Czy ustawy

ISSN 1429-1673 • nr 243, luty 2011
Czy ustawy
zwarzą nam
uczelnię? s. 49
20 lat Centrum
Metod Stochastycznych
im. H. Steinhausa
Wirnik z udziałem PWr:
nowoczesny,
wdrożony, nagrodzony
Politechniczne
nieruchomości
przed liftingiem
Nie tylko za wysoką
średnią studenci
bywają nagradzani
s p r a w y
u c z e l n i
Węgielny kamień milowy
Podpisanie akty erekcyjnego (zdjęcie po lewej): na pierwszym planie rektor PWr prof. T. Więckowski, za nim ks. prof. W. Irek. Po prawej: dziekan Wydziału
Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki PWr prof. A. Dziedzic w akcji
3 grudnia 2010 r. wmurowano kamień węgielny pod całkiem już okazały
budynek Centrum Edukacyjno-Technologicznego PWr. Jest ono częścią
Międzyuczelnianego Centrum Dydaktyczno-Technologicznego „Technopolis”,
którego drugi obiekt to Centrum Studiów Zaawansowanych Technik
Informacyjnych i Telekomunikacyjnych przy ul. Janiszewskiego (C-15).
Inwestycja „Technopolis” o wartości blisko 80 mln zł została dofinansowana
z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (Program Infrastruktura
i Środowisko).
P
owstające Centrum Edukacyjno-Technologiczne PWr przy ul.
Długiej we Wrocławiu to obiekt
o przeznaczeniu dydaktycznym, laboratoryjnym i naukowym przewidziany dla około 160 użytkowników. Jego
infrastruktura techniczna pozwoli na
zastosowanie nowoczesnych metod
dydaktycznych.
Na powierzchni 2380 m2 gruntu powstaje budynek o całkowitej powierzchni 4297 m2 i kubaturze
20 106 m3. Obiekt składa się funkcjonalnie i formalnie z trzech części: dydaktyczno-naukowo-laboratoryjnej,
łącznika z istniejącym budynkiem
M-4 i clean roomu. Ten ostatni jest
kluczową częścią Centrum Edukacyjno-Technologicznego. To pomieszczenie technologiczne o kontrolowanej
czystości, temperaturze i wilgotności.
Jest ono niezbędne do prawidłowej
realizacji procesów technologicznych
wymagających szczególnej czystości,
która ma istotny wpływ na jakość wytwarzanych elementów mikro- i nanoelektronicznych oraz na powtarzalność wyników procedur technologicznych. Zwykle tylko ograniczona liczba
osób ma dostęp do takich pomieszczeń. Z drugiej strony wpuszczenie
do clean ­roomu studentów i doktorantów pozwoli im zdobyć doświadczenie zawodowe, uzyskać oryginalne
wyniki badań. Kontakt z „prawdziwą
technologią półprzewodnikową” jest
luty 2011
dla młodych ludzi okazją do zapoznania się z jej wymogami. Na ten luksus
stać tylko nieliczne ośrodki. Dlatego
Uniwersytet Cambridge jest zainteresowany współpracą z Politechniką
Wrocławską na tym polu.
Z grubej rury
Co przeczytają nasi potomkowie, gdy
po latach wydłubią z grubej rury tekst
aktu erekcyjnego?
Działo się to 3 grudnia Roku Pańskiego 2010, gdy na Stolicy Piotrowej zasiadał Benedykt XVI, prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej był Bronisław Komorowski, a metropolitą wrocławskim Jego
Ekscelencja [Ksiądz] Arcybiskup Marian
Gołębiewski.
Mając na względzie dobro społeczne,
a także w trosce o wysoką jakość kształcenia
na potrzeby kierunków priorytetowych dla
gospodarki, tj. automatyki i robotyki, elektroniki i telekomunikacji oraz informatyki, w Roku Pańskim 2010, będącym zarazem rokiem szacownego jubileuszu 100-lecia uczelni technicznych we Wrocławiu
i 65-lecia Politechniki Wrocławskiej, starania JM Rektora Politechniki Wrocławskiej prof. Tadeusza Więckowskiego, wsparte przez Unię Europejską, uwieńczone zostały sukcesem. Inwestycja ta – Centrum
Edukacyjno-Technologiczne, będąca częścią
projektu „Międzyuczelniane Centrum Dydaktyczno-Technologiczne TECHNOPOLIS we Wrocławiu” przeznaczona dla Wy-
działu Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki, służyć ma społeczności akademickiej
i dobru całego narodu. W intencji powodzenia przedsięwzięcia poświęcenia kamienia węgielnego dokonał ksiądz prof. Waldemar Irek, rektor Papieskiego Fakultetu
Teologicznego. Budynek Centrum Dydaktyczno-Technologicznego zaprojektowało
Przedsiębiorstwo Konsultingowo-Inżynieryjne PREDOM Sp. z o.o., a realizację jego
powierzono firmie WARBUD S.A.
Wszystkim, którzy do realizacji niniejszego przedsięwzięcia się przyczynili,
w tym miejscu dziękujemy.
Po uprzednim opatrzeniu w stosowne
podpisy wmurowania Aktu Erekcyjnego
dokonano, co niniejszym niżej podpisani
zaświadczają.
ksiądz profesor Waldemar Irek
Jego Magnificencja Rektor Papieskiego
Fakultetu Teologicznego
prof. Tadeusz Więckowski
Jego Magnificencja Rektor Politechniki
Wrocławskiej
Woda święcona zamarzała w locie
25
s p r a w y
u c z e l n i
ski i przedstawiciel Urzędu Marszałkowskiego dyr. Mieczysław Ciurla.
Szerokie perspektywy
Przy kielni b. rektor prof. J. Kmita, za nim dyr. M. Ciurla (Urząd
Marszałkowski) i kanclerz PWr J. Janiszewski
prof. Andrzej Dziedzic
dziekan Wydziału Elektroniki
Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki
Wrocławskiej
prof. Marek Tłaczała
Wydział Elektroniki Mikrosystemów
i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej
senior budowy
mgr inż. arch. Michał Dąbrowski
wiceprezes PKI PREDOM Sp. z o.o.
generalny projektant obiektu
mgr inż. Grzegorz Koprowski
dyrektor Regionu Południe
WARBUD S.A.,
generalny wykonawca inwestycji
Ksiądz prof. W. Irek poświęcił budowę, modląc się za jej powodzenie. Akt erekcyjny podpisany przez
wszystkie te szacowne osobistości został umieszczony w metalowej tubie
„o bardzo długim gwincie” i zamurowany. W tej czynności brali udział także inni uczestnicy uroczystości, którzy
licznie przybyli mimo trzaskającego
mrozu, „co niniejszym niżej podpisani
zaświadczają”, choć wyrażają niepokój
o wynik wiązania za­prawy.
W uroczystości wzięli udział wiceprezydent Wrocławia Wojciech Adam-
Maria Kisza
Zdjęcia:
Krzysztof Mazur
Dalsza część uroczystości odbywała
się pod dachem.
– Ta inwestycja przyczynia się do realizacji uchwały Senatu PWr o stworzeniu na tym terenie Centrum BadawczoTechnologicznego Politechniki Wrocławskiej. Mamy plany na przyszłość,
wiemy, jakie dalsze inwestycje będą tu
lokowane. Na obszarze ok. 10 ha ziemi powstanie za kilka lat prawdziwe
centrum badawczo-technologiczne naszej uczelni. Tworzymy tym samym
ów „trzeci filar”, na którym wspiera
się Politechnika, a jest nim transfer wyników badań do gospodarki – powiedział rektor PWr. – Nie ukrywamy, że
zaczęliśmy tę inwestycję już wcześniej,
kilka budynków jest już gotowych, po
nich będą następne. Bardzo mi miło, że
świadkami tej uroczystości są dwaj rektorzy-seniorzy: prof. Jan Kmita i prof.
Wacław Kasprzak – powiedział rektor.
Wzniesiono toast za powodzenie
uczelni.
Wiceprezydent Wojciech Adamski
podkreślił, że: – To, co dobre dla Politechniki, jest też ważne dla Wrocławia.
Władze miasta swoimi decyzjami administracyjnymi i gospodarczymi (np.
dotyczącymi nieruchomości) potwierdzają poparcie dla uczelni. Niedawno
byłem na terenie budowy Geocentrum,
widziałem imponujące tempo prowadzonych tam prac. To kolejny dowód,
że Wrocław jest rzeczywiście miastem
nauki i nowych technologii.
Rektor wyraził wdzięczność za to
przychylne stanowisko.
Przyszły gospodarz obiektu – dziekan W-12 prof. Andrzej Dziedzic wyraził przekonanie, że nowy budynek
przysłuży się naukowcom, doktorantom i studentom, że pozwoli im
osiągnąć istotne wyniki badań warte
wdrożenia.
– Robimy to, żebyśmy mogli się porównywać ze światem, a nawet byśmy
Dostojni goście w laboratoryjnym clean roomie. Może by jeszcze maseczkę na wąsy?
26
byli lepsi od innych, by nasi wychowankowie nie mieli kompleksów wobec specjalistów z zachodnich ośrodków! – stwierdził dziekan. – Ja sam,
pracując na tym terenie od 18 lat, widzę, jak to miejsce nabiera znaczenia.
Mała grupa „technologów elektronowych”, którzy znaleźli się tu jako
pierwsi, zwiększyła się tak, że pracuje
tu już pół wydziału. Cała działalność
technologiczna W-12 przeniosła się na
ten teren. Teraz poszły w nasze ślady inne wydziały, będzie tu więc nie
wydziałowe, ale uczelniane centrum
technologiczne.
– Jestem budowniczym Politechniki
– zarekomendował się (zapewne z myślą o prof. Janie Kmicie) senior budowy
prof. Marek Tłaczała. – W 1980 r. przypadło mi kierowanie budową laboratorium przy ul. Janiszewskiego, jeszcze
za życia [jego twórcy] dra Mirosława
Szretera. Potem śmiała, bardzo dla nas
korzystna decyzja senatu o budowie
obiektu M-4. Korzystamy z niego od
sześciu lat, ale stał się dla nas za mały,
choć prowadzimy w nim nieustannie
prace innowacyjne. Wymieniliśmy już
60% wyposażenia, dzięki czemu nasze
urządzenia są całkiem nowe – wyprodukowane w latach 2009-2010. Decyzja o budowie Technopolis, choć inwestycja ma długą i złożoną historię, jest
istotnym krokiem nie tylko dla tego
laboratorium. W obecnie funkcjonującym budynku zajmowaliśmy się nanotechnologią i nanomateriałami. Tam
dochodzą badania związane z mikrosystemami, mikroelektroniką, techniką
sensorową. Nowa inwestycja zwiększy
więc potencjał wydziału.
Rektor przypomniał też o wysokiej
randze Wydziału Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki w ogólnopolskiej
skali. W grupie uczelnianych wydziałów zajmuje pierwsze miejsce. Podkreślił również zasługi prof. Jana Misiewicza, który wspomaga wydział w realizacji badawczych pomysłów i planów.
Prof. Jan Misiewicz dodał, że projekt budowy Centrum Nanotechnologicznego jest ściśle związany z Centrum Materiałów Zaawansowanych
i Nanotechnologii (CMZiN), którym
kieruje od szeregu lat wraz z prof. Tłaczałą. Wyraził przekonanie, że kolejny
budynek służacy rozwojowi technologii w tym kompleksie będzie dobrze
służyć całej Politechnice – jej studentom, młodym i starszym pracownikom różnych wydziałów. Podkreślił
ścisłą „symbiozę” fizyków, chemików
i elektroników, jaką tu osiągnięto. Badania prowadzą obecnie to środowisko ku tematyce materiałów biologicznych.
– Jesteśmy teraz na bardzo dobrej
drodze. Życzę prof. Markowi Tłaczale, by ten kamień węgielny był kolejnym kamieniem milowym na drodze
do wspaniałej wrocławskiej technologii półprzewodnikowej – podsumował prof. Misiewicz.
Wkrótce będzie stawianie wiechy.
numer 243