Czwartek-O pomnozenie wiary dla wszystkich-mysli

CZWARTEK – O POMNOśENIE WIARY DLA WSZYSTKICH
Zakończenie tygodnia eucharystycznego przypada w tym roku w pierwszy czwartek
czerwca. Celebracja Eucharystii łączy się więc takŜe z przeŜyciem godziny świętej. Modlimy
się o pomnoŜenie wiary dla wszystkich członków wspólnoty parafialnej, a jedną z bardziej
szczegółowych intencji powinna być prośba, aby jak najwięcej wierzących odkryło znaczenie
godziny świętej, przeŜywanej w pierwszy czwartek miesiąca. Dziś ta godzina święta ma
nietypowy charakter, gdyŜ w jej programie przewidziana jest procesja eucharystyczna.
Myśli do homilii
1. Uczony w Piśmie pyta Jezusa o pierwsze ze wszystkich przykazań. Znał ich bardzo
wiele i wszystkie wydawały się waŜne. Sam nie umiał określić priorytetów. Jezus chętnie mu
pomaga. Bardzo jednoznacznie mówi, jakie przykazania są najwaŜniejsze.
2. Pytanie o priorytety jest w Ŝyciu człowieka bardzo waŜne. Co wybrać, a z czego
zrezygnować? Czemu poświęcić wiele czasu, a przy czym zatrzymać się tylko na chwilę?
Według jakiego kryterium oceniać swoje Ŝycie? Takich pytań moŜemy stawiać wiele.
Chrystus w dzisiejszej Ewangelii daje nam prostą wskazówkę. NajwaŜniejsza jest miłość, ale
równieŜ ona ma swój porządek. Pierwsze przykazanie to miłość Boga, a drugie to miłość
człowieka. W codzienności Ŝycia obydwa przykazania splatają się w jedno. Te samy
czynności, spełniane w zjednoczeniu z Jezusem, są miłością Boga i człowieka. Takie
znaczenie ma modlitwa i takie znaczenie ma praca.
3. Kończąc przeŜywanie tygodnia eucharystycznego („oktawy BoŜego Ciała”) stawiamy
sobie pytanie: Jakie miejsce w przeŜywaniu miłości Boga i miłości człowieka zajmuje
adoracja Najświętszego Sakramentu? Jedna z odpowiedzi na to pytanie brzmi: Jest to miejsce
tak bardzo wyróŜnione, Ŝe czas adoracji moŜemy nazwać „godziną święta”.
4. Tymi słowami zazwyczaj określa się adorację przeŜywaną w pierwszy czwartek
miesiąca. Nawiązuje ona do modlitwy Pana Jezusa w Ogrójcu, która nastąpiła po przeŜyciu
Ostatniej Wieczerzy. Bł. Jan Paweł II dał nam szczególne świadectwo rozumienia i
przeŜywania takiej godziny. Wspomina o tym ks. kard. Stanisław Dziwisz: „Rozpoczynał on
swój dzień w kaplicy, przed tabernakulum, gdzie dłuŜszy czas trwał na modlitwie.
Przychodził tam takŜe w innych porach dnia. Były to krótsze i dłuŜsze chwile modlitwy, a
wśród nich codziennie było równieŜ 15 minut adoracji. W kaŜdy czwartek przeŜywał godzinę
świętą. Nigdy jej nie opuszczał, nawet podczas najbardziej intensywnych podróŜy
apostolskich”.
5. Dziś jest pierwszy czwartek miesiąca. PrzeŜywamy Eucharystię, a po niej przeŜyjemy
adorację i procesję eucharystyczną. Niech ta procesja przypomni nam drogę Jezusa w
Wieczernika do Ogrójca. On szedł z uczniami, a potem wezwał ich do czuwania i modlitwy.
Po procesji podejmiemy tę modlitwę. Będziemy prosić Jezusa, aby wszyscy członkowie
parafii mieli swoją „godzinę świętą” w ciągu tygodnia. Jest to dodatkowa godzina, poza
niedzielną Eucharystią, w której człowiek przychodzi do Jezusa na modlitwę. Ta „święta
godzina”, przeŜywana z wiarą prawdziwie przemienia człowieka i wyprasza
błogosławieństwo BoŜe dla świata.