Bez tytu³u-1 - Postępy Biologii Komórki

Transkrypt

Bez tytu³u-1 - Postępy Biologii Komórki
ROŒLINNE POMPY METALOWE (P 1B-ATPazy)
POSTÊPY BIOLOGII KOMÓRKI
657
TOM 33 2006 NR 4 (657–666)
ROLA PIERWOTNYCH POMP METALOWYCH
(P1B-ATPaz) W UTRZYMYWANIU HOMEOSTAZY
METALI CIʯKICH W KOMÓRKACH ROŒLINNYCH*
THE ROLE OF PRIMARY METAL PUMPS (P1B-ATPases) IN THE
MAINTAINING OF HEAVY METALS HOMEOSTASIS IN PLANT CELLS
Magdalena MIGOCKA
Instytut Biologii Roœlin, Zak³ad Fizjologii Roœlin, Uniwersytet Wroc³awski
Streszczenie: P1B-ATPazy, nale¿¹ce do rodziny P-ATPaz, transportuj¹ metale ciê¿kie przez b³ony komórkowe
wykorzystuj¹c ATP jako Ÿród³o energii. W zwi¹zku z pe³nion¹ funkcj¹ maj¹ specyficzne motywy strukturalne
(motyw Cys-Pro-Cys/His/Ser) lub fragmenty bogate w His, które mog¹ odpowiadaæ za przy³¹czanie i przenoszenie jonu metalowego. Roœliny, w porównaniu z innymi organizmami, maj¹ wiêcej P-ATPaz typu P1B.
W zwi¹zku z tym przypuszcza siê, ¿e roœlinne pompy metalowe wykazuj¹ zró¿nicowanie zarówno pod
wzglêdem pe³nionych funkcji, jak i rozmieszczenia w komórce. Badania z ostatnich lat potwierdzaj¹ te przypuszczenia, wskazuj¹c na potencjaln¹ rolê tych bia³ek w dystrybucji metali w obrêbie komórek i tkanek oraz
w usuwaniu nadmiaru jonów metalowych poza obszar cytoplazmy. Poszczególne bia³ka tej podrodziny
wykazuj¹ przy tym odmienne powinowactwo do ró¿nych metali. W pracy zebrano dotychczasowe dane
dotycz¹ce P1B-ATPaz, ze szczególnym uwzglêdnieniem ich roli w utrzymaniu równowagi metali ciê¿kich w
komórce roœlinnej: udzia³u w ¿ywieniu mineralnym roœlin i detoksykacji komórek roœlinnych w warunkach
nadmiaru metali ciê¿kich w œrodowisku.
S³owa kluczowe: metale ciê¿kie, transportery pierwotne, ATP-azy.
Summary: The sub-family of the P-type ATPases superfamily, P1B-ATPases, comprises primary metal
transporters using ATP as the source of energy. According to their function, they contain the specific
structural motifs (Cys-Pro-Cys/His/Ser motif) and His rich domains, that may participate in metal
binding and transport across the membranes. Higher plants possess more P1B-ATPases then do other
organisms and these are located in different cell membranes and tissues having a variety of tasks. It was
shown that plant P1B-ATPases play a crucial role in the distribution of metals inside the cells and tissues
as well as in the exclusion of toxic metals from the cytosol. According to this, the different metal specificity was revealed for various members of plant P1B-ATPases.We present the family of P1B-ATPases with
emphasis on the role of plant metal pumps in maintaining of metal homeostasis: delivery of the essential
metals to target proteins and detoxification of cell from the heavy metals excess.
Keywords: heavy metals, primary transporters, ATPases.
*Praca czêœciowo finansowana przez Komitet Badañ Naukowych (grant nr 2P04C 123 29).
658
M. MIGOCKA
WSTÊP
W ostatnich latach obserwujemy stale wzrastaj¹ce zanieczyszczenie gleb uprawnych
metalami ciê¿kimi. Wynika to przede wszystkim z przemys³owej i rolniczej dzia³alnoœci
cz³owieka. Wiele nawozów stosowanych w rolnictwie zawiera w swoim sk³adzie takie
metale ciê¿kie, jak Pb i Cd, st¹d zanieczyszczenie spowodowane tymi metalami wystêpuje
powszechnie na u¿ytkach rolnych. Roœliny jako organizmy nieprzemieszczaj¹ce siê w
trakcie ca³ego cyklu ¿yciowego s¹ szczególnie nara¿one na nadmiar jonów metali ciê¿kich
w glebie. Toksyczne stê¿enia metali objawiaj¹ siê u roœlin takimi symptomami, jak: chlorozy
i nekrozy, kar³owacenie, odbarwienie liœci czy zahamowanie wzrostu korzeni [22]. Na
poziomie subkomórkowym metale ciê¿kie mog¹ zaburzaæ aktywnoœci enzymów lub
funkcje bia³ek strukturalnych, poprzez wi¹zanie do ich grup aminowych, karboksylowych
i sulfhydrylowych. Konsekwencj¹ nadmiernego pobierania metali ciê¿kich przez roœlinê
mo¿e byæ równie¿ deficyt innych, niezbêdnych dla prawid³owego metabolizmu jonów,
zaburzanie procesów transportu komórkowego i stres oksydacyjny [22]. Z drugiej strony,
wiêkszoœæ metali pe³ni istotne funkcje w metabolizmie roœlinnym. Roœliny musia³y zatem
rozwin¹æ bardzo precyzyjne mechanizmy utrzymuj¹ce stê¿enie jonów metali ciê¿kich w
cytosolu na odpowiednim poziomie. Kluczow¹ rolê odgrywaj¹ tu procesy transportu metali
przez zewnêtrzne i wewnêtrzne b³ony komórkowe. S¹ one bardzo efektywne u
hyperakumulatorów, roœlin wykorzystuj¹cych wyspecjalizowane b³onowe systemy
transportowe do usuwania nadmiaru metali do wakuoli lub apoplastu. Szczególn¹ rolê w
regulacji komórkowej homeostazy metali ciê¿kich przypisuje siê w ostatnich latach
pierwotnym transporterom metali ciê¿kich z podrodziny P1B-ATPaz nale¿¹cej do grupy
P-ATPaz. Wydaje siê, ¿e to w³aœnie pompy metalowe odpowiadaj¹ w du¿ej mierze za
dystrybucjê i/lub wydalanie jonów metali ciê¿kich z komórek roœlinnych [23]. Z uwagi na
liczne doniesienia, opisuj¹ce badania nad poszczególnymi bia³kami tej podrodziny, w artykule
zebrano dotychczasowe wyniki i wnioski dotycz¹ce charakterystyki, budowy i
przewidywanej funkcji P1B-ATPaz u roœlin.
P1B-ATPazy W ŒWIECIE ¯YWYM
Dotychczasowe badania wykaza³y, ¿e pompy metalowe wyodrêbni³y siê wczeœnie
w procesie ewolucji jako osobna podrodzina z grupy P-ATPaz [3]. Obecnoœæ P1BATPaz wykazano zarówno u Archea, jak i u Eucaryota, a zatem u organizmów tak
ró¿nych, jak: bakterie, dro¿d¿e, roœliny i cz³owiek [3]. Pierwsze doniesienia dotycz¹ce
charakterystyki P1B-ATPaz pochodzi³y z badañ opisuj¹cych dwie miedziowe ATPazy: CopA
i CopB u Enterococcus hirae [18]. Wykazano wtedy, ¿e CopA uczestniczy w imporcie
Cu(I) do komórki w warunkach deficytu miedzi w œrodowisku, natomiast CopB wyrzuca
Cu(I) na zewn¹trz w warunkach nadmiaru tego metalu w komórce. Bia³ka te wykazywa³y
równie¿ powinowactwo do Ag(I). Do podrodziny pomp metalowych nale¿¹ równie¿ dwie
ludzkie P-ATPazy miedziowe: ATP7A i ATP7B [6]. Dysfunkcja tych bia³ek powoduje
ROŒLINNE POMPY METALOWE (P 1B-ATPazy)
659
zaburzenia w metabolizmie miedzi u cz³owieka: chorobê Menkesa (defekt w ATP7A) i
chorobê Wilsona (defekt w ATP7B) [6]. Obydwie ATPazy s¹ podobne w 40% do bia³ka
CopA E. hirae [22]. Zidentyfikowane u dro¿d¿y bia³ko CCC2, transportuj¹ce miedŸ do
pêcherzyków Golgiego, to tak¿e ATPaza typu P1B [22]. Pierwsz¹ zidentyfikowan¹ roœlinn¹
P1B-ATPaz¹ by³o bia³ko PAA1 Arabidopsis thaliana [22]. PóŸniej, u tej samej roœliny,
odkryto RAN1, pompê metalow¹ przenosz¹c¹ do pêcherzyków systemu wydzielniczego
miedŸ, niezbêdn¹ do syntezy funkcjonalnie czynnych receptorów etylenu [23]. Wykorzystanie
nowoczesnych metod biologii molekularnej oraz wyników badañ prowadzonych na
bakteriach, dro¿d¿ach i zwierzêtach umo¿liwi³o w ostatnich latach identyfikacjê licznych
genów, koduj¹cych pompy metalowe u roœlin: rzodkiewnika (osiem), ry¿u (dziewiêæ),
jêczmienia (dziesiêæ), tobo³ków, kukurydzy i glonów. W podrodzinie tych bia³ek wyodrêbniono
dwie grupy: pierwsza grupa obejmuje ATPazy transportuj¹ce metale jednowartoœciowe
Cu/Ag; druga przenosi przez b³ony jony dwuwartoœciowe Zn/Cd/Pb/Co [2]. Co ciekawe,
tylko prokarionty i fotosyntetyzuj¹ce eukarionty maj¹ drug¹ podgrupê P1B-ATPaz.
Przypuszcza siê, ¿e roœliny mog³y nabyæ geny koduj¹ce te bia³ka w wyniku horyzontalnego
transferu genów od prokariotycznego endosymbionta, który da³ pocz¹tek plastydom [23].
Stosunkowo du¿a liczba genów koduj¹cych metalowe ATPazy u roœlin wy¿szych sugeruje,
¿e bia³ka tej podrodziny mog¹ byæ zró¿nicowane zarówno pod wzglêdem pe³nionej funkcji,
jak i miejsca wystêpowania w komórce. Na rycinie 1 przedstawiono prawdopodobne
wewn¹trzkomórkowe rozmieszczenie roœlinnych P1B-ATPaz.
STRUKTURA P1B-ATPaz.
Jako bia³ka nale¿¹ce do wiêkszej rodziny P-ATPaz, pompy metalowe maj¹ domeny
charakterystyczne dla tej grupy bia³ek, jak równie¿ fragmenty specyficzne tylko dla
swojej podgrupy. Przypuszcza siê, ¿e P1B-ATPazy maj¹ 8 domen transb³onowych,
podczas gdy Ca-ATPazy, nale¿¹ce do tej samej rodziny, maj¹ ich 10 [12]. W strukturze
Ca-ATPaz wystêpuj¹ dwie pêtle skierowane do cytoplazmy: ma³a, miêdzy helisami 2 i
3, oraz du¿a, miêdzy helisami 4 i 5. Podobnie jest u P1B-ATPaz z t¹ ró¿nic¹, ¿e ma³a
pêtla oddziela helisy 4 i 5, a du¿a 6 i 7 (ryc. 2). U wszystkich P-ATPaz, w³¹czaj¹c
pompy metalowe, wystêpuje domena P, sk³adaj¹ca siê z trzech charakterystycznych
motywów: motywu DKTGT(LIVM)(TIS), zawieraj¹cego resztê asparaginianow¹
podlegaj¹c¹ fosforylacji podczas wi¹zania ATP, motywu GDGxNDxP, który mo¿e
wi¹zaæ Mg2+, oraz motywu PxxK, który mo¿e wchodziæ w interakcjê z tlenem
pochodz¹cym od reszty fosforanowej ATP [23]. Równie¿ domena A, zawieraj¹ca
specyficzny motyw S/TGE, który prawdopodobnie reguluje stan otwarcia/zamkniêcia
pomp ATPazowych, jest obecna w pompach metalowych [23]. Natomiast cech¹
charakterystyczn¹ tylko dla P1B-ATPaz jest obecnoœæ dwóch specyficznych elementów
strukturalnych [23]:
1. motywu CPx w transb³onowej domenie 6 (cysteina-prolina-histydyna/cysteina/seryna), który uczestniczy w transporcie metali przez b³onê komórkow¹;
660
M. MIGOCKA
RYCINA 1. Przewidywane wewn¹trzkomórkowe rozmieszczenie bia³ek z rodziny P1B-ATPaz (wg
Williams i Mills [23], zmodyfikowane): Uproszczona komórka zawiera wakuolê (W), aparat Golgiego
(AG), j¹dro (J), chloroplast (CHL) i mitochondrium (M), otoczone zewnêtrzn¹ b³on¹ komórkow¹ (PM).
Zaproponowano nastêpuj¹ce funkcje dla poszczególnych bia³ek: HMA6 i HMA8 transportuj¹ Cu do
stromy i œwiat³a tylakoidów, gdzie metal wbudowywany jest w metaloproteiny (Cu/Zn dysmutazê
nadtlenkow¹, plastocyjaninê) [1]; Hma7 transportuje Cu do cystern aparatów Golgiego, gdzie metal
zu¿ywany jest do syntezy funkcjonalnie czynnego receptora etylenu ETR1 [9]; Hma2 i Hma4 usuwaj¹
nadmiar Cu i Zn do apoplastu, bior¹c udzia³ w detoksykacji komórki [12, 21]; Hma1 mo¿e dostarczaæ Zn
do chloroplastów, natomiast Hma3 i Hma5 mog¹ uczestniczyæ w detoksykacji komórki z Pb i Cd (Hma3)
oraz Cu (Hma5), w warunkach zwiêkszonego stê¿enia tych metali w œrodowisku [23]
2. locus HP; obecne tu konserwatywne reszty histydynowe i glutaminianowe mog¹
wspó³tworzyæ miejsce wi¹¿¹ce ATP.
Poza tym, w obrêbie odcinków N- i C-koñcowych P1B-ATPaz wystêpuj¹ specyficzne
domeny wi¹¿¹ce jony metali. Nale¿¹ tu: domena HMA (Heavy-Metal Associated) z
charakterystycznym motywem CxxC (od której przyjêto obecnie stosowane nazew-nictwo
dla roœlinnych pomp metalowych) oraz regiony bogate w reszty histydynowe i cysteinowe
[23]. Z pozosta³ych w³aœciwoœci strukturalnych odró¿niaj¹cych P1B-ATPazy od reszty
P-ATPaz nale¿y wymieniæ krótsz¹ i bardziej zmienn¹ domenê wi¹¿¹c¹ nukleotyd oraz
znacznie krótszy region, oddzielaj¹cy odcinki DKTGT i GDGxNDxP w domenie P [23].
FIZJOLOGICZNA ROLA P1B-ATPaz U ROŒLIN
Badania nad modelow¹ roœlin¹ Arabidopsis thaliana przybli¿y³y znaczenie pomp
metalowych w transporcie i utrzymywaniu homeostazy metali ciê¿kich u roœlin.
Arabidopsis ma 8 P1B-ATPaz: AtHMA1-AtHMA5, AtHMA6 (znana tak¿e jako
PAA1), AtHMA7 (znana tak¿e jako RAN1) i AtHMA8 (znana tak¿e jako PAA2). S¹
ROŒLINNE POMPY METALOWE (P 1B-ATPazy)
661
RYCINA 2. Model strukturalny bia³ka nale¿¹cego do P1B-ATPaz, AtHMA4 (wg Williams i Mills [23],
zmodyfikowany): Bia³ko sk³ada siê prawdopodobnie z oœmiu transb³onowych domen, przy czym w
domenie 6 wystêpuje motyw CPC, charakterystyczny tylko dla P1B-ATPaz. Pêtle cytoplazmatyczne
oraz N- i C-koñce ³añcucha polipeptydowego skierowane s¹ do wnêtrza komórki. Motywy charakterystyczne dla P-ATPaz to: domena wi¹¿¹ca nukleotyd (domena N), domena podlegaj¹ca fosforylacji
(domena P) oraz domena reguluj¹ca stan otwarcia/zamkniêcia kana³u (domena A). W domenach N- i
C-koñcowych wystêpuj¹ sekwencje charakterystyczne dla pompy HMA4, które mog¹ odpowiadaæ za
wi¹zanie jonów metalowych
to bia³ka zró¿nicowane pod wzglêdem wystêpowania w tkankach i b³onach komórkowych, specyficznoœci substratowej i regulacji. To zró¿nicowanie wskazuje na
rozmaitoœæ funkcji, jakie pompy metalowe pe³ni¹ u roœlin. W celu wyjaœnienia, jakie
metale s¹ transportowane przez roœlinne pompy metalowe oraz jakiego rodzaju zwi¹zek
zachodzi pomiêdzy struktur¹ tych bia³ek a ich funkcj¹, przeprowadzano heterologiczn¹
ekspresjê wybranych przedstawicieli P1B-ATPaz Arabidopsis w komórkach Saccharomyces cerevisiae i Escherichia coli. Na podstawie tych badañ wykazano, ¿e roœlinne
P1B-ATPazy mog¹ spe³niaæ funkcje o dwojakim charakterze [23], dostarczaj¹c metale
niezbêdne dla prawid³owego metabolizmu roœlinnego do kompartymentów komórkowych
i odpowiednich bia³ek oraz usuwaj¹c metale z komórek w warunkach stresu metali
ciê¿kich w œrodowisku.
W zaopatrzeniu roœliny w niezbêdne metale bior¹ udzia³ dwie pompy metalowe
zidentyfikowane u Arabidopsis thaliana: AtHMA6 i AtHMA8. Dowiedziono, ¿e te
blisko spokrewnione ze sob¹ bia³ka, nazywane tak¿e odpowiednio PAA1 i PAA2, pe³ni¹
kluczow¹ rolê w transporcie Cu do miedzio-zale¿nych bia³ek w chloroplastach [1, 19].
Obydwa bia³ka wystêpuj¹ w odmiennych b³onach chloroplastowych. AtHMA6/PAA1
to bia³ko zwi¹zane z zewnêtrzn¹ b³on¹ chloroplastow¹, transportuj¹ce miedŸ do stromy.
Kiedy miedŸ znajdzie siê w stromie chloroplastów, mo¿e byæ wykorzystana do syntezy
662
M. MIGOCKA
Zn/Cu-dysmutazy nadtlenkowej lub przeniesiona dalej, do œwiat³a tylakoidów. Za ten
drugi proces odpowiada pompa AtHMA8/PAA2, zwi¹zana z systemem b³on
tylakoidowych. W tylakoidach Cu wbudowywana jest w plastocyjaninê. AtHMA6/
PAA1 wystêpuje zarówno w pêdach, jak i w korzeniach, mo¿e wiêc funkcjonowaæ w
zielonych i niezielonych plastydach [1]. AtHMA8/PAA2 obecna jest tylko w pêdach, a
wiêc mo¿e byæ aktywna tylko w fotosyntetyzuj¹cych chloroplastach [1]. Mutacja w
obydwu genach koduj¹cych te bia³ka jest letalna dla Arabidopsis, co dowodzi
ogromnego znaczenia obydwu pomp metalowych dla ¿ycia roœliny [1].
Ciekawym odkryciem ostatnich lat jest mo¿liwa interakcja pomiêdzy P1B-ATPazami
i metalochaperonami – wolnymi bia³kami przenosz¹cymi metale wewn¹trz komórki.
Wykazano, ¿e dwie pompy metalowe sinicy Synechocystis, CtaA i PacS, odpowiadaj¹
za dostarczanie Cu do syntezy plastocyjaniny [20]. Pompa CtaA transportuje Cu do
komórki, gdzie metal przy³¹czany jest do metalochaperonu Atx1. Nastêpnie, Atx1
przenosi Cu do pompy PacS, transportuj¹cej metal do œwiat³a tylakoidów [20]. U
Arabidopsis zidentyfikowano niedawno bia³ko chloroplastowe o charakterze metalochaperonu, AtCCS1, które mo¿e byæ funkcjonalnym homologiem Atx1 [23]. Mo¿na
przypuszczaæ, ¿e roœlinne pompy AtHMA6/PAA1 i AtHMA8/PAA2 funkcjonuj¹
podobnie jak sinicowe bia³ka CtaA i PacS [20], z poœrednictwem chloroplastowego
metalochaperonu AtCCS1 [23]. Nie ma jednak dowodów na interakcjê AtCCS1 z
chloroplastowymi P1B-ATPazami. Chocia¿ postuluje siê istnienie wiêkszej liczby
metalochaperonów u roœlin, jak dot¹d zidentyfikowano niewiele bia³ek tego typu u A.
thaliana (np. AtCCH1 i AtCOX170) [4,17].
Pompa metalowa AtHMA7/RAN1 by³a pierwsz¹ roœlinn¹ P1B-ATPaz¹, któr¹ opisano
pod wzglêdem funkcjonalnym [9]. Tak jak AtHMA6/PAA1 i AtHMA8/PAA2, pompa
ta równie¿ uczestniczy w dostarczaniu miedzi do bia³ek, których aktywnoœæ zale¿y od
obecnoœci tego metalu [9]. Pod wzglêdem budowy pompa AtHMA7/RAN1 przypomina
pompy miedziowe wystêpuj¹ce u dro¿d¿y (CCC2) i cz³owieka (ATP7A i ATP7B) [9].
Wydaje siê, ¿e szlaki transportu miedzi z udzia³em roœlinnej AtHMA7/RAN1 i dro¿d¿owej
CCC2 s¹ podobne. Obydwie pompy wystêpuj¹ w b³onach pêcherzyków Golgiego.
Prawdopodobnie bia³ko o charakterze metalochaperonu dostarcza Cu, obecn¹ w
cytoplazmie, do pomp metalowych systemu pêcherzyków Golgiego, a te z kolei przenosz¹
metal do œwiat³a pêcherzyków [9]. Tutaj metal mo¿e byæ wykorzystywany do syntezy
receptora etylenu ETR1 [9]. ObecnoϾ miedzi w homodimerze ETR1 warunkuje
wysokie powinowactwo receptora do etylenu [15]. Jednak¿e dowody na obecnoœæ
AtHMA7/RAN1 w pêcherzykach Golgiego i udzia³ tego bia³ka w transporcie miedzi
do pêcherzyków nie s¹ wystarczaj¹ce. Doœwiadczenia z mutantami upoœledzonymi
pod wzglêdem ekspresji AtHMA7/RAN1 wskazuj¹, ¿e bia³ko to mo¿e byæ tak¿e
zaanga¿owane we wzrost komórki, bowiem mutanty AtHMA7/RAN1 by³y letalne na
poziomie rozety [23]. W procesie starzenia zmienia siê ekspresja genu koduj¹cego
AtHMA7/RAN1, co mo¿e wskazywaæ na udzia³ pompy w mobilizacji miedzi ze
starzej¹cych siê liœci [10].
AtHMA4 by³a pierwsz¹ pomp¹ metalow¹ z podgrupy Zn/Cd/Co/Pb, której funkcjê
okreœlono poprzez heterologiczn¹ ekspresjê tego bia³ka u dro¿d¿y i bakterii [12].
ROŒLINNE POMPY METALOWE (P 1B-ATPazy)
663
Wykazano wówczas prawdopodobny udzia³ tej pompy w wydalaniu Zn przez
plazmolemê do apoplastu [12, 13]. Podobn¹ rolê spe³nia³a kolejna pompa nale¿¹ca do
tej samej podgrupy, AtHMA2 [7, 23]. Mutanty Arabidopsis z zaburzeniami w biosyntezie
AtHMA2 i AtHMA4 cechowa³y siê kar³owatoœci¹ i chlorozami [11]. Objawy te
ustêpowa³y, gdy zaopatrzono mutanty w takie stê¿enia cynku, które dla zdrowych roœlin
s¹ toksyczne [11]. Opisane cechy fenotypowe objawia³y siê tylko u roœlin z podwójn¹
mutacj¹ genów koduj¹cych AtHMA2 i AtHMA4, co sugeruje, ¿e bia³ka te uzupe³niaj¹
siê wzajemnie pod wzglêdem funkcji pe³nionej w komórkach [11]. Podwójne mutanty
gromadzi³y du¿e iloœci Zn w korzeniach, ale nie w pêdach [11]. Wykazano, ¿e pompa
metalowa AtHMA4 wystêpuje w komórkach walca osiowego otaczaj¹cych uk³ad
wi¹zek przewodz¹cych korzenia [21]. W zwi¹zku z tym przypuszcza siê, ¿e AtHMA4
w korzeniu mo¿e odpowiadaæ za transport Zn z komórek miêkiszowych otaczaj¹cych
naczynia do naczyñ [21]. Rezultaty badañ, wykazuj¹ce obecnoœæ AtHMA2 w zewnêtrznej b³onie komórkowej, pozwalaj¹ przypuszczaæ, ¿e bia³ko to tak¿e bierze udzia³ w
miêdzykomórkowym transporcie metali [11]. Uczestnicz¹c w za³adowaniu cynku do
naczyñ, bia³ka AtHMA4 i AtHMA2 mog¹ regulowaæ daleki transport metalu do pêdów.
Bia³ka te zidentyfikowano tak¿e w tkankach floemu (gdzie mog¹ odpowiadaæ za
za³adowanie lub roz³adowanie tej tkanki z Zn), w rozwijaj¹cych siê prêcikach i w
podstawie kszta³tuj¹cych siê ³uszczynek (gdzie mog¹ uczestniczyæ w zaopatrzeniu nasion
w Zn) [23].
Udzia³ w zaopatrywaniu roœlin w niezbêdne metale to nie jedyna funkcja pe³niona
przez AtHMA4. Badania na dro¿d¿ach wykaza³y, ¿e pompa ta mo¿e transportowaæ
zarówno Zn, jak i Cd [12, 13]. Mutant Arabidopsis, niezdolny do syntezy AtHMA4,
cechowa³ siê, w porównaniu z dzikim typem, znacznym zahamowaniem wzrostu w
warunkach nadmiaru Zn i Cd w œrodowisku [13]. Natomiast nadekspresja genu
koduj¹cego AtHMA4 u Arabidopsis powodowa³a zwiêkszon¹ tolerancjê roœliny na
Co [12, 21]. Powy¿sze doniesienia wskazuj¹ na mo¿liwy udzia³ AtHMA4 w detoksykacji
komórek roœlinnych z nadmiaru Zn, Cd i Co.
Podobn¹ rolê mo¿e spe³niaæ AtHMA3, kolejna pompa metalowa z podgrupy Zn/Cd/
Co/Pb, przy czym mechanizm jej dzia³ania prawdopodobnie polega na usuwaniu
nadmiaru Cd i Pb do wakuoli [8]. Jakkolwiek doniesienia o wystêpowaniu tego bia³ka
w tonoplaœcie pochodz¹ tylko z badañ na dro¿d¿ach i niezbêdne jest wykazanie
obecnoœci AtHMA3 w wakuolach Arabidopsis.
Natomiast pompa metalowa AtHMA5 mo¿e uczestniczyæ w usuwaniu nadmiaru Cu
przez zewnêtrzn¹ b³onê komórkow¹ do apoplastu [23]. Mutanty Arabidopsis z wy³¹czon¹
ekspresj¹ genu koduj¹cego tê pompê wykazuj¹ nadwra¿liwoœæ na Cu [23]. Jakkolwiek
nie ma dot¹d badañ, które wskazywa³yby na wystêpowanie AtHMA5 w plazmolemie.
Poniewa¿ dowiedziono udzia³u P1B-ATPaz w detoksykacji komórek roœlinnych z
nadmiaru metali ciê¿kich, wydaje siê, ¿e bia³ka te maj¹ kluczowe znaczenie dla roœlin,
które doskonale rosn¹ na glebach zanieczyszczonych metalami. Do takich roœlinnych
hyperakumulatorów nale¿y Thlaspi caerulescens, gatunek gromadz¹cy toksyczne
stê¿enia Zn i Cd w pêdach. Wykazano, ¿e pompa metalowa TcHMA4, odpowiednik
AtHMA4 u A. thaliana, transportuje jony cynku i kadmu. Ponadto, ekspresja genu
koduj¹cego pompê jest wzmocniona w obecnoœci tych metali w œrodowisku [14]. Gen
664
M. MIGOCKA
TcHMA4 ulega ekspresji tylko w korzeniach Thlaspi caerulescens, przy czym poziom
syntezy mRNA jest wy¿szy ni¿ w przypadku genu AtHMA4 u Arabidopsis.
Prawdopodobnie metale, transportowane przez pompê TcHMA4 do naczyñ korzenia,
przemieszczaj¹ siê nastêpnie do pêdów, gdzie s¹ akumulowane w wiêkszych iloœciach
[14]. Poniewa¿ nadekspresja AtHMA4 prowadzi do nagromadzenia Cd i Zn w liœciach
Arabidopsis [21], uwa¿a siê, ¿e zarówno AtHMA4, jak i TcHMA4 odpowiadaj¹ za
daleki transport metali do czêœci nadziemnych roœliny. Z drugiej strony zaobserwowano
wzmo¿on¹ ekspresjê genu TcHMA4 w warunkach niedoboru Zn w œrodowisku [14].
W zwi¹zku z tym funkcja TcHMA4 obejmowa³aby nie tylko detoksykacjê komórek z
nadmiaru Zn, ale równie¿ utrzymywanie homeostazy Zn w pêdach, co z kolei umo¿liwia
roœlinie reprodukcjê w warunkach stresowych [14]. Podobnie jak Thlaspi caerulescens,
inny hyperakumulator – Arabidopsis halleri wykorzystuje pompy metalowe do
utrzymania wzglêdnej homeostazy metalowej w komórkach. Wykazano, ¿e poziom
ekspresji AtHMA3 jest znacznie wy¿szy u A. halleri ni¿ u A. thaliana w warunkach
zarówno ma³ej, jak i du¿ej poda¿y cynku [5]. Konstytutywnie silna ekspresja tego genu
mo¿e odpowiadaæ za tolerancjê A. halleri na stres spowodowany nadmiarem lub
niedoborem Zn w œrodowisku [14].
Dotychczasowe dowody i przypuszczenia dotycz¹ce specyficznoœci substratowej
roœlinnych P1B-ATPaz zebrano w tabeli 1.
TABELA 1 . P o d zia ³ wyb ra nyc h P 1B- ATP a z u ro œlin i glo nó w p o d wzglê d e m tra nsp o rto wa nyc h
me ta li
P 1B- ATP a zy
Tra nsp o rto wa ne me ta le
At HM A5 , At HM A6 , At HM A7 , At HM A8 , O s HM A4 , O s HM A9 ,
C mHM A2 , C rHM A2 , C rHM A3 , BnRAN 1 , ZmQ 6 JAH7 ,
S b Q 6 JAG2 , S b Q 6 JAG3 , HvHM A4 , HvHM A5 , HvHM A8
C u+/Ag+
AtHM A2 , AtHM A3 , AtHM A4 , O sHM A2 , O sHM A3 , Tc HM A4 ,
HvHM A2 , HvHM A3
Zn2+/C d 2+/P b 2+
AtHM A1 , O sHM A1 , C rHM A1 , C mHM A1 , HvHM A1 ,
HvHM A1 0 , GmO 2 2 4 9 8
C o 2+/Zn2+/C d 2+/P b 2+
N ume ry d o stê p u se k we nc ji w b a nk u ge nó w: d la A ra b id o p sis t h a lia n a : AtHM A4 , O 6 4 4 7 4 ;
AtHM A2 , Q 9 S ZW 4 ; AtHM A3 , Q 9 S ZW 5 ; AtHM A1 , Q 5 JZZ1 ; AtHM A5 , Q 9 S H3 0 ;
AtHM A6 , Q 9 S ZC 9 ; AtHM A7 , Q 9 S 7 J8 ; AtHM A8 , Q 7 YO 5 1 ; d la Ory za sa t iv a : O sHM A1 ,
P la ntsT 6 4 4 8 9 ; O sHM A2 , P la ntsT 6 4 4 9 4 , O sHM A3 , P la ntsT 4 4 9 9 ; O sHM A4 , P la ntsT
6 4 5 0 4 ; O sHM A5 , P la ntsT 6 4 5 0 9 ; O sHM A6 , BAD2 5 5 0 8 . 1 ; O sHM A7 , P la ntsT 4 5 1 9 ;
O sHM A8 , P la ntsT 6 4 5 2 4 ; O sHM A9 [1 6 ]; d la T h la sp i c a e ru le sc e n s: Tc HM A4 , Q 7 0 LF 4 ;
BnRAN 1 , 9 4 1 L1 . N ume ry d o stê p u d la ge nó w G ly c in e m a x, Z e a m a y s i S o rg h u m b ic o lo r
o d p o wia d a j¹ p o d a nym w ta b e lc e . N ume ry d o stê p u d la ge nó w C h la m y d o m o n a s re in h a rd t ii
i C h . m e ro la e : C rHM A1 _ 1 0 2 2 0 ; C rHM A2 , C _ 6 5 0 0 0 7 ; C rHM A3 , C _ 2 6 0 1 4 7 ; C mHM A1 ,
C M S 3 3 0 C ; C mHM A2 , C M P 2 1 5 C . S e k we nc je zid e ntyfik o wa ne u Ho rd e u m v u lg a re za mie szc zo no w [2 3 ]
ROŒLINNE POMPY METALOWE (P 1B-ATPazy)
665
PODSUMOWANIE
W organizmach roœlinnych zidentyfikowano znacznie wiêcej bia³ek nale¿¹cych do
podrodziny P1B-ATPaz w porównaniu z dro¿d¿ami i komórkami zwierzêcymi, co
wskazywa³oby, ¿e u roœlin bia³ka te pe³ni¹ zró¿nicowane funkcje wystêpuj¹c w ró¿nych
kompartymentach komórki, tkankach i organach. Coraz wiêcej doniesieñ na temat
pierwotnych pomp metalowych u Arabidopsis opisuje ich udzia³ w dostarczaniu
niezbêdnych metali do poszczególnych przedzia³ów komórkowych czy organów. Z drugiej
strony, w pracach na mutantach Arabidopsis i transformowanych dro¿d¿ach potwierdzono rolê P1B-ATPaz w usuwaniu nadmiaru metali do apoplastu lub wakuoli. Jakkolwiek
do tej pory nie potrafimy odpowiedzieæ na szereg istotnych pytañ dotycz¹cych precyzyjnego rozmieszczenia poszczególnych P1B-ATPaz w komórkach i tkankach roœlinnych,
mechanizmów ich regulacji i specyficznoœci substratowej. Pojawi³y siê pierwsze doniesienia
dotycz¹ce identyfikacji genów koduj¹cych pompy metalowe u roœlin jednoliœciennych:
kukurydzy, soi i jêczmienia. W zwi¹zku z tym przypuszcza siê, ¿e s¹ to bia³ka powszechne
i homologicznie funkcjonalne u wszystkich roœlin wy¿szych. Niew¹tpliwie s¹ to transportery
o bardzo istotnym znaczeniu dla ¿ycia roœlin, ich prawid³owego wzrostu, rozwoju i
rozmna¿ania, przez co badania prowadzone w kierunku ich poznania uleg³y znacznej
intensyfikacji w ostatnich latach. Bardzo efektywnie spe³niaj¹ swoj¹ rolê u metalofitów,
umo¿liwiaj¹c im prze¿ycie w œrodowisku skrajnie zanieczyszczonym metalami. Poznanie
dok³adnych mechanizmów dzia³ania i regulacji pomp metalowych u tych roœlin mo¿e
zaowocowaæ w przysz³oœci wyprodukowaniem specjalnie skonstruowanych genetycznie
gatunków, opornych na wysokie stê¿enia metali b¹dŸ akumuluj¹cych metale ciê¿kie w
tkankach, a przez to oczyszczaj¹cych ska¿one nimi gleby.
LITERATURA
[1] ABDEL-GHANY SE, MULLER-MOULE P, NIYOGI KK, PILON M, SHIKANAI T. Two P-Type ATPases
are required for copper delivery in Arabidopsis thaliana chloroplasts. Plant Cell 2005; 17: 1233–1251.
[2] ARNESANO F, BANCI L, BERTINI I, CIOFI-BAFFONI S, MOLTENI E, HUFFMAN DL, O’HALLORAN
TV. Metalochaperones and metal-transporting ATPases: a comparative analysis of sequences and structures. Genome Res 2002, 12: 255–271.
[3] AXELSEN KB, PALMGREN MG. Evolution of substrate specificities in the P-type ATPase superfamily.
J Mol Evol 1998; 46: 84–101.
[4] BALANDIN T, CASTRESANA C. AtCOX17, an Arabidopsis homolog of the yeast copper chaperone
COX17. Plant Physiol 2002; 129: 1852–1857.
[5] BECHER M, TALKE IN, KRALL L, KRAMER U. Cross-species microarray transcript profiling reveals
high constitutive expression of metal homeostasis genes in shoots of the zinc hyperaccumulator Arabidopsis halleri. Plant J 2004; 37: 251–268.
[6] COX DW, MOORE SDP. Copper transporting P-type ATPases and Human Disease. J of Bioenerg and
Biomem 2002; 34: 333–338.
[7] EREN E, ARGUELLO JM. Arabidopsis HMA2, a divalent heavy metal-transporting PIB-type ATPase, is
involved in cytoplasmic Zn2+ homeostasis. Plant Physiol 2004; 136: 3712–3723.
666
M. MIGOCKA
[8] GRAVOT A, LIEUTAUT A, VERRET F, AUROY P, VAVASSEUR A, RICHAUD P. AtHMA3, a plant
P(1B)-ATPase, functions as a Cd/Pb transporter in yeast. FEBS Lett 2004; 561: 22–29.
[9] HALL JL, WILLIAMS LE. Transition metal transporters in plants. J Exp Biol 2003, 54: 2601–2613.
10] HIMELBLAU E, AMASINO RM. Nutrients mobilized from leaves of Arabidopsis thaliana during senescence. J Plant Physiol 2001; 158: 1317–1323.
[11] HUSSEIN D, HAYDON MJ, WANG Y, WONG E, SHERSON SS, YOUNG J, CAMAKARIS J, HARPER JF,
COBBETT CS. P-type ATPase heavy metal transporters with roles in essential zinc homeostasis in
Arabidopsis. Plant Cell 2004; 16: 1327–1339.
[12] MILLS RF, KRIJGER GC, BACCARINI PJ, HALL JL, WILLIAMS LE. Functional expression of AtHMA4, a P1B-type ATPase of the Zn/Co/Cd/Pb subclass. Plant J 2003; 35: 164–176.
[13] MILLS RF, FRANCINI A, FERREIRA DA ROCHA PSC, BACCARINI PJ, AYLETT M, KRIJGER GC,
WILLIAMS LE. The plant P1B-type ATPase AtHMA4 transports Zn and Cd and plays a role in
detoxification of transition metals supplied at elevated levels. FEBS Lett 2004; 579: 783–791.
[14] PAPOYAN A, KOCHIAN LW. Identification of Thlaspi caerulescens genes that may be involved in
heavy metal hyperaccumulation and tolerance: Characterization of a novel heavy metal transporting
ATPase. Plant Physiol 2004; 136: 3814–3823.
[15] RODRIQUEZ F, ESCH J, HALL A, BINDER B, SCHALLER GE, BLEECKER AB. A copper cofactor for
the ETR1 receptor from Arabidopsis. Science1999; 283: 996–998.
[16] ROSAKIS A, KOSTER W. Transition metal transport in the green microalga Chlamydomonas reinhardtii – genomic sequence analysis. Res Microbiol 2004; 155: 201–210.
[17] RUTHERFORD JS, BIRD AJ. Metal-responsive transcription factors that regulate iron, zinc, and copper
homeostasis in eukaryotic cells. Eukaryot Cell 2004; 3(1): 1–13.
[18] SOLIOZ M, VULPE C. CPx-type ATPases that pump heavy metals. Trends Biochem 1996; 21: 237–
241.
[19] SHIKANAI T, MULLER-MOULE P, MUNEKAGE Y, NIYOGI KK, PILON M. PAA1, a P-type ATPase
of Arabidopsis functions in copper transport in chloroplast. Plant Cell 2003; 15: 1333–1346.
[20] TOTTEY S, RONDET SAM, BORRELLY GPM, RICH PR, ROBINSON NJ. A copper metallochaperone
for photosynthesis and respiration reveals metal-specific targets, interaction with an importer and
alternative sites for copper acquisition. J Biol Chem 2002; 277: 5490–5497.
[21] VERRET F, GRAVOT A, AUROY P, LEONHARDT N, DAVID P, NUSSAUME L, VAVASSEUR A,
RICHAUD P. Overexpression of AtHMA4 enhances root-to-shoot translocation of zinc and cadmium
and plant metal tolerance. FEBS Lett 2004; 576: 306–312.
[22] WILLIAMS LE, PITTMAN JK, HALL JL. Emerging mechanisms for heavy metal transport in plants.
Biochim Biophys Acta 2000; 1465: 104–126.
[23] WILLIAMS LE, MILLS RF. P1B-ATPases – an ancient family of transition metal pumps with diverse
functions in plants. Trends Plant Sci 2005; 10: 491–502.
Redaktor prowadz¹cy – Maria Olszewska
Otrzymano: 13.06. 2006 r.
Przyjêto: 06.09. 2006 r.
ul. Kanonia 6/8, 50-328 Wroc³aw,
[email protected]

Podobne dokumenty