listopad - Parafia w Bierzgłowie

Głos
Parafii
NR 11 (107 )  ROK IX  LISTOPAD 2011 BIERZGŁOWO
PARAFIA PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Czas otwarty
Adwent to pustynia, na której widać wyniosłą postać
odzianą w skórę wielbłąda.
Adwent to liturgia.
Adwent to nasze życie.
Adwent to nasza śmierć.
Adwent to nasze zmartwychwstanie.
Adwent to ostateczne przyjście Chrystusa.
Adwent to czas.
Czas dopełniania się i zbliżenia,
czas wzrostu i rozwoju,
czas oczekiwania i tęsknoty,
czas przychodzenia Tego, który jest zawsze,
znajomy i nieznajomy,
czas cierpliwości, greckiej hypomene, która znaczy:
być twardym, wytrawnym w trudnościach,
czas ufności i radości,
czas naszego powrotu, hebrajskiego szub, co znaczy:
zmienić się,
czas proroctwa i czas świadectwa,
czas nocy,
pora świtu.
/Ks. Janusz Stanisław Pasierb/
– LISTOPADOWE KALENDARIUM –
1 listopada – Uroczystość Wszystkich Świętych (po Mszy św. o godz. 12.00 procesja
za zmarłych na cmentarzu parafialnym)
2 listopada – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
3 listopada – Wspomnienie św. Huberta, patrona myśliwych
4 listopada – Pierwszy piątek miesiąca – Ks. proboszcz odwiedza chorych w naszej
parafii – Wspomnienie św. Karola Boromeusza
6 listopada – Liturgia niedzielna – XXXII niedziela zwykła
9 listopada – VIII Wojewódzki Festiwal Pieśni Patriotycznej „Tobie Polsko”
w Diecezjalnym Centrum Kultury w Zamku Bierzgłowskim
od godz. 15.00 (współorganizowany przez Akcję Katolicką z naszej
parafii)
11 listopada – Święto Odzyskania Niepodległości
13 listopada – Liturgia niedzielna – XXXIII niedziela zwykła
14 listopada – Światowy Dzień Chorych na Cukrzycę
15 listopada – Światowy Dzień Rzucania Palenia – Międzynarodowy Dzień Pamięci
Ofiar Wypadków Drogowych
20 listopada – Liturgia niedzielna – XXXIV niedziela zwykła – Uroczystość Jezusa
Chrystusa Króla Wszechświata, święto patronalne Akcji Katolickiej
21 listopada – Wspomnienie św. Tarsycjusza, patrona Liturgicznej Służby Ołtarza –
Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień
22 listopada – Wspomnienie św. Cecylii, patronki muzyki kościelnej
25 listopada – Wspomnienie pierwszej błogosławionej pary małżeńskiej Marii
i Alojzego Quarrrochich
27 listopada – Liturgia niedzielna – Pierwsza Niedziela Adwentu
30 listopada – Wspomnienie św. Andrzeja Apostoła – Imieniny ks. biskupa Andrzeja
Suskiego, biskupa toruńskiego
Adwent – czas oczekiwania, przygotowania, i…
W tym roku Pierwsza Niedziela Adwentu przypada 27 listopada. Adwent
rozpoczyna nowy rok kościelny i obejmuje cztery kolejne niedziele. Słowo
Adwent pochodzi od łacińskiego słowa „adventus”, czyli „przyjście, przybycie,
nadejście”. Dla nas chrześcijan oznacza czas przygotowujący do uczczenia narodzin
Jezusa w Betlejem. Wymownym symbolem Adwentu jest wieniec i świeca
adwentowa. Światło jest znakiem obecności Chrystusa – Światłości Świata. Światło
-2-
czterech kolejnych świec adwentowych ma nas doprowadzić stopniowo
do prawdziwego Światła, wschodzącego w Boże Narodzenie. Światło wskazuje drogę,
rozprasza ciemności, usuwa lęk i stwarza poczucie bezpieczeństwa i wspólnoty.
Nawiązując właśnie do czasu Adwentu, czasu oczekiwania na narodziny
Jezusa, jako czasu przygotowania i trwania we wspólnocie, która powinna rozwijać
przede wszystkim sferę duchową, ale również mieć świadomość dbania o dar życia
jakim zostaliśmy obdarowani, chciałam zwrócić uwagę na pewien problem dotyczący
nas wszystkich. Otóż nocne przymrozki zmobilizowały nas do rozpoczęcia sezonu
grzewczego w naszych domach. W zasadzie nic nowego, sytuacja jak co roku
o tej porze. Rozmawiając o pogodzie, mówimy: jaka piękna jesień, kolory liści drzew
nas rozpieszczają szczególnie, gdy świeci słońce, jesienne kwiaty czarują odcieniami
żółci, brązu i fioletu w oczekiwaniu na mrozy, poranne mgły i jak to określamy
„rześkie powietrze” świetnie na nas wpływają – i tu warto się chwilę zatrzymać,
zastanowić. Zapewne większość z nas, wychodząc ze swoich domów popołudniu
lub pod wieczór ma problem z wdychaniem powietrza, gdyż jest ono owszem
chłodne, ale już zdecydowanie nie jest rześkie. Wystarczy przemierzyć
nasze miejscowości pieszo, bądź rowerem, żeby zorientować się, że część z nas pali
w swoich piecach śmieci. Sprzyja temu fakt, że wiele produktów sprzedawanych
jest w opakowaniach z tworzyw sztucznych. Reklamówki, ogólnie folia, butelki
PET po napojach albo kartoniki, pudełka po tłuszczach, środkach chemicznych,
zużyte opony (są darmowe i zostawiają znikomą ilość popiołu w stosunku do drewna)
oraz lakier i farba np. na porąbanej starej szafie czy przeczytane, kolorowe
czasopisma – czyli plastik to śmieć, który bywa spalany w przydomowych piecach.
Wiem, że dużo w tym temacie już zrobiono na naszym terenie (jest segregacja
śmieci), ale jeszcze nie zmieniła się całkowicie mentalność i złe nawyki. Tylko
tak trudno zrozumieć dlaczego zatruwamy sami siebie. Czy naprawdę nie zdajemy
sobie sprawy, że palenie tworzyw sztucznych nas truje? Tylko, że to trucie
nie jest widoczne i odczuwalne natychmiast. Silne toksycznie, czyli silnie trujące
gazy, powstające podczas spalania zabijają nas i nasze rodziny powoli i cicho.
Zaczyna się od alergii, później pojawia się astma, uszkodzone nerki, wątroba i droga
otwarta dla nowotworu. Wiem, przedstawiłam to może zbyt dosadnie, ale jak dotrzeć
do naszej świadomości, że robimy sobie krzywdę? Zastanawiające jest,
że robią tak również ci, których zapewne stać na zakup opału. Ktoś powie:
Ja tak nie postępuję. To świetnie, ale reagować na takie postępowanie powinniśmy
wszyscy. Przecież nikt z nas nie chce wdychać śmieci, to dotyczy zdrowia naszych
rodzin, a w szczególności naszych dzieci.
Niech czas Adwentu przygotuje nas duchowo do powtórnego przyjścia Jezusa
na ziemię, a rozpoczęcie roku kościelnego umocni nasze trwanie we wspólnocie,
która szanuje to co dał nam Bóg – nasze życie i zdrowie.
Elżbieta Giersz
-3–
– Z ŻYCIA PARAFII –
KRZYŻ OD MATKI KS. JERZEGO POPIEŁUSZKI
Zaczęło się…
Zamiast z zapałem budować dobrobyt Ojczyzny słyszymy zapowiedź zdjęcia
krzyża z sejmowej sali obrad. Warto przypomnieć, że krzyż ten jest darem matki
bestialsko zamordowanego przez służbę bezpieczeństwa bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
Poseł Piotr Krutul, z okazji 17. rocznicy śmierci ks. Jerzego wygłosił z sejmowej
mównicy oświadczenie:
„(…) Życie ks. Jerzego naznaczone było krzyżem, chorobami, cierpieniem
i zakończone męczeńską śmiercią. Ojciec Święty Jan Paweł II w homilii z 7 czerwca
1991 roku we Włocławku powiedział: «Tu, na tej ziemi kujawskiej, tu, w tym mieście
męczenników, to musi być powiedziane głośno.
Nie zdejmę Krzyża z mojej ściany
Kulturę europejską tworzyli męczennicy.
Za żadne skarby świata,
Tak, tworzył ją ksiądz Jerzy. On jest patronem
Bo na nim Jezus ukochany
naszej obecności w Europie za cenę ofiary
Grzeszników z niebem brata.
życia – tak jak Chrystus. Tak jak Chrystus
Nie zdejmę Krzyża z mego serca,
ma prawo obywatelstwa w świecie, ma prawo
Choćby mi umrzeć trzeba,
obywatelstwa w Europie, dlatego że dał
Choćby mi groził kat, morderca,
swoje życie za nas wszystkich. Ma prawo
Bo Krzyż to klucz do nieba.
obywatelstwa wśród nas i wśród wszystkich
Nie zdejmę Krzyża z mojej duszy,
narodów tego kontynentu i całego świata
Nie wyrwę go z sumienia,
przez swój krzyż.» Słowa te wypowiedziane
Bo Krzyż szatana wniwecz kruszy,
zostały przy krzyżu, który ustawiono później
Bo Krzyż to znak zbawienia.
w miejscu śmierci ks. Jerzego przy tamie
A gdy zobaczę w poniewierce
wiślanej we Włocławku. W roku 1997 z drzewa
Jezusa Krzyż i ranę,
ołtarza ojczyzny na Jasnej Górze wykonano
Która otwiera Jego Serce,
krzyż. Ten krzyż 19 października 1997 roku
W obronie Krzyża stanę.
(rocznica śmierci kapłana – męczennika),
podczas Mszy Świętej w intencji ojczyzny leżał na grobie ks. Jerzego Popiełuszki
na Żoliborzu. Po Mszy Świętej matka ks. Jerzego, Marianna Popiełuszko, przekazała
krzyż parlamentarzystom. Ten krzyż wisi dziś w polskim Sejmie (…) Księże Jerzy,
pamiętamy! Księże Jerzy, przyrzekamy! Niech Jego męczeńska śmierć poniesiona
w obronie wiary i godności człowieka będzie dla nas wyzwaniem do odtworzenia
wzajemnej solidarności i jedności (…).”
Ks. Rajmund Ponczek
Proboszcz
-4-
– JAK PUSTYNIE ZAMIENIŁY SIĘ W ŻYZNE GLEBY –
28 września tego roku odbyło się bierzmowanie. Z sakramentu skorzystało
sześćdziesięciu młodych ludzi. Z tym wielkim wydarzeniem wiąże się wiele
emocji. Na samym początku, jeszcze kiedy się przygotowywaliśmy, człowiek
nie zdawał sobie sprawy jak wielki dar otrzyma. Kiedy zaczęliśmy się spotykać
z księdzem na wrześniowych naukach, wszystko nabierało sensu. W ostatnią
wrześniową niedzielę odbyła się próba. W niektórych oczach można było dostrzec
strach i przerażenie. Zaś z drugiej strony spotykaliśmy się ze skupieniem
i zastanowieniem.
W środę, 28 września, każdy z nas wchodził do kościoła jeszcze
jako młodzieniec, który nie był w pełni odpowiedzialny za swoje czyny,
lecz kiedy opuszczaliśmy świątynię, czuliśmy się w pełni uczniami Jezusa. Obecność
księdza biskupa Józefa Szamockiego, innych księży i naszych rodzin, pokazywała
wielkość tego wydarzenia.
Nie chodziło tylko o namaszczenie krzyżmem.
To coś głębszego. Myślę, że każdy z nas zaczął w inny sposób
podchodzić do Kościoła, do spraw duchowych. Przecież
w oczach religii,
jesteśmy tak jakby pełnoletni. Zobowiązuje to nas
do pełnej odpowiedzialności za swoje
czyny. W pewien sposób byliśmy do tego
przygotowani. Sądzę,
że było to wynikiem
naszej codziennej „pustyni”. Wyjaśnieniem
ostatnich niejasności zajął się ksiądz biskup, który
wygłosił piękne kazanie. Po tym
wszystkim w pełni zrozumieliśmy,
że bycie chrześcijaninem to zdolność przyznawania się do własnych błędów
i chęć poprawiania ich. Pobudziło ono w nas ducha walki o naszą wiarę oraz dodało
odwagi, aby tę wiarę mężnie wyznawać. Podsumowując: bierzmowanie to jeden
wielki dar, który budzi w nas prawdziwego chrześcijanina, który pragnie i nie wstydzi
się o swoją wiarę walczyć.
Angelika Zakrzewska
-5-
– DZIEŃ PAPIESKI W PARAFII – WYSTAWA PRAC
MAŁGORZATY GÓRECKIEJ –
Wzorem lat poprzednich, 9 października 2011 roku obchodzony był w naszej
parafii w sposób szczególny Dzień Papieski. Z tej okazji w świetlicy sołeckiej
w Bierzgłowie zorganizowana została przez Akcję Katolicką XVIII wystawa
twórczości plastycznej. Tym razem swoje prace zaprezentowała Pani Małgorzata
Górecka – instruktor rękodzieła ludowego i artystycznego. Po sumie o godzinie
12.00 odbył się wernisaż z udziałem autorki.
W ten październikowy dzień świetlica przywitała gości ciepłem bijącym
z kominka, a także ciepłem emanującym z osoby pani Małgorzaty i jej prac:
kolorowych kwiatów, łąk, pejzaży wiejskich, aniołów. Autorka wystawy witając się
z gośćmi wyznała, że to co robi jest jej pasją i cieszy się, że ta pasja stała się jej pracą.
Pani Małgorzata rozpoczęła swoją działalność artystyczną będąc już osobą
dojrzałą, mężatką, matką. Zwrotem w jej życiu była utrata dotychczasowej pracy
i próba znalezienia nowej drogi. Postanowiła spróbować swoich sił odpowiadając
na ofertę Centrum Inicjatyw Kulturalnych w gminie Chełmża, poszukującą
instruktorów rękodzieła ludowego i artystycznego. Udało się. Od tego czasu miała
możliwość dzielenia się radością tworzenia z innymi: dziećmi, młodzieżą, osobami
niepełnosprawnymi i dorosłymi. Podczas przeprowadzanych warsztatów plastycznych
dostrzega jak wspólne tworzenie łączy ludzi, daje satysfakcję, wiarę w siebie i czasem
pozwala zapomnieć o problemach dnia codziennego.
Twórczość, którą pani Małgorzata zaprezentowała na bierzgłowskiej
wystawie to rękodzieło ludowe. Ulubionym motywem prac są kwiaty. Znalazły się
tam prace z krepy włoskiej (róże, storczyki, irysy) oraz tulipany z bibuły marszczonej.
Kwiaty wykonane na styropianowych kulkach stały w zdobionych doniczkach.
Były też piękne, wysokie malwy wycinane z drewna i ręcznie malowane. Motyw
kwiatowy gościł też na talerzach, butelkach, plastrach drewna. Zastosowana
tu była technika decoupage. Uwagę przyciągały również sylwetki aniołów o bardzo
kobiecej urodzie. Były one także wycinane z drewna i malowane ręcznie. Panie mogły
podziwiać kolorową biżuterię wykonaną z filcu oraz prace z wykorzystaniem rzadko
spotykanego haftu wstążeczkowego.
Dzieła przedstawione na wystawie można było nie tylko podziwiać,
ale także zakupić i zabrać ze sobą do domu odrobinę odchodzącego już lata.
Niedzielny wernisaż był doskonałą okazją do spotkań w miłej atmosferze
przy kawie i smacznym cieście, ale również dobrą lekcją promowania kultury naszego
regionu.
Elżbieta Steinke
-6-
„O POLSCE”
JESTEM MAŁYM PATRIOTĄ I WIEM JUŻ DOŚĆ DUŻO
NA GROBIE ŻOŁNIERZA POŁOŻĘ CIĘ RÓŻO
BYŁEM W WARSZAWIE NA PLACU PIŁSUDSKIEGO
POŁOŻYŁEM KWIATY NA GROBIE ŻOŁNIERZA NIEZNANEGO
BYŁEM TEŻ NA WAWELU W KRAKOWIE
JUŻ WIĘCEJ WAM NIE POWIEM
ZWIEDZIŁEM POLSKĘ CAŁĄ
OJCZYZNĘ MĄ KOCHANĄ
KATARZYNA CAŁBECKA
HUBERT PIĄTKOWSKI
KL. IV A ZP W ŁUBIANCE
ZAPRASZAMY
NA VIII WOJEWÓDZKI FESTIWAL
PIEŚNI PATRIOTYCZNEJ „TOBIE POLSKO”,
KTÓRY ODBĘDZIE SIĘ 9 PAŹDZIERNIKA O GODZ. 15.00
W DIECEZJALNYM CENTRUM KULTURY
W ZAMKU BIERZGŁOWSKIM
ORGANIZATORZY:
AKCJA KATOLICKA W BIERZGŁOWIE
STOWARZYSZENIE ROZWOJU GMINY ŁUBIANKA „PRZYSZŁOŚĆ”
URZĄD GMINY W ŁUBIANCE
ZESPÓŁ SZKÓŁ W ŁUBIANCE
– „SŁODKA ŚWIĘTA” –
Wśród tłumu wybranych, przebywających w wielkim Domu Bożym,
mieszkała pewna Słodka Święta. Święta ta, młoda i ciekawa, spoglądała co jakiś czas
w dół, w przerażające głębie, gdzie tłoczyli się potępieni. Serce Słodkiej Świętej
było tym głęboko zaniepokojone.
Pośród potępionych odkryła młodego człowieka o niebieskich oczach.
Jej serce przyjęło się jeszcze bardziej: „To niemożliwe, aby człowiek o oczach
tak pięknych musiał cierpieć wieczne męki”. Słodka Święta zbliżyła się do Boga
i zaczęła prosić:
 Panie, widziałam na dole, w piekle, człowieka, który na pewno dostał się
tam przez przypadek. Z pewnością dokonał czegoś dobrego podczas
ziemskiego życia... czegoś choćby najmniejszego?
Bóg wzruszył się prośbą Słodkiej Świętej i pozwolił jej przejrzeć księgę życia
człowieka o niebieskich oczach. Święta otworzyła wielką księgę życia. Już pierwsze
strony nie dodawały odwagi, a w miarę, jak przewracała karty, była zmuszona
przyznać, że ten człowiek o niebieskich oczach dopuścił się najgorszych
wykroczeń. Nie było nawet skrawka dobrego czynu dla odkupienia okrucieństw
jego życia. Jednak Święta nie straciła ducha i kontynuowała przeglądanie księgi.
Aż niespodziewanie podskoczyła z radości:
 O! Pewnego dnia człowiek o niebieskich oczach nie rozdeptał pająka,
ale pozostawił go przy życiu!
Święta pobiegła uradowana do Boga i obwieściła mu swoje odkrycie.
Przepełniony dobrocią Bóg rzekł do Słodkiej Świętej:
 Uratował pająka, niech go uratuje pająk.
I oto pająk zaczął tkać nić, która szybko opuszczała się w kierunku
potępionych w piekle. Człowiek o niebieskich oczach ujrzał nić i wyciągnął ramiona,
podczas gdy pająk jeszcze kontynuował swoje dzieło. W końcu człowiek zdołał
uchwycić przedmiot swojej nadziei i zaczął podciągać się, wspinając się powoli
i przybliżając się do światła. Nagle zorientował się, że jego towarzysze niedoli
również uczepili się nici i wspinają się za nim.
 Zerwiecie nić! – krzyknął – Pajęcza nić nie może unieść całego tego ciężaru!
– i zaczął kopać towarzyszy, aby ich strącić.
Jednak ci, zdesperowani, jeszcze mocniej przywierali do zbawczej nici. Silne
szarpnięcia, spowodowane przez człowieka o niebieskich oczach, zerwały nić
i Słodka Święta ze smutkiem w duszy długo towarzyszyła wzrokiem człowiekowi
o niebieskich oczach, gdy spadając wirował w ciemnościach, które go wchłonęły
na zawsze.
Wszyscy czepiamy się tej samej nici. Wspinanie każdemu sprawia trudność.
Jednak kopanie jest niedopuszczalne.
/opowiadanie Bruno Ferrero/
-8-
– KTO PYTA, NIE BŁĄDZI –
Apokalipsa, czyli objawienie św. Jana Apostoła cz. V
Nowe niebo i nowa Ziemia
„Oto wszystko nowym czynię. Jam jest Alfa
i Omega, Początek i Koniec” – mówi Bóg.
Wszystko w Nim ma źródło, wszystko do Niego
dąży i w Nim się spełnia. Stary świat przeminął
bezpowrotnie. Oto Bóg daje wszystko nowe:
już bez śmierci, cierpienia. Wieczny stan szczęścia
zostaje przywrócony. Paweł pisze: „I jak w Adamie
wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy
będą ożywieni” (1 Kor 15, 22). Jan roztacza
przed nami wspaniałą wizję Nowego Jeruzalem. Całe szczęście tego miejsca
ma swoje źródło w Bogu. Nie ma już pragnień. Nagrodzeni czerpią nieustannie
z Bożej miłości.
Co to jest „jezioro ognia i siarki”? Nie jest to żadne materialne miejsce.
To po prostu stan pozbawienia Boga. Cierpienie to jest niewyobrażalne, tak samo,
jak nieogarnięte jest szczęście przebywania z Bogiem twarzą w twarz.
„Błogosławiony ten, kto prorocze słowa tej księgi bierze do serca” – głosi
anioł ukazujący wizje św. Janowi. Autor Apokalipsy w przepiękny sposób kończy
Objawienie. Powtarza słowa Jezusa: „Tak, przyjdę wkrótce”, a później sam Jan woła:
„Amen. Przyjdź, Panie Jezu”.
Jaki jest właściwie sens Objawienia św. Jana Apostoła? Czy zawarte
w nim wizje to dokładny scenariusz końca świata? Kiedy on nastąpi? Czy człowiek
ma żyć w lęku przed dniem sądu? Z pewnością Apokalipsa o tym nie mówi. Niesie
ze sobą natomiast nadzieję. I chociaż wiara i nadzieja przeminą z tym światem,
bo tylko tu mają racje istnienia, to wiecznym szczęściem będzie nieskończona
Boża miłość.
-9-
Dla chrześcijanina Apokalipsa to początek, a nie koniec – „Potem ujrzałem
nowe niebo i nową ziemię...” (Ap, 21, 1). Dla wiernych to początek wiecznego
szczęścia i możliwość obcowania z prawdziwym Bogiem twarzą w twarz, z Alfą
i Omegą, Początkiem i Końcem. Oczywiście jakkolwiek byśmy wytężali swój umysł,
to nie jesteśmy w stanie tego sobie wyobrazić. Niestety czasami ograniczamy się
tylko do wizji filmów science fiction. A przecież Bóg nie jest ich bohaterem,
nie jest fikcją, ale samym źródłem Prawdy.
Nikt nie zna czasu paruzji Chrystusa. Jednak mamy czekać na ów dzień.
Paweł mówi nawet: „Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie
jak złodziej w nocy” (1 Tes 5, 2).
Nie można także ograniczać
przesłania zawartego w Objawieniu
św. Jana do konkretnego czasu, np. okresu
życia apostoła. To prawda, że listy
apokaliptyczne nawiązują bezpośrednio
do czasów historycznych współczesnych
Janowi. Jednak ich treść jest uniwersalna.
Istota walki Kościoła z Szatanem
nie uległa zmianie, tylko jej forma posiada
już inny charakter. Chociaż coraz
częściej można porównywać ze sobą czasy
pierwszych chrześcijan z okresem
prześladowań Kościoła w XXI wieku.
Także i na ten trudny czas Bóg zostawia
nam słowa Apokalipsy – słowa
pocieszenia na niełatwy okres świadczenia
o Chrystusie. Ponadto miejmy pewność,
że nie jesteśmy zostawieni samym sobie.
Duch Święty działa w nas i jest wspomożycielem w kryzysach wiary i zwątpieniu
w wysiłku dążenia do Domu Ojca.
Opisy plag i katastrof Apokalipsy nie są w niej najważniejsze. Prawdą jest,
że Boża sprawiedliwość musi się wypełnić, ale na żadnym etapie Bóg nie odtrąca
człowieka. Do końca czeka na jego nawrócenie. Między innymi to głosi prorocka
księga Nowego Testamentu.
Michał Guziewicz
- 10 -
– CZAS, CZAS, CZAS GONI NAS… –
Aby poznać wartość jednego roku,
porozmawiaj ze studentem, który odpadł w egzaminach końcowych.
Aby poznać wartość jednego miesiąca,
porozmawiaj z matką, która za wcześnie urodziła dziecko.
Aby poznać wartość jednego tygodnia,
porozmawiaj z wydawcą tygodnika.
Aby poznać wartość jednej godziny,
porozmawiaj z zakochanymi, którzy czekają, aby się zobaczyć.
Aby poznać wartość jednej minuty,
porozmawiaj z kimś, kto spóźnił się na swój pociąg.
Aby poznać wartość jednej sekundy,
porozmawiaj z kimś, kto przeżył wypadek samochodowy.
Aby poznać wartość jednej milisekundy,
porozmawiaj z kimś kto podczas igrzysk olimpijskich zdobył srebrny medal.
Czas na nikogo nie czeka.
Zbieraj wszystkie chwile,
które pozostają,
ponieważ są tego warte.
Dziel je z wyjątkowym
człowiekiem, a one będą
jeszcze bardziej wartościowe!
- 11 -
– MAŁE CO NIECO DLA DZIECI –
1. Odczytaj wiadomość napisaną tajemniczym szyfrem
A=1
Ą=5
B=9
C=12
Ć=17
D=6
E=10
Ę=19
F=7
G=31
H=23
I=15
J=25
K=16
L=2
Ł=13
M=28
N=27
Ń=22
O=14
Ó=18
P=24
R=21
S=32
Ś=30
T=4
U=8
W=20
Y=11
Z=3
Ż=29
Ź=26
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
8
21
14
12
3
11
32
4
14
30
17
_
_
_
_
_
_
25
10
3
8
32
1
_
_
_
_
_
_
_
_
_
12
23
21
11
32
4
8
32
1
_
_
_
_
_
16
21
18
2
1
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
20
32
3
10
12
23
30
20
15
1
4
1
2. Uzupełnij tekst o Adwencie
W czasie Adwentu w kościele i w domach stoją wieńce _ _ _ _ _ _ _ _ _ ,
wykonane z gałązek drzewa _ _ _ _ _ _ _ _ _ z _ _ _ _ _ _ _ _ świecami,
które zapala się kolejno w każdą _ _ _ _ _ _ _ _ _ Adwentu.
Na ołtarzu stoi _ _ _ _ _ _ _ – dodatkowa świeca, ozdobiona niebieską wstęgą,
symbolizująca Niepokalaną Maryję Pannę.
Odprawiana jest Msza _ _ _ _ _ _ _ _ – pierwsza Msza o wschodzie słońca
w okresie Adwentu.
Anka
GA Z ET K Ę PA RAFI A L NĄ R E D A G U J Ą A K C J A K A T O L I C K A I Z U Z A P O D K I E R U N K I E M K S . P R O B O S Z C Z A
PARAFIA PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY W BIERZGŁOWIE
U L . K S . Z Y G F R Y D A Z I Ę T A R S K I E G O 20 , 8 7- 15 2 Ł U B I A N K A , T E L . ( 0 5 6) 67 8 8 6 7 0
WWW.PARAFIAWBIERZGLOWIE.PL, KONTAKT@PARAFIAWBIERZGLOWIE .PL
N R K O N T A : BS TO RU Ń O /Ł UBI A N KA 67- 95 1 1- 0 00 0- 2 0 03- 0 0 2 1 -2 2 69 -0 0 0 1