Z historii Obrazu Matki Bożej Latyczowskiej

Transkrypt

Z historii Obrazu Matki Bożej Latyczowskiej
1
Z historii Obrazu Matki Bożej Latyczowskiej
„Matko z Latyczowa dalekiego Podola
z kościoła, który wznieśli rycerze
z daniny od każdego końskiego kopyta
historią jak sztandarem okryta
Tułaczko Wygnanko
co w skromnej kaplicy w Lublinie
z nami żyjesz
módl się za nami”.
Tymi słowami ks. Jan Twardowski naszkicował historię Obrazu Matki Bożej
Latyczowskiej. Dzieje tego cudownego Wizerunku są tak samo burzliwe, jak dzieje
naszej Ojczyzny. W licznych niełatwych chwilach wiernym towarzyszyła Bogarodzica, która w słynącym łaskami Obrazie Królowej Podola i Wołynia wspierała swój
lud. Do Niej przez wieki przybywali pielgrzymi, aby u swej Matki błagać o pomoc i
opiekę. Przed Nią klękali możnowładcy i poddani, rycerze i chłopi, duchowieństwo i
wierny lud. Do swej Królowej garnęli się poddani z dalekich stron.
Mijały wieki, na Podolu i Wołyniu toczyły się wojny i walki bratobójcze.
Przelewana była niewinna krew. Odbierana była wolność i niezawisłość. Siano
niezgodę między ludźmi różnych kultur i języków zamieszkujących jedną ziemię.
Prowadzona była bezpardonowa walka z polskością i Kościołem katolickim. Matka
Boża Latyczowska była świadkiem tych wszystkich wydarzeń. Swym macierzyńskim
wstawiennictwem wspomagała udręczony lud.
Miasto Latyczów leży na Ukrainie. Położone jest na rozległej równinie
podolskiej u ujścia rzeki Wołk do Bugu. Miasto wraz całym Podolem przyłączone do
Korony Polskiej przez króla Kazimierza Wielkiego w 1366 r. Latyczów miał burzliwe
dzieje: najazdy tatarskie, powstanie Chmielnickiego, rozbiory, wojny światowe.
Pod koniec XVI wieku do tego pięknego miasta przybyli z Rzymu dominikanie.
Przywieźli ze sobą kopię cudownego Obrazu Matki Bożej Salus Populi Romani z
Bazyliki Matki Bożej Większej. Obraz ten otrzymali od papieża Klemensa VIII,
pobłogosławił im tym samym na pracę duszpasterską i misyjną. Od samego początku
swego pobytu w Latyczowie wizerunek Bogarodzicy otaczany był przez wiernych
szczególnym kultem i czcią. Cuda i niezwykłe łaski, które przy wizerunku Pani
Latyczowskiej wypraszali pielgrzymi, pobudzały ich do jeszcze większej miłości i
wdzięczności. Maryja w latyczowskim Obrazie objęła duchową opiekę nad ludem
Podola i Wołynia. Stała się niekwestionowaną Królową serc tamtejszego ludu.
Gdy w 1648 r. wybuchło powstanie Chmielnickiego dominikanie musieli
wywieźć cudowny Obraz do Lwowa. Wrócił na swe miejsce dopiero w 1722 r. Wierni
nie zapomnieli jednak o swej Królowej. Kult Matki Bożej Latyczowskiej znalazł swój
uroczysty wyraz, gdy 4 października 1778 r. biskup Stanisław Rajmund Jezierski
ukoronował Obraz złotymi koronami papieskimi. W ten sposób wierni chcieli
podziękować za liczne cuda i łaski, które wyprosili u Boga przez wstawiennictwo
Matki Bożej Latyczowskiej.
Niestety, nie było dane cudownemu Obrazowi na stałe pozostać w Latyczowie.
W 1920 r. w trakcie wojny polsko bolszewickiej został wywieziony do Warszawy.
2
Stamtąd trafił do katedry w Łucku, gdzie w okresie międzywojennym cieszył się
wielką czcią i miłością wiernych. W związku z utratą przez Polskę po II wojnie
światowej wschodnich terytoriów Obraz został przewieziony do Lublina. Przez
dziesięciolecia znajdował się w zakonnej kaplicy sióstr Służek Najświętszej Maryi
Panny Niepokalanej w Lublinie, które były jego wiernymi i oddanymi strażniczkami.
W związku z tym, że prawa międzynarodowe nie pozwalają na powrót do Latyczowa
Obrazu, który znajduje się w Lublinie, została wykonana kopia, którą pobłogosławił
28 maja 2006 r. w Krakowie Ojciec Święty Benedykt XVI podczas swojej wizyty w
Polsce. Odbiera ona cześć w Latyczowie, w diecezji kamieniecko-podolskiej.
Decyzją Metropolity Lubelskiego, podjętą w porozumieniu z Prymasem Polski
oraz Prezydium Konferencji Episkopatu Polski i po uzgodnieniu z Przełożoną
Generalną Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej, Obraz Latyczowski
zostanie przeniesiony do parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Lublinie, gdzie odtąd
będzie stale odbierał cześć. Po drodze nawiedzi 20 lubelskich kościołów, gdzie
rozważać będziemy poszczególne tajemnice różańcowe, odkrywając wielką rolę, jaką
odgrywa Najświętsza Maryja Panna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Ostatnią stacją
będzie świątynia Matki Bożej Różańcowej w Lublinie, gdzie Obraz dotrze 4
października, w dniu 236. rocznicy koronacji pod koniec istnienia I Rzeczpospolitej.
Obraz Latyczowski przedstawia Matkę Bożą trzymającą Dzieciątko Jezus na
lewej ręce. Głowę Najświętszej Panienki otacza wieniec z gwiazd. Jezus prawą ręką
błogosławi przybywających przed obraz wiernych, a w prawej trzyma księgę Pisma
Świętego, wskazując na źródło naszej wiary. Skupiona i poważna, ale pełna
wewnętrznego światła Ducha Świętego twarz Matki Bożej przypomina nam, że w
Matce swojego Syna Bóg dał swojemu ludowi szczególnie piękny znak swojej miłości
i dobroci. Jej oczy pełne są pokoju i miłości, zachęcają tym samym do szczerej
modlitwy i zaufania Bożemu miłosierdziu.
Nawiedzenie Obrazu Matki Bożej Latyczowskiej w lubelskich parafiach i
udostępnienie go do kultu większej rzeszy wiernych w kościele Matki Bożej
Różańcowej w Lublinie powinno nas zachęcić do oddawania czci Matce naszego
Pana, przez którą przyszło na świat nasze zbawienie. Cześć Maryi w Kościele ma
ogromne znaczenie ze względu na Jej jedyne i niepowtarzalne uczestnictwo w
tajemnicach Jezusa Chrystusa. Kościół modli się do Maryi, z Maryją i na wzór Maryi.
Wyraża podziw dla pełni darów Bożych, jakie w Niej rozkwitły, dostrzega w Niej
wzór i obraz, który pragnie naśladować.