Opis działania zasilacza BN44

Transkrypt

Opis działania zasilacza BN44
Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung
Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy
Samsung (cz.1)
Karol Świerc
Zasilacz wymieniony w tytule stosowany jest w odbiornikach TV LCD firmy Samsung, a jego schemat ideowy
został dołączony na końcu tej części artykułu. W opracowaniu chcemy wyjaśnić jego działanie.
Płyta BN44-00358B (…359B) integruje w sobie zasilacz i inwerter. To typowe rozwiązanie stosowane nie tylko przez firmę Samsung. W bieżącym opracowaniu przyglądamy się jedynie zasilaczowi. Wyodrębniamy w nim
3 przetwornice. Rozwiązanie także należące już do klasyki: przetwornica PFC, standby i główna. Pierwsza pracuje w konfiguracji Step-up Boost, standby to tradycyjnie – flyback, główna, jakże by inaczej – rezonansowa.
1. Obwody związane z sygnałem „Power On/Off” – czyli włączanie/wyłączanie odbiornika
Zanim przystąpimy do opisu pracy poszczególnych przetwornic, warto obwody te (wymienione w tytule) wyodrębnić. Są one szczególnie istotne z serwisowego punktu widzenia, a przekonaliśmy się już wielokrotnie, że włączanie/
wyłączanie odbiornika nie jest sprawą banalną, jak to miało miejsce w odbiornikach starszych generacji.
Przetwornica standby pracuje cały czas (jak tylko wtyczka ulokowana jest w gniazdku sieciowym). Isostatu mechanicznego brak, zadbano jednak o to, aby większość obwodów płyty zasilacza (jak i reszty odbiornika) nie pracowała.
Przyjrzyjmy się, co czyni sygnał „Power On/Off”. Pochodzi
on z płyty głównej (mikrokontrolera) i aktywny jest stanem
wysokim. Włączanie/wyłączanie przekaźnika to tylko jedna
z jego funkcji, od niej zaczniemy. Cewka przekaźnika włączana jest tranzystorem polowym QS804, lecz pośredniczą
dwa tranzystory bipolarne. Dziwi nieco ich obecność, gdyż
obyło by się bez nich. Zapewne chodzi o przesunięcie poziomu napięcia powyżej stanu logicznego jaki daje „PWR
On/Off” (do poziomu wymaganego przez bramkę tranzystora MOSFET). I to zadanie z powodzeniem załatwi jeden tranzystor bipolarny. Drugi zastosowano, aby pozbyć
się negacji stanu logicznego; w rezultacie sygnał jest dwukrotnie negowany (to QS805 i QS806). Łatwo przeoczyć,
iż w torze włączania przekaźnika zastosowano także opóźnienie. RS826 z CS804 stanowią inercję o stałej czasowej
ok. 0.1 sekundy. Takie opóźnienie obowiązuje w kierunku
włączania przekaźnika, w stronę przeciwną (jego wyłączenia) jest ono znacznie dłuższe (tu pod uwagę należy wziąć
RS829 nie R826). Co to oznacza, iż przekaźnik jest włączany i wyłączany dopiero chwilę po wygenerowaniu sygnału
„On/Off”? Oznacza to, że wcześniej czyniona jest jego druga, wspomniana wyżej funkcja. Polega ona na włączeniu
zasilania dla sterowników FA5591 i ICE1HS01G (czyli PFC
i przetwornicy rezonansowej). W tym celu sygnał „On/Off”
musi być przetransportowany na stronę gorącą zasilacza,
czyni to transoptor PCS802S. Po jednej i drugiej stronie wi-
dzimy „przynależne” tranzystory bipolarne. QS803 włącza
prąd diody transoptora, QS802 jest już kluczem włączającym zasilanie tych sterowników. To jednak nie prosty klucz,
obecność diody Zenera ZDS802 w jego bazie (i rezystora
zwiększającego impedancję wyjściową transoptora) daje
dodatkową stabilizację wspomnianego napięcia zasilania
sterowników. Napięcie to pochodzi (czerpane jest) ze źródła nieizolowanego przetwornicy standby. Jest ono zatem
obecne cały czas, jak tylko standby pracuje. Przetwornica
trybu czuwania ulokowana jest za PFC i jej warunki pracy
są zmienne (w trybie On i Off). PFC w konfiguracji Step-up
podbija napięcie zasilania powyżej szczytu sinusoidy sieci.
Gdy pracuje, generuje napięcie na poziomie 400V, gdy jest
wyłączona, napięcie na jej wyjściu spada do standardowego
310V. Takie zmienne warunki zasilania przetwornica standby musi przyjąć i w obu przypadkach pracować poprawnie.
Co to jednak oznacza dla przetwornic PFC i głównej. PFC
startuje w warunkach niewielkiego obciążenia, przekaźnik
włączy się dopiero za chwilę. Gdy się włączy, poda napięcie na półmostek obwodu rezonansowego, a wtedy jego
sterownik ma już zasilanie. Równoczesne włączenie obu
napięć nie powinno być krytyczne, gdyż w wielu innych zasilaczach stan taki ma miejsce. Jednak opóźnienie w torze
przekaźnika porządkuje sekwencję napięć i przyczynia się
zapewne do niezawodności zasilacza (większość uszkodzeń występuje w momencie jego włączenia, nieustabilizowanej pracy). Wniosek praktyczny z przytoczonej analizy jest bardzo krótki. Jeśli zasilacz uszkadza się nieoczekiwanie w fazie „rozruchu”, należy zwrócić uwagę, przede
wszystkim na kondensator CS804. Będąc przy obwodach
włączania napięcia zasilania, zwróćmy uwagę na obwody
napięcia wejściowego przetwornic. Zwykle są one banalne, jednak tu tak nie jest. Niżej przedstawiona analiza dotyczy obwodów UWE przetwornicy głównej i standby, PFC nie
jest zasilany napięciem stałym (jedynie jej sterownik). Gdy
przekaźnik jest wyłączony, odcięty jest wejściowy obwód
prostownika Graetza. Jak wtedy pozyskane jest UWE przetwornicy standby, która musi pracować? Otóż, napięcie sieci prostowane jest jednopołówkowo. Tu udział bierze DS810
(w szereg z DS809). Napięcie prostowane jest na CS816,
jednak czy udział prostownika Graetza jest żaden? Czy napięcie na CS816 pojawi się, gdy wylutujemy ten mostek?
Mimo że jest on odcięty przekaźnikiem? Niech to pytanie
pozostanie otwarte, jako „zadanie domowe” podczas analizy omawianego schematu. W obwodzie płyty BN44-00358B
są dwa niezależne kondensatory elektrolityczne pozyskujące wyprostowane napięcie sieci. To wspomniany CS816
i CP801-802-804. Ten drugi nie ma napięcia, gdy przekaźnik jest wyłączony. Po jego włączeniu pozyskuje on napięcie dwupołówkowo wyprostowane za pośrednictwem diody
DP801 (i oczywiście Graetza). Po uruchomieniu przetwornicy PFC (czyli natychmiast), jest ono podbite do wartości wyznaczonej pętlą feedbacku (sprzężenia zwrotnego) tej przetwornicy (typowo 400V). Jednak, gdy na CP801 pojawi się
SERWIS ELEKTRONIKI
Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung
taki potencjał, ładunek przeleje się natychmiast na CS816.
DS810 zostaje odcięta i ustaje jednopołówkowe prostowanie tego kondensatora. Teraz wszystkie przetwornice mają
zasilanie „z poprawą Power Factora” (współczynnika mocy)
i CP801 i CS816 nie są już rozdzielone. Obwody wymienione w bieżącym punkcie należą do prostszych, jednak jak
widzimy, nie są banalne, zaś dla prac serwisowych, mogą
być „tym bardziej” istotne. W obwodach związanych z siecią znajduje się jeszcze sporo gabarytowych elementów
(zajmujących sporą część płytki). To aż podwójny filtr EMI,
duże cewki i kondensatory. Ich opis pomijamy, gdyż przed
nami jeszcze spore zadanie, omówienie pracy wspomnianych wyżej przetwornic.
2. Przetwornica trybu standby
Jak powiedziano na wstępie, konfiguracja flyback, przy
tak małej mocy „nie ma co kombinować”. Zasilacz wykonany jest na ciekawym elemencie, który należy zaliczyć do
„nowej generacji”. To ICE3BR0665JZ firmy Infineon. Niewielka obudowa DIP7 (to DIP8 z „pustą” nóżką dającą stosowny odstęp do wysokonapięciowego Drenu). Elementów
zewnętrznych stosunkowo niewiele, a parametry nadzwyczajne. Na ICE3BR0665JZ można osiągnąć moc na poziomie 70W (choć tu tyle nie potrzeba). Doskonale spisuje się
w aplikacjach o znacznych i gwałtownych zmianach obciążenia. Opis zaczniemy od przybliżenia budowy i działania
samego sterownika, bo warto. Wiedza serwowana w tym
punkcie będzie także przydatna do naprawy innych zasilaczy wykonanych na tym samym sterowniku.
Układ ICE3BR0665JZ to Off-Line SMPS Current Mode
Controller with integrated 650V MOSFET. Wytrzymałość
napięciowa zintegrowanego klucza adekwatna jest dla zasilania napięciem sieci 115 i 230V, aczkolwiek przy stosowaniu aktywnego PFC należy obwód skrupulatnie „przeliczyć” (UWE wzrasta z 320 do 400V). Przyczyny uszkodzenia
klucza należy zatem częściej upatrywać w złej pracy przetwornicy PFC, aniżeli tej, którą „obsługuje” ICE3BR0665JZ).
W razie uszkodzenia warto dokładnie wypytać klienta, w jakich okolicznościach uszkodzenie wystąpiło, w trybie czuwania czy ON odbiornika (najczęściej będzie to jednak moment włączenia). Gwarantowane 650V tranzystora MOSFET to nie duży zapas jak dla zasilania 400 woltami. Należy
uwzględnić napięcie wsteczne transformatora i nieodłączne overshooty (chwilowe przetężenia). W przypadku uporczywych uszkodzeń tego układu scalonego, można się ratować poradą, której nie powinno się serwować na „szerokim forum”. W stanie czuwania ICE3BR0665JZ pracuje bez
PFC. Nic się nie stanie, gdy pozostanie w tych warunkach
w trybie ON. A co zrobić, aby tak było? Na przykład, wylutować diodę DP808.
O kluczu (zintegrowanego) sterownika jeszcze powiemy dalej. Pracuje on natomiast w trybie prądowym i ze stałą częstotliwością kluczowania – 65kHz. Częstotliwość ta
jest stała, aczkolwiek zastosowano jitter (wahania). To celowa modulacja zegara (±4% w okresach 4-milisekundowych). Pomaga „rozmyć” zakłócenia (EMI) w widmie częstotliwości i stosowana jest w elementach nieprzekraczających wiekiem (szeroko opisywane na łamach „SE”) Tiny-,
Link- i Peak-Switche. Nowatorskich cech, którymi szczyci
się katalog jest wiele: Active Burst Mode, Fast load jump response, Auto Restart, External Auto Restart Enable, wbudowany Soft Start, Current Limiting, Leading Edge Blanking, Soft Gate Driving, Built-in Blanking Window i szereg
zabezpieczeń. Auto Restart Protection Mode, Open Loop-,
VCC Undervoltage-, Overvoltage- i Overtemperature-Protection. To wszystko osiągnięto dzięki technologii bipolarnej i CMOS (BiCMOS) w jednym chipie (zaś tranzystor wysokonapięciowy w opatentowanej przez Infineon technologii CoolMOS). Cechy te omówimy pokrótce.
Nóżek układu scalonego jest 7 i od nich należy zacząć
wgłębiając się zarówno w budowę wewnętrzną, jak i aplikację układu scalonego. Nóżka 1 oznaczona jako BA, to
Extended Blanking i Auto-restart. Nie zawsze musi być wykorzystana, w aplikacji BN44-00358B „jak najbardziej”. Aplikacja przewiduje podwieszenie na tej nóżce kondensatora i/
lub tranzystora względem masy (tu tylko C = 2.2nF). Nóżka
BA łączy w sobie funkcję wydłużenia czasu Blanking Time
(tę funkcję płyta BN44-00358B wykorzystuje) oraz Auto-Restart Enable, który może służyć jako nadrzędne zabezpieczenie. Nóżka 2 – to Feedback. Tędy trafia sygnał sprzężenia zwrotnego nadzorowany warunkami regulacji, napięciem
na wyjściu. Sygnał FB trafia także do obwodów typu protection. Nóżka 3 – CS (Current Sense). Kontrola prądu klucza
(uzwojenia pierwotnego transformatora) jest nadrzędna dla
trybu Current Mode. Informację tę nadzorują także obwody zabezpieczeń. Nóżka 4. jest niewykorzystana. 6. nóżki
brak, aby stworzyć większy odstęp między 5. a pozostałymi. 5. nóżka to bowiem Drain – wyjście klucza wysokonapięciowego. Tu impuls jest rzędu 500-600Vpp. Nóżka 7 to
VCC (Power Supply). Szeroki zakres zasilania 10.5 ÷ 25V.
VCC także monitorują obwody protection. Nóżka 8 to masa.
Niby banalna, ale na nią zwracają szczególnie uwagę zalecenia prowadzenia ścieżek płytki drukowanej. To w istocie Signal-Ground, która powinna być w sposób przemyślany oddzielona od Power-Ground (której w układzie scalonym brak, a zastępuje ją wyprowadzenie CS). W stosowanej technologii niedbały montaż jest mało prawdopodobny,
dlatego zaleceń tych nie przytaczamy.
To charakterystyczne dla nowych sterowników zasilaczy – przetwornic. Nóżek układu scalonego niewiele, aplikacja prosta, a „osiągi”, jak i niezawodność imponująca. Jak
to osiągnięto? W dużej mierze dzięki tajemniczo brzmiącym
obwodom, których wyliczankę zaprezentowano wyżej. Aczkolwiek nie będziemy ich omawiać szczegółowo, na samej
„wyliczance” poprzestać nie możemy.
Omawiana tu przetwornica nie potrzebuje żadnego obwodu startowego. Zwiększa to nie tylko niezawodność zasilacza (zewnętrzny rezystor startowy, zwykle dużej mocy, jest
jednym z bardziej awaryjnych elementów). Startup Cell wbudowany jest wewnętrznie. Źródło to jest wyłączane po starcie (obwodem Undervoltage Lockout), co zwiększa sprawność obwodu, szczególnie w warunkach niewielkiego obciążenia. Z mocą można „zejść” do poziomu 50mW, co dla
flybacków jest ewenementem. Wtedy układ przechodzi do
trybu burst, tu zwanego Active Burst Mode. Current Mode,
to najistotniejsza informacja o pracy układu. O działaniu, wadach i zaletach trybu prądowego pisaliśmy w artykule „Przetwornice napięcia pracujące w trybie Current Mode” w „SE”
nr 12/2003 i 1/2004. Informacji tam zawartych powtarzać
SERWIS ELEKTRONIKI
Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung
nie będziemy. Podkreślmy jednak co najistotniejsze. Praca w trybie Current Mode oznacza, iż PWM kluczowania
wyznaczony jest zboczem prądu uzwojenia pierwotnego.
Z nim komparowany jest sygnał FB (feedbacku). Gdy napięcie zbocza prądowego przekroczy poziom wyznaczony
napięciową pętlą ujemnego sprzężenia zwrotnego, tranzystor-klucz jest wyłączany. Włączany jest przy kolejnym cyklu
zegara, kiedy to PWM-Latch jest ustawiany odpowiednim
wyjściem oscylatora. Sporo zalet można się dopatrzyć w takim sposobie pracy. Jednak w warunkach słabego obciążenia, zbocze prądowe (pozyskane z zewnętrznego RCS) jest
„wątłe” i moment wyłączenia klucza mało precyzyjny. Konstruktorzy znaleźli na to środki zaradcze. ICE3BR0665JZ
pracuje w trybie Improved Current Mode. „Improved” (poprawiony) polega na dodaniu wzmacniacza w tor „wątłego” zbocza piły, przesunięciu poziomu, klampowaniu i dodatkowemu opóźnieniu dla Gate Drivera. Szczegóły pracy
darujemy sobie, zabieg skutkuje „wyostrzeniem” piły przed
wejściem na PWM-Comparator, jest skuteczny. Modulator
PWM. W zasadzie klasyczny, lecz także przymiotnik „Improved” można mu dodać. Na bliższy opis tych obwodów
nie pozwalają ramy artykułu, wracamy do klucza i obwodów jego „ochrony”. To element newralgiczny i praktycznie
każde uszkodzenie ICE3BR0665JZ kończy się jego zwarciem. Dlatego przewidziano szereg obwodów protection.
Na wstępie bieżącego punktu powiedzieliśmy o „możliwościach” napięciowych klucza i zagrożeniach z nim związanymi. Możliwości prądowe są nadzwyczajne jak na element
przeznaczony do pracy w zasilaczu standby. Prąd może sięgać 10A, a ograniczenie jest głównie związane z wydzielaną
w nim energią. ICE3BR0665JZ nie ma radiatora (rezystancja termiczna duża – 96K/W), a wydzielane ciepło jest nieuchronnie związane ze wzorem I2RDSON. Rezystancja włączonego kanału tranzystora jest niewielka, typowo 0.65Ω.
Obwody „ochrony” klucza są następujące. Wśród elementów zewnętrznych jest nim przede wszystkim tradycyjny
obwód snubber. RS801-CS801-DS803, to on ma pochłaniać przepięcia nieuchronne w konfiguracji flyback. Ograniczyć sumę napięcia statycznego (320 lub 400V), zwrotnego (zależnego od przekładni transformatora i PWM) i overshootów, do gwarantowanych 650V. Wewnętrznych obwodów „opieki” nad kluczem jest więcej. Czasem można by odnieść wrażenie, czy nie za dużo. Znamy z historii konstrukcji
OTV takie, które z oczywistą przesadą mówiąc, na wszelki wypadek, nie dały się włączyć odbiornikowi wcale. Taki
był OTVC Jowisz, perła polskiej elektroniki lat 80. (próbkował z byle powodu i „bez powodu”). Tu obwody zabezpieczeń reagują na Overvoltage napięcia zasilania VCC, Undervoltage tego napięcia, oczywiście na przeciążenie (Overload), a także Open Loop (rozpięcie pętli sprzężenia zwrotnego), zwarcie transoptora, Overtemperature (przekroczenie temperatury) i nadrzędne z zewnętrznego wejścia Auto
Restart Enable. Po ustąpieniu warunków awarii układ scalony wznawia pracę trybem Auto Restart Mode. Obwody
zabezpieczenia reagują szybko, Cycle By Cycle (cykl po
cyklu). Praktyka podpowiada, że może to prowadzić do fałszywych i niepotrzebnych wyłączeń, zablokowania sterownika. Temu aspektowi poświęcono sporo uwagi. Zabezpieczenia dla zabezpieczeń, czy to nie przesada? Układy logiki
(Control Unit) integrują (całkują) opóźnienia. Jest ich co naj-
mniej kilka i mają nie dopuścić do „nadopiekuńczości” obwodów protection. Nie powinny one zareagować na nieodłączne (choć niepożądane) impulsy prądu w kluczu (będące skutkiem pojemności pasożytniczych i „szybkości” diod
prostowniczych po stronie wtórnej transformatora; ich czasem odzyskiwania zdolności zaporowych) oraz stany nieustalone pojawiające się w momentach gwałtownych zmian
obciążenia. To „trzeba wyciąć”. Tego typu „okienek” i monoflopów „Blanking Time” jest więcej. Większość obwodów zabezpieczeń reaguje dopiero po 20 milisekundach (przeciążenia w tak krótkim czasie są dopuszczalne). To jednak może
nie wystarczyć. Wprowadzono możliwość Extendable Blanking Mode (wydłużenia czasu Blanking Time). Do tego celu
służy właśnie zewnętrzny kondensator podwieszony na nóżce 2 układu scalonego. Ta nóżka to także Auto-restart Enable Signal. Ściągnięcie jej zewnętrznym obwodem poniżej
poziomu 0.33V blokuje układ i może służyć jako nadrzędne
zabezpieczenie. Z niego, jak również pozostałych stanów
awaryjnych przetwornica „wstaje” z procedurą miękkiego
startu, który jest tu bardzo przemyślany. Overvoltage w fazie startu rozróżnia inny (niższy) próg zabezpieczenia, aniżeli w stanie „Normal”. Podobnie jest z ograniczeniem prądowym w trybach „Normal” i „Active Burst Mode”. „Kompensacje dla kompensacji” i inne korekcje pozwalają przetwornicę zaprojektować bardzo precyzyjnie i nie stosować nadwymiarowego transformatora i diod prostowniczych, nawet
gdy zasilacz pracuje na szerokim zakresie napięcia sieciowego (115 i 230VAC).
Na omówieniu obwodów zabezpieczeń kończymy opis
kontrolera ICE3BR0665JZ. Na nie zwrócono szczególną
uwagę, jako na obwody najbardziej istotne z serwisowego
punktu widzenia. Aczkolwiek wewnętrzne obwody protection mają mniejsze praktyczne znaczenia, aniżeli zrealizowane na zewnątrz układu scalonego. Niemniej, wiedza o ich
funkcjonowaniu może skutecznie podpowiadać, dlaczego
układ się wyłącza (zabezpiecza), choć nie ulega uszkodzeniu i co może być przyczyną takiego zjawiska. Przed nami
jeszcze spora część zasilacza do omówienia, dlatego tylko
krótko przyglądamy się szczególnym cechom aplikacji ICE3BR0665JZ na płycie BN44-00358B. O zasilaniu stopnia
wysokonapięciowego już powiedzieliśmy w punkcie 1. Driver zasilany jest z dodatkowego uzwojenia transformatora
przetwornicy. Nie trzeba wspominać o awaryjności kondensatorów w tym obwodzie oraz o przyczynach takiego stanu
rzeczy. Uzwojenie generujące napięcie VCC musi być bardzo
przemyślanie dobrane. Zabezpieczenia undervoltage, overvoltage, a także obwody UVLO pracują w oparciu o monitorowanie napięcia zasilania układu scalonego. Zamknięcie
sprzężenia zwrotnego polega na „wysysaniu” prądu z wyprowadzenia FB. Czyni to transoptor i cały feedback jest typowy
dla zastosowanego „duetu”, pary transoptor-431. Wzmacniacza operacyjnego (typowego Error Amplifiera – wzmacniacza błędu) w układzie brak. Całość wzmocnienia napięciowej pętli stabilizacji bazuje na wzmocnieniu (charakterystyce) „diody” KA431 i samego transoptora. Czy to nie niedopatrzenie? Jakie jest wzmocnienie tych dwu „mizernych”
elementów? Nie jest ono małe, a ciekawym zadaniem byłoby obliczenie tego parametru (wzmocnienia w zamkniętej
pętli). Kontrolowane jest napięcie 5.2V, które jest jedynym
napięciem „produkowanym” przez przetwornicę standby.
SERWIS ELEKTRONIKI
Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung
Aczkolwiek schemat rozróżnia tu dwa napięcia STBY_5.2V
i +5.3V. Pierwsze obecne jest „non stop”, drugie wyłączane. 5.3V nie może być wyższe od 5.2V, bo pojawia się jedynie za kluczem tego ostatniego (niemniej będziemy trzymać się oznaczeń zgodnych ze schematem). Kluczem jest
tranzystor polowy QS801, a sygnałem warunkującym jego
włączenie jest praca przetwornicy głównej; obecność napięcia +12V. Relacja między tymi napięciami pozwala na zastosowanie tranzystora MOSFET, który potrzebuje na bramce
napięcia przekraczającego zakres tego, które kluczuje (włącza/wyłącza). Nie będziemy już rozpisywać się wymieniając (i analizując) elementy ustalające wartość UWY oraz zapewniające stabilność pracy pętli. Te są typowe i możemy
odwołać się do wielu opracowań serwowanych na łamach
naszego pisma. Co do aplikacji po stronie gorącej zasilacza standby, zwracamy jedynie uwagę na rezystor Current
Sense (RS816). Klucz w układzie scalonym jest wewnętrzny. Zatem i ten rezystor mógł znajdować się wewnątrz i zaoszczędzić jedną nóżkę układu scalonego. Jakie nieraz robią konstruktorzy starania, aby zaoszczędzić jeden pin (przypisując pozostałym nóżkom więcej niż jedną funkcję). Czy
to zatem nie rozrzutność? Rozwiązanie takie daje poważny „stopień swobody”. Pozwala ponadto rozdzielić prąd klucza od wyprowadzenia GND.
Rozrósł się punkt poświęcony zastosowanej tu przetwornicy standby. Tematu nie wyczerpaliśmy. Sporo ciekawych
rzeczy chciałoby się jeszcze powiedzieć o samym sterowniku, lecz nie pozwalają na to ramy artykułu. Do tematu wrócimy, jeśli takie będzie zainteresowanie Czytelników. Tym
czasem, kolejna przetwornica – PFC.
3. Przetwornica PFC
Tę omówimy (możliwie) krótko. Konfiguracja jest typowa, aczkolwiek sterownik zasługuje na uwagę. Przetwornica PFC nie realizuje izolacji galwanicznej (nie ma takiej potrzeby), co upraszcza jej konstrukcję i pozwala na zastosowanie układu Boost. Dwa równolegle połączone tranzystory kluczujące (wyjaśnialiśmy już, że w technologii MOS
to się sprawdza) świadczą, że przerabiana moc jest spora. Już jeden tranzystor STF13NM60 potrafi przewodzić
13A prądu i pracować pod napięciem 600V. Konfiguracja
jest typowa, ale jej szczegóły już nie. Zwraca uwagę brak
rezystora w źródle (źródłach) tranzystorów kluczujących.
Czy prąd kluczy nie jest mierzony? Przecież to podstawa.
Owszem, jest niewielka rezystancja (0.07Ω) między masą
a prostownikiem Graetza. Dzięki niej prąd ISENSE podlega
kontroli, lecz od strony napięcia (lekko) ujemnego. Pomiar
ten jest potrzebny, aby układ mógł pracować „in critical conduction mode” (na granicy przewodności ciągła-nieciągła),
co jest już standardem w aktywnych obwodach PFC. Jednak, po kolei. Najpierw parę słów charakteryzujących sterownik. FA5591, „malutki”, 8-nóżkowa obudowa SMD, a zawiera wszystkie potrzebne obwody sterujące i wymaga niewielu elementów zewnętrznych. Budowa układu scalonego
FA5591 jest uproszczona względem wcześniej poznanych
kontrolerów tego typu. Można wysnuć obawy, iż jest „ryzykowna”. Zawiera Ramp Oscylator, obwód Soft Startu, Error
Amplifier z komparatorem PWM, obwody Zero Current Detect, sterownik kluczy i obwody zabezpieczeń. Brak multi-
pliera (układu mnożącego), bloku, który jak wyjaśnialiśmy
w artykułach omawiających ideę korekcji Power Factora,
jest blokiem kluczowym i podstawowym. Zero Current Detect (detekcja zerowej wartości prądu w indukcyjności) odbywa się także w sposób uproszczony i „ryzykowny”. Może
tym bardziej ważnym jest, że rozbudowane są obwody zabezpieczeń. Praca omawianej przetwornicy to także nie typowy Current Mode, tryb, który stał się w aktywnych PFC
standardem. Co prawda, osiągnięto te same przebiegi (co
w trybie prądowym), lecz PWM-Comparator nie porównuje
bezpośrednio informacji o prądzie w kluczu (w indukcyjności), a zastępuje ją sztucznie wygenerowanym przebiegiem
piłozębnym. Jak zatem osiągnięto, tę samą co pierwotne
kontrolery, ideę pracy? Średnia wartość prądu czerpanego
z sieci ma podążać za napięciem, symulując obciążenie rezystancyjne. Chwilowa wartość prądu w indukcyjności (magazynującej energię; tu LP801) ma być przebiegiem trójkątnym zgodnie z zasadą critical conduction mode (wtedy wartość średnia prądu równa jest połowie maksymalnej, a więc
zachowane są ścisłe proporcje między tymi dwiema wartościami; możemy kontrolować wartość maksymalną, mimo
że ważna dla nas jest „average” – średnia). Te same założenia, sposób realizacji nieco inny. Brak multipliera zastąpiono
ideą Fixed On Time Control, stałego czasu włączenia klucza. Dlaczego ten „erzac” zdaje egzamin, wyjaśniać tu nie
będziemy. Zrobiliśmy to w artykule opisującym działanie zasilacza OTV LCD Sharp LC-42SB55E („SE” nr 2 ÷ 4/2011),
do którego odsyłamy. O stałej częstotliwości kluczowania
nie ma mowy. Musi się zmieniać, podążać za tym, jak dyktują warunki critical conduction mode (rośnie w fazach małego kąta sieci, minimalna jest dla szczytu sinusoidy). Nie
ma zatem typowego oscylatora, jest Ramp Oscylator. Jest
miękki start, choć kontrolery konkurencyjne oferowały szybki – Quick-Start (wyjaśnialiśmy też, dlaczego taki jest w PFC
pożądany). Choć cele przetwornicy PFC są zgoła inne niż
zasilacza, jej pracę nadzoruje także pętla ujemnego sprzężenia zwrotnego stabilizująca napięcie wyjściowe UWY. Stabilizacja jest kiepska i dlaczego tak musi być, wyjaśnialiśmy
już w artykułach pokrewnych. Niezależnie od tego, feedback
wygląda tak samo jak w zasilaczu, jedynie jego dynamika
jest wolna. Wyznaczają ją elementy podwieszone na nóżce
2. To wyjście Error Amplifiera, który jest typu transkonduktancyjnego (i dlatego elementy kompensacji mogą być włączone względem masy). Wzmacniacz błędu na swoim wejściu (nóżka 1 – FB) żąda napięcia 2.5V. UWY łatwo przeliczyć
znając wartości zewnętrznego dzielnika rezystancyjnego. Tu
4 × 560k i równolegle 15k i 390k (RP801, RP802, RP803,
RP804, RP823 i RP824) daje UWY = 390V (wartość tę należy lekko skorygować, poprzez fakt, iż z wejścia FB wypływa
niewielki prąd). 390V z dużymi tętnieniami (ograniczone jedynie kondensatorami elektrolitycznymi CWY; pętla nie nadąża). To stan poprawny. Co wtedy, gdy napięcie wyjdzie poza
założony zakres lub tętnienia będą zbyt duże? Zareagują
obwody zabezpieczeń, lecz o tym dalej. Przetwornica PFC
nie potrzebuje (tu) obwodu startowego. Zasilana jest z zasilacza standby (i nie szkodzi, że znajduje się on za PFC).
Z uwagi na brak oscylatora, wymagany jest jednak Restart
Timer (nie pozwoli, aby wyjście było w stanie Off dłużej niż
20µs). Praca samooscylacyjna (Self-Oscilating) układu nie
wymaga oscylatora, jednakże to dla bloku Ramp Oscylato-
SERWIS ELEKTRONIKI
Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung
ra przewidziano aż dwie, ze skromnej 8-nóżkowej obudowy kontrolera. Na obu (nóżkach 3 i 4) wiszą elementy RC.
Na nóżce 3 (RT) wyznaczają Maximum On-Time (a także
fMAKS), na n.4 (RTZC) – wyznaczają opóźnienie włączenia
klucza względem momentu rozpoznania (w nim) zerowego prądu. Parametry te programowane są rezystorami (kondensatory mają drugorzędne znaczenie). Tradycyjne kontrolery PFC rozpoznają Zero Crosing za pomocą dodatkowego uzwojenia nawiniętego na rdzeń indukcyjności głównej
przetwornicy (to rozwiązanie pewne i sprawdzone). Tu jest
inaczej. Na podstawie faktycznego pomiaru prądu (to rozwiązanie zapewne też sprawdzone, lecz wydaje się wątpliwe i „niepewne”). Pomiar prądu odbywa się rezystorem 70
miliomów, zaś próg komparacji jest na poziomie 4mV poniżej zera (-4mV). Jak łatwo wszelkie szumy mogą zakłócić ten ważny pomiar? Kontrola prądu ISENSE odbywa się na
nóżce 5., zaś przeniesienie rezystora (ze źródeł kluczy) między masę a wyprowadzenie „-“ Graetza skutkuje nie tylko
przeniesieniem zakresu napięć poniżej 0V. Przebieg zmienia się także z piłozębnego na trójkątny, co w tym przypadku nie jest bez znaczenia. Skracając się stwierdzamy, iż wykrycie zerowej wartości prądu (w obwodzie indukcyjności)
włącza klucz (ponownie) i prąd w indukcyjności (magazynującej energię) zaczyna z powrotem narastać, ładując ją.
W tym samym momencie (z niewielkimi celowymi opóźnieniami) startuje Ramp Generator, czyli sztucznie wygenerowany przebieg piłozębny, który jak zrówna się napięciem
z poziomem wypracowanym wyjściem Error Amplifiera,
wyłączy klucz. Prąd w indukcyjności zaczyna opadać przeładowując energię do wyjścia. Gdy opadnie do zera, proces samooscylacji powtarza się. Z wyprowadzenia Current
Sense (nóżka 5) pobierana jest także informacja dla Over
Current Protection, o którym teraz powiemy. Prąd, a zatem
i napięcie na rezystorze pomiarowym (tu RP815 równolegle z RP816) zmienia się w szerokich granicach. Największe jest w warunkach maksymalnego obciążenia, minimalnego napięcia sieci i w szczycie sieci. Niech nie dziwi zastosowanie aż dwóch 13-amperowych kluczy (aczkolwiek
z analizy wartości elementów wynika, że IMAKS powinien być
na poziomie 8.5A, czyli jeden tranzystor MOSFET powinien
wystarczyć). Gdy napięcie na nim (na RSENSE) przekroczy
-0.6V, układ rozpozna to jako Overcurrent State (stan przeciążenia prądowego) – wyłączy klucze natychmiast (napięcie na wyjściu drivera przyjmie stan niski). O maksymalnej
mocy przetwornicy PFC decyduje zatem jeden, wspomniany wyżej, niskoomowy rezystor. Układ kontrolera FA5591
wyposażono także w zabezpieczenie Overvoltage oraz Feedback short-circuit i Open Loop Protection (rozwarcie pętli
sprzężenia zwrotnego).
Zabezpieczenie nadnapięciowe pracuje w oparciu o monitorowanie wyprowadzenie FB. A więc, aby działało poprawnie, feedback musi być sprawny. Gdy z jakichkolwiek przyczyn napięcie UWY podniesie się o więcej niż 9%, komparator 1.09VREF to rozpozna. W warunkach regulacji potencjał wejścia Feedback jest bliski VREF o wartości 2.5V (czyli potencjałowi wejścia nieodwracającego Error Amplifiera).
Po przekroczeniu napięcia o 9%, kluczowanie ustaje. To
statyczne OVP. Pozwoli ono na wznowienie pracy kontrolera, gdy UFB opadnie do 1.05VREF. Ograniczy jednak czas
On Time klucza do 70% maksymalnej wartości. Static OVP
wspomagany jest dynamicznym Overvoltage. Redukuje on
czas włączenia klucza w stanach przejściowych, np. wywołanych gwałtowną zmianą obciążenia (czyli np. kiedy startuje
lub wyłącza się przetwornica główna). OVP spełni swe zadanie, pod warunkiem, że feedback jest sprawny. Jeśli nie,
informacja o przeciążeniu (przepięciu) będzie także błędna. Wprowadzono zatem zabezpieczenie FB Short-Circuit i Open Loop. Napięcie na wyprowadzeniu Feedback nie
powinno nigdy opaść poniżej pewnej minimalnej wartości.
Tym bardziej, nie powinno się to nigdy zdarzyć w przetwornicy konfiguracji Boost (nawet gdy nie pracuje, UWY = UWE).
Jeśli tak się stanie, oznacza to, iż pętla sprzężenia zwrotnego jest rozpięta. Najbardziej prawdopodobne przyczyny, to
uszkodzenie któregoś z wysokoomowych rezystorów „voltage dividera” (RP801, RP802, RP803 lub RP804). Próg rozpoznania tej sytuacji ustawiony jest dość nisko UFB ≤ 0.3V.
Zatem zabezpieczenie jest skuteczne, gdy pętla zupełnie
„rozewrze”. Gdy np. któryś z tych rezystorów (a są one na to
narażone) zwiększy swoją rezystancję, napięcie wyjściowe
PFC mimo wszystko niekontrolowanie pójdzie w górę. Na
płycie BN44-00358B napięcie wyjściowe przetwornicy PFC
jest także kontrolowane „diodą 431” ICM803. O obwodzie
tego zabezpieczenia powiemy w punkcie ostatnim artykułu,
jako że jest ono wspólne dla przetwornic PFC i głównej. Zabezpieczenie bardzo skuteczne. Gdy 400V wzrośnie o ok.
10% (czyli do 440V), zostanie wyłączone zasilanie dla sterowników obu wyżej wymienionych przetwornic.
„Opieka” nad kluczem i pracą przetwornicy jest „pieczołowita”. Mimo to, najczęstszym uszkodzeniem jest
zwarcie wysokonapięciowego klucza. Najczęstszą przyczyną jest utrata pojemności kondensatorów bulk (3 ×
53µF/450V). Kondensatory te (magazynujące energię
za mostkiem Graetza) rzadko uszkadzają się w konwencjonalnych zasilaczach. W przypadku stosowania aktywnych obwodów PFC, ładowane są one impulsowo i awaryjność ich jest tu o wiele większa. Skutek zawsze ten
sam – zwarcie tranzystora MOSFET. Drugą przyczyną ich
awarii jest niewłaściwe sterowanie. Tu obwodów pośredniczących (między driverem sterownika a bramką klucza)
praktycznie brak. Zdolności FA5591 w tym zakresie, to
0.5A w kierunku „source” i 1A – „sink” (pochłaniania prądu; tj. w kierunku do układu scalonego). Są one imponujące jak na „scalaczek” SMD i pozwalają na jednoczesne
sterowanie dwu (połączonych równolegle) tranzystorów
MOSFET. Tak jest na płycie BN44-00358B. Należy jednak zwrócić uwagę na zamienniki kluczy (w razie wymiany STF13NM60). Tranzystory muszą gwarantować dobry parametr pojemności bramka-źródło. W przetwornicy
z aplikacją sterownika FA5591 (FA5590) bardzo ważne
jest poprawne prowadzenie ścieżek (szczególnie masy)
niosących „sygnały” wysokoprądowe (katalog przed tym
przestrzega). Nie omawiamy. „Wierzymy”, że konstruktor płyty PCB wziął to pod uwagę. Jednak wymiana elementów, te które najczęściej ulegają uszkodzeniu, wysokonapięciowych, wysokoprądowych, nie powinna naruszać tych zasad. Na szczęście, „ciasnota” na płycie nie
pozwala na niedbały montaż.
SERWIS ELEKTRONIKI
Schemat inwerterów Samsung BN44-00358B / BN44-00359B
RS827
47KRF
RS825
Jumper
5
1
0.1µF 50V
CS818 35V 470µF (NXH)
1MRF
CS806
RS811
820RF
RS812
1KRF
RS814
10KRF
18
17
16
15
14
13
12
11
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
1
2
RS821
NC
RS815
10KRF
CS811
0.1µF 50V
CS810
100pF 50V
ICS802
AS431ANTR-G1
RS817
2.2KRF
RS818
10KRF
DS811
BAV70LT3G
LX801S
TC930110CS(3A 11mH)
QS803
MMBT2222ALT1G
PWR On/Off
Vamp_18V
STBY_5.2V
Vamp_18V
5.3V
5.3V
GND
5.3V
GND
GND
H-Sync
GND
PWM_DIM
D12V
BLU_On/Off
D12V
Vdrv_DET
D12V
CNM801
SMAW200A-18C3
RS820
4.7KRF
CX801S
275V 0.1µF
PWM_DIM
RM834
750KRF 2012
QM801
FDPF10N50FT
DM801
13
31GF4
DM804
31GF4
DM803
43T
31GF4
31GF4
RM842
CM814
47nF 50V
RM824
6.8KRF
JR806
0RJ
JR807
0RJ
JR809
0RJ
JR808
0RJ
JR810
0RJ
JR811
0RJ
PCM802S
EL817M(B)(DT)
BY801
BAS3550TO
CY812S
N.C POINT : CY824S, CS809, CS813, CM852
RS802, RS821, RM843, R9106, R9206, R9119, R9219
BY803
BAS3550TO
1
4
JR805
0RJ
CY811S
400V 100pF(K)
400V 100pF(K)
CY813S
400V 100pF(K)
3
JR804
0RJ
CM815
1µF 16V
ZDM804
BZX84B16LT1
1.5KRF 3216
RM843
NC
BY804
SERWIS ELEKTRONIKI
BAS3550TO
CY814S
QM804
MMBT2907ALT1G
RM826
24KRF
RM848
3.3KRF
CM852
NC
RM862
3KRF 3216
RM839
3KRF 3216
ZDM806
BZX84C24LT1
RM849
1KRF
RM846
10KRF
RM847
1KRF
RM828
1.8KRF
CM816
0.1µF 50V
RM808
10KRF
ICM806
AS431ANTR-G1
RM822
100RF
RM829
1KRF
** No marking resistor 1608 1% SMD
** No marking capacitor 1608 SMD
400V 1000pF(M)
RM838
3KRF 3216
RM820
3KRF 3216
RM819
3KRF 3216
RM817
3KRF 3216
DM830
BAV70LT3G
DM808
BAV70LT3G
S-GND
P-GND
RM816
270KRF 2012
RM805
270KRF 2012
ICM802
AS431ANTR-G1
QM805
MMBT2222ALT1G 2
JR803
0RJ
1.5KRF 3216
CM805
35V 470µF (NXH)
RM851
CM818
35V 470µF (NXH)
RM852
CM804
35V 470µF (NXH)
EL817M(B)(DT)
JR802
0RJ
RM870
220KRF 3216
S-GND
SERWIS ELEKTRONIKI
RM801
6.2KRF
PCM801S
RM867
220KRF 3216
RM866
220KRF 3216
2
20KRF
3
RM812
3KRF
1µF 16V
RM864
220KRF 3216
RM861
220KRF 3216
CM822
10nF 50V
CM819
RM823
5.1KRF
P-GND
DM811
FCU10A20
620RF
DM817
BAV70LT3G
12 1T
1.5KRF 3216
CM808
10nF 50V
RM869
220KRF 3216
2
3
1KRF
DM809
BAV70LT3G
4
RM802
560RF
RM865
220KRF 3216
RM868
220KRF 3216
1
11 3T
RS813
DM816
BAV70LT3G
RM860
220KRF 3216
RM863
220KRF 3216
2
2KRF
RM814
10KRF
3
RM853
RM813
DM806
22RF 3216 BAV70LT3G
1
10
RM815
1KRF
TM803
EE1011H
9 3T
RM844
3.9KRF
RM811
100RF 3216
CM801
250V 68µF
DM810
VFT2080C
1
6
QM802
FDPF10N50FT
6
52T
630V / 22nF
8
0.47µF 25V 2012
CM823
1µF 16V
CM812
470pF 50V
8 1T
3
30T 7
CM806
CM813
CM809
470pF 50V
0.1µF 50V
CM802
RM809
10KRF
CM817
DM814
EP05H10
DM815
EP05H10
4
Vdrv
14
1KV 10pF
8
7
6
5
30T
6.2KRF
Vcc
HG
LG
GND
1 30T
TM801S
EFD5055S(420µH)
2
RM827
FMIN
CS
FB
VINS
ICM803
AS431ANTR-G1
RM803
10KRF
RM818
10KRF
47nF 50V
CM810
27KRF
RM821
CM820
CN801S
1KRF
1nF 50V
1
RM837 33KRF
N
2
RM840
L
1
2
3
4
RM810
1.5MR 2012
RM804
3.6KRF
S-GND
FS804S
T5AH250V
RM825
4R7F 3216
ICM801
ICE1HS01G
RM836
1.5MRF 2012
RM807
DM805
22RF 3216 BAV70LT3G
CM811
50V 47µF(HXB)
CY824S
NC
FS801S
T5AH250V
DM802
RM835
750KRF 2012
RM832
CY823S
400V 100pF(K)
+12V
S-GND
RM806
100RF 3216
RM850
VX801S
14D751K
BLU_On/Off
RS822
51KRF
CS812
0.1µF 50V
RM833
750KRF 2012
JR801
0RJ
RS807
RS810
680RF
2
3
4
RS819
100RF
3
BZX84B16LT1
CS814
1
ZDS802
0.1µF 50V
2
ZDS801
1N4744A
DS806
Drain
4
QS802
KTD1691
PCS801S
EL817M(B)(DT)
1
BAV70LT3G
GND
VCC
PCS802S
EL817M(B)(DT)
DS805
1N
N4007GP
8
7
CS809
NC
CS815
1nF 50V
35V 470µF (NXH)
DS804
1N4007GP RS809
0R 3216 18T
50V 47µF(HXB)
BA
FB
CS
N.C
CS803
3
35V 470µF (NXH)
5
BS801
BAS3550TO
RS816
1W 0R65
CS817
RP824
RP823
RS828
47KRF
DSS803
GP15M
RG
2.2nF 50V
390KRF
15KRF
50V 47µF(HXB)
0.1µF 50V
CP819
CP816
CP818
1nF 50V
ZDP801
BZX84C4V3LT1
CP817
2.2nF 50V
20KRF
BAV70LT3G
8
7
6
5
ICP801
FA5591N
RP810
68KRF
10nF 50V
82nF 50V
10nF 50V
RP820
CP815
CP823
0.47µF 16V
Vcc
OUT
GND
IS
DS801
VFT2080C
10,11
ZDS803
BZX84C6V8LT1
SX802S
TSA-A1-601M
RX801S
1MR 1/2W
CP813
CY821S
400V 330pF(K)
CX802S
275V 0.47µF
CP814
RP821
100KRF
CY822S
400V 330pF(K)
FB
COMP
RT
RTZC
5T
+5.3V
QS801
MDS1653
CS802
CS816
450V 39µF
3
RM845
120KRF
PD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS
RP802
560KRF 2012
CS801
6330V 2.2nF
RS801
2W 47K
1
2
3
4
DP807
SX801S
TSA-A1-601M
LX802S
TC935080CS(3.5A 8mH)
1
2
3
4
DS802
NC
1
8,9
TS801S
EPC3028(600µH)
6
60T
RS823
1KRF
39KRF
2
RP803
560KRF 2012
450V 53µF
7
ICS801
ICE3BR0665JZ
CX803S
275V 0.47µF
RS802
BAS3550TO
CS808
RP817
22RF 3216
QS806
MMBT2222ALT1G
RS829
4.7MRF
CS804
2.2µF 16V
BS802
50V 47µF(HXB)
RP818
10KRF
RP813
10KRF
RP809
RP812
22RF 3216
47RF 3216
RP811
100RF 2012
DP804
BAV70LT3G
RP819
RP816
2W 0.14R
47RF 3216
DP803
BAV70LT3G
CP804
QP802
STF13NM60
450V 53µF
CP809
1KV 220pF(R)
CP801
QP801
STF13NM60
4
RS824
10KRF
NT802S
15D080
NT801S
15D080
DS8009
1N54408
DS810
1N5408
FS802S
T2AL 250V
RP804
560KRF 2012
BP806
BAS3550TO
CP808
1KV 220pF(R)
450V 53µF
4
BP802
BAS3550TO
LP801
PQ3811(140µH 30T)
DP808
1N5408
FS803S
T3.15AL 250V
CS807
BP805
BAS3550TO
BD801S
TS6B05G
RP815
2W 0.14R
RP801
560KRF 2012
MUR460
CP802
-
MUR460
DP802
1KV 220pF(R)
~
DP809
DS808
BAV70LT3G
QS804
2N7002
CP807
3
6
CP803
450V/1µF
1N5408
3
1
+
BP801
BAS3550TO
1
~
1
2
2
DP801
NC
PD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS
LP802
T069-16O3(40µH 28.5T)
QS805
MMBT2222ALT1G
RS826
47KRF
Schemat zasilaczy Samsung BN44-00358B / BN44-00359B
DS807
BAV70LT3G
330RF 3216
RL801S
F3PA005V
CS813
BN44-00358B / BN44-00359B
RS808
Schemat zasilaczy Samsung BN44-00358B / BN44-00359B
Schemat inwerterów Samsung BN44-00358B / BN44-00359B
Schemat zasilaczy Samsung BN44-00358B / BN44-00359B
BN44-00358B / BN44-00359B PPD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS
D9101
MUR460
L9101
C9102
EPC1716(350µH 75T)
IC9101
MAP3201
1
Q9101
FQU5N40TU
2
C9103
1nF 50V 3
4
D9102
BAV70LT3G
5
R9103
100RF
6
C9101
4.7nF 50V
7
R9102
2W 0.27R
R9105
499KRF
C9104
820pF 50V
8
VCC
FBN
ISET
FBP
GATE
COMP
GND
PWMI
CS
OVP
AUTO
PWMO
REF
RT
SYNC
CLIM
C910
09
1nF 50V
R9115
200KR 3216
R9123
100KRF
16
NC
C9110
350V 10µF
15
C9
9107
1nF 50V
14
R9117
13
1KRF
12
9118
R9
C9108
30
0KRF
10nF 50V
R9114
220KR 3216
R9112
10KRF
D9103
R9111
11
Q9104
FQU5N40TU
10
R9109
100KRF
R9106
NC
R9
9110
10
0KRF
R9108
150KRF
R9107
13KRF
BAV70LT3G
1KRF
9
C9106
1nF 50V
R9116
3.9KRF
C9105
0.15µF 25V
CNL801
IW40008-LP1
R9120
560RF
C9111
820pF 50V
R9121
2W 4.7R
L9201
EPC1716(350µH 75T)
D9201
MUR460
C9202
1µF 16V
IC9201
MAP3201
R9222 91KRF
R9201
43RF
Q9201
FQU5N40TU
1
2
C9203
1nF 50V 3
4
D9202
BAV70LT3G
5
R9203
100RF
C9201
4.7nF 50V
6
7
C9204
820pF 50V
R9202
2W 0.27R
R9205
499KRF
8
VCC
FBN
ISET
FBP
GATE
COMP
GND
PWMI
CS
OVP
AUTO
PWMO
RT
REF
SYNC
CLIM
16
R9
9219
NC
C9
9209
1nF 50V
C9
9207
1nF 50V
R9215
200KR 3216
R9223
100KRF
C9210
350V 10µF
15
14
R9217
13
1KRF
12
R9
9218
C9208
30
0KRF
10nF 50V
R9212
10KRF
R9214
220KR 3216
R9211
D9203
1KRF
BAV70LT3G
Q9204
FQU5N40TU
11
10
R9209
100KRF
9
R9206
NC
R9208
150KRF
R9207
13KRF
10
R921
10KR
RF
C9206
1nF 50V
R9216
3.9KRF
C9205
0.15µF 25V
R9220
560RF
C9211
820pF 50V
R9221
2W 4.7R
Q9002
MMBT2907A
ALT1G
+12V
R901
11
1KRF
F
PWM-DIM
R9017
750RF
STB5.2V
R9015
20KRF
R9016
3KRF
Q9003
MMBT2222ALT1G
+5.3V
R9012
10KRF
R9013
10KRF
BLU On/Off
ZD9001 BZX84C15LT1
R9018
10KRF
R9020
15KRF
2
1
D9001
EP05H10
VR9001
5K variable
R9003
11KRF
R9019
18KRF
C9003
0.1µF 50V
R9010
10KRF
1
2
3
4
O1
I1N1+
GND
Vcc
O2
I2N2+
8
7
6
5
IC9001
LM358F
R900
02
RF
5.1KR
ICT9001
AS431ANTR-G1
** No marking resistor 1608 1% SMD
** No marking capacitor 1608 SMD
R9001
5.1KRF
C9001
0.1µF 50V
C9004
0.1µF 50V
R9004
5.6KRF
R9005
180KRF 2012
CNJ801
SMW200-02P
R9006
150KRF 2012
R9014
470KRF
SERWIS ELEKTRONIKI
1
2
3
4
5
6
7
8
SERWIS ELEKTRONIKI
PD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS
R9122 91KRF
R9101
43RF
R911
19
Schemat inwerterów Samsug BN44-00358B / BN44-00359B
1µF 16V
Q9004
MMBT2222ALT1G
Vdrv

Podobne dokumenty