Program rehabilitacji chorych na POChP
Transkrypt
Program rehabilitacji chorych na POChP
Program rehabilitacji chorych na POChP REKOMENDOWANY PRZEZ POLSKIE TOWARZYSTWO FIZJOTERAPII I POLSKIE STOWARZYSZENIE SPECJALISTÓW FIZJOTERAPII W centrum uwagi współczesnej fizjoterapii w chorobach układu oddechowego znajdują się ćwiczenia fizyczne i odpowiednie treningi wydolnościowe, które stanowią podstawę dobrze zaplanowanej terapii usprawniającej. Systematyczny wysiłek fizyczny o odpowiednim natężeniu zwiększa tolerancję i poprawia subiektywne odczucia chorych. Uzyskanie korzystnych wyników fizjoterapii jest możliwe dzięki odpowiedniemu programowi fizjoterapii, dostosowanemu do indywidualnych potrzeb i możliwości chorego, rozszerzeniu ćwiczeń oddechowych i zwiększeniu częstości ich wykonywania. Ważny jest też odpowiednio długi okres prowadzonej fizjoterapii, a także wydłużający się stopniowo dzienny czas trwania ćwiczeń oraz ich natężenie. Kryterium kwalifikacji do rehabilitacji chorych na POChP jest ocena tolerancji wysiłkowej, stopnia upośledzenia czynności wentylacyjnej płuc, duszności oraz sprawności fizycznej. Oceny tolerancji wysiłku dokonuje się m.in. na podstawie testu wysiłkowego na ergometrze rowerowym, bieżni ruchomej lub testu 6-minutowego marszu. Wyniki testów tolerancji wysiłku stanowią podstawę doboru wielkości obciążeń wysiłkowych dla poszczególnych chorych. TEST NA ERGOMETRZE ROWEROWYM wg protokołu: początkowe obciążenie 10 lub 25 W (150 kpm/min), wzrost o 25 W co 2-3 minuty, do uzyskania limitu tętna. TEST NA BIEŻNI RUCHOMEJ wg zmodyfikowanego protokołu Bruce’a. TEST wykonuje się do osiągnięcia tętna submaksymalnego – 85-70% wartości tętna (tętno maksymalne = 220 – wiek lub 208 – [0,7*wiek]). TEST 6-MINUTOWEGO MARSZU – dystans należy przeliczyć na wydatek energetyczny wyrażony w MET. dystans poniżej 320 m prędkość marszu (v) = dystans (w metrach) x 10/1000 MET = [(v x 1,667) + 3,5]/3,5 dystans powyżej 320 m prędkość marszu (v) = dystans (w metrach) x 10/1000 MET = –0,0971v³ + 1,5021v² – 5,3762v + 7,9532 KRYTERIA KWALIFIKACJI CHORYCH DO REHABILITACJI Test wysiłkowy spirometria < 30% FEV1 30-50% FEV1 50-80% FEV1 > 80% FEV1 < 3 MET < 50 W MODEL D MODEL D MODEL D MODEL D 3-4,9 MET 50-75 W MODEL D MODEL D/C MODEL C MODEL C 5-6,9 MET 75-100 W MODEL C MODEL C/B MODEL B MODEL B ≥ 7 MET ≥ 100 W MODEL B MODEL B/A MODEL A MODEL A CHORYCH NA POChP KWALIFIKUJE SIĘ O 1 MODEL NIŻEJ W PRZYPADKU: – wieku powyżej 70 lat, – duszności wg 10-stopniowej skali Borga > 8 punktów, – sprawności fizycznej: 0 pkt (sprawność oceniana na podstawie prostego ćwiczenia w skali 0-1: pacjent, który potrafi położyć się na materacu i z niego wstać w ciągu 25 sekund otrzymuje 1 pkt, ten, który nie potrafi tego wykonać w ciągu 25 sekund, otrzymuje 0 pkt). CHORZY BEZ TESTU KWALIFIKACYJNEGO – GRUPA E – przeciwwskazania do testu, – niewydolność krążenia (III/IV klasa NYHA), – niewydolność oddechowa. Program rehabilitacji chorych na POChP w praktyce