pobierz - Muzeum Literatury

Transkrypt

Nazwa inwestycji:
REWALORYZACJA ZABYTKOWEGO PARKU PAŁACOWEGO WE WSOLI, MUZEUM
WITOLDA GOMBROWICZA
Inwestor:
Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza
Rynek Starego Miasta 20,
00-272 Warszawa
Tom/Dział/Rozdział:
Tom I
Projekt budowlany
Lokalizacja:
Wsola (działki ew. nr 314/2, 315/4, 315/6, 316/3, 316/4, 316/11)
Jednostka projektowa:
Architektura Krajobrazu Elwira Mroczkowska
ul. Pod Lipa 4 m10, 02-798 Warszawa
tel./ fax: 022 648 01 59
e-mail:[email protected]
Główny projektant:
Autor:
Współautor:
Sprawdził:
arch. Wojciech Kakowski
Nr upr. Wa-1196/94
arch. kraj. Rafał Mroczkowski
arch. kraj. Maciej Nonas
arch. kraj. Wojciech Jarosiński
arch. Anna Bojakowska
Nr upr. Wa-458/01
z domu Łukaszewicz
Projektanci branżowi – konstrukcje:
mgr inż. Krzysztof Kakowski
mgr inż. Jacek Wicherek
Sprawdził:
mgr inż. Mariusz Wrona
mgr inż. Józef Garczyński
Nr upr. 940/59
Nr upr. BUA-III-8386/144/89
Nr upr. 581/Lb/2002
Nr upr. GP-III-8386/33/87
Projektanci branżowi – elektroenergetyka:
techn. sieci i instal. elektr. Marek Mucha
Nr upr. GP 7342/191/209/93
Sprawdził:
mgr inż. sieci i instal. elektr. Paweł Truszkowski Nr upr. MAZ/0423/PWOE/06
Projektanci branżowi – wod-kan:
mgr inż. Agnieszka Bułas
Sprawdził:
mgr inż. Maciej Joniewicz
Nr upr. MAZ/0480/PWOS/05
Nr upr. MAZ/0173/POOS/05
Projektanci branżowi – drogi:
mgr inż. Magdalena Korpal
Sprawdził:
mgr inż. Piotr Korpal
Data:
czerwiec 2009 r.
Nr upr. GP-III-7342/106/94
Nr upr. MAZ/0398/POOD/05
SPIS TREŚCI:
Uprawnienia projektantów oraz zaświadczenia
o ich przynależności do Izb zawodowych
6
Uprawnienia sprawdzających oraz zaświadczenia
19
Oświadczenie projektantów i sprawdzających o kompletności
dokumentacji projektowej i zgodności z wymogami prawa
32
Podstawa opracowania
45
I. Projekt zagospodarowania terenu – opis
46
1. Opis terenu opracowania – stan istniejący
2. Opis projektowanego zagospodarowania
3. Formy ochrony na terenie inwestycji
4. Bilans terenu
II. Opisy szczegółowe architektoniczno-budowlane
Dział 1
53
Drogi i place parkowe oraz miejsca parkingowe
Dział 2
57
Amfiteatr terenowy
Dział 3
63
Mostek pieszy na Strudze Wsolskiej
Dział 4
73
Obiekty małej architektury
Rozdział 1
73
Trejaż
Rozdział 2
79
Altany parkowe
Rozdział 3
85
Obiekty małej architektury – pozostałe elementy: ławki, kosze
parkowe, stojaki na rowery, tablica informacyjna, słupki
rozgraniczające, murki krajobrazowe, obudowa przepustu
Dział 5
92
Ogrodzenie Parku Etap III (Etap I i II – nie objęty niniejszym opr.)
Dział 6
101
Gospodarka istniejącym drzewostanem na terenie Parku
Dział 7
104
Szata roślinna na terenie Parku
Dział 8
Sieć elektroenergetyczna oświetlenia Parku oraz oświetlenie
(Uwaga: Dział 8 w oddzielnym zeszycie)
2
Dział 9
Sieć deszczowa odwodnienia amfiteatru
(Uwaga: Dział 9 w oddzielnym zeszycie)
Informacja i dane o charakterze i cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń
dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników projektowanych obiektów
budowlanych
107
Informacja BIOZ
(Uwaga: Informacja BIOZ w oddzielnym zeszycie)
3
Rysunki:
(Rysunki w zeszycie „Tom I projekt budowlany – część rysunkowa”)
Rys. 1. Lokalizacja obiektu
Rys. 2. Projekt zagospodarowania terenu - plansza podstawowa
Rys. 3. Projekt zagospodarowania terenu - plansza zbiorcza uzbrojenia terenu
Rysunki do Dział 1 - Drogi i place parkowe oraz miejsca parkingowe
Rys.1. Nawierzchnia pieszo – jezdna z kostki granitowej – przekrój konstrukcyjny
Rys. 2. Nawierzchnia piesza z kostki granitowej – przekrój konstrukcyjny
Rys. 3. Nawierzchnia piesza HanseGrand – przekrój konstrukcyjny
Rys. 4. Nawierzchnia pieszo - jezdna HanseGrand Robust – przekrój konstrukcyjny
Rys. 5. Aleja główna – profil podłużny
Rys. 6. Aleja główna – profile poprzeczne
Rys. 7. Droga przy altanie – profile poprzeczne
Rysunki do Dział 2 - Amfiteatr terenowy
Rys.1. Zagospodarowanie terenu amfiteatru
Rys.2. Zagospodarowanie terenu amfiteatru. Przekrój poprzeczny
Rys.3. Konstrukcja fundamentu widowni
Rys.4. Konstrukcja fundamentu sceny
Rys.5. Roboty ziemne związane z budową amfiteatru
Rys.6. Roboty ziemne związane z budową amfiteatru – przekroje
Rys.7. Scenariusz użytkowania widowni amfiteatru
Rysunki do Dział 3 - Mostek pieszy na Strudze Wsolskiej
Rys.1. Aranżacja architektoniczna mostka pieszego M1
Rys.2. Mostek - szalunek
Rys.3. Mostek – elementy stalowe
Rysunki do Dział 4 - Obiekty małej architektury
Rozdział 1
Trejaż
Rys.1. Rzut trejażu wraz z obrysem fundamentów
Rys.2. Rzut korony trejażu
Rys.3. Panel 35 i słup
Rys.4. Panel 125 pełny
Rys.5. Panel 125 z otworem wejściowym
Rys.6. Czapa podłużna
Rys.7. Czapa narożna
Rys.8. Widok elewacji 1 i 2
Rys.9. Konstrukcja fundamentów trejażu
4
Rozdział 2
Altany parkowe
Rys.10. Altana. Rzut i widoki
Rys.11. Konstrukcja fundamentów altany
Rozdział 3
Obiekty małej architektury – pozostałe elementy:
Rys.12. Mur krajobrazowy typowy
Rys.13. Aranżacja architektoniczna obudowy przepustu M2
Rys.14. Obudowa przepusty M2. Konstrukcje
Rysunki do Dział 5 Ogrodzenie Parku Etap III
Rys.1. Słup murowany przęsłowy (S1) - widok z przodu i z boku.
Rys.2. Słup stalowy (S3) – rysunek od producenta.
Rys.3. Przęsło murowane (P1) - widok z przodu i przekrój.
Rys.4. Przęsło murowane – sposób łączenia ze słupami przęsłowymi.
Rys.5. Przęsło stalowe (P2) – rysunek od producenta.
Rys.6. Przęsło zapora (P3) ze słupem (S5) – widok z przodu
Rys.7. Przęsło rustykalne (R1) wraz ze słupem (S4a) – widok z przodu i z boku
Rys.8. Przęsło przejściowe (R2) wraz ze słupem (S4a) – widok z przodu
Rys.9. Czapa słupa murowanego (S1).
Rys.10. Czapa przęsła murowanego (P1).
Rys.11. Przebieg ogrodzenia – przekrój podłużny (niweleta) część 1.
Rys.14. Słup murowany przęsłowy (S1) – przy przepuście wodnym.
Rys.15. Fundamentowanie przy przepuście wodnym – przekroje konstrukcyjne.
5
Uprawnienia projektantów oraz zaświadczenia
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
Uprawnienia sprawdzających oraz zaświadczenia
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Oświadczenie projektantów i sprawdzających o kompletności
dokumentacji projektowej i zgodności z wymogami prawa
32
Warszawa, czerwiec 2009 r.
OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA
Ja niżej podpisany Wojciech Kakowski, nr uprawnień Wa-1196/94 jestem
członkiem Izby Architektów pod nr ewidencyjnym MA-0319 (zaświadczenie
Izby ważne na dzień sporządzenia projektu w załączeniu) oświadczam, że
projekt budowlany rewaloryzacji zabytkowego parku pałacowego we Wsoli,
Muzeum
Witolda
Gombrowicza
został
wykonany
zgodnie
z
obowiązującymi w tym zakresie przepisami, zasadami wiedzy technicznej
oraz polskimi normami i jest kompletny z punktu widzenia celu, któremu
ma służyć.
podpis
33
Ja niżej podpisany Krzysztof Kakowski, nr uprawnień 940/59 jestem
członkiem
Izby
Inżynierów
Budownictwa
pod
nr
ewidencyjnym
MAZ/BO/1199/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
projektu w załączeniu) oświadczam, że projekt budowlany rewaloryzacji
zabytkowego parku pałacowego we Wsoli, Muzeum Witolda Gombrowicza
w zakresie konstrukcji mostka pieszego na Strudze Wsolskiej, amfiteatru
oraz ogrodzenia został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym
zakresie przepisami, zasadami wiedzy technicznej oraz polskimi normami i
jest kompletny z punktu widzenia celu, któremu ma służyć.
Podpis
34
Radom, czerwiec 2009 r.
Ja niżej podpisany Jacek Jerzy Wicherek, nr uprawnień BUA-III8386/144/89 jestem członkiem Izby Inżynierów Budownictwa pod nr
ewidencyjnym MAZ/BO/7130/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień
sporządzenia projektu w załączeniu) oświadczam, że projekt budowlany
rewaloryzacji zabytkowego parku pałacowego we Wsoli, Muzeum Witolda
Gombrowicza w zakresie konstrukcji posadowienia trejażu oraz altan
został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami,
zasadami wiedzy technicznej oraz polskimi normami i jest kompletny z
punktu widzenia celu, któremu ma służyć.
Podpis
35
Ja niżej podpisany Marek Mucha, nr uprawnień GP/7342/191/209/93
jestem członkiem Izby Inżynierów Budownictwa pod nr ewidencyjnym
MAZ/IE/0137/02 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie sieci elektroenergetycznej i oświetlenia został wykonany
zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, zasadami wiedzy
technicznej oraz polskimi normami i jest kompletny z punktu widzenia celu,
któremu ma służyć.
Podpis
36
Ja niżej podpisana Agnieszka Bułas, nr uprawnień MAZ/0480/PWOS/05
MAZ/IS/1142/06 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie sieci kanalizacji odwodnienia amfiteatru został wykonany
podpis
37
Ja niżej podpisana Magdalena Korpal, nr uprawnień GP-III-7342/106/94
MAZ/BD/8130/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie dróg został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym
podpis
38
OŚWIADCZENIE SPRAWDZAJĄCEGO
Ja niżej podpisana Anna Bojakowska a domu Łukaszewicz, nr uprawnień
Wa-458/01 jestem członkiem Izby Architektów pod nr ewidencyjnym MA1545 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia projektu w
załączeniu) oświadczam, że projekt budowlany rewaloryzacji zabytkowego
parku pałacowego we Wsoli, Muzeum Witolda Gombrowicza został
wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, zasadami
wiedzy technicznej oraz polskimi normami i jest kompletny z punktu
widzenia celu, któremu ma służyć.
podpis
39
Ja niżej podpisany Mariusz Wrona, nr uprawnień 581/Lb/2002 jestem
członkiem
Izby
Inżynierów
Budownictwa
pod
nr
ewidencyjnym
LUB/BO/3834/02 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie konstrukcji mostka pieszego na Strudze Wsolskiej, amfiteatru
oraz ogrodzenia został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym
podpis
40
Radom, czerwiec 2009 r.
Ja niżej podpisany Józef Garczyński, nr uprawnień GP-III-8386/33/87
MAZ/BO/1118/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie konstrukcji posadowienia trejażu oraz altan został wykonany
podpis
41
Ja niżej podpisany Paweł Truszkowski nr uprawnień MAZ/0423/PWOE/06
MAZ/IE/0078/07 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie sieci elektroenergetycznej i oświetlenia został wykonany
podpis
42
Ja niżej podpisana Maciej Joniewicz, nr uprawnień MAZ/0173/POOS/05
MAZ/IS/0720/05 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie sieci kanalizacji odwodnienia amfiteatru został wykonany
podpis
43
Ja niżej podpisany Piotr Korpal, nr uprawnień MAZ/0398/POOD/05 jestem
członkiem
Izby
Inżynierów
Budownictwa
pod
nr
ewidencyjnym
MAZ/BD/0168/06 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia
w zakresie dróg został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym
podpis
44
Podstawa opracowania
• Umowa nr z inwestorem na prace projektowe
• Decyzja Nr 101/2009 o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego
dotyczącej rewaloryzacji zabytkowego parku przy pałacu we Wsoli – Muzeum
Witolda Gombrowicza na działkach nr 314/2, 315/4, 316/3, 316/4, 316/11 i
315/6 w miejscowości Wsola Gmina Jedlińsk
• Koncepcja zamienna pokonkursowa uzgodniona z Wojewódzkim
Konserwatorem Zabytków Delegatura w Radomiu
• Mapa do celów projektowych aktualna w granicach lokalizacji Wsola,
Gmina Jedlińsk dz. 314/2, 315/4, 315/5, 315/6, 316/3, 316/4, 316/10,
316/11, 316/12 ark.1 124.344.152; 124.433.111; 124.433.133
skala 1:500 (przeskalowanie)
sporządzona przez: "Geo-Rys" Usługi Geodezyjne A. Fesołowicz ul.
Londyńska 25/1 26-600 Radom
• Projekt melioracyjny: „Odbudowa - kształtowanie przekroju podłużnego i
poprzecznego oraz układu poziomego koryta rzeki Struga Wsolska w km
0+000 - 3+350 wraz z odbudową dwóch zbiorników retencyjnych" gm.
Jedlińsk, wykonany przez „Inżynieria" Biuro Usług Inżynierskich i Nadzoru
Inwestorskiego Anna Jendo, Kielce ul. Helska 29
• Dokumentacja geotechniczna sporządzona przez: Eko Pracownia Ochrony
Środowiska Tomasz Spętany 26-600 Radom, Wilcza 8 pok. 205
• Inwentaryzacja szaty roślinnej na terenie parku sporządzona przez:
Architektura Krajobrazu Elwira Mroczkowska 02-798 Warszawa. ul. Pod Lipą 4
m. 10
45
Projekt zagospodarowania terenu – opis
1. Opis terenu opracowania - stan istniejący
W XIX wieku Wsola była własnością rodziny Sołtyków. W 1881 folwark Wsola
oddzielony od dóbr Piastów, posiadał 1304 morgi, w tym: 277 mórg gruntów ornych i
ogrodów, 187 mórg łąk, 64 morgi pastwisk, 729 mórg lasów urządzonych i 48 mórg
nieużytków . Miał 4 budynki murowane i 13 drewnianych. Stosowano płodozmian 11polowy, eksploatowano pokłady torfu.
W XX wieku Wsola stała się własnością Gombrowiczów.
Istniejący późno klasycystyczny, z elementami secesji, pałac powstał w roku 1914
wg projektu A. Furuhjelma. Stanowił on siedzibę Aleksandry i Jerzego
Gombrowiczów. W tym okresie założony został przez właścicieli
park,
wykorzystujący istniejące zadrzewienia i cieki wodne. Do dnia dzisiejszego pozostały
pojedyncze elementy - pomnikowe okazy drzew, jednak sam układ uległ zatarciu, tak
przez wycinki, jaki i przez nowe nasadzenia.
Obecnie właścicielem obiektu jest Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, a w
pałacu znajduje się Muzeum Witolda Gombrowicza.
Istniejący zespól pałacowo –parkowy, wpisany został do rejestru zabytków decyzją
Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Radomiu, nr 207/A/83 w dniu 14 kwietnia
1983r.
Teren obecnego założenia pałacowo –parkowego we Wsoli ograniczony jest:
- od zachodu ogrodzeniem z prętów metalowych na podmurówce betonowej, wzdłuż
drogi Warszawa-Radom,
- od północy ogrodzeniem z siatki metalowej oraz południową krawędzią rowu
melioracyjnego,
- od wschodu ogrodzeniem z siatki metalowej wzdłuż ulicy Leśnej,
- od południa ogrodzeniem z siatki metalowej (częściowo) wzdłuż ulicy Gombrowicza;
Na terenie objętym opracowaniem występuje niewiele drzew związanych z
pierwotnym, historycznym założeniem parkowym. Są to jedynie pomnikowe okazy
dębów i pojedyncze drzewa rosnące na grobli zniszczonych stawów parkowych .
W drzewostanie wyróżniają się usytuowane po południowej stronie alei prowadzącej
od drogi Warszawa – Radom rzędowe nasadzenia brzóz. Są one , podobnie jak i
grupy świerków w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu, nasadzeniami z okresu
powojennego , nie mające nic wspólnego z dawnym układem parku.
Ciekawym elementem założenia jest sad, jak można przypuszczać
usytuowany w miejscu dawnego ogrodu gospodarczego, założony jednak już w
okresie powojennym. Drzewa w sadzie to w zdecydowanej większości jabłonie, o
znacznych rozmiarach, jednak w złym stanie i wymagające przeprowadzenia
zabiegów odmładzających. Na terenie sadu pojawia się dość intensywnie młody
samosiew klona jesionolistnego.
Na pozostałym obszarze występują liczne drzewa: olchy czarne, wiązy polne i
szypułkowe oraz klon jesionolistny. Bardzo silnie, zwłaszcza w sąsiedztwie dawnych
stawów, występuje młody samosiew klonu jesionolistnego, olchy czarnej i różnych
gatunków wierzb oraz bzu czarnego. Drzewa rosnące wzdłuż ogrodzeń granicznych
46
od strony północnej i wschodniej są bardzo często wrośnięte w siatkę ogrodzenia.
Rosną one w dużym zagęszczeniu (liniowo) i są w złym stanie zdrowotnym,
zwłaszcza gatunki nietrwałe jak klon jesionolistny i bez czarny.
W parku czytelny jest układ dawnych stawów parkowych, dużego z
przepływającą Strugą Wsolską oraz oddzielonego małą zniszczoną groblą, stawu
małego. Teren obu stawów porasta samosiew.
Na terenie założenia oprócz wzmiankowanego pałacu, znajduje się zabytkowa
piwniczka ziemna. Pomiędzy nią a pałace znajduje się parterowy budynek
administracyjno-gospodarczy. Jest to obiekt dysharmonijny, niestety został on
zlokalizowany w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu.
W parku znajdują się pozostałości dwóch budynków mieszkalnych,
zlokalizowanych przy północnej i południowej granicy założenia. Na północ od alei
dojazdowej usytuowane są pozostałości rozdzielni gazu (betonowe fundamenty). Na
terenie sadu usytuowana jest zniszczona, nieczynna toaleta (ustęp) oraz mały
wybetonowany placyk gospodarczy.
Na terenie opracowania jedyną drogą urządzona jest aleja dojazdowa.
Posiada ona nawierzchnię z kostki betonowej. Prowadzi od wjazdu z drogi Warszawa
- Radom i kończy się za pałacem przy budynku administracyjno-gospodarczym.
Pozostałe drogi to podjazd ziemny (ulepszony) od ulicy Gombrowicza oraz ścieżki
piesze (przedepty).
W parku znajdują się nieczynne i zdewastowane latarnie ogrodowe.
2. Opis projektowanego zagospodarowania.
Projektowane zagospodarowanie terenu obejmuje:
- drogi i place parkowe oraz niezbędne miejsca parkingowe (w tym dla
niepełnosprawnych) na terenie Parku;
- projekt amfiteatru wraz z robotami ziemnymi związanymi z lokalizacją obiektu;
- projekty obiektów małej architektury: 2 altany parkowe, trejaż przy istniejącym
budynku administracyjnym, murki krajobrazowe, ławki i kosze parkowe, stojaki na
rowery, tablica informacyjna oraz słupki rozgraniczające;
- projekt pieszego mostka parkowego na Strudze Wsolskiej;
- projekt ogrodzenia Parku – etap III (II i III etap nie jest objęty niniejszym
opracowaniem);
- aranżację przepustu na Strudze Wsolskiej;
- projekt gospodarki drzewostanem na terenie Parku;
- projekt szaty roślinnej na terenie Parku;
- projekt sieci deszczowej odwodnienia amfiteatru;
- projekt sieci elektroenergetycznej oświetlenia parku i oświetlenie elewacji Pałacu.
Projektowane zagospodarowanie zlokalizowane jest na działkach ew. nr 314/2,
315/4, 315/6, 316/3, 316/4, 316/11. Elementy zagospodarowania jak mostek pieszy
na Strudze Wsolskiej, drogi parkowe, szata roślinna i ogrodzenie częściowo znajdują
się na działce 343 a także te elementy oraz pozostałe zagospodarowanie
47
dostosowane zostało do projektu melioracyjnego „Odbudowa - kształtowanie
przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta rzeki Struga
Wsolska….” . W załącznikach do projektu budowlanego zgoda zarządzającego
działką oraz realizującego w/w projekt melioracyjny na realizację przedmiotowej
inwestycji (pismo PRIR.4100-PROW/1/09 Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i
Urządzeń Wodnych w Warszawie Odział w Radomiu).
Przyjęto następujące główne zasady kształtowania zagospodarowania terenu
zabytkowego parku:
- harmonijna adaptacja istniejących elementów kompozycji parku, w tym pełne
wyeksponowanie budynku pałacu, obecnie zasłoniętego przypadkowymi
nasadzeniami;
- optymalne włączenie – aranżacja plastyczna projektowanego (projekt istniejący)
układu wodnego: stawy, cieki wodne, urządzenia hydrotechniczne (aranżacja
przepustu na mostek parkowy),
- rewaloryzacja parku otaczającego pałac, z nawiązaniem elementami stylistyki do
okresu powstania założenia,
- wprowadzenie nowych elementów parkowych, powiązanych funkcjonalnie i
przestrzennie z obiektem,
- izolacja wizualna dysharmonijnego obiektu administracyjnego – wprowadzenie
trejaży z pnączami, (niezbędne rozwiązanie czasowe, do czasu likwidacji baraku);
Projekt zagospodarowania terenu zakłada zastosowanie osi widokowych
zewnętrznych i wewnętrznych .
- osie widokowe zewnętrzne – projektowane są otwarcia widokowe przy granicy
północnej, na kościół, plebanię i otaczające je łąki oraz przy granicy wschodniej na
otwarty krajobraz, za ulicą Leśną (łąki i pola).
- osie widokowe wewnętrzne – przewidywane w obrębie wnętrz parkowych, oparte
o układ projektowanych alejek parkowych i placów oraz obiektów pakowych: mostki,
altany. Osie podkreślane będą specjalnym doborem szaty roślinnej, z
wykorzystaniem form soliterowych, z gatunków o wybitnych wartościach
plastycznych, grup o barwach i pokroju umożliwiającym zaznaczanie kulisowania
wnętrz i zwiększania ich głębi.
Projekt zakłada wydobycie przestrzenne głównej
alei dojazdowej,
prowadzącej od bramy wjazdowej usytuowanej w zachodnim ogrodzeniu, pod pałac.
Jej kontynuacja w części południowej (do bramy od ulicy Gombrowicza) ma już inną
formę przestrzenną. Jest ramowana pojedynczym szpalerem, ze względu na
ekspozycję pomnikowych okazów dębów przy południowej elewacji pałacu.
Projekt zakłada adaptację istniejącego sadu, z częściową korektą , wynikającą
zabiegów pielęgnacyjnych oraz rewaloryzacyjnych. Zakłada się zlokalizowanie
altany parkowej w zachodniej części sadu.
Projekt
zagospodarowania
przewiduje
maksymalną
adaptację
zaprojektowanego wcześniej układu wodnego i jego harmonijne włączenie w
kompozycję parkową.
48
Projekt przewiduje wykorzystanie w maksymalnym stopniu istniejącej szaty roślinnej.
Usuwanie drzew i krzewów uzasadnione będzie jedynie w przypadku złego stanu
zdrowotnego drzew, gatunków o małej wartości dla historycznego założenia i
konieczności odtworzenia lub wykreowania elementów kompozycji parku. Także
istniejący na terenie założenia sad zostanie adaptowany i poddany zabiegom
pielęgnacyjnym (odmłodzenie, korekta koron, zabezpieczenie ran i ubytków itp.).
Wszystkie cenne okazy lub grupy drzew zostaną odpowiednio wyeksponowane, ze
szczególnym uwzględnieniem egzemplarzy pomnikowych.
Jednym z głównych elementów programowych i przestrzennych
projektowanego parku jest amfiteatr z widownią na 200 osób, zlokalizowany we
wschodniej jego części. Oś kompozycji amfiteatru jest równoległa z ukośną osią
kompozycyjną pałacu. Teren amfiteatru oddalony jest od budynku pałacu o około
60m.
Projekt zagospodarowania przewiduje trejaż, zlokalizowany równolegle do
głównej osi kompozycyjnej pałacu. Przebiega wzdłuż dłuższych boków budynku
administracyjno – magazynowego oraz placu na jego tyłach. Układ taki pozwala na
stworzenie na tyłach budynku, ogrodzonego zaplecza technicznego. Wedle założeń
przedstawionych przez inwestora, funkcję tą w przyszłości przejąć mają tereny wokół
budynku konferencyjno – hotelowego mającego powstać na terenie parku. Wygląd
projektowanego trejażu nawiązuje do spotykanych często w historycznych
założeniach pałacowo – parkowych oranżerii.
Projekt zagospodarowania parku przewiduje zlokalizowanie na jego terenie
dwóch altan. Projekt altan nawiązuje bezpośrednio do projektu trejażu mającego
znaleźć się w otoczeniu budynku administracyjno – magazynowego. Obiekty te
zbudowane być mają z takich samych, ażurowych paneli zawieszonych na słupach
nośnych. Elementem dodatkowo występującym w projekcie altany jest jej ażurowe
sklepienie o półkolistym przekroju.
Główna aleja dojazdowa, wiodąca od bramy wjazdowej przy drodze
Warszawa – Radom pod pałac, przechodzi nad przepustem (przewidzianym
istniejącym projekcie układu wodnego parku) usytuowanym na Strudze Wsolskiej.
Projekt przewiduje zastosowanie ozdobnych balustrad z elementy stalowe, stylistyką
nawiązujących do elementów witrażu tworzącego okno klatki w barierkach kładki
stanowić mają spójny schodowej pałacu. Całość ma nawiązywać do wystroju
architektonicznego projektowanych altan i trejażu. W przyczółkach przepustu
zastosowana zostanie okładzina z kamienia polnego, łamanego. Wszystkie te
działania pozwolą osiągnąć efekt aranżacji ww. urządzenia hydrotechnicznego na
mostek parkowy.
kładki pieszej zlokalizowanej ponad korytem rzeki Struga Wsolska w okolicach 2100
hektometra jej przebiegu. Planowane jest ustawienie w tym miejscu prostej
konstrukcji drewniano – stalowej.
Na krawędzi placu przy bramie wjazdowej od ulicy Gombrowicza przewiduje
się zastosowanie słupków wyznaczających strefę pieszą (uniemożliwiają parkowanie
49
samochodów). Forma pachołków koresponduje z formą projektowanych ławek i
koszy na śmieci.
Projekt przewiduje zlokalizowanie stojaków na rowery w bezpośrednim
sąsiedztwie pałacu oraz na placu przy bramie od ulicy Gombrowicza .Projekt
przewiduje zlokalizowanie tablicy informacyjnej na placyku wejściowym przy bramie
od ulicy Gombrowicza. Podobnie jak w przypadku innych elementów małej
architektury, jej forma będzie korespondować z zabytkowym charakterem parku.
Przyjętą w projekcie zasadą dla pozostałych tj. innych niż altany. trejaże i
mostki, elementów małej architektury jest ich lakoniczność formy. Oznacza to
wykluczenie sytuacji w której nowe elementy a szczególnie lampy wysokie i niskie
mogłyby poprzez swoją formę stanowić konkurencję dla altan i trejażu. Dotyczy to
także innych elementów - ławek, stojaków, koszy na śmieci.
Ławki parkowe wykonane będą na podstawie projektów indywidualnych.
Wykonane będą z kształtek metalowych oraz drewnianego siedziska (naturalny kolor
drewna). Wybrana forma charakteryzuje się interpretacją elementów historycznych,
nawiązujących do elementu wystroju pałacu i pozostałych projektowanych
elementów małej architektury.
Projekt zakłada zastosowanie w parku jednego typu koszy na śmieci wg
projektu indywidualnego. Jest to kosz metalowy, w kolorze czarnym, o formie
stylizowanej na formę historyczną, nawiązującą do elementu wystroju pałacu i
pozostałych projektowanych elementów małej architektury.
3. Formy ochrony na terenie inwestycji
Przedmiotowa inwestycja zlokalizowana jest na terenie zabytkowego zespołu
dworsko-pałacowego we Wsoli wpisanego do rejestru zabytków byłego województwa
radomskiego prawomocną decyzją Mazowieckiego Konserwatora Zabytków w
Radomiu pod numerem 207/A/83 w dniu 14 kwietnia 1983r.
Fragment terenu na którym zlokalizowana jest inwestycja objęty jest formą ochrony
przyrody w rozumieniu przepisów o ochronie przyrody.
4. Bilans terenów
Powierzchnia terenu opracowania, całość – 66677 m²
w tym:
• owierzchnia dróg, placów i parkingów – 8622 m²
w tym:
nawierzchnie pieszo – jezdne – 4883 m²
(w tym parkingi – 717 m² oraz nawierzchnie w obrębie amfiteatru – 498 m²)
nawierzchnie piesze – 3739 m²
• Powierzchnia elementów małej architektury – 1171 m²
w tym:
amfiteatr bez nawierzchni – 512 m²
50
mostek pieszy na Strudze Wsolskiej – 15 m²
altany parkowe – 32 m²
murki krajobrazowe (w tym przy amfiteatrze) – 114 m²
• Powierzchnia szaty roślinnej – 49155 m²
w tym:
krzewy projektowane – 7200 m²
trawniki z siewu, projektowane – 35355 m²
rośliny okrywowe, projektowane – 6600 m²
• Powierzchnia wód powierzchniowych – 6988 m²
w tym:
Struga Wsolska – 238 m² (nie objęta niniejszym opracowaniem)
rów melioracyjny – 290 m² (nie objęty niniejszym opracowaniem)
zbiorniki retencyjne wraz z wyspą – 6460 m² (nie objęte niniejszym
opracowaniem)
• Powierzchnia budynków – 741 m²
Długość ogrodzenia Etap III– 1105 mb
(Etap I i II nie objęte niniejszym opracowaniem)
Długość trejażu przy budynku administracyjno-magazynowym – 123 mb
UWAGA:
Wskazane, w dalszej części projektu budowlanego, gotowe wyroby i materiały
oraz technologie, z podaniem nazwy, symbolu i producenta, danych
technicznych i opisów technologii, przeznaczone do wbudowania w ramach
prac wykonawczych, stanowią przykłady elementów, urządzeń i materiałów,
jakie mogą być użyte przez wykonawców w ramach robót. Znaki firmowe
producentów oraz nazwy i symbole wyrobów zostały podane jedynie w celu jak
najdokładniejszego określenia ich charakterystyki.
Dopuszcza się zastosowanie rozwiązań równoważnych (zamienników).
Zamienniki należy przedstawić nadzorowi autorskiemu i inwestorskiemu do
akceptacji.
51
Opisy szczegółowe
52
Dział 1
Drogi i place parkowe
Projektowany układ dróg, alejek i placów parkowych nawiązuje do realizacji z okresu
powstania założenia, jednakże uwzględnia obecne funkcje obiektu i zakładany
program.
Główna aleja dojazdowa prowadzi od bramy dojazdowej do gazonu pod pałacem i
dalej do bramy wjazdowej od ulicy Gombrowicza. Wykonana będzie jako aleja o
szerokości 4 metrów o nawierzchni jezdnej wykonanej z kostki granitowej. Odgałęzia
się jako podjazd pod południową elewację pałacu.
Alejki i place parkowe wykonane będą jako piesze, w technologii HanseGrand i w
części jako nawierzchnie jezdne w technologii HanseGrand Robust. Przy alejkach
usytuowane będą aneksy na ławki parkowe (nawierzchnia z kostki granitowej). Alejki
w części północnej parku, zwłaszcza między stawem a ciekiem wodnym prowadzone
będą po lekkich wyniesieniach terenowych o łagodnych skarpach , wpisujących się w
ukształtowanie wnętrz parkowych.
Projekt zakłada odprowadzanie wód opadowych bezpośrednio w teren poprzez
stosowanie nawierzchni wyniesionych lekko nad teren, ze spadkiem poprzecznym
jednostronnym i dwustronnym. Odwodnienie amfiteatru parkowego jak i jego sceny
zakłada odprowadzenie wód do stawu.
Przewiduje się lokalizację parkingu przy południowej granicy parku, na zachód od
bramy wjazdowej przy ulicy Gombrowicza. Zakładana liczba stanowisk dla
samochodów osobowych - 33, w tym 3 stanowisk dla niepełnosprawnych.
Na terenie parku, przy zachodniej furtce bramy od ulicy Gombrowicza zlokalizowany
będzie placyk wejściowy, przewidywany jako miejsce gromadzenia się osób
przybyłych do zespołu pałacowo – parkowego, głównie autokarami.
1.1. Rodzaje nawierzchni występujących w parku we Wsoli:
1.1.1. Nawierzchnie pieszo – jezdne:
• Nawierzchnia pieszo - jezdna z kostki granitowej
Powierzchnia razem – 2040 m²
kostka granitowa 8x8x8 cm
podsypka piaskowo – cementowa (4:1) gr. 3 cm
podbudowa z kruszywa łamanego (pospółka 0 – 40 mm), stabilizowana
mechanicznie. gr. 20 cm
grunt stabilizowany spoiwem o Rm = 2,5 MPa. gr. 15 cm
53
•
Nawierzchnia pieszo – jezdna, żwirowa – typ HanseGrand Robust lub
równoważna.
Powierzchnia (bez zakresu amfiteatru) – 2345 m²
Wykonana jest z następujących warstw:
HanseGrand Robust nawierzchnia 0/ 11 mm. gr. 4 cm
warstwa nośna z tłucznia 0/ 31,5 mm. gr. 12 cm
i wymiana humusu i nasypów niebudowlanych na piach
1.1.2. Nawierzchnie piesze:
• Nawierzchnia piesza z kostki granitowej
kostka granitowa 8x8x8 cm
podsypka piaskowo – cementowa (4:1) gr. 3 - 5 cm
•
Nawierzchnia piesza żwirowa – typ HanseGrand lub równoważna.
Wykonana jest z następujących warstw:
HanseGrand nawierzchnia 0/ 8 mm. gr. 3 cm
HanseMineral warstwa dynamiczna 0/ 16 mm. gr. 5 cm
warstwa z kruszywa mineralnego 0/ 31,5 mm. gr. 12 cm
1.2. Roboty ziemne
Ze względu na występujące uzbrojenie terenu wszystkie prace ziemne
w jego pobliżu należy prowadzić ręcznie, bez użycia sprzętu zmechanizowanego z
zachowaniem szczególnej ostrożności. Przed przystąpieniem do robót ziemnych
należy powiadomić wszystkich użytkowników urządzeń podziemnych.
Roboty ziemne należy wykonać zgodnie z normą PN-S-02205.
54
Przed przystąpieniem do wykonywania nawierzchni należy z podłoża usunąć
warstwę humusu, resztki roślinności , korzenie, głazy oraz inne duże i ostre
przedmioty. Podłoże należy wyrównać i zagęścić.
Dla podłoża nawierzchni przeznaczonych do ruchu, manewrów i postoju
pojazdów należy uzyskać wskaźnik zagęszczenia Is≥1,00 a wartość wtórnego
modułu odkształcenia powinna wynosić E2≥100MPa.
Wskaźnik zagęszczenia nasypów przeznaczonych pod chodniki powinien
wynosić min. 0,95.
Wymagania dla nasypów:
-grunty o różnorodnych właściwościach układać warstwami jednakowej grubości na
całej szerokości nasypu,
-warstwy gruntu przepuszczalnego układać poziomo, warstwy gruntów
małoprzepuszczalnych i nieprzepuszczalnych (o wartości współczynnika k10≤10-5m/s)
ze spadkiem poprzecznym górnej powierzchni ok. 4%,
-styk dwóch przyległych części nasypu zbudowanych z różnorodnych gruntów
wykonać ze stopniami - wycinać stopnie o wysokości 0,5 do 1m. Szerokość stopni
należy przyjmować w granicach od 1 do 2,5 m, a spadek górnej powierzchni około
4% w kierunku zgodnym ze spadkiem zbocza w gruntach słabo przepuszczalnych
lub przeciwnym do spadku zbocza w gruntach o dużej przepuszczalności (co
najmniej piaskach średnioziarnistych),
-górną warstwę nasypu o grubości min. 0,5 m wykonać z gruntów niespoistych,
niewysadzinowych, o wskaźniku różnoziarnistości min. 5 i współczynniku filtracji
k10≥6x10-5m/s; w razie braku takiego gruntu należy górną warstwę ulepszyć
spoiwem cementem, wapnem lub aktywnymi popiołami w warstwach o grubości
- grunt stabilizowany spoiwem o Rm=2,5MPa
15cm
15cm
Grunt należy zagęszczać niezwłocznie po wbudowaniu. Wymaganą wilgotność
zagęszczanego materiału, procedurę zagęszczania i grubość warstw należy określić
doświadczalnie podczas próbnego zagęszczania stosowanym sprzętem. Warstwy
gruntu należy zagęszczać pasami od krawędzi ku osi nasypu. Kolejną warstwę
gruntu można układać po stwierdzeniu uzyskania wymaganych parametrów już
ułożonej warstwy. Oceny zagęszczenia dokonuje się zgodnie z normą PN-S-02205.
Na skarpach powierzchniowa warstwa gruntu grubości do 20 cm powinna mieć
wskaźnik zagęszczenia większy bądź równy 0,95. Z zagęszczenia gruntu na
skarpach można zrezygnować pod warunkiem układania warstw nasypu z
poszerzeniem o co najmniej 50 cm, a następnie zebrania tego nadkładu.
Szacunkowa ilość ziemi pod nasypy dla wynoszonych dróg parkowych – 715 m³
1.3. Zabiegi pielęgnacyjne dotyczące projektowanych nawierzchni parkowych:
•
Konserwacja nawierzchni pieszych i pieszo – jezdnych z kostki granitowej:
- czyszczenie zabrudzeń warstwy ścieralnej przy pomocy szczotki ryżowej i
ciepłej wody.
55
•
Konserwacja nawierzchni pieszych i pieszo – jezdnych żwirowych typ Hanse
Grand/ Robust lub równoważna (za producentem):
Każdej wiosny należy przeprowadzić mechaniczną pielęgnację dróg i placów
(w ramach konserwacji), a w przypadku intensywniejszego użytkowania dwa
razy w roku:
- lekkie poluzowanie za pomocą grabi,
- w razie potrzeby nanieść nową warstwę HanseGrand/ Robust lub
równoważna, materiał powinien mieć niewielką wilgotność,
- powierzchnię przewalcować,
- na koniec ściągnąć lub wyrównać urządzeniem do pielęgnacji o szerokości
minimum 2 m.
56
Dział 2
Amfiteatr terenowy
Część architektoniczna
2.1. Aranżacja architektoniczna amfiteatru
2.1.1. Informacje ogólne
Amfiteatr zlokalizowany jest w południowo- wschodniej części Parku Muzeum
im Witolda Gombrowicza we Wsoli.
2.1.2. Widownia amfiteatru
Widownię amfiteatru stanowić mają tarasowo ułożone podesty dla widzów z
bloków kamiennych połączone ścieżkami z płyt kamiennych, oparte na płycie
żelbetowej stanowiącej fundament Amfiteatru. Dla zapewnienia komfortu
użytkowania, układ poziomy widowni oparty został na planie koncentrycznie
ułożonych wycinków okręgu. Dla zapewnienia widoczności osobom siedzącym w
tylnych rzędach, układ pionowy zaplanowany został w sposób logarytmiczny. Układ
tarasowo zlokalizowanych placów pozwala na większą dowolność w aranżacji
przestrzeni, niż przy założeniu przewyższenia dla każdego rzędu siedzeń. Poza
klasycznym, rzędowym układem miejsc na widowni, daje on możliwość ustawienia
stolików z krzesłami, bądź wykorzystania fragmentu widowni na potrzeby
wystawianej sztuki.
Na najwyższym poziomie przewidziano miejsca dostępne dla osób
poruszających się na wózkach inwalidzkich.
Podesty dla widzów wykonane być mają z bloków piaskowca szarego z oferty:
Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego o grubości 30 i 45 cm.
Maksymalne wymiary bloków przewidziane w projekcie wynoszą 100 x 150 cm.
Łączna powierzchnia podestów dla widzów wynieść ma 260m2. Komunikacja
wewnętrzna amfiteatru realizowana poprzez ścieżki kamienne wraz ze schodami
wykonane być mają z płyt piaskowca łamanego szarego z oferty: Kopalnie
Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego o grubości 15 cm. Łączna
powierzchnia ścieżek kamiennych wynieść ma 107 m2.
Projekt przewiduje umieszczenie pomiędzy płytami poszczególnych tarasów
kieszeni wypełnionych otoczakami. Mają one za zadanie zebrać wodę deszczową i
przekazać ją sieci deszczowej odwodnienia amfiteatru zamontowanej pod widownią.
Projekt sieci deszczowej odwodnienia amfiteatru: dział 9 niniejszego opracowania.
Studnie wpustowe dla odwodnienia liniowego zlokalizowane zostały pod
perforowanymi płytami piaskowca w obrysie schodów terenowych na widowni
amfiteatru. Płyty perforowane z otworami drenażowymi, wyprofilowane być mają w
sposób pozwalający zebranie wody opadowej ze schodów widowni amfiteatru i
odprowadzenie jej do sieci deszczowej. Przewiduje się możliwość zdejmowania płyt
perforowanych w celu konserwacji wpustów kanalizacji deszczowej. W rynnach
odwodnienia liniowego widowni amfiteatru, pod płytami perforowanymi, umieszczone
57
być mają pionowe kratownice stalowe. Mają one za zadanie zapewnić
przepuszczalność wody i zapobiec przed wpadaniem otoczaków stanowiących
wypełnienie rynien do studzienek wpustowych.
Łączna powierzchnia rynien
2
odwadniających: 11m . Projekt przewiduje jednostronne kierowanie wód opadowych
w stronę koryt odwodnienia liniowego poprzez nadanie 2% spadku powierzchni płyty
fundamentowej.
Boczne obramowanie
widowni stanowią nieregularnie rozłożone bloki
piaskowca szarego. Bloki układać należy na warstwie piesku średniego
stabilizowanego.
Ostatni, najwyższy poziom widowni amfiteatru o powierzchni 80 m2 wykonany
ma być z nawierzchni żwirowej typu Hanse Robust, lub równoważnej.
Szerokość widowni amfiteatru w najszerszym miejscu wynosi 25m. Długość
widowni amfiteatru wynosi 20m.
Płyty i bloki kamienne układane powinny być na zaprawie klejowej elastycznej
mrozoodpornej. Pomiędzy płytami i blokami kamiennymi pozostawiać należy
szczeliny szerokości 5mm i wypełniać fugami elastycznymi.
Nawierzchnie żwirowe wykonane być powinny
zgodnie z działem 1
niniejszego opracowania.
2.1.3. Scena amfiteatru
Scenę amfiteatru stanowić ma kamienny postument z płyt piaskowca
łamanego z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego, o
grubości 15 cm opartych na żelbetowym fundamencie. Szerokość sceny wynosi 12m.
Głębokość sceny wynosi 8m. Powierzchnia sceny wynosi 96m2.
Projekt przewiduje jednostronne kierowanie wód opadowych w stronę kanałów
odwodnieniowych zlokalizowanych przed sceną, poprzez nadanie 2% spadku
powierzchni płyty fundamentowej.
Płyty i bloki kamienne układane powinny być na zaprawie klejowej elastycznej
mrozoodpornej. Pomiędzy płytami i blokami kamiennymi pozostawiać należy
szczeliny szerokości 5mm i wypełniać fugami elastycznymi.
2.1.4. Place na terenie amfiteatru
Place wokół sceny amfiteatru wykonane być mają z nawierzchni żwirowej
pieszo - jednej typu HanseGrand Robust lub równoważnej. Łączna powierzchnia
nawierzchni żwirowych na terenie amfiteatru wynosi: 418m2. Nawierzchnie żwirowe
wykonane być winny zgodnie z działem 1 niniejszego opracowania. Szerokość placu
między sceną i widownią: 6,15m. Wymiary placu przeznaczonego na zaplecze
sceny: 6x12m.
Woda opadowa z powierzchni placów wokół sceny amfiteatru odprowadzana
być ma poprzez kanały odwodnieniowe otwarte do wpustów powierzchniowych sieci
deszczowej odwodnienia amfiteatru. Projekt przewiduje wykonanie kanałów
odwodnieniowych otwartych w formie rynsztoków z kostki granitowej na fundamencie
żelbetowym.
58
Nawierzchnie żwirowe wykonane być powinny
niniejszego opracowania.
zgodnie z działem 1
2.1.5. Murki krajobrazowe na terenie amfiteatru
Projekt przewiduje zlokalizowanie na terenie amfiteatru szeregu murów
krajobrazowych z kamienia murowego (piaskowiec szary z oferty: Kopalnie
Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważny). Wysokość projektowanych murków
wynosić ma od 30 do 40 cm, a ich szerokość 40 – 60cm. Murki winny być wykonane
na fundamencie betonowym zbrojonym posadowionym na podsypce cementowo –
piaskowej.
Kamienie murowe winny być
układane na zakładkę łączone
mrozoodporną zaprawą cementową. Projekt przewiduje umieszczenie oświetlenia
ściennego (BRIQUE RECTANGULAR, prod. SIMES, lub równoważne) w pionowych
płaszczyznach murków. Kable zasilające w orurowaniu - rurka RVSØC28 wewnątrz
murków. Orurowanie prowadzić należy w miarę możliwości w konstrukcji murowanej.
Wyjście i wejście orurowania z konstrukcji betonowej fundamentu w poziomie na
głębokości przewidzianej w projekcie elektryki.
2.1.6. Bilans terenu amfiteatru:
Nawierzchnie żwirowe Hanse Robust: 498 m2
Place widokowe (bloki piaskowca szarego): 260 m2
Scena (piaskowiec szary łamany): 96 m2
Komunikacja widowni (piaskowiec szary łamany): 107 m2
Odwodnienie liniowe (koryta z otoczakami): 11 m2
Rynsztoki (kostka granitowa): 38 m2
Murki krajobrazowe (kamień murowy – piaskowiec szary): 95 m2
Część konstrukcyjna
2.2. Roboty ziemne związane z budową amfiteatru
Projekt amfiteatru przewiduje wprowadzenie niewielkich zmian w wysokości
terenu w parku. Całkowite przewyższenie między najniższym i najwyższym punktem
amfiteatru wynosi 2,1 m. W celu złagodzenia różnic poziomu planowane jest
obniżenie terenu w miejscu placu wokół sceny o 0,5m. Nasyp konieczny dla
wyniesienia ostatnich rzędów widowni, zaczynać ma się w miejscu pozwalającym na
zachowanie pochyłości alejek nie przekraczającej 6%.
Przewiduje się wykonanie nasypów metodą warstwową i ich zagęszczenie.
Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być odpowiednio dobrana w zależności
od rodzaju gruntu. Przewiduje się grubość warstwy nie większą niż 0,3m.
Przewiduje się wykonanie wierzchniej warstwy nasypów z ziemi urodzajnej zdjętej
wcześniej z terenów objętych robotami ziemnymi w granicach parku.
Bilans mas ziemnych :
kubatura projektowanych wykopów: 550m3
kubatura projektowanych nasypów: 1500m3
Roboty ziemne należy wykonać zgodnie z normą PN-S-02205.
59
Przed przystąpieniem do wykonywania nawierzchni należy z podłoża usunąć
warstwę humusu, resztki roślinności , korzenie, głazy oraz inne duże i ostre
przedmioty. Podłoże należy wyrównać i zagęścić.
Dla podłoża nawierzchni przeznaczonych do ruchu, manewrów i postoju
pojazdów należy uzyskać wskaźnik zagęszczenia Is≥1,00 a wartość wtórnego
modułu odkształcenia powinna wynosić E2≥100MPa.
Wskaźnik zagęszczenia nasypów przeznaczonych pod chodniki powinien
wynosić min. 0,95.
Wymagania dla nasypów:
-grunty o różnorodnych właściwościach układać warstwami jednakowej grubości na
całej szerokości nasypu,
-warstwy gruntu przepuszczalnego układać poziomo, warstwy gruntów
małoprzepuszczalnych i nieprzepuszczalnych (o wartości współczynnika k10≤10-5m/s)
ze spadkiem poprzecznym górnej powierzchni ok. 4%,
-styk dwóch przyległych części nasypu zbudowanych z różnorodnych gruntów
wykonać ze stopniami - wycinać stopnie o wysokości 0,5 do 1m. Szerokość stopni
należy przyjmować w granicach od 1 do 2,5 m, a spadek górnej powierzchni około
4% w kierunku zgodnym ze spadkiem zbocza w gruntach słabo przepuszczalnych
lub przeciwnym do spadku zbocza w gruntach o dużej przepuszczalności (co
najmniej piaskach średnioziarnistych),
-górną warstwę nasypu o grubości min. 0,5 m wykonać z gruntów niespoistych,
niewysadzinowych, o wskaźniku różnoziarnistości min. 5 i współczynniku filtracji
k10≥6x10-5m/s; w razie braku takiego gruntu należy górną warstwę ulepszyć
spoiwem cementem, wapnem lub aktywnymi popiołami w warstwach o grubości
15cm
15cm
Grunt należy zagęszczać niezwłocznie po wbudowaniu. Wymaganą wilgotność
zagęszczanego materiału, procedurę zagęszczania i grubość warstw należy określić
doświadczalnie podczas próbnego zagęszczania stosowanym sprzętem. Warstwy
gruntu należy zagęszczać pasami od krawędzi ku osi nasypu. Kolejną warstwę
gruntu można układać po stwierdzeniu uzyskania wymaganych parametrów już
ułożonej warstwy. Oceny zagęszczenia dokonuje się zgodnie z normą PN-S-02205.
Na skarpach powierzchniowa warstwa gruntu grubości do 20 cm powinna mieć
wskaźnik zagęszczenia większy bądź równy 0,95. Z zagęszczenia gruntu na
skarpach można zrezygnować pod warunkiem układania warstw nasypu z
poszerzeniem o co najmniej 50 cm, a następnie zebrania tego nadkładu.
2.3. Warunki geotechniczne posadowienia obiektu budowlanego
2.3.1. Charakterystyka warstw geotechnicznych
Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące
geotechniczne:
Ihumus oraz nasypy niebudowlane
IIutwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne
warstwy
60
III-
grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego
IIIa- piaski drobne Id=0.5
IIIb- piaski średnie
Id= 0.5- 0.6
IVmało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C
IVa- pyl glina piaszczysta i piasek gliniasty, twardoplastyczne IL= 0.2
IVb- piasek gliniasty, plastyczny IL= 0.2
Vśrednio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B
Va- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne bliskie stanu półzwartego IL= 0.05
Vb- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne IL= 0.20
Vc- gliny i gliny pylaste plastyczne IL= 0.30
Poziom posadowienia fundamentów ogrodzenia zmienny, rzędne pokazano
na rysunkach.
2.3.2. Warunki hydrogeologiczne
Poziom wód gruntowych występuje w postaci swobodnego zwierciadła o
rzędnych 135.9- 136.1 ppt.
Ponadto stwierdzono występowanie sączeń wód gruntowych w obrębie glin
zwałowych. Sączenia są dość obfite i występują na głębokości 0.8- 2.0 m ppt.
„ Z uwagi na wysoki poziom wody gruntowej warunki geotechniczne należy uznać za
złożone”.
Agresji chemicznej autorzy dokumentacji Geotechnicznej nie stwierdzili.
2.3.3. Warunki posadowienia fundamentu amfiteatru i sceny
Warunki geologiczne dla Amfiteatru przedstawiono graficznie w przekrojach
geologicznych wyznaczonych przez odwierty nr 1, 2, 3, 4.
Warstwa gruntu – Humus, nasyp niebudowlany oznaczony jako I jest warstwą
nienośną, przeznaczoną do wymiany.
Górną warstwę nasypowego gruntu jako filtracyjną o grubości 60cm należy wykonać
z 35 cm piasku grubego o Is =0.97 oraz 25cm pospółki.
Niższe warstwy nasypu wykonać z piasku zagęszczonego do Is=0.95.
Warstwy o różnych frakcjach oddzielać warstwą geowłókniny. Niższe warstwy gruntu
III, IV, V jako nośne mogą być podbudową dla fundamentu.
Wyjątek stanowi południowo- wschodni narożnik Amfiteatru.
Do głębokości ok. 2.8 mppt zalegają nienośne torfy i namuły . Grunty te należy
zastąpić gruntem niespoistym o wskaźniku zagęszczenia Is= 0.95.
Pomiędzy gruntem rodzimym spoistym i wymienionym gruntem zastosować
geowłókninę.
Geometrię płyty fundamentowej wykonać wg rzędnych i spadków pokazanych na
rysunkach architektonicznych.
Przed wykonaniem fundamentu ułożyć przewody instalacyjne.
Jeśli zajdzie konieczność wymianę gruntu przeprowadzić w osłonie ze ścianek
szczelnych np. typu Larsena.
61
2.4. Konstrukcja fundamentu amfiteatru
2.4.1. Zastosowane rozwiązania konstrukcyjne
Płyta żelbetowa amfiteatru bez dylatacji, grubości 25cm.
Górna powierzchnia płyta fundamentowej wykonana ze spadkiem .
Płyta pod scenę o grubości 15cm.
Płyta będzie oparta na warstwie betonu podkładowego.
Szczegóły konstrukcyjne pokazano na rysunku.
Płyty kamienne układać na zaprawie klejowej elastycznej mrozoodpornej SOPRO lub
równoważnej. Pomiędzy płytami kamiennymi pozostawiać szczeliny szerokości 5mm
Szczeliny wypełniać fugami elastycznymi.
W płycie fundamentowej zaprojektowano koryta odwodnienia wraz z wpustami.
Uwaga:
Kamień układać po upływie 2 miesięcy od zakończenia betonowania płyty
fundamentowej.
2.4.2. Materiały
•
•
•
•
•
Do kształtowania konstrukcji żelbetowych zastosowano beton towarowy.
Beton podkładowy C12/15
Płyty fundamentowe C20/ 25 XC2
Bentonitowe taśmy do przerw roboczych
Stal zbrojeniowa A-IIIN
Elementy dystansowe systemowe lub koziołki dystansowe
2.4.3. Wykaz norm
PN-82/B-02000
PN-82/B-02001
PN-82/B-02003
PN-82/B-02004
PN-88/B-02014
PN-80/B-02010
+ PN-80/B-02010/Az1
PN-81/B-03020
PN-83/B-03010
PN-B-03264
grudzień 2002
Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości.
Obciążenia budowli. Obciążenia stałe.
Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.
Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe.
Obciążenia pojazdami.
Obciążenia budowli. Obciążenie gruntem.
Obciążenia w obliczeniach statycznych.
Obciążenia śniegiem.
październik 2006
Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.
Obliczenia statyczne i projektowanie.
Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.
Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia
statyczne i projektowanie
62
Dział 3
Mostek pieszy na Strudze Wsolskiej
3.1. Informacje ogólne.
Projektowany most pieszy zlokalizowany ma być w zachodniej części Parku
Muzeum im Witolda Gombrowicza we w 2+150 hektometrze rzeki Struga
Wsolska. Most przeznaczony jest wyłącznie dla ruchu pieszego.
Obciążenie użytkowe pomostu wynosi 4.00kN/m2 w myśl normy PN-85/ S-10030.
3.2. Aranżacja architektoniczna mostka pieszego na Strudze Wsolskiej
Projekt przewiduje usytuowanie żelbetowych przyczółków na szczycie skarp
rzeki i posadowienie na nich stalowej konstrukcji nośnej mostu, przy zachowaniu
niezmienionego przepływu w korycie rzeki.
Zwieńczenie fundamentu stanowić mają murki kamienne wykonane z
kamienia murowego –piaskowiec szary z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z
o.o., lub równoważny.
Kamienie murowe winny być układane na zakładkę łączone mrozoodporną
zaprawą cementową. Projekt przewiduje umieszczenie oświetlenia ściennego
(BRIQUE RECTANGULAR, prod. SIMES, lub równoważne) w pionowych
płaszczyznach murków. Kable zasilające w orurowaniu wewnątrz murków - rurka
RVSØC28. Orurowanie prowadzić należy w miarę możliwości w konstrukcji
murowanej. Wyjście i wejście orurowania z konstrukcji betonowej fundamentu w
poziomie na głębokości przewidzianej w projekcie elektryki.
Nawierzchnię kładki stanowić mają deski ryflowane (zabezpieczenie
antypoślizgowe) z drewna dębowego o wymiarach 5x20x260 cm. Przewiduje się
przybijanie desek za pomocą gwoździ do belek drewnianych zamocowanych na
stalowej konstrukcji nośnej mostu za pomocą śrub.
Przewiduje się mocowanie stalowych barierek mostka bezpośrednio do jego
elementów nośnych. Konstrukcja nośna bariery wykonana ma być z rur stalowych
70x70x4, 70x50x4, 70x90x4. Wypełnienie z kęsa stalowego 16x16mm i blachy
stalowej 3mm. Bariera stylem nawiązuje do istniejących elementów
zagospodarowania o raz elementów projektowanych.
Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych bariery
przez ocynk ogniowy i malowanie proszkowe. Kolor czarny mat.
W projekcie mostka przewidziano wykorzystanie piaskowca szarego z oferty:
Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego.
63
3.3.1.Charakterystyka warstw geotechnicznych
Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy
geotechniczne:
VIhumus oraz nasypy nie budowlane
VII- utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne
VIII- grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego
Id= 0.5- 0.6
IXmało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C
Xśrednio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B
na rysunkach.
3.3.2. Warunki hydrogeologiczne
Poziom wód gruntowych istotny dla fundamentowania występuje w postaci
swobodnego zwierciadła o rzędnych 135.3- 136.1 ppt.
złożone”.
Poziom wody w korycie rzeki
Rzędna projektowana dna rzeki przyjęta wg projektu [D] wynosi 135.50m npm
Projektowane lustro wody – rzędna 135.64 m npm.
3.3.3. Warunki posadowienia fundamentów
W rejonie projektowanego mostu wykonano odwierty geologiczne nr 16 i nr17.
Przekrój geologiczny VII- VII przedstawia układ warstw geologicznych.
Fundamenty mostu należy posadowić na gruncie nośnym o IL< 0.25. w
przypadku stwierdzenia występowania gruntów nienośnych lub słabonośnych
o Il>0.25 grunty należy wymienić. Dotyczy to także gruntów nienośnych
64
powyżej poziomu posadowienia a znajdujących się w obrębie prowadzonych
prac związanych z budową przyczółków.
Grunt spoisty należy oddzielić od gruntu wymienionego warstwą geowłókniny.
Skarpę należy ukształtować z gruntów niespoistych o Id> 0.68.
Ukształtowanie oraz zabezpieczenie koryta wg opracowania [G].
Wykop pod fundamenty oraz przyczółki należy wykonać w obudowie ze
ścianek tymczasowych szczelnych typu Larsena.
Fundamenty wykonać na warstwie betonu podkładowego min. gr 10cm.
Podczas prac wykonawczych stosować Warunki Techniczne Wykonania i
Odbioru. Roboty Ziemne wydane przez MOŚZNiL.
3.4. Konstrukcja mostu.
Konstrukcja jednoprzęsłowa, belki nośne stalowe, skrajne C240, wewnętrzne
IPE 240.
Podpory przesuwne podłużnie, podkładki centrujące elastomerowe.
Stabilizacja belek śrubami kotwiącymi wg rysunków.
Pomost drewniany z elementów o grubości 50mm przybijanych gwoździami do
belki 10x10 podwalinowej.
Przyczółki żelbetowe wg rysunku.
Nie projektuje się płyty przejściowej.
3.5. Materiały
Beton
• Beton podkładowy C12/15
• Przyczółki beton BH30, F-150, XF3
• Stal zbrojeniowa A-II, 18G2.
• Belki stalowe – stal profilowa ST3SX
• Podkłady elastomerowe podporowe przesuwne
• Drewno pomostu o klasie wytrzymałościowej C30, rodzaj drewna wg projektu
architektonicznego
3.6. Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych
Prace w przypadku występowania wody gruntowej prowadzić w wykopie
zabezpieczonym ścianami typu Larsena.
Prace należy prowadzić zgodnie z Warunkami wykonania i odbioru robót
żelbetowych oraz stalowych.
Sposób zabezpieczenia wykopu wg projektu Wykonawcy.
65
3.7. Zestawienie obciążeń
3.7.1.Obciążenie wiatrem
(wg PN-77/B-02011)
Charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru:
( strefa I )
qk = 0.25 [kN/m2]
teren B
Ce 4.0 = 0.8
Współczynnik ekspozycji terenu:
Współczynnik ciśnienia zewnętrznego:
Z1-23
Współczynnik działania porywów wiatru:
CpII = 1.4
β = 1.8
Współczynnik obciążenia
γf = 1.3
Obciążenie charakterystyczne wywoływane parciem wiatru
Strona nawietrzna
pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.4 ⋅ 1.8 = 0.50 [kN/m2]
Obciążenie obliczeniowe wywoływane parciem wiatru
Strona nawietrzna
P4.0 = pk4.0 ⋅ β f = 0.50 ⋅ 1.3 = 0.65 [kN/m2]
Ze względu na przezierność barierki obciążenia redukuje się o 80%.
3.7.2.Ciężar balustrady
Ogrodzenie z profili #70x 70x 4
5x 1.2x 0.074= 0.444 kN/m x γf
Dla barierek przyjęto obciążenie poziome o wartości 1.0 kN/mb.
3.8. Obliczenia statyczne
Obliczenia statyczne wykonano przy użyciu programu Robot Expert i RM- Win.
Pełne wyniki obliczeń zarchiwizowano w pracowni Pro Invest.
Pręt nr 1
Zadanie: mostek- belka
Przekrój: I 240 PE
66
Y
x
X
240,0
y
Wymiary przekroju:
I 240 PE h=240,0 g=6,2 s=120,0 t=9,8
r=15,0.
Charakterystyka geometryczna przekroju:
Jxg=3890,0 Jyg=284,0 A=39,10 ix=10,0
iy=2,7 Jw=37391,2 Jt=11,2 is=10,3.
Materiał:
St3SX,St3SY,St3S,St3V,St3W.
Wytrzymałość fd=215 MPa dla g=9,8.
120,0
Przekrój spełnia warunki przekroju klasy 1.
Siły przekrojowe:
xa = 2,500; xb = 2,500.
Obciążenia działające w płaszczyźnie układu: AB
Vy = 0,0 kN, N = 0,0 kN,
Mx = -19,9 kNm,
Naprężenia w skrajnych włóknach: σt = 61,5 MPa σC = -61,5 MPa.
Naprężenia:
xa = 2,500; xb = 2,500.
Naprężenia:
- normalne: σ = 0,0
∆σ = 61,5 MPa
ψoc = 1,000
Warunki nośności:
σec = σ / ψoc + ∆σ = 0,0 / 1,000 + 61,5 = 61,5 < 215 MPa
Długości wyboczeniowe pręta:
- przy wyboczeniu w płaszczyźnie układu przyjęto podatności węzłów ustalone wg
załącznika 1 normy:
⇒
µ = 1,000 dla lo = 5,000
χ1 = 1,000 χ2 = 1,000 węzły nieprzesuwne
lw = 1,000×5,000 = 5,000 m
- przy wyboczeniu w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny układu:
⇒
µ = 1,000 dla lo = 5,000
lw = 1,000×5,000 = 5,000 m
- dla wyboczenia skrętnego przyjęto współczynnik długości wyboczeniowej
µω = 1,000. Rozstaw stężeń zabezpieczających przed obrotem loω = 5,000 m.
Długość wyboczeniowa lω = 5,000 m.
Siły krytyczne:
Nx =
Ny =
π 2 EJ
lw
2
π 2 EJ
lw
2
=
3,14²×205×3890,0 -2
10 = 3148,2 kN
5,000²
=
3,14²×205×284,0 -2
10 = 229,8 kN
5,000²
67
Nz =
1

1  π 2 EJϖ
+
GJ
T  = 10,3²

is 2  l ϖ 2

(
)
3,14²×205×37391,2 -2
10 + 80×11,2×102
5,000²
= 1125,0 kN
Zwichrzenie:
Dla dwuteownika walcowanego rozstaw stężeń zabezpieczających przekrój przed
obrotem l1 = loω =5000 mm:
35 iy
β
215 / fd = 35×27 ×
1,000
215 / 215 = 941 < 5000 = l1
Pręt nie jest zabezpieczony przed zwichrzeniem.
Współrzędna punktu przyłożenia obciążenia ao = 0,00 cm. Różnica współrzędnych
środka ścinania i punktu przyłożenia siły as = 0,00 cm. Przyjęto następujące wartości
parametrów zwichrzenia: A1 = 0,610, A2 = 0,530, B = 1,140.
Ao = A1 by + A2 as = 0,610 ×0,00 + 0,530 ×0,00 = 0,000
Mcr = ± Ao Ny + ( Ao Ny ) 2 + B 2 is 2 NyNz =
0,000×229,8 +
(0,000×229,8)2 + 1,1402×0,1032×229,8×1125,0 = 59,9
Smukłość względna dla zwichrzenia wynosi:
λL = 1,15 MR / Mcr = 1,15× 69,7 / 59,9 = 1,241
Nośność przekroju na zginanie:
xa = 2,500; xb = 2,500.
- względem osi X
MR = αp W fd = 1,000×324,2×215×10-3 = 69,7 kNm
Współczynnik zwichrzenia dla λ L = 1,241 wynosi ϕL = 0,578
Warunek nośności (54):
Mx
19,9
=
= 0,495 < 1
ϕL MRx 0,578×69,7
Nośność przekroju na ścinanie:
xa = 0,000; xb = 5,000.
- wzdłuż osi Y
VR = 0,58 AV fd = 0,58×14,9×215×10-1 = 185,6 kN
Vo = 0,6 VR = 111,3 kN
Warunek nośności dla ścinania wzdłuż osi Y:
V = 15,9 < 185,6 = VR
Nośność przekroju zginanego, w którym działa siła poprzeczna:
xa = 2,500; xb = 2,500.
- dla zginania względem osi X: Vy = 0,0 < 111,3 = Vo
MR,V = MR = 69,7 kNm
Mx
= 19,9 = 0,286 < 1
69,7
MRx , V
68
Nośność środnika pod obciążeniem skupionym:
xa = 0,000; xb = 5,000.
Przyjęto szerokość rozkładu obciążenia skupionego c = 0,0 mm.
Naprężenia ściskające w środniku wynoszą σc= 0,0 MPa. Współczynnik redukcji
nośności wynosi:
ηc = 1,000
Nośność środnika na siłę skupioną:
PR,W = co tw ηc fd = 124,0×6,2×1,000×215×10-3 = 165,3 kN
Warunek nośności środnika:
P = 15,9 < 165,3 = PR,W
Stan graniczny użytkowania:
Ugięcia względem osi Y liczone od cięciwy pręta wynoszą:
amax = 5,1 mm
agr = l / 350 = 5000 / 350 = 14,3 mm
amax = 5,1 < 14,3 = agr
Pręt nr 1
Zadanie: mostek- belka skrajna
Przekrój: U 240
Y
x
X
y
85,0
240,0
Wymiary przekroju:
U 240
h=240,0 s=85,0 g=9,5 t=13,0
r=13,0 ex=22,3.
Charakterystyka geometryczna przekroju:
Jxg=3600,0 Jyg=248,0 A=42,30 ix=9,2
iy=2,4
Jw=22043,7
Jt=19,2
xs=-4,5
is=10,6 ry=16,5 bx=-12,8.
Materiał:
St3SX,St3SY,St3S,St3V,St3W.
Wytrzymałość fd=215 MPa dla g=13,0.
Przekrój spełnia warunki przekroju klasy 1.
Siły przekrojowe:
xa = 2,500; xb = 2,500.
Obciążenia działające w płaszczyźnie układu: AB
Vy = 0,0 kN, N = 0,0 kN,
Mx = -11,9 kNm,
Naprężenia:
xa = 2,500; xb = 2,500.
69
Naprężenia:
- normalne: σ = 0,0
∆σ = 39,6 MPa
ψoc = 1,000
Warunki nośności:
σec = σ / ψoc + ∆σ = 0,0 / 1,000 + 39,6 = 39,6 < 215 MPa
Długości wyboczeniowe pręta:
- przy wyboczeniu w płaszczyźnie układu przyjęto podatności węzłów ustalone wg
załącznika 1 normy:
⇒
µ = 1,000
dla
lo =
5,000
lw = 1,000×5,000 = 5,000 m
- przy wyboczeniu w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny układu:
⇒
µ = 1,000
dla
lo =
5,000
lw = 1,000×5,000 = 5,000 m
- dla wyboczenia skrętnego przyjęto współczynnik długości wyboczeniowej
µω = 1,000. Rozstaw stężeń zabezpieczających przed obrotem loω = 5,000 m.
Długość wyboczeniowa lω = 5,000 m.
Siły krytyczne:
Nx =
Ny =
Nz =
π 2 EJ
lw
2
π 2 EJ
lw
2
=
3,14²×205×3600,0 -2
10 = 2913,5 kN
5,000²
=
3,14²×205×248,0 -2
10 = 200,7 kN
5,000²
1

1  π 2 EJϖ
+
GJ
T  = 10,6²

is 2  l ϖ 2

Nxz =
Nx + Nz −
2913,5 + 1536,2 -
(
)
3,14²×205×22043,7 -2
10 + 80×19,2×102
5,000²
(Nx + Nz)2 − 4 Nx Nz(1 − µ ys 2 / is 2 )
(
2 1 − µ ys 2 / is 2
)
=
(2913,5 + 1536,2)² - 4×2913,5×1536,2×(1 - 1,000×4,5²/ 10,6²)
2×(1 - 1,000×4,5²/ 10,6²)
= 1536,2 kN
= 1330,4 kN
Zwichrzenie:
Moment krytyczny przy zwichrzeniu ceownika zginanego w płaszczyźnie środnika
można wyznaczyć, jak dla dwuteownika o tych samych wymiarach, dla którego
Ny = 108,7 kN,
Nz = 1860,4 kN.
70
Współrzędna punktu przyłożenia obciążenia ao = 0,00 cm. Różnica współrzędnych
środka ścinania i punktu przyłożenia siły as = 0,00 cm. Przyjęto następujące wartości
parametrów zwichrzenia: A1 = 0,610, A2 = 0,530, B = 1,140.
Ao = A1 by + A2 as = 0,610 ×0,00 + 0,530 ×0,00 = 0,000
Mcr = ± Ao Ny + ( Ao Ny ) 2 + B 2 is 2 NyNz =
- 0,000×108,7 +
(0,000×108,7)2 + 1,1402×0,1062×108,7×1860,4 = 48,3
Smukłość względna dla zwichrzenia wynosi:
λL = 1,15 MR / Mcr = 1,15× 54,8 / 48,3 = 1,226
Dla ceownika zginanego w płaszczyźnie środnika, przyjęto:
λL = 1,25×1,226 = 1,532
Nośność przekroju na zginanie:
xa = 2,500; xb = 2,500.
- względem osi X
MR = αp W fd = 1,000×300,0×215×10-3 = 64,5 kNm
Nośność przekroju względem osi X należy zredukować do wartości:
2

 V e tw  
MR , red = W fd  0,85 − 
 =
 V R b tf  



[
300,0×215× 0,85 -
(
)]
0,0×4,5×1,0
284,3×8,5×1,3
2
×10-3 = 54,8
Współczynnik zwichrzenia dla λ L = 1,533 wynosi ϕL = 0,407
Mx
11,9
=
= 0,533 < 1
0,407×54,8
ϕL MRx
Nośność przekroju na ścinanie:
xa = 0,000; xb = 5,000.
- wzdłuż osi Y
VR = 0,58 AV fd = 0,58×22,8×215×10-1 = 284,3 kN
Vo = 0,3 VR = 85,3 kN
Warunek nośności dla ścinania wzdłuż osi Y:
V = 9,5 < 284,3 = VR
Nośność przekroju zginanego, w którym działa siła poprzeczna:
xa = 2,500; xb = 2,500.
- dla zginania względem osi X: Vy = 0,0 < 85,3 = Vo
MR,V = MR = 54,8 kNm
Mx
= 11,9 = 0,217 < 1
54,8
MRx , V
71
Nośność środnika pod obciążeniem skupionym:
xa = 0,000; xb = 5,000.
Przyjęto szerokość rozkładu obciążenia skupionego c = 0,0 mm.
Naprężenia ściskające w środniku wynoszą σc= 0,0 MPa. Współczynnik redukcji
nośności wynosi:
ηc = 1,000
Nośność środnika na siłę skupioną:
PR,W = co tw ηc fd = 129,9×9,5×1,000×215×10-3 = 265,3 kN
Warunek nośności środnika:
P = 9,5 < 265,3 = PR,W
Stan graniczny użytkowania:
Ugięcia względem osi Y liczone od cięciwy pręta wynoszą:
amax = 3,3 mm
agr = l / 350 = 5000 / 350 = 14,3 mm
amax = 3,3 < 14,3 = agr
3.9. Wykaz norm
PN-82/B-02000
PN-82/B-02001
PN-82/B-02003
PN-82/B-02004
PN-88/B-02014
PN-80/B-02010
+ PN-80/B-02010/Az1
PN-77/B-02011
wiatrem.
PN-81/B-03020
PN-83/B-03010
PN-B-03264
grudzień 2002
PN-90/B-03200
Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe.
październik 2006
Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie
Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie
72
Dział 4
Obiekty małej architektury
Rozdział 1. Trejaż
4.1.1. Aranżacja architektoniczna trejażu
Trejaż wykonany wedle indywidualnego projektu. Producent mmcite4 Sp.
Z o.o., lub równoważny.
Projekt zagospodarowania terenu parku przewiduje przesłonięcie
znajdującego się w jego centralnej części parterowego budynku administracyjno –
magazynowego trejażem. Ze względu na przewidywaną przez inwestora możliwość
likwidacji budynku administracyjno – magazynowego, trejaż zaprojektowany został
jako rozbieralna konstrukcja modułowa z molowością prze aranżowania. Konstrukcja
trejażu składać ma się z prefabrykowanych, ażurowych paneli rozpiętych między
słupami. Od góry spinać ją ma czapka wystająca poza obrys paneli tworząc rodzaj
gzymsu. . Wygląd i konstrukcja trejażu nawiązuje bezpośrednio do projektowanych
altan. Obiekty te zbudowane być mają z takich samych, ażurowych paneli
zawieszonych na słupach nośnych. Ponadto stylem nawiązuje do istniejących
elementów zagospodarowania o raz elementów innych elementów projektowanych.
Wymiary trejaży w najszerszych fragmentach: ~ 29x30m.
Wykaz prefabrykowanych elementów konstrukcji trejażu:
panel125 cm pełny: 68 szt.
125 cm z otworem wejściowym: 8 szt.
słup: 31 szt.
czapa trejażu typ 1 (podłużna): 6 szt.
czapa trejażu typ 2 (podłużna): 7 szt.
czapa trejażu typ 3 (narożna): 3 szt.
Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne przez ocynk ogniowy oraz
malowanie proszkowe. Kolor czarny mat. Montaż wedle instrukcji producenta.
73
Wizualizacja trejażu
Wizualizacja trejażu
4.1.2. Fundamentowanie
Przewiduje się wykorzystanie elementów prefabrykowanych produkcji np.: MM
Cite, lub równoważnych, wykonanych wedle projektu indywidualnego. Przewiduje się
zabezpieczenie antykorozyjne przez ocynkowanie ogniowe. Dodatkowo wszystkie
elementy pomalowane mają zostać na kolor czarny.
Wymiary trejaży w najszerszych fragmentach: 29x30m. Wysokość ścian
trejażu: 3,2m.
Wszystkie słupy osadzone zostaną na stopach fundamentowych schodkowych
o wysokości 1,40 m i wymiarach w poziomie posadowienia 0,90 x 0,90 m . Część
stóp połączona będzie ławą fundamentową o wysokości 1,40 m, pozostałe, ze
względu na instalacje podziemne , zostaną posadowione osobno . Otwory w stopach
fundamentowych, przeznaczona na posadowienie elementów kotwiących konstrukcję
trejażu, zostaną wykonane na budowie przy użyciu szablonu , przy udziale geodety ,
który każdorazowo wytyczy osie modularne poszczególnych segmentów . Śruby
74
zostaną „ wklejone ” do fundamentów przy użyciu kleju do betonów konstrukcyjnych
np. HILTI HIT HY 150 . Po osadzeniu poszczególnych segmentów nastąpi regulacja
poziomowania przy użyciu śrub centrujących.
Ze względu na różnice poziomu terenu , konieczności zachowania wymaganej
strefy przemarzania dla fundamentów oraz potrzebą częściowej prefabrykacji
procesu budowlanego , przyjęto wykonanie jednakowych stóp fundamentowych pod
wszystkimi słupami.
4.1.3.Warunki geotechniczne posadowienia trejażu
Charakterystyka warstw geotechnicznych
Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy geotechniczne:
humus oraz nasypy nie budowlane
utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne
Id= 0.5- 0.6
mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C
średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B
Poziom posadowienia fundamentów trejażu pokazano na rysunkach.
Warunki hydrogeologiczne
Poziom wód gruntowych istotny dla fundamentowania ogrodzenia występuje w
postaci swobodnego zwierciadła o rzędnych 135.3- 136.1 ppt.
Podczas lokalnego odwadniania wykopu nie dopuścić do rozluźnienia piasków w
poziomie i pod poziomem posadowienia.
Warunki posadowienia na glinach
Elementy ogrodzenia należy posadowić bezpośrednio na gruncie rodzimym o IL<
0.25. Grunty gliniaste
o IL>= 0.3 oraz grunty nienośne usunąć i zastąpić piaskiem zagęszczonym do Id= 0.5
lub chudym betonem . Takie warunki panują w obrębie otworu Nr 10.
Minimalna głębokość posadowienia h=1.0m.
75
Ze względu na „wysoki” poziom wód gruntowych zaleca się prowadzenie prac
fundamentowych w okresie suchym bez opadów przy sprzyjającym sezonowo
niższym poziomie zwierciadła.
Wykop chronić przed opadami atmosferycznymi , przesuszeniem i przemarzaniem .
Warunki posadowienia na piaskach
Przy występowaniu w poziomie posadowienia piasków o znacznej miąższości , w
przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych , należy wykonać odwodnienie
miejscowe wykopów .
W przypadku zalegania gruntów spoistych na niewielkiej głębokości i wysokiego
poziomu wód gruntowych ,należy rozważyć wykonanie ścianek szczelnych .
Prace fundamentowe należy prowadzić pod nadzorem uprawnionego geologa .
Zastosowano posadowienie bezpośrednie.
Segmenty trejażu oparte na słupach systemowych posadowiono na stopach
fundamentowych
schodkowych o wysokości 1,40 m. Część stóp trejażu połączono ławami
fundamentowymi o szer. 0,60 m.
Szczegóły rozwiązań pokazano na rysunkach konstrukcyjnych.
4.1.5.Materiały
Beton
Ławy i stopy fundamentowe C25/ 30 XC1
Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych
Prace fundamentowe należy prowadzić bez zmiany warunków hydrogeologicznych
poza granicą działki.
Roboty fundamentowe i montażowe wykonywać pod stałym nadzorem uprawnionego
geodety.
Prace należy prowadzić zgodnie z warunkami wykonania i odbioru robót ziemnych,
oraz żelbetowych.
Zaleca się prowadzenie prac fundamentowych przy suchych warunkach pogodowych
tj. przy możliwie niskim poziomie wód gruntowych.
4.1.6. Zestawienie obciążeń
Obciążenie wiatrem przęseł trejażu
(wg PN-77/B-02011)
76
( strefa I )
qk = 0.25 [kN/m2]
teren B
Ce 4.0 = 0.8
Z1-23
CpII = 1.5
β = 1.8
γf = 1.3
Strona nawietrzna
pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.5 ⋅ 1.8 = 0.54 [kN/m2]
Strona nawietrzna
P4.0 = pk4.0 ⋅ γf = 0.54 ⋅ 1.3 = 0.70 [kN/m2]
Ciężar segmentu trejażu o szerokości 4,85 m
3 panele o szer. 1,25 m :
3 x 1,07 = 3,21 kN
2 x 0,45 = 0,90 kN
1 słupek i czapa :
1,54 + 2,28 = 3,82 kN
ciężar łączny segmentu :
G1 = ( 3,21 + 0,90 + 3,82 ) x 1,1 = 8,72 kN
ciężar łączny stopy fundamentowej :
G2 = ( 0,90 x 0,90 x 0,80 + 0,50 x 0,50 x 0,60 ) x 25,0 x 1,1 = 22,0 kN
77
4.1.7. Obliczenia statyczne
Parcie wiatru na 1 segment o szerokości 4,85 m ( założono przezierność 50 % ) ;
po = 0,70 x 3,30 x 4,85 x 0,50 = 5,60 kN
Moment utwierdzenia podstawy słupa :
Mp = 5,60 x 1,65 = 9,24 kNm
Dla rozstawu śrub a = 0,27 m i sile podłużnej P1 :
Ma = P1 x e stąd P1 = 9,24 : 0,27 = 34,22 kN
Siła podłużna przenoszona przez 1 kotwę :
34,22 : 2 = 17,11 kN
Powyższe warunki spełnia kotwa M16 Hilti HSL-TZ
Ze względu na uzgodniony sposób osadzenia kotew w fundamentach metodą ich „
wklejania ”, przyjęto śruby M16 x 650 mm gwintowane na całej długości .
4.1.8. Wykaz norm
PN-82/B-02000
PN-82/B-02001
PN-88/B-02014
PN-80/B-02010
PN-77/B-02011
wiatrem.
PN-81/B-03020
PN-B-03264
PN-90/B-03200
78
Rozdział 2. Altany parkowe
4.2.1. Aranżacja architektoniczna altan parkowych
Altana parkowa wykonana wedle indywidualnego projektu. Producent mmcité4
Sp. Z o.o., lub równoważny.
dwóch altan. Projekt altan nawiązuje bezpośrednio do projektu trejażu mającego
znaleźć się w otoczeniu budynku administracyjno – magazynowego. Obiekty te
zbudowane być mają z takich samych, ażurowych paneli zawieszonych na słupach
nośnych. Ponadto altany stylem nawiązują do istniejących elementów
zagospodarowania o raz innych obiektów projektowanych. Elementem dodatkowo
występującym w projekcie altany jest jej ażurowe sklepienie o półkolistym przekroju.
Wykaz prefabrykowanych elementów konstrukcji altany (1 szt.):
125 cm z otworem wejściowym: 2 szt.
słup: 4 szt.
czapa długa: 2 szt.
czapa krótka: 2 szt.
element narożny sklepienia: 4 szt.
element podłużny sklepienia: 6 szt.
korona sklepienia: 1 szt.
Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne przez ocynk ogniowy oraz
malowanie proszkowe. Kolor czarny mat. Wymiary altany w najszerszych miejscach:
4,05x5,65m. Wysokość altany: 4,58m. Montaż wedle instrukcji producenta.
79
Wizualizacja altany
4.2.2. Fundamentowanie
Wszystkie słupy osadzone zostaną na stopach fundamentowych schodkowych
o wysokości 1,40 m i wymiarach w poziomie posadowienia 0,90 x 0,90 m. Otwory w
stopach fundamentowych, przeznaczona na posadowienie elementów kotwiących
konstrukcję altany, zostaną wykonane na budowie przy użyciu szablonu , przy
udziale geodety , który każdorazowo wytyczy osie modularne poszczególnych
segmentów . Śruby zostaną „wklejone” do fundamentów przy użyciu kleju do
betonów konstrukcyjnych np. HILTI HIT HY 150 . Po osadzeniu poszczególnych
segmentów nastąpi regulacja poziomowania przy użyciu śrub centrujących . Ze
względu na różnice poziomu terenu , konieczności zachowania wymaganej strefy
przemarzania dla fundamentów oraz potrzebą częściowej prefabrykacji procesu
budowlanego , przyjęto wykonanie jednakowych stóp
fundamentowych pod
wszystkimi słupami . Fundamenty altan wykonane zostaną z 4 stóp fundamentowych
opisanych wyżej oraz z ławy fundamentowej o wysokości 0,80 m pomiędzy stopami .
Wykonawstwo identyczne jak dla trejażu.
80
4.2.3. Warunki geotechniczne posadowienia altan
Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy geotechniczne:
humus oraz nasypy nie budowlane
utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne
Id= 0.5- 0.6
mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C
średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B
Poziom posadowienia fundamentów altan pokazano na rysunkach.
Warunki hydrogeologiczne
postaci swobodnego zwierciadła o rzędnych 135.3- 136.1 ppt.
Podczas lokalnego odwadniania wykopu nie dopuścić do rozluźnienia piasków
w poziomie i pod poziomem posadowienia.
Warunki posadowienia na glinach
Elementy ogrodzenia należy posadowić bezpośrednio na gruncie rodzimym o IL<
0.25. Grunty gliniaste
o IL>= 0.3 oraz grunty nienośne usunąć i zastąpić piaskiem zagęszczonym do Id= 0.5
lub chudym betonem . Takie warunki panują w obrębie otworu Nr 23 ( altana przy stawach ) .
Minimalna głębokość posadowienia h=1.0m.
Ze względu na „wysoki” poziom wód gruntowych zaleca się prowadzenie prac
fundamentowych w okresie suchym bez opadów przy sprzyjającym sezonowo
niższym poziomie zwierciadła.
Wykop chronić przed opadami atmosferycznymi , przesuszeniem i przemarzaniem .
Warunki posadowienia na piaskach
Przy występowaniu w poziomie posadowienia piasków o znacznej miąższości , w
przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych , należy wykonać odwodnienie
miejscowe wykopów .
W przypadku zalegania gruntów spoistych na niewielkiej głębokości i wysokiego
poziomu wód gruntowych ,należy rozważyć wykonanie ścianek szczelnych .
Prace fundamentowe należy prowadzić pod nadzorem uprawnionego geologa .
81
Zastosowano posadowienie bezpośrednie.
Segmenty altan oparto na słupach systemowych posadowiono na stopach
fundamentowych schodkowych o wysokości 1,40 m Szczegóły rozwiązań pokazano
na rysunkach konstrukcyjnych.
4.2.5.Materiały
Beton
Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych
Roboty fundamentowe i montażowe wykonywać pod stałym nadzorem uprawnionego
geodety.
oraz żelbetowych.
4.2.6. Zestawienie obciążeń
Obciążenie wiatrem przęseł trejażu
(wg PN-77/B-02011)
( strefa I )
qk = 0.25 [kN/m2]
teren B
Ce 4.0 = 0.8
Z1-23
CpII = 1.5
β = 1.8
γf = 1.3
Strona nawietrzna
82
pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.5 ⋅ 1.8 = 0.54 [kN/m2]
Strona nawietrzna
P4.0 = pk4.0 ⋅ γf = 0.54 ⋅ 1.3 = 0.70 [kN/m2]
Ciężar segmentu trejażu o szerokości 4,85 m
3 x 1,07 = 3,21 kN
2 x 0,45 = 0,90 kN
1 słupek i czapa :
1,54 + 2,28 = 3,82 kN
ciężar łączny segmentu :
G1 = ( 3,21 + 0,90 + 3,82 ) x 1,1 = 8,72 kN
ciężar łączny stopy fundamentowej :
G2 = ( 0,90 x 0,90 x 0,80 + 0,50 x 0,50 x 0,60 ) x 25,0 x 1,1 = 22,0 kN
4.1.7. Obliczenia statyczne
Parcie wiatru na 1 segment o szerokości 4,85 m ( założono przezierność 50 % ) ;
po = 0,70 x 3,30 x 4,85 x 0,50 = 5,60 kN
Moment utwierdzenia podstawy słupa :
Mp = 5,60 x 1,65 = 9,24 kNm
Dla rozstawu śrub a = 0,27 m i sile podłużnej P1 :
Ma = P1 x e stąd P1 = 9,24 : 0,27 = 34,22 kN
Siła podłużna przenoszona przez 1 kotwę :
34,22 : 2 = 17,11 kN
Powyższe warunki spełnia kotwa M16 Hilti HSL-TZ
83
Ze względu na uzgodniony sposób osadzenia kotew w fundamentach metodą ich „
wklejania ”, przyjęto śruby M16 x 650 mm gwintowane na całej długości .
4.2.8. Wykaz norm
PN-82/B-02000
PN-82/B-02001
PN-88/B-02014
PN-80/B-02010
PN-77/B-02011
wiatrem.
PN-81/B-03020
PN-B-03264
PN-90/B-03200
84
Rozdział 3. Obiekty małej architektury
4.3.1. Murki krajobrazowe
Projekt przewiduje zlokalizowanie na terenie parku murów krajobrazowych z
kamienia murowego (piaskowiec szary z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z
o.o., lub równoważny). Wysokość projektowanych murków wynosić ma od 30 do 40
cm, a ich szerokość 40 – 60cm. Murki winny być wykonane na fundamencie
betonowym zbrojonym posadowionym na podsypce cementowo – piaskowej.
Kamienie murowe winny być układane na zakładkę łączone mrozoodporną zaprawą
cementową. Projekt przewiduje umieszczenie oświetlenia ściennego (BRIQUE
RECTANGULAR, prod. SIMES, lub równoważne) w pionowych płaszczyznach
murków. Kable zasilające w orurowaniu - rurka RVSØC28 wewnątrz murków.
Orurowanie prowadzić należy w miarę możliwości w konstrukcji murowanej. Wyjście i
wejście orurowania z konstrukcji betonowej fundamentu w poziomie na głębokości
przewidzianej w projekcie elektryki.
85
4.3.2. Ławki parkowe
Projektu
indywidualny.
Stylem
nawiązuje
do
istniejących
elementów
Produceny np.: MM Cite, lub równoważne
Wymiary:60x200cm
Wysokość siedziska: 40cm
Ilość: 47 szt.
Materiały: rura stalowa 50x50x4 (ocynk ogniowy, malowanie proszkowe, kolor czarny
mat) , drewno – jatoba
Montaż wedle instrukcji producenta
Wizualizacja ławki
86
4.3.3. Kosze na śmieci
Projektu
indywidualny.
Stylem
nawiązuje
do
istniejących
elementów
Produceny np.: MM Cite, lub równoważne
Wymiary:40x40x70cn
Ilość: 71 szt.
Materiały: Kęs stalowy 16x16mm, blacha perforowana 5mm (ocynk ogniowy,
malowanie proszkowe, kolor czarny mat)
Wizualizacja kosza na śmieci
87
4.3.4. Stojaki na rowery
(dobór katalogowy np.: stojak rowerowy Bulwar 008201 produkcja: Komserwis.
lub równoważne)
Ilość: 2 szt.
Wymiary: 37x80x250cm
ilość miejsc: 5
Materiały: elementy stalowe i żeliwne malowane proszkowo. Kolor czarny mat.
Wizualizacja stojaka na rowery
88
4.3.5. Tablica informacyjna
(dobór katalogowy np.: tablica T2 produkcja: art. Metal, lub równoważne)
lub równoważne)
Ilość: 1 szt.
Wymiary: 1205x2000cm
Materiały: odlew aluminiowy, blacha stalowa. Malowane proszkowo. Kolor czarny
mat
Wizualizacja tablicy informacyjnej
89
4.3.6. Słupki rozgraniczające
(dobór katalogowy np.: słupek Bulwar produkcja: Komserwis.
lub równoważne)
Ilość: 11 szt.
Wymiary: wysokość 90cm, średnica 6cm
Materiały: elementy stalowe i żeliwne malowane tradycyjnie lub proszkowo
Montaż: przez zabetonowanie rury kotwiącej
Wizualizacja słupka rozgraniczającego
90
4.3.7. Obudowa przepustu drogowego M2
Projekt melioracyjny: „Odbudowa - kształtowanie przekroju podłużnego i
poprzecznego oraz układu poziomego koryta rzeki Struga Wsolska w km 0+000 3+350 wraz z odbudową dwóch zbiorników retencyjnych" gm. Jedlińsk, wykonany
przez „Inżynieria" Biuro Usług Inżynierskich i Nadzoru Inwestorskiego, nie będący
przedmiotem niniejszego opracowania przewiduje zlokalizowanie na terenie parku
typowego przepustu drogowego P:11. Przepust zlokalizowany jest na skrzyżowaniu
głównej alei parkowej i rzeki Struga Wsolska.
Projekt obudowy przepustu przewiduje posadowienie „L – kształtnych” ław
betonowych z jednoczesnym zabetonowaniem w nich rur kotwiących barier
stalowych, na 25 cm warstwie piasku średniego stabilizowanego mechanicznie, na
konstrukcji przepustu.
Fundament obudowany ma zostać kamieniem murowym z piaskowca szarego (z
oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważny), a skarpy
przylegające do obudowy wzmocnione powierzchniowo kostką granitową.
Konstrukcja nośna bariery wykonana ma być z rur stalowych 70x70x4,
70x50x4, 70x90x4. Wypełnienie z kęsa stalowego 16x16mm i blachy stalowej 3mm.
Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych bariery
przez ich ocynkowanie ogniowe i malowanie proszkowe.
Projekt obudowy przepustu nie ingeruje w funkcje podstawowe przepustu. Nie
wpływa na przepływ w świetle przepustu, jego konstrukcję i nośność.
91
Dział 5
Ogrodzenie Parku Etap III (Etap I i II – nie objęte niniejszym
opracowaniem)
5.1. Rodzaje elementów ogrodzenia parku.
Teren parku będzie ogrodzony, przewiduje się zastosowanie następujących
rodzajów elementów ogrodzenia:
• brama z 2 furtkami (w Etapach I i II, nie objętych niniejszym opracowaniem) –
zlokalizowana jest w ogrodzeniu zachodnim (od strony wjazdu z drogi
Warszawa-Radom) oraz w ogrodzeniu południowym (od ulicy Gombrowicza),
obie bramy są wycofane do parku w stosunku do linii ogrodzenia. Brama i
furtki wykonane są kształtek, ocynkowanych, pomalowanych na kolor czarny
mat, o przekroju 20 x 20 mm i zmiennej długości: brama dwuskrzydłowa (szer.
400 m, wys. 256 cm) oraz dwie furtki (szer. 150 cm, wys. 220 cm).
Brama oraz furtki to elementy typowe (prod. np. PPHU Jarmex lub
równoważny).
• przęsła murowane (P1), które mają szerokość u podstawy 48 cm i wys. 240
cm. Przęsła te posiadają trzon żelbetonowy, otoczony warstwami cegły pełnej,
są otynkowane, pomalowane na kolor jasny kremowy, analogiczny do elewacji
pałacu i zwieńczone betonową czapą dwuspadową z obustronnym
kapinosem. Przęsła posadowiono na fundamencie żelbetonowym, zbrojonym
(patrz część konstrukcyjna). Przęsła stosowane w narożnikach ogrodzenia
oraz w miejscach wymagających izolacji tak ze względów widokowych jak i
akustycznych;
• przęsła metalowe (P2) to podstawowy typ przęsła w projektowanym
ogrodzeniu, wykonane z kształtek, ocynkowanych, pomalowanych na kolor
czarny mat, o przekroju 20 x 20 mm. W skład typowego przęsła wchodzi 20
szt. kształtek pionowych zakończonych ozdobną kształtką żeliwną w kształcie
grota, o dł. 2200 mm oraz 4 szt. kształtek poziomych o dł. 3110 mm. Elementy
przęsła są ze sobą spawane, a do kotw w słupach ogrodzenia mocowane za
pomocą kompletu śrub w celu zapewnienia właściwej pracy całość konstrukcji
ogrodzenia.
Przęsło metalowe to element typowy (prod. np. PPHU Jarmex lub
równoważny).
• przęsła zapory (P3), wykonane są jako metalowy element (kształtki,
ocynkowane, pomalowane na kolor czarny mat, o przekroju 20 x 20 mm)
utrudniający dostęp do parku na granicy ogrodzenia i cieków wodnych
ogrodzeniu od strony zachodniej i wschodniej. Są one dołączone do nasady
słupa murowanego, przęsłowego (S1) od strony cieku wodnego;
92
• słupy murowane, przęsłowe (S1) – o szer. u podstawy 78 cm i wys. 290 cm 44 szt. Wszystkie słupy murowane mają zbrojony trzon żelbetonowy, otoczony
warstwami cegieł pełnych oraz stopę betonową, zbrojoną (patrz część
konstrukcyjna). Słupy są otynkowane, malowane na kolor jasny kremowy z
wyprofilowanymi tzw. płyciznami, które stymulują światłocień i zwieńczone
czterospadową czapą z kapinosem. We wszystkich słupach występują
metalowe kotwy adekwatnie do rodzaju mocowanego elementu: przęsła/
bramy/ furtki. Słup murowany przęsłowy występuje na odcinku przęseł
ażurowych, zasadniczo co trzy słupy metalowe (co 13,60 m).
Przęsło metalowe to element typowy (prod. np. PPHU Jarmex lub
równoważny).
• słupy metalowe, przęsłowe (S3) – W niniejszym przebiegu ogrodzenia
występuje jeden rodzaj słupów metalowych. Są stalowe, profile zamknięte 160
x 160 x 2500 mm z czterospadową zaślepką, ocynkowane, malowane na kolor
czarny mat. Posadowione są na fundamencie punktowym (patrz część
konstrukcyjna). Słupy posiadają przyspawane kotwy (4 szt.) metalowe do
mocowania przęseł metalowych.
Słupy metalowe to element typowy (prod. np. PPHU Jarmex lub równoważny).
• słupy murowane bramowe (S2) (w Etapach I i II, nie objętych niniejszym
opracowaniem) – wykonane w technologii analogicznej jak słupy ogrodzenia,
posiadają większe wymiary od słupów ogrodzenia - szer. u podstawy 94 cm i
wys. 327 cm;
• ogrodzenie rustykalne, drewniane – wykonane w postaci słupów z kamienia
polnego, łamanego oraz wątków z cegły klinkierowej, przekryte czapą z
betonu (S4), przęsła (R1) wykonane kantówki drewnianej impregnowanej
(kolor ciemny brąz); przy włączeniu w ogrodzenie o przęsłach pełnych
konieczność zastosowania
przęseł przejściowych (R2) (o pośredniej
wysokości i formie, wykonane z tożsamych materiałów).
5.2. Sposoby łączenia i wykończenia elementów ogrodzenia parku.
Do połączenia i otynkowania wszystkich elementów murowanych ogrodzenia
zastosowano materiały prod. np. Knauf lub równoważny
• Knauf Connect - obrzutka cementowo-wapienna
Gęstość objętościowa świeżej zaprawy ok. 1,9 kg/dm3
Proporcje woda/proszek ok. 4 l wody/25 kg proszku
Czas dojrzewania do 5 minut
Czas wykorzystania gotowej zaprawy od 3 do 4 godzin
Zużycie uzależnione jest od grubości obrzutki i zawiera się
od 3,5 do 5 m2 z jednego worka 25 kg.
Wytrzymałość na ściskanie: kategoria CSIV, wartość ≥ 6,0 N/mm2
Przyczepność do podłoża wartość ≥ 0,35 N/mm2, FP: A
93
Absorpcja wody spowodowana podciąganiem kapilarnym: kategoria W2,
wartość c ≤ 0,20kg/(m2 x min 0,5)
Współczynnik przepuszczalności pary wodnej µ 16/44
Trwałość (odporność na zamrażanie-odmrażanie):
ubytek masy 0%, spadek wytrzymałości na ściskanie 0%
Reakcja na ogień: Klasa A1
• Knauf Cover - lekki tynk cementowo-wapienny
Gęstość objętościowa świeżej zaprawy ok. 1,8 kg/dm3
Proporcje woda/proszek ok. 6 litrów wody/25 kg proszku
Czas dojrzewania do 5 minut
Czas zużycia od 5 do 7 godzin
Orientacyjne zużycie: około 1,3 kg/m2 przy 1 mm grubości warstwy zaprawy.
Wytrzymałość na ściskanie: kategoria CSIII, wartość ≥ 4,5 N/mm2
Przyczepność do podłoża: wartość ≥ 0,3 N/mm2, FP: A
Przyczepność po wymaganych cyklach sezonowania na
podłożu betonowym o absorpcji wody 0,1kg/(m2 x 48 h):
przy grubości warstwy 10 mm – 0,48 N/mm2, FP:B,
przy grubości warstwy 20 mm – 0,39 N/mm2, FP:B
Absorpcja wody spowodowana podciąganiem kapilarnym: kategoria W1,
wartość c ≤ 0,40kg/(m2 x min 0,5)
Współczynnik przepuszczalności pary wodnej: µ 7/9
Współczynnik przewodzenia ciepła λ0: 0,464 W/mK
Reakcja na ogień: Klasa A1
Do pomalowania przęseł murowanych ogrodzenia (cokołów i czap nie malujemy)
zastosowano farby prod. np. Caparol lub równoważny w kolorze kremowym jasnym
tożsamym z kolorem elewacji pałacu.
podłożem
• Odpowiednim
Farba wapienna
Histolithdla tych farb (wg DIN 18 550) są tynki na bazie
zapraw: P I (wapienne), P II (wapienno-cementowe) i P III (cementowe). Farby
wapienne Histolith® można nanosić metodą "al fresco" na świeży i jeszcze
wilgotny tynk oraz techniką "al secco" na tynk już utwardzony. Nadają się
także na stare mineralne powłoki malarskie oraz na chłonne struktury z
kamienia naturalnego. Warto jednak wiedzieć, że naniesiona metodą "al
fresco" cieniowana powłoka z farby wapiennej wysycha nierównomiernie. Z
tego powodu na pomalowanej powierzchni mogą pojawić się wykwity wapna
ze świeżego tynku, a potem białe łuski. Dlatego na takiej powierzchni
koniecznie należy wykonać najpierw malowanie próbne.
Gdy istotna jest równomierność powłoki malarskiej, niezbędne jest uprzednie
utwardzenie tynku (tynki wapienne wymagają min. 4 tygodni, wapiennocementowe oraz cementowe - min. 2 tygodni). Następnie należy poddać tynk
fluatowaniu środkiem Histolith® Flaut, jak przy farbach krzemianowych, po
94
czym opłukać i pokryć farbą wapienną Histolith®. Po pewnym czasie
malowana powierzchnia wyrówna się i zblaknie w następstwie czynników.
5.3. Zakres opracowania
Projekt wykonano w zakresie niezbędnym do opracowania projektu budowlanego i
wykonawczego obiektu.
• W skład opracowania wchodzi:
• opis techniczny przyjętych rozwiązań konstrukcyjnych
• niezbędne wyniki obliczeń statycznych głównych elementów konstrukcji
budynku
• rysunki rozwiązań konstrukcyjnych
5.4. Dane ogólne ogrodzenia
Ogrodzenie od strony północnej i wschodniej Parku ma łączną długość ok. 441m.
• Ogrodzenie podzielono na odcinki:
• R1 – słupy typu rustykalnego wykonane z kamienia
• R2 – przęsło przejściowe
• P1 – ogrodzenie pełne murowane z cegły pełnej
• P2 – ogrodzenie przezierne
• P3 – przęsło zapora
Rozmieszczenie poszczególnych sekcji ogrodzenia pokazują rysunki
architektoniczne.
Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy
geotechniczne:
XIhumus oraz nasypy niebudowlane
XII- utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne
XIII- grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego
IIIb- piaski średnie Id= 0.5- 0.6
XIV- mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C
XV- średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B
na rysunkach.
95
5.6. Warunki hydrogeologiczne
postaci swobodnego zwierciadła i zostało stwierdzone już od 0.05mppt.. (odwiert 24)
złożone”.
Warunki gruntowe rozpoznano na podstawie odwiertów nr 20- nr25.
Wzdłuż północnej i wschodniej granicy działki w poziomie lub pod poziomem
posadowienia zalegają piaski drobne IIIa o Id=0.5 lub piaski średnie IIIb o Id= 0.5.
Nienośne warstwy namułów występują do głębokości ok. 1.0m ppt.
5.7. Warunki posadowienia na piaskach
W czasie prac fundamentowych może zajść konieczność odprowadzenia wody z
wykopu przy pomocy igłofiltrów. Prace należy prowadzić w okresie niskiego poziomu
wód gruntowych.
Posadowienie fundamentów należy wykonać na warstwie gruntów rodzimych.
Prace fundamentowe należy prowadzić pod nadzorem uprawnionego geotechnika.
5.8. Konstrukcja ogrodzenia
5.8.1. Ogrodzenie rustykalne R1
Ogrodzenie przezierne wyznaczone przez punktowo rozmieszczone filary 80x80.
Filary jako murowane wykonane będą na punktowych fundamentach żelbetowych o
wymiarach poziomych 80x80.
5.8.2. Ogrodzenie pełne P1
Ogrodzenie pełne wykonano z muru z cegły pełnej o grubości 38cm oraz 50cm w
podmurówce.
Filary muru pełnego S1 mają wymiary 70x 70 z poszerzeniem w części cokołowej do
wymiarów 78x 78. Fundament o wymiarach w planie 78x 78.
Trzpienie żelbetowe kotwione w fundamencie prętami zbrojeniowymi jak pokazano
na rysunkach.
Mur z cegły ceramicznej pełnej zbroić podłużnie prętami 2#8/ A-IIIN co 3 spoinę
poziomą .
5.8.3. Ogrodzenie przezierne P2
Ogrodzenie przezierne stalowe zostało w projekcie architektonicznym podzielone na
segmenty wyznaczone poprzez słupy murowane z cegły pełnej dodatkowo
wzmocnione trzpieniami żelbetowymi.
Trzpienie żelbetowe kotwione w fundamencie prętami zbrojeniowymi jak pokazano
na rysunkach.
Słupy stalowe ogrodzenia utwierdzane w stopach fundamentowych blachami
czołowymi ze śrubami fajkowymi osadzanymi w szablonach.
96
Słupy i inne elementy stalowe zabezpieczone antykorozyjnie wg opisu
architektonicznego.
5.8.4. Przęsło zapora P3
Przęsło zapora zostało zaprojektowano przy przejściu przez ogrodzenie koryta rzeki.
Lokalizację filara zapory należy zlokalizować zgodnie z ukształtowaniem koryta rzeki.
Filar przęsła żelbetowy beton BH30, F-150, XF3.
dylatacja
Przęsło pełne
dylatacja
5.9. Dylatacje ogrodzenia pełnego
Mur ogrodzenia pełnego dylatować co 5 sekcję. Obowiązuje zasada: cztery przęsła
niedylatowane, piąte z dylatacją przy każdym słupie. Dylatację wykonać pomiędzy
murem a filarem. Dylatację należy wykonać metodą murarską . Konstrukcja dylatacji
odbiera możliwość przemieszczenia muru w kierunku prostopadłym do płaszczyzny
muru.
Dylatację uszczelnić masą trwale plastyczną.
Fundamentów nie dylatować.
Przęsło pełne
5.10. Materiały
Beton
• Beton podkładowy C12/15
•
•
Trzpienie żelbetowe, kapinos C25/ 30 XC1
97
•
Mur z cegły ceramicznej pełnej klasy 15 na zaprawie M5
•
Przęsło zapora BH30, F-150, XF3.
Uwaga:
Elementy eksponowane wykonać jako beton architektoniczny. Beton
architektoniczny wg wytycznych Architekta.
5.11. Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych
Tam gdzie jest to możliwe stosować zabezpieczenie szczelne typu np. Larsena.
oraz żelbetowych.
5.12. Zestawienie obciążeń
Obciążenie wiatrem ścian ogrodzenia
(wg PN-77/B-02011)
( strefa I )
qk = 0.25 [kN/m2]
teren B
Ce 4.0 = 0.8
Z1-23
CpII = 1.4
β = 1.8
γf = 1.3
Strona nawietrzna
pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.4 ⋅ 1.8 = 0.50 [kN/m2]
Strona nawietrzna
P4.0 = pk4.0 ⋅ β f = 0.50 ⋅ 1.3 = 0.65 [kN/m2]
98
Ciężar ogrodzenia
Mur pełny z cegły pełnej 38cm
0.38x 18.0x 1.95 x γf = 13.38 kN/mb x γf
Mur pełny z cegły pełnej 50cm
0.50x 18.0x 0.45 x γf = 4.05 kN/mb x γf
Ciężar podmurówki
0.5x 0.95x 25.0 x γf = 11.87 kN/mb x γf
Ogrodzenie z profili #25x 25x 2
6.6x 2x 1.5x 0.0136= 0.269 kN/m2
0.269x 2.9 x γf = 0.781 kN/mb x γf
5.13. Obliczenia statyczne
Obliczenia statyczne wykonano przy użyciu programu Robot Expert.
Pełne wyniki obliczeń zarchiwizowano w pracowni Pro Invest.
• Ława fundamentowa Ł1
Przyjęto ławę o szerokości 60cm
Obciążenie liniowe
q= 17.43 kN x γf= 17.43x 1.1kN/mb
Moment wywracający
M1= 0.65x 2.4x 2.4= 3.74 kNm/mb (wiatr)
Naprężenie obliczeniowe pod fundamentem:
qmax= 92.6 kPa
• Stopa S1 pod filar 70x 70
Przyjęto stopę o szerokości 78x 78cm
Obciążenie skupione
P= 0.68x 0.68x 18.0x 3.25+ 0.78x 3.8x 1.1= 27.05+ 3.26= 30.3 kN
Moment wywracający (założono przezierność 70%)
M= 0.65x 2.4x.1.2x 3.8x 0.3= 2.13 kNm/mb (wiatr)
qmax= 81,1 kPa
• Stopa S2 pod filar 82x 82 (brama)
Stopa S2 została zaprojektowana pod filary wyznaczające bramę. Geometria
stopy dostosowana jest do wielkości filara bramy.
Przyjęto stopę 94x 94cm.
P= 0.68x 0.68x 18.0x 3.25+ 0.78x 3.6x 1.1= 27.05+ 3.08= 30.14 kN
99
M= 0.65x 2.4x.1.2x 3.6x 0.3= 2.02 kNm/mb (wiatr)
qmax= 61,0 kPa
• Stopa S3 pod słupy stalowe
Przyjęto stopę o wymiarach 70x 70cm
Przyjęto słup stalowy #160x 160x 6 o masie 28.3kg/m
Obciążenie skupione
P1= 0.28x 2.5x 1.1+ 0.781x 3.8x 1.1= 0.77+ 3.26= 4.03 kN
M= 0.50x 2.4x.1.2x 3.8x 0.3 x γf = 1.64 kNm/mb (wiatr)
qmax= 67,0 kPa
5.14. Wykaz norm
PN-82/B-02000
PN-82/B-02001
PN-82/B-02003
montażowe.
PN-82/B-02004
PN-88/B-02014
PN-80/B-02010
+ PN-80/B-02010/Az1
PN-77/B-02011
wiatrem.
PN-81/B-03020
PN-83/B-03010
PN-B-03264
Podstawowe obciążenia technologiczne i
październik 2006
grudzień 2002
PN-90/B-03200
100
Dział 6
Gospodarka istniejącym drzewostanem na terenie Parku
Teren paku wykazuje wysoki poziom wód gruntowych co wraz z
występowaniem cieków wodnych przekłada się bezpośrednio na zbiorowiska roślinne
występujące w jego obrębie.
Drzewostan i podszyt parku w jego północno wschodniej części jest
charakterystyczny
dla
łęgu
olszowego
wyraźnym
udziałem
gatunków
antropogenicznych (Acer negundo). Teren stawów oraz brzegi cieków są w chwili
obecnej porośnięte prze roślinność z zespołu trzcin i oczeretów z dominująca trzciną
pospolitą. Pozostałą część parku stanowią wilgotne łąki z udziałem roślinności
ruderalnej.
Podczas przeprowadzonych prac terenowych zinwentaryzowano 946 drzew i
krzewów, oprócz pojedynczych roślin, określono grupy jedno- lub różnogatunkowe.
W obrębie parku występują następujące gatunki:
Drzewa i krzewy iglaste
Picea abies – świerk pospolity - 42szt
Thuja occidentalis 'Columna' – żywotnik zachodni odm. Kolumnowa – 8szt
Juniperus sabina – jałowiec sabiński – 2szt
Thuja occidentalis ‘Globosa’- żywotnik zachodni ‘Globosa’ – 1szt
Thuja occidentalis – żywotnik zachodni -1szt
Picea glauca – świerk biały odm. – 1szt
Drzewa i krzewy liściaste
Alnus glutinosa – olsza czarna – 259szt
Acer negundo – klon jesionolistny – 205szt
Sambucus nigra – bez czarny – 79szt
Ulmus laevis - wiąz szypułkowy – 75szt
Salix alba – wierzba biała(pospolita) – 40szt
Fraxinus Excelsior – jesion wyniosły – 34szt
Ulmus carpinifolia – wiąz pospolity – 20szt
Prunus cerasifera var. Divaricata – Śliwa wiśniowa(ałycza) – 16szt
Betula verucosa – brzoza brodawkowata – 15szt
Salix fragilis – wierzba krucha – 10szt
Quercus robur – dąb szypułkowy – 7szt
Prunus spinosa – śliwa tarnina – 6szt
Buxus sepervirens – bukszpan wiecznie zielony – 6szt
Prunus serotina – czeremcha amerykańska – 5szt
Salix caprea – wierzba iwa – 4szt
Syringa vulgaris – lilak pospolity – 4szt
Acer saccharinum – klon srebrzysty – 3szt
101
Fraxinus pensylvanica – jesion pensylwański – 2szt
Aesculus hippocastanum – kasztanowiec zwyczajny – 2szt
Tilia cordata – lipa drobnolistna – 2szt
Euonymus europaea – trzmielina pospolita – 2szt
Spiraea vanhouttei - tawuła van Houtte'a – 2szt
Caragana arborescens – karagana syberyjska – 1szt
Chaenomeles japonica – pigwowiec japoński – 1szt
Corylus avellana – leszczyna pospolita – 1szt
Crataegus monogyna – głóg jednoszyjkowy – 1szt
Forsytha intermedia – forsycja posrednia – 1szt
Morus alba – morwa biała – 1szt
Rhus thypina – sumak octowiec – 1szt
Robinia pseudoacacia – robinia biała – 1szt
Rosa rugosa – róża pomarszczona – 1szt
Ulmus minor – wiąz polny – 1szt
Drzewa owocowe (sad)
Malus domestica – jabłoń – 90szt
Prunus sp. – śliwa – 6szt
Pyrus comunis – grusza – 1szt
Z powyższego zestawienia wynika iż dominują gatunki liściaste stanowiące 94%
całego drzewostanu. Spośród nich przeważającym jest olsza czarna, klon
jesionolistny, wiąz szypułkowy oraz wierzba biała.
Stan zdrowotny zinwentaryzowanej roślinności przedstawia się zróżnicowanie.
Ogólnie stwierdzono miejscowo zbyt duże zagęszczenie oraz występowanie licznych
samosiewów, będących grupą dominująca w strukturze drzewostanu parku. Brak
prawidłowej pielęgnacji spowodował iż większość drzew straciła charakterystyczny
pokrój przez co wykazuje obniżone wartości dekoracyjne i kompozycyjne. Część z
zinwentaryzowanych drzew wkroczyła w okres starzenia się a co za tym idzie straciła
gałęzie i konary a także stała się podatna na wpływ chorób i szkodników roślin.
Wskazania do gospodarki drzewostanem
Na podstawie przeprowadzonej analizy stanu zdrowotności, wartości kompozycyjne
bądź też kolizji z planowanymi inwestycjami, zinwentaryzowane drzewa podzielono
na cztery grupy.
- Drzewa do usunięcie ze względów zdrowotnych – 90 szt.
Do grupy tej zaliczono drzewa i krzewy chore, zaatakowane przez szkodniki,
obumierające, z przeważającymi ubytkami korony, które pomimo możliwych do
przeprowadzenia zabiegów pielęgnacyjnych nie są w stanie odzyskać utraconych
wartości dekoracyjnych bądź kompozycyjnych. Drzewa zagrażające bezpieczeństwu
użytkowników parku.
102
- Drzewa do usunięcia ze względów kompozycyjnych – 262 szt.
Do grupy tej zaliczono drzewa i krzewy o nikłej wartości dekoracyjnej i kompozycyjnej
dla struktury parku, a także kolidujące z planowanymi inwestycjami. SA to przede
wszystkim samosiewy oraz nasadzenia oraz nasadzenia naruszające historyczny
charakter parku.
W obrębie tej grupy wydzielono podgrupę drzew i krzewów, których istnieje
możliwość przesadzenia i wykorzystania przy planowanych nasadzeniach – 19 szt.
- Drzewa i krzewy do usuniecie ze względu na kolizje z modernizacją układu
wodnego – 230 szt.
Do grupy tej zaliczono drzewa i krzewy kolidujące z urządzeniami i budowami
hydrotechnicznymi, a także z przebiegiem cieków wodnych i powierzchnią stawów.
- Drzewa do odmłodzenia – 75 szt.
Do grupy tej zaliczono drzewa owocowe rosnące w obrębie sadu na terenie parku.
Po przeprowadzeniu niezbędnych zabiegów pielęgnacyjnych są w sanie odzyskać
wszelkie walory dekoracyjne, kompozycyjne i użytkowe.
103
Dział 7
Szata roślinna na terenie Parku
Planuje się odtworzenie/kreację głównych wnętrz parkowych:
zachodniego – ograniczonego od północy masywem alei dojazdowej, od zachodu
masywem zieleni wzdłuż ogrodzenia, od południa ażurowymi zadrzewieniami nad
Strugą Wsolską i sadem, zaś od wschodu opierającego się o wnętrze podjazdu pod
pałac i sam budynek pałacu;
wschodniego – rozciągającego się przed wschodnią elewacją pałacu; w
bezpośrednim sąsiedztwie pałacu wnętrze akcentowane będzie ozdobnym
regularnym ogrodem kwaterowym (kwatery ramowane żywopłotem formowanym,
wewnątrz kolekcje kwiatów), dalej posadzkę wnętrza stanowić będzie powierzchnia
dużego stawu z wyspą, od północy wnętrze przymknięte będzie masywem
drzewostanu wzdłuż ogrodzenia, na osi skośnej pałacu akcentem w tym wnętrzu
będzie altana parkowa, od południa wnętrze zostanie przymknięte krajobrazowymi
grupami drzew, ramującymi projektowany amfiteatr parkowy.
północnego – leżącego na północ od głównej alei dojazdowej i masywu
drzewostanu nad stawem z wyspą; wnętrze otwarte widokowo, poprzez ciek wodny i
ażurowe, rustykalne ogrodzenie parku, na łąki leżące pomiędzy parkiem oraz kościół
i plebanię;
południowego – zlokalizowanego na południe od pałacu , ramowanego w tym
wnętrzu dwoma pomnikowymi okazami dębu,, od zachodu ograniczone krótkim
szpalerem (jednostronnym , aby nie tłumić widoku na dęby i elewację) od południa
masywem drzewostanu wzdłuż ogrodzenia, od wschodu – grupą drzew przy
piwniczce terenowej.
Aleja - w części północnej przebiegu zakłada się podwójne obsadzenie szpalerowe
w odległości 1,5 metra od krawężnika. Odległość między drzewami to 7 metrów ( na
zewnętrznej części łuku alei odległość zostanie zwiększona, tak by nie utracić efektu
rytmu drzew). Proponuje się drzewa o nie przewisających do ziemi gałęziach , tak by
nie ograniczać wglądu we wnętrza parkowe po obu stronach alei. Przewidywane
gatunki to: Tilia Tomentosa ‘Varsaviensis’ lub Tilia x europaea ‘ Wratislaviensis’. W
części południowej te same gatunki/odmiany jednak w odmiennej formie - jako
pojedynczy szpaler oraz podwójna krótka aleja przy bramie wjazdowej.
Formy soliterowe – stosowane jako elementy ozdobne na tle grup lub podkreślające
pewne elementy kompozycji (wnętrz, osie widokowe, kulisy parkowe). Proponowane
gatunki:
iglaste – Abies concolor, Ginkgo biloba, Metasequoia glyptostroboides, Taxodium
distichum, Tsuga canadensis,
liściaste małe – Acer pensylvanicum, Aesculus x carnea, Cercidyphyllum japonicum,
Magnolia kobus, Phellodendron amurense liściaste duże – Acer rubrum ,
Carpinus betulus ‘ Fastigiata’, Fagus sylvatica ‘Atropunicea’, Platanus x acerifolia,
Quercus robur ‘ Fastigiata’.
104
Grupy iglaste - stosowane jako kulisy wnętrz i grupy – tło dla innych grup i
soliterów. Proponowane gatunki : Picea abies, Picea pungens ‘Glauca’, Pinus nigra
ssp. nigra, Pseudotsuga menzsiesii var. Glauca,
Grupy iglaste – stosowane jako masywy izolacyjne jak i grupy parkowe.
Proponowane gatunki: Acer campestre, Acer platanoides, Acer pseudoplatanus, Acer
tataricum ssp. ginnala, Carpinus betulus, Fraxinus pensylvanica, Quercus robur,
Quercus rubra, Tilia cordata, Tilia platyphyllos,
Krzewy – krzewy zarówno liściaste jak iglaste będą stosowane w grupach
podkreślających grupy drzew lub w samodzielnych grupach we wnętrzach parkowych
( także w powiązaniu z grupami bylin, w sąsiedztwie murków parkowych ). Formy
duże, o wyjątkowych walorach plastycznych i przestrzennych, będą stosowane jako
formy soliterowe. W ogrodzie regularnym zostaną zastosowane zimozielone
żywopłoty formowane jako, ramowania kwietników.
- krzewy formy soliterowe – stosowane będą jako plastyczne akcenty wnętrz
parkowych. Proponowane gatunki:
- iglaste ( odmiany ) – Chamaecyparis lawsoniana, Taxus baccata, Thuja plicata,
Thuja occidentalis;
- liściaste ( odmiany ) – Acer palmatum, Berberis x ottawensis, Corylus avellana,
Cotinus coggygria, Magnolia sp., Viburnum lantana;
- grupy krzewów towarzyszące sadowi – przewiduje się zastosowanie krzewów
kwitnących na biało i różowo, jako uzupełnienie szpalerów drzew owocowych.
Proponowane gatunki: Chaenomeles sp., Philadelphus sp., Potentila fruticosa,
Weigela florida;
- grupy krzewów towarzyszące masywom izolacyjnym – przewiduje się zastosowanie
tak krzewów iglastych jak i liściastych dostosowanych do gatunków występujących w
masywach. Proponowane gatunki to:
- iglaste ( odmiany ): Juniperus sp., Taxus sp.,
- liściaste ( odmiany ): Berbris sp., Cornus sp., cotoneaster sp., Hydrangea sp.,
Philadelphus sp ., Physocarpus opulifolius, Symphoricrpos albus, Spiraea sp.,
- grupy krzewów w grupach parkowych drzew - przewiduje się zastosowanie tak
krzewów iglastych jak i liściastych dostosowanych do gatunków występujących w
masywach. Gatunki i odmiany stosowane będą nawiązywać do gatunków
stosowanych w takich założeniach parkowych z okresu powstania parku we Wsoli
oraz wprowadzi się nowe odmiany o dużych walorach plastycznych. Proponowane
gatunki to gatunki już wymienione , dodatkowo, w zależności od typu siedliska i
warunków słonecznych stosowane będą różaneczniki i azalie.
Specjalną kompozycję z krzewów i bylin przewiduje się na obszarze znajdującym
pomiędzy aleją dojazdową i stawem z wyspą a północną granicą parku. Teren ten o
specyficznych warunkach siedliskowych (wysoki poziom wód gruntowych, stagnacja
wód powierzchniowych w pewnych okresach fenologicznych)
wymaga bardzo
starannego, siedliskowego doboru gatunków. Założeniem autorów jest podkreślenie
walorów siedliskowych poprzez kompozycje z drzew, krzewów oraz bylin
wzbogacających ten teren. Także zastosowania na tym odcinku rustykalnego
105
ogrodzenia, nie ograniczającego widoków w kierunku północnym, umożliwi widokowe
powiązanie terenów nad ciekiem wodnym przy północnej granicy założenia.
Rośliny zadarniające , paprocie – stosowane będą we wnętrzach masywów drzew
oraz miejscowo w części północnej parku.
- rośliny zadarniające – przewiduje się stosowanie tak krzewów jak i roślin zielnych.
Proponowane gatunki to: Prunus pumila var.depressa, Euonymus fortunei,
Cotoneaster dammeri, Cornus canadensis, Pachysandra terminali, Vinca minor, ,
Hedera helix, Hosta sp., Asarum eurpaeum, Lysimachia nummularia, Waldsteinia
ternata.
- paprocie- proponowane gatunki: Dryopteris sp. Matteucia orientalia, Osmunda
regalis, Polystichum sp,.
106
Informacja i dane o charakterze i cechach istniejących i
przewidywanych zagrożeń dla środowiska oraz higieny i zdrowia
użytkowników projektowanych obiektów budowlanych
Projektowane elementy zagospodarowania nie stwarzają zagrożeń dla środowiska
oraz higieny i zdrowia użytkowników ani tez nie przewiduje się w przyszłości
wystąpienia takich zagrożeń.
107

pobierz - Muzeum Literatury

Transkrypt

Podobne dokumenty