Umacnianie państwowości Izraela jako jeden z

Katarzyna Czornik
Umacnianie państwowości Izraela
jako jeden z celów polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych w regionie
Bliskiego Wschodu w XX i XXI wieku
Celem niniejszego artykułu jest analiza stosunków amerykańsko-izraelskich na
przestrzeni XX i XXI wieku. Ukazanie, jak zmieniała się pozycja Izraela w strategiach
polityki zagranicznej poszczególnych administracji amerykańskich prezydentów zarówno w
okresie zimnej wojny (a nawet od 1942 roku, gdy pojawiły się pierwsze wyraźne sygnały
wsparcia ze strony USA dla idei niepodległego państwa żydowskiego i początki kształtowania
się silnego lobby żydowskiego w tym państwie), jak i w okresie pozimnowojennym. Autorka
przedstawi jakie stanowisko zajmował Biały Dom wobec kolejnych wojen arabskożydowskich, intifady, relacji Izraela z innymi państwami w regionie Bliskiego Wschodu.
Ukazane zostanie jaki wpływ wywarły Stany Zjednoczone na kształtowanie się relacji
izraelsko-egipskich, zawarcie układu pokojowego w Camp Dawid w 1978 roku, jak również
w jaki sposób USA uczestniczyły w bliskowschodnim procesie pokojowym. W artykule
wyeksponowane zostaną cztery płaszczyzny relacji amerykańsko-izraelskich, przez pryzmat
których stosunki USA-Izrael można odczytywać w kategoriach strategicznych. Są to
płaszczyzny: polityczna, militarna, ekonomiczna oraz w mniejszym stopniu kulturowa.
Ostatecznie Autorka odwoła się do relacji amerykańsko-izraelskich w okresie prezydentury
George'a W. Busha i Baracka Obamy. Ukaże różnice w podejściu tych dwóch administracji
do sojuszu z Izraelem. Wskaże implikacje dla stosunków amerykańsko-izraelskich i
bliskowschodniego procesu pokojowego jakie wywarła błędna decyzja Busha Juniora o
inwazja na Irak w 2003 roku oraz jakie stanowisko i politykę prowadzi w tej materii
urzędujący prezydent Barack Obama.