ANEKS Noty o autorach - Śląska Izba Lekarska

Aneks
ANEKS
Noty o autorach
prof. dr hab. n. humanistycznych Wiesław Banyś
– JM Rektor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
Urodził się w Olkuszu. Absolwent filologii romańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1974 r. związany z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach. Specjalizacją
naukową prof. Banysia są językoznawstwo ogólne i językoznawstwo romańskie,
a w szczególności: gramatyka semantyczna, logiczne podstawy językoznawstwa,
językoznawstwo kognitywne oraz językoznawstwo stosowane, kognitywna leksykografia komputacyjna, językoznawstwo komputerowe, tłumaczenie automatyczne oraz elektroniczne bazy danych słownictwa specjalistycznego, automatyczne indeksowanie i streszczanie tekstów.
Jest autorem trzech monografii, ponad 70 artykułów naukowych, redakcji
książek, jest redaktorem naukowym czasopisma językoznawczego „Neophilologica”. Odbył 13 staży naukowych na uniwersytetach we Francji (w tym sześć
na Uniwersytecie Paris–Sorbonne), w 2004 r. był profesorem wizytującym na
Université Paris XIII. Jest członkiem 5 towarzystw językoznawczych w Polsce,
Francji i Stanach Zjednoczonych. Uczestniczył w 9 międzynarodowych grantach
badawczych oraz w międzynarodowych grupach badawczych. Wypromował 18
doktorów. Ponadto pełnił liczne funkcje administracyjne, w tym: 1996–2002
dziekana Wydziału Filologicznego UŚ; 2002–2004 członka Zarządu Association
France – Pologne pour l’Europe; 2002–2008 – prorektora UŚ ds. nauki i informatyzacji. Od 2008 r. pełni funkcję Rektora Uniwersytetu Śląskiego, przewodniczącego Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich, a od 2012 r. przewodniczącego Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, zrzeszającej ponad 100
rektorów szkół akademickich w Polsce. Przewodniczy także Regionalnej Konferencji Rektorów Uczelni Akademickich. Uhonorowany licznymi odznaczeniami
państwowymi, zagranicznymi, m.in. Palmes Académiques (2006) i krajowymi,
m. in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Kryształowym Laurem Umiejętności i Kompetencji (2012), insygniami Kawalera Legii Honorowej
(2014). W 2014 r. prof. Banyś otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.
581
582
Szkice do portretu Śląskiej Izby Lekarskiej
dr Zbigniew Brzezin
– prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Częstochowie
Absolwent Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. Specjalista II stopnia
w dziedzinie chirurgii dziecięcej, pracuje w Oddziale Chirurgii Dziecięcej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Częstochowie.
Jest członkiem NRL nieprzerwanie od 1989 r. W III kadencji pełnił funkcję wiceprzewodniczącego ORL w Łodzi. Był jednym z inicjatorów powołania OIL w Częstochowie, współtworzył w 2001 r. jej struktury. Przewodniczący ORL w Częstochowie I i II kadencji, obecnie prezes ORL IV kadencji.
Przewodniczył zespołowi NRL, który w latach 1992–1993 finalizował uzgodnienia z Ministerstwem Zdrowia dotyczące rozporządzenia w sprawie konkursów na stanowiska kierownicze w publicznych zakładach opieki zdrowotnej.
Pracował w zespole ds. protestu lekarzy w latach 1993–1997 oraz zespole ministerialno-samorządowym ds. wymagań sanitarno-epidemiologicznych w gabinetach lekarskich. W czasie II i III kadencji NRL reprezentował samorząd lekarski w Sejmie RP, pełniąc funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Nowelizacji Ustawy o Ubezpieczeniach Zdrowotnych. Członek Komisji ds. Lekarzy Zatrudnionych
w Zakładach Opieki Zdrowotnej w latach 2006–2009, Komisji ds. Zmian Systemowych IV i V kadencji, Zespołu ds. Lekarzy Kas Chorych w latach 2001 –2005.
Przewodniczący Naczelnej Komisji Legislacyjnej VI kadencji. Obecnie Rzecznik
Praw Lekarzy przy NRL.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym
Krzyżem Zasługi. Laureat najwyższego odznaczenia samorządowego „Meritus
Pro Medicis”, odznaczenia „Bene Meritus”, przyznawanego przez Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz nagród I i II stopnia im. dr. Władysława Biegańskiego, przyznawanych przez Prezydenta Miasta Częstochowy.
dr Jacek Chodorski – prezes Dolnośląskiej Rady Lekarskiej
Lekarz specjalista chirurgii dziecięcej i neurochirurgii. Pracuje na Oddziale Chirurgii Dziecięcej Dolnośląskiego Szpitala Specjalistycznego im. T. Marciniaka we
Wrocławiu. Od III kadencji delegat na Okręgowy Zjazd Lekarzy, a od IV kadencji
na Krajowy Zjazd Lekarzy. Sekretarz Dolnośląskiej Rady Lekarskiej V i VI kadencji. W obecnej kadencji prezes Dolnośląskiej Rady Lekarskiej. Członek Naczelnej
Rady Lekarskiej V i obecnej kadencji. W imieniu samorządu negocjował zmiany
w przepisach prawa dotyczące czasu pracy lekarzy, ustawy o zakładach opieki
zdrowotnej, warunków płacy lekarzy. Członek Polskiego Towarzystwa Chirurgów
Dziecięcych oraz Polskiego Towarzystwa Neurochirurgów. Instruktor harcerski,
współzałożyciel Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w 1989 r., harcmistrz.
Aneks
Tadeusz Donocik – prezes Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach
Prywatny przedsiębiorca od 1982 roku, prawnik, doradca biznesowy, specjalista restrukturyzacji firm. Inicjator i współinicjator wielu działań promujących rozwój Katowic i regionu, m.in. Regionalnej Agencji Rozwoju, Górnośląskiej Agencji Promocji Przedsiębiorczości S.A. Aktywny uczestnik socjoekonomicznych procesów odbudowy Śląska, współautor i współinicjator prac
nad Kontraktem Regionalnym dla województwa katowickiego w latach 1992
–1997.
Od 1990 r. prezes i współzałożyciel Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach, jednej z największych i najbardziej dynamicznie funkcjonujących organizacji samorządu gospodarczego na Śląsku. Znaczące przedsięwzięcia Izby to: Konkurs Śląska Nagroda Jakości, Laury Umiejętności i Kompetencji oraz Europejski
Kongres Małych i Średnich Przedsiębiorstw. Od 1993 r. wiceprezes Krajowej
Izby Gospodarczej, z ramienia której działał jako członek Europejskiego Komitetu Ekonomiczno – Społecznego oraz Komisji ds. Przemian w Przemyśle EKES
w Brukseli w latach 2004–2010.
W latach 1997–1998 – szef Gabinetu Politycznego Ministra Gospodarki
w rządzie Jerzego Buzka, w latach 1998–2001 – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki, w latach 2003–2010 – członek Komitetu Monitorującego
Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego oraz licznych
instytucji monitorujących, komitetów i rad strategicznych w regionie i na szczeblu centralnym.
prof. dr hab. n. med. Jan Duława
– prorektor ds. Nauki Śląskiego Uniwersytetu Medycznego
Urodził się w Bielsku-Białej. Dyplom lekarza uzyskał w 1978 r. na Wydziale Lekarskim ŚlAM w Katowicach (obecnie Śląski Uniwersytet Medyczny). W 1982 r.
zdobył stopień doktora nauk medycznych, w 1987 r. – stopień doktora habilitowanego n. med., a w 1998 r. – tytuł profesora nauk medycznych. Specjalizacje:
1986 – choroby wewnętrzne, 1989 – nefrologia, 2003 – angiologia i 2006 – hipertensjologia.
W latach 1978–2000 pracował w Klinice Nefrologii (od 1996 r. Klinika Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii; kierownik: prof. Franciszek Kokot) ŚlAM. W 1984 r. odbył roczny staż naukowy w Klinice Nefrologii w Heidelbergu, Zakładzie Farmakologii Wyższej Szkoły Technicznej w Aachen i w Instytucie Immunologicznym im. Maxa Plancka we Freiburgu. Ponadto odbył staże:
w 1985 r. w Klinice Nefrologii Szpitala Tenon w Paryżu, 1990/91– Klinice Nefrologii Dziecięcej Uniwersytetu we Freiburgu.
583
584
Szkice do portretu Śląskiej Izby Lekarskiej
Od 2000 r. jest kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych i Metabolicznych
SUM.
W latach 1996-2002 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Lekarskiego SUM. Od
2008 r. do nadal jest prorektorem ds. Nauki SUM.
Od 1992 do nadal jest konsultantem wojewódzkim ds. chorób wewnętrznych.
Jest aktywnym członkiem licznych towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, a także organizatorem i wykładowcą wielu konferencji naukowych
i szkoleniowych, współautorem ponad 200 recenzowanych prac naukowych
opublikowanych w czasopismach polskich i zagranicznych, tłumaczem, autorem i redaktorem podręczników (m.in. „Choroby wewnętrzne” Herolda, „Vademecum medycyny wewnętrznej”).
Laureat nagród naukowych Ministra Zdrowia i JM Rektora SUM.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2004), Medalem KEN (1999) oraz
Medalem Sześćdziesięciolecia SUM (2008).
dr n. med. Stanisław Gołba
Urodził się w Spytkowicach. Dyplom lekarza uzyskał na Akademii Medycznej
w Krakowie w 1954 r. Od 1955 do 1962 r. pracował w Szpitalu Miejskim w Zabrzu, gdzie zdobył specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał na Śląskiej Akademii Medycznej w 1966 r. W latach
1968 – 1972 pracował w Zakładzie Biologii Nowotworów w Gliwicach. Kierował
też Pracownią Izotopową Katedry i Zakładu Chemii Ogólnej Śląskiej Akademii
Medycznej w Zabrzu. Od 1972 do 1995 r. był ordynatorem Oddziału Chorób
Wewnętrznych Szpitala Miejskiego nr 1 w Katowicach i jednocześnie kierownikiem Oddziału dla Przewlekle Chorych. Pod jego nadzorem wielu młodych
lekarzy uzyskało specjalizację z zakresu interny. Od 1956 r. prowadził też własną praktykę lekarską. Jest autorem i współautorem 16 publikacji naukowych,
kilkudziesięciu artykułów popularnonaukowych, broszury „Jak uniknąć zawału”
oraz książki „Jak żyć zdrowo – Katechizm Zdrowia”. Od 1955 r. jest członkiem
Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Od trzech kadencji pełni funkcję wiceprzewodniczącego Oddziału PTL w Katowicach. W grudniu 1980 r. został wybrany
przewodniczącym Komisji Oddziałowej NSZZ Solidarność Oddziału Terenowego
Wojewódzkiego Szpitala w Katowicach. Po uchwaleniu przez Sejm ustawy o reaktywowaniu izb lekarskich, od czerwca 1989 r. pełnił funkcję przewodniczącego
Komitetu Organizacyjnego Okręgowej Izby Lekarskiej w Katowicach. W grudniu
1989 r. został wybrany wiceprezesem Naczelnej Rady Lekarskiej.
Dr Stanisław Gołba jest członkiem władz wojewódzkich Związku Więźniów
Politycznych Okresu Stalinowskiego oraz Światowego Związku Żołnierzy Armii
Aneks
Krajowej. W 2005 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2006 r. Medalem Stulecia Towarzystwa Internistów Polskich,
a w 2012 r. – Medalem Gloria Medicinae.
prof. dr hab. n. med. Przemysław Jałowiecki
JM Rektor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
W 1979 r. ukończył z wyróżnieniem studia medyczne w Śląskiej Akademii Medycznej. Jest specjalistą w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii oraz
medycyny ratunkowej. Legitymuje się bogatym i wieloletnim doświadczeniem
organizacyjnym. W kadencji 2012–2016 sprawuje urząd Rektora Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Kieruje też Katedrą Anestezjologii, Intensywnej Terapii i Medycyny Ratunkowej.
W jego dorobku znajduje się ponad 100 prac oryginalnych opublikowanych
w recenzowanych krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych. Podstawowe kierunki jego zainteresowań badawczych to: epidemiologia w anestezjologii, zdarzenia krytyczne i powikłania związane z anestezją, doskonalenie metod i sposobów znieczulenia, problematyka intensywnej terapii obrażeń wielomiejscowych i urazów czaszkowo–mózgowych, wykorzystanie nowych metod
monitorowania w anestezjologii i intensywnej terapii, resuscytacja krążeniowo
– oddechowo – mózgowa.
Jest członkiem polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych oraz kolegiów redakcyjnych. W przeszłości pełnił liczne funkcje we władzach PTAiIT. Był
konsultantem wojewódzkim w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii.
prof. dr hab. n. med. Andrzej Kierzek
Specjalista otolaryngologii oraz fizjoterapii i balneoklimatologii. Były kierownik
Zakładu Klinicznych Podstaw Fizjoterapii Akademii Medycznej we Wrocławiu,
nadal pracownik naukowy Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Autor 392
publikacji w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych, autor 5 książek, ponad 120 prac popularnonaukowych i publicystycznych. Promotor 5 prac
doktorskich. Członek honorowy: Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów
– Chirurgów Głowy i Szyi, Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji,
Stowarzyszenia Lekarzy Dolnośląskich i Wychowanków Medycyny Wrocławskiej.
Przewodniczący Sekcji Historycznej Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa
Otorynolaryngologów – Chirurgów Głowy i Szyi. Redaktor naczelny materiałów
naukowych Sekcji Historycznej PTOChGiS, redaktor naczelny Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego (2008). Członek komitetów naukowych
585
586
Szkice do portretu Śląskiej Izby Lekarskiej
11 czasopism. Członek Zespołu Ekspertów Ministra Zdrowia ds. akredytacji
w otorynolaryngologii dziecięcej. Członek Rady Naukowej Stowarzyszenia Muzeum Medycyny w Warszawie. Członek Państwowej Komisji Egzaminacyjnej
w dziedzinie otorynolaryngologii. Delegat na wszystkie Krajowe Zjazdy Izb Lekarskich, czterokrotny wiceprzewodniczący Naczelnej Komisji Rewizyjnej, członek wielu komisji NIL i DIL, członek komitetu redakcyjnego gazety DIL „Medium”.
dr Klaudiusz Komor – prezes Beskidzkiej Rady Lekarskiej
Działalność w samorządzie lekarskim rozpoczął w 2000 r., bezpośrednio po zakończeniu stażu podyplomowego. Został wtedy wybrany delegatem na Krajowy
Zjazd Lekarzy, a następnie najmłodszym członkiem Naczelnej Rady Lekarskiej.
W IV kadencji był przewodniczącym Zespołu ds. Młodych Lekarzy Naczelnej
Rady Lekarskiej. Brał aktywny udział w tworzeniu i organizacji kół młodych lekarzy w okręgowych izbach lekarskich, jest współzałożycielem Klubu Młodego
Lekarza w Beskidzkiej Izbie Lekarskiej.
Jest członkiem Naczelnej Rady Lekarskiej – nieprzerwanie już czwartą kadencję. Przez osiem lat pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Współpracy
Międzynarodowej Naczelnej Rady Lekarskiej i brał aktywny udział w pracach
międzynarodowych organizacji lekarskich, w tym CPME (Stały Komitet Lekarzy
Europejskich).
W V Kadencji samorządu lekarskiego pełnił funkcję wiceprezesa Okręgowej
Rady Lekarskiej Beskidzkiej Izby Lekarskiej, a od 2013 r. jest jej prezesem.
Przez 12 lat był przewodniczącym Komisji Sportu Beskidzkiej Izby Lekarskiej.
Jest pomysłodawcą oraz organizatorem pierwszych Mistrzostw Polski Lekarzy
w Siatkówce oraz w Wędkarstwie Spławikowym, które odbywają się od wielu
lat. Jest założycielem i prezes ogólnopolskiego Klubu Lekarzy – Wędkarzy FishMed.
Od 2008 r. pełni funkcję redaktora naczelnego Biuletynu Informacyjnego Beskidzkiej Izby Lekarskiej. W poprzedniej kadencji był koordynatorem Ośrodka
Kształcenia Medycznego Beskidzkiej Izby Lekarskiej i brał aktywny udział w jego
rozwoju oraz rozszerzeniu oferty edukacyjnej dla lekarzy. Organizował i współprowadził szkolenia obowiązkowe do specjalizacji w ramach działalności Ośrodka Kształcenia Medycznego Beskidzkiej Izby Lekarskiej.
dr Danuta Korniak
Urodziła się w Dąbrowie. Jest absolwentką Wydziału Lekarskiego Akademii
Medycznej w Warszawie, specjalistą psychiatrii II st. i radiodiagnostyki I st. Od
1977 r. związana zawodowo z oddziałem psychiatrycznym Szpitala Specjalistycz-
Aneks
nego w Chorzowie, gdzie od 15 lat jest ordynatorem. W latach 1990–2000 była
dyrektorem tego szpitala. Współtworzyła Ośrodek Diagnostyki i Terapii AIDS.
Jest wieloletnią członkinią Państwowej Komisji Egzaminacyjnej z dziedziny
psychiatrii. Obecnie uczestniczy w pracach Rady ds. psychiatrii przy ministrze
zdrowia, reprezentując województwo śląskie. W odrodzonym samorządzie lekarskim działa nieprzerwanie od ćwierć wieku. Od 25 lat jest delegatką na Okręgowy Zjazd Lekarzy i przewodniczącą chorzowskiej Delegatury Śląskiej Izby Lekarskiej. Wielokrotnie pełniła funkcję delegata na Krajowy Zjazd Lekarzy. Była
członkiem Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnego Sądu Lekarskiego oraz jednym
z zastępców Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. W Śląskiej
Izbie Lekarskiej pełniła funkcje: członka Okręgowej Rady Lekarskiej (ORL), członka Prezydium ORL, sekretarza i zastępcy sekretarza ORL. Była także członkiem
Okręgowego Sądu Lekarskiego w Katowicach. Przewodniczyła pracom Okręgowej Komisji Wyborczej w Katowicach. Przez 25 lat uczestniczyła w pracach wielu
komisji problemowych ORL w Katowicach.
dr n. med. Jacek Kozakiewicz
– prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Katowicach
Specjalista otolaryngolog. Pracę zawodową rozpoczął w 1976 r. w I Klinice Laryngologii ŚlAM w Katowicach, od 1984 r. zatrudniony w III Klinice Laryngologii
w Katowicach – Ochojcu. W 2000 r. objął stanowisko ordynatora Oddziału Otolaryngologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 4 w Bytomiu i funkcję tę sprawuje nadal. W latach 1991–1998 zastępca lekarza wojewódzkiego,
a w 1999 r. dyrektor Wydziału Zdrowia Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego. Współtwórca Polsko-Szwajcarskiego Programu „Matka i Dziecko”
– skierowanego w latach 1993–2008 na rzecz pomocy medycznej dla śląskich
dzieci i ich matek. W latach 80. ubiegłego wieku sekretarz Komisji Zakładowej
NSZZ „Solidarność” Śląskiej AM. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa
Otorynolaryngologów – Chirurgów Głowy i Szyi. Jest autorem i współautorem
wielu publikacji naukowych i doniesień konferencyjno-zjazdowych. Od 25 lat
aktywnie uczestniczy w życiu reaktywowanego w 1989 r. polskiego samorządu lekarskiego, pełniąc w nim różne funkcje, zarówno na szczeblu regionalnym,
jak i krajowym, m.in. w latach 1989-93 członek Prezydium ORL w Katowicach,
a następnie sekretarz ORL, w II kadencji (1993-1997) wiceprzewodniczący ORL
i członek Naczelnej Rady Lekarskiej, w latach 1997-2001 członek ORL, w V kadencji (2005-2009) członek Naczelnej i Okręgowej Rady Lekarskiej. W listopadzie 2009 r. wybrany przewodniczącym Okręgowej Rady Lekarskiej, funkcję prezesa ORL powierzono mu ponownie w 2013 r.
587
588
Szkice do portretu Śląskiej Izby Lekarskiej
Roman Kusz – adwokat, dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej
w Katowicach
Urodził się w Zabrzu. W 1987 r. rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie
Śląskim. Po ukończeniu studiów w 1992 r. przystąpił do egzaminu na aplikację
adwokacką. W tym samym roku rozpoczął aplikację adwokacką, którą odbywał
pod patronatem znakomitych adwokatów śląskiej palestry: Franciszka Kustosa
(późniejszego dziekana Rady) oraz Jana Polewki. W 1997 r. przystąpił do egzaminu adwokackiego, który zdał z wynikiem bardzo dobrym. Po uzyskaniu wpisu
na listę adwokatów, od grudnia 1997 r. wykonuje zawód adwokata. Od 2001 r.
jest członkiem Rady Adwokackiej. W 2007 r. został dziekanem Rady Adwokackiej w Katowicach. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje, do 2013 r. W tym samym roku został powołany na funkcję przewodniczącego Komisji Wizerunku
Zewnętrznego i Ochrony Prawnej przy Naczelnej Radzie Adwokackiej. W 2011 r.
Naczelna Rada Adwokacka przyznała mu odznakę „Adwokatura Zasłużonym”.
dr n. med. Grzegorz Mazur – prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Łodzi
Jest specjalistą otolaryngologiem. Od początku swojej pracy zawodowej związany z Wojewódzkim Szpitalem w Bełchatowie – od 1995 r. jako zastępca ordynatora, a od 2011 r. – ordynator oddziału laryngologicznego. Od 1993 r. delegat na Okręgowe Zjazdy Lekarzy w Łodzi i Krajowe Zjazdy Lekarzy. W latach
1993–2009 pełnił funkcję Zastępcy Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej. Od 2001 do 2009 roku członek Okręgowej Rady Lekarskiej w Łodzi i jednocześnie wiceprzewodniczący ORL dla Delegatury Piotrkowskiej oraz
przewodniczący Delegatury w Bełchatowie. Od 2006 r. członek Zarządu Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Otolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi.
W latach 2010–1012 członek Głównej Komisji Rewizyjnej PTORL. W grudniu
2009 r. Okręgowy Zjazd Lekarzy wybrał dr. n. med. Grzegorza Mazura do pełnienia funkcji prezesa Okręgowej Rady Lekarskiej w Łodzi, a w 2013 r. OZL powierzył mu tę funkcję ponownie na następną kadencję.
prof. dr hab. n. med. Andrzej Matyja
– prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Krakowie
Rocznik ’53. Absolwent Akademii Medycznej w Krakowie. Od 1978 r. pracuje
w I Katedrze Chirurgii Ogólnej i Klinice Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej i Gastroenterologicznej UJCM oraz w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie.
Specjalista I i II stopnia chirurgii ogólnej oraz specjalista chirurgii onkologicznej.
Tytuł profesora nauk medycznych uzyskał w 2012 r.
Aneks
Jest członkiem m.in. Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa
Gastroenterologii, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa
Transplantacyjnego, Polskiego Klubu Przepuklinowego, Polskiej Unii Medycyny
Transplantacyjnej. Przewodniczący Sekcji Przepuklinowej TCHP. Założyciel i członek zarządu Stowarzyszenia Lekarzy Prywatnie Praktykujących. Członek towarzystw europejskich – EAES, ESS, EHS (jako pierwszy Polak), EASS.
Za działalność zawodową, naukową, społeczną i publiczną otrzymał liczne odznaczenia i wyróżnienia, między innymi Złoty Krzyż Zasługi (2004), Menadżer
Roku w Ochronie Zdrowia, przyznany przez ministra zdrowia (2005), Odznaka
Honoris Gratia przyznana przez Prezydenta Miasta Krakowa (2008), Jubileuszowy Medal 120-lecia powstania Towarzystwa Chirurgów Polskich (2009), Medal
Komisji Edukacji Narodowej (2009). Jest zwycięzcą konkursu Profesjonaliści Forbesa 2012 – Zawody Zaufania Publicznego w kategorii „lekarz”. W 2014 r. odznaczony przez Polskie Towarzystwo Lekarskie medalem „Gloria Medicinae”.
Autor i współautor ponad dwustu publikacji. Twórca licznych projektów badawczych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Uczestnik kilkudziesięciu międzynarodowych i krajowych zjazdów, sympozjów i kongresów.
Od początku swojej pracy zawodowej prowadzi działalność dydaktyczno – wychowawczą. Ceni sobie pracę ze studentami, dzieląc się z nimi wiedzą, doświadczeniem i umiejętnościami. Zaangażowany w pomoc potrzebującym. Aktywnie
wspiera wszelkie stowarzyszenia i organizacje humanitarne. W dowód uznania
za dobroczynność otrzymał w 2012 r. tytuł „Człowieka Wielkiego Serca”.
Od lat oddany pracy na rzecz samorządu lekarskiego. Drugą kadencję pełni
funkcję prezesa ORL w Krakowie.
Prywatnie mąż Marty oraz tata Macieja i Moniki. Pasjonat sztuki i podróży.
Interesuje się motoryzacją.
prof. dr hab. n. med. Krystyna Olczyk – prorektor ds. Szkolenia Podyplomowego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego
Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, biochemik, specjalista I stopnia
z zakresu analityki klinicznej, profesor nauk medycznych, na stanowisku profesora zwyczajnego.
Kieruje Katedrą i Zakładem Chemii Klinicznej i Diagnostyki Laboratoryjnej
SUM. Od 1999 r. pełni funkcje we władzach uczelni, począwszy od funkcji
prodziekana Wydziału Farmaceutycznego, dziekana, a obecnie prorektora ds.
Szkolenia Podyplomowego.
W działalności naukowej koncentruje się na zagadnieniach biochemii i patobiochemii tkanki łącznej oraz diagnostyki laboratoryjnej wybranych scho-
589
590
Szkice do portretu Śląskiej Izby Lekarskiej
rzeń. Autorka 333 publikacji, w tym 149 artykułów krajowych i zagranicznych
oraz 185 komunikatów zjazdowych. Jest promotorem 22 przewodów doktorskich, 151 prac magisterskich i 7 licencjackich, recenzentem 70 doktoratów,
23 prac habilitacyjnych i 13 wniosków o tytuł profesora. Była promotorem
w postępowaniu o nadanie godności doctora honoris causa Śląskiej Akademii
Medycznej prof. dr hab. Edwarda Bańkowskiego z Uniwersytetu Medycznego
w Białymstoku. Kierowała 3 grantami MNiSW, corocznie recenzuje badawcze projekty ministerialne oraz artykuły krajowe i zagraniczne. Jako prorektor
SUM zorganizowała studia podyplomowe na kilkunastu kierunkach, w tym –
także we współpracy ze Śląską Izbą Lekarską. Jest aktywnym członkiem wielu
towarzystw naukowych, honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, członkiem Rady Naukowej GBL, członkiem Zarządu Fundacji
PRO MEDICO Śląskiej Izby Lekarskiej. Uhonorowana wieloma odznaczeniami,
w tym: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz licznymi nagrodami, m.in. Indywidualną Nagrodą Ministra Zdrowia oraz nagrodami Rektora
SUM.
prof. dr hab. n. med. Grzegorz Opala
Urodził się w Częstochowie. Dyplom lekarza uzyskał w Śląskiej Akademii Medycznej w 1968 r. Przez 37 lat pracy w Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach dał się poznać, jako wybitny uczony (IF 219, 921, Indeks Hirscha 14).
Twórca Centrów Leczenia Udarów Mózgu i Choroby Parkinsona oraz pierwszej
w Polsce Katedry i Kliniki Neurologii Wieku Podeszłego, wiodącej w kraju jednostki naukowej w tej dziedzinie. Główne kierunki pracy naukowej dotyczyły choroby
Parkinsona, zespołów otępiennych oraz udarów mózgu. Rozwinął zagraniczną
współpracę naukową, szczególnie w USA z Mayo Clinic. Aktywność naukowa jego
zespołu zaowocowała realizacją pięciu prac habilitacyjnych. Był promotorem 19
obronionych, dwóch otwartych prac doktorskich i doktoratu honoris causa. Recenzował 24 rozprawy doktorskie, 14 rozpraw habilitacyjnych, sześć wniosków
profesorskich, podręczniki, liczne artykuły naukowe oraz 11 projektów KBN.
Członek licznych Towarzystw Naukowych, w tym członek korespondent American Neurological Association. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Udaru
Mózgu i Polish – American Medical Society. Był prezesem Polskiego Towarzystwa
Neurologicznego. Pełnił funkcję ministra zdrowia i posła na Sejm III kadencji.
W trakcie Sesji Plenarnej ONZ w Nowym Jorku przewodniczył obradom okrągłego stołu „AIDS and human rights”. Był jednym z założycieli i przewodniczącym KZ
NSZZ „Solidarność” ŚlAM, organizatorem pomocy dla represjonowanych w stanie wojennym. Liczne zasługi profesora w budowaniu systemu ochrony zdro-
Aneks
wia oraz działalności konspiracyjnej, nabierają szczególnego znaczenia w roku
25. rocznicy odzyskania wolności. Za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem Solidarności, a za osiągnięcia zawodowe Krzyżem
Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Jest ponadto laureatem nagród Ministra Zdrowia i Rektora SUM.
dr Andrzej Sośnierz
Urodził się w Głuchołazach. Lekarz medycyny, ukończył Śląską Akademię Medyczną w 1975 r. W 1983 r. uzyskał tytuł specjalisty w zakresie neurologii. Prekursor diagnostyki ultradźwiękowej w Polsce, jako pierwszy w Polsce wprowadził
na szeroką skalę badanie ultrasonograficzne stawów biodrowych u niemowląt.
W zawodzie czynnie pracował do roku 1998. W latach 1990–1994 był naczelnikiem Zarządu Kolejowej Służby Zdrowia Śląskiej DOKP, a w latach 1991–1998
lekarzem wojewódzkim w Katowicach. Przygotowując wprowadzenie reformy
służby zdrowia w Polsce, wprowadził, we wszystkich jednostkach wojewódzkich, rachunek kosztów oraz rozpoczął wprowadzanie na szeroką skalę narzędzi informatycznych. Organizator, a następnie pierwszy dyrektor Śląskiej Kasy
Chorych (1999–2002). W roku 1998 opracował, stosowane w Polsce do dzisiaj,
zasady finansowania świadczeń zdrowotnych. Pełniąc funkcję prezesa NFZ,
przeprowadził zasadnicze prace przygotowujące wdrożenie systemu finansowania opartego na jednorodnych grupach pacjentów. Jako dyrektor Śląskiej Kasy
Chorych wprowadził w województwie śląskim system Rejestru Usług Medycznych w autorskiej wersji START, oparty o elektroniczną kartę pacjenta. Autor
pomysłu realizowania przez kasy chorych programów terapeutycznych, w tym
programu rozwoju kardiologii inwazyjnej. Poseł na Sejm RP w latach 2005–2006
i 2007–2011. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia 2005–2006. Członek Okręgowej i Naczelnej Rady Lekarskiej pierwszych kadencji. Założyciel Fundacji „Zamek Chudów” i jej prezes w latach 1995–2002 i 2011–2012. Animator i organizator życia kulturalnego, aktywny na polu ochrony zabytków w Polsce. Od lipca
2012 r. jest dyrektorem Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”.
dr hab. n. med. Andrzej Wojnar
Specjalista patomorfologii oraz dermatologii i wenerologii. Prezes Dolnośląskiej Rady Lekarskiej IV i V kadencji. Wiceprezes DRL III i VI kadencji. Członek Naczelnej Rady Lekarskiej IV, V, VI i bieżącej, VII kadencji. Były dyrektor ZOZ w Oleśnicy, były redaktor naczelny gazety DIL „Medium”, były przewodniczący Zarzą-
591
592
Szkice do portretu Śląskiej Izby Lekarskiej
du Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Onkologicznego. Obecnie
– przewodniczący Komisji Etyki Lekarskiej Naczelnej Rady Lekarskiej w Warszawie, przewodniczący Okręgowej Komisji Wyborczej DIL, a ponadto przewodniczący dwóch komisji DRL: Kształcenia oraz ds. Rejestru Lekarzy i Stażu Podyplomowego. Drugą kadencję przewodniczy kolegium redakcyjnemu gazety DIL
„Medium”. Drugą kadencję jest członkiem Zarządu Stowarzyszenia Lekarzy Dolnośląskich i Wychowanków Medycyny Wrocławskiej. Zawodowo – konsultant
wojewódzki ds. patomorfologii, kierownik Zakładu Patomorfologii Dolnośląskiego Centrum Onkologii we Wrocławiu, wiceprzewodniczący Zarządu Oddziału
Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Patologów i przewodniczący Komisji Rewizyjnej Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików.
dr hab. n. humanistycznych Zygmunt Woźniczka
Urodził się w Sosnowcu w 1954 r., jest dr hab. nauk humanistycznych w zakresie historii. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od 1976 r. jest
pracownikiem naukowym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W roku 1984
uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych, a w 2001 – stopień doktora habilitowanego. W latach 2002–2005 był wicedyrektorem Instytutu Nauk o Kulturze UŚ. W 2009 r. został mianowany, na okres pięciu lat, na stanowisko profesora
nadzwyczajnego UŚ. Pracował także w Akademii Krakowskiej im. Frycza Modrzewskiego (2001–2010), a ponadto w latach 2007–2010 był profesorem nadzwyczajnym w Małopolskiej Wyższej Szkole Zawodowej w Krakowie. W latach
2012–2014 r. był dyrektorem Instytutu Bezpieczeństwa Narodowego w Wyższej
Szkole Humanitas w Sosnowcu.
Jest autorem ponad stu publikacji naukowych z zakresu historii współczesnej
Polski, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki Górnego Śląska i Zagłębia
Dąbrowskiego. Od 2011 r. jest członkiem Komisji Historycznej PAN – Oddział
w Katowicach, a także od 2013 r. jest członkiem Rady Stacji Naukowej PAU w Katowicach i przewodniczącym Komisji Historii Śląska PAU, jak również przewodniczącym Rady Naukowej Muzeum Miejskiego „Sztygarka” w Dąbrowie Górniczej
(od 2007 r.). Ponadto od 2012 r. jest członkiem Rady Naukowej Muzeum Historii
Katowic i członkiem Rady Programowej Regionalnego Ośrodka Kultury w Katowicach. Wypromował sześciu doktorów. W 2007 r. Związek Górnośląski przyznał
mu Nagrodę im. Wojciecha Korfantego. Od 2008 r. jest honorowym członkiem
Światowego Związku AK, odznaczony orderem „Pro-Memoria”, przyznanym
przez Urząd ds. Kombatantów.