I. Wyniki 1. Ocena funkcjonowania absolwentów w środowisku

Podsumowanie wyników badań losów absolwentów
Przedszkola Miejskiego nr 7 w Lesznie
W lutym 2016 r. przeprowadzono badanie losów absolwentów Przedszkola nr 7 im.
Misia Uszatka w Lesznie. Opracowano kwestionariusz ankiety, który skierowano do
7 nauczycieli wychowania wczesnoszkolnego w Szkole Podstawowej nr 9 im. Ks. Kardynała
Stefana Wyszyńskiego w Lesznie, gdyż do tej szkoły trafiło prawie 90 % naszych wychowanków
w liczbie 53. Celem niniejszych badań było poznanie opinii nauczycieli na temat radzenia sobie
absolwentów przedszkola w szkole.
I. Wyniki
„Początek nauki szkolnej otwiera nowy okres w życiu emocjonalnym i społecznym
dziecka. Życie to jest coraz bogatsze. Dziecko nawiązuje liczne więzi emocjonalne
z rówieśnikami i nauczycielem. Nauka szkolna pobudza emocje związane z aktywnością
poznawczą, a sukcesy szkolne stają się przyczyną przeżyć uczuciowych o charakterze dodatnim”.
(Przetacznik-Gierowska, Makiełło-Jarża).
1. Ocena funkcjonowania absolwentów w środowisku szkolnym
W opinii nauczycieli ze Szkoły Podstawowej nr 9 – wszyscy nasi wychowankowie szybko
zaadaptowali się w szkole. Spośród 53 absolwentów przedszkola, 52 potrafi samodzielnie
funkcjonować w środowisku szkolnym.
53
52,5
adaptacja
samodzielność
52
51,5
Rys. 1 Ocena funkcjonowania absolwentów w środowisku szkolnym
2. Ocena umiejętności kluczowych absolwentów, stanowiących o ich gotowości
szkolnej
Następne pytanie dotyczyło określenia czy nasi wychowankowie posiadają lub nie,
wystarczający zasób słów, pojęć i wiadomości. Zdaniem nauczycieli 49 uczniów posiada
wystarczający zasób słów, a 48 wystarczający zasób pojęć i wiadomości; 4 uczniów nie posiada
wystarczającego zasobu słów, a 5 nie posiada wystarczającego zasobu pojęć i wiadomości.
50
40
30
zasób słów
zasób pojęć
20
zasób wiadomości
10
0
Rys. 2 Ocena zasobu słów, pojęć i wiadomości absolwentów
W opinii nauczycieli ze Szkoły Podstawowej nr 9 dzieci:
%
Umiejętność kluczowa
-podejmują samodzielnie działania i wykazują aktywność
58,8
-przestrzegają norm współżycia w grupie
60,3
-potrafią zaprezentować swoje umiejętności z różnych dziedzin
50,9
-są koleżeńscy
98,1
-potrafią pokonywać trudności i przyjmować porażki
47,1
-potrafią słuchać i wypowiadać się w różnych sytuacjach
60,3
-potrafią doprowadzić pracę do końca
84,9
-potrafią korzystać z posiadanej wiedzy
60,3
-potrafią szanować prawa innych
98,1
Tabela nr 1. Zasób umiejętności kluczowych absolwentów
Jak wynika z tabeli, nauczyciele SP 9 najwyżej oceniają koleżeńskość uczniów i to, że
potrafią oni szanować prawa innych (98,1%). Doceniają, że dzieci są wytrwałe i potrafią
doprowadzić pracę do końca (84,9%). Dobrze oceniają umiejętność przestrzegania norm
współżycia w grupie (60,3%), samodzielność i aktywność uczniów (58,8%), a także umiejętność
korzystania ze swojej wiedzy (60,3%) czy umiejętność słuchania i wypowiadania się w różnych
sytuacjach (60,3%).
Najniżej oceniono kompetencje dzieci w zakresie prezentowania swoich umiejętności
z różnych dziedzin (50,9%) oraz umiejętność pokonywania trudności i przyjmowania porażki
(47,1%)
Następnie nauczyciele SP 9 określali czy dzieci są wystarczająco sprawne manualnie,
plastycznie, muzycznie i fizycznie:
Sprawność
%
manualna
75,5
plastyczna
muzyczna
fizyczna
62,3
96,2
98,1
Tabela nr 2. Zasób sprawności absolwentów
Najwyżej oceniona została sprawność fizyczna, co stanowi istotny czynnik gotowości do
podjęcia nauki szkolnej i wpływa na takie jej elementy, jak np. wytrwałość, stopień męczliwości
czy koncentrację na zadaniu. Równie wysoko oceniono sprawność muzyczną dzieci. Nauczyciele
stwierdzili, że w mniejszym stopniu dzieci są sprawne manualnie czy plastycznie.
3. Obszary, które stanowią „mocne strony” naszych absolwentów
Jako niewątpliwie „mocną stronę” naszych absolwentów ankietowani nauczyciele wskazali
kompetencje społeczne w zakresie adaptacji do zespołu klasowego, chęci współpracy
z rówieśnikami i dorosłymi, pozytywnego nastawienia do działania i otoczenia.
Ponadto podkreślili, że dzieci są otwarte, szczere, pracowite, punktualne, potrafią
odpowiednio zachować się w konkretnych sytuacjach, mają szacunek do innych i kulturę
osobistą.
Wskazali także na bardzo dobry poziom umysłowy i dobry poziom rozwoju fizycznego.
Z zakresu edukacji językowej jako mocną stronę wskazano umiejętność wypowiadania się na
swobodne tematy oraz podział wyrazów na sylaby.
4. Obszary, które sprawiają dzieciom trudności
W pięciu z siedmiu analizowanych klas pojawiły się dzieci z trudnościami. Jako „słabe
strony„ dzieci nauczyciele wskazali przede wszystkim obszar rozwoju emocjonalnego:
- nieumiejętność dostosowania się do zasad kodeksu klasowego,
- skarżenie na kolegów,
- nieumiejętność pogodzenia się z przegraną,
- niewypełnianie poleceń,
- małą samodzielność.
Z zakresu rozwoju procesów poznawczych wskazali na pojawiające się problemy
z koncentracją uwagi, brak umiejętności słuchania ze zrozumieniem, kojarzenia. Istotnym
problemem są również wady wymowy, które wpływają na zaburzenie procesu analizy
słuchowej wyrazów. Część dzieci ma natomiast problemy ze sprawnością manualną – słabo
wycinają.
II. Podsumowanie i wnioski
Informacje o losach absolwentów przedszkola potwierdzają dobry poziom
przygotowania dzieci do podjęcia nauki w szkole. W opinii nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej
ponad 90% dzieci posiada wystarczający zasób słów, pojęć i wiadomości. Ponad 90% dzieci jest
też wystarczająco sprawna fizycznie, muzycznie i manualnie. Wysokie kompetencje społeczne
naszych wychowanków wpłynęły z pewnością pozytywnie na proces adaptacji do warunków
szkolnych.
Mimo jednak, że wszystkie dzieci osiągnęły dojrzałość szkolną w badanych obszarach, to
zauważono określone trudności w zakresie gotowości do pisania i czytania: problemy z analizą
i syntezą słuchową wyrazów oraz niską sprawność manualną w zakresie wycinania.
Problemem jest też poziom rozwoju emocjonalnego niektórych dzieci, które przejawiają
niedojrzałość społeczno-moralną. W badaniu jednak nie wprowadzono rozróżnienia wieku
dzieci (6 i 7-latki), a mogło to wpływać na ostateczne wyniki.
Także nie wszyscy nauczyciele uczestniczący w badaniu (3), potrafili odnaleźć się
w zaproponowanej formule narzędzia badawczego, wprowadzając dodatkowe określenia typu
„nie zawsze”, „nie wszyscy”, „nie w każdej sytuacji”. O ile część podała liczbę uczniów, których
dotyczą ich wątpliwości, to pozostali tego nie uczynili. W związku z tym, przy ogólnej ocenie
wyników, nie brano pod uwagę ich wypowiedzi.
Reasumując, wnioskiem do dalszej pracy będzie:
1) Kontynuowanie zasady organizacji spotkań z rodzicami dzieci 5,6-letnich we
współpracy ze szkołą, w celu lepszego zrozumienia wymagań stawianych przed ich
dziećmi, w tym poznania i przystosowania się do realiów szkoły;
2) Zintensyfikowanie działań w kierunku kształtowania gotowości do pisania
i czytania, szczególnie pod kątem analizy i syntezy słuchowej wyrazów oraz
sprawności manualnej.
Opracowanie:
Barbara Walczak