Dako Mayer`s Hematoxylin (Lillie`s Modification)
Transkrypt
Dako Mayer`s Hematoxylin (Lillie`s Modification)
Dako Mayer’s Hematoxylin (Lillie’s Modification) Histological Staining Reagent Nr kat. S3309 Gotowe do uŜycia Przeznaczenie Do stosowania w diagnostyce in vitro. Opisywany odczynnik do barwienia preparatów histologicznych jest przeznaczony do barwienia jąder komórkowych w skrawkach tkankowych i preparatach cytologicznych. Opisywany odczynnik nie zawiera alkoholu i jako taki nadaje się do stosowania z wszystkimi chromogenami powszechnie stosowanymi w metodach immunohistochemicznych (IHC). MoŜe być takŜe uŜywany do standardowego barwienia hematoksyliną i eozyną. Zobacz dokument „Ogólne zasady wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy Dako, który zawiera następujące informacje: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody. Streszczenie i informacje ogólne Hematoksylinę ekstrahuje się z twardzieli drzewnej modrzejca kampechiańskiego (Haemotoxylon campechianum) – gatunku pochodzącego z Ameryki Środkowej. Około 300 lat temu Robert Hooke wspominał o zastosowaniu modrzejca kempechiańskiego jako barwnika cieczy, ale dopiero w latach 60. XIX wieku roztworów hematoksyliny zaczęto uŜywać do barwienia preparatów histologicznych.1 Roztwory hematoksyliny zawierają hemateinę i metalową zaprawę. Zaprawa nadaje barwnikowi kolor. W przypadku produktu Mayer’s Hematoxylin (Lillie’s modification) hematoksylina zawiera glin, stąd niebieski kolor odczynu. Hematoksylina moŜe być uŜywana jako barwnik progresywny lub regresywny. Do badań histochemicznych najczęściej uŜywa się barwienia progresywnego. Szkiełka pozostawia się w roztworze hematoksyliny tylko na czas niezbędny do wybarwienia jąder. Po wybarwieniu tkanki płucze się w wodzie o odczynie lekko alkalicznym w celu nadania barwy błękit. Dostarczany odczynnik 500 mL gotowego do uŜycia roztworu Mayer's Hematoxylin (Lillie's Modification). Mayer's Hematoxylin (Lillie's Modification) zawiera hematoksylinę (5 g/L), siarczan(VI) amonu i glinu (45 g/L), glicerynę (30%), jodan sodu (0,2 g/L), pH 2,4 w roztworze wodnym. Materiały wymagane, ale niedostarczane Barwienie kontrastowe jąder komórkowych do odczynów IHC 1. Błękit (NH4OH, 0,08% w wodzie dejonizowanej) 2. MoŜna takŜe stosować wodny środek do zatapiania (Faramount, nr kat. S3025; Ultramount, nr kat. S1964 lub środek do trwałego zatapiania). 3. Mikroskop 4. Szkiełka mikroskopowe 5. Szkiełka nakrywkowe 6. Urządzenie do barwienia Barwienie hematoksyliną i eozyną 1. Barwnik kontrastowy — roztwór eozyny 2. Alkohol odczynnikowy 3. Substytut wody wodociągowej Scotta 4. Ksylen lub substytut ksylenu 5. Mikroskop 6. Szkiełka mikroskopowe 7. Szkiełka nakrywkowe 8. Urządzenie do barwienia Środki ostroŜności (112806-003) 1. Odczynniki są przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników. 2. Stosowanie innych od opisanych parametrów czasu inkubacji lub temperatur moŜe powodować błędne wyniki badania. 3. UŜytkownik musi zweryfikować wszelkie odstępstwa w procedurze przewidzianej przez producenta. 4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź oczami. 5. Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi. 302023PL_002 s. 1/2 Przygotowanie próbek Przed kaŜdym uŜyciem roztwór naleŜy przefiltrować. Nie są wymagane dodatkowe przygotowania. Uwaga: Lillie’s Modification zawiera 5x stęŜoną hematoksylinę w postaci występującej w hematoksylinie Mayera. KaŜde laboratorium powinno zoptymalizować stęŜenie hematoksyliny pod kątem uŜywanego systemu. Przechowywanie Odczynnik Mayer's Hematoxylin (Lillie's Modification) naleŜy przechowywać w oryginalnym pojemniku w temperaturze pokojowej. Jeśli pojawi się wątpliwość, co do skuteczności barwienia, naleŜy dodać kilka kropel hematoksyliny do 50 mL wody wodociągowej. Jeśli hematoksylina działa prawidłowo, woda zabarwi się na kolor purpurowy lub niebieskofioletowy i pozostanie przejrzysta oraz jasna. Roztwory o niewłaściwej jakości spowodują zmętnienie wody i ciemne zabarwienie. Woda przyjmie barwę rdzawą lub zieloną. Nie naleŜy uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Jeśli odczynniki przechowywane są w warunkach innych niŜ określone powyŜej, faktyczne warunki przechowywania powinny zostać zweryfikowane przez uŜytkownika.2 Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Dlatego równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z produktem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wykonanie odczynu Barwienie kontrastowe jąder komórkowych do odczynów IHC 1. Wykonać odczyn. OstroŜnie przepłukać szkiełko (szkiełka) wodą dejonizowaną. 2. Przez 30–60 sekund barwić skrawki tkankowe lub rozmazy cytologiczne hematoksyliną. 3. Przepłukać wodą w celu usunięcia nadmiaru odczynnika. 4. Umieścić w błękicie (roztwór alkaliczny, np. słaby roztwór wodny amoniaku, 0,08%) i pozostawić do uzyskania barwy niebieskiej (około 30 sekund). 5. Opłukać w wodzie dejonizowanej. 6. MoŜna stosować wodny środek do nakrywania (Faramount, nr kat. S3025; Ultramount, nr kat. S1964 lub środek do trwałego nakrywania). W celu uzyskania trwałego nakrywania naleŜy przeprowadzić odwodnienie, prześwietlenie i nakrycie. Barwienie hematoksyliną i eozyną 1. Przygotować 95% roztwór alkoholu, dodając 5 mL wody dejonizowanej do 95 mL alkoholu odczynnikowego. 2. Odparafinować do wody lub utrwalić i nawodnić zamroŜone skrawki. 3. Przez 30–60 sekund barwić skrawki tkankowe lub rozmazy cytologiczne hematoksyliną. 4. Przepłukać wodą w celu usunięcia nadmiaru odczynnika. 5. Umieścić w błękicie (roztwór alkaliczny, np. słaby roztwór wodny amoniaku, 0,08%) i pozostawić do uzyskania barwy niebieskiej (około 30 sekund). 6. Opłukać w wodzie dejonizowanej. 7. W wypadku stosowania eozyny alkoholowej umieścić szkiełka w alkoholu odczynnikowym (95%) na 30 sekund. 8. Umieścić w eozynie do barwienia kontrastowego na 30–60 sekund. 9. Odwodnić w dwóch zmianach alkoholu odczynnikowego (95%), absolutnego etanolu i ksylenu, po 1–2 minuty na kaŜdą zmianę. 10. Zatopić w syntetycznym środku do zatapiania. Interpretacja odczynu Jądra komórkowe zostają zabarwione na niebiesko. Piśmiennictwo 1. Sheehan DC and Hrapchak BB. Theory and practice of Histotechnology, Second edition. Battelle Press, Columbus, OH 1980 2. Clinical Laboratory Improvement Amendments of 1988: Final Rule, 57FR7163. February 28, 1992 Edition 06/10 (112806-003) 302023PL_002 s. 2/2