prezentacje-ekonf-asperger-w-przedszkolu
Transkrypt
prezentacje-ekonf-asperger-w-przedszkolu
Dziecko z zespołem Aspergera w przedszkolu Dorota Kalinowska - psycholog Zespół Aspergera vs Autyzm Podobieństwa: Nieprawidłowości w zakresie interakcji społecznych; Stereotypowy, ograniczony repertuar zainteresowań i aktywności; Różnice: Brak ogólnego opóźnienia; Brak upośledzenia rozwoju mowy; Brak opóźnienia funkcji poznawczych. Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Zaburzenia w sferze relacji społecznych(skrajny egocentryzm) Nieumiejętność interakcji z rówieśnikami; Brak potrzeby kontaktów z rówieśnikami; Słabe rozumienie sygnałów społecznych; Nieadekwatne zachowania społeczne i reakcje emocjonalne; Trudności w zrozumieniu niepisanych reguł zachowania; Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Zaburzone interakcje społeczne (co najmniej jedna z poniższych cech) Niezdarne kontakty społeczne; Jednostronne reakcje na rówieśników; Trudności w odczytywaniu emocji innych ludzi; Brak reakcji na odczucia innych; Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Wąskie zainteresowania (przynajmniej jedna z poniższych cech) Wykluczenie innych zainteresowań; Lgnięcie do tego, co powtarzalne; Większe wykorzystanie pamięci niż rozumienia. Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Powtarzające się zainteresowania, które mogą: (przynajmniej jedna z poniższych) Angażować siebie samego; Angażować inne osoby. Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Nietypowe cechy mowy i języka (przynajmniej trzy z poniższych cech) Opóźniony rozwój; Formalny i pedantyczny język; Nietypowa prozodia, dziwne brzmienie głosu; Upośledzone rozumienie mowy; Dosłowna interpretacja wypowiedzi; Neologizmy lub oryginalny język; Wokalizacja myśli Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Dziwaczna mowa (co najmniej dwie z poniższych) Nieprawidłowa odmiana wyrazów; Mówi zbyt dużo lub zbyt mało; Brak spójności w konwersacji; Repetytywność mowy. Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Samotnictwo (co najmniej jedna z poniższych cech) Brak bliskich przyjaciół; Unikanie innych ludzi; Brak zainteresowania zawieraniem przyjaźni; Rola „samotnika”. Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Zaburzona komunikacja niewerbalna (co najmniej jedna poniższych cech) Ograniczona ekspresja mimiczna; Nieumiejętność odczytywania emocji z mimiki drugiej osoby; Brak zdolności porozumiewania się za pomocą spojrzeń; Trudność w nawiązaniu i utrzymaniu kontaktu wzrokowego; Nieumiejętność gestykulacji; Podchodzi zbyt blisko drugiej osoby, trudność w utrzymaniu odpowiedniego dystansu. Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Niesprawność motoryczna Chód; Gra w piłkę; Utrzymanie równowagi; Sprawność manualna; Pismo odręczne; Zbyt szybkie ruchy; Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Rozwój poznawczy Trudność w rozumieniu myśli i uczuć innych osób; Bezrefleksyjne komentowanie otoczenia; Doskonała pamięć wzrokowa i werbalna; Sztywność myślenia; Niezwykłe zdolności arytmetyczne; Hiperleksja – doskonałe rozpoznawanie słów i słaba zdolność ich rozumienia; Wyobraźnia; Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989) Wrażliwość sensoryczna Wrażliwość na dźwięk; Wrażliwość dotykowa; Wrażliwość na smaki, zapachy i konsystencję pokarmów; Wrażliwość wzrokowa; Niska wrażliwość na ból; Rola nauczyciela w pracy z dzieckiem z Zespołem Aspergera. Wsparcie rozwoju kompetencji społecznych: 1. 2. 3. 4. 5. Wykorzystaj obecność innych dzieci jako źródło modelowania prawidłowych zachowań; Zachęcaj dziecko do współpracy z rówieśnikami; Zachęcaj inne dzieci do kontaktu z dzieckiem z ZA na terenie placówki oraz domu; Rozwijaj adekwatne zachowania innych dzieci względem dziecka z ZA; Rozwijaj u dziecka umiejętność proszenia o pomoc; Wsparcie rozwoju kompetencji społecznych: 6. 7. 8. Naucz dziecko jak: Rozpoczynać, podtrzymywać i kończyć zabawę w grupie; Być elastycznym i dzielić się z innymi; Bawić się samemu, bez sprawiania przykrości innym; Zachęcaj do rozwijania i podtrzymywania przyjaźni; W pracy z dzieckiem wykorzystaj: Historyjki obrazkowe zawierające pozytywne zachowania oraz negatywne; Emotikony; Lustro; Wsparcie rozwoju emocjonalnego: 1. 2. 3. 4. Pomóż dziecku zrozumieć, czym są emocje; Skup jednorazowo na jednej emocji; Ucz, po czym można rozpoznać emocje: Werbalnie; Niewerbalnie; Rozwijaj świadomość tego, że każdy może czuć co innego w podobnej sytuacji; Wsparcie rozwoju emocjonalnego: 5. 6. 7. 8. 9. 10. Ucz mówienia o emocjach; Rozwijaj zdolność okazywania emocji; Ucz radzenia sobie z emocjami; Pokazuj konsekwencje wynikające z zachowania dziecka: Dla dziecka; Dla innych; Naucz dziecko różnicowania emocji; Wykorzystaj filmy do pracy, czasopisma i książki bajkoterapeutyczne. Rozwijanie zdolności posługiwania się językiem: 1. 2. 3. 4. Naucz dziecko: Inicjowania rozmowy i jej kończenia; Technik aktywnego słuchania; Pokaż jak można okazać współczucie, akceptację czy niezadowolenie; Rozwijaj zdolność rozmowy z utrzymywaniem kontaktu wzrokowego; Wykorzystaj w pracy z dzieckiem: Story Cubes; Historyjki społeczne; Komiksy; Rozwijanie zdolności posługiwania się językiem: Mów do dziecka w sposób zrozumiały; Wyjaśnij znaczenie metafor i powiedzonek; Naucz dziecko, jak modyfikować wysokość głosu, rytm, jak akcentować kluczowe słowa, aby podkreślić emocje związane z komunikatem; 8. Unikaj abstrakcji mówiąc do dziecka; 9. Nie karć za błędy językowe i neologizmy; 10. Rozwijaj zdolność cichej wokalizacji myśli; 11. Wydawaj polecenia pojedynczo; 5. 6. 7. Wspieranie niesprawności motorycznych: 1. 2. 3. 4. 5. Poprawa zdolności łapania i rzucania piłki; Wykorzystywanie sprzętów do ćwiczeń sprawnościowych; Ćwiczenia małej motoryki (lepienie z plasteliny, posługiwanie się nożyczkami itp); Nakładka na narzędzie pisarskie; Zachęcanie do zwolnienia tempa ruchów celem usprawnienia precyzji; Strategie dotyczące wrażliwości sensorycznej: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Wykorzystuj zabawy stymulujące uwagę słuchową; Minimalizuj hałas w otoczeniu; Nie zmuszaj dziecka do jedzenia, ale zachęcaj do próbowania i wąchania; Bądź uważny na zachowania świadczące o odczuwanym bólu; Ucz dziecko mówienia o stopniu odczuwanego bólu; Wykonuj zalecenia terapeuty SI oraz psychologa. Dziękuję za uwagę.