Z KART HISTORII
Transkrypt
Z KART HISTORII
Z KART HISTORII Artykuł‚ pochodzi z serwisu wschowa.pl. Data wydruku: 2017-03-04. Z KART HISTORII Królewskie miasto – Wschowa Początki Wschowy są nieznane i toną w mrokach średniowiecza. Zalążkiem miasta był gród, stojący na miejscu późniejszego zamku, który pełnił funkcję strażnicy czuwającej nad bezpieczeństwem przebiegającej w pobliżu drogi handlowej zwanej „poznańską". Szlak ten łączył Wielkopolskę z Czechami, Saksonią i Łużycami. Historiografia polska za pierwszą wzmiankę o Wschowie przyjmuje bullę papieża Innocentego II z 1136 roku do arcybiskupa gnieźnieńskiego. Dzięki swojemu położeniu przy ważnym szlaku handlowym Wschowa ze stosunkowo niewielkiego miasta rozwinęła się w XIV wieku w znaczący ośrodek. Miasto uznane za królewskie było stolicą ziemi wschowskiej, posiadało własny samorząd miejski. O statusie Wschowy świadczy fakt, że nie była podporządkowana władzy starosty generalnego rządzącego Wielkopolską i miała odrębnego starostę i kata. Przyłączenie Wschowy do Królestwa Polskiego stworzyło miastu nowe możliwości rozwoju gospodarczego. W latach 1345 i 1349 Kazimierz Wielki obdarzył miasto przywilejami, na podstawie których miasto otrzymało m.in. wolność celną w całym Królestwie, wieś Przyczynę Górną oraz prawo wyrębu drzew w lasach królewskich. W 1404 r. król wydał dokument, w którym Wschowa otrzymała prawo bicia monety oraz sprzedaży soli. Ten szeroki strumień przywilejów wpłynął korzystnie na rozwój gospodarczy Wschowy. Intensywnie rozwijało się tutaj sukiennictwo, główny element życia ekonomicznego miasta. Sukno wschowskie sprzedawane było od 1385 r. na Rusi w Nowogrodzie Wielkim na równi z suknem niderlandzkim. Od 1493 r. wyroby sukiennicze miasta zaopatrywano w plomby z herbem miasta i pieczęcią królewską jako rękojmią ich jakości. Miasto zaczęło się gwałtownie rozrastać w XVII w. W 1633 r. ówczesny starosta, Hieronim Radomicki, zbudował poza obrębem murów Nowe Miasto, które w dwa lata później liczyło już 88 domów. W 1642 r. Nowa Wschowa otrzymała miejskie prawo magdeburskie, ponadto posiadała odrębny samorząd miejski, ratusz, szpital, cmentarz i szkołę. W tym okresie we Wschowie założono pierwszą w Polsce manufakturę farbiarską, której założycielem i właścicielem był osiadły w mieście Włoch Niccolo Bacaralli, cieszący się przychylnością zarówno Zygmunta III jak i Władysława IV. Obok mennicy miejskiej, działała także, w latach 1588-1662, mennica koronna. To właśnie we Wschowie w XVII w. niemiecki mincerz Andrzej Tymff bił nową monetę zwaną „tymfem". Była to moneta tak dobrej jakości, że od niej pochodzi powiedzenie „dobry żart tymfa wart". 13 lutego 1706 r., w czasie wojny północnej między Dębową Łęką a Osową Sienią wojska szwedzkie gen. Karla Renskjölda, w zaciekłej bitwie, pobiły prawie dwukrotnie większą armię sasko-rosyjską. Jeszcze w pierwszej połowie XVIII w. Wschowa dzięki pozytywnym wpływom wizyt królewskich Augusta II i Augusta III Sasa jest silnym ośrodkiem gospodarczym i politycznym Rzeczpospolitej. Obaj władcy kilkakrotnie odwiedzali Wschowę w celu odbywania tutaj posiedzeń senatu. Przyjmowali tu Strona 1/2 Z KART HISTORII Artykuł‚ pochodzi z serwisu wschowa.pl. Data wydruku: 2017-03-04. również w latach 1737 i 1755 poselstwa tureckie. Z tych względów Wschowa pełniła wówczas funkcję drugiej, nieoficjalnej stolicy Polski. O znaczeniu miasta w okresie I Rzeczypospolitej świadczy jego pozycja wśród innych ośrodków miejskich. Według ustawy o poborze podatku podymnego z 1775 r. do I klasy miast zaliczono tylko Warszawę, a do II klasy Kraków, Poznań i Wschowę. W wyniku II rozbioru Polski Wschowę włączono do Prus. W latach 1836-1837 zbudowano szosę, która połączyła Wschowę z Głogowem i Poznaniem. W 1857 r. miasto otrzymało połączenie kolejowe z Głogowem i Lesznem, a w 1913 r. uruchomiono linię do Sławy. W tym czasie powstały nowe zakłady przemysłowe, w 1843 r. otwarto fabrykę sukna, a od 1881 r. rozpoczęła działalność cukrownia. Po I wojnie światowej Wschowa pozostała w granicach Niemiec. W 1922 r. weszła w skład nowo utworzonej Marchii Granicznej Poznań-Prusy Wschodnie, a po jej likwidacji, w 1938 r., została przyłączona do Prowincji Śląskiej. 2 września 1939 r., po rozpoczęciu działań II wojny światowej, pod miasto podeszły oddziały 55 Poznańskiego Pułku Piechoty i 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich tocząc bój o miasto. Niestety, wobec cofającego się całego frontu, żołnierze polscy nie zdobyli miasta. 31 stycznia 1945 r., po 152 latach, Wschowa znów znalazła się w granicach państwa polskiego. Strona 2/2 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)