Opis działania zasilacza BN44
Transkrypt
Opis działania zasilacza BN44
Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung (cz.1) Karol Świerc Zasilacz wymieniony w tytule stosowany jest w odbiornikach TV LCD firmy Samsung, a jego schemat ideowy został dołączony na końcu tej części artykułu. W opracowaniu chcemy wyjaśnić jego działanie. Płyta BN44-00358B (…359B) integruje w sobie zasilacz i inwerter. To typowe rozwiązanie stosowane nie tylko przez firmę Samsung. W bieżącym opracowaniu przyglądamy się jedynie zasilaczowi. Wyodrębniamy w nim 3 przetwornice. Rozwiązanie także należące już do klasyki: przetwornica PFC, standby i główna. Pierwsza pracuje w konfiguracji Step-up Boost, standby to tradycyjnie – flyback, główna, jakże by inaczej – rezonansowa. 1. Obwody związane z sygnałem „Power On/Off” – czyli włączanie/wyłączanie odbiornika Zanim przystąpimy do opisu pracy poszczególnych przetwornic, warto obwody te (wymienione w tytule) wyodrębnić. Są one szczególnie istotne z serwisowego punktu widzenia, a przekonaliśmy się już wielokrotnie, że włączanie/ wyłączanie odbiornika nie jest sprawą banalną, jak to miało miejsce w odbiornikach starszych generacji. Przetwornica standby pracuje cały czas (jak tylko wtyczka ulokowana jest w gniazdku sieciowym). Isostatu mechanicznego brak, zadbano jednak o to, aby większość obwodów płyty zasilacza (jak i reszty odbiornika) nie pracowała. Przyjrzyjmy się, co czyni sygnał „Power On/Off”. Pochodzi on z płyty głównej (mikrokontrolera) i aktywny jest stanem wysokim. Włączanie/wyłączanie przekaźnika to tylko jedna z jego funkcji, od niej zaczniemy. Cewka przekaźnika włączana jest tranzystorem polowym QS804, lecz pośredniczą dwa tranzystory bipolarne. Dziwi nieco ich obecność, gdyż obyło by się bez nich. Zapewne chodzi o przesunięcie poziomu napięcia powyżej stanu logicznego jaki daje „PWR On/Off” (do poziomu wymaganego przez bramkę tranzystora MOSFET). I to zadanie z powodzeniem załatwi jeden tranzystor bipolarny. Drugi zastosowano, aby pozbyć się negacji stanu logicznego; w rezultacie sygnał jest dwukrotnie negowany (to QS805 i QS806). Łatwo przeoczyć, iż w torze włączania przekaźnika zastosowano także opóźnienie. RS826 z CS804 stanowią inercję o stałej czasowej ok. 0.1 sekundy. Takie opóźnienie obowiązuje w kierunku włączania przekaźnika, w stronę przeciwną (jego wyłączenia) jest ono znacznie dłuższe (tu pod uwagę należy wziąć RS829 nie R826). Co to oznacza, iż przekaźnik jest włączany i wyłączany dopiero chwilę po wygenerowaniu sygnału „On/Off”? Oznacza to, że wcześniej czyniona jest jego druga, wspomniana wyżej funkcja. Polega ona na włączeniu zasilania dla sterowników FA5591 i ICE1HS01G (czyli PFC i przetwornicy rezonansowej). W tym celu sygnał „On/Off” musi być przetransportowany na stronę gorącą zasilacza, czyni to transoptor PCS802S. Po jednej i drugiej stronie wi- dzimy „przynależne” tranzystory bipolarne. QS803 włącza prąd diody transoptora, QS802 jest już kluczem włączającym zasilanie tych sterowników. To jednak nie prosty klucz, obecność diody Zenera ZDS802 w jego bazie (i rezystora zwiększającego impedancję wyjściową transoptora) daje dodatkową stabilizację wspomnianego napięcia zasilania sterowników. Napięcie to pochodzi (czerpane jest) ze źródła nieizolowanego przetwornicy standby. Jest ono zatem obecne cały czas, jak tylko standby pracuje. Przetwornica trybu czuwania ulokowana jest za PFC i jej warunki pracy są zmienne (w trybie On i Off). PFC w konfiguracji Step-up podbija napięcie zasilania powyżej szczytu sinusoidy sieci. Gdy pracuje, generuje napięcie na poziomie 400V, gdy jest wyłączona, napięcie na jej wyjściu spada do standardowego 310V. Takie zmienne warunki zasilania przetwornica standby musi przyjąć i w obu przypadkach pracować poprawnie. Co to jednak oznacza dla przetwornic PFC i głównej. PFC startuje w warunkach niewielkiego obciążenia, przekaźnik włączy się dopiero za chwilę. Gdy się włączy, poda napięcie na półmostek obwodu rezonansowego, a wtedy jego sterownik ma już zasilanie. Równoczesne włączenie obu napięć nie powinno być krytyczne, gdyż w wielu innych zasilaczach stan taki ma miejsce. Jednak opóźnienie w torze przekaźnika porządkuje sekwencję napięć i przyczynia się zapewne do niezawodności zasilacza (większość uszkodzeń występuje w momencie jego włączenia, nieustabilizowanej pracy). Wniosek praktyczny z przytoczonej analizy jest bardzo krótki. Jeśli zasilacz uszkadza się nieoczekiwanie w fazie „rozruchu”, należy zwrócić uwagę, przede wszystkim na kondensator CS804. Będąc przy obwodach włączania napięcia zasilania, zwróćmy uwagę na obwody napięcia wejściowego przetwornic. Zwykle są one banalne, jednak tu tak nie jest. Niżej przedstawiona analiza dotyczy obwodów UWE przetwornicy głównej i standby, PFC nie jest zasilany napięciem stałym (jedynie jej sterownik). Gdy przekaźnik jest wyłączony, odcięty jest wejściowy obwód prostownika Graetza. Jak wtedy pozyskane jest UWE przetwornicy standby, która musi pracować? Otóż, napięcie sieci prostowane jest jednopołówkowo. Tu udział bierze DS810 (w szereg z DS809). Napięcie prostowane jest na CS816, jednak czy udział prostownika Graetza jest żaden? Czy napięcie na CS816 pojawi się, gdy wylutujemy ten mostek? Mimo że jest on odcięty przekaźnikiem? Niech to pytanie pozostanie otwarte, jako „zadanie domowe” podczas analizy omawianego schematu. W obwodzie płyty BN44-00358B są dwa niezależne kondensatory elektrolityczne pozyskujące wyprostowane napięcie sieci. To wspomniany CS816 i CP801-802-804. Ten drugi nie ma napięcia, gdy przekaźnik jest wyłączony. Po jego włączeniu pozyskuje on napięcie dwupołówkowo wyprostowane za pośrednictwem diody DP801 (i oczywiście Graetza). Po uruchomieniu przetwornicy PFC (czyli natychmiast), jest ono podbite do wartości wyznaczonej pętlą feedbacku (sprzężenia zwrotnego) tej przetwornicy (typowo 400V). Jednak, gdy na CP801 pojawi się SERWIS ELEKTRONIKI Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung taki potencjał, ładunek przeleje się natychmiast na CS816. DS810 zostaje odcięta i ustaje jednopołówkowe prostowanie tego kondensatora. Teraz wszystkie przetwornice mają zasilanie „z poprawą Power Factora” (współczynnika mocy) i CP801 i CS816 nie są już rozdzielone. Obwody wymienione w bieżącym punkcie należą do prostszych, jednak jak widzimy, nie są banalne, zaś dla prac serwisowych, mogą być „tym bardziej” istotne. W obwodach związanych z siecią znajduje się jeszcze sporo gabarytowych elementów (zajmujących sporą część płytki). To aż podwójny filtr EMI, duże cewki i kondensatory. Ich opis pomijamy, gdyż przed nami jeszcze spore zadanie, omówienie pracy wspomnianych wyżej przetwornic. 2. Przetwornica trybu standby Jak powiedziano na wstępie, konfiguracja flyback, przy tak małej mocy „nie ma co kombinować”. Zasilacz wykonany jest na ciekawym elemencie, który należy zaliczyć do „nowej generacji”. To ICE3BR0665JZ firmy Infineon. Niewielka obudowa DIP7 (to DIP8 z „pustą” nóżką dającą stosowny odstęp do wysokonapięciowego Drenu). Elementów zewnętrznych stosunkowo niewiele, a parametry nadzwyczajne. Na ICE3BR0665JZ można osiągnąć moc na poziomie 70W (choć tu tyle nie potrzeba). Doskonale spisuje się w aplikacjach o znacznych i gwałtownych zmianach obciążenia. Opis zaczniemy od przybliżenia budowy i działania samego sterownika, bo warto. Wiedza serwowana w tym punkcie będzie także przydatna do naprawy innych zasilaczy wykonanych na tym samym sterowniku. Układ ICE3BR0665JZ to Off-Line SMPS Current Mode Controller with integrated 650V MOSFET. Wytrzymałość napięciowa zintegrowanego klucza adekwatna jest dla zasilania napięciem sieci 115 i 230V, aczkolwiek przy stosowaniu aktywnego PFC należy obwód skrupulatnie „przeliczyć” (UWE wzrasta z 320 do 400V). Przyczyny uszkodzenia klucza należy zatem częściej upatrywać w złej pracy przetwornicy PFC, aniżeli tej, którą „obsługuje” ICE3BR0665JZ). W razie uszkodzenia warto dokładnie wypytać klienta, w jakich okolicznościach uszkodzenie wystąpiło, w trybie czuwania czy ON odbiornika (najczęściej będzie to jednak moment włączenia). Gwarantowane 650V tranzystora MOSFET to nie duży zapas jak dla zasilania 400 woltami. Należy uwzględnić napięcie wsteczne transformatora i nieodłączne overshooty (chwilowe przetężenia). W przypadku uporczywych uszkodzeń tego układu scalonego, można się ratować poradą, której nie powinno się serwować na „szerokim forum”. W stanie czuwania ICE3BR0665JZ pracuje bez PFC. Nic się nie stanie, gdy pozostanie w tych warunkach w trybie ON. A co zrobić, aby tak było? Na przykład, wylutować diodę DP808. O kluczu (zintegrowanego) sterownika jeszcze powiemy dalej. Pracuje on natomiast w trybie prądowym i ze stałą częstotliwością kluczowania – 65kHz. Częstotliwość ta jest stała, aczkolwiek zastosowano jitter (wahania). To celowa modulacja zegara (±4% w okresach 4-milisekundowych). Pomaga „rozmyć” zakłócenia (EMI) w widmie częstotliwości i stosowana jest w elementach nieprzekraczających wiekiem (szeroko opisywane na łamach „SE”) Tiny-, Link- i Peak-Switche. Nowatorskich cech, którymi szczyci się katalog jest wiele: Active Burst Mode, Fast load jump response, Auto Restart, External Auto Restart Enable, wbudowany Soft Start, Current Limiting, Leading Edge Blanking, Soft Gate Driving, Built-in Blanking Window i szereg zabezpieczeń. Auto Restart Protection Mode, Open Loop-, VCC Undervoltage-, Overvoltage- i Overtemperature-Protection. To wszystko osiągnięto dzięki technologii bipolarnej i CMOS (BiCMOS) w jednym chipie (zaś tranzystor wysokonapięciowy w opatentowanej przez Infineon technologii CoolMOS). Cechy te omówimy pokrótce. Nóżek układu scalonego jest 7 i od nich należy zacząć wgłębiając się zarówno w budowę wewnętrzną, jak i aplikację układu scalonego. Nóżka 1 oznaczona jako BA, to Extended Blanking i Auto-restart. Nie zawsze musi być wykorzystana, w aplikacji BN44-00358B „jak najbardziej”. Aplikacja przewiduje podwieszenie na tej nóżce kondensatora i/ lub tranzystora względem masy (tu tylko C = 2.2nF). Nóżka BA łączy w sobie funkcję wydłużenia czasu Blanking Time (tę funkcję płyta BN44-00358B wykorzystuje) oraz Auto-Restart Enable, który może służyć jako nadrzędne zabezpieczenie. Nóżka 2 – to Feedback. Tędy trafia sygnał sprzężenia zwrotnego nadzorowany warunkami regulacji, napięciem na wyjściu. Sygnał FB trafia także do obwodów typu protection. Nóżka 3 – CS (Current Sense). Kontrola prądu klucza (uzwojenia pierwotnego transformatora) jest nadrzędna dla trybu Current Mode. Informację tę nadzorują także obwody zabezpieczeń. Nóżka 4. jest niewykorzystana. 6. nóżki brak, aby stworzyć większy odstęp między 5. a pozostałymi. 5. nóżka to bowiem Drain – wyjście klucza wysokonapięciowego. Tu impuls jest rzędu 500-600Vpp. Nóżka 7 to VCC (Power Supply). Szeroki zakres zasilania 10.5 ÷ 25V. VCC także monitorują obwody protection. Nóżka 8 to masa. Niby banalna, ale na nią zwracają szczególnie uwagę zalecenia prowadzenia ścieżek płytki drukowanej. To w istocie Signal-Ground, która powinna być w sposób przemyślany oddzielona od Power-Ground (której w układzie scalonym brak, a zastępuje ją wyprowadzenie CS). W stosowanej technologii niedbały montaż jest mało prawdopodobny, dlatego zaleceń tych nie przytaczamy. To charakterystyczne dla nowych sterowników zasilaczy – przetwornic. Nóżek układu scalonego niewiele, aplikacja prosta, a „osiągi”, jak i niezawodność imponująca. Jak to osiągnięto? W dużej mierze dzięki tajemniczo brzmiącym obwodom, których wyliczankę zaprezentowano wyżej. Aczkolwiek nie będziemy ich omawiać szczegółowo, na samej „wyliczance” poprzestać nie możemy. Omawiana tu przetwornica nie potrzebuje żadnego obwodu startowego. Zwiększa to nie tylko niezawodność zasilacza (zewnętrzny rezystor startowy, zwykle dużej mocy, jest jednym z bardziej awaryjnych elementów). Startup Cell wbudowany jest wewnętrznie. Źródło to jest wyłączane po starcie (obwodem Undervoltage Lockout), co zwiększa sprawność obwodu, szczególnie w warunkach niewielkiego obciążenia. Z mocą można „zejść” do poziomu 50mW, co dla flybacków jest ewenementem. Wtedy układ przechodzi do trybu burst, tu zwanego Active Burst Mode. Current Mode, to najistotniejsza informacja o pracy układu. O działaniu, wadach i zaletach trybu prądowego pisaliśmy w artykule „Przetwornice napięcia pracujące w trybie Current Mode” w „SE” nr 12/2003 i 1/2004. Informacji tam zawartych powtarzać SERWIS ELEKTRONIKI Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung nie będziemy. Podkreślmy jednak co najistotniejsze. Praca w trybie Current Mode oznacza, iż PWM kluczowania wyznaczony jest zboczem prądu uzwojenia pierwotnego. Z nim komparowany jest sygnał FB (feedbacku). Gdy napięcie zbocza prądowego przekroczy poziom wyznaczony napięciową pętlą ujemnego sprzężenia zwrotnego, tranzystor-klucz jest wyłączany. Włączany jest przy kolejnym cyklu zegara, kiedy to PWM-Latch jest ustawiany odpowiednim wyjściem oscylatora. Sporo zalet można się dopatrzyć w takim sposobie pracy. Jednak w warunkach słabego obciążenia, zbocze prądowe (pozyskane z zewnętrznego RCS) jest „wątłe” i moment wyłączenia klucza mało precyzyjny. Konstruktorzy znaleźli na to środki zaradcze. ICE3BR0665JZ pracuje w trybie Improved Current Mode. „Improved” (poprawiony) polega na dodaniu wzmacniacza w tor „wątłego” zbocza piły, przesunięciu poziomu, klampowaniu i dodatkowemu opóźnieniu dla Gate Drivera. Szczegóły pracy darujemy sobie, zabieg skutkuje „wyostrzeniem” piły przed wejściem na PWM-Comparator, jest skuteczny. Modulator PWM. W zasadzie klasyczny, lecz także przymiotnik „Improved” można mu dodać. Na bliższy opis tych obwodów nie pozwalają ramy artykułu, wracamy do klucza i obwodów jego „ochrony”. To element newralgiczny i praktycznie każde uszkodzenie ICE3BR0665JZ kończy się jego zwarciem. Dlatego przewidziano szereg obwodów protection. Na wstępie bieżącego punktu powiedzieliśmy o „możliwościach” napięciowych klucza i zagrożeniach z nim związanymi. Możliwości prądowe są nadzwyczajne jak na element przeznaczony do pracy w zasilaczu standby. Prąd może sięgać 10A, a ograniczenie jest głównie związane z wydzielaną w nim energią. ICE3BR0665JZ nie ma radiatora (rezystancja termiczna duża – 96K/W), a wydzielane ciepło jest nieuchronnie związane ze wzorem I2RDSON. Rezystancja włączonego kanału tranzystora jest niewielka, typowo 0.65Ω. Obwody „ochrony” klucza są następujące. Wśród elementów zewnętrznych jest nim przede wszystkim tradycyjny obwód snubber. RS801-CS801-DS803, to on ma pochłaniać przepięcia nieuchronne w konfiguracji flyback. Ograniczyć sumę napięcia statycznego (320 lub 400V), zwrotnego (zależnego od przekładni transformatora i PWM) i overshootów, do gwarantowanych 650V. Wewnętrznych obwodów „opieki” nad kluczem jest więcej. Czasem można by odnieść wrażenie, czy nie za dużo. Znamy z historii konstrukcji OTV takie, które z oczywistą przesadą mówiąc, na wszelki wypadek, nie dały się włączyć odbiornikowi wcale. Taki był OTVC Jowisz, perła polskiej elektroniki lat 80. (próbkował z byle powodu i „bez powodu”). Tu obwody zabezpieczeń reagują na Overvoltage napięcia zasilania VCC, Undervoltage tego napięcia, oczywiście na przeciążenie (Overload), a także Open Loop (rozpięcie pętli sprzężenia zwrotnego), zwarcie transoptora, Overtemperature (przekroczenie temperatury) i nadrzędne z zewnętrznego wejścia Auto Restart Enable. Po ustąpieniu warunków awarii układ scalony wznawia pracę trybem Auto Restart Mode. Obwody zabezpieczenia reagują szybko, Cycle By Cycle (cykl po cyklu). Praktyka podpowiada, że może to prowadzić do fałszywych i niepotrzebnych wyłączeń, zablokowania sterownika. Temu aspektowi poświęcono sporo uwagi. Zabezpieczenia dla zabezpieczeń, czy to nie przesada? Układy logiki (Control Unit) integrują (całkują) opóźnienia. Jest ich co naj- mniej kilka i mają nie dopuścić do „nadopiekuńczości” obwodów protection. Nie powinny one zareagować na nieodłączne (choć niepożądane) impulsy prądu w kluczu (będące skutkiem pojemności pasożytniczych i „szybkości” diod prostowniczych po stronie wtórnej transformatora; ich czasem odzyskiwania zdolności zaporowych) oraz stany nieustalone pojawiające się w momentach gwałtownych zmian obciążenia. To „trzeba wyciąć”. Tego typu „okienek” i monoflopów „Blanking Time” jest więcej. Większość obwodów zabezpieczeń reaguje dopiero po 20 milisekundach (przeciążenia w tak krótkim czasie są dopuszczalne). To jednak może nie wystarczyć. Wprowadzono możliwość Extendable Blanking Mode (wydłużenia czasu Blanking Time). Do tego celu służy właśnie zewnętrzny kondensator podwieszony na nóżce 2 układu scalonego. Ta nóżka to także Auto-restart Enable Signal. Ściągnięcie jej zewnętrznym obwodem poniżej poziomu 0.33V blokuje układ i może służyć jako nadrzędne zabezpieczenie. Z niego, jak również pozostałych stanów awaryjnych przetwornica „wstaje” z procedurą miękkiego startu, który jest tu bardzo przemyślany. Overvoltage w fazie startu rozróżnia inny (niższy) próg zabezpieczenia, aniżeli w stanie „Normal”. Podobnie jest z ograniczeniem prądowym w trybach „Normal” i „Active Burst Mode”. „Kompensacje dla kompensacji” i inne korekcje pozwalają przetwornicę zaprojektować bardzo precyzyjnie i nie stosować nadwymiarowego transformatora i diod prostowniczych, nawet gdy zasilacz pracuje na szerokim zakresie napięcia sieciowego (115 i 230VAC). Na omówieniu obwodów zabezpieczeń kończymy opis kontrolera ICE3BR0665JZ. Na nie zwrócono szczególną uwagę, jako na obwody najbardziej istotne z serwisowego punktu widzenia. Aczkolwiek wewnętrzne obwody protection mają mniejsze praktyczne znaczenia, aniżeli zrealizowane na zewnątrz układu scalonego. Niemniej, wiedza o ich funkcjonowaniu może skutecznie podpowiadać, dlaczego układ się wyłącza (zabezpiecza), choć nie ulega uszkodzeniu i co może być przyczyną takiego zjawiska. Przed nami jeszcze spora część zasilacza do omówienia, dlatego tylko krótko przyglądamy się szczególnym cechom aplikacji ICE3BR0665JZ na płycie BN44-00358B. O zasilaniu stopnia wysokonapięciowego już powiedzieliśmy w punkcie 1. Driver zasilany jest z dodatkowego uzwojenia transformatora przetwornicy. Nie trzeba wspominać o awaryjności kondensatorów w tym obwodzie oraz o przyczynach takiego stanu rzeczy. Uzwojenie generujące napięcie VCC musi być bardzo przemyślanie dobrane. Zabezpieczenia undervoltage, overvoltage, a także obwody UVLO pracują w oparciu o monitorowanie napięcia zasilania układu scalonego. Zamknięcie sprzężenia zwrotnego polega na „wysysaniu” prądu z wyprowadzenia FB. Czyni to transoptor i cały feedback jest typowy dla zastosowanego „duetu”, pary transoptor-431. Wzmacniacza operacyjnego (typowego Error Amplifiera – wzmacniacza błędu) w układzie brak. Całość wzmocnienia napięciowej pętli stabilizacji bazuje na wzmocnieniu (charakterystyce) „diody” KA431 i samego transoptora. Czy to nie niedopatrzenie? Jakie jest wzmocnienie tych dwu „mizernych” elementów? Nie jest ono małe, a ciekawym zadaniem byłoby obliczenie tego parametru (wzmocnienia w zamkniętej pętli). Kontrolowane jest napięcie 5.2V, które jest jedynym napięciem „produkowanym” przez przetwornicę standby. SERWIS ELEKTRONIKI Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung Aczkolwiek schemat rozróżnia tu dwa napięcia STBY_5.2V i +5.3V. Pierwsze obecne jest „non stop”, drugie wyłączane. 5.3V nie może być wyższe od 5.2V, bo pojawia się jedynie za kluczem tego ostatniego (niemniej będziemy trzymać się oznaczeń zgodnych ze schematem). Kluczem jest tranzystor polowy QS801, a sygnałem warunkującym jego włączenie jest praca przetwornicy głównej; obecność napięcia +12V. Relacja między tymi napięciami pozwala na zastosowanie tranzystora MOSFET, który potrzebuje na bramce napięcia przekraczającego zakres tego, które kluczuje (włącza/wyłącza). Nie będziemy już rozpisywać się wymieniając (i analizując) elementy ustalające wartość UWY oraz zapewniające stabilność pracy pętli. Te są typowe i możemy odwołać się do wielu opracowań serwowanych na łamach naszego pisma. Co do aplikacji po stronie gorącej zasilacza standby, zwracamy jedynie uwagę na rezystor Current Sense (RS816). Klucz w układzie scalonym jest wewnętrzny. Zatem i ten rezystor mógł znajdować się wewnątrz i zaoszczędzić jedną nóżkę układu scalonego. Jakie nieraz robią konstruktorzy starania, aby zaoszczędzić jeden pin (przypisując pozostałym nóżkom więcej niż jedną funkcję). Czy to zatem nie rozrzutność? Rozwiązanie takie daje poważny „stopień swobody”. Pozwala ponadto rozdzielić prąd klucza od wyprowadzenia GND. Rozrósł się punkt poświęcony zastosowanej tu przetwornicy standby. Tematu nie wyczerpaliśmy. Sporo ciekawych rzeczy chciałoby się jeszcze powiedzieć o samym sterowniku, lecz nie pozwalają na to ramy artykułu. Do tematu wrócimy, jeśli takie będzie zainteresowanie Czytelników. Tym czasem, kolejna przetwornica – PFC. 3. Przetwornica PFC Tę omówimy (możliwie) krótko. Konfiguracja jest typowa, aczkolwiek sterownik zasługuje na uwagę. Przetwornica PFC nie realizuje izolacji galwanicznej (nie ma takiej potrzeby), co upraszcza jej konstrukcję i pozwala na zastosowanie układu Boost. Dwa równolegle połączone tranzystory kluczujące (wyjaśnialiśmy już, że w technologii MOS to się sprawdza) świadczą, że przerabiana moc jest spora. Już jeden tranzystor STF13NM60 potrafi przewodzić 13A prądu i pracować pod napięciem 600V. Konfiguracja jest typowa, ale jej szczegóły już nie. Zwraca uwagę brak rezystora w źródle (źródłach) tranzystorów kluczujących. Czy prąd kluczy nie jest mierzony? Przecież to podstawa. Owszem, jest niewielka rezystancja (0.07Ω) między masą a prostownikiem Graetza. Dzięki niej prąd ISENSE podlega kontroli, lecz od strony napięcia (lekko) ujemnego. Pomiar ten jest potrzebny, aby układ mógł pracować „in critical conduction mode” (na granicy przewodności ciągła-nieciągła), co jest już standardem w aktywnych obwodach PFC. Jednak, po kolei. Najpierw parę słów charakteryzujących sterownik. FA5591, „malutki”, 8-nóżkowa obudowa SMD, a zawiera wszystkie potrzebne obwody sterujące i wymaga niewielu elementów zewnętrznych. Budowa układu scalonego FA5591 jest uproszczona względem wcześniej poznanych kontrolerów tego typu. Można wysnuć obawy, iż jest „ryzykowna”. Zawiera Ramp Oscylator, obwód Soft Startu, Error Amplifier z komparatorem PWM, obwody Zero Current Detect, sterownik kluczy i obwody zabezpieczeń. Brak multi- pliera (układu mnożącego), bloku, który jak wyjaśnialiśmy w artykułach omawiających ideę korekcji Power Factora, jest blokiem kluczowym i podstawowym. Zero Current Detect (detekcja zerowej wartości prądu w indukcyjności) odbywa się także w sposób uproszczony i „ryzykowny”. Może tym bardziej ważnym jest, że rozbudowane są obwody zabezpieczeń. Praca omawianej przetwornicy to także nie typowy Current Mode, tryb, który stał się w aktywnych PFC standardem. Co prawda, osiągnięto te same przebiegi (co w trybie prądowym), lecz PWM-Comparator nie porównuje bezpośrednio informacji o prądzie w kluczu (w indukcyjności), a zastępuje ją sztucznie wygenerowanym przebiegiem piłozębnym. Jak zatem osiągnięto, tę samą co pierwotne kontrolery, ideę pracy? Średnia wartość prądu czerpanego z sieci ma podążać za napięciem, symulując obciążenie rezystancyjne. Chwilowa wartość prądu w indukcyjności (magazynującej energię; tu LP801) ma być przebiegiem trójkątnym zgodnie z zasadą critical conduction mode (wtedy wartość średnia prądu równa jest połowie maksymalnej, a więc zachowane są ścisłe proporcje między tymi dwiema wartościami; możemy kontrolować wartość maksymalną, mimo że ważna dla nas jest „average” – średnia). Te same założenia, sposób realizacji nieco inny. Brak multipliera zastąpiono ideą Fixed On Time Control, stałego czasu włączenia klucza. Dlaczego ten „erzac” zdaje egzamin, wyjaśniać tu nie będziemy. Zrobiliśmy to w artykule opisującym działanie zasilacza OTV LCD Sharp LC-42SB55E („SE” nr 2 ÷ 4/2011), do którego odsyłamy. O stałej częstotliwości kluczowania nie ma mowy. Musi się zmieniać, podążać za tym, jak dyktują warunki critical conduction mode (rośnie w fazach małego kąta sieci, minimalna jest dla szczytu sinusoidy). Nie ma zatem typowego oscylatora, jest Ramp Oscylator. Jest miękki start, choć kontrolery konkurencyjne oferowały szybki – Quick-Start (wyjaśnialiśmy też, dlaczego taki jest w PFC pożądany). Choć cele przetwornicy PFC są zgoła inne niż zasilacza, jej pracę nadzoruje także pętla ujemnego sprzężenia zwrotnego stabilizująca napięcie wyjściowe UWY. Stabilizacja jest kiepska i dlaczego tak musi być, wyjaśnialiśmy już w artykułach pokrewnych. Niezależnie od tego, feedback wygląda tak samo jak w zasilaczu, jedynie jego dynamika jest wolna. Wyznaczają ją elementy podwieszone na nóżce 2. To wyjście Error Amplifiera, który jest typu transkonduktancyjnego (i dlatego elementy kompensacji mogą być włączone względem masy). Wzmacniacz błędu na swoim wejściu (nóżka 1 – FB) żąda napięcia 2.5V. UWY łatwo przeliczyć znając wartości zewnętrznego dzielnika rezystancyjnego. Tu 4 × 560k i równolegle 15k i 390k (RP801, RP802, RP803, RP804, RP823 i RP824) daje UWY = 390V (wartość tę należy lekko skorygować, poprzez fakt, iż z wejścia FB wypływa niewielki prąd). 390V z dużymi tętnieniami (ograniczone jedynie kondensatorami elektrolitycznymi CWY; pętla nie nadąża). To stan poprawny. Co wtedy, gdy napięcie wyjdzie poza założony zakres lub tętnienia będą zbyt duże? Zareagują obwody zabezpieczeń, lecz o tym dalej. Przetwornica PFC nie potrzebuje (tu) obwodu startowego. Zasilana jest z zasilacza standby (i nie szkodzi, że znajduje się on za PFC). Z uwagi na brak oscylatora, wymagany jest jednak Restart Timer (nie pozwoli, aby wyjście było w stanie Off dłużej niż 20µs). Praca samooscylacyjna (Self-Oscilating) układu nie wymaga oscylatora, jednakże to dla bloku Ramp Oscylato- SERWIS ELEKTRONIKI Opis działania zasilacza BN44-00358B firmy Samsung ra przewidziano aż dwie, ze skromnej 8-nóżkowej obudowy kontrolera. Na obu (nóżkach 3 i 4) wiszą elementy RC. Na nóżce 3 (RT) wyznaczają Maximum On-Time (a także fMAKS), na n.4 (RTZC) – wyznaczają opóźnienie włączenia klucza względem momentu rozpoznania (w nim) zerowego prądu. Parametry te programowane są rezystorami (kondensatory mają drugorzędne znaczenie). Tradycyjne kontrolery PFC rozpoznają Zero Crosing za pomocą dodatkowego uzwojenia nawiniętego na rdzeń indukcyjności głównej przetwornicy (to rozwiązanie pewne i sprawdzone). Tu jest inaczej. Na podstawie faktycznego pomiaru prądu (to rozwiązanie zapewne też sprawdzone, lecz wydaje się wątpliwe i „niepewne”). Pomiar prądu odbywa się rezystorem 70 miliomów, zaś próg komparacji jest na poziomie 4mV poniżej zera (-4mV). Jak łatwo wszelkie szumy mogą zakłócić ten ważny pomiar? Kontrola prądu ISENSE odbywa się na nóżce 5., zaś przeniesienie rezystora (ze źródeł kluczy) między masę a wyprowadzenie „-“ Graetza skutkuje nie tylko przeniesieniem zakresu napięć poniżej 0V. Przebieg zmienia się także z piłozębnego na trójkątny, co w tym przypadku nie jest bez znaczenia. Skracając się stwierdzamy, iż wykrycie zerowej wartości prądu (w obwodzie indukcyjności) włącza klucz (ponownie) i prąd w indukcyjności (magazynującej energię) zaczyna z powrotem narastać, ładując ją. W tym samym momencie (z niewielkimi celowymi opóźnieniami) startuje Ramp Generator, czyli sztucznie wygenerowany przebieg piłozębny, który jak zrówna się napięciem z poziomem wypracowanym wyjściem Error Amplifiera, wyłączy klucz. Prąd w indukcyjności zaczyna opadać przeładowując energię do wyjścia. Gdy opadnie do zera, proces samooscylacji powtarza się. Z wyprowadzenia Current Sense (nóżka 5) pobierana jest także informacja dla Over Current Protection, o którym teraz powiemy. Prąd, a zatem i napięcie na rezystorze pomiarowym (tu RP815 równolegle z RP816) zmienia się w szerokich granicach. Największe jest w warunkach maksymalnego obciążenia, minimalnego napięcia sieci i w szczycie sieci. Niech nie dziwi zastosowanie aż dwóch 13-amperowych kluczy (aczkolwiek z analizy wartości elementów wynika, że IMAKS powinien być na poziomie 8.5A, czyli jeden tranzystor MOSFET powinien wystarczyć). Gdy napięcie na nim (na RSENSE) przekroczy -0.6V, układ rozpozna to jako Overcurrent State (stan przeciążenia prądowego) – wyłączy klucze natychmiast (napięcie na wyjściu drivera przyjmie stan niski). O maksymalnej mocy przetwornicy PFC decyduje zatem jeden, wspomniany wyżej, niskoomowy rezystor. Układ kontrolera FA5591 wyposażono także w zabezpieczenie Overvoltage oraz Feedback short-circuit i Open Loop Protection (rozwarcie pętli sprzężenia zwrotnego). Zabezpieczenie nadnapięciowe pracuje w oparciu o monitorowanie wyprowadzenie FB. A więc, aby działało poprawnie, feedback musi być sprawny. Gdy z jakichkolwiek przyczyn napięcie UWY podniesie się o więcej niż 9%, komparator 1.09VREF to rozpozna. W warunkach regulacji potencjał wejścia Feedback jest bliski VREF o wartości 2.5V (czyli potencjałowi wejścia nieodwracającego Error Amplifiera). Po przekroczeniu napięcia o 9%, kluczowanie ustaje. To statyczne OVP. Pozwoli ono na wznowienie pracy kontrolera, gdy UFB opadnie do 1.05VREF. Ograniczy jednak czas On Time klucza do 70% maksymalnej wartości. Static OVP wspomagany jest dynamicznym Overvoltage. Redukuje on czas włączenia klucza w stanach przejściowych, np. wywołanych gwałtowną zmianą obciążenia (czyli np. kiedy startuje lub wyłącza się przetwornica główna). OVP spełni swe zadanie, pod warunkiem, że feedback jest sprawny. Jeśli nie, informacja o przeciążeniu (przepięciu) będzie także błędna. Wprowadzono zatem zabezpieczenie FB Short-Circuit i Open Loop. Napięcie na wyprowadzeniu Feedback nie powinno nigdy opaść poniżej pewnej minimalnej wartości. Tym bardziej, nie powinno się to nigdy zdarzyć w przetwornicy konfiguracji Boost (nawet gdy nie pracuje, UWY = UWE). Jeśli tak się stanie, oznacza to, iż pętla sprzężenia zwrotnego jest rozpięta. Najbardziej prawdopodobne przyczyny, to uszkodzenie któregoś z wysokoomowych rezystorów „voltage dividera” (RP801, RP802, RP803 lub RP804). Próg rozpoznania tej sytuacji ustawiony jest dość nisko UFB ≤ 0.3V. Zatem zabezpieczenie jest skuteczne, gdy pętla zupełnie „rozewrze”. Gdy np. któryś z tych rezystorów (a są one na to narażone) zwiększy swoją rezystancję, napięcie wyjściowe PFC mimo wszystko niekontrolowanie pójdzie w górę. Na płycie BN44-00358B napięcie wyjściowe przetwornicy PFC jest także kontrolowane „diodą 431” ICM803. O obwodzie tego zabezpieczenia powiemy w punkcie ostatnim artykułu, jako że jest ono wspólne dla przetwornic PFC i głównej. Zabezpieczenie bardzo skuteczne. Gdy 400V wzrośnie o ok. 10% (czyli do 440V), zostanie wyłączone zasilanie dla sterowników obu wyżej wymienionych przetwornic. „Opieka” nad kluczem i pracą przetwornicy jest „pieczołowita”. Mimo to, najczęstszym uszkodzeniem jest zwarcie wysokonapięciowego klucza. Najczęstszą przyczyną jest utrata pojemności kondensatorów bulk (3 × 53µF/450V). Kondensatory te (magazynujące energię za mostkiem Graetza) rzadko uszkadzają się w konwencjonalnych zasilaczach. W przypadku stosowania aktywnych obwodów PFC, ładowane są one impulsowo i awaryjność ich jest tu o wiele większa. Skutek zawsze ten sam – zwarcie tranzystora MOSFET. Drugą przyczyną ich awarii jest niewłaściwe sterowanie. Tu obwodów pośredniczących (między driverem sterownika a bramką klucza) praktycznie brak. Zdolności FA5591 w tym zakresie, to 0.5A w kierunku „source” i 1A – „sink” (pochłaniania prądu; tj. w kierunku do układu scalonego). Są one imponujące jak na „scalaczek” SMD i pozwalają na jednoczesne sterowanie dwu (połączonych równolegle) tranzystorów MOSFET. Tak jest na płycie BN44-00358B. Należy jednak zwrócić uwagę na zamienniki kluczy (w razie wymiany STF13NM60). Tranzystory muszą gwarantować dobry parametr pojemności bramka-źródło. W przetwornicy z aplikacją sterownika FA5591 (FA5590) bardzo ważne jest poprawne prowadzenie ścieżek (szczególnie masy) niosących „sygnały” wysokoprądowe (katalog przed tym przestrzega). Nie omawiamy. „Wierzymy”, że konstruktor płyty PCB wziął to pod uwagę. Jednak wymiana elementów, te które najczęściej ulegają uszkodzeniu, wysokonapięciowych, wysokoprądowych, nie powinna naruszać tych zasad. Na szczęście, „ciasnota” na płycie nie pozwala na niedbały montaż. SERWIS ELEKTRONIKI Schemat inwerterów Samsung BN44-00358B / BN44-00359B RS827 47KRF RS825 Jumper 5 1 0.1µF 50V CS818 35V 470µF (NXH) 1MRF CS806 RS811 820RF RS812 1KRF RS814 10KRF 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 2 RS821 NC RS815 10KRF CS811 0.1µF 50V CS810 100pF 50V ICS802 AS431ANTR-G1 RS817 2.2KRF RS818 10KRF DS811 BAV70LT3G LX801S TC930110CS(3A 11mH) QS803 MMBT2222ALT1G PWR On/Off Vamp_18V STBY_5.2V Vamp_18V 5.3V 5.3V GND 5.3V GND GND H-Sync GND PWM_DIM D12V BLU_On/Off D12V Vdrv_DET D12V CNM801 SMAW200A-18C3 RS820 4.7KRF CX801S 275V 0.1µF PWM_DIM RM834 750KRF 2012 QM801 FDPF10N50FT DM801 13 31GF4 DM804 31GF4 DM803 43T 31GF4 31GF4 RM842 CM814 47nF 50V RM824 6.8KRF JR806 0RJ JR807 0RJ JR809 0RJ JR808 0RJ JR810 0RJ JR811 0RJ PCM802S EL817M(B)(DT) BY801 BAS3550TO CY812S N.C POINT : CY824S, CS809, CS813, CM852 RS802, RS821, RM843, R9106, R9206, R9119, R9219 BY803 BAS3550TO 1 4 JR805 0RJ CY811S 400V 100pF(K) 400V 100pF(K) CY813S 400V 100pF(K) 3 JR804 0RJ CM815 1µF 16V ZDM804 BZX84B16LT1 1.5KRF 3216 RM843 NC BY804 SERWIS ELEKTRONIKI BAS3550TO CY814S QM804 MMBT2907ALT1G RM826 24KRF RM848 3.3KRF CM852 NC RM862 3KRF 3216 RM839 3KRF 3216 ZDM806 BZX84C24LT1 RM849 1KRF RM846 10KRF RM847 1KRF RM828 1.8KRF CM816 0.1µF 50V RM808 10KRF ICM806 AS431ANTR-G1 RM822 100RF RM829 1KRF ** No marking resistor 1608 1% SMD ** No marking capacitor 1608 SMD 400V 1000pF(M) RM838 3KRF 3216 RM820 3KRF 3216 RM819 3KRF 3216 RM817 3KRF 3216 DM830 BAV70LT3G DM808 BAV70LT3G S-GND P-GND RM816 270KRF 2012 RM805 270KRF 2012 ICM802 AS431ANTR-G1 QM805 MMBT2222ALT1G 2 JR803 0RJ 1.5KRF 3216 CM805 35V 470µF (NXH) RM851 CM818 35V 470µF (NXH) RM852 CM804 35V 470µF (NXH) EL817M(B)(DT) JR802 0RJ RM870 220KRF 3216 S-GND SERWIS ELEKTRONIKI RM801 6.2KRF PCM801S RM867 220KRF 3216 RM866 220KRF 3216 2 20KRF 3 RM812 3KRF 1µF 16V RM864 220KRF 3216 RM861 220KRF 3216 CM822 10nF 50V CM819 RM823 5.1KRF P-GND DM811 FCU10A20 620RF DM817 BAV70LT3G 12 1T 1.5KRF 3216 CM808 10nF 50V RM869 220KRF 3216 2 3 1KRF DM809 BAV70LT3G 4 RM802 560RF RM865 220KRF 3216 RM868 220KRF 3216 1 11 3T RS813 DM816 BAV70LT3G RM860 220KRF 3216 RM863 220KRF 3216 2 2KRF RM814 10KRF 3 RM853 RM813 DM806 22RF 3216 BAV70LT3G 1 10 RM815 1KRF TM803 EE1011H 9 3T RM844 3.9KRF RM811 100RF 3216 CM801 250V 68µF DM810 VFT2080C 1 6 QM802 FDPF10N50FT 6 52T 630V / 22nF 8 0.47µF 25V 2012 CM823 1µF 16V CM812 470pF 50V 8 1T 3 30T 7 CM806 CM813 CM809 470pF 50V 0.1µF 50V CM802 RM809 10KRF CM817 DM814 EP05H10 DM815 EP05H10 4 Vdrv 14 1KV 10pF 8 7 6 5 30T 6.2KRF Vcc HG LG GND 1 30T TM801S EFD5055S(420µH) 2 RM827 FMIN CS FB VINS ICM803 AS431ANTR-G1 RM803 10KRF RM818 10KRF 47nF 50V CM810 27KRF RM821 CM820 CN801S 1KRF 1nF 50V 1 RM837 33KRF N 2 RM840 L 1 2 3 4 RM810 1.5MR 2012 RM804 3.6KRF S-GND FS804S T5AH250V RM825 4R7F 3216 ICM801 ICE1HS01G RM836 1.5MRF 2012 RM807 DM805 22RF 3216 BAV70LT3G CM811 50V 47µF(HXB) CY824S NC FS801S T5AH250V DM802 RM835 750KRF 2012 RM832 CY823S 400V 100pF(K) +12V S-GND RM806 100RF 3216 RM850 VX801S 14D751K BLU_On/Off RS822 51KRF CS812 0.1µF 50V RM833 750KRF 2012 JR801 0RJ RS807 RS810 680RF 2 3 4 RS819 100RF 3 BZX84B16LT1 CS814 1 ZDS802 0.1µF 50V 2 ZDS801 1N4744A DS806 Drain 4 QS802 KTD1691 PCS801S EL817M(B)(DT) 1 BAV70LT3G GND VCC PCS802S EL817M(B)(DT) DS805 1N N4007GP 8 7 CS809 NC CS815 1nF 50V 35V 470µF (NXH) DS804 1N4007GP RS809 0R 3216 18T 50V 47µF(HXB) BA FB CS N.C CS803 3 35V 470µF (NXH) 5 BS801 BAS3550TO RS816 1W 0R65 CS817 RP824 RP823 RS828 47KRF DSS803 GP15M RG 2.2nF 50V 390KRF 15KRF 50V 47µF(HXB) 0.1µF 50V CP819 CP816 CP818 1nF 50V ZDP801 BZX84C4V3LT1 CP817 2.2nF 50V 20KRF BAV70LT3G 8 7 6 5 ICP801 FA5591N RP810 68KRF 10nF 50V 82nF 50V 10nF 50V RP820 CP815 CP823 0.47µF 16V Vcc OUT GND IS DS801 VFT2080C 10,11 ZDS803 BZX84C6V8LT1 SX802S TSA-A1-601M RX801S 1MR 1/2W CP813 CY821S 400V 330pF(K) CX802S 275V 0.47µF CP814 RP821 100KRF CY822S 400V 330pF(K) FB COMP RT RTZC 5T +5.3V QS801 MDS1653 CS802 CS816 450V 39µF 3 RM845 120KRF PD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS RP802 560KRF 2012 CS801 6330V 2.2nF RS801 2W 47K 1 2 3 4 DP807 SX801S TSA-A1-601M LX802S TC935080CS(3.5A 8mH) 1 2 3 4 DS802 NC 1 8,9 TS801S EPC3028(600µH) 6 60T RS823 1KRF 39KRF 2 RP803 560KRF 2012 450V 53µF 7 ICS801 ICE3BR0665JZ CX803S 275V 0.47µF RS802 BAS3550TO CS808 RP817 22RF 3216 QS806 MMBT2222ALT1G RS829 4.7MRF CS804 2.2µF 16V BS802 50V 47µF(HXB) RP818 10KRF RP813 10KRF RP809 RP812 22RF 3216 47RF 3216 RP811 100RF 2012 DP804 BAV70LT3G RP819 RP816 2W 0.14R 47RF 3216 DP803 BAV70LT3G CP804 QP802 STF13NM60 450V 53µF CP809 1KV 220pF(R) CP801 QP801 STF13NM60 4 RS824 10KRF NT802S 15D080 NT801S 15D080 DS8009 1N54408 DS810 1N5408 FS802S T2AL 250V RP804 560KRF 2012 BP806 BAS3550TO CP808 1KV 220pF(R) 450V 53µF 4 BP802 BAS3550TO LP801 PQ3811(140µH 30T) DP808 1N5408 FS803S T3.15AL 250V CS807 BP805 BAS3550TO BD801S TS6B05G RP815 2W 0.14R RP801 560KRF 2012 MUR460 CP802 - MUR460 DP802 1KV 220pF(R) ~ DP809 DS808 BAV70LT3G QS804 2N7002 CP807 3 6 CP803 450V/1µF 1N5408 3 1 + BP801 BAS3550TO 1 ~ 1 2 2 DP801 NC PD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS LP802 T069-16O3(40µH 28.5T) QS805 MMBT2222ALT1G RS826 47KRF Schemat zasilaczy Samsung BN44-00358B / BN44-00359B DS807 BAV70LT3G 330RF 3216 RL801S F3PA005V CS813 BN44-00358B / BN44-00359B RS808 Schemat zasilaczy Samsung BN44-00358B / BN44-00359B Schemat inwerterów Samsung BN44-00358B / BN44-00359B Schemat zasilaczy Samsung BN44-00358B / BN44-00359B BN44-00358B / BN44-00359B PPD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS D9101 MUR460 L9101 C9102 EPC1716(350µH 75T) IC9101 MAP3201 1 Q9101 FQU5N40TU 2 C9103 1nF 50V 3 4 D9102 BAV70LT3G 5 R9103 100RF 6 C9101 4.7nF 50V 7 R9102 2W 0.27R R9105 499KRF C9104 820pF 50V 8 VCC FBN ISET FBP GATE COMP GND PWMI CS OVP AUTO PWMO REF RT SYNC CLIM C910 09 1nF 50V R9115 200KR 3216 R9123 100KRF 16 NC C9110 350V 10µF 15 C9 9107 1nF 50V 14 R9117 13 1KRF 12 9118 R9 C9108 30 0KRF 10nF 50V R9114 220KR 3216 R9112 10KRF D9103 R9111 11 Q9104 FQU5N40TU 10 R9109 100KRF R9106 NC R9 9110 10 0KRF R9108 150KRF R9107 13KRF BAV70LT3G 1KRF 9 C9106 1nF 50V R9116 3.9KRF C9105 0.15µF 25V CNL801 IW40008-LP1 R9120 560RF C9111 820pF 50V R9121 2W 4.7R L9201 EPC1716(350µH 75T) D9201 MUR460 C9202 1µF 16V IC9201 MAP3201 R9222 91KRF R9201 43RF Q9201 FQU5N40TU 1 2 C9203 1nF 50V 3 4 D9202 BAV70LT3G 5 R9203 100RF C9201 4.7nF 50V 6 7 C9204 820pF 50V R9202 2W 0.27R R9205 499KRF 8 VCC FBN ISET FBP GATE COMP GND PWMI CS OVP AUTO PWMO RT REF SYNC CLIM 16 R9 9219 NC C9 9209 1nF 50V C9 9207 1nF 50V R9215 200KR 3216 R9223 100KRF C9210 350V 10µF 15 14 R9217 13 1KRF 12 R9 9218 C9208 30 0KRF 10nF 50V R9212 10KRF R9214 220KR 3216 R9211 D9203 1KRF BAV70LT3G Q9204 FQU5N40TU 11 10 R9209 100KRF 9 R9206 NC R9208 150KRF R9207 13KRF 10 R921 10KR RF C9206 1nF 50V R9216 3.9KRF C9205 0.15µF 25V R9220 560RF C9211 820pF 50V R9221 2W 4.7R Q9002 MMBT2907A ALT1G +12V R901 11 1KRF F PWM-DIM R9017 750RF STB5.2V R9015 20KRF R9016 3KRF Q9003 MMBT2222ALT1G +5.3V R9012 10KRF R9013 10KRF BLU On/Off ZD9001 BZX84C15LT1 R9018 10KRF R9020 15KRF 2 1 D9001 EP05H10 VR9001 5K variable R9003 11KRF R9019 18KRF C9003 0.1µF 50V R9010 10KRF 1 2 3 4 O1 I1N1+ GND Vcc O2 I2N2+ 8 7 6 5 IC9001 LM358F R900 02 RF 5.1KR ICT9001 AS431ANTR-G1 ** No marking resistor 1608 1% SMD ** No marking capacitor 1608 SMD R9001 5.1KRF C9001 0.1µF 50V C9004 0.1µF 50V R9004 5.6KRF R9005 180KRF 2012 CNJ801 SMW200-02P R9006 150KRF 2012 R9014 470KRF SERWIS ELEKTRONIKI 1 2 3 4 5 6 7 8 SERWIS ELEKTRONIKI PD55AF1U_ZHS / PD55AF1U_ZHS R9122 91KRF R9101 43RF R911 19 Schemat inwerterów Samsug BN44-00358B / BN44-00359B 1µF 16V Q9004 MMBT2222ALT1G Vdrv