Seminarium poradoznawcze

1.
OPIS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
Nazwa przedmiotu / modułu w języku polskim
2.
Seminarium poradoznawcze
Nazwa przedmiotu / modułu w języku angielskim
3.
Seminar of theory of counseling
Jednostka prowadząca przedmiot
4.
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Pedagogiki, Zakład Poradoznawstwa
Kod przedmiotu / modułu
5.
Rodzaj przedmiotu / modułu (obowiązkowy lub fakultatywny)
6.
Obowiązkowy
Kierunek studiów
7.
Pedagogika / Poradnictwo zawodowe i coaching kariery
Poziom studiów (I lub II stopień)
8.
II stopień
Rok studiów
9.
II rok
Semestr (zimowy lub letni)
10.
semestr letni
Forma zajęć i liczba godzin
11.
15 godzin ćwiczeń
Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
12.
13.
14.
dr hab.Edyta Zierkiewicz
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
dla przedmiotu / modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu poradnictwa i poradoznawstwa umieć zdefiniować poradnictwo i wyjaśnić co jest przedmiotem refleksji poradoznawczej.
Powinien mieć zaliczoną praktykę w instytucji poradniczej i umieć dokonać jej analizy
Cele przedmiotu:
C-1 Pogłębienie wiedzy na temat roli i znaczenia poradnictwa w społeczeństwach zachodnich
C-2 Analiza wybranych zjawisk społecznych przez pryzmat poradoznawstwa
C-3 Pogłębianie namysłu nad rolą własną refleksyjnego praktyka - badacza zjawisk pomocowych
Zakładane efekty kształcenia:
Symbole kierunkowych efektów kształcenia:
EK_01 Student jest w stanie zidentyfikować i krytycznie
analizować najważniejsze zjawiska w obszarze
poradnictwa
EK_02 Potrafi przeprowadzić pogłębioną analizę
wybranych zagadnień przedstawionych w
literaturze przedmiotu
EK_03 Potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę do oceny
swoich działań pomocowych, które uprawia w
ramach praktyki studenckiej i/lub wolontariatu
K_W11
K_U09
K_U10
15.
Treści programowe:
16.
Jawny i ukryty program poradnictwa. Poczucie rosnącego zagrożenia w społeczeństwie ryzyka –
upowszechnianie wybranych sposobów wspierania czy moda na określone problemy? Kultura
terapeutyczna – nowy wzór kulturowy w społeczeństwach Zachodu - prezentacja i analiza wybranego
zjawiska przez pryzmat refleksji porado znawczej.
Analiza problematyki emocji i pracy emocjonalnej w naukach społecznych. Emocje w sferze publicznej
– psychologizacja i edukacjonalizacja problemów społecznych - analiza przypadku własnej praktyki
i/lub działalności wolontaryjnej. Emocje i praca emocjonalna w poradnictwie i coachingu.
Zalecana literatura (podręczniki)
B. Simlat-Żuk, 2012, „Emocje jako przedmiot badań socjologicznych”, (w:) W tym szaleństwie jest
metoda. Jak badać społeczeństwo?, red. Agnieszka Figiel, Łukasz Rogowski, Poznań: Wyd. UAM, s.
43-54
G. Filipiak, 2001, „Kompetencja emocjonalna kobiet i mężczyzn a życie rodzinne”, „Roczniki Socjologii
Rodziny”, t. XIII, s. 197-207
U. Beck, Społeczeństwo ryzyka, Warszawa, 2002
E. Illouz, Uczucia w dobie kapitalizmu, Warszawa, 2010
K. Gergen, Nasycone Ja. Dylematy współczesności w życiu współczesnym, Warszawa 2009
G. Lakoff, Kobiety, ogień i rzeczy niebezpieczne…, 2011, (rozdział: Gniew)
K. Maślany „Kultura terapeutyczna” jako użyteczne narzędzie wyjaśniające dla niektórych zjawiska
kultury Zachodu, (w:) Peryferie i pogranicza poradnictwa, red. E. Zierkiewicz, A. Ładyżyński, Wrocław,
2014
Paul Ekman, Emocje ujawnione. Odkryj co ludzie chcą przed tobą zataić i dowiedz się czegoś więcej o
sobie, Gliwice, 2012 (rozdziały: „Emocje w różnych kulturach” oraz „Kłamstwa i emocje”, s. 19-33 oraz
s. 221-237).
Gerard Egan, Twarzą w twarz (rozdział: Ekspresja uczuć)
Ph. Zimbardo, Psychologia i życie (rozdział: Emocje…)
E. Ryś, K. Mausch, 2007, „Społeczne konstruowanie emocji”, (w:) W kręgu socjologii interpretatywnej :
badania jakościowe nad tożsamością, red. nauk. Jacek Leoński i Urszula Kozłowska
A. Hochschild, „Praca emocjonalna, reguły odczuwania i struktura społeczna”, (w:) Emocje w kulturze,
red. M. Rajtar, J. Straczuk, Warszawa 2012, s.213-243.
K. Chajbos, „Praca emocjonalna w zawodzie sędziego”, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i
Socjologiczny”, rok LXXV, 2013, z. 1, s. 267-280
L. Cichobłaziński, 2013, „Rola emocji w pracy mediatora w sporach zbiorowych”, „Przegląd Socjologii
Jakościowej”, t. 9, nr 2, s. 152‒163
J. Fengler, „Pomaganie męczy”
17.
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu,
sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
2. Ćwiczenia:
- identyfikowanie i krytyczne analizowanie najważniejszych zjawisk w obszarze poradnictwa - – EK_01
(K_W11)
- umiejętność przeprowadzenia pogłębionej analizy wybranych zagadnień przedstawionych w
literaturze przedmiotu – EK_02 (K_U09)
- umiejętność wykorzystania posiadanej wiedzy do oceny swoich działań pomocowych, które uprawia
w ramach praktyki studenckiej i/lub wolontariatu – EK_03 (K_U10)
Kryteria oceny:
- ocena bardzo dobra – student ma ugruntowaną wiedzę z zakresu poruszanych zagadnień
związanych z poradnictwem i poradoznawstwem (tj. z kulturą terapeutyczną oraz rolą i miejscem
zarządzania emocjonalnego we współczesnym poradnictwie i świecie społecznym), potrafi je sprawnie
analizować, pokazywać powiązania z szerszą problematyką poradoznawczą i wykorzystywać zdobytą
wiedzę w ramach praktyki studenckiej
- ocena dobra – student na dobrym poziomie opanował wiedzę z zakresu poruszanych zagadnień
związanych z poradnictwem i poradoznawstwem (tj. z kulturą terapeutyczną oraz rolą i miejscem
zarządzania emocjonalnego we współczesnym poradnictwie i świecie społecznym), posiada
umiejętność wyciągania wniosków na temat pracy doradcy z emocjami klienta oraz przy wsparciu
koordynatora praktyk wdrażać zdobytą wiedzę do działań podejmowanych w ramach praktyk
studenckich
- ocena dostateczna - – student w stopniu podstawowym opanował wiedzę z zakresu poruszanych
zagadnień związanych z poradnictwem i poradoznawstwem (tj. z kulturą terapeutyczną oraz rolą i
miejscem zarządzania emocjonalnego we współczesnym poradnictwie i świecie społecznym), posiada
ograniczoną umiejętność wyciągania wniosków na temat pracy doradcy z emocjami klienta, nie potrafi
samodzielnie wykorzystać zdobytej wiedzy w ramach praktyk studenckich
- ocena niedostateczna – student nie opanował wiedzy z zakresu poruszanych zagadnień związanych
z poradnictwem i poradoznawstwem (tj. z kulturą terapeutyczną oraz rolą i miejscem zarządzania
emocjonalnego we współczesnym poradnictwie i świecie społecznym), nie posiada umiejętności
wyciągania wniosków na temat pracy doradcy z emocjami klienta, nie potrafi samodzielnie
wykorzystać zdobytej wiedzy w ramach praktyk studenckich
Ocena pracy studenta z wykorzystaniem następujących form weryfikacji osiągnięć studenta:
- aktywność na zajęciach (ocena zaangażowania w dyskusje grupowe) – ocena umiejętności
analizowania, definiowania i objaśniania najważniejszych zjawisk zachodzących w poradnictwie w
kontekście problematyki emocji i kultury terapeutycznej oraz umiejętność współpracy z innymi osobami
nad wspólnym konstruowaniem wiedzy poradoznawczej
- prezentacja własnego projektu – ocena jakości przygotowania ćwiczeń aktywizujących grupę
dotyczących wybranego zagadnienia (związanego z główną problematyką zajęć)
- analiza własnej praktyki pomocowej – ocena praktycznego wykorzystania zdobytej wiedzy w ramach
praktyki studenckiej lub działalności wolontaryjnej (w formie ustnej lub pisemnej)
18.
19.
Język wykładowy
polski
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Godziny zajęć (według planu studiów) z nauczycielem:
- wykład:
- ćwiczenia:
Praca własna studenta
- czytanie wskazanej literatury:
- przygotowanie dwóch prezentacji
Suma godzin
Liczba punktów ECTS
Średnia liczba godzin
na zrealizowanie aktywności
15
5
10
30
1