacek Bartyzel„Encyklopedia białych plam”,
tom XIII, wyd. Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne- Polwen, Radom
2004.
Prof. A. Zybertowicz „W uścisku tajnych służb. Upadek komunizmu i
układ postnomenklaturowy”, Warszawa 1993.
Prof. M. Piotrowski „Syndrom Okrągłego Stołu”, „Nasz Dziennik”,
06.02.2004.
72
13. DOKONANIA II-ej i III-ej RZECZYPOSPOLITEJ
13.1. Dokonania II-ej Rzeczypospolitej (1918 – 1939)
13.1.1. Stan gospodarki polskiej po I-wojnie światowej
W wyniku I-wojny światowej (przez ziemie polskie przebiegała
linia frontu trzech walczących mocarstw), a następnie wojny z
bolszewicką Rosją, Polska była straszliwie zniszczona i obrabowana. Ponad 500.000 tysięcy mieszkańców ziem polskich
zginęło w latach 1914-1918 w przymusowej służbie wojskowej
trzech zaborców.
Około 3 mln mieszkańców Polski wysiedlono, niszcząc cały ich
dobytek. Walki w latach 1918-1921 o niepodległość i integrację ziem polskich pochłonęły około 100 tysięcy żołnierzy polskich.
W kraju panował powszechny niedostatek, a nawet i głód (szczególnie w byłym zaborze rosyjskim i austriackim).
Min. E. Kwiatkowski powiedział: „Po burzy wojennej pozostał
w środku Europy kraj nędzarzy, spustoszony jakby po przejściu
Hunnów”. (Dysproporcja, Kraków 1931 r., str. 49)
W latach I-wojny światowej (1914-1918) na terenach Polski
zniszczono całkowicie 1,8 miliona budynków mieszkalnych i
gospodarczych, ponad 50 % mostów kolejowych, 63% dworców kolejowych, zniszczono lub zabrano 54% parowozów, 75%
wagonów osobowych, 70% wagonów towarowych.
Wielkość produkcji przemysłowej w 1919 roku w Polsce centralnej wynosiła 5% produkcji z ostatniego roku pokoju, tj. 1913
roku.
13.1.2. Budowa gospodarki polskiej po I-wojnie światowej
Po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość 11 listopada 1918 roku. Wojna z bolszewicką Rosją skończyła się
w październiku 1920 roku. W połowie 1922 roku Górny Śląsk
wrócił w części do Polski.
Praktycznie Polska miała na działania w gospodarce tylko 17
lat.
Niemcy w 1925 r. rozpoczęły wojnę gospodarczą z Polską,
73
(Niemcy dążyły do zmiany swej granicy wschodniej), która polegała między innymi na przerwaniu importu węgla z Polski,
obłożeniu wysokim cłem polskich towarów i udaremnianiu różnymi sposobami umów handlowych, jakie Polska zawierała z
zagranicą.
W końcu lat dwudziestych nastąpił wielki światowy kryzys gospodarczy.
Pomimo tych wielkich trudności Polska dokonała wiele osiągnięć gospodarczych. Już w 1923 roku odbudowano w zasadzie
przemysł.
Rolnictwo uzyskało poziom produkcji sprzed I-wojny światowej w 1925 roku. Odbyło się to wszystko przy bardzo małej
pomocy zagranicznej.
Oto ważniejsze dokonania:
• reforma waluty
U progu niepodległości kursowały na ziemiach polskich cztery waluty. W 1924 roku powstał państwowy Bank Polski i
wprowadzono nową walutę, złoty.
Wartość złotego, z wyjątkiem okresu początkowego, była stała i w latach trzydziestych złoty polski był wymienialny we
wszystkich bankach świata. Bezbłędność operacyjna Banku
Polskiego określana była w skali światowej jako druga po
Bank of England.
• zadłużenie zagraniczne
Od 1932 roku zadłużenie zagraniczne z roku na rok zmniej
szało się. Oto dane z Rocznika statystycznego 1939 roku:
Rok
1932
1935
1938
Dług
zagraniczny
w mln zł.
4570
3345
2515
• inwestycje państwowe
Inwestycje państwowe stanowiły 20% do 25% ogólnych inwestycji.
Począwszy od 1936 roku inwestowano rocznie około 15% do74
chodu narodowego. Inwestycje były przeprowadzane szybko,
np. w marcu 1937 roku budowano fundamenty pod kombinat w Stalowej Woli, a w grudniu tego roku wyszły z fabryki
pierwsze obrabiarki i pierwsze działka na licencji szwedzkiej
Bosforsa.
• gospodarka morska
W roku 1923 rozpoczęto budowę portu i miasta Gdynia.
Już w 1933 roku Gdynia stała się największym portem
Bałtyku. W 1926 została oddana do użytku linia kolejowa łącząca Śląsk z Gdynią (magistrala węglowa). Jednocześnie z
budową portu handlowego powstała baza marynarki wojennej na Oksywiu. W 1939 roku Gdynia liczyła 120.000 mieszkańców i była nowoczesnym miastem.
• linie kolejowe
Zbudowano nowe linie kolejowe: Warszawa-Kraków,
Warszawa-Poznań, Katowice-Gdynia i inne.
Zelektryfikowano kolejowy węzeł warszawski, wprowadzono szybkie pociągi („torpedy”). W okresie międzywojennym
Polskie Koleje Państwowe (PKP) należały do najlepszych w
Europie i słynęły z punktualności kursowania pociągów.
• Państwowa Polska Poczta, Telegraf i Telefon
Należały do najlepszych w Europie.
• budowa dróg
Zbudowano około 20.000 km dróg bitych.
• linie lotnicze
Szybko rozwinęło się lotnictwo pasażerskie.
Pierwsza w Polsce linia lotnicza (Warszawa-Gdańsk) powstała w 1922 roku tj. w trzy lata po powstaniu pierwszych linii
lotniczych w świecie. W roku 1938 było pięć krajowych linii
lotniczych, a ponadto linie międzynarodowe.
• przemysł elektrotechniczny
Rozwój od podstaw nastąpił po 1918 roku. W produkcji szeroko korzystano z licencji zagranicznych, co pozwoliło osiągnąć wysoki poziom nowoczesności i jakości.
Zatrudnienie w przemyśle elektrotechnicznym w 1938 roku
wynosiło ok. 12 tysięcy osób.
75
• przemysł lotniczy
Nowopowstały przemysł lotniczy zaczął się przeradzać w
najnowocześniejszą gałąź polskiej gospodarki. Polska może
poszczycić się udanymi konstrukcjami lotniczymi. Samolot
RWD-6 z pilotami F. Żwirką i S. Wigurą wygrał międzynarodowe zawody lotnicze Challenge w 1932 roku, a w 1934
pierwsze miejsce uzyskał samolot RWD-9.
Na wystawie lotniczej w Paryżu w 1938 roku średni bombowiec PZL „Łoś” uznany został za rewelacyjną maszynę i uzyskał złoty medal, dystansując samoloty niemieckie, brytyjskie
i włoskie. O jego zakup ubiegało się sześć krajów.
Możliwości produkcyjne przemysłu polskiego były jednak
zbyt małe, aby zaopatrzyć nawet własną armię w dostateczną
liczbę samolotów.
Inżynierowie polscy skonstruowali także bardzo udany prototyp samolotu myśliwskiego, który jednak nie zdążył wejść do seryjnej produkcji przed wybuchem wojny.
18 maja 1938 roku na polskim szybowcu PWS-1 Tadeusz
Góra został pierwszym zdobywcą najwyższego międzynarodowego odznaczenia szybowniczego – medalu Lilienthala,
przyznanego za przelot 577 km, co było wyczynem wręcz
niewiarygodnym (wcześniej latano najwyżej do 100 km). Tuż
przed wojną w 1939 r. zbudowano prototyp polskiego samolotu pasażerskiego oraz doświadczalny silnik odrzutowy.
Zatrudnienie w przemyśle lotniczym w 1938 roku wynosiło
ok. 13 tysięcy osób.
• przemysł budowy lokomotyw
W 1931 roku polska lokomotywa PM36 uzyskała w Paryżu
na wystawie Przemysłu i Techniki wyróżnienie i wiele zamówień.
Lokomotywa ta była już na wszystkich dyrekcjach kolejowych w roku 1938 .
• przemysł zbrojeniowy
Przytłaczająca większość sprzętu i amunicji będąca na wyposażeniu armii polskiej w roku 1939 zostało wyprodukowane
w polskich zakładach zbrojeniowych.
76
• przemysł przetwórstwa spożywczego
Powstało wiele zakładów przetwórstwa spożywczego.
Szczególnym uznaniem na Zachodzie cieszyły się polskie
szynki i bekony. Zmalała natomiast w okresie dwudziestolecia trzykrotnie produkcja przemysłu alkoholowego i trzykrotnie zmalało zużycie i produkcja tytoniu.
13.1.3. Scalanie organizacyjne Polski
Z chwilą odzyskania niepodległości, po istnieniu trzech zaborów, otrzymaliśmy różniące się : systemy administracyjne, ustawodawstwo prawne, poziom gospodarczy, system szkolnictwa,
a także różną mentalność obywateli.
Mimo tych wielkich trudności stworzono w ciągu kilku lat jednolity organizm państwowy.
13.1.4. Rozwój oświaty, szkolnictwa i nauki
Polska odziedziczyła po zaborach katastrofalny stan oświaty.
Wg spisu powszechnego w 1921 roku około 33 % ludności w
Polsce było analfabetami. Brakowało budynków i wielu nauczycieli.
Już na początku niepodległości w latach dwudziestych wprowadzono obowiązek powszechnego nauczania dzieci w wieku
szkolnym. Ponadto ponad milion osób dorosłych przeszło kursy czytania i pisania. W 1938 roku oszacowano analfabetów na
około 10% (w latach siedemdziesiątych w PRL-u było około
6% analfabetów).
Wydatki na oświatę były w Polsce bardzo wysokie i stanowiły około
18% budżetu państwowego (dla porównania budżet Ministerstwa
Spraw Wewnętrznych wynosił ok. 8%, a Ministerstwa Spraw
Wojskowych ok. 31% budżetu państwowego).
Szybko zaczęło rozwijać się szkolnictwo średnie i wyższe.
Powstały nowe uczelnie: Uniwersytet Poznański, Szkoła Główna
Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Uniwersytet Wileński,
Akademia Górnicza w Krakowie oraz Katolicki Uniwersytet
Lubelski.
Największą działalność naukową we wszystkich dziedzinach
wiedzy prowadziła Polska Akademia Umiejętności.
77
Przejawem dużej współpracy z zagranicą była m.in. organizacja
międzynarodowych zjazdów i kongresów naukowych; do 1939 r.
Polska urządziła 50 takich spotkań, co ją uplasowało w pierwszej dziesiątce organizatorów kongresów międzynarodowych.
Większość polskich ośrodków naukowych reprezentowała dobry poziom europejski, a niektóre osiągnięcia uczonych polskich liczyły się w skali światowej.
Oto niektóre z nich:
• socjologia i filozofia
Nauka Polska w zakresie filozofii (T. Twardowski, T.
Kotarbiński, W. Tatarkiewicz) oraz socjologii (F. Znaniecki,
B. Malinowski) należała do czołówki światowej.
• matematyka
Szczególne osiągnięcia odniosła polska matematyka (W.
Sierpiński, H. Steinhaus, S. Banach, L. Chwiestek, A. Tarski,
T. Banachiewicz i inni).
Warszawska szkoła logiczna zdobyła światową sławę.
W astronomii matematycznej stworzono i wprowadzono do
nauki światowej „rachunek krakowianowy”.
Powołane do życia w 1920 roku czasopismo „Fundamenta
Mathematicae” wysunęło się na czołowe w świecie miejsce
w piśmiennictwie matematycznym.
• fizyka
Kierowany przez S. Pieńkowskiego Zakład Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego był jednym z przodujących ośrodków badań fizycznych w Europie i ściągał stypendystów z innych krajów. Jednym z najważniejszych osiągnięć
fizyków polskich było odkrycie tzw. helu II.
W ośrodku lwowskim szczególnie wysoki poziom reprezentowały prace prowadzone przez W. Rubinowicza nad teorią
promieniowania multipolarnego.
• chemia
W zespole chemików, związanych z Politechniką Warszawską,
czołową pozycję zajmował W. Świętosławski, który opracował nowe metody pomiarowe i precyzyjne aparaty pomiarowe, które znalazły zastosowanie w nauce światowej.
W Chemicznym Instytucie Badawczym rozwinięto badania
78
nad kauczukiem syntetycznym. Przygotowano teoretyczne
podstawy rozwoju nowoczesnego przemysłu chemicznego.
• medycyna
W Państwowym Zakładzie Higieny Ludwik Hirszfeld wprowadził oznaczenia grup krwi, które zostały przyjęte na całym
świecie. Prowadzone we Lwowie badania Rudolfa Weigla
przyniosły wyprodukowanie pierwszej w świecie skutecznej
szczepionki przeciwko durowi plamistemu.
Osiągnięciem na skalę światową było opracowanie przez
Witolda Zawadowskiego w szpitalu ujazdowskim, badań kliniczno-radiologicznych, które zwiększyły rozpoznanie nowotworów za życia chorych do 70%.
• technika
Rozwiązania konstrukcyjne Stefana Bryły z Politechniki
Lwowskiej w budowie mostów wyprzedzały konstrukcje
zagraniczne. Jego dziełem był pierwszy w Europie drogowy
most spawany.
W dziedzinie górnictwa ważne w skali międzynarodowej prace ogłosił Henryk Czeczot z Akademii Górniczo-Hutniczej w
Krakowie.
Z Politechniki Warszawskiej wyszło na wysokim poziomie
grono teoretyków i praktyków lotnictwa.
Znani byli w świecie Tadeusz Sendzimir, wynalazca nowej
metody walcowania blach na zimno oraz Ignacy Mościcki,
twórca bardzo wydajnej metody pozyskiwania na skalę przemysłową kwasu azotowego z powietrza oraz metod i urządzeń
udoskonalonej rafinacji ropy naftowej, później powszechnie
stosowanych.
• nauki prawnicze
Stworzono jednolity, nowoczesny system prawny.
Kodeks postępowania cywilnego zwracał uwagę zagranicznych badaczy i praktyków prawa swoim wysokim poziomem.
Również Kodeks postępowania karnego i Kodeks karny były
dużymi osiągnięciami polskiej myśli prawniczej.
13.1.5. Bezpieczeństwo publiczne
Wykrywalność przestępstw kryminalnych przez policję pań79
stwową w 1938 roku była na drugim miejscu w Europie, po
angielskim Scotland Yardzie.
13.1.6. Rozwój radiofonii
W 1922 roku powstały pierwsze radiostacje w Europie, a już w
1926 roku radiostacja w Warszawie (należąca do najsilniejszych
w Europie) rozpoczęła nadawanie stałych programów Polskiego
Radia.
W 1930 roku było czynnych w Polsce 11 radiostacji, a oddana do
użytku rok później nowa radiostacja w Raszynie koło Warszawy
w chwili uruchomienia miała najwyższą wieżę nadawczą w
świecie. W 1939 roku liczba radioodbiorników wynosiła około miliona. Na rok przed wybuchem wojny rozpoczęły się w
Polsce próby nadawania i odbioru audycji telewizyjnych.
13.1.7. Osiągnięcie polskiego wywiadu
Osiągnięciem o wielkim znaczeniu wojskowym było skonstruowanie przez polskich specjalistów repliki niemieckiego
urządzenia szyfrującego „Enigma” . Dzięki temu wywiad wojskowy mógł odczytywać hitlerowskie szyfry wojskowe. Na
krótko przed wojną Polacy przekazali „Enigmę” Francuzom i
Brytyjczykom.
13.1.8. Podsumowanie
Zdumiewająca jest szybka i sprawna budowa i integracja gospodarstwa Narodowego po 123 latach zaborów, ogromnych zniszczeniach po I-wojnie światowej, wojnie z Rosją bolszewicką,
powstaniach śląskich i powstaniu wielkopolskim, wielkim
światowym kryzysie ekonomicznym końca lat dwudziestych i
wojnie gospodarczej z Niemcami, dokonana polskimi siłami i
rękami. W krótkim czasie przeprowadzono reformę walutową
opartą na własnych zasobach.
Zrealizowano kilka rządowych paroletnich planów reform i rozwoju: systemu prawa i administracji (były różne w 3-ch zaborach), oświaty, komunikacji, budowy miasta i portu w Gdyni
wraz z połączeniem ze Śląskiem, a w końcu program budowy
Centralnego Okręgu Przemysłowego. Ostatni przed wojną czte80
roletni rządowy plan inwestycyjny na lata 1936-40 zrealizowano
w poszerzonym zakresie w ciągu trzech lat. Głównymi twórcami polskich planów gospodarczych był Eugeniusz Kwiatkowski
i Władysław Grabski.
W ciągu niepełnego dwudziestolecia z zacofanych peryferiów
trzech obcych mocarstw stworzono zintegrowane polskie gospodarstwo narodowe.
Jakość wielu polskich wyrobów należała wówczas do najwyższych w świecie, a niektóre wielkie przedsiębiorstwa państwowe, w tym Zakłady Azotowe, Polskie Koleje Państwowe czy
Polska Poczta Telegraf i Telefon, były przodujące w skali europejskiej. Wielki był również zakres i dorobek spółdzielni rolniczych, rzemieślniczych, mieszkaniowych, banków spółdzielczych i innych.
W ramach uprzemysłowienia powstały liczne zakłady produkcyjne, m.innymi : stocznia w Gdyni, zakłady przemysłu
elektrotechnicznego i lotniczego w Warszawie, fabryka obrabiarek w Rzeszowie, huta w Stalowej Woli, fabryka silników
Państwowych Zakładów Lotniczych w Mielcu, fabryka syntezy
chemicznej w Dębicy.
Rozbudowano największą i najnowocześniejszą w Europie fabrykę nawozów azotowych w Mościcach pod Tarnowem oraz
zakłady przemysłu zbrojeniowego w Radomiu, Skarżysku
Kamiennej i Starachowicach. Zbudowano elektrownie wodne
w Rożnowie i Porąbce.
Bibliografia
Melchior Wańkowicz „Sztafeta”, wyd. Polihymnia Sp.z o.o., Lublin
1999.
Władysław Pobóg-Malinowski „Najnowsza histori polityczna Polski,
okres 1914-1939”, wyd. Graf, Gdańsk 1990 r.
„Mały rocznik statystyczny 1939”, wyd. Główny Urząd Statystyczny
Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie.
„Encyklopedia Historii Drugiej Rzeczypospolitej (1918-1939)”, wyd.
Wiedza Powszechna, Warszawa 1999 r.
81
13.2.Dokonania III-ej Rzeczypospolitej (1989-2014)
13.2.1. Stan gospodarki polskiej w 1989 roku
W okresie powojennym powstał ogromny trwały majątek produkcyjny w wyniku wielkiej i ofiarnej pracy Polaków.
W 1980 roku według źródeł amerykańskich, Polska znajdowała
się na 12-m miejscu w świecie, jeśli chodzi o wielkość produkcji
przemysłowej. To wszystko zostało dokonane polskimi rękami
bez zagranicznej pomocy kapitałowej i eksperckiej („pożyczka
gierkowska” stanowiła mało znaczącą wartość w naszym majątku narodowym). Pomimo dużego socjalistycznego marnotrawstwa i rabunkowego wywozu, naród znowu (po okresie międzywojennym) dokonał dzieła wielkiego.
13.2.2. Niszczenie gospodarki polskiej po 1989 roku
• nie było żadnych planów rozwoju państwa, mamy stale rosnący wielki dług publiczny wynoszący na koniec 2014 roku
ok. 1032 mld zł. Ukryte długi w ZUS-ie i służbie zdrowia
to dalsze miliardy złotych (wg prof. L. Balcerowicza dług
publiczny razem z jego częścią ukrytą wynosi ok. 4 bln zł).
Bardzo wysokie jest zadłużenie prywatne sięgające 800 mld
zł,
• mamy permanentny deficyt handlu zagranicznego,
• majątek narodowy istniejący przed 1989 rokiem w ogromnej
części już nie istnieje. Albo go nie ma fizycznie, jak na przykład nie ma połowy górnictwa węglowego, gdyż zlikwidowane kopalnie zostały zatopione, albo go nie ma na koncie naszej
polskiej własności. Wysprzedano prawie wszystko, co w wielkim przemyśle miało jakąkolwiek wartość i znaczenie strategiczne. Przykładem mogą być cztery największe huty stali
Katowice, Sędzimira, Floriana i Cedlera wraz z koksowniami
i kopalniami węgla koksującego, największe cementownie
Gorażdże,Ożarów, Strzelce Opolskie, Małogoszcz, wielkie
nowoczesne zakłady papiernicze w Kwidzynie, nowoczesne
fabryki obrabiarek numerycznych w Pruszkowie i Raciborzu.
Sprzedano Polski Monopol Spirytusowy i Tytoniowy oraz
browary – dające zawsze ogromne wpływy kapitałowe do
budżetu. Drugim obszarem takiej sprzedaży stały się banki
82
•
•
•
•
•
•
i instytucje finansowe, Telekomunikacja Polska oraz największy ubezpieczyciel PZU. Zakłady sprzedawano według
zasady: cenę dyktuje nabywca – w większości przypadków
było to 10 do 15% wartości, a nieraz była sprzedaż za darmo,
czy nawet za dopłatą w postaci ulg w podatku dochodowym,
jak na przykład WSK Rzeszów, czy Wedel w Warszawie.
Polska pod względem produkcji przemysłowej w 2014 roku
znajduje się w drugiej pięćdziesiątce krajów świata (wśród
krajów opóźnionych). Bezrobocie sięga 6 mln osób,
około 75 procent majątku trwałego w energetyce jest zdekapitalizowana (wskutek zaprzestania inwestycji w energetyce
po 1989 roku). Potrzebna jest suma 90-100 mld euro na odnowienie zużytego majątku trwałego (stanowi to zagrożenie
całkowitego uzależnienia sektora strategicznego gospodarki
od kapitału zagranicznego),
kolej jest dramatycznie zdekapitalizowana i zdewastowana
instytucjonalnie (podzielona na 40-spółek). W 2010 roku pociągi spóźniły się o 140 tys. godzin. Wg Raportu Europejskiej
Agencji Kolejowej z 2011 roku polska kolej jest najbardziej
niebezpieczna w UE (w 2010 roku w wypadkach kolejowych
straciły życie 283 osoby),
nie zrealizowano żadnych znaczących inwestycji w gospodarce
całkowicie straciliśmy przemysł wyższej techniki (elektroniczny, elektrotechniczny, lotniczy, okrętowy),
całkowicie straciliśmy wielki handel supermarketowy,
upartyjniono system doboru kadr kierowniczych.
13.2.3. Administracja publiczna
Cechą administracji publicznej jest gigantyczna skala zatrudnienia i uposażeń, korupacja i arogancja władzy.
13.2.4. Osiągnięcia naukowo-techniczne
Niedofinansowanie nauki i emigracja naukowców i specjalistów spowodowały, że Polska klasyfikowana jest na końcowych
pozycjach krajów UE pod względem poziomu osiągnięć naukowo-technicznych. W rankingu światowych uczelni 2012 (lista
szanghajska) Uniwersytet Warszawski znalazł się na 398 miejscu, nieco dalej są inne polskie uczelnie.
83
13.2.5. Rynek prasowy
W Polsce, w odróżnieniu od np. Niemiec, nie ma limitów licencyjnych dla obcego kapitału.
Rynek prasowy Polski zdominowany jest przez kapitał zagraniczny (ok. 80% całości publikacji), zwłaszcza niemiecki.
Europejska Federacja Dziennikarzy (EFD) już w 2003 roku wykazała, że niemieccy właściciele tytułów prasowych wywierają
wpływ na linie programowe tak, aby pieczołowicie chronić interes niemiecki kosztem interesów narodowych.
W innym sprawozdaniu EFD napisano: „polskie prawo własności mediów drukowanych jest bardzo permisywne wobec
zachodnich inwestorów”; „napływ inwestycji zagranicznych do
polskich mediów spowodował pogorszenie się ich jakości oraz
upadek bezstronności”.
Media stanowią główną warstwę kultury masowej, która nadaje
współczesnemu człowiekowi kierunek życia i styl zachowania,
a także kształtuje jego mentalność i wpływa na jego hierarchię
wartości. Media stanowią ukrytą pierwszą władzę.
13.2.6. Poziom korupcji, rozwarstwienie płacowe
W raporcie Transparency Internetional z 2011 roku dotyczącym
korupcji, Polska jest na 41 miejscu ex aequo z Dominikaną.
Badania Banku Światowego o korupcji w Polsce przy prywatyzacji pokazały, że 100 proc. inwestorów płaciło komuś tzw.
prowizje ! (prof. Witold Kieżun „Nasza Polska” 13.03.2012), a
zablokowanie ustawy w polskim Sejmie kosztuje 3 mln dolarów
(Gazeta Bankowa, 28.08.2001).
Miliardowe afery : FOZZ, rublowa, alkoholowa, węglowa, paliwowa, papierosowa, składów celnych, Art.-B, Orlenu, PZU – nie
zostały w pełni wyjaśnione i osądzone. Największa patologiczna operacja utworzenia Narodowego Funduszu Inwestycyjnego
oraz wielkie straty związane ze stabilnym kursem dolara w
latach 1990-1991, pozostały nawet bez moralnego ukarania.
Rozwarstwienie płacowe w Polsce jest jednym z najwyższych
w świecie, plasuje nas w towarzystwie krajów trzeciego świata.
13.2.7. Uczestnictwo w niesprawiedliwych wojnach
84
Uczestniczyliśmy w wojnie w Iraku, uczestniczymy w wojnie w
Afganistanie (patrz punkty: 3.1.3. i 3.1.15., str. 11 i 18).
13.2.8. Tworzenie prawa
Cechą polskiego systemu prawnego jest gigantyczny nadmiar
prawa i jego niski poziom merytoryczny. Istnieją tysiące przepisów wzajemnie sprzecznych, na których mogą żerować patologiczne struktury. W 1990 roku Dzienniki Ustaw liczyły 1348
stron. W 2014 roku 25.634 strony.
Jest wiele ustaw, które były nowelizowane 40, 60 razy. To
świadczy o niskim poziomie władzy ustawodawczej. Fatalnie
pracuje sądownictwo, które powinno być podstawą państwa
prawa. Rozprawy trwające cztery, a nawet osiem, dwanaście lat
są na porządku dziennym.
W Polsce obok prawa polskiego działa bezpośrednio i niezależnie system prawa unijnego.
UE nadaje swemu prawu w Polsce pierwszeństwo przed
Konstytucją.
Mimo oczywistej sprzeczności tego stanowiska z art. 8
Konstytucji, polskie władze milcząco to akceptują.
Dwutorowość prawa obowiązującego w Polsce jest wyjątkowo szkodliwa dla suwerenności i spoistości państwa polskiego,
gdyż każdy z dwóch obowiązujących porządków prawnych:
polski i unijny realizuje sprzeczne względem siebie interesy.
System unijny realizuje bowiem interesy pozapolskie, odśrodkowe, rozsadzające państwo, poddające podległość obcemu ośrodkowi politycznemu. Prawo unijne wprowadza też do
Polski, obce Polakom – w ich większości, wartości.
Dziś (2014 rok) można mówić o upadku prawa polskiego, o zaniku kultury prawniczej.
13.2.9. Opinia Polski w świecie
W latach osiemdziesiątych mieliśmy bardzo dobrą opinię w
świecie.
Obecnie o Polsce przypomina się najczęściej, gdy prestiżowe
media podają informację o „polskich obozach koncentracyjnych” lub gdy upamiętniono powstanie w gettcie w 1943 r.
85
Bardzo często Powstanie Warszawskie w 1944 r. jest mylone z
powstaniem w gettcie w 1943 r.
Pozytywną historię Polski zastępuje historyczne kłamstwo.
Chodzi o relatywizowanie historii, o podzielenie się z nami odpowiedzialnością za okrucieństwa XX wieku.
Brak jest skutecznych działań rządu na te kłamstwa.
13.2.10. Przyjęcie Traktatu Lizbońskiego
Przyjęcie Traktatu Lizbońskiego (TL) w dniu 10 października
2009 roku pozbawiło Polskę istotnie suwerenności gospodarczej i politycznej we wszystkich segmentach życia społecznego
(patrz punkt 2.2, str. 8).
13.2.11. Podsumowanie
Bezprecedensowe ogołocenie narodu z jego majątku, olbrzymie i szybko powiększające się zadłużenie kraju, wielki poziom
korupcji i wielkie rozwarstwienie płacowe wykazuje podobieństwo do zrekolonizowanych krajów afrykańskich. Jesteśmy krajem, gdzie lokuje się produkcję prymitywną, najbardziej pracochłonną, dającą najmniejszy dochód. System bankowy w 88
% jest w rękach obcego kapitału, co stanowi barierę rozwoju
gospodarczego. Polakom odebrano nie tylko majątek, zyski i
pracę, ale drastycznie zredukowano funkcje „państwa opiekuńczego”, jak np. powszechnie dostępna opieka zdrowotna, subsydiowana kultura, bezpłatne szkolnictwo.
Polska zajmuje końcowe lub ostatnie niechlubne miejsca
spośród krajów Unii Europejskiej pod względem:
nakładów na szkolnictwo wyższe oraz badania i rozwój, innowacyjności w gospodarce, wolności gospodarczej, opieki medycznej, ilości ofiar śmiertelnych na drogach i kolei,
ilości więźniów, korupcji gospodarczej, rozpiętości płac, jakości dróg i kolei, relatywnego ubóstwa, udziału krajowej
własności w kapitale bankowym, osiągnięć nauki i techniki.
Przyjęcie 10 października 2009 roku Traktatu Lizbońskiego
pozbawiło Polskę suwerenności.
Prof. Artur Śliwiński napisał 8-go września 2010 roku (www.
monitorekonomiczny.pl): „jak to się stało, że rządy przez ponad
86
dwadzieścia lat mogły ignorować podstawowe interesy społeczeństwa? Odpowiedź zamyka się w zdaniu : były to rządy podlegające zewnętrznej kontroli, dyspozycyjne wobec polityki „sojuszniczych” krajów i organizacji międzynarodowych, nierzadko
wrogie wobec Polski, czyli rządy quasi okupacyjne, zmasowanej
indokrynacji ideologicznej, która zyskała dwie bliźniacze nazwy
neoliberalizmu oraz globalizacji”.
Dramatem jest stan narodowej świadomości, która nie w pełni
dostrzega cel i rozmiar zniszczeń Państwa Polskiego i niedostatecznie rozpoznaje winowajców. Ks. prof. Czesław S. Bartnik
napisał : „Ta obojętność sporej części społeczeństwa wobec totalnej katastrofy politycznej, moralnej i obyczajowej w naszym
kraju jest przerażająca” (Nasz Dziennik 25-26 września 2010).
Prof. Witold Kieżun powiedział: „Nie wycofuję się ze stwierdzenia, że Polska została skolonizowana” (Nasza Polska,
13.03.2012).
Bibliografia
Prof. Kazimierz Z. Poznański „Obłęd reform, wyprzedaż Polski”, Ludowa
Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 2001.
Praca zbiorowa „Bilans piętnastu lat rządów za lata 1990-2005”, str. 5373, prof. Stefan Kurowski, wyd. Klub Inteligencji Polskiej, Warszawa
2006.
Prof. Włodzimierz Bojarski „Więcej Polski”, wyd. Antyk Marcin
Dybowski, Warszawa 1997.
Prof. Ryszard Kozłowski, Aleksander Nowak „Jaka Polska ?” , wyd.
Kontrast, Warszawa 2009.
Prof. Witold Kieżun „Drogi i bezdroża polskich przemian”, wyd. EKOTV
Sp.z o.o., Warszawa, 2011.
Prof. Witold Kieżun „Patologia transformacji” wyd. POLTEXT,
Warszawa 2012.
87
Prof. Jerzy Robert Nowak „Zagrożenia dla Polski i polskości”, Tom 1, 2,
wyd. Inicjatywa Wydawnicza „ad astra”, Warszawa 1998.
Janusz Dobrosz „Zniewalanie Polski”, Wydawnictwo „Norton”, Wrocław,
2006.
Janusz Dobrosz „Polska - Niemcy, decydujące starcie”, wyd. Fundacja
„Idzie Jezus”, Kiełżow 2008.
Aleksander Piński „Zakazane bogactwo” wyd. Penelopa, Warszawa 2013.
Grzegoż Braun „Kto tu rządzi”, wyd. Bolinari Publishing House,
Warszawa 2015.
Sebastian Karczewski „Zamach na Arcybiskupa. Kulisy wielkiej mistyfikacji”, wyd. Veritatis Splendor, Warszawa 2013.
Prof. Andrzej Zybertowicz „III RP. Kulisy systemu”, Wydawnictwo
Słowa i Myśli, Warszawa 2013.
Prof. Krystyna Pawłowicz „Koń trojański w polskim prawie” Nasz
Dziennik, 23-24.07.2011.
Bp Adam Lepa „Świat manipulacji”, biblioteka „Niedziela” tom 197,
Częstochowa 2007.
Prof. Artur Śliwiński, www.europejskimonitorekonomiczny.pl
Raport Polskiego Lobby Przemysłowego z marca 2012 „Straty w potencjale polskiego przemysłu i jego ułomna transformacja po 1989 roku”,
www.plp.info.pl/?str=dokumenty.html
Raporty Transparency International dotyczące korupcji w poszczególnych krajach.
88
14. WSKAZANIA DLA WYBORCÓW
Papież Jan Paweł II określił politykę, a więc wybór polityków i aktywne
uczestnictwo w polityce, jako roztropną troskę o dobro wspólne.
Papież Benedykt XVI odrzucił publicznie „milczenie wiary w polityce”
(Fatima, 14.05.2010).
Ksiądz prof. Czesław Bartnik powiedział (Nasz Dziennik 22-23.05.2010)
„Katolicy nie mogą popierać partii złych, ani milczeć, gdy sieją one zło
i niemoralność, bo dobro moralne jest w państwie pierwsze. Milczenie
katolików w takich sytuacjach równałoby się współpracy w złu”.
W wyborach do parlamentu i na urząd prezydenta - kartka wyborcza decyduje jakie będą:
sądy, edukacja, służba zdrowia, gospodarka i wielkość bezrobocia,
sprawiedliwość społeczna, bezpieczeństwo publiczne, wolność religijna i media.
Społeczeństwo polskie kartką wyborczą w 2007 roku spowodowało usunięcie z sejmu jedynej partii patriotycznej, narodowo-katolickiej Ligi
Polskich Rodzin, która będąc w sejmie IV i V kadencji konsekwentnie
broniła ochrony życia, była przeciwko akcesji Polski do Unii Europejskiej
na bardzo niekorzystnych warunkach, występowała przeciwko przyjęciu
Traktatu Lizbońskiego i dążyła do obalenia ustaleń „okrągłego stołu”.
14.1. Ludzie, których wybieramy do parlamentu i na funkcję prezydenta powinni posiadać najwyższe moralne i umysłowe
kwalifikacje.
W podejmowaniu decyzji wyborczej nie kierujmy się kampanią
przedwyborczą, obietnicami i sondażami. Nie dajmy się manipulować. Zadajmy sobie trud zweryfikowania deklaracji partii i
polityków z realnym ich działaniem w całej ostatniej kadencji
sejmu i senatu.
Należy uwzględnić:
• czy partia realizowała swój program przedwyborczy i czy służył on Polsce i Polakom,
• jakie partia zgłosiła projekty ustaw i czy służyły one Polsce
i Polakom,
• jak poszczególni posłowie i senatorowie głosowali nad projektami ustaw dotyczącymi wartości chrześcijańskich i polskiej racji stanu.
89
Pomocą w odpowiedzi na w/w pytania są strony internetowe
sejmu: www.sejm.gov.pl, senatu: www.senat.gov.pl oraz poszczególnych partii politycznych.
Nowo kandydujących oceniajmy na podstawie ich szczegółowej biografii i przedstawionych programów.
14.2 Obecna proporcjonalna ordynacja wyborcza zmusza do głosowania na partie. O tym, kto znajdzie się na liście partyjnej i
na kórym miejscu, decydują małe grona kierownicze. Drugim
rozwiązaniem jest ordynacja większościowa z możliwością
zgłaszania indywidualnych kandydatów przez określoną liczbę osób w jednomandatowych okręgach wyborczych, z których
do Sejmu, wchodziliby Ci, którzy otrzymywaliby największą
liczbę głosów. Ideą większościowej ordynacji jest wybór osób
znanych ze swoich kwalifikacji intelektualnych i moralnych.
Do zmiany ordynacji wyborczej jest uprawniony parlament.
14.3.
System dwupartyjny, w którym obie partie w sprawach ważnych stają zawsze na identycznych pozycjach, jest popierany
i broniony przez „międzynarodowe fundusze”, banki, „rynki”,
giełdy, agencje ratingowe, „fora ekonomiczne”, korporacje,
inwestorów i inne pajęcze siły dyrygujące naszym światem,
ponieważ po jego utrwaleniu, polityka państwa jest dla nich w
pełni przewidywalna.
Pajęcze siły dzięki stabilnemu systemowi dwupartyjnemu mają
możliwość spokojnego eksploatowania kraju bez obaw, że społeczeństwo nagle zbuntuje się i zmieni polityków na reprezentujących inne wartości.
Zmiana może nastąpić tylko na drugą pozornie opozycyjną partię.
Mniejsze partie pozostają w parlamencie zdegradowane na użytek dwóch głównych partii.
14.4.
Katastrofalna jest świadomość i tożsamość narodowa społeczeństwa polskiego, bierność w życiu politycznym, bezrozumne podejmowanie decyzji wyborczych i absencja wyborcza.
Postępuje upadek cywilizacyjny Polski.
Pamiętać musimy, że w XVIII wieku głupota polityczna doprowadziła do upadku i rozbiorów Polski i do nieprawdopodobnych cierpień kolejnych pokoleń Polaków.
90
RECENZJE
Opracowanie zawiera systematyczne, przejrzyste zestawienie znacznej
liczby istotnych faktów politycznych, z zakresu określonego w tytule.
Takie ujecie bardzo ułatwia zapoznanie się i korzystanie z jego treści.
Wśród licznych, zwykle wycinkowych lub jednostronnych opracowań dotyczących tego samego okresu, omawiana praca wyróżnia się stosunkowo
dużą wszechstronnością. Wydaje się też, że opracowanie jest w znacznym
stopniu wyczerpujące pod względem ujęcia najważniejszych faktów i ich
formalnego udokumentowania. Opinie autora, towarzyszące prezentacji
faktów, mają znaczenie marginesowe, co decyduje o zwięzłości ujęć; dominuje wymowa samych faktów. Osobiście pamiętam większość zaprezentowanych szczegółowo faktów i podzielam sposób ich oceny przez
autora. Zestawione fakty mają nadal duże znaczenie, a więc i omawiane opracowanie uważam za bardzo wartościowe, godne popularyzacji.
Mniej wyczerpujące i bardziej orientacyjne są zawarte w opracowaniu
biografie prezydentów i polityków. Podobnie szkicowy tylko charakter ma
prezentacja dokonań III-ej RP.
Włodzimierz W. Bojarski
prof. dr hab. inż. energetyk, ekonomista
analityk systemowy, senator I kadencji
Książka autorstwa mgr inż. Norberta Narowskiego, jest współczesna kroniką faktów dokonanych, za którymi kryją się autorzy scenariusza, pozbawienia RP w warunkach pokojowych, suwerenności i niepodległości.
Opracowanie autora, z iście inżynieryjną perfekcją, jest bardzo ważnym
aktem wydawniczym.
Ryszard Henryk Kozłowski
prof. zw. dr hab. inż.
91
Książkę Narowskiego przeczytałem jednym tchem. Styl depeszowy, suche
fakty, wnioski niech czytelnik wyciąga sam. Bardzo mi odpowiada ta formuła. Uczy myślenia. Autor niepotrzebnie w kilku przypadkach zalicza
do faktów cudze opinie (to fakt, że takie poglądy wyrazili), ale łamie to
piękną konwencję polegającą na nie komentowaniu. Ale to drobna usterka. Życzę książce powodzenia.
Maciej Giertych
prof. zw. dr hab.
Praca mgr inż. Narowskiego jest oryginalnym dziełem o dużej wartości
poznawczej. Wielka jednak szkoda, że nie zawiera ona aktywności dwóch
poprzednich prezydentów, których błędy zaważyły na dalszych losach III
RP. Opracowanie jest wyraźnie sformułowane z jednostronnych pozycji ideologicznych partii Ligi Polskich Rodzin, w większości słusznych
z punktu widzenia narodowego interesu naszej ojczyzny. Partia Liga
Polskich Rodzin nie miała szans na objęcie władzy w Polsce, w której
większość mediów jest w rękach postkomunistów, albo ich potomków.
Konkludując, niewątpliwie należy z wielkim uznaniem ocenić pracę mgr
inż. Norberta Narowskiego niezależnie od tego, że niektóre kategoryczne
opinie mają charakter dyskusyjny. Sądzę, że tekst ten powinien być opublikowany i szeroko rozpowszechniony, stanowiąc poważną podstawę do
wszechstronnej, jeszcze bardziej rozszerzonej oceny omawianej działalności.
Witold Kieżun
prof. zw. dr hab.
Objaśnienie: biografie recenzentów są dostępne na stronach internetowych.