Zagadnienia termiczne w systemach mechatronicznych
Transkrypt
Zagadnienia termiczne w systemach mechatronicznych
2014-04-02 Plan Wykładu Pojęcia podstawowe ZAGADNIENIA TERMICZNE W SYSTEMACH MECHATRONICZNYCH Mechanizmy transportu ciepła Równania transportu ciepła i sposób rozwiązywania zagadnień wymiany ciepła Rezystancja i impedancja cieplna Ewa Raj Pojęcia podstawowe Pojęcia podstawowe Co to jest ciepło? Energia - wielkość fizyczna opisująca (w sposób ilościowy) różne procesy i oddziaływania, może występować w różnych formach: cieplnej mechanicznej 1 kJ = 1000 J kinetycznej potencjalnej 1 Btu = 1,055056 kJ elektrycznej 1 cal = 4,1868 J chemicznej nuklearnej magnetycznej Q = [J ] = [W ⋅ s] E = [J ] = [W ⋅ s] U = [J ] = [W ⋅ s] wiek XVIII – „Teoria cieplika” (1789 – Antoine Lavoisier) – nieważki, bezbarwny, bezwonny, sprężysty fluid (tzw. cieplik) wszystko przenikający, który można „przelewać” z jednego ciała do drugiego przekazując w ten sposób ciepło. obecnie – „Kinetyczna teoria materii” (1856 – 1906) energia cieplna – forma energii wewnętrznej układu związana z chaotycznym ruchem cząsteczek ciepło: ZJAWISKO FIZYCZNE – proces wymiany ciepła WIELKOŚĆ FIZYCZNA – zmiana energii wywołana zjawiskiem przepływu ciepła 3 Pojęcia podstawowe Energia cieplna: Q = [J ] = [W ⋅ s] Gęstość strumienia ciepła: Strumień ciepła: Q& W q= 2 A m dQ Q& = [W ] dt Pojęcia podstawowe Gęstość strumień ciepła: q= Q& W A m 2 Temperatura – wielkość fizyczna opisująca stan układu termodynamicznego, miara stopnia nagrzania danego biektu Pole temperaturowe – zbiór wartości temperatury we wszystkich punktach analizowanego obiektu 1 2014-04-02 Pojęcia podstawowe Pojęcia podstawowe Jeszcze trochę historii ~1600 – Galileusz – pierwszy termoskop 1650 – Florencka Akademia Nauk – pierwszy termoskop z zasklepioną rurką i podziałką 1669 – Fabri – pierwsze stałe punkty termometryczne (temperatura śniegu oraz temperatura najgorętszego dnia letniego) 1724 – Fahrenheit – ojciec termometrii – twórca pierwszego szklanego termometru rtęciowego; trzy stałe punkty - temperatura: • ciała ludzkiego 96° • mieszanina lodu i wody 32° • mieszanina lodu, wody i chlorku amonu 0° Pojęcia podstawowe Zasady termodynamiki Pierwsza zasada termodynamiki Zmiana energii wewnętrznej ciała lub układu ciał jest możliwa jedynie na skutek przekazania energii w wyniku wykonanej pracy nad ciałem lub przez ciało oraz/lub przepływu ciepła. Druga zasada termodynamiki Nie istnieje proces termodynamiczny, którego jedynym wynikiem byłoby pobranie ciepła ze zbiornika o temperaturze niższej i przekazanie go do zbiornika o temperaturze wyższej (wg. Clausiusa). Trzecia zasada termodynamiki Nie jest możliwe ochłodzenie układu do temperatury zera bezwzględnego za pomocą skończonego procesu. Pojęcia podstawowe Wymiana ciepła: Jeszcze trochę historii 1742 – Celcjusz – 100-stopniowa skala termometryczna oparta na punktach przemian fazowych wody przy ciśnieniu atmosferycznym: • wrzenie wody 0° • topnienie lody 100° 1848 – Lord Kelvin – temperatura bezwzględna i wykorzystanie temperatury zera bezwzględnego 1850 – Stromer – odwrócona skala Celcjusza Zero absolutne Zero Fahrenheita Zamarzanie wody Średnia temperatura ciała człowieka Wrzenie wody Kelwin Celsjusz Fahrenheit 0,00 -273,15 -459,67 Rankine 0,00 255,37 -17,78 0,00 459,67 273,15 0,00 32,00 491,67 309,75 36,60 97,88 557,55 373,15 100,00 212,00 671,67 Pojęcia podstawowe Zasady termodynamiki Zerowa zasada termodynamiki Jeśli układy A i B są z sobą w równowadze termicznej, i to samo jest prawdą dla układów B i C, to układy A i C również są ze sobą w równowadze termicznej. Pierwsza zasada termodynamiki – prawo zachowania energii Parafraza wg Resnicka-Holidaya: „Nie możesz nic wygrać” Druga zasada termodynamiki – prawo stałego wzrostu entropii Parafraza wg Resnicka-Holidaya: „Nie możesz wyjść na swoje” Trzecia zasada termodynamiki – prawo dążenia entropii do zera ze spadkiem temperatury Parafraza wg Resnicka-Holidaya: „Nie możesz wyjść z gry” Zerowa zasada termodynamiki – prawo równocenności stanów układów termodynamicznych Mechanizmy transportu ciepła ustalona – zjawiska wymiany ciepła oraz powiązane z nimi pole temperaturowe nie zmieniają się wraz z upływem czasu Przewodnictwo cieplne - występuje głównie w obszarze ciała stałego; polega ono na przekazywaniu energii wewnętrznej na skutek istnienia różnic temperatur. Zgodnie z prawem Fouriera: nieustalona – zjawiska wymiany ciepła oraz powiązane z nimi pole temperaturowe zmienia się wraz z upływem czasu q = −λ ⋅ grad (T ) Wymiana ciepła może zachodzić w oparciu o trzy podstawowe mechanizmy transportu ciepła: gdzie: q – gęstość strumienia ciepła [W/m2] λ – przewodność cieplna materiału [W/mK] grad(T) – gradient temperatury [K/m] PRZEWODZENIE KONWEKCJE PROMIENIOWANIE 2 2014-04-02 Mechanizmy transportu ciepła Mechanizmy transportu ciepła współczynnik przewodzenia ciepła Konwekcja – to dominujący proces transportu ciepła w obszarze płynów (np. woda, powietrze); przenoszenie ciepła zachodzi na skutek ruchu (dyfuzji) cząstek medium wynikającego z różnicy temperatur (konwekcja naturalna), lub też z zewnętrznie działających sił wymuszających ten ruch (konwekcja wymuszona). diament: 2300 W/mK miedź: 386 W/mK woda: 0,6 W/mK T PŁYN CHŁODZĄCY α powietrze: 0,02 W/mK λ Wiśniewski S., Wiśniewski T.S., Wymiana ciepła, Wyd. 5, WNT, Warszawa, 2000 Mechanizmy transportu ciepła Mechanizmy transportu ciepła Przejmowanie ciepła = przewodzenie + konwekcja Przejmowanie ciepła jest opisane prawem Newtona. Współczynnik przejmowania ciepła q = α ⋅ (TS − TP ) WSPÓŁCZYNNIK PRZEJMOWANIA CIEPŁA [W/m2K] KONWEKCJA gdzie: q – strumień ciepła [W/m2] α – współczynnik przejmowania ciepła [W/m2K] Ts – temperatura powierzchni ciała stałego [K] Tp – temperatura odniesienia płynu [K] Wnikanie ciepła NATURALNA WYMUSZONA gaz 2 ÷ 30 30 ÷ 500 olej 5 ÷ 100 30 ÷ 3 000 30 ÷ 300 300 ÷ 20 000 2·103 ÷ 2·104 3·103 ÷ 105 woda wrząca woda Wiśniewski S., Wiśniewski T.S., Wymiana ciepła, Wyd. 5, WNT, Warszawa, 2000 PŁYN CHŁODZĄCY T α Przenikanie ciepła λ Mechanizmy transportu ciepła Promieniowanie - w temperaturze wyższej od temperatury zera bezwzględnego, każde ciało wypromieniowuje energię; różnica ilości energii wypromieniowanej przez powierzchnię do ilości energii przez nią pochłoniętej opisana jest wzorem: T 4 T 4 q = C0 ⋅ ε 1, 2 1 − 2 100 100 gdzie: q – gęstość strumienia ciepła [W/m2] T1 – temperatura badanej powierzchni [K] T2 – temperatura odniesienia [K] C0 = 5,6693 W/m2K4 – stała promieniowania ciała doskonale czarnego ε1,2 – emisyjność względna Mechanizmy transportu ciepła Emisyjność powierzchni różnych materiałów TEMPERATURA [0C] MATERIAŁ WSPÓŁ. EMISYJNOŚCI Al polerowane 200 ÷ 600 0,04 ÷ 0,06 Al oksydowane 35 ÷ 500 0,20 ÷ 0,31 Cu polerowane 80 ÷ 115 0,02 ÷ 0,023 Cu oksydowane 200 ÷ 600 0,57 ÷ 0,87 100 0,92 ÷ 0,96 Farby matowe Sadza 95 ÷ 270 0,952 Woda 0 ÷ 100 0,95 ÷ 0,963 Wiśniewski S., Wiśniewski T.S., Wymiana ciepła, Wyd. 5, WNT, Warszawa, 2000 3 2014-04-02 Mechanizmy transportu ciepła Równania transportu ciepła Wymianę ciepła w wyniku promieniowania można również opisać z wykorzystaniem cieplnego prawa Newtona wprowadzając radiacyjny współczynnik przejmowania ciepła αr. Prawo zachowania masy – równanie ciągłości ( ) r ∂ρ + ∇ ρ ⋅V = 0 ∂t q = Γ ⋅ α r (TS − Ta ) Prawo zachowania pędu – równanie Naviera-Stokesa gdzie: r r r r ∂V r 1 + V ⋅ ∇V = − ∇p +ν∇ 2V + f ρ ∂t q – gęstość strumienia ciepła [W/m2] TS – temperatura ścianki [K] Ta – temperatura otoczenia [K] Γ – współczynnik uwzględniający geometrie oraz parametry powierzchni (w szczególnym wypadku emisyjność względna) Prawo zachowania energii – równanie transportu ciepła ∂T r λ 2 + V ⋅ ∇T = ∇ T + qυ ∂t ρc p Jeżeli TS ≤ Ta + 20°C, a 0°C ≤ Ta ≤ 100°C α r = 2,27 ⋅10 −7 (Ta + 273,15 )3 Wymiana ciepła Wymiana ciepła Badania eksperymentalne (Teoria podobieństwa) Sposoby badania problemów wymiany ciepła Badania eksperymentalne (szczególnie z uwzględnieniem teorii podobieństwa i liczb kryterialnych) Metody analityczne Rozwiązania numeryczne Liczba Reynoldsa – określa podobieństwo sił bezwładności i sił lepkości płynu Re = V ⋅L ν V ⋅ Dh ν LAMINARNY PRZEJŚCIOWY TURBULENTNY Re ≤ 2300 2300 > Re > 10000 Re ≥ 10000 Liczba Nusselta – określa stosunek szybkości wymiany ciepła w wyniku konwekcji w stosunku do wymiany ciepła zachodzącej dzięki zjawisku przewodnictwa cieplnego Metody analogowe Nu = Wymiana ciepła α ⋅L λp Wymiana ciepła Rozwiązania numeryczne Rozwiązania numeryczne – Warunki brzegowe Warunki brzegowe pierwszego rodzaju (tzw. warunki Dirichleta) – określa rozkład temperatury na linii/powierzchni brzegowej Prawo zachowania energii – równanie transportu ciepła ∂T r λ 2 + V ⋅ ∇T = ∇ T + qυ ∂t ρc p T ( x, y, z , t ) Warunki brzegowe drugiego rodzaju (tzw. warunki Neumanna) – określa rozkład gęstości strumienia ciepła na linii/powierzchni brzegowej q ( x, y , z , t ) DYSKRETYZACJA q = q Warunki brzegowe trzeciego rodzaju (tzw. warunki Fouriera) – polega na podaniu temperatury otaczającego płynu oraz współczynnika przejmowania ciepła GEOMETRIA WŁASNOŚCI MAT. WARUNKI BRZEGOWE α ( x, y, z , t ), Tref Tconst ELEMENT SKOŃCZONY PUNKTY CHARAKTERYSTYCZNE = WĘZŁY Tconst Warunki brzegowe czwartego rodzaju – określa równość gęstości strumieni ciepła po obydwu stronach stykających się ciał stałych qs = const 4 2014-04-02 Wymiana ciepła Parametry cieplne Sposoby badania problemów wymiany ciepła Rezystancja cieplna (termiczna) – opór jaki stawia ośrodek przepływowi ciepła z punktu pierwszego o temperaturze T1 do punktu drugiego o temperaturze T2. Zgodnie z cieplnym prawem Ohma: Badania eksperymentalne (szczególnie z uwzględnieniem teorii podobieństwa i liczb kryterialnych) Metody analityczne ????? Parametry cieplne Rezystancja cieplna – ścianka płaska – przewodzenie ciepła (T2 − T1 ) d T2 gdzie: T1 – temperatura pierwszego punktu [K] T2 – temperatura drugiego punktu [K] P – moc rozpraszana [W] Parametry cieplne q=λ⋅ T2 T1 Rozwiązania numeryczne Metody analogowe Rth T1 ∆T T1 − T2 Rth = = P P ⇒ T2 − T1 = P = q⋅ A Rezystancja cieplna – przejmowanie ciepła q⋅d q = α ⋅ (T1 − T0 ) ⇒ T1 − T0 = λ P = q⋅ A T −T q⋅d Rth = 2 1 = P λ ⋅q⋅ A 1 d Rth = ⋅ λ A T2 T1 λ d T1 − T0 q = P α ⋅q⋅ A 1 Rth = α⋅A Rth = q α T1 T0 α Parametry cieplne Parametry cieplne Rezystancja cieplna – przenikanie ciepła przez ścinkę płaską Rezystancja cieplna – ścianka walcowa – przewodzenie ciepła q = α1 ⋅ (T1 − T1 ') ⇒ T1 − T1 ' = q =λ⋅ (T2 − T1 ) d ⇒ T2 − T1 = q = α 2 ⋅ (T2 '−T2 ) ⇒ T2 '−T2 = q wysokość ścianki α1 q⋅d λ q α2 T2 T1 T’1 α1 1 d 1 T2 '−T1 ' = q ⋅ + + α1 λ α 2 T2 '−T1 ' T2 '−T1 ' 1 d 1 Rth = = = + + P q ⋅ A α1 ⋅ A λ ⋅ A α 2 ⋅ A T’2 α2 λ d dT q =λ⋅ oraz P = q ⋅ A = 2π ⋅ r ⋅ L ⋅ q dr dT P = 2π ⋅ r ⋅ L ⋅ λ ⋅ dr 1 dT dr = 2π ⋅ r ⋅ L ⋅ λ P r T2 − T1 1 Rth = = ⋅ ln 2 P 2π ⋅ L ⋅ λ r1 λ T1 T2 r1 d r2 5 2014-04-02 Parametry cieplne Analogia Analogia pomiędzy zjawiskami cieplnymi i elektrycznymi Rezystancja cieplna – ścianka walcowa – przewodzenie ciepła r T −T 1 Rth = 2 1 = ⋅ ln 2 P 2π ⋅ L ⋅ λ r1 Wielkości cieplne 2 3 4 r d d 1 d 1 d 1 d ln 2 = ln1 + = − + − + ... r1 r1 r1 2 r1 3 r1 4 r1 T1 przy załałożenid << r1 Rth ≈ r0 = λ T2 1 d 1 d 1 d ⋅ = ⋅ ≈ ⋅ 2π ⋅ L ⋅ λ r1 λ 2π ⋅ r1 ⋅ L λ 2π ⋅ r0 ⋅ L PRĄD ELEKTRYCZNY – I [A] TEMPERATURA – T [K] NAPIĘCIE CIEPŁO – Q [J] ŁADUNEK – q [C] REZYSTANCJA CIEPLNA – Rth [K/W] REZYSTANCJA ELEKTRYCZNA – R [V/A=Ω Ω] POJEMNOŚĆ CIEPLNA – Cth [J/ K] POJEMNOŚĆ ELEKTRYCZNA – C [C/V=F] Rth = r1 r1 + r2 2 d r2 1 L A PRZYKŁAD 1 Rozwiązanie analityczne Rth2 1 1 1 1 1 1 1 = + + + + + RthZ Rth 2 Rth3 Rth4 Rth5 Rth6 Rth7 Rth3 Rth1 warunki moc = 6 W T1 = 24oC Rth8 T2 Rth4 Rth5 RthZ = 2,44 K Rth6 RthZC = Rth1 + RthZ + Rth8 = 0,54 + 2,44 + 0,54 = 3,52 K W Rth2 Rth7 L [mm] 1 2 3 4 5 6 7 8 2 w [mm] A [mm ] 410 50 40 40 40 40 75 410 492 60 48 48 48 48 90 492 40 125 125 125 125 125 125 40 L [mm] Rth [K/W] 0,54 13,89 17,36 17,36 17,36 17,36 9,26 0,54 Analogia Rth = 1 2 3 4 5 6 7 8 1 L λ A Ciepło i parametry cieplne 40 125 125 125 125 125 125 40 2 w [mm] A [mm ] 410 50 40 40 40 40 75 410 492 60 48 48 48 48 90 492 Analogia – PRZYKŁAD 1 PRZYKŁAD 1 Rozwiązanie analityczne PRZYKŁAD 1 Rozwiązanie numeryczne T1 Maksymalna temperatura na stronie gorącej wynosi 45,12oC 40 125 125 125 125 125 125 40 410 50 40 40 40 40 75 410 492 60 48 48 48 48 90 492 0,54 13,89 17,36 17,36 17,36 17,36 9,26 0,54 T1 Rth1 Rth4 Tśr − numeryczne = 45,800C Tmax −analityczna = 45,120C Rth3 Rth [K/W] T2 1,7% Rth2 2 A [mm ] Rth1 Tmax − numeryczna = 46,580 C T2 = ∆T + T1 = 45,120C w [mm] T1 Analogia 35 ∆T = P ⋅ Rth = 6 ⋅ 3,52 = 21,120C 1 2 3 4 5 6 7 8 0,54 13,89 17,36 17,36 17,36 17,36 9,26 0,54 Rth8 T2 W Rth3 Rth [K/W] Analogia – PRZYKŁAD 1 L [mm] 1 L ρ A Analogia wymiary grubość = 1,2 mm inne w tabeli T1 T2 R= L PRZYKŁAD 1 T1 – U [V] λ A Analogia Dane: Wielkości elektryczne – P [W] MOC CIEPLNA Rth4 Rth8 T2 Rth5 Rth6 Rth7 Ciepło i parametry cieplne 36 ANSYS 11.0 24 26.51 29.02 31.53 34.04 36.54 39.05 41.56 44.07 46.58 3,1% Rth5 Rth6 Rth7 6 2014-04-02 Analogia Analogia PRZYKŁAD 2 PRZYKŁAD 2 w Dane: L wymiary grubość laminatu t1= 0,5 mm grubość miedzi t2= 0,035 mm szerokość w = 10 cm długość L = 15 cm w parametry przewodność laminatu λ1 = 0,26 W/mK przewodność miedzi λ2 = 386 W/mK Przepływ ciepła w kierunku równoległym Przepływ ciepła w kierunku równoległym Rth− epoxy = Rth-Cu Rth−Cu = Rth-epoxy L λ1 ⋅ w ⋅ t1 L λ2 ⋅ w ⋅ t 2 = 11,54 ⋅103 K = 0,11 ⋅103 K Płytka PCB Rth-Cu 1 1 1 = + ⇒ Rth ≈ 0,11 ⋅103 K W Rth Rth−Cu Rth−epoxy Rth-epoxy Rth = W W Rth−Cu 0,11 = = 0,0095 = 0,95% Rth− epoxy 11,54 Analogia ⇒ λ zast = 25,49 W mK Ciepło i parametry cieplne 40 PRZYKŁAD 4 w Dane: L wymiary grubość laminatu t1= 0,5 mm pole przelotki A2 = 3 mm2 liczba przelotek N = 100 szerokość w = 10 cm długość L = 15 cm parametry przewodność laminatu λ1 = 0,26 W/mK przewodność miedzi λ2 = 386 W/mK Przepływ ciepła w kierunku prostopadłym Płytka PCB Rth− epoxy Rth-przelotek t1 = = 0,13 K W λ1 ⋅ (w ⋅ L − N ⋅ A) Rth− przelotek = Rth-epoxy t1 λ2 ⋅ N ⋅ A = 4,3 ⋅ 10−3 K W POWIETRZE PODŁOŻE Rth −konstr = Rth-podł d Rth = λA złącze podłoże lutowie podłoże Cu obudowa wyprowadzenia λ [W/mK] 120 296 386 1 386 d [mm] 0,40 0,03 0,25 0,20 5,00 A [mm x mm] 0,4mm 3mm x 3mm 3mm x 3mm 3mm x 3mm 12 x 1mm x 0,25mm 12 x 1mm x 0,25mm Analogia PRZYKŁAD 4 Rth-konst LUTOWIE Cengel Y.A., Heat Transfer: A Practical Approach, Wyd. 2, McGraw-Hill, New York, 2003 Dane: moc rozpraszana P = 0,6 W temperatura wyprowadzeń T= 40ºC wymiary i parametry w tabeli Analogia Dane: moc rozpraszana P = 0,6 W temperatura wyprowadzeń Twyp = 40ºC wymiary i parametry w tabeli TZŁĄCZA ZŁĄCZE POŁĄCZENIA WIECZKO DRUTOWE OBUDOWA WYPROWADZENIA 1 1 1 = + ⇒ Rth = 4,2 ⋅10 −3 K W Rth Rth−epoxy Rth− przelotek PRZYKŁAD 4 złącze podłoże lutowie podłoże Cu obudowa wyprowadzenia 1 2 π dλ λ [W/mK] 120 296 386 1 386 d [mm] 0,40 0,03 0,25 0,20 5,00 A [mm x mm] 0,4mm 3mm x 3mm 3mm x 3mm 3mm x 3mm 12 x 1mm x 0,25mm 12 x 1mm x 0,25mm Dane: moc rozpraszana P = 0,6 W temperatura wyprowadzeń T= 40ºC wymiary i parametry w tabeli złącze podłoże lutowie podłoże Cu obudowa wyprowadzenia SUMA Rth [K/W] 5,88 0,37 0,01 0,07 66,67 4,32 77,32 gdzie : λ - przewodność cieplna podloza Rth-podł-Cu Rth-obudowa Rth-wyprowadzenia TWYP L λ zast ⋅ w ⋅ (t1 + t2 ) Analogia PRZYKŁAD 3 Rth-lut wymiary grubość laminatu t1= 0,5 mm grubość miedzi t2= 0,035 mm szerokość w = 10 cm długość L = 15 cm L parametry przewodność laminatu λ1 = 0,26 W/mK przewodność miedzi λ2 = 386 W/mK Płytka PCB Dane: Rth− zast = 77,32 K złącze podłoże lutowie podłoże Cu obudowa wyprowadzenia SUMA Rth [K/W] 5,88 0,37 0,01 0,07 66,67 4,32 77,32 W TZLACZA − TW YP Rth− zast = P TZLACZA = TW YP + P ⋅ Rth− zast = 40 + 0,6 ⋅ 77,32 = 86,40 C 7 2014-04-02 Parametry cieplne Parametry cieplne Rezystancja cieplna (termiczna) – najprostszy model termiczny elementu elektronicznego dla stanu ustalonego; wiąże temperaturę we wnętrzu elementu z rozpraszaną w nim mocą. Rezystancja cieplna jest zdefiniowana wzorem: Rth = gdzie: Tj ∆T T j − Todn = P P – temperatura złącza odpowiadająca maksymalnej temperaturze pastylki półprzewodnikowej; Todn – temperatura odniesienia – w ogólnym przypadku temperatura otoczenia; P – moc elektryczna rozpraszana w przyrządzie/układzie; 0 K C Rth = = W W Remsburg R., Thermal Design of Electronic Equipment, Wyd. 2, CRC Press, New York: 2000 Parametry cieplne Rezystancja cieplna – temperatura odniesienia Temperaturą odniesienia Todn może być: Tc – temperatura obudowy (ang. case); RthJC = Parametry cieplne Rezystancja cieplna – układ cieplny Tj PŚR PŚR T j − Tc T j − Tr P Ta – temperatura otoczenia (ang. ambient); RthJA = Tr RthJC T j − Ta P Impedancja cieplna (termiczna) – nazwana także cieplną rezystancją przejściową jest najprostszym modelem termicznym elementu elektronicznego dla stanu przejściowego; wiąże zmiany temperatury we wnętrzu tego elementu z rozpraszaną w nim mocą. RthCR Rezystancja złącze – obudowa (RthJC) – parametr katalogowy podawany dla każdego przyrządu/układu indywidualnie. Rezystancja obudowa – radiator (RthCR) – tzw. rezystancja cieplna przejścia zależy od własności połączenia mechanicznego oraz jakości stykających się powierzchni przyrządu i radiatora. Rezystancja radiator – otoczenie (RthRA) – popularnie rezystancja cieplna radiatora – parametr katalogowy. Tr RthRA Ta Parametry cieplne Impedancja cieplna – układ cieplny Tj P P Tc Impedancja cieplna jest zdefiniowana wzorem: Ta Cth1 Tj Tr ∆T (t ) T j (t ) − Todn = P P gdzie: Tj(t) – zależna od czasu funkcja określająca zmiany temperatury złącza; Todn – temperatura odniesienia – w ogólnym przypadku temperatura otoczenia; P – funkcja skokowa reprezentująca stałą moc rozpraszaną w elemencie elektronicznym; 0 K C Zth = = W W Tc Ta Parametry cieplne Z th = Tj P Tr – temperatura radiatora (ang. radiator / heat sink); RthJR = Tc Rth1 Cth2 Tc Rth2 Z th (t ) = ??? Tr Cth3 Rth3 Ta 8 2014-04-02 Parametry cieplne Impedancja cieplna – schemat zastępczy Tj PŚR Tc P Tj Tr R 'th1 C 'th1 R 'th2 C 'th2 R 'th3 C 'th3 Ta t Z th (t ) = ∑ R'thi 1 − exp − i =1 τ thi gdzie τ thi = R 'thi C 'thi n ZAGADNIENIA TERMICZNE W SYSTEMACH MECHATRONICZNYCH Ewa Raj Ta Plan Wykładu Problemy termiczne Główne źródła energii cieplnej w systemach mechatronicznych: Problemy termiczne w systemach mechatronicznych Moc cieplna Elektryczne (elektryczne i elektroniczne) – generacja ciepła związana z przepływem prądu elektrycznego; elementy pasywne i aktywne Mechaniczne – generacja ciepła związana z tarciem pomiędzy elementami ruchomymi Temperatury pracy Odprowadzanie ciepła Nie odprowadzenie wydzielanego ciepła przełoży się na: Wzrost temperatury – temperatury złącz elementów aktywnych; skok temperatury; gradienty temperatury BEZ CHŁODZENIA ∆T Wzrost naprężeń i odkształceń – niedopasowanie współczynników rozszerzalności cieplnej Z CHŁODZENIEM Degradacja, uszkodzenie, zniszczenie struktur t Moc cieplna Moc cieplna Zasilanie DC Podstawą do wyznaczenia mocy średniej są zmiany chwilowej mocy określone wzorem: W przypadku, gdy wartości natężenia prądu i napięcia są stałe w czasie: PŚR = I ⋅ U = I 2 ⋅ R p (t ) = i (t ) ⋅ u (t ) Zwykle parametrem zewnętrznym jest tylko jeden za składników tego iloczynu, natomiast zmiany drugiego wynikają z charakterystyki obciążenia przyrządu. gdzie: I – stała wartość prądu [A] U – wartością napięcia [V] R – rezystancją elementu [Ω] Moc średnią można wyznaczyć ze wzoru: T PŚR = 1 i (t ) ⋅ u (t )dt T ∫0 9 2014-04-02 Moc cieplna Układy CMOS Moc cieplna Układy CMOS Układy scalone charakteryzują się dużą ilością wejść i wyjść, stąd trudno wyznaczyć dla nich rozpraszaną moc stosując klasyczne metody. Moc strat w układach CMOS związana jest z przełączaniem i wyraża się wzorem: Specyfika układów scalonych pozwala na podejście bazujące na założeniu, że cała rozproszona moc pochodzi ze źródeł napięciowych zasilających ten układ. p(t ) = U i (t ) P = CU Z f 2 gdzie: lub wzorem: gdzie: C – pojemność obciążenia [F] UZ – napięcie zasilania [V] f – częstotliwość przełączania [Hz] Z Z UZ – napięcie zasilania [V] iZ – prąd [A] gdzie: P = N tot N on pf Ntot – ilość bramek w układzie [-] Non – procentowa ilość bramek załączonych [%] p – straty mocy w pojedynczej bramce [W/Hz] f – częstotliwość przełączania [Hz] Moc cieplna Wzrost wydzielanej mocy w układach scalonych Moc cieplna Straty mocy w pojedynczym tranzystorze układu scalonego (procesory Celeron oraz Atom firmy Intel ) Na bazie procesorów firmy Intel Moc cieplna Wzrost integracji i miniaturyzacji struktur Moc cieplna Gdzie są granice cieplne? Na bazie procesorów firmy Intel 15 Bipolarna CMOS Multi Gęstość strumienia ciepła [W/cm2] IBM ES9000 Pentium 4 Xeon DP 10 Itanium 2 Fujitsu VP2000 IBM 3090S TCM NTT IBM GP Core 2 Quad IBM RY7 Fujitsu M780 5 IBM 3090 TCM 1960 1970 1980 Core 2 Extreme Core 2 Duo IBM RY6 CDC Cyber 205 IBM 3081 TCM IBM 4381 Fujitsu M 380 NEC LCM IBM 370 IBM 3033 IBM 360 Honywell DPS88 0 1950 Core i7 IBM RY5 1990 IBM RY4 IBM RY3 Core POWER4 2000 2010 2020 Lata 10 2014-04-02 Moc cieplna Moc cieplna Procesory graficzne Maksymalny pobór mocy gdy T < 80°C Maksymalny pobór mocy GPU straty mocy 100 – 350 W www.tomshardware.com Chris Angelini, Nvidia GeForce GTX 780 Review: Titan’s Baby Brother Is Born, www.tomshardware.com 23.05. 2013 Temperatura pracy Dlaczego temperatura jest tak istotna? Temperatura pracy Koncentracja nośników w półprzewodniku domieszkowanym (np. typu n) Generacja nośników w krysztale półprzewodnikowym może być wywołana: oddziaływaniami zewnętrznymi (dostarczanie energii do kryształu) Zewnętrzne pole elektryczne Napromieniowanie strumieniem fotonów / elektronów temperaturą (tzw. generacja termiczna) Generacja nośników w półprzewodniku domieszkowanym typu n nd TS – temperatura wyczerpania stanów Ti – temperatura przejścia w stan samoistny n0 p0 n0 ni nT p0 Wc Wd TS pT Wv jonizacja domieszek (donorowych) Temperatura pracy Temperatura przejścia w stan samoistny Ti T ilość nośników mniejszościowych jest porównywalna z ilością nośników większościowych Temperatura pracy Temperatura wyczerpania stanów – tzw. efekt „zamarzania” półprzewodnika 11 2014-04-02 Temperatura pracy Półprzewodnik niezdegenerowany a zdegenerowany Temperatura pracy Wpływ temperatury na rezystywność półprzewodnika domieszkowanego ρ Temperatura pracy Półprzewodnik niezdegenerowany a zdegenerowany Temperatura pracy Wpływ temperatury na rezystywność półprzewodnika domieszkowanego „Efekt termicznej autokompensacji” - lokalnemu wzrostowi temperatury towarzyszy lokalny wzrost rezystancji powodujący wypieranie prądu z obszaru o wyższej temperaturze do obszaru „Efekt sznurowania prądu” o niższej temperaturze. - lokalnemu wzrostowi temperatury towarzyszy lokalny spadek rezystancji i wzrost gęstości prądu co prowadzi do dalszego wzrostu temperatury. TS Ti T Temperatura pracy Utrzymanie wewnętrznej temperatury elementu elektronicznego w odpowiednim zakresie temperatur jest konieczne dla: BEZPIECZNEJ PRACY – przekroczenie dopuszczalnej temperatury prowadzi do zniszczenia przyrządu lub jego powolnej destrukcji NORMALNEJ PRACY – parametry katalogowe są ważne do pewnej temperatury podanej w katalogu Standardy temperaturowe dla zastosowań sprzętu elektronicznego: ZAKRES KOMERCYJNY TEMPERATURA Temperatura pracy Bezpieczna temperatura pracy Konieczność rozszerzenia zakresu temperatury pracy wynika z: Wzrostu temperatury otoczenia Wzrost integracji i miniaturyzacji struktur półprzewodnikowych Pogorszenia wymiany ciepła z otoczeniem 0 ÷ 70 [OC] -25 ÷ 85 [OC] WZMACNIACZ PRZEMYSŁOWY ROZSZERZONY -40 ÷ 125 [OC] 1W MILITARNY -55 ÷ 125 [OC] PRZEMYSŁOWY Lee T.T., Chambers B., Ramakrishma K., Thermal Management of Handheld Telecommunication Products, Electronics Cooling, vol.4, nr 2, 1998 12 2014-04-02 Temperatura pracy Odprowadzanie ciepła Wymiana ciepła - źródła ciepła Bezpieczna temperatura pracy Czynniki wpływające na temperaturę złącza elementu elektronicznego: Standardy temperaturowe dla zastosowań sprzętu elektronicznego: SAMONAGRZEWANIE – we wszystkich elementach przez, które przepływa ZAKRES TEMPERATURA ELEKTRONIKA NISKOTEMPERATUROWA KRIOGENICZNY STANDARDOWY < -150 [°C] -150 ÷ -55/-65 [°C] -55/-65 ÷ 125 [°C] MILITARNY -25 ÷ 85 [°C] PRZEMYSŁOWY 0 ÷ 70 [°C] KOMERCYJNY ELEKTRONIKA WYSOKOTEMPERATUROWA prąd elektryczny wydzielana jest energia cieplna (rezystory, transformatory, tranzystory, tyrystory diody, połączenia, układy scalone itd…) SPRZĘŻENIA TERMICZNE – sprzężenia cieplne występują pomiędzy poszczególnymi elementami, układami czy obwodami elektronicznymi na skutek wymiany ciepła w wyniku trzech mechanizmów transportu ciepła DOLNY ZAKRES 150 ÷ 300 [°C] ŚRODOWISKO – temperatura otoczenia, wilgotność GÓRNY ZAKRES 300 ÷ 1000 [°C] i ciśnienie płynu otaczającego elementy KONSTRUKCJA I MATERIAŁY – konstrukcja urządzenia elektronicznego oraz materiały jakie zostały wykorzystane do produkcji urządzenia Odprowadzanie ciepła Odprowadzanie ciepła Przykład 1 Metody uwzględniania chłodzenia naturalnego i wymuszonego NAJKORZYSTNIEJ ℎ − = Tj < 0,9 TjMAX W elemencie elektronicznym wydzielana jest moc 6 W. Część ciepła wymieniana jest miedzy elementem a płytką PCB Rth j-PCB = 0,8 K/W, a następnie oddawana jest do otoczenia Rth PCB-a = 25 K/W. Pozostała część ciepła oddawana jest poprzez radiator Rth J-R = 0,16 K/W do otoczenia w wyniku radiacji Rth R-a (RAD.) = 225 K/W oraz konwekcji Rth R-a (KONW.) = 59 K/W. Wyznacz temperaturę złącza tego elementu wiedząc, że temperatura otoczenia wynosi 25°C. Ta PROMIENIOWANIE Ta KONWEKCJA ℎ − = PROMIENIOWANIE T RthR − a ( RAD.) Tr PRZEWODZENIE Tj RthR −a (KONW .) Tc KONWEKCJA Tb PROMIENIOWANIE Tj RthJ − R Tj T RthJ − PCB PRZEWODZENIE KONWEKCJA TPCB RthPCB − a Ta Odprowadzanie ciepła Przykład 2 W rezystorze drutowym wydzielana jest moc 50 W. Rezystor wlutowany jest w płytkę PCB. Część ciepła wymieniana jest miedzy korpusem rezystora a otoczeniem Rth r-a = 4 K/W. Pozostała część ciepła przewodzona jest przez końcówki lutownicze do płytki drukowanej Rth r-L = 20 K/W a następnie do otoczenia. Wyznacz temperaturę powierzchni rezystora wiedząc, że temperatura otoczenia wynosi 25°C, a temperatura punktu lutowniczego 80°C. Ta KONWEKCJA Rthr − a Tr PROMIENIOWANIE Rthr −l Rthr −l Tl PROMIENIOWANIE KONWEKCJA ZAGADNIENIA TERMICZNE W SYSTEMACH MECHATRONICZNYCH Rthl − a Ewa Raj Ta 13 2014-04-02 Plan Wykładu Układy chłodzenia Systematyka układów chłodzenia Systematyka Systemy chłodzenia powietrznego Jak zwiększyć ilość ciepła odprowadzanego przez radiator? METODY CHŁODZENIA URZĄDZEŃ SYSTEMY CHŁODZENIA POWIETRZNEGO SYSTEMY CHŁODZENIA CIECZOWEGO Materiały na radiatory JEDNOFAZOWE Rezystancja umowna a rzeczywista SYSTEMY CHŁODZENIA WSPOMAGANEGO Z PRZEMIANĄ FAZOWĄ / DWUFAZOWE Z PRZEMIANĄ FAZOWĄ UWZGLĘDNIAJĄCE ZJAWISKA TERMOELEKTRYCZNE Układy chłodzenia Systematyka Układy chłodzenia powietrznego Odprowadzanie ciepła z elementów elektronicznych: Ciepło od miejsca, gdzie się wydziela …. METODY CHŁODZENIA URZĄDZEŃ PASYWNE – CHŁODZENIE NATURALNE …jest transportowane przez elementy obudowy (przewodnictwo cieplne)… AKTYWNE – CHŁODZENIE WYMUSZONE PARAMETRY I WŁAŚCIWOŚCI WPŁYWAJĄCE NA WYDAJNOŚĆ CHŁODZENIA PRZEWODNOŚĆ CIEPLNA RADIATOR / MONTAŻ RADIATORA EMISYJNOŚĆ POWIERZCHNI KONSTRUKCJA URZĄDZENIA / LAYOUT PŁYTKI …jest oddawane do otoczenia (głównie przewodzenie + konwekcja czyli przejmowanie) STRUKTURA PÓŁPRZEWODNIKOWA OBUDOWA - RADIATOR RADIATOR / MONTAŻ RADIATORA DOBÓR WENTYLATORA MATERIAŁY TERMOPRZEWODZĄCE KONSTRUKCJA URZĄDZENIA / LAYOUT PŁYTKI Układy chłodzenia powietrznego Odprowadzanie ciepła z elementów elektronicznych: Zgodnie z prawem Newtona ilość przejmowanej mocy rozpraszanej można obliczyć w oparciu o: PRZEJMOWANIE CIEPŁA Układy chłodzenia powietrznego Zwiększanie powierzchni radiatora: www.ldssystem.it P = αS r (TŚR − Ta ) gdzie: α Sr TŚR Ta – współczynnik przejmowania ciepła [W/m2K] – powierzchnia radiatora [m2] – temperatura średnia powierzchni radiatora [0C] – temperatura otoczenia [0C] Zwiększanie powierzchni radiatora powyżej pewnej ściśle określonej wartości nie przynosi znaczącej poprawy wydajności układu chłodzącego. BEZPOŚREDNIO mamy wpływ na… http://www.thermacore.com 14 2014-04-02 Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Radiatory - najważniejsze parametry Radiatory - grubość podstawy radiatora 1 grubość żebra odległość między żebrami wysokość żebra ANSYS 11.0 55 58.12 61.25 64.38 67.5 70.62 73.75 76.88 80 grubość podstawy Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Radiatory - grubość podstawy radiatora Radiatory - grubość podstawy radiatora – rezystancja rozpraszenia Pow. radiatora: Ap = 10 x 10 cm2 Pow. źródła: zależy od wymagań transferu poprzecznego ciepła oraz wielkości źródła ciepła AS = 2,5 x 2,5 cm2 Rezystancja radiatora: Rth = 1 K/W t Przewodność cieplna: zależy od materiału z jakiego wykonana jest podstawa λAl = 180 W/(m·K) λCu = 386 W/(m·K)) podstawa profilowana Grubość podstawy A. Malhammar, Optimisation of Heat Sinks in Confined Flow, www.coolingzone.com Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego qWE Radiatory - zjawisko korkowania ciepła Radiatory - celowość stosowania powierzchni użebrowanych qWY / qWE [-] Powierzchnia użebrowana ma za zadanie zwiększyć strumień przejmowanego ciepła 1,0 0,8 0,6 0,4 0,2 0,0 d ł ł ! ą ł 2d 3d 0 2d 4d 6d 8d 10d 12d h [mm] ł ł = " % ∙ #& " '∙& = (∙) * qWE 14d 16d qWY Celowość stosowania żeber – warunek teoretyczny: +, = -∙. <2 / Wykres dla wartości współczynnika przejmowania ciepła równej 20 W/cm2K Celowość stosowania żeber – warunek praktyczny: +, = -∙. < 0,4 / qWY 15 2014-04-02 Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Radiatory - sprawność żebra Radiatory - celowość stosowania powierzchni użebrowanych Sprawdź celowość stosowania żeber w przypadku płaskich żeber prostokątnych, aluminiowych (180 W/(m·K)) o grubości δ = 5 mm omywanych powietrzem (współczynnik przejmowania ciepła dla płynu α = 15 W/m2K) oraz wodą (α = 2000 W/m2K). Sprawdz min grubość żeber dla której w podanych przypadkach wciąż celowe jest stosowanie powierzchni użebrowanej. η żebra = ilosc ciepla przejmowane przy rzeczywist ym rozkl. temp. ilosc ciepla przejmowana przy stalej temp. – dla powietrza: qWE Sprawność żebra prostego η żebra = – dla wody: λ m= α ⋅ Ob λ⋅F – przewodność cieplna materiału żebra [W/mK] Ob – obwód żebra [m] F – pole przekroju poprzecznego żebra [m2] qWY Radiatory - sprawność żebra - PRZYKŁAD gdzie : h – wysokość żebra [m] α – współczynnik przejmowania ciepła [W/m2K] gdzie: Układy chłodzenia powietrznego tanh(mh) mh Układy chłodzenia powietrznego Radiatory - efektywność powierzchni użebrowanej Oblicz sprawność η żebra prostego o wymiarach: h=50 mm (wysokość), l=100 mm (długość), δ=2 mm (grubość) znając współczynnik przejmowania ciepła dla płynu α=7 W/(m2·K). Obliczenia przeprowadź dla żebra wykonanego ze stali (45 W/(m·K)), aluminium (180 W/(m·K)) oraz miedzi (386 W/(m·K)). ε = η żebra Auzebrowana Apodstawy l δ Całkowita efektywność ε całałkowi = h Układy chłodzenia powietrznego Radiatory - odległość między żebrami Anieuzebrowana + Auzebrowana ⋅η żebra Apodstawy Układy chłodzenia powietrznego Systematyka radiatorów stampings – wypraski extrusions – tłoczone folded fin – ożebrowanie składane bondend fin – ożebrowanie spajane radiatory blaszkowe Warstwa przyścienna przy opływie płyty płaskiej: 1 – warstwa laminarna, 2 – obszar przejściowy, 3 – warstw turbulentna, 4 – podwarstw laminarna typ radiatora konwekcja Rth [K/W] wypraski naturalna 1 ÷ 100 25 ÷ 200 tłoczone naturalna 0,2 ÷ 15 15 ÷ 120 wymuszona 0,08 ÷ 0,2 PODWARSTWA LAMINARNA ŻEBRA spajane składane naturalna 0,3 ÷ 2 rth [Kcm2/W] 8 ÷ 25 ∼ 95 wymuszona 0,01 ÷ 0,6 5 ÷ 25 naturalna/ wymuszona 0,02 ÷ 0,8 brak danych Lee S., How to Selekt a Heat Sink, Electronics Cooling, vol.1, nr 1, 1995 16 2014-04-02 Układy chłodzenia powietrznego Wypraski Układy chłodzenia powietrznego Radiatory tłoczone aluminiowe bądź miedziane blaszki ponacinane i ukształtowane tak, aby zwiększyć powierzchnię kontaktu z medium chłodzącym wytwarzane jako profile o zadanym przekroju poprzecznym, z których odcina się kształtki o wymaganej dla danego rozwiązania długości stosowane do pojedynczych elementów małej mocy i średniej mocy najczęściej aluminiowe rezystancja termiczna w granicach 1 ÷ 100 K/W parametry: min. grubość żebra około 0,64mm (standardowa grubość żebra około 1,5mm) konwekcja naturalna powierzchnia radiatora poddawana obróbce wykończeniowej (oksydacja, czernienie, anodowanie) ze względu na udział promieniowania spadek rezystancji cieplnej od 10% nawet do 45% max. stosunek wysokości żebra do odległości miedzy żebrami 20 : 1 (standardowo 6 : 1 bądź 8:1) rezystancja termiczna w granicach 0,08 ÷ 15 K/W konwekcja naturalna i wymuszona jedno z najtańszych rozwiązań obróbka powierzchniowa - anodowanie przy konwekcji naturalnej do 20% przy konwekcji wymuszonej 4 do 8% Układy chłodzenia powietrznego Radiatory z ożebrowaniem spajanym - radiatory blaszkowe otrzymywane są poprzez przymocowanie do rowkowanej podstawy żeber o przekroju prostokątnym podstawa: miedziana, aluminiowa; żebra: miedziane, aluminiowe; łączenie: klejenie (żywice epoksydowe), lutowanie parametry: Układy chłodzenia powietrznego Radiatory z ożebrowaniem składanym otrzymywane są poprzez przez odpowiednie wygięcie blach w kształt gęsto ustawionych żeber a następnie przymocowanie ich do podstawy, lub bezpośrednio do powierzchni chłodzonej podstawa: najczęściej aluminiowa; żebra: aluminium, miedź, brąz, Inconel, stal nierdzewna parametry: grubość żebra od 0,7 do 2,5mm wysokość żeber ograniczona ich sprawnością grubość żebra od 0,5 do 1,2mm max. stosunek wysokości żebra do odległości miedzy żebrami 50 : 1 max. stosunek wysokości żebra do odległości miedzy żebrami 40 : 1 2 do 3-krotne zwiększenie powierzchni czynnej w stosunku do radiatorów wytłaczanych rezystancja termiczna w granicach 0,01 ÷ 0,6 K/W (konwekcja naturalna do 2 K/W) wysokość żebra do 100mm rezystancja termiczna w granicach 0,02 ÷ 0,8K/W konwekcja naturalna / wymuszona mogą być stosowane w przypadku strat mocy sięgających 200 W rozwiązanie to powstało na potrzeby aplikacji militarnych oraz do zastosowań w lotnictwie konwekcja naturalna i wymuszona (DEDYKOWANA) konstrukcje wyjątkowo lekkie o dużej objętościowej wydajności cieplnej Układy chłodzenia powietrznego Radiatory odlewane i wykuwane Układy chłodzenia powietrznego Radiatory z ożebrowaniem skrawanym (skived fin) to najczęściej radiatory szpilkowe wykonywane w procesie odlewów piaskowych, rdzeniowych czy ciśnieniowych ze stopów aluminium oraz miedzi (brązu, mosiądz) bądź wytwarzane w procesie kucia na zimno materiał: stopy aluminiowe, czyste aluminium (aż do 170W/mK) żebra radiatora powstają poprzez skrawanie cienkich warstw materiału z powierzchni metalowej podstawy (aluminiowej bądź miedzianej), tak aby w efekcie końcowym ze skrawanej warstwy powstało żebro połączone z podstawą radiatora parametry: materiał: aluminium, miedź parametry: min. wymiar żebra 0,5 mm max. wysokości żebra 80 x szerokość żebra standardowo ≤ 45 x szerokość żebra min. wymiar żebra 0,4 mm max. wysokości żebra 72 mm (Al), 50 mm (Cu) rezystancja termiczna konwekcja naturalna 1,5 ÷ 25 K/W rezystancja termiczna 0,02 ÷ 0,8 K/W konwekcja wymuszona 0,1 ÷ 8 K/W niski koszt; konstrukcje o gęstym upakowaniu żeber o kształcie szpilkowym umożliwiające uzyskanie bardzo dobrych parametrów termicznych przy chłodzeniu „uderzeniowym” doskonała alternatywa cenowa dla radiatorów z ożebrowaniem składanym i spajanym; 17 2014-04-02 Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Zmiana współczynnika przejmowania ciepła: Materiały na radiatory CTE [ppm] λ [W/mK] ρ [kg/m3] Aluminium 23 204 2710 Miedź 17 390 8960 Miedź – Molibden 7,2 195 2 ~350 AlSiC 6,5 – 8,0 180 - 210 ScD 1,4 – 3,0 ~ 600 Krzem 3,3 – 4,2 150 Miedź – Grafit Wzrost współczynnika przejmowania ciepła dla powietrza można uzyskać poprzez: Zastosowanie konwekcji wymuszonej. obniżenie temperatury powietrza na wylocie z radiatora wzrost prędkości przepływu powietrza powoduje wzrost efektywności odprowadzania ciepła 3000 2330 Soule A., Future Trends in Heat Sink Design, Electronics Cooling, vol.7, nr 1, 2001 www.faraday-advance.net; www.alsic.com dobrze dopasowany wentylator może nawet dziesięciokrotnie zmniejszyć rezystancję termiczną układu chłodzącego P [bar] KRZYWA PRACY WENTYLATORA przekroczenie prędkości powietrza powyżej 8 ÷ 10 m/s powoduje zwiększenie szumu, którego poziom głośności zaczyna być dokuczliwy Przepływ [l/min] Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Zmiana współczynnika przejmowania ciepła: Zmiana współczynnika przejmowania ciepła: Wzrost współczynnika przejmowania ciepła dla powietrza można uzyskać poprzez: Wzrost współczynnika przejmowania ciepła dla powietrza można uzyskać poprzez: Zastosowanie konwekcji wymuszonej. Zastosowanie „mechanizmu chłodzenia uderzeniowego” (ang. jet impigement) Moc cieplną wynoszoną przez strumień płynu można obliczyć posługując się wzorem: • P = m c p (TOUT − TIN ) redukuje spadek ciśnienia przy przepływie, zmniejsza temperaturę wylotową powietrza, usytuowanie wentylatora bezpośrednio pod radiatorem wprowadza efekty przepływu turbulentnego Uderzeniowy przepływ powietrza Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Zmiana współczynnika przejmowania ciepła: Zmiana współczynnika przejmowania ciepła: Wzrost współczynnika przejmowania ciepła dla powietrza można uzyskać poprzez: Wzrost współczynnika przejmowania ciepła dla powietrza można uzyskać poprzez: Zastosowanie konstrukcji szpilkowej żeber (ang. pins). nieznacznie zmniejsza powierzchnię kontaktu radiatora i medium chłodzącego dodatkowe turbulencje poprawiające transport ciepła Odpowiednie kształtowanie żeber bądź wprowadzanie dodatkowych elementów zwiększających turbulencję, - „turbulatorów” Turbulatory powodują zrywanie warstw cząsteczek powietrza osadzających się na powierzchni radiatora. znaczna poprawa wydajności w przypadku trudnego do przewidzenia kierunku przepływu płynu Alpha Comp. Ltd, www.micforg.co.jp Alpha Comp. Ltd, www.micforg.co.jp 18 2014-04-02 Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Rezystancja umowna a rezystancja rzeczywista Rezystancja umowna a rezystancja rzeczywista PŚR Tj PŚR PŚR Tj Tc Relację pomiędzy rezystancją rzeczywistą a umowną określa zależność: Tr ′ = η ⋅ RthRA RthRA Tc Ta gdzie: nierównomierność rozkładu temperatury, kształt i materiał radiatora Tr RthRA Rzeczywistą rezystancję radiatora R’thRA opisuje równanie: TŚR − Ta Tr Współczynnik korekcyjny można określić w oparciu o równanie Newtona: RthRA q = α (TŚR − Ta ) Ta P Tc η - współczynnik korekcyjny uwzględniający gdzie: Rezystancja RthRA jest oparta na temperaturze w „gorącym” miejscu; jest to tzw. rezystancja umowna. ′ = RthRA Tj Ponieważ TŚR < Tr więc R’thRA < RthRA TŚR – średnia temperatura powierzchni radiatora Układy chłodzenia powietrznego Ta Układy chłodzenia powietrznego Rezystancja umowna a rezystancja rzeczywista Parametry odniesienia: PŚR Przyjmując powierzchnie radiatora Sr: Pomiary Rth wykonywane w ściśle określonych warunkach laboratoryjnych. Tj PŚR = αS r (TŚR − Ta ) Firma L.D.S. System S.a.s. PŚR = αS rη (Tr − Ta ) η= RADIATOR CZERNIONY TŚR − Ta KONWEKCJA NATURALNA Tr − Ta ŹRÓDŁO CIEPŁA POŁOŻONE CENTRALNIE Ponieważ TŚR < Tr więc η < 1. POMIAR TEMPERATURY RADIATORA W „NAJGORĘTSZYM” PUNKCIE Tr Równania opisujące rezystancję rzeczywistą oraz rezystancję umowną radiatora powietrznego: RthRA = POŁOŻENIE PIONOWE Tc Tr − Ta 1 = PŚR αS rη ′ = RthRA TEMPERATURA OTOCZENIA MIERZONA W ODLEGŁOŚCI 1m OD RADIATORA RthRA TŚR − Ta 1 = PŚR αS r ŹRÓDŁO CIEPŁA 1CAL KWADRATOWY Ta MAX. TEMPERATURA RADIATORA NAD TEMPERATURĘ OTOCZENIA 750C Układy chłodzenia powietrznego Układy chłodzenia powietrznego Inne współczynniki korekcji Inne współczynniki korekcji KOREKCJA 75°C 1,000 70°C 1,017 60°C 1,057 50°C 1,106 40°C 1,170 Współ. korekcji [-] Korekcja temperatury odniesienia: ∆TRA Firma AAVID THERMALLOY Korekcja wysokości nad poziomem morza: WYSOKOŚĆ NPM [m] KOREKCJA 0 1,000 1000 1,053 1,1 1500 1,111 1 2000 1,163 3000 1,250 3500 1,333 1,3 1,2 30 35 40 45 50 55 60 65 70 75 o 30°C 1,257 Temperatura [ C] www.aavidthermalloy.com www.electronics-cooling.com Współ. korekcji [-] Po porównaniu: 1,4 1,3 1,2 1,1 1 0 1000 2000 3000 Wys. npm [m] Jeśli ∆TRA = 300C i Rth dla 75C = 6K/W to Rth = 7,54K/W 19
Podobne dokumenty
anodowanie tantalu
q – strumień ciepła [W/m2] T1 – temperatura badanej powierzchni [K] T2 – temperatura odniesienia [K] C0 = 5,6693 W/m2K4 – stała promieniowania ciała doskonale ε1,2
Bardziej szczegółowo