Ulotka - Magdalena Garcia Duran

oskarżonych ugrzęzło wśród
nieprawidłowości i stale nie
spełnia międzynarodowych
standardów praw człowieka.
equiparado), oraz atakowania publicznych dróg i środków transportu (ataque a las vías
de comunicación y medios de transporte). Podczas tego przesłuchania nie dano jej
możliwości złożenia skargi na aresztowanie i sposób w jaki ją traktowano, za to
nakłoniono do podpisania zeznań, chociaż nie mogła ich przeczytać.
W październiku 2006 r.
Krajowa
Komisja
Praw
Człowieka (CNDH) wydało
zalecenie
nr
38/2006,
wzywając
do wszczęcia
śledztw kryminalnych przez
władze stanowe i federalne
w
sprawie
szerokich
nadużyć, mających miejsce
podczas akcji policyjnej w Texcoco i
Starcia uliczne w Texcoco 3 maja 2006
San Salvador Atenco. Władze nie
zastosowały się jednak do tych zaleceń. W lutym 2007 r. Najwyższy Sąd Krajowy
(Supreme Corte de Justicia de la Nación) nakazał specjalnej komisji prawników
dochodzenie w sprawie naruszeń. Jej ustalenia na razie nie zostały opublikowane.
Jej obrońca przedstawił dowody, według których Magdalena García była w mieście
Meksyk w czasie, kiedy zdaniem oskarżenia miała brać udział w uprowadzeniu
sześciu funkcjonariuszy policji do San Salvador Atenco w dniu 3 maja 2006 r.
Federalny sąd apelacyjny 11 sierpnia 2006 r. wydał postanowienie, stwierdzając, że
sprawa nie podlegała jurysdykcji sądu w Toluce, lecz sądowi w Texcoco, który był
najbliższy wobec miejsca wydarzeń będących przedmiotem procesu. Mimo tego,
sędzia stanowy z Toluki wydał postanowienie o zatrzymaniu Magdaleny Garcii w
areszcie do czasu procesu (auto de formal prisión), co było sprzeczne ze wspomnianą
decyzją sądu federalnego.
Już w więzieniu przedstawiciele Prokuratury Stanu Meksyk przesłuchiwali
aresztowanych, zaś więzienny personel medyczny i urzędnicy sądowi przeprowadzili
obdukcję. Mimo widocznych śladów ciężkiego pobicia zaoferowano jej tylko
paracetamol, zaś jedynym obrażeniem, jakie zarejestrowano, był siniak na nodze.
Magdalena García poinformowała śledczego, że nie umie czytać, ani pisać po
hiszpańsku. Jej prawo do tłumacza nie zostało uwzględnione ani razu podczas
całej procedury sądowej.
7 listopada 2006 r. zostało
wydane drugie postanowienie
sądu federalnego w tej sprawie,
uznające, że sędzia stanowy
przedstawił
niewystarczające
dowody
na
wskazanie
ewentualnej odpowiedzialności
Magdaleny Garcii za postawione
jej zarzuty, a na dodatek ów
sędzia nie dołożył należytej
staranności przy rozpatrywaniu
dowodów. Sędzia stanowy nie
nakazał jednak jej zwolnienia i
Generalna
Federalna
Prokuratura
Krajowa
(Procuraduría General de la República
Ofiara zajść w Texcoco 3 maja 2006 r.
– PGR), która dotychczas twierdziła, że
sprawa Magdaleny jej nie dotyczy, wystąpiła o rewizję orzeczenia sądu federalnego. W
styczniu 2007 r. wyższy sąd federalny potwierdził orzeczenie korzystne dla Magdaleny.
Wspomniana wcześniejsza interwencja Prokuratury dała jednak czas sędziemu z
Toluki na wydanie kolejnej decyzji o przedłużeniu aresztu wobec Magdaleny Garcii i
jednocześnie przekazanie jej do jurysdykcji sądu w Texcoco, co znowu przeciąga
rozstrzygnięcie sprawy i uwolnienie kobiety.
9 maja 2006 r. Magdalena García złożyła pierwsze zeznanie (declaración
preparatoria) przed protokolantem sądowym, sędzia nie był przy tym obecny. Nie
została poinformowana o przyczynach aresztowania, aż do chwili, kiedy 10 maja
postawiono ją przed obliczem sędziego i przedstawiono zarzuty porwania (secuestro
Liczący 1350 stron dokument wystawiony przez sędziego stanowego przedstawia
Magdalenę Garcię w charakterze uczestniczki porwania policjantów, na podstawie
twierdzeń o jej udziale w protestach 4 maja, blokowaniu dostępu do centrum miasta
San Salvador Atenco, co uniemożliwiło siłom policyjnym uwolnienie funkcjonariuszy
SPRAWA MAGDALENY GARCII DURÁN
Według informacji zebranych przez Amnesty International, 4 maja 2006 r. kilku
policjantów siłą wyciągnęło Magdalenę Garcię z samochodu , którym podróżowała
do San Salvador Atenco, wielokrotnie ją bili i kopali, skuli kajdankami i założyli jej
worek na głowę, a następnie zmusili do położenia się na stercie leżących na sobie
aresztowanych osób, na podłodze policyjnej ciężarówki. Podczas przejazdu do
więzienia Santiaguito koło miasta Toluca, kolejni zatrzymani zostali zmuszeni do
położenia się na niej, przez co była bliska uduszenia się i wpadła w panikę.
Funkcjonariusze wielokrotnie grozili, że ją zabiją „jak psa”.
przetrzymywanych jako zakładnicy w hali miejskiej. Ta modyfikacja zarzutów dokonana
przez sędziego milcząco przyznaje, że Magdalena García fizycznie nie mogła być
zaangażowana w porwanie dokonane 3 maja 2006 r., a zamiast tego oskarża się ją o
współudział w porwaniu. Nie ma jednak dowodu potwierdzającego ten zarzut :
zeznania policjantów nie opisują konkretnie żadnych czynów, jakich miała się dopuścić
Magdalena García, nie ma również dowodów na to, że w ogóle wiedziała, iż miało
miejsce uprowadzenie policjantów. 1 maja 2007 r. przeniesiono ją do więzienia w
Texcoco, w Stanie Meksyk.
Pomimo oczywistej niezgodności posunięć sądu stanowego z postanowieniami
sądów federalnych, oficjalnie nie stwierdzono takiego naruszenia i obrońcy
Magdaleny Garcii musieli złożyć nowy wniosek. Opóźnienia i wyraźny brak
bezstronności prokuratorów i sądów stanowych biorących udział w
rozstrzyganiu sprawy, stanowią zaprzeczenie prawa do uczciwego procesu
sądowego przysługującego Magdalenie Garcii na mocy gwarancji zawartych w
prawie międzynarodowym dotyczącym praw człowieka. Amnesty International
uważa, że widoczna determinacja, aby zatrzymać w areszcie Magdalenę Garcię i
doprowadzić do jej skazania jest motywowana politycznie, zaś władze nie przedstawiły
jakiegokolwiek wiarygodnego dowodu jej zaangażowania w przestępstwa, o których
popełnienie ją oskarżono.
W związku z powyższym Amnesty International uznało, iż Magdalena García jest
więźniem sumienia i domaga się jej natychmiastowego i bezwarunkowego
zwolnienia.
wrocławska grupa
Amnesty International nr 7
MEKSYK :
PIERWSZA ROCZNICA WYDARZEŃ
SAN SALVADOR ATENCO.
UWOLNIĆ MAGDALENĘ GARCIĘ
DURÁN !
W
Magdalena García Durán jest działaczką
indiańską z plemienia Mazahua, pracuje
jako uliczna sprzedawczyni i jest matką piątki dzieci. Pozostaje w więzieniu od
poranka 4 maja 2006 r., kiedy to została arbitralnie aresztowana w San Salvador
Atenco.
Amnesty International uważa, że przedłużające się uwięzienie
Magdaleny Garcii ma przyczyny polityczne i jest całkowicie
nieusprawiedliwione. Według zebranych informacji, władze
nie przedstawiły dowodów jej udziału w przestępstwach, o
których popełnienie się ją oskarża, a ponadto są liczne
przesłanki, że mniej znaczący dowód, który jej przedstawiono,
został sfabrykowany. W związku z tym organizacja uznaje
Magdalenę Garcię za więźnia sumienia i wzywa do
natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia jej.
TŁO WYDARZEŃ
Więcej informacji na stronach :
www.amnesty7.up.pl
www.amnesty.org.pl
www.amnesty.org
Grupa Wrocławska Amnesty International
spotyka się w każdy piątek o godzinie 19 na ul. Szewskiej 29.
Przyłącz się !
W dniach 3 – 4 maja 2006 r. policja stanowa i federalna
przeprowadziła
operacje
przeciwko
demonstrantom
kierowanym przez miejscową organizację chłopską Front
Ludów w Obronie Ziemi (Frente de Pueblos en Defensa de la
Magdalena
Tierra – FPDT) w miastach Texcoco i San Salvador Atenco, w
García Durán
Stanie Meksyk. W wyniku akcji aresztowano 207 osób,
zginęło dwóch ludzi, zaś wielu policjantów i manifestantów było rannych,
ponadto kilku funkcjonariuszy policji zostało na krótko wziętych jako zakładnicy,
zaś aresztowani doświadczyli tortur, maltretowania i napaści seksualnych.
W czasie pisania niniejszego tekstu, ponad 150 z zatrzymanych podczas protestów,
postawiono zarzuty atakowania dróg publicznych (ataques a las vías de
comunicación), zaś 24 spośród nich nadal pozostaje w więzieniu pod poważnym
zarzutem porwania funkcjonariuszy policji. Postępowanie sądowe wobec