Przedszkole a Unia Europejska - Przedszkole nr 15 w Koszalinie

Pobrano ze strony http://www.przedszkole15.com.pl/
Przedszkole a Unia Europejska
Wymagania stawiane nauczycielom ewoluują tak samo szybko
jak zmienia się otaczająca nas rzeczywistość. Jednym z priorytetów
współczesnego pedagoga winna być umiejętność uwzględniania w
swojej pracy zarówno problematyki środowiska lokalnego jak również
środowiska globalnego. Nowe tysiąclecie niesie ze sobą wiele wyzwań i
wiele oczekiwań wobec pedagogiki i edukacji. Należy liczyć się z
dynamicznym
i
skokowym
przyrostem
zagrożeń
natury
ogólnospołecznej. Początek XXI wieku to czasy gwałtownych
przeobrażeń technicznych. Osiągnięcia naukowe pozwalają odkryć
tajemnice natury, zadziwiają współczesnego człowieka, który nieufnie
wchodzi w nowe tysiąclecie. Musi on dostosować się do nowych,
skomplikowanych środków przekazu informacji. Musi opanować wiele
umiejętności, których nie potrzebowali kształtować jego rodzice..
Edukacja w Unii Europejskiej nastawiona jest na wiedzę,
kompetencję oraz spełnianie indywidualnych potrzeb każdego
człowieka. Dlatego kształci zdolności przystosowawcze i pomaga
zrozumieć młodemu człowiekowi sens zmian dokonujących się w
świecie. Jest zorientowana na wnikliwe śledzenie zarysowujących się
przyszłych zdarzeń i przewidywanie przyszłości. Nie należy kształcić
młodzieży w zawodach ślusarz, tokarz, kominiarz czy szewc, gdyż
osoby takie na pewno będą miał trudności ze znalezienie pracy w
wyuczonym zawodzie i zasilą szeregi bezrobotnych. Kształcąc młode
pokolenie należy szczegółowo przeanalizować sytuację ekonomiczną,
gospodarczą kraju oraz zapotrzebowanie na dany rodzaj pracowników
nie na dzień dzisiejszy ale za kilka lub kilkanaście lat.
Zadaniem przedszkola, szkoły podstawowej, gimnazjum,
liceum jest uświadomienie młodym Polakom, iż nie będą w Unii
Europejskiej tylko kłopotliwym, biednym krewnym, którego należy się
wstydzić. Możemy szczycić się historią naszego narodu oraz jego
osiągnięciami w dziedzinie nauki ( np. M.C. Skłodowska ), pedagogiki (
J.A. Komeński, W. Okoń ), literatury (A. Mickiewicz, W. Szymborska),
muzyki ( F. Chopin ), czy sportu ( A. Małysz, I. Szewińska ). Aby
osiągnąć ten cel, przygotowując młodego człowieka do czynnego
udziału w kulturze europejskiej należy przede wszystkim zaznajomić
go z kulturą własnego kraju oraz jego historią. Należy uświadomić
młodzieży, iż żyjący w różnych kulturach ludzie odbierają i
wartościują problemy światowe o zupełnie inne założenia.1 Nie dzielą
się na dobrych i złych tylko dlatego, że należą do danej nacji.
Priorytetem wychowawczym całego społeczeństwa winno być wpajanie
ludziom zasad tolerancji wyznaniowej, kulturowj, etnicznej i innej.
Nie może dokonać tego sama szkoła, czy rodzina. Niezbędne jest
długoterminowe,
globalne
oddziaływanie
różnorodnych
grup
społecznych, organizacji formalnych i nieformalnych oraz mediów, zaś
edukację europejską należy rozpoczynać już od przedszkola.
Wychodząca naprzeciw tej potrzebie, aktualnym
tendencjom edukacyjnym, a także naprzeciw oczekiwaniom i
potrzebom dzieci przedszkolnych opracowano szereg koncepcji pracy
wychowawczo-dydaktycznej polegających na eksponowaniu w pracy z
dziećmi treści związanych z Unią Europejską jako realnym przejawem
globalizacji. Stworzono również ogólnopolski program edukacyjny
„Kraina dzieci w Europie”. Przystąpiło do niego kilkadziesiąt placówek
z całej Polski, w tym 5 przedszkoli koszalińskich.
Celem programu jest:
 Przekazanie wiedzy o edukacji w Unii Europejskiej dyrektorom,
nauczycielom przedszkoli, dzieciom i ich rodzicom.
 Przekonanie dorosłych do integracji z UE.
 Zainicjowanie proinnowacyjnych działań przedszkoli.2
Podczas organizacji pro-unijnych programów edukacyjnych i
autorskich dzieci 3-6 letnie zdobywają wiedzę na temat krajów
wspólnoty europejskiej. Działania nauczycieli nie mają znamion
agitacji czy gry politycznej. W formie zabawy dzieci przedszkolne
mają możliwość poznania zwyczajów, obyczajów dzieci europejskich.
Dlaczego wielu nauczycieli zainteresowało się problematyką Unii
Europejskiej ?. Otóż zauważyć można pewną lukę w dotychczasowych
1
Z. Melosik, Edukacja skierowana na świat – ideał wychowawczy XXI wieku, „Kwartalnik
Pedagogiczny” nr 3/1989, s. 162-164
2
I. Dzieżgowska, Kraina dzieci w Europie, Warszawa 2003, s. 2
programach i rozkładach materiału. Do tej pory dzieci przedszkolne i
w młodszym wieku szkolnym poznawały siebie, swoją rodzinę, swoją
„małą ojczyznę” – czyli miasto, w którym mieszkają, Polskę, a później
uczyły się uroczego wierszyka „Murzynek Bambo w Afryce mieszka...”
oraz poznawały zwyczaje Eskimosów. Nie neguję potrzeby poznawania
przez dzieci Afryki, Bieguna Północnego, czy Księżyca, ale uważam, że
znacznie wcześniej dzieci powinny poznać obyczaje, zabawy swoich
kolegów z Niemiec, Francji, Włoch. Powinny mieć możliwość
obejrzenia znanych budowli europejskich, poznania bajek, legend,
zwyczajów europejskich sąsiadów.
Zasadniczym celem edukacji europejskiej jest popularyzacja
wiedzy o Unii Europejskiej. Ważne jest zarówno kształtowanie
świadomości narodowej dziecka jak również poczucia jego
przynależności do Unii Europejskiej.
Cele szczegółowe dotyczą:
1. Zapoznania dzieci z geografią, historią literaturą, sztuką polską.
2. Kultywowania zwyczajów i obyczajów ludowych jako przejawów
odrębności narodowej.
3. Przedstawienia krajów członkowskich Unii Europejskiej, ich
kultury,
języka.
Poznanie
zabytków
oraz
budowli
charakterystycznych dla poszczególnych krajów.
4. Zainteresowanie
dzieci
„dniem
powszednim”
rówieśników
pochodzących z innych krajów europejskich.
5. Rozumienia potrzeby i korzyści płynących ze wpółpracy
międzynarodowej.
6. Kształtowania różnych intelektualnych i praktycznych umiejętności
dotyczących nawiązywania kontaktów z rówieśnikami pochodzącymi
z innych krajów.
7. Kształtowania kosmopolitycznych postaw dzieci:
a) umiłowania pokoju, współpracy, partnerstwa;
b) uczenia szacunku do ludzi różnych ras, narodowości, religii;
c) rozwijania wrażliwości na potrzeby innych ludzi;
d) rozwijania emocjonalnej więzi z rówieśnikami z innych krajów;
e) kształtowanie poczucia odpowiedzialności za „Nasz dom-Europę”;
f) umiłowania swojego kraju.
Edukacja według Wincentego Okonia oznacza szeroko
pojmowane wychowanie, czyli świadomie organizowaną działalność,
której celem jest wywołanie zamierzonych zmian w osobowości
człowieka.3 Działalność ta nie ogranicza się do kształcenia
intelektualnego, lecz obejmuje wszystkie ważniejsze sfery naszej
osobowości i rozwoju. Edukacja europejska jest właśnie taką
świadomą oraz, planowaną, systematyczną i stopniową działalnością
rodziców i nauczyciela względem dzieci przy ich aktywnym udziale.
Zasadniczym celem tejże edukacji jest przygotowanie dzieci do
aktywnego życia w zjednoczonej Europie.
Opracowały: Grażyna Jasicka
i Anna Rymarczyk
3
W. Okoń, Słownik pedagogiczny, Warszawa 1975, s.62