Zawierzmy Miłosierdziu Bożemu

Zawierzmy Miłosierdziu Bożemu
List pasterski Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego
na Niedzielę Miłosierdzia Bożego
Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu człowieka
Po wielu miesiącach oczekiwania i duchowego przygotowania radujemy się
i dziękujemy Bogu za dar wyniesienia dzisiaj do chwały ołtarzy wraz ze świętym
papieżem Janem XXIII, Syna Polskiego Narodu i Kościoła - świętego Jana Pawła II. O życiu
Karola Wojtyły, a od 16 października 1978 r. Ojca świętego Jana Pawła II, chciałoby się
tak wiele powiedzieć. Będziemy próbowali to czynić przez najbliższe dni, miesiące i lata,
ponieważ nie mamy wątpliwości, że Pan Bóg w swojej łaskawości wypowiedział się
w świętym Janie Pawle II i przez Niego dla naszego zbawienia.
1. Dla nas i całego świata
Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca w pierwszą sobotę miesiąca, ale zarazem
w Wigilię Święta Bożego Miłosierdzia. To znak dla nas i całego świata, jak również to, że
ogłoszenie świętym bł. Jana Pawła II ma miejsce dzisiaj czyli w Niedzielę Bożego
Miłosierdzia. Również w II Niedzielę Wielkanocną Jubileuszowego 2000 roku
Jan Paweł II wyniósł na ołtarze św. Siostrę Faustynę. Spełnił wtedy pragnienie Jezusa
Miłosiernego i ustanowił Niedzielę Miłosierdzia Bożego. W Dzienniczku Duchowym
Świętej Siostry Faustyny czytamy następujące słowa Pana Jezusa: Pragnę, aby święto
Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych
grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze
łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do
spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym
otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).
Chcemy więc właściwie odczytać dar dzisiejszej kanonizacji i przede wszystkim
zbliżyć się do źródła miłosierdzia Bożego, aby z niego zaczerpnąć obficie przez akty
ufności i wiary.
2. Błogosławieni, którzy uwierzyli
Orędzie Miłosierdzia Bożego, tak niezwykle przypomniane przez Pana Boga
współczesnemu światu, nie jest jednak - jak uczył św. Jan Paweł II - orędziem nowym. To
orędzie Krzyża, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. To orędzie Zesłania Ducha
Świętego. To orędzie Ewangelii. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego
Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne
(J 3, 16).
O niepojętej i przebaczającej miłości Boga przypomina nam dzisiejsza Ewangelia.
Chrystus zmartwychwstały przynosi do wieczernika wspaniałe orędzie Bożego
Miłosierdzia i powierza apostołom posługę jego szafarzy: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie
posłał, tak i Ja was posyłam. (...) Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są
im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20, 21-23). Przed
wypowiedzeniem tych słów Jezus pokazuje ręce i bok czyli rany zadane Mu podczas
męki, zwłaszcza zranione Serce - źródło, z którego wypływa obfity strumień
miłosierdzia, rozlewający się na ludzkość. Przy tym Jezus wypowiada szczególne
błogosławieństwo - błogosławieństwo wiary. Błogosławieni, którzy nie widzieli,
a uwierzyli. Tym samym Zmartwychwstały Chrystus wskazuje na postawę wiary, jako
właściwą dla przyjęcia orędzia miłosierdzia Bożego, w konsekwencji daru zbawienia
wiecznego.
Postawa wiary towarzyszyła św. Janowi Pawłowi II przez całe jego życie,
a szczególnie w dniu wyboru na Stolicę Piotrową. Sam Święty wspomina: głosem
Kolegium Kardynałów, zmartwychwstały Chrystus rzekł do mnie, jak ongiś do Piotra nad
Jeziorem Genezaret: „Paś owce moje”. A w duszy brzmiało echo pytania, które ongiś
usłyszał Piotr: „Czy mnie miłujesz? Czy mnie miłujesz bardziej...?” Jak po ludzku można było
nie odczuwać lęku? Jak mogła nie zaciążyć odpowiedzialność tak wielka? Trzeba było z
całą mocą odwołać się do miłosierdzia, aby na pytanie: „Czy przyjmujesz?” z ufnością
odpowiedzieć: „W posłuszeństwie wiary wobec Chrystusa mojego Pana, zawierzając Matce
Chrystusa i Kościoła świadom wielkich trudności przyjmuję”.
Czy takie osobiste zawierzenie Bogu, byłoby możliwe bez mocnej, wielkodusznej
i apostolskiej wiary?
3. Cały Twój Maryjo
Nie ulega wątpliwości, że św. Jan Paweł II był człowiekiem zawierzenia
i całkowicie należał do Matki Bożej naśladując jej przykład wiary i świętości. To
zawierzenie wpisuje się w historię i dziedzictwo Narodu oraz Kościoła w Polsce. Sam Jan
Paweł II na progu swojego pontyfikatu 23 października 1978 r. mówił zwracając się do
Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego: Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieżaPolaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat,
gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej
heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej
Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim
biskupim i prymasowskim posługiwaniem.
Nie dziwi więc fakt, że Jan Paweł II akt oddania siebie i posługi Piotrowej Matce
Bożej i zawierzenia Jej z bezgraniczną ufnością dokonał właśnie „tutaj, na Jasnej Górze”,
w dniu 4 czerwca 1979 r. To do Matki Boskiej Częstochowskiej po wielokroć przybywał,
2
aby nie tylko odnawiać swoje zawierzenie, ale i dziękować za matczyną opiekę. To tu
przybył, aby podziękować Maryi za ocalenie życia w dniu 13 maja 1981 r. i ofiarować –
dziś dla nas najcenniejszą relikwię - przestrzelony i naznaczony krwią papieski pas,
który przypomina nam o niezbadanych wyrokach Bożej Opatrzności.
4. Nasza wdzięczność i zobowiązania
Dlatego jako Kościół Częstochowski w patronalne święto naszej archidiecezji
3 maja br. tj. w Uroczystość NMP Królowej Polski chcemy przybyć właśnie tutaj, na Jasną
Górę, aby wraz z całym Kościołem w Polsce uczestniczyć w narodowym dziękczynieniu
za osobę i dar kanonizacji świętego Jana Pawła II. Wyrazem naszego dziękczynienia,
a zarazem przygotowania do kanonizacji są nasze parafialne Księgi Zawierzenia, które
przedstawiciele naszych parafii w tym dniu złożą na Jasnej Górze. Serdecznie zapraszam
wszystkich księży, osoby życia konsekrowanego i wszystkich wiernych naszej
Archidiecezji do udział w uroczystościach na Jasnej Górze w dniu 3 maja o godz. 11. 00.
Gorąco zachęcam także do udziału w kolejnych spotkaniach o charakterze
dziękczynnym, których w najbliższym czasie nie zabraknie w naszych parafiach,
dekanatach, regionach duszpasterskich czy całej archidiecezji. Mieszkańców
Częstochowy zapraszam do Bazyliki Archikatedralnej w dniu 18 maja o godz. 12.00 na
Mszę dziękczynną za dar świętego Jana Pawła II – Pielgrzyma Jasnogórskiego
i Honorowego Obywatela „dobrego” miasta Częstochowy. Równie serdecznie zapraszam
wszystkich archidiecezjan, a szczególnie wiernych regionu wieluńskiego wraz
z duchowieństwem do udziału w uroczystościach na Kalwarii Praszkowskiej w dniu
10 sierpnia br. o godz. 11.00
Sam Jan Paweł II powtarzał już jako papież wskazując na obraz Matki Bożej
Kalwaryjskiej: Ona wychowywała moje serce od najmłodszych lat. Poświęcając zaś kopię
obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej dla Praszki prosił: Módlcie się za mnie także w Praszce.
Dlatego chcemy w tym miejscu szczególnie dziękować za życie i pontyfikat świętego Jana
Pawła II nadając obrazowi Matki Bożej Kalwaryjskiej dla upamiętnienia Roku
Zawierzenia w naszej Archidiecezji tytuł Kalwaryjska Matka Zawierzenia.
5. Zawierzenie świata Miłosierdziu Bożemu
Podążając drogami zawierzenia za świętym Janem Pawłem II dziś dobrze wiemy,
że zawierzenie Maryi jest zawierzeniem samemu Bogu. I tego zawierzenia uczy nas dziś
Jan Paweł II, który w trakcie drugiej wojny światowej, jako pracownik Solvayu,
codziennie w drewnianych butach przemierzał drogę, która prowadziła z Borku
Fałęckiego na Dębniki. Wtedy nawiedzał kaplicę Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Kto
przypuszczał, jak mówił św. Jan Paweł II o sobie, że człowiek w drewniakach, będzie
kiedyś w tym miejscu, w Łagiewnikach krakowskich, konsekrował bazylikę Miłosierdzia
Bożego i w niej zawierzy świat Bożemu Miłosierdziu?
3
Dlatego teraz wraz ze świętym Janem Pawłem II – na kolanach - zawierzmy siebie
i cały świat miłosierdziu Bożemu:
Boże, Ojcze miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Pochyl się nad nami grzesznymi,
ulecz naszą słabość,
przezwycięż wszelkie zło,
pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi
doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie, Trójjedyny Boże,
zawsze odnajdywali źródło nadziei.
Ojcze przedwieczny,
dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna,
miej miłosierdzie dla nas i całego świata! Amen.
Z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa:
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen!
Arcybiskup Metropolita Częstochowski
*********
Kuria Metropolitalna
w Częstochowie
L.dz. 328
Częstochowa, 16 kwietnia 2014 r.
Zarządzenie
Powyższy list należy odczytać we wszystkich kościołach i kaplicach w niedzielę
27 kwietnia br.
Wikariusz Generalny
4